تحقیق و بررسی برروی دلیل وجوب شبکه های خانگی و آشنایی با ساختار این شبکه و بررسی مختصر انواع این نوع شبکه که در دسترس عموم می باشند.
شبکه خانگی:
برای بیشتر کاربران کامپیوتر, شبکه ها تصویری از دفاتر بزرگی با محیط های کنترل شده و جعبه های کوچک بانورهای چشمک زن, سیمهای بلند و مهندسانی که درباره اصطلاحات مرموز صحبت می کنند در ذهنشان ایجاد می کنند.
ولی شبکه ها لزوماً نباید پیچیده یا حتی محدود به دفاتر کار باشند.
نسل جدید از شبکه ها که ساده تر و شخص تر هستند به نام یا در شبکه منطقه محلی (LAN) یا فقط شبکه خانگی وجود دارد.
یک شبکه خانگی, 2 یا چند وسیله الکتریکی را در یک خانه به هم وصل می کنند, این وسیله ها معمولاً کامپیوتر هستند ولی می توانند میزبان بقیه وسایل کامپیوتری و قطعات قابل برنامه ریزی باشند. برای مثال, اگر شما یک دفتر کارخانگی داشته باشید, ممکن است کامپیوتر کار و کامپیوتر خانگی خود را به صورت شبکه ای درآورید تا بتوانید یک چاپگر و مودم را به صورت مشترک استفاده کنید (Share) یا شما ممکن است کامپیوتر خود و تلفن دیجیتالی و VCR دیجیتالی را به صورت شبکه درآورید.
چرا یک شبکه خانگی؟
اتصال دادن کامپیوترهای شخصی تان به یکدیگر به شما این امکان را می دهد که دیسک سخت (hard drive) چاپگرها, مودم ها, CD-ROM یا DVD-Drive و چیزهای بیشتری را به اشتراک بگذارید. این وسایل به اشتراک گذاشته شده را منابع اشتراکی می نامند (shared resources)
با به اشتراک گذاشتن منابع, شما می توانید هزینه های سخت افزاری را کاهش دهید و نرم افزار و دسترسی به داده ها را آسانتر کنید, در واقع اگر شما driveها را به اشتراک بگذارید, ممکن است احتیاجی به انتقال داده یا خرید چندین کپی از نرم افزار را نداشته باشید.
زیرا که همه چیز در drive به اشتراک گذاشته شده در دسترس می باشد.
شبکه های خانگی منافع دیگری را نیز مانند اداره کردن یک خانه ارائه می کنند در طول به اشتراک گذاشتن منابع کامپیوتری و اداره کردن یک خانه, ممکن است چیزهای نامربوط یا مسایل دور بوجود آید.
به سناریوی زیر توجه کنید:
شما و همسرتان می خواهید به یک سفر بروید, هرکدام جلوی کامپیوتر شخصی خود برای انجام آخرین کارها قبل از ترک منزل قرار گرفته اید در حالیکه همسر شما پست الکترونیکی اش را کنترل می کند, شما از یک نامه ای رابا استفاده از یک نرم افزار برروی کامپیوتر شخصی خود و یک چاپگر روی کامپیوتر شخصی دیگر چاپ می گیرید.
سپس درحالیکه همسر شما فایل های غیرقابل استفاده را که برروی دیسک سخت شما قرار دارد, پاک می کند و یک پیغام جدید برروی ماشین پاسخگو ضبط, و شما VCR را برای ضبط برنامه موردعلاقه خود و ترموستات را برای کم کردن حرارت تا قبل از روزی که برگردید تنظیم می کنید.
به محض آنکه شما این کار را انجام دادید, پست الکترونیکی خود را با استفاده از یک مودم در کامپیوتر شخصی دیگری کنترل می کنید و دزدگیرخانه را فعال می کنید درحالیکه همسر شما کامپیوتر جیبی که به کامپیوتر شخصی شما وصل است را تنظیم می کند, وقتی همه کارها انجام شد هرکدام از شما دسته بازی (aoystick) خود را برمیدارید و در برابر هم یک بازی هوایی انجام می دهید.
وقتیکه همسر شما به شما اجازه داد که بازی را ببرید, شما کامپیوتر جیبی را بر می دارید و از در خارج می شوید.
خنده دار به نظر می آید؟
اگر شما قطعات قابل برنامه ریزی یا همسری که به شما اجازه دهد بازی را ببرید ندارید, ممکن است اینطور باشد (خنده دار).
اما بسیاری از قرعات جدید, قابل برنامه ریزی, قابل به صورت شبکه درآمدن را دارند و با یک زبان مشترک صحبت می کنند.
شبکه کردن کامپیوترهای شخصی خانگی تان:
سالها مردم کامپیوترهای شخصی خود را به وسیله وصل کردن خروجیهای سریال با یک سیم ساده به صورت شبکه در می آوردند, این نوع از اتصال ها نسبتاً پیش پا افتاده بود زیرا نیاز به یک اتصال مستقیم بین کامپیوترها و کارها با یک سرعت خیلی کم داشت.
به هر حال با افزایش مصرف وسایل الکتریکی و خانه هایی با چندین کامپیوتر شخصی تکنولوژی شبکه بندی داخل خانه کنار گذاشته شد.
امروزه چندین راه برای اتصال کامپیوترها و وسایل جانبی آن وجود دارد شامل:
1- Port سریال:
این port در همه کامپیوترهای شخصی وجود دارد و این امکان را به شما می دهد تا به راحتی با استفاده از یک کابل سریال ساده دو کامپیوتر شخصی را به هم مربوط کنید این کابل یک کابل null مودم نام دارد. برای اتصال بیش از دو کامپیوتر شخصی شما به یک Box switch کامپیوتری نیاز دارید که تمام کامپیوترها را به هم وصل کند و ترافیک را هدایت کند.
اتصالهای سریال کنار هستند اما استفاده آنها راحت است و نرم افزارهای آنها در بیشتر سیستم عاملها وجود دارد.