بایوآرات ( هنر زیستی عمل هنری است که ابزار آن ماده زنده است و ( کارهنری ) محصولات آزمایشگاهی است که در آزمایشگاهها توسط هنرمندان و طراحان کارگاه هنری انجام می شود . ابزار آن تکنولوژی زیستی شامل مهندسی ژنتیک و موجودات آزمایشگاهی است .
بایوآرات توسط بیشترین هنرمندان بررسی و مطالعه می شود برای اینکه سختگیرانه برای نمونه های زنده محدود شود . اگر چه برخی مذاکرات و مباحث نظیر این وجود دارد که این ضوابط و مراحل غیر منطقی است که ماده می تواند برای اینکه زنده و یا زندگی شود را بررسی کنند . زیرا هنوز مفهوم تدوین شده ای از بایوآرت وجود ندارد و یا وسیله یا نوعی از بایوآرت به طور کاملاً واضح و روشن وجود ندارد. مواد استفاده شده توسط بایوآرتیست ها سلول ها DNA مولکول ها و بافت های زنده هستند دستکاری فرمهای زندگی و ابزار زندگی علمی است که درباره اخلاقیات، اجتماع و هنرشناسی کند و کاو می کند. بایوآرت نخستین وسیله بیست و یکمین قرن برای هنرمندان درآوردن هر نوع صمیمیتی بین هنر و علم است.
هنر تلفیق ژنی و تئاتر باز ترکیبی:
بایوآرت روی تحقیق هنری و تکنولوژی زیستی متمرکز شده و پیامدهای اخلاقی پیچیده ای را به دنبال دارند از قبیل آنهایی که با حق انحصاری ژنها و فروش آنها مربوط می شوند در همان زمان مهندسی ژنتیک دائماً تصورات ما را دگرگون می کند و با فرمی از زندگی که خود زندگی است ارتباط برقرار می کند علاوه بر این رشته تحصیلی زیست شناسی به طور روز افزون از علم زندگی به علم اطلاعات تغییر پیدا می کند برای مثال «زیست نشانه ای» علمی میان رشته ای است که مطالعات ارتباط و دلالت بر سیستم های زندگی است . هنرمندان معاصر به این تغییرات، به کار کردن با هنر تلفیق ژنی، مشابه سازی، ارتباط داخلی و گونه های داخلی، تکنولوژی مربوط به تولید مجدد (تناسلی)، بازنویسی برنامه ای جدید از گونه های تولید شده، مهندسی بافت پرورش، و پیوند تکنیک هایی که مرزهای اثر هنری و زندگی را به هم پیوند می دهد، واکنش نشان دادند.