برای انتقال اطلاعات ، احتیاج به رسانه انتقال و سیستم انتقال می باشد . رسانه های انتقال اجزاء فیزیکی می باشند که انتقال اطلاعات در آنها صورت می گیرند و عبارتند از زوج سیم بهم تابیده ، کابل کواکس ، فیبر نوری و مخابرات بی سیم .
وجود موانع طبیعی از قبیل کوه ، جنگل ، باتلاق ، هزینه های بالای کابل کشی در بعضی مناطق دور افتاده ، زمانبری بر پائی یک شبکه کابلی ، نیاز به پهنای باند بالا و دسترسی آسان و هزینه های نصب و بهره وری در شبکه ی بی سیم ، امروزه کاربران را بسوی استفاده از این شبکه ها سوق داده است .
همچنین یکی از پدیده های عصر ما معتادان اینترنتی می باشد . که می خواهند بیست و چهار ساعته از اینترنت استفاده کنند . برای این قبیل که دائماً در حال جا به جا شدن هستند دیگر زوج سیم بهم تابیده ، کابل کواکس و فیبر نوری کاربرد ندارد . هر گاه کاربر یا شرکت یا برنامه کاربردی خواهان آن باشد که داده و اطلاعات مورد نیاز خود را به صورت متحرک در هر لحظه در اختیار داشته باشند شبکه های بی سیم جواب مناسبی برای آنها است .
امروزه یافتن و خریدن یک کامپیوتر کیفی که مجهز به تراشه Wi-Fi نباشد ، دکمه ای که به کاربران کامپیوتر های همراه اجازه دست یابی به اینترنت ، فارغ از مکانی که کاربرد در آن حضور دارد می دهد . بدین ترتیب از مناطق دور افتاده ، کوه ، جنگل ، اتاق غذا خوری ، اتاق نشیمن ، محوطه دانشگاه و یا کافی شاپ می توان به اینترنت وصل شد . محیط های بی سیم دارای خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی می باشند که در مقایسه با شبکه های محلی سیمی جایگاه خاصی را به این گونه شبکه ها می بخشد . عموم مردم به دWi-Fi به عنوان یک ایستگاه مرکزی کاری که می تواند ارتباط را بین چندین کاربربه طور یکسان به اشتراک بگذارد علاقمندند . البته با این محدودیت که فاصله دکاربران برای محیط داخلی (indoor) کمتر از 100 متر و برای محیط خارجی (outdoor) کمتر از 400 متر باشد .
در حالی که تکنولوژی(b and g , 802.11a )Wi-Fi شبکه های محلی را تحت پوشش قرار میدهد ، WiMAX شبکه های بزرگتر و مناطق روستایی را تحت پوشش قرار می دهد . WiMax ( Woldwide Interroperability for Microware Access ) می تواند اتصال شبکه شهری را با سرعت حداکثر (Mbps) 75 فراهم کنند . این استاندارد با نام IEEE802.16 نیز شناخته می شود که از سال 1990 کاربرد آن شروع شده است .
این استاندارد عملاً توانایی Wi-Fi را زیر سؤال برده است . WiMax باعث ایجاد ارتباط بی سیم اینترنتی با پهنای باند بالا با سرعتی نزدیک به Wi-Fi که محدودیت های آن را هم ندارد یعنی تا فواصل بالای حدود 50 کیلومتر را هم پشتیبانی می کند .
در این مقاله پس از بیان کلیاتی در رابطه با شبکه های بی سیم و کابلی ، مقایسه WiMax و Wi-Fi ، به معایب و محاسن شبکه های بی سیم پرداخته شده . بررسی استانداردهای بی سیم و اجزای تشکیل دهنده از دیگر مباحث مورد بحث می باشد .
در دنیای امروز با افزایش جمعیت و رشد شهرها ضرورت برقراری ارتباط و مفید و مؤثر بیش از پیش احساس می شود و همواره تغییر و تحول چشم گیری در این خصوص از سوی صاحبان صنعت ارتباطات در جهان صورت می گیرد . پیدایش ابزارهای ارتباطی اولیه نظیر مورس و تلگراف سبب شد تا انسانها خود را به یکدیگر نزدیک تر کنند و اختراع تلفن باعث گردید این نزدیکی بیشتر احساس شود .
تلفن یک پدیده خارق العاده در جهان ارتباطات از دیر باز مطرح بوده و تا ابد باقی خواهد ماند . سرانجام با به میان آمدن رایانه و آرپانت یا اینترنت امروزی افق جدیدی در عرصه ارتباط گشوده شد و به همین بهانه شبکه های ارتباطی پذیذار شدند .
گسترش جوامع اداری باعث شد شبکه های رایانه ای نیز رشد چشمگیری پیدا کرده و امروزه شاهد یک نبرد واقعی در این زمینه باشیم .
مبحث شبکه بسیار گسترده و پیچیده است . اما ما در اینجا به بررسی شکل نوینی از شبکه های رایانه ای و ارتباطی تحت عنوان Wireless یا بی سیم خواهیم پرداخت .
فناوریبی سیم مدتهاست که مورد استفاده قرار می گیرد . برقراری ارتباط تلفن همراه ، و یا بین المللی و نیز برقراری ارتباط بین یگانهای نظامی گوشه ای از این فناوری است . اما تبادل اطلاعات از یک محل به محل دیگر دسترسی جدیدی در دنیای بدون سیم فراهم آورده و هر روز بر دامنه کاربران آن افزوده می شود .
1- تشریحی بر شبکه های بی سیم و کابلی :
شبکه های محلی (LAN) برای خانه و محیط کار می توانند به دو صورت کابلی (Wired) یا بی سیم (Wireless) طراحی کردند . در ابتدا این شبکه ها به روش کابلی با استفاده از تکنولوژی Ethernet طراحی می شدند . اما اکنون با روند رو به افزایش استفاده از شبکه های بی سیم با تکنولوژی Wi-Fi مواجه هستیم .
در شبکه های کابلی ( که در حال حاضر بیشتر با توپولوژی ستاره ای می روند ) بایستی از محل هر ایستگاه کاری تا دستگاه توزیع کننده (هاب یا سوئیچ) بصورت مستقل کابل کشی صورت پذیرد ( طول کابل از نوع CAT5 نبایستی 100 متر بیشتر باشد در غیر این صورت از فیبر نوری استفاده میگردد ) که تجهیزات بکار رفته از رو نوع غیر فعال (Passive ) مانند کابل ، پریز ، داکت ، پنج پنل و ....... . فعال (Active ) مانند ، هاب ، سوئیچ ، روتر ، کارت شبکه و ......... هستند .
مؤسسه مهندسی IEEE استانداردهای 802.3u را برای Fast Ethernet و 802.3ab و 802.3z برای Gigabit Ethernet ( مربوط با کابلهای الکتریکی و نوری ) در نظر گرفته است .
شبکه های بی سیم نیز شامل دستگاه مرکزی (Access Point ) می باشد که هر ایستگاه کاری می تواند حداکثر تا فاصله 30 متری آن ( بدون مانع ) قرار گیرد . شبکه های بی سیم (Wlan) یکی از سه استاندارد ارتباطی Wi-Fi زیر را بکار
می برند :
802.11b که اولین استانداردی است که به صورت گسترده بکار رفته است .
802.11a سریعتر اما گرانتر از 802.11b می باشد .
802.11g جدیدترین استاندارد که شامل هر دو استاندارد قبلی بوده و از همه گرانتر می باشد .
هر دو نوع شبکه های کابلی و بی سیم ادعای برتری بر دیگری را دارند اما انتخاب صحیح با در نظر گرفتن قابلیت های آنها میسر می باشد .
عوامل مقایسه :
در مقایسه شبکه های بی سیم و کابلی می تواند قابلیتهای زیر را مورد بررسی قرار گیرد :
• نصب و راه اندازی
• هزینه
• قابلیت اطمینان
• کارائی
• امنیت
نصب و راه اندازی
در شبکه های کابلی بدلیل آنکه به هر یک از ایستگاه های کاری بایستی از محل سوئیچ مربوطه کابل کشیده شود با مسائلی همچون سوراخکاری ، داکت کشی ، نصب پریز و...... مواجه هستیم در ضمن اگر محل فیزیکی ایستگاه مورد نظر تغییر یابد بایستی که کابل کشی مجدد و....... صورت پذیرد .
شبکه های بی سیم از امواج استفاده نموده و قابلیت تحرک بالائی را دارا هستند بنابراین تغییرات در محل فیزیکی ایستگاههای کاری به راحتی امکان پذیر می باشد برای راه اندازی آن کافیست که از روشهای زیر بهره برد :
- AD hoc که ارتباط مستقیم یا همتا به همتا ( Peer peer to ) تجهیزات را با یکدیگر میسر می سازد .
- Infrastrure که باعث ارتباط تمامی تجهیزات با دستگاه مرکزی می شود .
بنابراین می توان دریافت و راه اندازی شبکه های کابلی یا تغییرات در آن بسیار مشکتر نسبت به مورد مشابه یعنی شبکه های بی سیم است .