لیسپ
لیسپ یک زبان برنامهنویسی رایانه است که در سال ۱۹۵۸ به وسیلهٔ جان مککارتی ابداع شده است.
این زبان، مانند زبان برنامهنویسی پرولوگ، بیشتر برای برنامهنویسی هوش مصنوعی مورد استفاده قرار میگیرد.
با توجه به اینکه زبان لیسپ از نحو سادهای برخوردار است، تجزیه و پیادهسازی آن نسبتاً با سهولت انجام میشود.
متن برنامههای لیسپ عموماً از نمادها و لیستهایی از نمادها تشکیل میشود و بدین خاطر است که این زبان لیسپ (مخفف پردازش لیست) نامیده شده است.
یکی از ویژگیهای جالب زبان لیسپ این است که خود برنامههای لیسپ نیز لیست هستند و بنا بر این، میتوان با برنامهها به عنوان دادهها رفتار کرد و یا دادهها را به عنوان برنامه ارزیابی نمود.
لیسپ دارای گویشهای مختلفی است که بعضی از آنها دارای قابلیتهای شیءگرا نیز هستند.
از این میان میتوان به کامن لیسپ اشاره کرد.
سیشارپ
سیشارپ همچون زبان برنامهنویسی جاوا زبانیست شئگرا و بسیار سطح بالا (high level).
از آنجایی که شئگرائی و سطح بالا بودن از ابزارهای مدیریّت مؤثّر و کارآمد پیچیدگی در فضای پیچیدۀ اینترنت مدرن می باشند، در واقع میشود جاوا و سیشارپ را از جمله زبان های اصلی برای ایجاد و انجام برنامههای کاربردی تحت وب (web applications) و خدمات وب دانست.
بر اساس ادّعای شرکت مایکروسافت، این زبان در سال 2000 توسط تیمی به سرکردگی آندرس هلزبرگ و نیز سکات ویلتاموث ساخته شد.
سیشارپ که فقط برای دات نت است در مجموعه NET Platform SDK.
ارائه گردید که در محیط های برنامه نویسی استودیوی بصری دات نت (Visual Studio .NET)، در نسخههای 2003 و 2005 آن موجود است.
دستورات زبان سیشارپ مانند جاوا سطح بالا تر از C و ++C است و برای مثال برنامه نویس مستقیما به اشاره گرها یا منابع سیستم دسترسی ندارد.
سکّوی دات نت
در ماه ژوئن سال 2000 میلادی بود که شرکت مایکروسافت ابداع و ایجاد سکّوی (platform) جدید برنامه نویسی خود را موسوم به دات نت (Microsoft .NET) اعلام نمود.
در جهت بهبود سکّوهای پیشین مایکروسافت، دات نت مدل تازهای را برای ایجاد نرم افزار های کاربردی ارائه میدهد که در آنجا زبان های گوناگون می توانند در کنار هم قرار گیرند و با یکدیگر به همکاری بپردازند.
این درست مدل کوچکتری ست از تمامی فضای اینترنت بدانگونه که عوامل گوناگون میتوانند در سطوحی گسترده به همکاری اقدام کنند.
تیسیال
تیسیال(tcl) زبان برنامهنویسیاسکریپنویسی است که توسط جان اُسترهوت (John Ousterhout) ساخته شد.
یادگیری این زبان ساده است و قدرت خوبی دارد.
تیسیال(tcl) زبان برنامهنویسیاسکریپنویسی است که توسط جان اُسترهوت (John Ousterhout) ساخته شد.
یادگیری این زبان ساده است و قدرت خوبی دارد.
زبان برنامهنویسی پیاچپی ناموارهٔ PHP پیاچپی (PHP) یکی از پر طرفدارترین زبانهای برنامهنویسی متن باز (Open Source) میباشد، که بیشتر برای طراحی برنامههای سمت سرور در وبگاههای پویا (Dynamic) مورد استفاده قرار میگیرد.
PHP مخفف PHP: Hypertext Preprocessor (پیشپردازنده فرامتن) میباشد.
پیاچپی در سال ۱۹۹۴ ایجاد شد.
رسموس لردورف (Rasmus Lerdorf) ایجاد کننده اولیه آن بوده است ولی در طی زمان این زبان برنامهسازی، توسط سایر کارشناسان و برنامهنویسان تکمیل گردیده و به شکل کنونی آن درآمدهاست.
پیاچپی از زبانهای برنامهنویسی تحت وب است.
ساختار این زبان بسیار شبیه زبان سی (C) و زبان برنامهنویسی پرل (Perl) میباشد.
شکل پذیری فوق العاده آن و نیز همگونی با اغلب بانکهای اطلاعاتی از قبیل MySql قدرت آن را افزایش داده است.
مشهورترین نرمافزارهای(بسته های) ایجاد شده با پیاچپی عبارتاند از phpBB و PHPNuke و مدیاویکی (MediaWiki) (که این وبگاه با آن طراحی شده).
پیاچپی میتواند جایگزینی برای زبانهای ASP.NET و JSP و Perl باشد.
سادگی استفاده از پیاچپی و شباهت آن به زبان سی و پرل (و از نسخه ۵ آن به جاوا) باعث شده که اغلب برنامه نویسان با تجربه در کوتاهترین زمان ممکن برنامههای کاملی را ایجاد کنند.
پیاچپی تنها یک زبان اسکریپتنویسی نیست و با استفاده از PHP-GTK میتوان برای طراحی برنامههای با ظاهر گرافیکی (GUI) و همچنین طراحی برنامههای خط فرمان شبیه پرل یا پایتون (Python) از آن استفاده کرد.
پیاچپی امکان استفاده از انواع مختلفی از پایگاههای داده را از جمله MySQL، اوراکل، IBM DB2 ،Microsoft SQL Server ،PostgreSQL و SQLite با دستورهایی ساده فراهم میسازد.
پیاچپی روی بیشتر سیستم عاملهای معروف از جمله لینوکس، یونیکس، ویندوز و Mac OSX و با اغلب کارگزارهای وب (Web Server) معروف، قابل اجراست.
شیوه کار برنامه یک برنامهٔ پیاچپی میتواند قسمتی از یک برنامهٔ اچتیامال (HTML) باشد.
مثلاً در برنامهٔ زیر تنها به زبان پیاچپی است و بقیهٔ برنامه به زبان HTML نوشته شده است.
برای جداسازی برنامهٔ پیاچپی و برنامهٔ اچتیامال باید قسمت پیاچپی را بین php?> و است، میتوان از حالت خلاصه شده آن که به صورت ?> است استفاده نمود، منتها این کار استاندارد نبوده و بستگی به تنظیمات هنگام نصب php دارد.
بنابر این توصیه میشود که از همان حالت کامل استفاده شود.
Nomoone با صدا زدن صفحهای با متن بالا از سرور بهوسیله مرورگر در صفحه "Salam PHP" را میبینیم.
پایتون پایتون زبان برنامهنویسی تفسیری و سطح بالا ، شیگرا و یک زبان برنامهنویسی تفسیری سمت سرور قدرتمند است که توسط گیدو ون روسوم در سال ۱۹۹۰ ساخته شد.
این زبان در ویژگیها شبیه پرل، رابی، اسکیم، اسمالتاک و تیسیال است و از مدیریت خودکار حافظه استفاده میکند.
لوگوی برنامه پایتون به شکل پروژهای بازمتن توسعه یافته است و توسط بنیاد نرمافزار پایتون مدیریت میگردد.
نسخهٔ 2.4.2 این زبان در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۵ منتشر شد.
تاریخچه پایتون در یک محیط آموزشی ایجاد و توسعه یافته است .
یعنی در کریسمس سال ۱۹۹۸ در موسسه ملی تحقیقات ریاضی و رایانه (CWI) شهر آمستردام.
در آن زمان گیدو یک محقق در CWI بود و در زمان بیکاری خود بر روی پروژه شخصی خود یعنی پایتون کار می کرد .
اولین نسخه عمومی از پایتون در ماه فوریه سال ۱۹۹۱ منتشر شد .
برای مدتی نسبتاً طولانی پایتون توسط موسسه ملی تحقیقات و ابتکارات (CNRI) واقع در رستون ایالات متحده امریکا توسعه مییافت .
تا اینکه در سال 2000 تیم توسعه دهنده پایتون به آزمایشگاه های پایتون منتقل شدند .
نام پایتون از برنامه مورد علاقه سازنده آن یعنی مونتی پایتون که یک برنامه کمدی انگلیس بود گرفته شده است .
ویژگی ها شی گرایی پایتون یک زبان برنامهنویسی شیگرا است و از ویژگی های پیشرفتهایی چون وراثت، چند شکلی، سربار گزاری عملگر و ...
پشتیبانی می کند.
یک از ویژگیهای پایتون که لقب چسب را برای پایتون به ارمغان آورده امکان استفاده از کد ها و کلاسهای نوشته شده در زبانهای دیگری چون سیپلاسپلاس و رایگان پایتون یک زبان برنامهنویسی رایگان و بازمتن هست.
قابلیت حمل چون پایتون با زبان قابل حمل سی نوشته قدرتمند پایتون زبانی چند رگه است که از زبانهای برنامهنویسی تفسیری درونی سازی و گسترش این ویژگی یکی از پرکاربرد ترین و قوی ترین ویژگی های پایتون می باشد .
شما می توانید قطعه از کد را در زبانی چون سهولت یادگیری و استفاده بی شک و حداقل از نظر بسیاری از برنامه نویسان پایتون این زبان یکی از آسان ترین زبان ها برای یادگیری و استفاده می باشد و از آن به عنوان یک زبان سریع برنامه نویسی یاد می کنند .
این زبان نیازی به کامپایل ندارد و شما مستقیما می توانید پس از نوشتن کد و با یک دستور آن را اجرا کنید .
دستورات این زبان بسیار نزدیک به زبان انسان می باشد .
برای مثال برنامه Hello World را Hello World در سی #include int main() { printf(" Hello world "); return 0; } Hello World در پایتون print "Hello World !!" برنامه های نوشته شده با پایتون بیتتورنت (BitTorrent ) : نرم افزاری برای جستجوی فایل های به اشتراک گذاشته شده و ...
بلندر (Blender) : یک نرم افزار 3 بعدی و اپن سورس بسیار معروف چندلر (Chandler) : مدیر اطلاعات شخصی شامل تقویم ، میل ، کار های روزلنه ، یادداشت ها و ...
Civilization IV : یک گیم کامپیوتری بر مبنای پایتون که از boost.python استفاده می کند میلمن (Mailman) : یکی از معروفترین نرم افزار های مرتبط با ایمیل Kombilo : مدیر پایگاه داده و مرورگرگیم های go موین موین (MoinMoin) : یکی از قدرتمندترین و معروفتریم ویکی های موجود پلون (Plone) : یک ابزار مدیریتی محتوایی اپن سورس ، قدرتمند و کاربر پسند پورتاژ (Portage) : قلب توزیع جنتو .
یک مدیر بستهای سیستم لینوکس زوپ (zope) : یک پلاتفورم شی گرای مبتنی بر وب .
زوپ شامل یک سرور نرم افزار به همراه پایگاه داده شی گرا و یک رابط مدیریتی درونی مبتنی بر وب می باشد اس پی ای (SPE) : یک IDE رایگان ، اپن سورس برای سیستم عامل های ویندوز ، لینوکس ، مک که از wxGlade(طراحی رابط کاربر),PyChecker (دکتر کد) Blender(3D) پشتیبانی می کند .
بیسپ معمولی زبان بیسیک از سری زبان های است که توسط شرکت مایکروسافت تهیه گردید و قابلیت زیادی داشت ولی به هر حال قدرت رقابت با محضول شرکت بورلند یعنی پاسکال را نداشت چرا که بورلند پاسکال دارای یک مترجم یا کامپایلر را داشت که این امکان را برای کاربر به وجود میآورد که بتواند بدون نیاز به خود زبان برنامه نویسی برنامه را اجرا کند و دیگر مزیت این کامپایلر این است که زمانی که شما دستورات را به طور کامل تایپ کردید کامپایلر یکجا برنامه را به زبان ماشین (۰و۱) تبدیل میکند و سرعت برنامه نیز بالا تر میرود حال آنکه بیسیک که یک مفسر محسوب میشود کدها را بهصورت خط به خط به ماشین تبدیل میکند نسخههای تکمیلی بیسیک : کوییک بیسیک کیوبیسیک ویژوال بیسیک را میتوان نام برد که قابلیت شی گرا یی دارند وهمینطور دارای کامپایلر نیز هستند.
ایدبلیوکی اِیدبلیوکی یا اُک (awk) زبان اسکریپتنویسی چند منظوره برنامه نویسی است که برای پردازش دادههای متنی طراحی گردید و قابلیت پردازش روی فایل و همچنین جریان دادهها را نیز دارد.
نام این زبان از روی نامخانوادگی نویسندههای آن گرفته شده است.
بطور معمول بصورت اُک تلفظ میشود و نه اِیدبلیوکی.
وقتی با حروف کوچک نوشته میشود، منظور برنامهای از یونیکس است که فایلهای نوشته شده به این زبان را اجرا میکند.
ویژوال بیسیک دات نت ویژوال بیسیک.نت یکی از زبانهای معرفی شده جهت نوشتن برنامههای مبتنی و با استفاده از چهارچوب دات.نت است.
دستورات این زبان مشابه بیسیک است.
چون این زبان جزو مجموعه چهارچوب دات.نت است کد تولید شده توسط آن(MSIL)در بیشتر مواقع فرقی با کدهای تولید شده توسط سیشارپ ندارد و کتابخانههای تولید شده در هر یک از این دو زبان مستقیماً در دیگری قابل استفاده است.
محیط برنامه اشتباهی که معمولاً در مورد ویژوال بیسیک دات.نت میشود این است که با توجه به ویژگی های بیسیک کلاسیک که زبانی ساده و مخصوص غیرحرفهایها بود، این زبان نیز غیرحرفهای تلقی میشود، در حالی که قابلیتهای آن کاملاً با سیشارپ برابر است.
در ضمن زبان مفسری نیست.
وی بی دات نت علاوه بر امکانات عادی مثل برنامه نویسی برای ویندوز قابلیت برنامه نویسی برای کونسول ها و دستگاه های هوشمند (Smart Device) را هم دارد.
سیستم کد ها بسیار منظم تر از وی بی 6 شده و تمام کدها در کلاسها طبقه بندی می شود.(در ضمن محیط بسیار جدید و زیبایی دارد(نسبت به وی بی 6 دات نت)) برای یاد گرفتن وی بی 2005 دات نت می توانید آموزش Visual Basic 2005 از شرکت بزرگ راه نرم افزار سی دی مربوطه را خریده و مشغول یاد گیری آن شوید و لذت ببرید(برنامه در سی دی موجود می باشد) پرل زبان برنامه نویسی پرل در سال ۱۹۸۷ توسط لاری وال ساخته شد.
پرل قابلیتهایی از زبان برنامهنویسی سی،دستنوشته شل،أک،لیسپ و دیگر زبانهای دیگر وام گرفته است ویژوال سی درونکار ویژوال سی++ درونکار، یا ++eMbedded Visual C یکی از محیطهای طراحی نرمافزار محصول شرکت مایکروسافت است که بر مبنای محیط مشابه برای رایانه شخصی، یعنی ویژوال سی، طراحی شده است.
این محیط جهت سهولت نوشتن و کامپایل برنامه برای ویندوز سیایی (Windows CE، سیستم عامل شرکت مایکروسافت برای سیستمهای نهفته) در محیط ویندوز NT یا XP است.
این نرمافزار قابلیت کراس کامپایل (Cross-Compile) از کامپیوتر شخصی بر روی بسیاری از سیستمهای درونکار شناخته شده یا سفارشی را داراست ویژوال فاکسپرو نرم افزاری است که بوسیله آن میتوان بانکهای اطلاعاتی را تهیه کرد یک از بهترین ابزارهای برنامه نویسی را دارا می باشد که توسط شرکت مایکروسافت ارائه گردیده است در حال حاضر نسخه 9 آن تهیه شده و در آینده نسخه جدید این نرم افزار با نام سدنا به بازار عرضه خواهد شد .
البته این نرم افزار دارای قدرت بسیار در تولید نرم افزارهای بانک اطلاعاتی هست که دارای برترهای بسیاری بر سایر زبانها هست ولیکن اشتباهی است این است که بیشتر قدرت زبانهای را باهم قیاس می کنند حال آنکه باید دقت کنید که زبانهای دیگر همچون دلفی - وی بی یا ...
خود از یک دیتابیس اینجین دیگر (همچون اکسس - پاراداکس و ...) جهت مدیریت بانک اطلاعات استفاده می کنند که دیتابیس اینجنین داخلی ویژوال فاکس بسیار برتر از آنها هست ولیکن متاسفانه یا در حقیقت یکی از پوئن های فاکس آن است که به راحتی می توان آن را یاد گرفت و به کار بست ولی به دلیل تولید نرم افزارهای ناقص و دارای عیب و ایراد بسیار توسط برنامه نویسان آماتور (مخصوصا در دوران داس) باعث ایجاد بدنامی این زبان بسیار قدرتمند شده حال آنکه اینچنین نیست و واقعا در تولید نرم افزارهای بانک اطلاعاتی بسیار قدرتمندتر از سایر زبانها هست شاید بخواهید آنها را قیاس با دیتابیس اینجنین های قدرتمندی همچون ms-sql یا mysql بکنید که می توان در پاسخ گفت دقت کنید که خود ویژوال فاکس نیز می توانید به راحتی به آنها کانکت شود و از قدرت آنها نیز بهرهمند شود ولی به این نکته نیز دقت کنید که بسیاری از نرم افزارهای ما بیشتر به صورت single user استفاده می شود و موارد شبکه دارای استفاده های خاص هستند.
که ویژوال فاکس نیز جهت استفاده در محیط شبکه و ایجاد نرم افزارهای قدرتمند تحت شبکه با استفاده از دیتابیس اینجنین های همچون اوراکل یا sqlserver یا mysql را نیز داراست.
و محیط و دستورات داخلی آن نیز بسیار کارآمد و راحت جهت کنترل کلیه امور توسط برنامه نویس هست.
زبان برنامهنویسی پاسکال زبان برنامهنویسی رایانهایی پاسکال یکی از زبانهای مشهور برنامهنویسیی سطح بالای متداول است.
این زبان توسط دانشمند رایانهی سوئیسی به نام نیکلاوس ورث (Niklaus Wirth) در اوایل سالهای ۱۹۷۰ توسعه یافته و نام آن از نام بلز پاسکال، ریاضیدان فرانسوی، الهام گرفته شده است.
تصویر:Pascalb.gif استاندارد این زبان برنامهنویسی در سال ۱۹۸۳ نوشته شده است و دو سازمان IEEE و ANSI آن را تائید کردهاند.
هم اکنون این زبان بیشتر بهعنوان زبان برنامهنویسیی آموزشی برای مبتدیان در دانشگاهها تدریس میشود.
سادگی و تجرید خوب این زبان امکان برنامهنویسی راحت بدون نیاز به آگاهی از ساختارهای پیچیدهی زیرین سیستم عامل را میدهد.
از خصوصیات این زبان می توان به سادگیی فراگیریی آن اشاره کرد.
پاسکال نیز مانند بسیاری از زبانهای برنامهنویسی دیگر دارای کامپایلرهای زیادی است که از معروفترین آنها میتوان به کامپایلر توربو پاسکال (Turbo Pascal) که متعلق به شرکت بورلند (Borland) است اشاره کرد.
شرکت بورلند از پاسکال شیگرا بهعنوان زبان برنامهنویسی محیط توسعه نرمافزار خود به نام دلفی استفاده کرده است.
فرترن فُرترن (FORTAN مخفف FORmula TRANslation) زبان برنامهنویسی مفسری است (ایستای کامپایل شده).
این زبان در دهه۱۹۵۰ در شرکت IBM توسط 25 نفر از دانشمندان برجستهٔ کامپیوتر به سرپرستی جان باکاس (John Backus) طراحی شد.
فرترن اولین زبان برنامه نویسی سطح بالا است.
فرترن الان هم بصورت گسترده در محاسبات علمی و محاسبات عددی بکار برده میشود.
نسخههای اخیر فرترن بر خلاف نسخههای قدیمی دارای قابلیتهای شیگرایی هستند.
از نسخه های جدید آن می توان به ویژوال فرترن اشاره کرد.
زبان برنامهنویسی دلفی دِلفی (Delphi) یا به تعبیری ویژوآل پاسکال – یک زبان برنامهنویسی است و بستری برای توسعهٔ نرمافزار که شرکت بورلند آن را تولید کرده است.
این زبان، در بدو انتشار خود در سال 1995، به عنوان یکی از نخستین ابزارهایی مطرح شد که از توسعهٔ نرمافزار بر مبنای متدولوژی RAD پشتیبانی میکردند؛ یعنی تولید و توسعهٔ سریع برنامههای کاربردی.
این نرم افزار بر مبنای پاسکال شیگرا بوده و از این زبان مشتق شده است.
البته بورلند نسخهای از دلفی و سیپلاسپلاسبیلدر را برای لینوکس به نام کایلیکس (Kylix) ارائه کرد که مورد استقبال توسعه دهندگان نرمافزارهای لینوکس قرار نگرفت.
نرمافزارهای دلفی در ابتدا به صورت مستقیم از کتابخانههای ویندوز و کتابخانهٔ مخصوص خود به نام VCL استفاده میکرد، اما پس از نسخه ۶ دلفی، امکانات استفاده از داتنت هم به آن اضافه شد.
در حال حاضر میتوان دلفی را یکی از رایجترین زبانهای ممکن در ایران دانست.
زبانِ دلفی که پیشتر بنام Object-Pascal یا پاسکال شیءگرا خوانده میشد و برای طراحی نرمافزاهای تحت ویندوز به کار میرفت، امروزه چنان توسعه یافته است که برای تولید نرمافزارهای تحت سیستمعاملِ لینوکس و داتنت نیز به کار میآید.
بیشترین کاربرد دلفی در طراحی برنامههای رومیزی و پایگاه دادهها است، اما به عنوان یک ابزارِ «چند- منظوره»، برای طراحی انواع گوناگونی از پروژههای نرمافزاری نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
RAD=Rapid Application Development دلفی 2006 شرکت بورلند در سال 2006 نرمافزار جدید خود را با ویژگیهای جدید به بازار ارائه کرد.
این برنامه جدید امکان برنامه نویسی با دلفی و سی پلاس پلاس و همچنین سیشارپ را بطور همزمان ارائه میدهد.
بدین ترتیب برنامه نویسانی که با ابزارهای مختلفی کار میکنند براحتی میتوانند در این محیط جدید برنامه نویسی کنند.
ویژگی مهم این نگارش نسبت به نگارش 2005 بحث مدیریت حافظه است.
در نگارش 2005 ضعفهائی در این زمینه وجود داشت که در این نسخه حل شده است.
شرکت بورلند افتخار دارد که به عنوان اولین شرکت تولید کننده IDE زبانهای برنامه نویسی مانند دلفی و سی شارپ بیلدر و جی بیلدر(مخصوص زبان جاوا) و ....
از تکنولوژی دات نت در محصولات خود استفاده کرده است.
جاوا جاوا یک زبان برنامهنویسی شیءگرا است که توسط شرکت سان میکرو سیستمزپدید آمده است.
جاوا شباهتهایی به سیپلاسپلاس دارد، ولی قابلیت انتقال آن بهتر است و استفاده از آن ساده تر از ++C است.
همچنین مدیریت حافظه نیز توسط خود ماشین مجازی جاوا انجام میشود.
طراحی این زبان به گونه ایست که دارای اطمینان بسیاری بوده و وابسته به سیستم عامل خاصی نیست.
و دلیل این موضوع این است که جاوا یک ماشین مجازی در سیستم شما راه میاندازد و برنامهها را در آن ماشین مجازی اجرا میکند.
این ماشین مجازی «ماشین مجازی جاوا» یا به اختصار JVM نامیده میشود.
البته راه انداختن یک ماشین مجازی باعث دو مشکل میشود.
هنگامی که نرمافزار شما در یک ماشین مجازی اجرا میشود سرعت کمتری خواهد داشت، همچنین شما نیاز دارید قبل از اجرای برنامههای جاوا یکبار سیستم مجازی جاوا را که حجم نسبتاً بالایی دارد، از اینترنت بارگذاری و یا از جای دیگری تهیه و نصب کنید ولی مزیت آن عدم وابستگی به سیستم عامل مقصد است.
تاریخچه جاوا در مقایسه با سایر زبانها همچون سیپلاسپلاس یا Basic یا Fortran زبان نسبتاً جدیدی است.
شرکت سان میکروسیستمز (یا به اختصار سان) در سال 1991 یک پروژه تحقیقاتی به نام Green را آغاز کرد.
هدف این پروژه ایجاد یک زبان جدید شبیه به C++ بود که نویسنده اصلی آن، جیمز گاسلینگ، آن را بلوط Oak می نامید.
اما بعدها به دلایل مشکلات حقوقی نام آن به جاوا تغییر کرد.
پروژه گرین به دلیل مشکلات بازاریابی در شرف لغو شدن بود تا اینکه گسترش وب در سال 1993 باعث نمایش تواناییهای وافر جاوا در این عرصه گشت.
و به اینگونه بود که سان در می 1995 جاوا را رسما افتتاح کرد.
برنامههای جاوا و اپلتها جاوا برای نوشتن انواع برنامههای کاربردی مناسب است.
با جاوا میتوان انواع برنامههای زیر را نوشت: برنامههای تحت وب؛ برنامهنویسی سیستمهای کوچک مانند موبایل، پاکت پیسی و ...؛ برنامههای کاربردی بزرگ (Enterprise)؛ برنامههای رومیزی (Desktop)؛ و غیره.
قابلیت خاصی در جاوا وجود دارد بنام اپلت.
اپلتها امکانات فراوانی برای نوشتن برنامههای تحت وب در اختیار برنامه نویسان قرار میدهند که دیگر زبانهای برنامه نویسی فاقد آن هستند.[نیاز به ذکر منبع] البته وجود ماشین مجازی جاوا برای اجرای اپلت لازم است.
از برتریهای جاوا نسبت به زبانهای مایکروسافتی مثل سیشارپ که بسیار شبیه این زبان هست میتوان موارد زیر را نام برد:[نیاز به ذکر منبع] 1 - سیستم عامل: هر چقدر زبانهای .net قوی باشند تنها بر روی پلت فرم ویندوز اجرا میشوند و برخی ویندوز را سیستم عامل غیر قابل اعتمادی در برنامه نویسی Enterprise می دانند.[نیاز به ذکر منبع] ولی جاوا از این نظر انتخابی خوب است.
(هنوز پروژه mono به نتایج پایانی خود نرسیده) 2- قابلیت حمل: جاوا بر روی پلتفرمهای گوناگونی قابل اجرا است، از ATM و ماشین رختشویی گرفته تا سرورهای سولاریس با قابلیت پشتیبانی از 1024 cpu برای پردازش.
3- جاوا بیشتر از یک زبان است: جاوا فقط یک زبان نیست و انجمنهایی متشکل از بزرگان صنایع و برنامهنویسان زیادی مشغول به توسعه و ایجاد استانداردهای جدید و به روز هستند.
تکنولوژیهای اصلی جاوا در حال حاضر برنامهنویسی برای سیستمهای رومیزی (J2SE) برنامهنویسی سمت سرور (J2EE) که به تازگی به JAVA EE 5 تغییر نام داده است.
برنامهنویسی برای سیستمهای موبایل و رایانههای کوچک (J2ME) توزیعهای جاوا در حال حاضر چهار توزیع کننده عمده جاوا وجود دارند: سان میکروسیستمز: توزیع کننده اصلی جاوا و مبدع آن می باشد.
در اکثر موارد هنگامی که گفته میشود جاوا منظور توزیع سان می باشد.
تاکنون 7 توزیع از این شرکت ارائه شده اند.
جاوا 1.0 - 1.1 - که به جاوا 1 مشهورند.
جاوا 1.2 – 1.3.
1.4 و 1.5 که به جاوا 2 مشهورند اخیرا نیز توزیع 1.6 از جاوا با کدرمز ماستانگ به صورت آزمایشی منتشر شده است.
قابل ذکر است توزیعهای جاوا بر روی اکثر سیستم عاملها مانند ویندوز، یونیکس و سولاریس، لینوکس و موارد مشابه عرضه شده است.
GNU Java یا gcj کمپایلر کدباز جاوا می باشد.
این توزیع از سوی موسسه نرم افزارهای آزاد منتشر شده و فعلا تنها در سیستم عاملهای لینوکس قابل استفاده است.
این کمپایلر توانایی ایجاد کد اجرایی (در مقابل بایت کد توزیع سان) را داراست.
مایکروسافت J# این در حقیقت یک توزیع جاوا نیست.
بلکه زبانی مشابه می باشد که توسط مایکروسافت و در چارچوب .net ارائه شده است.
انتظار اینکه در سیستم عاملی غیر از ویندوز هم اجرا شود را نداشته باشید.
AspectJ این نیز یک زبان مجزا نیست.
بلکه یک برنامه الحاقی می باشد که امکان برنامه نویسی Aspect Oriented را به جاوا می افزاید.
این برنامه توسط بنیاد برنامه نویسی جلوه گرا و به صورت کد باز ارائه شده است.
نقاط ضعف مهمترین ایرادی که برنامه نویسان سایر زبانها به زبان جاوا می گیرند سرعت اجرایی بسیار پایین جاوا است.
یک برنامه جاوا به صورت بایتکد می باشد و باید در ماشین مجازی جاوا اجرا گردد.
به همین دلیل سرعت اجرای پایینی را در مقابل زبانهای قدرتمندی همچون ++C دارد.
به صورت دیگر یک برنامه C به طور متوسط تا 10 برابر سریعتر از برنامه مشابه جاوا اجرا میگردد.
جاوا علی رقم شیء گرا بودن در بخشی از قسمتها برای ایجاد انعطاف بیشتر یا بازاریابی بهتر برخی اصول شی گرایی را نادیده گرفته است.
از جمله این قسمتها قابلیت بازتابش Reflection می باشد.
هدف اصلی بازتابش این است که استفاده مجدد از کدها و گسترش کدهای موجود و مهمتر از همه نوشتن برنامههای الحاقی آسان گردد ولی این مهم با زیر پا گذاشتن بعضی اصول ممکن شده است.
برای نمونه با کمک بازتابش به راحتی میتوان متدهای خصوصی دیگر کلاسها را فراخوانی کرد!
زبان جاوا در مقابل زبانی مثل ++C ساده تر و یادگیری ان آسانتر است.
این آسانتر بودن به سادگی به دست نیامده است بلکه با حذف بسیاری از موارد که باعث قدرتمند تر بودن زبان ++C بودهاند ایجاد شده است.
مهمترین این موارد اشاره گرها و وراثت چندگانه بودهاند که در زبان جاوا یافت نمی شوند.
از آنجایی که جاوا زبانی با عدم وابستگی به بستر می باشد پس استفاده از توابع سیستم عامل را در برنامه نمی پذیرد.
به همین صورت نمیتوان از واسطهای برنامه نویسی غیر از جاوا در آن استفاده نمود.
یک اشتباه متداول برخی مردم به علت شباهت اسمی، جاوا و جاوااسکریپت را با هم اشتباه میگیرند.
در حالیکه این دو زبان گرچه در ظاهر و کلمات شبیهند ولی بطور ساختاری با یکدیگر متفاوتند.
جاوا اسکریپت محصول شرکت نت اسکیپ است.
اسمبلی اَسِمبلی یکی از زبانهای برنامهنویسی با رایانه است و علامتهای قابل خواندن توسط انسانِ زبانماشین میباشد.
زبانهای برنامهنویسی سطح بالا علی رغم تواناییهای زیادی که دارند همیشه برای کار با سخت افزار مناسب نیستند در حالی که اسمبلی قدرت زیادی برای کار با سخت افزار دارد.
همچنین برنامههایی که به زبان اسممبلی نوشته میشوند بدلیل اینکه مستقیماً دستورات را بر روی پردازنده مرکزی اجرا میکنند، سرعت بالایی دارند.
برنامههای نوشتهشده به زبان اسمبلی نسبت به برنامههای معادل در زبانهای سطح بالا، حافظه کمتری را اشغال میکنند.
برنامههایی که نیاز به زمان بلادرنگ دارند در اسمبلی به خوبی نوشته میشوند و همچنین برنامههای مقیم در حافظه.در ضمن برنامه نویس با اسمبلی کارهایی میتواند انجام دهد که با زبانهای سطح بالا نمیشود آن کارها را انجام داد سیپلاسپلاس زبان برنامهنویسی ++C (تلفظ می شود: سی پلاس پلاس) یک زبان برنامهنویسی کامپیوتری سطح بالا و عمومی (با کاربرد های متنوع) می باشد.
این زبان از تمام روش های مرسوم برنامه نویسی از قبیل برنامهنویسی شیگرا، برنامه نویسی ساخت یافته و برنامه نویسی پایه پشتیبانی می کند.
زبان ++C در سال ۱۹۸۳ در آزمایشگاه های بل (Bell Labs) و بر مبنای زبان سی با افزودن امکانات برنامه نویسی شی گرا ساخته شد.
این زبان از حوالی سال ۱۹۹۰ میلادی یکی از پرکاربردترین زبانهای برنامه نویسی به شمار می رود که برای برنامه نویسی سیستمی و برنامه نویسی ویژوال (بر مبنای GUI) در محیط های مختلف از قبیل ویندوز و لینوکس به صورت وسیع به کار می رود.
ساختار برنامه ها ساختار برنامه ها در این زبان بدین صورت است که همانند زبان سی، هر برنامه بایستی یک تابع اصلی (main) به عنوان بدنه برنامه داشته باشد.
هر برنامه معمولا از تعداد زیادی فایل تشکیل می شود که به هم الحاق می گردند (با دستور include) و به این فایل های الحاقی سرآیند (Header) میگوییم.
فایل های الحاقی حاوی کد ها یا نسخه های اجرایی کلاس ها (مجموعه متغیر ها و توابع) می باشند که در بدنه اصلی برنامه از آنها استفاده می شود.
معمولاً هر کلاس (که تعریف یک نوع داده ای با متد های مربوط به آن است) را در یک سرآیند مینویسند.
هر سرآیند که معمولا تنها تعاریف (معرفی) کلاس را در خود دارد به همراه فایل های پیاده سازی به زبان ++C یا پیاده سازی های کامپایل شده (به صورت فایل اشیا مانند dll یا so یا ...
) می تواند به کار برده شود.
به مجموعه های یکپارچه ای از کلاس های پیاده سازی شده (به صورت فایل های سرآیند با پیاده سازی های کد یا اشیای زبان ماشین) که برای برنامه نویسی به کار می روند، یک کتابخانه ++C گفته می شود و قدرت اصلی این زبان در امکان به کارگیری کتابخانه های آماده می باشد.
کتابخانه های بزرگ ++C مانند STL، MFC، QT و ...
مجموعه قدرتمندی برای تولید برنامه در این زبان ایجاد کرده اند.