سیستم dial up
اگر کمی به عقب برگردید و به زمانی فکر کنید که برای اولین بار با دنیای کامپیوتر اشنا شدید، حتما به فکر اینترنت یا سرعت آن نبودید.
کامپوتر های اولیه دارای سیستم عامل مخصوص اینترنت یا شبکه نبودند سپس کامپیوتر های پنتیوم وارد بازار شد که در ابتدا روی انها مودم وجود نداشت و برای اتصال به اینترنت باید مودم جدا از کامپیوتر تهیه می شد اما باز هم از مودم برای اینترنت به صورت عام استفاده نمیشد و بیشتر برای اتصال 2 کامپیوتر به یکدیگر برای تبادل اطلاعات و یا برای ارتباط با سیستم بانکی اشخاص برای بدست اوردن صورتحساب بانکی و .... استفاده می شد. تا اینکه ارتباط اینترنتی برای ای اس پی ها برقرار شد
و تعدادی ای اس پی محدود توانستند کارتهای اینترنتی تهیه و به اختیار مردم عادی قرار دهند اما به دلیل استفاده محدود از اینترنت واقعا این کار به صرفه نبود و باید چاره ای اندیشیده میشد که تمام مردم بتوانند با اینترنت اشنا شوند .
قیمت کامپیوتر کاهش یافت و با تسهیلات ویژه و مناسب در اختیار عموم قرار گرفت.
تعداد کاربران اینترنتی افزایش یافت ای اس پی ها بیشتر شدند و با افزایش تعداد انها و برای ماندن در عرصه رقابت مجبور به افزایش کیفیت شدند . این کاملا واضح است که زمانی که در یک شهر فقط یک ای اس پی باشد دیگر مردم به حالت اجبار باید از ان استفاده کنند چون حق انتخابی ندارند چه کیفیت پایین باشد چه بالا
اما این روش یعنی روش شماره گیری یا dial up واقعا سرعت و کیفیت پایینی دارد ولی به هر حال ای اس پی ها سعی کردند سیستم dial up را با کیفیت بالاتر و هزینه پایین تر بدست کاربران برساننداما این سیستم علاوه بر هزینه کارت های اینترت هزینه های دیگری هم داشت مثلا هزینه تلفن ، اگر هزینه تلفن را هم جزء هزینه های اینترنت بگذاریم باز هم مشکلات دیگری هست که به برخی از انان اشاره می کنیم.
خوب بعد از وجود سیستم عامل مناسب برای اینترنت و دستگاه مودم ، یک خط تلفن نیز برای اتصال نیاز است پس یک هزینه دیگر هم اینجا اضافه می شود این خط تلفن به هنگام اتصال اشغال خواهد بود و دیگر از ان استفاده دیگری نمی توان کرد اولین کاری که سیستم برای اتصال انجام می دهد شماره گیری می باشد.
زمان زیادی برای شماره گیری صرف می شود ممکن است شماره ای اس پی اشغال باشد یا جواب ندهد و یا مشکلات دیگر، حال بعد از شماره گیری رمز عبور شما چک خواهد شد و در صورت پایان مدت اعتبار شما باید اعتبار دیگری تهیه نمائید که ممکن است تهیه ان برای شما به صورت فوری امکان پذیر نباشد و اگر کار مهمی داشتید ناچارا کارتان را کنار گذارید، خوب فرض می کنیم اعتبار شما موجود بود و با پیغام اتصال روبرو شدید پنجره مرورگر خود را باز می کنید و در قسمت ادرس، سایت مورد نظر را تایپ می کنید
اما با فشار دادن دگمه اینتر بعد از صرف مدت زمان طولانی با پیغام باز نشدن صفحه روبرو می شوید
( the page cannot be displayed )
و ان هنگامی است که شما در rush hour یا زمان اوج مصرف هستید
پس استفاده در ان ساعت را نیز کنار گذاشته و ساعت دیگری را انتخاب می کنید اما باز هم زمان زیادی برای لود صفحه باید صرف کنید و همچنین مدیا و صوت را نیز کنار گذارید . اینحاست که کاربران شبکه گسترده جهانی را معطلی گسترده جهانی می نامند
خوب همانطور که می دانید معایب این سیستم بسیار بالا بوده و اگر بخواهیم به جزئیات بپردازیم زمان زیادی را باید صرف کنیم
البته باید توجه داشت که هدف برشمردن معایب این سیستم نیست بلکه مقایسه آن با سیستم های دیگر خواهد بود.
مخابرات ، اینترنت ، ADSL
در 4 سال گذشته، عملا تنها راه اتصال به شبکه اینترنت جهانی، شرکت ارتباطات دادهها یا ICP ها بودند. تا پیش از سال 84، ارتباطات شرکت ارتباطات دادهها از طریق فیبر نوری به بندر فجیره و از آنجا به شبکه جهانی فلگ (Flag) متصل میشد و تمامی ICP ها از طریق اتصالات ماهوارهای به شبکه اینترنت متصل بودند.
از اوائل سال 84 و تعدیلی که در قیمتهای اینترنت با سرعت بالای 10 Mbps به وجود آمد، عملا برای ICPها به صرفه بود که پهنای باند مورد نیاز خود را از طریق شرکت ارتباطات دادهها وبه وسیله فیبرنوری تامین کنند.
در زمان نصب یک تلفن ( استاندارد) در اغلب کشورها از یک زوج کابل مسی استفاده می شود. کابل مسی دارای پهنای بمراتب بیشتری نسبت به آنچیزی است که در مکالمات تلفنی استفاده می گردد ( بخش عمده ای ازظرفیت پهنای باند استفاده نمی گردد ) . DSL از پهنای باند بلااستفاده بدون تاثیر گذاری منفی بر کیفیت مکالمات صوتی ، استفاده می نماید. ( تطبیق فرکانس های خاص بمنظور انجام عملیات خاص )
. اکثر خطوط تلفن و تجهیزات مربوطه دارای محدودیت فرکانسی در ارتباط با سوئیچ ، تلفن و سایر تجهیزاتی می باشند که بنوعی در فرآیند انتقال سیگنا ل ها دخالت دارند. صدای انسان ( در یک مکالمه صوتی معمولی ) توسط سیگنال هائی با فرکانس بین صفر تا 3400 قابل انتقال است . محدوده فوق بسیار ناچیز است . مثلا در مقایسه با اغلب بلندگوهای استریو که دارای محدوده بین 20 تا 20.000 هرتز می باشند. کابل استفاده شده در سیستم تلفن قادر به انتقال سیگنال هائی با ظرفیت چندین میلیون هرتز می باشد. بدین ترتیب در مکالمات صوتی صرفا از بخش بسیار محدودی از پهنای باند موجود، استفاده می گردد. با استفاده از پهنای باند استفاده نشده می توان علاوه بر بهره برداری از پتانسیل های موجود، بگونه ای عمل نمود که کیفیت مکالمات صوتی نیز دچار افت نگردند. تجهیزات پیشرفته ای که اطلاعات را بصورت دیجیتال ارسال می نمایند ، قادر به استفاده از ظرفیت خطوط تلفن بصورت کامل می باشند. DSL چنین هدفی را دنبال می نماید.
اما ارائه خدمات دسترسی به اینترنت درایران به کاربران انتهایی، خود بحثی جداگانه دارد. عملا تا پیش از سال 84 اکثر کاربران اینترنتی، اتصال خود را از طریق سیستم تلفنی(Dial-UP) انجام میدادند و این روش، تنها روش دسترسی به اینترنت در کشور بود. اما پس از آن و با فعال شدن شرکتهای PAP و شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنت زیرمجموعه آنها، اتصال به اینترنت از طریق تکنولوژی ADSL نیز فراهم شد.
هزینه ان در ایران گران است برای مثال در کشوری مانند افریقای جنوبی، میتوان سرویس پایه ADSL را با هزینه ماهانه 10 دلار خریداری کرد، یا هزینه این سرویس درکشوری مانند هند حدود 15 دلار است. اما دلیل بالا بودن هزینه این سرویس در ایران به مسائل مختلفی بازمیگردد. شاید مهمترین دلیل بالا بودن هزینه این خدمات، گران بودن پهنای باند در ایران است. شرکت ارتباطات دادهها یک لینک 100Mbps را با قیمت حدود 25 هزار دلار خریداری میکند و شرکتهای داخلی مجبورند بابت همین پهنای باند، بیش از 70 میلیون تومان ( حدود 80 هزار دلار) به شرکت ارتباطات دادهها پرداخت کنند!
نکته دیگر، هزینه سربار ماهانه حدود 4800 تومان روی خطوط تلفنی است که از خدمات ADSL تحت عنوان آبونمان دریافت میگردد. به طور معمول در دنیا رسم بر این است که درآمد به ازای سرمایهگذاری یا کار حاصل میشود. اما متاسفانه این تفکر در شرکت مخابرات وجود ندارد و این شرکت با توجه به انحصاری که در اختیار دارد، از بسیاری از سرویسها و خدماتی که برای این شرکت هزینهای دربرنداشته، در آمد کسب میکند. درباره دریافت این هزینه نیز وضعیت به همین شکل است.