در گذشته تلفن ها همگی آنالوگ بودند و یک عیب بسیار بزرگ بشمار می آمد,زیرا هنگام ارسال صدا نویز وارد کانال می شد و کیفیت را به شدت کاهش می داد.کدینگ دیجیتال راهی برای کد کردن صدا و تشخیص خطا طراحی کرد .بنابراین شبکه های IDN (Intgrate digital network)طراحی شدو تمام شبکه های تلفنی آنالوگ به دیجیتال تبدیل شد.
تاریخچه و سیرتحول مخابرات در ایران
( 1236 لغایت 1385 )
امروزه با توجه به نقش انکار ناپذیر و حساس ارتباطات در توسعه ملی جوامع و الزاماً برنامه ریزی ها و سرمایه گذاری های کلان و قابل ملاحظه در این بخش وظیفه ی متولیان مخابرات کشور ، جنبه حیاتی و ملی به خود گرفته است .
اهمیت اطلاعات و ایجاد حرکت جهانی برای رسیدن به اطلاعات و گذر از شکاف دیجیتالی ، کشورهای جهان سومی را برآن داشته تا تلاش خود را در سطح ملی برای همگانی شدن اطلاعات توسعه دهند .
حوزه ی IT ،حوزه ی بسیارگسترده ای ست که مقوله های فنی و مهندسی مخابرات، رایانه، شبکه های اطلاع رسانی ، اینترنت،شهرها و پارک های اینترنتی و تمامی شؤون ارتباطی مخابراتی و اطلاعاتی را دربرمی گیرد.ازاین روی ، مخابرات ایران،درسال های اخیر،همپای دنیا ، گام های موثری دراین عرصه برداشته که سیاستگذاران این عرصه،کارنامه خوبی را ارائه نموده اند ، به گونه ای که تلاش بخش ارتباطات کشور نشان از یک توسعه ی قابل ملاحظه در برنامه های اول تا سوم و ادامه آن نیز در برنامه ی چهارم توسعه دارد .
مخابرات در ایران همچون دیگر نقاط جهان با نصب اولین خط تلگراف در سال 1236 هجری خورشیدی یعنی چهارده سال بعد از موفقیت مورس ، بین تهران و چمن سلطانیه در نزدیکی زنجان ( اردوگاه تابستانی ناصرالدین شاه ) تحقق یافت .
دو سال بعد خط تلگراف سلطانیه به سمت زنجان و تبریز و جلفا امتداد یافت و به شبکه ی تلگرافی روسیه پیوست .
توسعه ی تلگراف بسیاری از شهرها را سال به سال در نوردید ، تا اینکه ایران در سال 1248 به عضویت اتحادیه بین المللی تلگراف درآمد .
اداره تلگراف در سال 1255 به وزارت تلگراف ارتقاء یافت .
مرحله ی دوم توسعه فناوری مخابرات با نصب تلفن آغاز می شود .
اگر چه اولین خط تلفن در حدود دوازده سال پس از اختراع آن ، یعنی سال 1269 در تهران راه اندازی شد ، اما گسترش شبکه تلفن درسرزمین پهناور ایران از سال 1320 شروع گردید .
در سال 1269 بین دو ایستگاه ماشین دودی و شهرری ارتباط تلفنی برقرار شد ، بعد از آن بین کامرانیه ( شمیران ) و عمارت سلطنتی وزارت جنگ ( تهران ) و سپس مقر ییلاقی شاه ( سلطنت آباد) و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد ، در آبان ماه 1305 تلفن جدید برروی 2300 رشته کابل آماده بهره برداری شد ، در مرداد 1308 به موجب مصوبه ای ، رسیدگی به امور تلفن که در دست شرکتها بود ، به وزارت پست و تلگراف واگذار و نام آن وزارتخانه به وزارت پست و تلگراف و تلفن تبدیل گردید .
دو سال بعد سهام شرکت های تلفن برای دولت خریداری و شرکت سهامی تلفن ایران تأسیس شد.پس از شهریور 1320 همزمان با خروج نیروهای متفقین از کشور ایران ، خطوط تلفن جدید ( کاریر) که توسط آنان در ایران تأسیس شده بود ، خریداری گردید .
روند توسعه کیفی و کمی مخابرات از مرحله تلفن مغناطیسی تا مرحله سیستم خودکار به تدریج ادامه یافت و در سال 1343 استفاده از شیوه ریزموج ( مایکروویو ) در مخابرات ایران آغاز و به دنبال آن در سال 1345 اولین کارخانه مخابراتی ایران تأسیس شد .
راه اندازی و بهره برداری از ایستگاه زمینی ماهواره ای شهید قندی ( اسدآباد ) همدان و استفاده از اولین کابل ارتباطی بین شهری PCM بین تهران - کرج و ایجاد مرکز آموزش مخابرات اقدامات بعدی بود .
در سال 1349 مرکز تحقیقات مخابرات پایه گذاری و در سال 1350 شرکت مخابرات ایران با ساختاری جدید متولی توسعه و تجهیز شبکه ی مخابرات کشورگردیدوصنایع مخابراتی راه دور ایران نیزبه منظور تولید تجهیزات مخابراتی راه دور در همین سال شکل گرفت .
با پیروزی انقلاب اسلامی ، آغاز جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران ، مانع از توسعه فراگیر شبکه مخابرات کشور شد .
با این وجود از سال 1357 تا سال 1363 ، تعداد 351 هزار شماره تلفن در کشور دایر شد .
1300 روستا دارای ارتباط گردید ، 101 شهر ارتباط بین شهری یافتند و 4083 دستگاه تلفن همگانی شهری و راه دور در نقاط مختلف کشور نصب شد .
اولین طرح آزمایش کابل نوری در مرکز تحقیقات مخابرات عملی شد و در سال 1364 کارخانه کابلهای مخابراتی شهید قندی یزد تأسیس و در سال 68 به بهره برداری رسید .
در سال 1367 اولین کابل هم محور بین شهری از تهران به اصفهان متصل گردید .
در سال 1368 اولین مرکز سوئیچینگ دیجیتال دانشگاه تهران به بهره برداری رسید و در همین سال اولین خط کابل نوری بین شهری بین تهران - کرج اجراء گردید .
به دنبال این تحولات در سال 1370 بهره برداری از اولین موج گیر ماهواره ای اینمارست شروع شد .
در سال 1371 موافقت اصولی برای ایجاد دانشکده علمی و کاربردی مخابرات اخذ گردید .
در سال 1372 بهره برداری از اولین موج گیریهای VSAT توسط شرکت مخابرات ایران صورت گرفت .
بهره برداری از مراکز SC دیجیتال در هشت شهر کشور و بهره برداری از مجتمع مخابراتی انقلاب اسلامی به عنوان دومین مرکز مخابراتی ایران در تهران در همین سال آغاز شد .
تحولات مهم در سال 1373 عبارت بودند از توسعه شبکه تلفن تهران به یک میلیون و 945 هزار شماره منصوبه و ایجاد شبکه ی تلفن همراه در سال 1374، اساسنامه تأسیس شرکت سهامی مخابرات استانها به توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و در اوایل سال 75 این شرکتها فعالیت خود را شروع کردند .
در همین سال گسترش شبکه تلفن همراه در سطح 35 شهر و طراحی یک میلیون شماره تلفن همراه ، همچنین اتصال 90 شهر کشور به شبکه ارتباطات داده ها ( دیتا) و توسعه شبکه VSAT به میزان 70 درصد صورت گرفت ، همچنین در سال 75 می توان به کسب لوح تقدیر یونسکو به دلیل ارتباط رسانی به نقاط محروم اشاره نمود .
در سال 76 واگذاری یک میلیون و 790 هزار شماره تلفن همراه و تولید مراکز پرظرفیت دیجیتال NEAX1 / ITMC با فناوری ژاپن با برخورداری از دانش فناوری مخابراتی در زمینه سیگنالینگ و شبکه ISDN ، در سال 77 بهره برداری از پروژه کابل نوری آسیا ، اروپا (TAE) ، واگذاری سرویسهای ویژه تلفن ثابت به مشترکین در سطح وسیع را می توان ذکر کرد ، از جمله تحولات سال 78 می توان به دایری بیش از یک میلیون شماره تلفن ثابت ، تأمین ارتباط مخابراتی 4300 روستا ، اجرای بیش از 2500 کیلومتر کابل کشی نوری در سطح شبکه مخابراتی ، تشکیل ستاد مقابله با بحران رایانه در سال 2000 میلادی و چاپ کتاب ارتباطات در انقلاب اسلامی (57 لغایت 77) اشاره نمود .
در سال 79 آغاز عملیات طرح شماره گذاری نامبرینگ در سطح کل کشور که با اجرای این پروژه شبکه مخابرات کشور به 92 منطقه تقسیم گردیده است که در هر منطقه چندین شهر ، شهرستان و توابع آن را شامل می شود .
در همین سال واگذاری 472 هزار شماره تلفن همراه ، فروش یک میلیون و 250 هزار فقره فیش تلفن همراه ، دایری یک میلیون و 100 هزار شماره تلفن ثابت ، تأمین ارتباط مخابراتی 5 هزار روستا ، تغییر ساختار مبنی بر پروژه تجدید ساختار صورت گرفته در ITU و ادامه خصوصی سازی برخی خدمات و فعالیتهای مخابرات صورت گرفته است .
تحولات بخش مخابرات کشور در سال 80 شامل ادامه اجرای طرح شماره گذاری نامبرینگ در سراسر کشور ، دایری یک میلیون و 124 هزار شماره تلفن همراه ، افتتاح شبکه ی دیتا در تهران با ظرفیت 1000 پورت ( یک میلیون نفر کاربر و 50 شبکه اختصاصی ) ، افتتاح سیستم بی سیم محلی (WLL) ، طراحی پروتکل سیگنالینگ شماره 7 در سوئیچ 5K ، استفاده از سیستم مخابراتیdebit card ، اتصال ایران به شبکه تلفن همراه اروپا و ارائه سرویسهای نوین تلفن ثابت به مشترکین می باشد .
در سال 81 نیز می توان به مواردی از جمله نخستین مرحله واگذاری تلفن همراه ماهواره ای ثریا در کشور ، راه اندازی اولین تلفن امداد جاده ای در کشور ، جایگزینی سوئیچ بین الملل ISC1 به منظور سهولت برقراری ارتباطات بین الملل و افزایش کارایی شبکه ، توسعه ارتباطات روستایی به طوریکه 89 درصد روستاهای بالای 20 خانوار دارای ارتباط مخابراتی گردیده اند و برخورداری از ضریب نفوذ تلفن ثابت معادل 73/19 درصد ذکر نمود .
از جمله اقدامات مخابرات در سال 82 ، اجرای طرح نامبرینگ شماره تلفن های همراه در سراسر کشور ، تهیه طرح جامع شبکه ملی دیتا در برنامه ی سوم توسعه ، تغییر نام وزارت پست و تلگراف و تلفن به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ، رسیدن به شبکه ارتباطات ثابت با 3/15 میلیون مشترک ، برخورداری از شبکه تلفن همراه با 4/3 میلیون مشترک ، 40 هزار روستای دارای ارتباط در سراسر کشور ، تعداد شهرهای تحت پوشش تلفن همراه به میزان 708 شهر ، تعداد 5168 نقطه دارای ارتباط بین شهری و ظرفیت شبکه انتقال اطلاعات به میزان 11125مگابیت و ایجاد شبکه انتقال اطلاعات در 331 شهر ، ارائه سرویسهای ویژه تلفن همراه از جمله سرویس SMS در سطح وسیع به مشترکین ، فروش فیش تلفن همراه در سراسر کشور به تعداد 6/5 میلیون فقره ، تحقق تغییر ساختار مخابرات در کشور به طوریکه شرکت مخابرات ایران به یک شرکت مادر تخصصی سازماندهی شده و 33 شرکت دیگر ، زیرمجموعه ی این شرکت تشکیل می شود .
این شرکت شامل 30 شرکت استانی تلفن ثابت ، 3 شرکت جدید شامل شرکت ارتباطات زیرساخت ، شرکت ارتباطات سیار ، شرکت فناوری اطلاعات می باشد که با این اقدام و تفویض اختیار به شرکت های جدید روند توسعه مخابرات شتاب بیشتری گرفته و گامهای عظیمی در راستای توسعه شبکه ی عظیم مخابراتی برداشته اند .
شبکه مخابرات کشور در پایان سال 83 دارای 17 میلیون و 798 هزار مشترک تلفن ثابت از نوع سیستم دیجیتال ، 5 میلیون و 75 هزار مشترک تلفن همراه ، 43800 روستای دارای ارتباط ، ضریب نفوذ تلفن ثابت معادل 32/26 درصد ، ظرفیت شبکه انتقال اطلاعات به میزان 76 هزار و 910 مگابیت ، 584 هزار ترانک بین شهری ، یک میلیون کانال انتقال ، 851 شهر تحت پوشش تلفن همراه و 514 شهر تحت پوشش شبکه انتقال اطلاعات ، 6 هزار و 280 نقطه دارای ارتباط بین شهری ، شبکه فیبر نوری به میزان 30 هزار کیلومتر در سطح کل کشور ، ارتباط رومینگ بین الملل با 27 کشور جهان می باشد و از جمله اقدامات در این سال علاوه بر موارد مذکور شامل ارائه مجوز واگذاری 7 میلیون شماره تلفن ثابت و همراه به بخش خصوصی،راه اندازی نخستین مرکز جامع خدمات کاربردی فناوری اطلاعات روستایی کشور در روستای قرن آباد از توابع گرگان –ابلاغ قانون شرح وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ، برگزاری پنجمین نمایشگاه بین المللی مخابرات ، فناوری اطلاعات و شبکه ها (تلکوم 2004 میلادی ) در نمایشگاه بین المللی تهران و فراهم شدن امکانات زیرساختی شبکه ی تلفن همراه کشور می باشد .
در سال 84 گامهای بلند و موثرتری در توسعه و تجهیز شبکه ی مخابرات کشور برداشته شده است ، به طوریکه کاهش 50 درصدی تعرفه های اینترنت در کشور ، بهره برداری از پروژه های ملی شارع با ظرفیت 5 هزار مگابیت ـ افتتاح شبکه ی تلفن همراه اعتباری در تهران و واگذاری 455 هزار و 855 شماره تلفن همراه اعتباری ، افتتاح شبکه ی ملی فیبرنوری به میزان 56 هزار کیلومتر که 900 شهر کشور را به هم متصل می کند با هزینه ای معادل 660 میلیارد تومان ، راه اندازی 2 هزار دفتر خدمات ICT روستایی با هزینه ای معادل 62 میلیارد تومان ، افتتاح نخستین مرکز خدمات داده اینترنتی در ایران به منظور ایجاد فضای امن اطلاعاتی در داخل کشور ، کاهش ترافیک اینترنتی و در راستای آزاد سازی بخشی از فعالیتها و اطلاع رسانی به بخش خصوصی ، انعقاد قرارداد با شرکت آفریقای جنوبی (MTN) به منظور راه اندازی شبکه اپراتور دوم تلفن همراه ، اجرای طرح هشت رقمی شدن شماره تلفنهای مشترکین تهرانی ، ثبت نام تلفن همراه در سراسر کشور که در این مرحله تعداد حدود 8 میلیون فقره فیش توسط متقاضیان خریداری گردیده است .
افتتاح پروژه ی کابل دریایی ایران - کویت به طول 325 کیلومتر ، 12 رشته ای ، اجرای فیبرنوری در شبکه مخابراتی کشور به میزان 26 هزار کیلومتر در سال 84 و رسیدن به شبکه ی فیبرنوری به میزان 56 هزار کیلومتر ، برخورداری از شبکه تلفن ثابت با 20 میلیون و 340 هزار مشترک ، بیش از 8 میلیون و 510 هزار مشترک تلفن همراه ، 26 هزار کیلومتر جاده و 999 شهر تحت پوشش ، ضریب نفوذ تلفن ثابت و همراه به ترتیب 29.71 و 12.5 درصد ، 47 هزار و 955 روستای دارای ارتباط ، برقراری رومینگ بین الملل با 78 کشور جهان ، بهره مندی 8.5 میلیون مشترک از سرویس SMS و 219 هزار مشترک از سرویس VMS ، تعداد آنتهای BTS در سراسر کشور بیش از 6 هزار و 562 آنتن ، یک میلیون کانال انتقال ، تعداد پورتهای واگذار شده به میزان 17244 پورت ، 716 شهر تحت پوشش فناوری اطلاعات ، تعداد 3000 مشترک X.25 ، ظرفیت شبکه انتقال اطلاعات به میزان 106 هزار و 140 مگابیت ، تعداد تلفنهای همگانی شهری و راه دور در سطح کل کشور به میزان 144 هزار و 570 دستگاه و .
.
از جمله این اقدامات در سال 84 می باشد .
در سال 85 شرکت مخابرات اقدامات مؤثری در توسعه و تجهیز شبکه مخابراتی کشور برداشته است به طوریکه در سال 85 بیش از دو میلیون و 327 هزار شماره تلفن ثابت و 6 میلیون و 848 هزار شماره تلفن همراه در سراسر کشور دایر گردیده و در این مقطع بیش از سه هزار و 103 روستا دارای ارتباط مخابراتی ، 17 شهر تحت پوشش تلفن همراه ، ایجاد شبکه انتقال در 226 شهر ، دایری ، 15800 دستگاه تلفن همگانی شهری و 14600 دستگاه تلفن همگانی راه دور و ...
از جمله این اقدامات است.
و در پایان سال 85 شبکه ی مخابراتی کشور دارای 22 میلیون و 262 هزار مشترک تلفن ثابت ، 15 میلیون و 385 هزار مشترک تلفن همراه ، ضریب نفوذ تلفن ثابت و همراه به ترتیب معادل 57/32 درصد و 20/22 درصد ، 31200 کیلومتر جاده و 1016 شهر تحت پوشش تلفن همراه ، نصب 10298 آنتن BTS ، برقراری ارتباط رومینگ با 80 کشور جهان (162 اپراتور) ، ارایه سرویس SMS به تمامی مشترکان و ارایه سرویس VMS به 261 هزار مشترک ، شبکه فناوری اطلاعات ، دارای 1424 مرکزدیتا، 16 هزار و 392 پورت قابل دسترسی دیتا و 86 هزار و 627 پورت منصوبه و 942 شهر تحت پوشش و افزایش پهنای باند بین الملل به میزان 7452 مگابیت بر ثانیه و تعداد کاربران اینترنت به میزان 12 میلیون کاربر ، 167 هزار دستگاه تلفن همگانی شهری و 89 هزار دستگاه تلفن همگانی راه دور و اجرای 75000 کیلومتر فیبر نوری در سطح شبکه مخابراتی کشور و 2282 روستای برخوردار از خدمات ICT روستایی .
* درضمن بهره برداری آزمایشی اپراتور دوم درچندشهرکشورو آغازواگذاری تلفن همراه ایرانسل به متقاضیان درتهران ، و چندشهرکشورکه تاپایان سال 85 بیش ازیک میلیون تلفن همراه ازطریق شرکت ایرانسل دایرشده است،اجرای دومین بخش بهینه سازی شبکه تلفن همراه کشور،افتتاح مسیرفیبرنوری ایران_ افغانستان به طول150 کیلومتر12 رشته ای ، ثبت نام تلفن همراه در بهمن ماه 85 و دایری فیشها قبل ازپایان سال ، ازجمله اقدامات سال 85 می باشد.
لازم به توضیح است خصوصی سازی در بخش مخابرات کشور و فراخوان همکاری با هدف آزاد سازی ،جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ی شبکه مخابراتی و سرویسهای نوین ارتباطی بوده است که از جمله مواردی که در راستای تحقق این مهم در سالهای گذشته تا کنون انجام گرفته شامل: بهره برداری و نگهداری ( شبکه ـ ساختمان ـ خطوط بین شهری و ...
) تلفن ثابت ، توسعه و تأسیس مراکز مخابراتی و همچنین امور مربوط به نگهداری و بهره برداری مراکز مخابراتی ،واگذاری بیش از 2 میلیون شماره تلفن ثابت از طریق بخش خصوصی ، انعقاد قراداد واگذاری 2 میلیون تلفن همراه اعتباری از طریق بخش خصوصی ، واگذاری بخش پی جو به طور کامل به بخش خصوصی ، امضای قرارداد ماهواره زهره با شرکتهای روسی به منظور در مدار قرار گرفتن این سیستم ، انجام مراحل اولیه قرارداد با اپراتور دوم و سوم به منظور توسعه شبکه تلفن همراه کشور (شرکت MTN کشور آفریقای جنوبی) و راه اندازی شبکه ایرانسل در کشور، واگذاری امور خدماتی شرکت به بخش خصوصی ، واگذاری امور مربوط به خدمات اطلاع رسانی و اینترنت به ISP ها و ICP و تعداد 3 هزار مشترک X.25 ، واگذاری امور طراحی ، نصب و راه اندازی شبکه تلفن همراه و ثابت ، قراردادهای GC ، تشکیل دفاتر خدمات ارتباطی - امور مشترکین تلفن همراه ، فراهم آوردن زمینه حضور کارخانجات وابسته در بورس و .
می باشد .
ISDN چیست؟
مخفف عبارت Integrated Services Digital Network است.اساس طراحی تکنولوژی ISDN به اواسط دهه 80 میلادی باز میگردد که بر اساس یک شبکه کاملا دیجیتال پی ریزی شده است.
در حقیقت تلاشی برای جایگزینی سیستم تلفنی آنالوگ با دیجیتال بود که علاوه بر داده های صوتی، داده های دیجیتال را به خوبی پشتیبانی کند.
به این معنی که انتقال صوت در این نوع شبکه ها به صورت دیجیتال می باشد.
در این سیستم صوت ابتدا به داده ها ی دیجیتال تبدیل شده و سپس انتقال می یابد .
ISDN به دو شاخه اصلی تقسیم می شود .
N-ISDN و B-ISDN .
B-Isdn بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند ( از جمله شبکه دیتا ایران ) .
نوع دیگر B-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است .
در N-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد.
BRI و PRI .
نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX ) ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است .
E1 یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد .
E1 شامل سی کانال حامل (B-Channel ) و یک کانال برای سیگنالینگ ( D-Channel) میباشد که هر کدام 64Kbps پهنای باند دارند .
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش ایتنرنت ، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد.
همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است .
نوع دیگر ISDN، BRIاست( نوعی که در کیش از آن استفاده شده ) که برای کاربران نهایی طراحی شده است.
این استاندارد دو کانال حامل 64Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ با پهنای باند 16kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد .این پهنای باند در اواسط دهه 80 میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP ، MultiMedia ، Voip و ....
به وجود نیامده بود ، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد .
تنها در اوایل دهه 90 بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند .
پس از سال 95 نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود8Mb/s برای دریافت و 640Kb/s را برای دریافت با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد ، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.
در حقیقت می توان گفت کهISDN BRI تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد ، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود .
B-ISDN: Broadband ISDN B-ISDN بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند (از جمله شبکه دیتا ایران).
N-ISDN: Narrowband ISDN نوع دیگر N-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است.
درN-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد، BRI و PRI .
- نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX)ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است.
E1یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد.
E1 شامل سی کانال حامل (B-Channel) و یک کانال برای سیگنالینگ (D-Channel) میباشد که هر کدام 64Kbps پهنای باند دارند.
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش اینترنت، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد.
همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است.
- نوع دیگر BRI است( نوعی که در کیش از آن استفاده شده) که برای کاربران نهایی طراحی شده است.
این استاندارد دو کانال حامل (B-Channel) با پهنای باند 64Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ (D-Channel) با پهنای باند 16kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد.
این پهنای باند در اواسط دهه 80 میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP، MultiMedia، Voip و...
به وجود نیامده بود، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد.
تنها در اوایل دهه 90 بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند.
پس از سال 95 نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود 10Mb/s برای دریافت و 1Mb/s را برای ارسال با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.
در حقیقت می توان گفت که BRI ISDN تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود.
تجهیزات دیتای غیر ISDN در ISDN تاکنون فرض کردیم که کلیه تجهیزات در دسترسی basic دارای قابلیت کار با ISDN می باشند.
برای کار این سوال پیش می آید که : چه کار باید با تجهیزاتی بکنیم که تا دیروز به شبکه دیتای دیجیتالی دیگر و شبکه های تلفنی آنالوگ متصل می گردیدند ؟
چنین ترمینالهای قدیمی دارای اینترفیس S0 نمی باشد ، به طوریکه بین ترمینالهای زیر که غیر ISDN می باشند تفاوت وجود دارد .
ترمینالهایی با اینترفیس a/b : ترمینالهایی هستند که می توانند با شبکه تلفنی آنالوگ کار کنند ، برای مثال مودم ، دستگاه تلفن آنالوگ ، تله فاکس Gr3 .
ترمینالهایی با اینترفیس V.24 : اغلب ، PC ها هستند که به عنوان ترمینالهای دیتا به کمک یک مودم در شبکه تلفنی آنالوگ عمل می نمایند.
ترمینالهایی با اینتر فیس X.21 : کلیه ترمینالهای دیتایی میباشند که در شبکه های دیتا با سوئیچینگ مداری (برای مثال Datex-L) یا هنگام استفاده از ارتباط مستقیم دیتا ودیگر ارتباطات دائم (ثابت) دیتا می توانند عمل نمایند .
بررسی اختلاف بین قابلیتهای ارسال (B-Channel) و مودم های آنالوگ : یک مودم بسیار عالی می تواند با سرعت 4.14Kb/s اطلاعات صوتی را انتقال دهد و 56Kb/s بطور مقطعی دریافت کند.
در حالی که ISDN می تواند اطلاعات را با سرعت 64Kb/s منتقل کند و اگر دو کانال بطور همزمان استفاده شوند، سرعت انتقال به دو برابر یعنی 128Kb/s خواهد رسید.
قابلیت (D-Channel)، برابر16Kb/s است که در نتیجه می توان به سرعت 144Kb/s دسترسی پیدا کرد.
بنابراین 10 برابر سریعتر از یک مودم پیشرفته عمل می کند.
عملکرد این کانال ها مستقل است یعنی می توان دو مکالمه یا دو اطلاعات و یا یک مکالمه و یک اطلاعات را بطور همزمان از مقصد های مختلف دریافت نمود.
با استفاده از (D-Channel) می توان از خط سوم برای انتقال اطلاعات کوچک و یا کارت اعتباری استفاده نمود.
امکاناتی که خطوط ISDN برای مشترکین فراهم می آورد : ISDN سرعت بالاتری را برای انتقال اطلاعات فراهم نموده است.اگر شما برای انتقال فایلها از مودم استفاده می کنید و یا در حال استفاده ار اینترنت هستید، محدودیت قابل قبول یک مودم آنالوگ را شناخته اید و با استفاده از خطوط ISDN بطور عمده ای کارایی شما افزایش پیدا می کند.
ISDN می تواند یک صدای دیجیتال واضح کریستالی را برایتان فراهم نماید.حتی اگر هنوز یکی از خطوط شما آنالوگ باشد،همچنان می توانید مکالمه را واضح بشنوید.
یک خط ISDN می تواند دو خط تلفن (دو شماره تلفن) و یک خط سومی را جهت پیوند ارتباط دادهای در بر داشته باشد.
خصوصیات کنترلی مکالمات در خطوط ISDN مشابه با خصوصیات Switch Board تلفنی می باشد.
شما می توانید از وضعیت HOLD , TRANSFER , CONFERENCE, CALLER ID، زنگهای تلفن مخصوص، همچنین مجموعه ای از کارایی های مختلف دیگر استفاده نمائید.
سخت افزار مورد نیاز برای استفاده از ISDN : خط ISDN مانند خطوط آنالوگ از دو رشته سیم تشکیل شده است که بطور مستقیم نمی توان دستگاه آنالوگ مثل تلفن های معمولی را به آن متصل کرد.
بدین منظور از سخت افزاری استفاده می شود که پورت های دیجیتال و آنالوگ مورد نیاز شما را تامین میکند.
مزایای خطوط ISDN بدین وسیله قابلیت اتصال به اینترنت با سرعتی معادل دو برابر خطوط عادی (128kb/s) با کیفیت بسیار بهتری فراهم می شود و دیگر اینکه سرویس دهندگان اینترنت نیازی به نصب دستگاههای گران قیمت در کلیه مراکز سرویس گیرنده همانند خطوط ADSL ندارند و این خطوط توسط خود Switch های PSTN قابل ارائه هست.
تنها با اضافه کردن چند کارت به این Switch ها می توان به راحتی با همین خطوط معمولی این سرویس را به مشترکین داد.
اما در طرف مشترکین باز هم همانند ADSL باید ISDN Modem ای قرار گیرد که بتواند کار تشخیص این کانالها از هم و استفاده از آنها را انجام دهد.
در صورتیکه شما خط ISDN BRI داشته باشید اما مودم مخصوص آنرا نداشته باشید خط شما همانند یک خط تلفن معمولی خواهد بود که هیچ سودی برای شما ندارد.
سرویس ISDN از دهه 70 میلادی، ایجاد شبکه دیتا جهت استفاده عموم مردم آغاز گردید.
با گسترش این شبکه در کنار شبکه تلفنی، نیاز به یکپارچه‌سازی آن در دهه 80 احساس و منجر به ایجاد شبکه ISDN شد.
این شبکه، به‌دلیل توانمندی‌های خود، علاوه بر ایجاد یکپارچگی صوت، تصویر و دیتا، سرویسهای ارزش‌افزوده متنوعی را نیز ارائه میدهد.
شبکه ISDN ضمن یکپارچه سازی سرویسهای صوت، تصویر و دیتا، اثرات ترافیکی هر یک از شبکه‌های مذکور را بر یکدیگر از بین می‌برد.
از جمله امکانات ایجاد شده توسط این شبکه، اتصال هشت پایانه از انواع تلفن آنالوگ، تلفن دیجیتال، رایانه شخصی، فاکس آنالوگ، فاکس دیجیتال، تلکس و تله‌تکس به یک خط میباشد.
در این آرایش، هریک از پایانه‌ها اطلاعات مربوط به خود را دریافت و ارسال می‌کنند.
این امر، ضمن چند برابر کردن بهره‌وری از خطوط دسترسی، مشکلات تعویض پایانه توسط کاربر را منتفی می‌نماید.
ارائه سرویسهای ISDN در کشور، علیرغم وجود پتانسیل‌های موجود در شبکه، با تأخیر فراوان از ابتدای سال 82 در پاره‌ای استانها آغاز گشته است.
البته، به دلیل ظهور تکنولوژیهای DSL در کشور، عملاً انگیزه استفاده از این سرویس‌ها از بین رفته است.
روتر ها اینترنت یکی از بزرگترین پیشرفتهای صنعت ارتباطات در قرن بیستم می باشد.
اینترنت به افراد اجازه می دهد تا در طی چند ثانیه برای هم Email بفرستند و مطالب مختلف را در سایتهای مختلف بخوانند.
انواع روترها : • روترهای سخت افزاری : روترهای فوق ، سخت افزارهائی می باشند که نرم افزارهای خاص تولید شده توسط تولید کنندگان را اجراء می نمایند (در حال حاضر صرفا به صورت black box به آنان نگاه می کنیم ).نرم افزار فوق ، قابلیت روتینگ را برای روترها فراهم نموده تا آنان مهمترین و شاید ساده ترین وظیفه خود که ارسال داده از یک شبکه به شبکه دیگر است را بخوبی انجام دهند .
اکثر شرکت ها ترجیح می دهند که از روترهای سخت افزاری استفاده نمایند چراکه آنان در مقایسه با روترهای نرم افزاری، دارای سرعت و اعتماد پذیری بیشتری می باشند .
• روترهای نرم افزاری : روترهای نرم افزاری دارای عملکردی مشابه با روترهای سخت افزاری بوده و مسئولیت اصلی آنان نیز ارسال داده از یک شبکه به شبکه دیگر است.
یک روتر نرم افزاری می تواند یک سرویس دهنده NT ، یک سرویس دهنده نت ور و یا یک سرویس دهنده لینوکس باشد .
تمامی سیستم های عامل شبکه ای مطرح ،دارای قابلیت های روتینگ از قبل تعبیه شده می باشند .
در اکثر موارد از روترها به عنوان فایروال و یا gateway اینترنت ، استفاده می گردد .
در این رابطه لازم است به یکی از مهمترین تفاوت های موجود بین روترهای نرم افزاری و سخت افزاری ، اشاره گردد : در اکثر موارد نمی توان یک روتر نرم افزاری را جایگزین یک روتر سخت افزاری نمود ، چراکه روترهای سخت افزاری دارای سخت افزار لازم و از قبل تعبیه شده ای می باشند که به آنان امکان اتصال به یک لینک خاص WAN از نوع Frame Relay ، ISDN و یا ATM را خواهد داد .یک روتر نرم افزاری ( نظیر سرویس دهنده ویندوز ( دارای تعدادی کارت شبکه است که هر یک از آنان به یک شبکه LAN متصل شده و سایر اتصالات به شبکه های WAN از طریق روترهای سخت افزاری ، انجام خواهد شد.
Proxy Server نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود.
فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد .
بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند .
یک کاربرد Proxy Server ها ، همان به اشتراک گذاشتن یک خط اینترنت برای چند کاربر است که باعث کاهش هزینه و کنترل کاربران و همچنین ایجاد امنیت بیشتر می شود .
کاربرد دوم Proxy Serverها ، در سایتهای اینترنتی به عنوان Firewall می باشد .
کاربرد سوم که امروزه از آن بسیار استفاده می شود ، Caching اطلاعات است .
با توجه به گران بودن هزینه استفاده از اینترنت و محدود بودن پهنای باند ارتباطی برای ارسال و دریافت اطلاعات ، معمولا نمی توان به اطلاعات مورد نظر در زمان کم و با سرعت مطلوب دست یافت .
امکان Caching اطلاعات ، برای کمک به رفع این مشکل در نظر گرفته شده است .
Proxy Server ، سایتهایی را که بیشتر به آنها مراجعه می شود را دریک حافظه جداگانه نگاه می دارد.
به این ترتیب برای مراجعه مجدد به آنها نیازی به ارتباط از طریق اینترنت نیست بلکه به همان حافظه مخصوص رجوع خواهد شد .