در گذشته تلفن ها همگی آنالوگ بودند و یک عیب بسیار بزرگ بشمار می آمد,زیرا هنگام ارسال صدا نویز وارد کانال می شد و کیفیت را به شدت کاهش می داد.کدینگ دیجیتال راهی برای کد کردن صدا و تشخیص خطا طراحی کرد .بنابراین شبکه های IDN (Intgrate digital network)طراحی شدو تمام شبکه های تلفنی آنالوگ به دیجیتال تبدیل شد.
ISDN چیست؟
مخفف عبارت Integrated Services Digital Network است.اساس طراحی تکنولوژی ISDN به اواسط دهه 80 میلادی باز میگردد که بر اساس یک شبکه کاملا دیجیتال پی ریزی شده است.
در حقیقت تلاشی برای جایگزینی سیستم تلفنی آنالوگ با دیجیتال بود که علاوه بر داده های صوتی، داده های دیجیتال را به خوبی پشتیبانی کند.
به این معنی که انتقال صوت در این نوع شبکه ها به صورت دیجیتال می باشد.
در این سیستم صوت ابتدا به داده ها ی دیجیتال تبدیل شده و سپس انتقال می یابد .
ISDN به دو شاخه اصلی تقسیم می شود .
N-ISDN و B-ISDN .
B-Isdn بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند ( از جمله شبکه دیتا ایران ) .
نوع دیگر B-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است .
در N-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد.
BRI و PRI .
نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX ) ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است .
E1 یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد .
E1 شامل سی کانال حامل (B-Channel ) و یک کانال برای سیگنالینگ ( D-Channel) میباشد که هر کدام 64Kbps پهنای باند دارند .
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش ایتنرنت ، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد.
همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است .
نوع دیگر ISDN، BRIاست( نوعی که در کیش از آن استفاده شده ) که برای کاربران نهایی طراحی شده است.
این استاندارد دو کانال حامل 64Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ با پهنای باند 16kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد .این پهنای باند در اواسط دهه 80 میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP ، MultiMedia ، Voip و ....
به وجود نیامده بود ، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد .
تنها در اوایل دهه 90 بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند .
پس از سال 95 نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود8Mb/s برای دریافت و 640Kb/s را برای دریافت با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد ، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.
در حقیقت می توان گفت کهISDN BRI تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد ، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود .
B-ISDN: Broadband ISDN
B-ISDN بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند (از جمله شبکه دیتا ایران).
N-ISDN: Narrowband ISDN
نوع دیگر N-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است.
درN-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد، BRI و PRI .
- نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX)ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است.
E1یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد.
E1 شامل سی کانال حامل (B-Channel) و یک کانال برای سیگنالینگ (D-Channel) میباشد که هر کدام 64Kbps پهنای باند دارند.
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش اینترنت، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد.
همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است.
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش ایتنرنت ، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد.
نوع دیگر ISDN، BRIاست( نوعی که در کیش از آن استفاده شده ) که برای کاربران نهایی طراحی شده است.
در حقیقت می توان گفت کهISDN BRI تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد ، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود .
B-ISDN: Broadband ISDN B-ISDN بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند (از جمله شبکه دیتا ایران).
N-ISDN: Narrowband ISDN نوع دیگر N-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است.
درN-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد، BRI و PRI .
- نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX)ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است.
همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است.
- نوع دیگر BRI است( نوعی که در کیش از آن استفاده شده) که برای کاربران نهایی طراحی شده است.
این استاندارد دو کانال حامل (B-Channel) با پهنای باند 64Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ (D-Channel) با پهنای باند 16kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد.
این پهنای باند در اواسط دهه 80 میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP، MultiMedia، Voip و...
به وجود نیامده بود، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد.
تنها در اوایل دهه 90 بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند.
پس از سال 95 نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود 10Mb/s برای دریافت و 1Mb/s را برای ارسال با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.
در حقیقت می توان گفت که BRI ISDN تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود.
تجهیزات دیتای غیر ISDN در ISDN تاکنون فرض کردیم که کلیه تجهیزات در دسترسی basic دارای قابلیت کار با ISDN می باشند.
برای کار این سوال پیش می آید که : چه کار باید با تجهیزاتی بکنیم که تا دیروز به شبکه دیتای دیجیتالی دیگر و شبکه های تلفنی آنالوگ متصل می گردیدند ؟
چنین ترمینالهای قدیمی دارای اینترفیس S0 نمی باشد ، به طوریکه بین ترمینالهای زیر که غیر ISDN می باشند تفاوت وجود دارد .
ترمینالهایی با اینترفیس a/b : ترمینالهایی هستند که می توانند با شبکه تلفنی آنالوگ کار کنند ، برای مثال مودم ، دستگاه تلفن آنالوگ ، تله فاکس Gr3 .
ترمینالهایی با اینترفیس V.24 : اغلب ، PC ها هستند که به عنوان ترمینالهای دیتا به کمک یک مودم در شبکه تلفنی آنالوگ عمل می نمایند.
ترمینالهایی با اینتر فیس X.21 : کلیه ترمینالهای دیتایی میباشند که در شبکه های دیتا با سوئیچینگ مداری (برای مثال Datex-L) یا هنگام استفاده از ارتباط مستقیم دیتا ودیگر ارتباطات دائم (ثابت) دیتا می توانند عمل نمایند .
ترمینالهایی با اینترفیس لاجیکی X.25 کلیه ترمینالهای دیتایی هستند که در شبکههای سوئیچینگ بسته ای X.25 (برای مثال Datex-P ، شبکههای خصوصی X.25) می توانند عمل نمایند .
این امکان وجود دارد که از چنین ترمینالهایی که با شبکه تلفنی آنالوگ ، شبکههای دیتای دیجیتال وهنگام استفاده از ارتباط دائم دیتا ، کار می کردند ، در آینده استفاده شود .
برای اینکه ترمینالهایی با اینترفیس ها بتوانند با شبکه ISDN کار کنند ، باید عمل تطبیق اینترفیس انجام پذیرد .
TA TA به عنوان مبدل اینترفیس به کمک ترمینال آداپتر ها ، ترمینالها یا تجهیزات اضافی انتخاب شده بدون اینترفیس ISDN به شبکه متصل می گردند .
برای این منظور در کنترل اینترفیس معمولی [نقطه مرجع R] به کنترل در اینترفیس S0 ونیز بالعکس منتقل گردد .
یک ترمینال معمولی همراه با یک ترمینال آداپتر مربوطه را یک ترمینال قابل کار با ISDN می نامند .
برای ارتباط با ISDN انواع ترمینال آداپترهای زیر می توانند به کار برده شوند.
ترمینال آداپتر a/b (TA a/b) : TA a/b امروزه در وحله اول اتصال مودم ها را به ISDN امکان پذیر می سازد .
ترمینال آداپتر (TA V.24)V.24 : این ترمینال آداپتر (TA) اتصال تجهیزات دیتا با اینترفیس (برای مثال pc ها) را به ISDN امکان پذیر می سازد ترمینال آداپتر X.21/X.21 bic : TA X21/X21 bic این امکان را می دهد ه ارتباط دیتایی که به اینترفیس X.21 یا X.21.bic مجهز می باشند در ISDN عمل نمایند .
ترمینال آداپتر (TA X.25)X.25 برای حداقل اتحاد ISDN با X.25 : این ترمینال دسترسی تجهیزات ترمینال دیتا با اینترفیس X.25 از طریق ISDN به شبکه X.25 را امکان پذیر می نماید (Datex-P) .
ترمینال آداپتر (TA X.25)X.25 بر اساس X.31 برای حداکثر اتحادISDN با X.25 : این ترمینال آداپتر ارسال دیتای بسته ای در کانال B یا D را امکان پذیر می سازد.
در اینجا کلاسه آداپتر های مختلفی قابل تشخیص می باشند که عبارتند از : .
TA X.25/B برای ارسال دیتای بسته ای در کانال B .
TA X.25/D برای ارسال دیتای بسته ای در کانال D .
X.25/B/D برای ارسال دیتای بسته ای هم در کانال B وهم در کانال D ترمینال آداپتر مالتی اینترفیس : تولیداتی هستند که اجازه می دهند چندین ترمینال با اینترفیس های مختلف به ISDN وصل گردند .
استانداردهای ITU (CCITT سابق) برای تبدیل اینترفیس V.24 به اینترفیس ISDN-S0 عبارتند از : استاندارد V.110 در ارتباط با 1.436 : این استاندارد ها تعیین کننده چگونگی تبدیل جریانات دیتا با نرخ بیتهای 6/0 ، 2/1 ، 4/2 ، 8/4 ، 2/7 ، 6/9 ، 12 ، 4/14 ، Kbit/s 192 ( در اینترفیس V.24) به جریانات دیتای ISDN-64 Kbit/s می باشند.
استاندارد V.120 در ارتباط با 1.465 : این استاندارد همچنین تبدیل جریانات بیت اینترفیس V.24 را به جریان بیت Kbit/s 64 بر اساس V.110 به عمل می آورد.
با استفاده از LAP-D ( لایه2 پروتکل کانال D) این امکان وجوددارد که ار یک ارتباط انتها به انتهای کانال D بکرات استفاده گردد .
در این حالت می تواند در کانال B عمل مالیتپلکس انجام پذیرد .
استاندارد X.30 در ارتباط با 1.461 این استانداردها تعیین کننده چگونگی تبدیل جریانات بیت با نرخ بیت های 4/2 ، 8/4 ، 6/4 ، Kbit/s 64 (در اینترفیس X.21 و یا همچنین X.21 bis ) به جریانات دیتای Kbit/s 64 می باشند .
استاندارد X.31 در ارتباط با 1.462 برای ارسال دیتای بسته ای بر اساس X.25 از طریق کانالهای B یا ISDN-D : استفاده از ترمینال آداپترها از طرفی اجازه سریع ورود به کاربردهای ISDN را میدهد ، اما از طرفی دیگر مضراتی همراه دارد .
در ترمینال آداپترها کلیه انطباقات و تبدیلات لازم ، برای اینکه ارتباط دیتا حتی الامکان با کیفیت و فرم عادی تضمین گردد ، مد نظر قرار می گیرد .
طبیعتاً استفاده صد در صد از قابلیت ISDN توسط تجهیزات ترمینالی دیتای غیر ISDN همیشه امکان پذیر نیست ، زیرا چنین ترمینالهایی برای استفاده از شبکه های دیگر مناسب می باشند .
ترمینالهای دیتای معمولی (غیر ISDN ) که اغلب برای اینکه از مزایای ISDN که مریوط به نرخ بیت بالای آنها می شود ، استفاده نمایند بسیار کند می باشند .
مقایسه استانداردهای TA پروتکل کانال D لایه 3 پروتکل کانال D لایه 3 شامل کلیه عملیاتی می باشد که برای برقراری ارتباطات ISDN و فراهم نمودن سرویسهای ISDN لازم می باشند .
این عملیات عبارتند از : .
کد گذاری پیامها مطابق با هر یک از درخواست های تکنیکی .
اجرای تبادل پیامها طبق پرسدورهای تعیین شده خاص .
اجرای سرویسهای ویژه ISDN ترکیب پیامهای لایه 3 هر پیام شامل یک هدر و عناصر اطلاعاتی اضافی می باشد .
هدر تشکیل گردیده از آشکار ساز پروتکل به عنوان مرجع مکالمه و نوع پیام .
طول پیام لایه 3 به 260 اکتت محدود می باشد .
نوع پیام ، دلالت بر پیام به کار برده شده لایه 3 می نماید (برای مثال SETUP-CALL PROC و ...) .
هر کدام از پیامها می توانند شامل عناصر اطلاعاتی خاصی باشند که تا حدودی برای آنها مقرر و یا اینکه انتخاب می گردند (Optional) .
تشکیل پروتکلهای کانال D پیامهای لایه 3 اتصال LAN از طریق ISDN اتصال LAN ها از طریق WAN ها خصوصاً ISDN در این میان یکی از قابل توجه ترین کاربردهای برای ارتباط کامپیوتر می باشد .
این مطمئناً از یک طرف به خاطر رشد سریع LAN ها که به ویژه با افزایش اتصال PC به وجود می آید ، می باشد .
از طرف دیگر ISDN برای این کاربردهای مزایای بسیاری را عرضه می نماید .
هزینه حق اشتراک پایین ، استفاده از آن را اقتصادی می نماید و طرح ISDN یک سری از کاربردهای جدید را در محدوده LAN امکان پذیر می سازد .
اصول اتصال LAN یک LAN (برای مثال Ethernet و TokenRing) به طور کلی تشکیل شده از یک محیط انتقال و ایستگاههای اطلاعاتی (دیتا) مجزا به عنوان Client یا سرور هایی که از طریق این محیط انتقال به یکدیگر می توانند متصل گردند .
یک LAN مثالی است برای استفاده مشترک از محیط انتقال .
از اینرو باید هر ایستگاه اطلاعاتی در LAN محیط انتقال را بر اساس یک روش تعیین شده برای خود «تصرف» نماید .
چنین روشی Medium Access Control نامیده می شود .
در یک LAN «کلاسیک» هر یک از ایستگاههای اطلاعاتی ، محیط انتقال را تقسیم می نمایند که این عمل Shared Medium نامیده می شود .
چنین LAN ای اختصاراً SM-LAN نیز نامیده می شود و به نسل قدیمی LAN تعلق دارد .
اخیراً LAN ها بر اساس تکنیک ATM نصب می گردند ، به طوریکه این نوع LAN ها شامل یک (یا چندین) سوئیچ ATM می باشد که وظیفه آنها اتصال هر یک از ایستگاهها به یکدیگر بر اساس نیاز می باشد .
LAN های مبتنی بر تکنیک ATM دیگر تعلق به گروه SM-LAN ها ندارد .
آنها اصطلاحاً Switched-LAN نامیده می شود که به عنوان نسل جدیدی از LAN می تواند در نظر گرفته شود .
ساختار منطقی یک LAN استانداردهای LAN توسط موسسه مهندسی الکتریکی و الکترونیکی (IEEE) مشخص گردیده و به زیر لایه های ISO/OSI مربوط می شود .
این مدل هم مربوط به LAN هایی بر اساس استاندارد IEEE (802.3-LANs.
Token Ring) ، و هم LAN هایی بر اساس طرح FDDI می باشد .
به طور کلی استانداردهای LAN فقط توسط دو لایه از پایین ترین لایه های عملیاتی تعیین می گردد .
لایه 2 در SM-LAN به زیر لایه a 2 و b2 تقسم می گردند .
لایه 1 : لایه فیزیکی (Physical Layer) در اینجا کلیه خواص فیزیکی مورد نیاز برای ارسال بیت تعیین می گردند که عبارتند از : مشخصه محیط انتقال LAN (کابل کشی) ، پریز اتصال و تصرف پین ها و همچنین روشی برای ارسال هر یک از بیت ها .
a2 : لایه MAC (MAC-Layer) : در LAN چندین ایستگاه مشترکاً از یک محیط انتقال استفاده می نمایند .
از اینرو باید دسترسی به محیط انتقال تنظیم شده باشد .
طریقه تصرف محیط انتقال توسط هر یک از ایستگاهها را نترل دسترسی به محیط انتقال (MAC ) می نامند و باید از همان ابتدا تعیین گردد .
مدل منطقی یک محیط تقسیم شده SM-LAN لایه a2 دسترسی به محیط انتقال را تعیین می نماید .
مهمترین روشهای دسترسی در LAN ها عبارتند از : .
(Carrier Sense Multiple Access/Collision Detection) CSMA/CD در LAN ها بر اساس استاندارد IEEE-PO2.3 و در Ethernet .
.
روش Token Ring در Token-Ring- LAN ها بر اساس استاندارد IEEE 802.5 و در LAN های FDDI .
لایه b2 : لایه LLC (LLC: Logical Link Control) : این لایه توسط استاندارد IEEEE 802.2تعیین می گردد.
وظیفه اینزیر لایه ارسال بدون خطای فریمهای (بلوکهای اطلاعاتی ، فریم های اطلاعاتی) بین بافرهای فرستنده/ گیرنده در دو ایستگاهLAN می باشد.
پروتکلLLC مطابقت با پروتکل اطمینان بیت گرایHDLC می نماید.
برای استفاده از زیر لایهLLC تعداد زیادی ازSAP(1) ها بعنوان نقاط دسترسی سرویسLLC اجرا می گردند .
یکSAP صراحتاً به یک حافظه ی آدرس (Port) متصل بوده و به عنوان بافر ارتباطی منحصر به فرد یک پروتکل شبکه تفسیر می گردد.
به کمک SAPها می توانداجازه دادهشود که پروتکلهای گوناگون به سرویسهایLLC دسترسی پیدا نمایند.
این طرح اجرای چندین پروتکل را در یک ایستگاهLAN امکان پذیر می سازد.
لایه LLCنشان می دهد که در یک سیستم انتهاییLAN چندین پروتکل ارتباطی می توانند همزمان بکار برده شونددرکنار استانداردIEEEE 802.2 نیز استانداردDIX-Ethernet وجوددارد که در ادبیات فنی در مواقعی اختصاراًEthernet گفته می شود.
DIX-Ethernet هیچ لایهLLC مشخصی را در نظر نمی گیرد.
نوع فیلد (Type-field)، در فریم هایMAC استفاده می گردد، برای این که مشخص نماید که برای کدام پروتکل ارتباطی این فریم ,MAC تعیین گردیده است.
بدینوسیله طرحSAP لایهLLC شبیه سازی می گردد.
لایه 3 و4 : پروتکلهای ارتباطیLAN : پروتکلهای ارتباطیLAN برای مثالTCP/P یا SPX/IPX مانند در اصل از دو پروتکلNP (1) ( برای مثال… , IP , IPX ) مختص به لایه 3 و پروتکل ارسال لایهTP(2) (برای مثال … , TCP , SPX ) تشکیل گردیده اند.
هر پروتکل ارتباطی به عنوان یک زبان ارتباطی بین دو کاربرد در نظر گرفته می شود.
به طوری که پروتکلهای یکسانی در هر ارتباط بین دوکاربرد در هر دو طرف باید بکار برده شود.
آماده کردن اطلاعات (دیتا) برای ارسال اطلاعاتی که بین دوکاربردLAN از طریق یک محیط انتقال ارسال می گردند باید برای ارسال مربوطه آماده باشند.
طول بلوکهای اطلاعاتی (دیتا) ارسالی درLAN همیشه محدود می باشد.
در صورتی که فایل ارسالی بسیار بزرگ باشد، احتمالاً باید به بخشهای کوچک اطلاعاتی (DS) تقسیم گردند.
این جریان را تقسیم بندی (Segmentation) می نامند.
شکل 5.2 نشان می دهد که چگونگی یک بخش اطلاعاتی برای ارسال درLAN آماده می گردد.
برای ارسال اظهارات کنترلی بین ماجولهای نرم افزاری که برای اجرای پروتکل ارتباطی می باشند، به بخش اطلاعات(3) ارسالی ، یک هِدر (سرپیام) اختصاص داده می شود و تشکیل یک بستهN را می دهد( بسته هم گفته می شود).
هِدر بستهN از دو قسمتNP و TPتشکیل می گردد ، بستهN همراه با بخش اطلاعاتی بین ایستگاههایLAN بر اساس پروتکلLLC ارسال می گردد.
برای این منظور هر بستهNP ، به میزان اظهارات کنترلی (اضافی)LLC برای یک فریمLLC تکمیل می گردد.
در سطحMAC به هر فریم باز هم به میزان یک هدر و یک تِریلِر (4) اضافه می گردد.
به این طریق فریم هایMAC ایجاد می گردند که از طریق محیط انتقال ارسال می شوند.
بررسی اختلاف بین قابلیتهای ارسال (B-Channel) و مودم های آنالوگ : یک مودم بسیار عالی می تواند با سرعت 4.14Kb/s اطلاعات صوتی را انتقال دهد و 56Kb/s بطور مقطعی دریافت کند.
در حالی که ISDN می تواند اطلاعات را با سرعت 64Kb/s منتقل کند و اگر دو کانال بطور همزمان استفاده شوند، سرعت انتقال به دو برابر یعنی 128Kb/s خواهد رسید.
قابلیت (D-Channel)، برابر16Kb/s است که در نتیجه می توان به سرعت 144Kb/s دسترسی پیدا کرد.
بنابراین 10 برابر سریعتر از یک مودم پیشرفته عمل می کند.
عملکرد این کانال ها مستقل است یعنی می توان دو مکالمه یا دو اطلاعات و یا یک مکالمه و یک اطلاعات را بطور همزمان از مقصد های مختلف دریافت نمود.
با استفاده از (D-Channel) می توان از خط سوم برای انتقال اطلاعات کوچک و یا کارت اعتباری استفاده نمود.
امکاناتی که خطوط ISDN برای مشترکین فراهم می آورد : ISDN سرعت بالاتری را برای انتقال اطلاعات فراهم نموده است.اگر شما برای انتقال فایلها از مودم استفاده می کنید و یا در حال استفاده ار اینترنت هستید، محدودیت قابل قبول یک مودم آنالوگ را شناخته اید و با استفاده از خطوط ISDN بطور عمده ای کارایی شما افزایش پیدا می کند.
ISDN می تواند یک صدای دیجیتال واضح کریستالی را برایتان فراهم نماید.حتی اگر هنوز یکی از خطوط شما آنالوگ باشد،همچنان می توانید مکالمه را واضح بشنوید.
یک خط ISDN می تواند دو خط تلفن (دو شماره تلفن) و یک خط سومی را جهت پیوند ارتباط دادهای در بر داشته باشد.
خصوصیات کنترلی مکالمات در خطوط ISDN مشابه با خصوصیات Switch Board تلفنی می باشد.
شما می توانید از وضعیت HOLD , TRANSFER , CONFERENCE, CALLER ID، زنگهای تلفن مخصوص، همچنین مجموعه ای از کارایی های مختلف دیگر استفاده نمائید.
سخت افزار مورد نیاز برای استفاده از ISDN : خط ISDN مانند خطوط آنالوگ از دو رشته سیم تشکیل شده است که بطور مستقیم نمی توان دستگاه آنالوگ مثل تلفن های معمولی را به آن متصل کرد.
بدین منظور از سخت افزاری استفاده می شود که پورت های دیجیتال و آنالوگ مورد نیاز شما را تامین میکند.
مزایای خطوط ISDN بدین وسیله قابلیت اتصال به اینترنت با سرعتی معادل دو برابر خطوط عادی (128kb/s) با کیفیت بسیار بهتری فراهم می شود و دیگر اینکه سرویس دهندگان اینترنت نیازی به نصب دستگاههای گران قیمت در کلیه مراکز سرویس گیرنده همانند خطوط ADSL ندارند و این خطوط توسط خود Switch های PSTN قابل ارائه هست.
تنها با اضافه کردن چند کارت به این Switch ها می توان به راحتی با همین خطوط معمولی این سرویس را به مشترکین داد.
اما در طرف مشترکین باز هم همانند ADSL باید ISDN Modem ای قرار گیرد که بتواند کار تشخیص این کانالها از هم و استفاده از آنها را انجام دهد.
در صورتیکه شما خط ISDN BRI داشته باشید اما مودم مخصوص آنرا نداشته باشید خط شما همانند یک خط تلفن معمولی خواهد بود که هیچ سودی برای شما ندارد.
سرویس ISDN از دهه 70 میلادی، ایجاد شبکه دیتا جهت استفاده عموم مردم آغاز گردید.
با گسترش این شبکه در کنار شبکه تلفنی، نیاز به یکپارچه‌سازی آن در دهه 80 احساس و منجر به ایجاد شبکه ISDN شد.
این شبکه، به‌دلیل توانمندی‌های خود، علاوه بر ایجاد یکپارچگی صوت، تصویر و دیتا، سرویسهای ارزش‌افزوده متنوعی را نیز ارائه میدهد.
شبکه ISDN ضمن یکپارچه سازی سرویسهای صوت، تصویر و دیتا، اثرات ترافیکی هر یک از شبکههای مذکور را بر یکدیگر از بین می‌برد.
از جمله امکانات ایجاد شده توسط این شبکه، اتصال هشت پایانه از انواع تلفن آنالوگ، تلفن دیجیتال، رایانه شخصی، فاکس آنالوگ، فاکس دیجیتال، تلکس و تله‌تکس به یک خط میباشد.
در این آرایش، هریک از پایانه‌ها اطلاعات مربوط به خود را دریافت و ارسال می‌کنند.
این امر، ضمن چند برابر کردن بهره‌وری از خطوط دسترسی، مشکلات تعویض پایانه توسط کاربر را منتفی می‌نماید.
ارائه سرویسهای ISDN در کشور، علیرغم وجود پتانسیل‌های موجود در شبکه، با تأخیر فراوان از ابتدای سال 82 در پاره‌ای استان‌ها آغاز گشته است.
البته، به دلیل ظهور تکنولوژیهای DSL در کشور، عملاً انگیزه استفاده از این سرویس‌ها از بین رفته است.
روتر ها اینترنت یکی از بزرگترین پیشرفتهای صنعت ارتباطات در قرن بیستم می باشد.
اینترنت به افراد اجازه می دهد تا در طی چند ثانیه برای هم Email بفرستند و مطالب مختلف را در سایتهای مختلف بخوانند.
انواع روترها : • روترهای سخت افزاری : روترهای فوق ، سخت افزارهائی می باشند که نرم افزارهای خاص تولید شده توسط تولید کنندگان را اجراء می نمایند (در حال حاضر صرفا به صورت black box به آنان نگاه می کنیم ).نرم افزار فوق ، قابلیت روتینگ را برای روترها فراهم نموده تا آنان مهمترین و شاید ساده ترین وظیفه خود که ارسال داده از یک شبکه به شبکه دیگر است را بخوبی انجام دهند .
اکثر شرکت ها ترجیح می دهند که از روترهای سخت افزاری استفاده نمایند چراکه آنان در مقایسه با روترهای نرم افزاری، دارای سرعت و اعتماد پذیری بیشتری می باشند .
• روترهای نرم افزاری : روترهای نرم افزاری دارای عملکردی مشابه با روترهای سخت افزاری بوده و مسئولیت اصلی آنان نیز ارسال داده از یک شبکه به شبکه دیگر است.
یک روتر نرم افزاری می تواند یک سرویس دهنده NT ، یک سرویس دهنده نت ور و یا یک سرویس دهنده لینوکس باشد .
تمامی سیستم های عامل شبکه ای مطرح ،دارای قابلیت های روتینگ از قبل تعبیه شده می باشند .
در اکثر موارد از روترها به عنوان فایروال و یا gateway اینترنت ، استفاده می گردد .
در این رابطه لازم است به یکی از مهمترین تفاوت های موجود بین روترهای نرم افزاری و سخت افزاری ، اشاره گردد : در اکثر موارد نمی توان یک روتر نرم افزاری را جایگزین یک روتر سخت افزاری نمود ، چراکه روترهای سخت افزاری دارای سخت افزار لازم و از قبل تعبیه شده ای می باشند که به آنان امکان اتصال به یک لینک خاص WAN از نوع Frame Relay ، ISDN و یا ATM را خواهد داد .یک روتر نرم افزاری ( نظیر سرویس دهنده ویندوز ( دارای تعدادی کارت شبکه است که هر یک از آنان به یک شبکه LAN متصل شده و سایر اتصالات به شبکه های WAN از طریق روترهای سخت افزاری ، انجام خواهد شد.
Proxy Server نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود.
فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد .
بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند .
یک کاربرد Proxy Server ها ، همان به اشتراک گذاشتن یک خط اینترنت برای چند کاربر است که باعث کاهش هزینه و کنترل کاربران و همچنین ایجاد امنیت بیشتر می شود .
کاربرد دوم Proxy Serverها ، در سایتهای اینترنتی به عنوان Firewall می باشد .
کاربرد سوم که امروزه از آن بسیار استفاده می شود ، Caching اطلاعات است .
با توجه به گران بودن هزینه استفاده از اینترنت و محدود بودن پهنای باند ارتباطی برای ارسال و دریافت اطلاعات ، معمولا نمی توان به اطلاعات مورد نظر در زمان کم و با سرعت مطلوب دست یافت .
امکان Caching اطلاعات ، برای کمک به رفع این مشکل در نظر گرفته شده است .
Proxy Server ، سایتهایی را که بیشتر به آنها مراجعه می شود را دریک حافظه جداگانه نگاه می دارد.
به این ترتیب برای مراجعه مجدد به آنها نیازی به ارتباط از طریق اینترنت نیست بلکه به همان حافظه مخصوص رجوع خواهد شد .
این امر باعث می گردد از یک طرف زمان دسترسی به اطلاعات کمتر شده و از سوی دیگر چون اطلاعات از اینترنت دریافت نمی شود ، پهنای باند محدود موجود با اطلاعات تکراری اشغال نشود .
بخصوص آنکه معمولا تغییرات در یک Website محدود به یک یا دو صفحه می باشد و گرفتن اطلاعات از اینترنت بدون Caching به معنای گرفتن کل سایت می باشد حال آنکه با استفاده از Proxy Server و امکان Caching اطلاعات ، میتوان تنها صفحات تغییر کرده را دریافت کرد .
ویژگیهای Proxy Server ویژگی اول : با استفاده از Proxy Server می توان از اکثر پروتکلهای موجود در شبکه های محلی در محدوده نرم افزارهای کاربردی در شبکه های LAN مرتبط با اینترنت استفاده کرد.
Proxy Server پروتکلهای پر کاربرد شبکه های محلی مانند (IPX/SPX)مورد استفاده در شبکه های ناول مورد استفاده در شبکه های LAN با تعداد کاربران کم و TCP/IP مورد استفاده در شبکه های (Intranet) را پشتیبانی می کند.
با این ترتیب برای اینکه بتوان از یک نرم افزار کاربردی شبکه LAN که مثلا با پروتکل IPX/SPX روی ناول نوشته شده ، روی اینترنت استفاده کرد نیازی نیست که قسمتهای مربوط به ارتباط با شبکه که از Function Call های API استفاده کرده را به Function Call های TCP/IP تغییر داد بلکه Proxy Server خود این تغییرات را انجام داده و می توان به راحتی از نرم افزاری که تا کنون تحت یک شبکه LAN با ناول کار می کرده است را در شبکه ای که مستقیما به اینترنت متصل است ، استفاده کرد .
همین ویژگی درباره سرویسهای اینترنت مانند , FTP , Telnet , Gopher , IRC RealAudio , Pop3 و .
وجود دارد .
به این معنا که هنگام پیاده سازی برنامه با یک سرویس یا پروتکل خاص ، محدودیتی نبوده و کدی در برنامه برای ایجاد هماهنگی نوشته نمی شود .
ویژگی دوم : با Cache کردن اطلاعاتی که بیشتر استفاده می شوند و با بروز نگاه داشتن آنها، قابلیت سرویسهای اینترنت نمایان تر شده و مقدار قابل توجهی در پهنای باند ارتباطی صرفه جویی می گردد.
ویژگی سوم Proxy Server: امکانات ویژه ای برای ایجاد امنیت در شبکه دارد .
معمولا در شبکه ها دو دسته امنیت اطلاعاتی مد نظر است .
یکی آنکه همه کاربران شبکه نتوانند از همه سایتها استفاده کنند و دیگر آنکه هر کسی نتواند از روی اینترنت به اطلاعات شبکه دسترسی پیدا کند .
با استفاده ازProxy Server نیازی نیست که هر Client بطور مستقیم به اینترنت وصل شود در ضمن از دسترسی غیرمجاز به شبکه داخلی جلوگیری می شود .
همچنین می توان با استفاده از SSL (Secure Sockets Layers) امکان رمز کردن داده ها را نیز فراهم آورد.