دانلود تحقیق آموزش اتوکد

انواع مختصات
مختصات متعامد:
این نوع دستگاه مختصات مثل دستگاه مختصاتی است که در ریاضیات پایه با آن آشنا شدیم.

این مختصات در اتوکد به این صورت است که نقطه‌ی صفر در گوشه‌ی سمت چپ مانیتور قرار دارد و به سمت راست و سمت بالا مثبت و عدد اول در اتوکد محور مختصات x را نمایش می‌دهد و عدد دوم محل محور مختصات y را نمایش می‌دهد.

مختصات نسبی متعامد:
گاهی لازم است مختصات یک نقطه را نسبت به مختصات ماقبل یا هر نقطه‌ی دیگری پیدا کنیم.

در این صورت به صورت مجازی دستگاه کاریستین روی نقطه‌ی موردنظر قرار گرفته و نسبت به آن دستگاه مجازی مختصات سنجیده می‌شود.

در این حالت نسبت به سمت راست و نسبت به بالای نقطه موردنظر مختصات مثبت و نسبت به چپ و پایین نقطه‌ی موردنظر منفی می‌باشد.
مختصات قطبی (پلار):
می‌توان غیر از نمایش یک نقطه روی صفحه با مختصات متعامد آزاد به صورت یک فاصله از مرکز مختصات موردنظر و زاویه آن نسبت به افق نیز نمایش داد.

در این حالت فاصله از مرکز مختصات موردنظر عدد اول می‌باشد.

روی شکل m که همیشه مقدارد آن مثبت می‌باشد، جهت چرخش زاویه نسبت به افق در جهت پادساعتگرد (مخالفت ساعت) مثبت (جهت دایره‌ی مثلثاتی) و جهت گردش در جهت ساعت را با منفی نمایش می‌دهیم.
مختصات نسبی قطبی:
مانند مختصات نسبی متعامد می‌توان با انتقال مجازی دستگاه مختصات قطبی به نقطه‌ی موردنظر باز هم مختصات قطبی را بدست آورد.

جهت حرکت محورهای مختصات نیز مانند قبل می‌باشد.



دستورات اتوکد
Line (L): دستور یک خط را از نقطه‌ای که کاربر مشخص می‌کند، ترسیم می‌کنیم و تا زمانی که دستور ادامه داشته باشد، مرتباً خط ترسیم می‌شود از نقطه آخری به نقطه‌ی بعدی کشیده می‌‌شود.

به دو صورت این فرمان قابل اجرا می‌باشد.

با انتخاب آیکون موردنظر از نوار کناری cad کلیک می‌شود.

یا اینکه دستور line یا محفظه آن L در خط command تایپ می‌شود.

نکته: توجه کنید خط space barیا enter در برنامه‌ی اتوکد عملکرد یکسان دارند و شروع فرمان با آنها انجام می‌شود.

پس از اجرای فرمان پیغامی به صورت specify first point ظاهر می‌شود که اگر بخواهیم از دستگاه متعامد استفاده کنیم، اول مختصات x سپس علامت سپس مختصات y را وارد می‌کنیم.

مثلاً 22 , 1 این نقطه، نقطه‌ی اولیه می‌باشد و کلید enter را می‌فشاریم.

پیغام بعدی ظاهر شده next point و به این ترتتیب می‌توان مختصات نقطه‌ی موردنظر را وارد نمود.
نکته: چنانچه بخواهیم از مختصات نسبی متعامد استفاده کنیم، ابتدا علامت @ و پس از آن مختصات x, y را به شکل وارد کنیم.

1, 22@ منتها این بار سیستم نسبت به آخرین نقطه و نسبت به مختصات نقطه‌ی جدید ترسیم می‌کنیم.
نکته: برای استفاده از مختصات قطبی ابتدا اندازه‌ب بردار موردنظر را نوشته سپس علامت بزرگتر > را می‌گذاریم.

پس از آن مقدار زاویه را به درجه وارد می‌کنیم.

ادامه‌ی خط موردنظر بدین صورت ترسیم خواهد شد.

نکته: به دلیل اینکه علامت @ نمایانگر نسبی بودن مختصات است.

پس برای استفاده از مختصات نسبی خط نیز از علامت @ در ابتدای عبارت استفاده می‌کنیم.

نکته: چنانچه احتیاج باشد در پایان عملیات لاین Line انتهای خط به ابتدای خط متصل گردد، می‌توان با استفاده از تایپ فرمان c، ابتدا و انتهای خط را به هم وصل کرد.

نکته: با تایپ حرف u، مخفف undo می توان با این فرمان به عقب برگشت.

مراحل می‌توان تا نقطه‌ی انتهایی فرمان ادامه یابد.

زمانی که کار با فرمان Line به پایان رسید، می‌توان با فشردن دکمه Esc یا با کلیک راست کردن و انتخاب enter از منتوط ظاهر شده به فرمان پایان داد.

نکته: در زیر خط فرمان به عدد دارای 4 رقم اعشار دیده می‌شود.

عدد اول مختصات x را نسبت به نقطه‌ی صفر نشان می‌دهد و عدد دیگر به ترتیب مختصات x, y می‌باشد.

نکته: با کلیک راست کردن حین اجرای فرمان نسبت به روی صفحه نقطه‌ای ظاهر می‌شود که در مورد این صحبت شده و دو گزینه‌ی دیگر pan, zoom در ادامه توضیح داده خواهد شد.
نکته: با کلیک راست کردن حین اجرای فرمان نسبت به روی صفحه نقطه‌ای ظاهر می‌شود که در مورد این صحبت شده و دو گزینه‌ی دیگر pan, zoom در ادامه توضیح داده خواهد شد.

پادساعتگرد: مثبت سیستم x, y @ و m>a @ خلاف جهت حرکت ساعت m در آخر کار لازم نیست که مختصات آخری را هم بدهیم، بلکه فقط کافیست از فرمان c استفاده کنیم.

مثال: 70 30 70 C وقتی که خطی را می‌کشیم، می‌توانیم با استفاده از کلیک راست که شامل undo, enter, close است، استفاده کنیم یا با تایپ u، enter را بزنیم.

دستور X Line یا constraction line : این دستور نیز مانند دستور line از سه طریق قابل دسترسی است: دستور Xline در خط فرمان.

وقتی به منوی draw و انتخاب و یا از زیرمنوی کناری icon مربوطه انتخاب کرده پس از اجرای فرمان به صورت عادی نقطه‌ای را در ابتدا انتخاب نموده.

سپس نقطه‌ی دوم را انتخاب می‌کنیم و در امتداد پاره‌خط موردنظر تا بی‌نهایت ترسیم خواهد شد.

نکته: از این دستور به صورت زیر نیز می‌توان استفاده کرد.

پس از اجرای فرمان داریم: X Line specify a point or [Hor/Ver/Ang/Bisect/Offcet] Horizental: افقی، عمودی و Vertical و زاویه Bisect, Ang: سه بعدی.

Offcet، تکرار، ترسیم کنید.

اگر از حرف h و با تایپ آن حرف شما می‌توانید خط‌هایی در امتداد افق ترسیم کند.

با تایپ v خط‌های عمود ترسیم کنید.

اگر از حرف a استفاده نمایید، ابتدا زاویه خط موردنظر نسبت به افق و سپس در امتداد زاویه‌ی موردنظر خطی ممتد رسم خواهد شد.

گزینه‌ی Bisect مربوط به سه بعدی است.

با انتخاب گزینه‌ی offcet می‌توان خطوط موازی با خط خاص که قبلاً ترسیم شده کشید.

برای اینکار ابتدا فاصله‌ی موردنظر را وارد می‌کنیم.

سپس خط مورد نظر را انتخاب کرده پس از آن mouse را به سمتی از خط برده که می‌خواهیم موازی آن خط ترسیم شود.

با یک کلیک خط موردنظر ترسیم می‌شود.

نکته: با انتخاب هر یک از گزینه‌ها فرمان پایان یافته و باید از اول فرمان اجرا شود.

برای اجرای مجدد فرمان می‌توان enter را دو مرتبه فشار داد.

در اتوکد با انجام این عمل فرمان قبل هرچه باشد، تکرار می‌شود.

نکته: در منوهایی که در جلوی خط فرمان ظاهر می‌شود، با انتخاب حروفی که از طرف اتوکد بزرگ نوشته شود.

مثلاً close می‌توان کل منو را تایپ نکرد و و فقط حرف © را تایپ نمود.

پاینی و چپ: منفی بالا و راست: مثبت دستور Trim..../ــ: از این فرمان برای بریدن اضافات یک خط یا کمان یا مسائلی از این دست استفاده می‌شود.

برش trim برای اجرای این فرمان..../ــ کلیک کرده یا مخفف آن را tr در خط فرمان تایپ کنید.

ابتدا لبه‌های برشی توسط موس مشخص شده که این لبه‌ها محل ورود و خروج برش دهنده را مشخص می‌کنید.

بعد از زدن enter می‌توانید خطوط زائد را مشخص نموده با موس روی آن کلیک نمایید.

به این ترتیب مواد زائد حذف می‌شود.

نکته: چنانچه اعضای برش خورده به اشتباه مشخص شود، می‌توان با زدن کلیک مجدداً به مبداء برش برگشت.

با undo برمی‌گردد.

بعد از انتخاب برش گزینه های دیگر باز می‌شوند که به این ترتیب است: Project: این گزینه برای سه بعدی کاربرد دارد.

Edge: این گزینه با فعال شدن می‌توان باعث شود که خطوط برش (لبه‌های برشی) به صورت ممتد و غیرممتد کار شود.

در این حالت ابتدایی بعد از اجرای فرمان پیش فرض Noextended می‌باشد.

در این حالت بعدی برش بدون توجه به امتداد فعال می‌گردد و در امتداد این لبه امکان برش وجود ندارد.

ولی در برابر با تایپ حرف E گزینه‌ی Extended فعال می‌شود و امتداد اولیه‌های برش به عنوان لبه برش فعال می‌گردد.

برای خط، X Line را تایپ کرده، برای خط افق h را تایپ می‌کنیم و بعد اندازه می‌دهیم.

برای افق h را تایپ می‌کنیم.

مثلاً 400 ارتفاع می‌دهیم و بعد برای ضخامت offcet 35 را تایپ کرده، سپس v برای 250 عمودی دستور offcet با استفاده از این دستور می‌توان موضوعات موازی و تکراری را در فاصله و جهت موازی موضوع موردنظر بزنیم.

برای اجرا روی این شکل کلیک می‌کنیم یا دستور offcet یا مخفف آن o را در خط فرمان تایپ در ابتدا فاصله‌ی بین دو موضوع موازی را انتخاب کرده سپس موضوع انتخاب کرده با انتخاب سمتی که می‌خواهیم نسبت به موضوع اول کپی شود، موضوع موردنظر خواهد شد.

نکته: توجه کنید که تنها یکم object را هر دفعه می‌توان انتخاب کرد.

نکته: می‌توانید به جای ورود دستی فاصله، فاصله‌ی موردنظر را با انتخاب یک طول فرضی با اتوکد نمایش دهید.

نکته: بعد از انتخاب فاصله فرمان offcet به شما امکان می‌دهد object بعدی را انتخاب کنید، ولی فاصله بین آنها ثابت است و همان مقدار است که در ابتدای انتخاب باشد.

نکته: بعد از امتداد اجرای فرمان فاصله انتخاب شده در کد باقی خواهد ماند و می‌توان بعد از اجرای چند فرمان دیگر باز هم از همان فاصله قبلی استفاده کرد.

دستور Erase : این دستور برای پاک کردن object اضافی را روی صفحه داریم، بکار می‌رود.

برای استفاده از آن علامت مداد پاک کن را از منوی کناری انتخاب می‌کنیم و یا استفاده از دستور erase که ساده شده آن حرف E می‌باشد.

بعد از اجرای آن object انتخاب شده را پس از اتمام کار انتخاب و با زدن کلید end کلیه صفحه پاک می‌شود.

نکته: توجه کنید که object انتخاب شده کاملاً نقطه‌چین باشد.

لذا می‌توان کاملاً بطور دقیق متوجه شد که چه چیزی از وی صفحه پاک شود.

دستور Move : این دستور یعنی انتقال دادند.

این دستور برای جابجایی یک object از جایی روی صفحه به جای دیگر استفاده می‌گردد.

برای استفاده روی آیکن می‌رویم یا با تایپ فرمان Move در خط فرمان یا مخفف آن حرف m در خط فرمان استفاده می‌گردد.

بعد از اجرای فرمان، object موردنظر را انتخاب کرده، enter را بزنید.

حال نقطه‌ی ابتدایی و انتهایی را مشخص نمایید.

شکل شما به محل موردنظر انتقال می‌یابد.

نکته: این دستور از نظر شکل ورود ابتدا و انتقال نقاط شبیه دستور کپی می‌باشد.

دستور Zoom: در زمانی که در اتوکد در حال کار هستیم، ممکن است بخشی از نفشه از حد معمول بزرگتر باشد یا اینکه نیاز باشد بخشی را به صورت بزرگتر ببینیم.

این دستور به سه صورت قابل اجراست که به صورت زیر انجام می‌دهیم.

الف) استفاده از خط فرمان: با استفاده از این دستور می‌توانیم از حرف Z مخفف Zoom را در خط فرمان تایپ کنیم.

در این صورت منویی ظاهر می‌شود.

با انتخاب حرف w مخفف حرف window می‌توان بخشی از صفحات را که موردنظر است، با موس انتخاب نمود تا به اندازه‌ی لازم بزرگ شود.

از zoom window حرف P، با انتخاب حرف P مخفف previous صفحه‌ای طراحی به حالت قبل بازمی‌گردد.

یعنی اینکه شما zoom کردید و می‌خواهید به حالت قبل برگردید و به حالت قبل با P برمی‌گردیم.

اگرچند بار حرف P را مرتباً تایپ کنیم و با استفاده‌ی چند باره P می‌توان به حالت اول برگشت.

در حقیقت این بخش مانند undo عمل می‌کند، ولی فقط روی zoomها تاثیر می‌گذارد.

اگر در پاسخ حرف d را انتخاب کنیم، بزرگنمایی به صورت داینامیک عوض خواهد شد.

با انتخاب حرف S (scale) می‌توان به عنوان اشل درنظر گرفت که پس از انتخاب آن نستب بزرگنمایی مشخص خواهد شد که می‌توانید یکی از سه حالت زیر باشد: اگر بین 0.1 باشد، نقشه کوچکتر خواهد شد.

اگر عدد انتخاب شده از 1 بزرگتر باشد، نقشه بزرگتر خواهد شد.

اگر عدد انتخاب شده برابر 1 باشد، اندازه‌ی نقشه فرقی نمی‌کند.

مانند اینکه اصلاً فرمان zoom اجرا نشده است.

با انتخاب حرف A، یعنی مخفف all، کلیه‌ی موضوعاتی که در نفشه هستند، در صفحه قرار خواهد گرفت.

با انتخاب E کلیه‌ی موضوعاتی که در صفحه تعریف شده روی صفحات ظاهر می‌شود.

E یعنی extents.

نکته: تفاوت دستور zoom all با zoom extents در یکی از فرمان‌هایی که نهفته است، ولی به صورت کلی بدانیم که در صفحه‌ی cad مرز بخصوصی برای کار درنظر گرفت.

در این صورت با استفاده از فرمان zoom extents هرچه که بیرون مرز تعیین شده باشد، نمایش داده نخواهد شد.

برخلاف آن، با استفاده از فرمان zoom all بدون توجه به این موارد هرچه که روی صفحه است، نمایش داده خواهد شد.

با استفاده از حرف c گزینه center انتخاب می‌گردد (مرکزی).

با استفاده از آن می‌توان بخش موردنظر را روی مرکز صفحه قرار داد.

بنابراین با انتخاب گزینه center روی هر بخش از نقشه می‌توان آن را به وسط صفحه آورد.

پس از آن می‌توان با دادن ارتفاع مشخص نمود که چه مقدار از صفحه به اندازه‌ی نصف ارتفاع از بالا و پایین قرار خواهد داشت که مجموع آنها ارتفاع موردنظر را می‌سازد.

ب) استفاده از منوی بالا: Icopهای بالای صفحه: از سمت راست به چپ در این منو iconهای موجود است که امکان استفاده از دستورات cad را بدون استفاده از فرمان zoom می‌دهد.

این icon‌ها این امکان را نیز می‌دهد که در حین استفاده از فرمان دیگری قابلیت استفاده نیز داشته باشد.

این آیکون معادل گزینه‌ی zoom, p یعنی zoom, previos می‌باشد.

این آیکون مانند zoom window عمل می‌کند که با عملکرد آن می‌توان پنجره‌ای از صفحه را انتخاب کرد و آن را در صفحه نمایش داد.

این گزینه zoom realtime می‌باشد و در منوی zoom در خط فرمان وجود ندارد.

بدین ترتیب عمل می‌کند که با فعال کردن آن و چپ کلیک نمودن و حرکت موس به سمت بالا و پایین، صفحه بزرگ و کوچک می‌شود.

در حقیقت حرکت به سمت مثبت محور yها صفحه بزرگتر شده به سمت بالاتر بزرگتر می‌شود و با حرکت به سمت منفی محور yها به سمت پایین صفحه کوچکتر می‌شود.

Pan: با این گزینه zoom pan فعال می‌شود که مانند حالت قبل در منوی خط فرمان zoom وجود ندارد.

با فعال کردن این دستور می‌توان با گرفتن بخشی از صفحه آن را به سمتی که شکل موردنظر وجود دارد، حرکت دهیم.

ج) استفاده از منوی کلمات: برای استفاده از این منو ابتدا از حرف view انتخاب، سپس گزینه‌ی zoom را انتخاب می‌کنیم.

In: با انتخاب این گزینه نسبت به مرکز صفحه (کل صفحه) با اشل 2 برابر بزرگتر خواهد شد.

حرف s با ضریب 2.

Out: با انتخاب این گزینه با ضریب 5/0 نصف zoom انجام خواهد شد، یعنی صفحه 2 برابر کوچکتر خواهد شد.

دستور کپی : برای کپی نمودت یک Object در نقاط مختلف نقشه از این دستور استفاده می‌شود.

برای استفاده از این دستور از آیکن موردنظر را انتخاب نمایید یا فرمان کپی یا مخفف آن co را در خط فرمان تایپ نمایید.

پس از انتخاب object موردنظر یا objectهای موردنظر یک نقطه‌ی اولیه و یک نقطه‌ی ثانویه تایپ نمایید.

در این صورت objectهای موردنظر با فاصله‌ی گفته شده کپی خواهد شد.

نکته: اگر حرف m را تایپ نمایید، در این صورت می‌توانید از موضوع موردنظر چند کپی تهیه فرمایید.

نقطه‌ی ابتدایی base point همان نقطه‌ی اولیه و نقاط دوم را می‌توانید مرتباً عوض کنید.

دستور d text: با استفاده از این دستور می‌توان یک متن خاصی را روی نقشه نوشت.

این متن می‌تواند شامل چندین خط باشد.

هرخط از نظر cad در یک object می‌باشد و کلیک روی آن کلاً انتخاب می‌شود.

برای اجرای آن، دستور d text را روی خط فرمان تایپ کنید یا مخفف آن dt را بزنید.

پس از اجرای آن ابتدا نقطه‌ای را که می‌خواهیم متن ما از آنجا شروع شود، مشخص می‌کنیم.

این نقطه در سمت چپ و پایین متن موردنظر قرار دارد.

پس از انتخاب نقطه‌ی موردنظر احتیاج به این می‌باشد که ارتفاع حرف موردنظر را تعیین نمایید.

این ارتفاع با واحد نقشه‌ی موردنظر سنجیده می‌شود.

پس از آن مقدار زاویه‌ای را که جمله یا عبارت موردنظر با افق باید داشته باشد،‌ را وارد کنید.

در آخر متن موردنظر را تایپ کنید.

در این حالت کلید space bar به عنوان کلید enter عمل نمی‌کند و می‌تواند فاصله‌ی بیین حروف را وارد نمود.

پس از آن می‌توان خطوط بعدی را با همین ترتیب وارد نمود تا زمانی که متن به پایان برسد.

زمانی که بدون وارد نمودن هیچ حرفی کلید enter را بزنید، دستور خاتمه می‌یابد.

نکته: با استفاده از دستور Move می‌توان محل جملات تایپ شده را جابجا نمود.

پس از اجرای دستور با زدن حرف justify/style می‌توان نوع نوشتن را به صورت زیر تغییر داد.

با زدن حرف a مخفف align آلاین می‌تواند ابتدا و انتهای یک خط را مشخص نمود و پس از تایپ جمله‌ی موردنظر چنانچه جمله یا جملات از خط بزرگتر یا کوچکتر به صورت اتوماتیک طوری تغییر اندازه‌ می‌دهد که طول جمله برابر طول خط انتخاب شده گردید.

با انتخاب حرف f مخفف (fit).

فشرده کردن: ابتدا مانند حالت قبل یک خط فرض خواسته خواهد شد.

پس از آن ارتفاع حرف موردنظر نیز پرسیده می‌شود.

پس از تایپ جملات موردنظر بدون تغییر ارتفاع خط (ارتفاع قلم) طول حروف در خط موردنظر جای خواهد گرفت که این سبب دفورمه شدن آن خواهد شد.

نکته: توجه کنید چنانچه خط را در جهت و راستایی ترسیم کنیم، حروف در جهت و راستای همان خط خواهد شد.

با انتخاب حرف m مخفف middle وسط خط یا عبارت موردنظر چه از نظر ارتفاع و چه از نظر طول روی یک نقطه که شما به عنوان مرکز انتخاب می‌کنید، قرار خواهد گرفت.

باز هم پس از انتخاب این نقطه، ارتفاع حروف را وارد نموده و جمله‌ی موردنظر را می‌نویسیم.

با انتخاب حرف R مخفف Right نقطه‌ای را انتخاب می‌کنید که انتها و پایین جمله از سمت راست روی آن قرار خواهد گرفت.

البته در این حالت پس از پرسش ارتفاع قلم زاویه‌ی موردنظر نیز سوال خواهد شد.

پس از این چند گزینه، این گزینه‌ها خواهد آمد.

در تمام این گزینه‌ها ارتفاع حروف و زاویه‌ی آن نسبت به افق و در نهایت متن موردنظر را تایپ خواهد نمود.

[IL/TC/TR/ML/MC/MR/BI/BC/BR] گزینه معنی گزینه جمله موردنظر در یک چهارضلعی 1.

my text top/left IL 2.

my text top/center TC 3.

my text top/right TR 4.

my text top/left ML 5.

my text top/center MC 6.

my text top/ right MR 7.

my text top/ left BL 8.

my text top/ center BC 9.

my text top/ right BR نکته: دستورات middle, MC دقیقاً عین هم عمل می‌کنند.

نکته: دستورات right, center که با حروف R, C فعال می‌شوند و نزدیک به دستورات BC, BR هستند، ولی دقیقاً با آنها یکی نیستند.

پس از اجرای دستور d text از حرف S استفاده نمود.

Style یعنی سبک و در حقیقت سبک و نوع قلم نوشتن را تغییر می‌دهد.

برای فهم بهتر و استفاده‌ی بهتر از آن احتیاج به معرفی قالب (format) text style می‌باشد.

دستور multi text: برای فعال نمودن این دستور، A کلیک می‌کنیم کلید می‌کنیم یا my text در خط فرمان یا مخفف آن mt را تایپ می‌کنیم.

در این صورت در خط فرمان جمله‌ای به صورت specify text ظاهر می‌گردد.

در این صورت نقطه‌ی ابتدایی یک مستطیل فرضی ظاهر خواهد شد و نقطه‌ی دوم آن در سمت مخالف مستطیل ظاهر خواهد شد.

در یک مستطیل فرضی شما می‌توانید متن موردنظر خود را تایپ کنید.

× ×.

متن موردنظر شما در این مستطیل نوشته خواهد شد.

پس از انتخاب مستطیل موردنظر پنجره‌ای به عنوان multi line text editor ظاهر خواهد شد که چهار tap ---- ظاهر می‌شود.

با عناوین character properties line spacing find/replace که به ترتیب قابل شرح است.

character : در نوار سمت چپ آن قلعه موردنظر را که اغلب text می‌باشد، انتخاب می‌کنیم.

قلم‌های پرگار، قلم‌های تخصصی اتوکد قلم‌هایی که 2 تا TT هست، قلم‌هایی که داخل windows هم استفاده می‌شود (قلم‌هایی که علامت پرگار در سمت چپ خود دارد، قلم‌های مربوط به cad می‌باشند و قلم‌هایی که علامت TT را دارند.

قلم‌های استاندارد windows می‌باشند که با انتخاب قلم موردنظر، می‌توانت از هر کدام استفاده نمود.

در نوای بعدی با تایپ عدد موردنظر می‌تواند ارتفاع قلم موردنظر را انتخاب نمود.

ارتفاع قلم بر اساس اشمل موردنظر استفاده می‌کنیم.

چنانچه از قلم‌های windows استفاده می‌کنید، از قلم‌های bold یا italic استفاده نماییم و underline با گزینه‌ی بعد می‌توانید زیر قلم‌های موردنظر خط بکشید.

در گزینه‌ی بعدی می‌توانیم رنگ قلم‌ها را انتخاب کنیم و به صورت by layer نوشته شود.

پس از آن از گزینه‌ی sumbol با کلیک بر روی آن درجه ظاهر می‌شود.

بجای استفاده از آن می‌توانید با تایپ d%% علامت درجه را مستقیماً وارد نمود.

Plus/minus ± در این حالت علامت مثبت، منفی دراین که برای کاربرد فلورانس‌های بجای استفاده از این منو با تایپ p%% مستقیماً آن را وارد editor نمود.

Diameter «قطر» با علامت φ: برای استفاده مستقیم با تایپ c%% به آن رسید.

در این حالت علامت فوق ظاهر می‌شود که می‌توان در زمان نقشه‌کشی کارهای بتنی از آن استفاده نمود.

علامت properties گزینه style به صورت استاندارد می‌باشد.

اول برای توضیح بیشتر نیاز به بررسی قالب text می‌باشد.

دومی استفاده از گزینه just fication دراین حالت می‌توان محل قرارگیری کلمات را نسبت به مستطیل فرضی اولیه بدست آورد.

در گزینه width می‌توانید طول مستطیل بعدی را افزایش داد.

چنانچه بقیه‌ی جمله‌ی موردنظر شما به خط بعدی رفته، با انتخاب آن جمله در یک خط قرار می‌گیرد.

Nowrap مستطیل را بزرگ می‌کند.

Rotation زاویه‌ی موردنظر متن را انتخاب می‌کند.

نکته: چنانچه می‌خواهید متن موردنظر شما حتماً در یک خط نوشته شود و در انتهای گزینه‌ی width بخش nowrap را انتخاب کنید که line spacing می‌باشد.

این گزینه دارای 2 مقدار altist و exactly می‌باشد.

در حالت اول فاصله‌ی بین 2 خط ما کمترین مقدار ممکن می‌باشد و در حالت دوم، بهترین حالت ممکن می‌باشد.

در نوار دوم، به معنی این می‌باشد که فاصله‌ی بین هر عبارت به اندازه‌ی یک عبارت در حالت single به اندازه‌ی 1 برابر، به اندازه‌ی 5/1 برابر در حالت 1.5 lines 1.5x و به اندازه‌ی 2 برابر در حالت duble می‌باشد.

آخرین نوار find/replace می‌باشد.

در این چنانچه متن موردنظر بسیار زیاد باشد، می‌توان برابر پیدا کردن کاراکتر یا عبارت موردنظر از گزینه‌ی find و برای تغییر آن از گزینه replace استفاده کرد.

با استفاده از دکمه‌ی import text، می‌توان متن موردنظر را از یک فایل text باشد، احضار نمود.

با استفاده از این دکمه فایل‌های TXT, RTF مستقیماً احضار می‌شوند (فرمت RTF توسط نرم‌افزار MS.Word ساخته می‌شود.

با انتخاب Ok تمام گزینه‌ها انتخاب شده و متن موردنظر در cad ظاهر می‌شود.

با انتخاب گزینه cancel فرمان منتفی می‌شود.

دستور circle : این دستور برای کشیدن دایره بکار می‌رود و بسته به استفاده از منوهای مختلف به دو شیوه قابل دسترسی است.

الف) خط فرمانت و منوی کناری: برای استفاده از این روش روی منوی کناری یا بر روی خط فرمان circle یا مخفف c را تایپ کنید.

در این حالت به صورت پیش فرض اینگونه عمل می‌گردد که ابتدا نقطه‌ی مرکز را مشخص نموده و در مرحله‌ی دوم مقدار شعاع را وارد می‌نماییم.

اگر پس از وارد نمودن مختصات نقطه‌ی مرکز و d مخفف diameter (قطر) به معنی قطر را وارد کنیم، دایره به مرکز موردنظر و با قطر داده شده کشیده خواهد شد.

نکته: اگر در خط فرمان ابتدا 3p را تایپ کنید، به معنی 3 نقطه، در این صورت دایره با داشتن 3 نقطه ترسیم خواهد شد (می‌دانیم با داشتن مختصات 3 نقطه تنها می‌توان یکم دایره از آنها رد نمود، به شرطی که نقاط در یک امتداد نباشد).

نکته: اگر در ابتدا 2p را تایپ کنید، به معنی 2 point (2 نقطه) در این صورت مختصات ابتدا و انتهای قطر دایره فرضی را داده‌ایم.

دایره‌ای به قطر موردنظر ترسیم خواهد شد.

نکته: اگر از TTR استفاده کنیم، در این صورت ابتدا object T 2 B2 را انتخاب می‌کنیم که می‌خواهیم دایره موردنظر بر آنها مماس شود.

در بخش دوم هم که objectی را انتخاب کردیم، می‌دانیم در بخش سوم شعاعی دایره‌ی موردنظر را انتخاب می‌کنیم.

ب) استفاده از منوی بالا: در این حالت از منوی draw گزینه‌ی circle را انتخاب می‌کنیم.

در این صورت منویی باز می‌شود.

center radius: در این حالت مانند منوی پیش فرض circle عمل می‌شود.

مرکز + شعاع؛ center diameter: این حالت مانند منوی پیش‌فرض خط فرمان است که حرف d را انتخاب می‌کنیم.

3 points & 2 points: این دستورات مانند 2p, 3p می‌باشد که توضیح داده شد.

tan, tan radius: این منو نیز عملکرد TTR خط فرمان را دارد.

تا عدد مماس + شعاعو tan, tan, tan: این منو جدیدتر بوده و در خط فرمان دیده نمی‌شود.

برای استفاده از آن object 3 را انتخاب می‌کنیم.

دایره بر هر 3 مماس خواهد شد.

نکته: توجه کنید در هر کدام از دستورات، چنانچه از نظر هندسی امکان ترسیم نباشد (بخصوص دستوراتی که به صورت مماس بر روی دایره کار می‌کنند، دایره موردنظر ترسیم نخواهد شد).

دستور Mirror |: این دستور برای ساختن یک سری object به صورت آیینه‌ای نسبت به یک محور خاصی بکار می‌رود.

برای مثال در رشته‌ی عمران برای کشیدن نقشه‌ی یک ساختمان که در 2 واحد قرار دارد، به صورت قرینه، البته اگر نقشه‌ی یک طرف را کشیده، سپس نقشه طرف دوم را برای اجرای این دستور می‌توانیم از mirror در خط فرمان یا مخفف آن Mi استفاده نمود یا از icon | استفاده نماییم.

پس از اجرای دستور، کلیه object‌هایی را که می‌خواهیم آیینه‌ی آنها را بسازیم، انتخاب می‌کنیم.

پس انتخاب 2 نقطه یک محور فرضی برای cad تعریف می‌کنیم که تمامی object برای محور فرضی آیینه‌ای خواهد شد.

نکته: چنانچه شما نقشه‌ی موردنظر را اندازه‌گذاری کرده باشد یا توضیحاتی در آن داده باشید، ممکن است متوجه شوید که اندازه‌ها و نوشته‌ها نیز نسبت به محور مورنظر آیینه می‌شوند.

در این صورت قبل از اجرای فرمان، دستور mirrtxt و مقدار آن را صفر فرض نمایید.

در حقیقت با یک بودن ارزش آن دستور mirror کلیه موارد انتخاب شده را بدون توجه به نوشته‌ها و شکل بودن آن آیینه‌ای می‌نماید، ولی صفر شدن آن نوشته‌های موردنظر از نظر text cad فرض شده و از آن مجزا می‌گردد.

دستور Array: این دستور برای copy نمودن تعدادی از یک object در جهات و تعداد خاصی استفاده می‌شود.

برای اجرای این دستور در خط فرمان array را تایپ کنید یا اینکه از منوی استفاده نموده و روی آن کلیک فرمایید.

پس از اجرای فرمان پنجره‌ای به نام array ظاهر می‌شود.

بسته به کاربرد چینش موضوعات می‌توانید گزینه‌ی Rectang ularamy فرم مستطیلی یا polar array استفاده کنید.

الف) Rectanglar array (مستطیلی): در این حالت می‌توانید تعداد ردیف‌ها و ستون‌ها را به ترتیب در مقادیر column, row وارد کنید.

در مقادیر offcet row، offcet می‌توانید به ترتیب فاصله‌ی ردیف‌ها و ستون‌ها مشخص نمایید در مقدار column, offcet, row offest, row، angle array می‌توانید زاویه‌ی چرخشی نسبت به مستطیل فرضی را وارد نمایید.

پس با کلیک بر روی نقطه‌ی select object موضوع موردنظر را انتخاب می‌کنید.

با زدن کلید preview می‌توانید مشکل نهایی را ببینید.

چنانچه ترسیم مورد تایید بود، از دکمه‌ی accept استفاده می‌کنید.

در صورت نیاز به بازسازی مجدد، از modify تغییر و در صورتی که خواستید از دستور خارج شوری، بر روی cancel کلید نمایید.

ب) Polar array (دایره‌ای): در این حالت شما می‌توانید یک object را به صورت دایره‌ای در یک مرکز مشخص کپی نموده و با روش‌های مختلف بچینید.

برای استفاده از این حالت مشخصات مرکز چرخشی را به صورت دستی یا با استفاده از موس در گزینه‌ی center point وارد نمایید.

با استفاده از select object موضوع موردنظر را انتخاب کرد.

الباقی کار، مانند روش الف است.

بر اساس اینکه از item method که سه روش را مشخص می‌کند، بر این اساس که کدام روش را انتخاب کنید، از 3 آیتم، یکی خاموش می‌شود و دو گزینه‌ی دیگر روشن خواهد ماند.

در حقیقت با استفاده از گزینه متود، به صورت واضح مشخص است که کدام گزینه مشخص است.

هر کدام از این‌ها به صورت زیر خواهد بود: Total number item: در این بخش تعداد موضوعاتی که نیاز است کپی شود، کپی می‌شود.

Anglo to fin: مقدار زاویه‌ای که باید بین 0 و 360 درجه باشد، انتخاب می‌شود و محدوده‌ای را نمایش می‌دهد که در آن می‌تواند چینش موضوعات انجام شود.

Angle between item: نشان می‌دهد که اجزاء با چه زاویه‌ی مرکزی نسبت به یکدیگر باید چیده شوند.

چنانچه گزینه‌ی rotate items as copied تیک خورده باشد، بدین معنی است که اجزا نسبت به نوع چینش و متناسب به آن گردش خواهد داشت و بدون علامت به این معنی است که شکل به حالت اولیه خود خواهد بود.

با کلیک بر روی گزینه‌ی moor می‌توان نقطه‌ی bench mark هر object را جهت چرخش آدرس‌دهی نمود.

دستور Rectangle: این دستور برای کشیدن یک چهارضلعی قائم الزاویه استفاده می‌شود.

برای استفاده از آن علامت را فشار داده یا اینکه rectangle یا مخفف آن rec را تایپ کنید.

پس از اجرای آن منویی ظاهر می‌شود که با ورود به مختصات اول و سپس مختصات نقطه دوم، مستطیل موردنظر ترسیم خواهد شد.

منوی افق دستور به شرح زی راست: 2, 4 @ دستور پخ زدن یا Chamfer: این گزینه برای پخ زدن گوشه‌های مستطیل بکار می‌رود.

با زدن حرف C وارد آن شده، فاصله از گوشه‌ها را به صورت X از یک گوشه و مقدار Y پخ از گوشه دیگر است.

پس از آن مختصات 2 سر مستطیل داده خواهد شد که مقدار آن در گوشه‌های دیگر به صورت داده شده در شکل اثر خواهد نمود.

دستور Fillet : این گزینه برای گرد کردن گوشه‌ها بکار می‌رود و مانند گزینه‌ی دیگر قبل عمل می‌کند.

با این تفاوت که گوشه‌ها گرد خواهد شد و مقدار داده شده مقدار شعاع دایره‌ای خواهد بود که گردش گوشه‌ها را می‌سازد.

یعنی مطابق شکل روبرو R وارد خواهد شد.

Rec+F=2.5=j دستور width: با استفاده از این گزینه می‌توان ضخامت اضلاع مستطیل را مشخص نمود.

برای ضخیم شدن ضخامت مستطیل موردنظر.

نکته: گزینه‌های thinkess, elevation مربوط به دستورات سه بعدی cad می‌باشد.

نکته: با استفاده از گزینه‌ی width اگرچه عناصر مستطیل دارای بعد به نظر می‌رسد، ولی از نظر cad این عناصر تنها نمادی از یک عنصر بدون بعد به نام خط می‌باشد.

بنابراین چنانچه برای مثال بخواهیم از دستوراتی به نام trim استفاده کنیم، نمی‌توانیم از ضخامت خط استفاده کنیم و cad عمل trim را نسب به محور نشان خواهد داد.

نسبت و محور وسط.

نکته: در حین ترسیم می‌توان پس از انتخاب نقطه‌ی اول با تایپ حرف D, d مخفف dimension می‌توان ابعاد مستطیل را وارد نمود.

با cad می‌تواند انجام شود.

اولین بعد در جهت محور xها و دومین بعد در جهت محور yها خواهد بود.

سپس نسبت به نقطه‌ای ابتدایی مستطیل می‌توان در چهار نقطه گردش نماید.

بسته به نیاز یکی از این چهار حالت را می‌توان انتخاب کرد.

دستور Polygon چندضلعی: تا 1024 ضلع در مقرنس‌کاری.

با این دستور برای ترسیم یک چندضلعی باشد.

حداقل اضلاع چندضلعی 3 و حداکثر آن 1024 می‌باشد.

برای اجرای آن دستور polygon در خط فرمان یا مخفف آن pol در خط فرمان تایپ نمایید یا روی شکل آن می‌توانید استفاده کنید.

پس از اجرای آن از شما تعداد اضلاع موردنظر خواسته خواهد شد.

پس از آن از شما مشخصات مرکز چندضلعی سوال خواهد شد که این مرکز در حقیقت مختصات دایره‌ای است که چندضلعی را در خود محاط یا بر خود محیط می‌کند.

محیط: محاط: پس از آن اگر از حرف I استفاده نمایید، شعاع دایره‌ای چندضلعی که دایره در آن محاط می‌شود، سوال می‌شود و از حرف C استفاده کنید، شعاع دایره‌ای که بر آن محیط می‌شود.