دانلود مقاله ربات

روبات واژه ای است که با شنیدن آن پیشرفت، زندگی نوین، زندگی ماشینی و واژه های بسیار دیگر به ذهن متبادر می شوند.

این اختراع عجیب انسان، امروزه دیگر عضوی از زندگی او شده و هر روز توسط او در حال پیشرفت است.

از فعالیت های سنگین صنعتی در مراکز صنعتی گرفته تا سطح اجرام آسمانی و فضا، در همه جا روبات ها به عنوان نمایندگان انسان و به جای او کارهای متفاوتی را انجام می دهند، اما روبات چگونه متولد شد و به چه حدی از پیشرفت دست یافته است.

تاریخچه و تعریف

برای بسیاری از افراد عادی، اگر یک ماشین یا دستگاه الکترونیکی به لحاظ ظاهری شبیه به انسان باشد، به راحتی روبات خطاب می‌شود.

برای مثال یک ماشین میل‌لنگ‌کاری CNC با وجود اینکه به لحاظ ظاهری شبیه به بازو و دست انسان است، اما قدرت انتخاب و تصمیم‌گیری ندارد و به اشتباه روبات خطاب می‌شود در حالی که تنها یک ماشین ساده است.

لغت روبات در اکثر زبان‌های دنیا با همین تلفظ دارای معنای واحدی می‌باشد.

این لغت اولین‌بار در خلال سال‌های 1920 تا 1930 در نمایشنامه‌ای با نام RUR (Rossmuse Universal Robot) نوشته کارل کاپک نویسنده چک‌اسلواکی به‌‌کار برده شد.

در این نمایشنامه بازیگران نقش موجوداتی مصنوعی و کوچک شبیه انسان را بازی می‌کردند، که به‌طور مطلق تحت فرمان صاحب خود قرار داشته و دستوراتش را مو‌به‌مو اجرا می‌کردند.

این موجودات روبات نامیده می‌شدند که ریشه آن از لغت اسلاو (یعنی اسلواکی‌یایی!) Robota به معنای کارگر اجباری است.

تعریف روباتیک
روباتیک، علم مطالعه فن آوری مرتبط با طراحی، ساخت و اصول کلی و کاربرد روباتهاست.

روباتیک علم و فن آوری ماشینهای قابل برنامه ریزی، با کاربردهای عمومی می باشد.
برخلاف تصور افسانه ای عمومی از روباتها به عنوان ماشینهای سیار انسان نما که تقریباً قابلیت انجام هر کاری را دارند، بیشتر دستگاههای روباتیک در مکانهای ثابتی در کارخانه ها بسته شده اند و در فرایند ساخت با کمک کامپیوتر، اعمال قابل انعطاف، ولی محدودی را انجام می دهند.

چنین دستگاهی حداقل شامل یک کامپیوتر برای نظارت بر اعمال و عملکردهای و اسباب انجام دهنده عمل مورد نظر، می باشد.

علاوه براین، ممکن است حسگرها و تجهیزات جانبی یا ابزارهای خاصی نیز داشته باشند.

بعضی از روباتها، ماشینهای مکانیکی نسبتاً ساده ای هستند که کارهای اختصاصی مانند جوشکاری و یا رنگ افشانی را انجام می دهند، که سایر سیستم های پیچیده تر بطور همزمان چند کار انجام می دهند، به دستگاههای حسی، برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای کنترل کارشان نیاز دارند.

حسگرهای یک روبات ممکن است بازخورد حسی ارائه دهند، طوریکه بتوانند اجسام را برداشته و بدون آسیب زدن، در جای مناسب قرار دهند.

روبات دیگری ممکن است دارای نوعی دید باشد، که عیوب کالاهای ساخته شده را تشخیص دهد.

بعضی از روباتهای مورد استفاده در ساخت مدارهای الکترونیکی، پس از مکان یابی دیداری علامتهای تثبیت مکان بر روی برد، می توانند اجزاء بسیار کوچک را در جای مناسب قرار دهند.

ساده ترین شکل روباتهای سیار، برای رساندن نامه در ساختمانهای اداری یا جمع آوری و رساندن قطعات در ساخت، دنبال کردن مسیر یک کابل قرار گرفته در زیر خاک یا یک مسیر رنگ شده به کار برده می شوندکه هرگاه به هدف تعیین شده رسیدند، متوقف می شوند.

روباتهای بسیار پیچیده تر در محیط های نامعین تر مانند معادن استفاده می شود.
قوانین ربوتیک
در سال 1940،Issac Assimov سه قانون Robotics را به شرح زیر بیان کرد:
1.

یک روبات موجودی است که نباید به انسان آزار برساند و اجازه ندهد به چیزی ضرر برسد.

2.

باید از انسان اطاعت کند، مگر این ‌که با قانون اول مغایرت داشته باشد.

3.

باید خودش را در برابر خطر و ضرر محافظت نماید، مگر این‌که با قانون اول و دوم مغایرت داشته باشد.

تاثیر هوش مصنوعی بر روباتیک
در سال 1959 با ایجاد شاخه ای دیگر در دانش بشری، افق های تازه ای به روی روبات ها گشوده شد.

در این سال ماروین مینسکی و جان مک کارتی در ام آی تی هوش مصنوعی را به جهانیان معرفی کردند.

اختراع هوش مصنوعی تاثیری باورنکردنی بر پیشرفت روبات ها داشت و آنها را از مبحثی صرفاً علمی به موضوعی عمومی که می تواند در زندگی و صنعت مورد استفاده باشد تبدیل کرد.

سه سال بعد اولین روبات صنعتی دنیا توسط جنرال موتورز آمریکا خریداری شد.

با استفاده گسترده از روبات ها در صنایع امریکا، کشورهای دیگر هم به روبات ها علاقه مند شدند.

یکی از این کشورها ژاپن بود که در سال 1967 واردات روبات از آمریکا را آغاز کرد.

علاقه زیاد ژاپنی ها به روبات آنها را قادر ساخت که یک سال بعد اولین روبات غیر اروپایی امریکایی دنیا را بسازند.

ساختار عمومی یک روبات
یک روبات به‌طور معمول حداقل شامل 5 بخش متفاوت ولی مرتبط می‌باشد:
1 - سیستم مکانیکی مفصل شده : (Articulated Mechanical system : AMS)
این سیستم متشکل از بازوها، مچ‌ها، اتصالات و عوامل نهایی مکانیکی بوده که در یک مجموعه به هم پیوسته و مرتبط جمع شده‌اند.

2 - تحریک‌کننده‌ها : (Actuators)
این بخش توان لازم را تحت یک سری شرایط کنترل شده و دقیق، برای سیستم مکانیکی مفصل شده(AMS) فراهم می‌کند.

این توان از انواع الکتریکی، هیدرولیکی و یا نیوماتیکی می‌باشد.

3 - ابزارها و سیستم‌های انتقال : (Transmission system)
این مجموعه Actuators را به AMS اتصال می‌دهد.

بدین طریق توان فراهم شده توسط تحریک‌کننده‌ها به بخش مکانیکی منتقل شده و به‌گونه‌ای مجزا امکان حرکت را برای هر مفصل فراهم می‌آورد.

تسمه‌های دنده‌دار و چرخ‌دنده‌ها از این نوعند.

4 - حسگر‌ها :(Sensors)
سنسور‌ها قطعاتی هستند متشکل از ابزارهای لامسه‌ای الکتریکی یا نوری که در کنار سایر عناصر الکترونیکی ایفای نقش می‌کنند.

وظیفه این المان‌ها کسب اطلاعاتی از موقعیت مفاصل روبات و شرایط محیطی مانند نور و گرما و هدف‌های موجود در محیط می‌باشد.

5 - مغز روبات :(CPU)
این بخش به‌عنوان محلی برای دستور گرفتن و تصمیم‌گیری روبات می‌باشد.

به‌عبارت دیگر، وظیفه پردازش اطلاعات دریافتی از سنسور‌ها بر عهده این بخش است که این وظیفه توسط برنامه‌های موجود در حافظه کامپیوتر به انجام می‌رسد.

بخش نرم‌افزار هم مربوط به این قسمت است.

برنامه‌نویسی در روبات
برنامه نویسی در روبات به دو صورت Online و Offline انجام می‌شود.
در برنامه‌نویسی Online که امروزه به عنوان معمول‌ترین روش در به‌کارگیری روبات‌های صنعتی استفاده می شود، اپراتور حرکت‌های مورد نظر را به روبات آموزش می‌دهد، به‌گونه‌ای که روبات بعد‌‌اً می‌تواند بدون کمک و به‌طور خودکار همان کار‌ها را تکرار کند.

این نوع از برنامه‌نویسی به دو صورت انجام می‌شود: 1- آموزش دستی 2- آموزش از طریق هدایت.

در روش دستی با کمک یک جعبه کنترلی، روبات را به نقاط مورد نظر هدایت کرده و مختصات آن‌ها در حافظه کامپیوتری روبات ثبت می‌شود و به این ترتیب برای دفعات بسیار قابل تکرار است.

در روش هدایت، عامل نهایی را با دست در مسیر دلخواه حرکت داده و وضعیت پیوسته هر یک از محورها در حافظ روبات ثبت می‌شود.

اما در مورد برنامه‌نویسی Offline که به برنامه‌نویسی سطح بالا موسوم است، این نکته اهمیت دارد که وقتی انجام کارهای پیچیده مورد نظر است و یا سرعت واکنش روبات به وقایع خارجی اهمیت دارد، باید از زبان های کنترل‌کننده روبات‌ها استفاده کرد.

در این زبان‌ها علاوه بر وجود دستورات معمولی از قبیل کنترل حلقه و یا عبارات شرطی، دستوراتی برای حرکت و جابه‌جایی روبات‌ها هم در نظر گرفته شده است.

این نوع برنامه‌نویسی امکان ارتباط آسان‌تر با روبات را فراهم می‌آورد.

طبقه بندی روبات ها روبات ثابت روباتهای امروزی که شامل قطعات الکترونیکی و مکانیکی هستند در ابتدا به صورت بازوهای مکانیکی برای جابجایی قطعات و یا کارهای ساده و تکراری که موجب خستگی و عدم تمرکز کارگر و افت بازده می شد بوجود آمدند.

اینگونه روباتها جابجاگر (manipulator) نام دارند.

جابجاگرها معمولا در نقطه ثابت و در فضای کاملا کنترل شده در کارخانه نصب میشوند و به غیر از وظیفه ای که به خاطر آن طراحی شده اند قادر به انجام کار دیگری نیستند.

این وظیفه میتواند در حد بسته بندی تولیدات, کنترل کیفیت و جدا کردن تولیدات بی کیفیت, و یا کارهای پیچیده تری همچون جوشکاری و رنگزنی با دقت بالا باشد.

روبات های متحرک نوع دیگر روباتها که امروزه مورد توجه بیشتری است روباتهای متحرک هستند که مانند روباتهای جابجا کننده در محیط ثابت و شرایط کنترل شده کار نمی کنند.

بلکه همانند موجودات زنده در دنیای واقعی و با شرایط واقعی زندگی می کنند و سیر اتفاقاتی که روبات باید با آنها روبرو شود از قبل مشخص نیست.

در این نوع روبات هاست که تکنیک های هوش مصنوعی می بایست در کنترلر روبات(مغز روبات) به کار گرفته شود.روباتهای متحرک به انواع زیر قابل تفکیک اند: الف - روبات ها ی دارای پا : ۱- روبات های ۲ پا مانند روبات های انسان نما (Humand ) روباتهایی انسان نمایی که در ابتدا فقط دو پا داشتند و حالا وزن کمتر و حرکت روانتری دارند.

۲-روبات های ۴ پا روبات هایی که شبیه به حیوانات هستند.

مانند روبات های سگ (AIBO) سونی ۳-روبات های ۶ پا در ساخت این روبات ها از حشرات الهام گرفته شده .

۴-روبات های ۳ پا و ۸ پا نیز ساخته میشوند .

همانطور که گفته شد در ساخت روبات های متحرک قانون خاصی وجود ندارد .ب- روبات های دارای چرخ: روبات های دارای چرخ نیز انواع مختلفی دارد و در انواع ۲،۳،۴،۵،۶،۸ چرخ ساخته میشود .

نوع ۲،۴ چرخ بیشتر ساخته میشود.

البته در ساخت این نوع روبات ها از چرخ های تسمه تانکی هم استفاده میشود .

ج-روباتهاپرنده د-روباتهای چند گانه(هایبرید) که ترکیبی از روباتهای بالا یا ترکیب با جابجاگرها هستند.

موش ها، روبات هاى غیر مصنوعى دانشمندان مى‌توانند با فرستادن علایم الکتریکى از یک Laptop به مغز موش ها آن‌ها را در یک مسیر فرضى پرمانع کنترل کنند.

علایمى که به مغز موش فرستاده مى‌شود باعث پیدایش احساس تماس در سبیل‌هاى راست یاچپ موش مى شود و موش نیز با حرکت به سمت راست یا چپ به این علایم پاسخ مى دهد.

در آخرنیز دانشمندان علایمى را به مغز موش مى فرستند که باعث به وجود آمدن احساس شادمانى در موش مى شود.

ما مى توانیم حیوانات را وادار به انجام کارهاى مناسب کنیم!

جان کپین متخصص نوروفیزیولوژى رئیس گروه آزمایش‌گران در مصاحبه با ABC News و إNewYork Times گفته است که از این تکنیک مى توان براى تربیت موشهاى نجات دهنده استفاده کرد، این موش‌ها هنگامى که افراد در مناطق خطرناک گرفتار شده اند ،‌به کار گرفته خواهند شد.

ایده بزرگ پشت این آزمایش گسترش تحقیحات به حوزه نوروروباتیک است.

در حقیقت حیوانات مى‌توانند تحریکات یاد شده را حس کنند.

این مسئله ما را به ارزیابى امکان استفاده از اعضاى مصنوعى داراى قابلیت درک احساس قادر مى‌سازد.

در نتیجه افراد فلج مى‌توانند عضو مصنوعى را با استفاده از یک ماشین مغزى حدواسط بهتر کنترل کنند.

اما هدف فعلى چیست؟

کپین مى گوید که او در حال حاضر روى ایجاد موش‌هایى براى انجام ماموریت‌هاى نجات تحقیق مى‌کند.

هدف بعدى از الان مشخص است: جنگ در سال 1999 آژانس مرکز تحقیقات دفاعى روى مطالعات کپین درباره حیواناتى که مى توانستند در عملیات نظامى کمک کنند سرمایه‌گذارى کرد.

این بار دانشمندان از موش هایى صحبت مى‌کردند که میتوانستند به عنوان پیشاهنگ جاسوس یا پیغام رسان استفاده شوند.

حتى از موش‌ها مى توان به عنوان مین یاب استفاده کرد چون آن‌ها میتوانند بوى مواد منفجره را حس کنند و وزن آن‌ها نیز باعث انفجار مین نمى‌شود.

تصور کنید یک جنگجو را که به جاى آن که خود وارد عمل شود از نیروى تفکرش در فاصله دور استفاده کند.

به این ترتیب حتى مى‌توان با استفاده از موش ها یا حتى سک ها عملیات انتحارى را بدون نیاز به انسان و داوطلبان انجام داد.

‌دانشمندان تنها اطلاعات را به مغز آن‌هامى فرستند در حقیقت این اطلاعات به عنوان مثال تحریک بخش مغزى مربوط به حس لامسه سبیل راست یا چپ موش است.

بنابراین میتوان به راحتى به موش ترس یا رویدادى را در مقابلش القا کرد.

در حقیقت این مسئله دادن اطلاعات به مغز موش نیست بلکه نوعى فریب دادن موش است.

کپین در گفت و گو با Post نیز تایید مى کند که موش‌ها از این اعمال ناراحت نمى‌شوند ‌آنها حتى احساس درد و ناراحتى نمى کنند و در مقابل هر عمل درستى پاداش مى‌گیرند.

کیپن و همکارانش در طى آزمایش هاى خود موش ها را وارد محیط‌هایى کرده اند که در حالت عادى از آن‌ها گریزان هستند.

به عنوان مثال موش ها را وادار به رفتن به محیط‌هاى باز و پر نور کرده اند.

موش ها در حالت عادى بالا رفتن از نردبان عمودى ، عبور از سطوح شیب‌دار ،‌عبور از لبه هاى باریک و ...

امتناع مى کنند اما تنها تحریکات دسته اعصاب میانى بخش جلوى مغز کافى است که موش به راحتى از سطح شیب دار عبور کند.

در حقیقت کسى موش را با شلاق به جلو نمى برد و موش تنها براى جلو رفتن تحریک مى شود.

روباتى کردن موش ها به این دلیل بوده است که آنها بهتر از روبات ها ى مصنوعى هستند.

مهارت‌هاى جهت یابى یک موش در طى دویست میلیون سال تکامل یافته است.

به این ترتیب مى توان از توانایى هاى حیوانات به خوبى استفاده کرد.

والبته یک سگ متکامل‌تر از یک موش است و مهارتهاى جهت یابى بهترى دارد و یک میمون نیز از هر دو متکامل‌تر است و مهارت‌هایى در حد یک انسان دارد.

هر چند مشخص نیست دامنه این تحقیقات سرانجام به سراغ انسان ها نیز خواهد آمد و آیا دانشمندان با فناورى هاى نوین قادر خواهند بود انسان‌ها را نیز باتحریک قادر به انجام کارهاى مختلف کنند یا نه.

روبات های با شعور گروهی از محققان انگلیسی بر روی پروژه ای کار می کنند که هدف آن ساخت روبات های با شعور است.

این محققان می خواهند با این کار فناوری ماشین های هوشمند را پیشرفته تر کنند و دانسته های ما در مورد شعور و آگاهی انسان افزایش دهند.

در این پروژه مهندسین کامپیوتر از دانشگاه Essexo و اعصاب – روانشناسان از دانشگاه Bristol بر روی قسمت های مختلف طرح کار می کنند.

هزینه پروژه 700 هزار یورو است که توسط بخشی از شورای علوم فیزیکی و مهندسی انگلستان تامین شده است.

بخش یاد شده مسئول حمایت از پروژه های بلند پروازانه و با ریسک بالا است.

مدیر این پروژه اون هالند، یکی از برجسته ترین استادان کامپیوتر دانشگاه Essexo است.

او نظر خود در مورد این پروژه را اینگونه بیان می کند: «هوشمندی شاید تنها راز باقی مانده در مورد ماهیت انسان باشد با تلاش برای ساختن شعور مصنوعی امیدواریم اطلاعات بیشتری در مورد طبیعت شعور انسان به دست آوریم.» این روبات در آزمایشگاه جدید روباتیک دانشگاه Essex ساخته می شود و همزمان با آن یک تیم از دانشکده روان شناسی Bristol به سرپرستی پروفسور تام تروسیانکو بخش های مربوط به «مغز» روبات را پیش می برند.

پروفسور سیانکو که یکی از خبره ترین اعصاب – روانشناسان انگلستان است تیم را به سمتی هدایت می کند که سیستم هایی مصنوعی بسازند که نزدیک ترین حالت را به سیستم انسانی داشته باشند.

آنها قرار است پس از ساخت روبات آن را در محیط های پیچیده متفاوتی قرار دهند، محیط هایی که روبات در آنجا اعمال مختلف را پیش از انتخاب کردن یکی از آنها، تصور خواهد کرد.

در این زمان تصور کردن روبات سوپر کامپیوترهای پرقدرتی چیزهایی را که در مغز روبات اتفاق می افتد آنالیز می کنند و به اعضای تیم نشان می دهند و تیم از داده هایی برای دیدن آگاهی روبات استفاده خواهد کرد.

آقای هالند نسبت به این طرح امیدواری زیادی ندارد.

دلیل آن را می توان مواردی دانست که منتقدان طرح به آن وارد می کنند.

این انتقادات به صورت زیر هستند: اول این که روبات ها دقیقاً چیزهای مادی هستند، در حالی که شعور به چیزهای ذهنی غیر مادی نیاز دارد.

دومین مورد این است که روبات ها غیر ارگانیک هستند در صورتی که شعور و آگاهی فقط می تواند در یک مغز ارگانیک وجود داشته باشد.

در مورد سوم به این نکته اشاره می شود که روبات ها مصنوعی هستند، اما شعور هیچ سنخیتی با چیزهای مصنوعی ندارد، فقط چیزی طبیعی زاده شده و نه تولید شده می تواند دارای شعور و آگاهی باشد.

مورد آخر هم به سادگی بسیار زیاد روبات ها اشاره می کند، سادگی ای که هیچگاه به آنها اجازه با شعور شدن نمی دهد.

کاربرد روبات ها 1.

در اکتشاف: انسان ها علاقمند به مکان هایی هستند که گاهی پر از خطر است، مانند دنیای خارج از زمین و یا اعماق اقیانوس ها.

اما از آنجایی که آن ها خود توانایی رفتن به چنین نقاطی را ندارند، از روبات ها جهت این کار استفاده می کنند.

روبات هاقادر به حمل دوربین و سایر وسایل جهت جمع آوری اطلاعات و ارسال آن ها برای اپراتور انسانی خود هستند.

۲.

در صنعت: هنگامی که در مورد کاری صحبت می شود، باید به این نکته اذعان کرد که روبات ها بسیاری از کارها را سریع تر ازانسان ها انجام می دهند.

روبات ها احتیاج به آب و غذا ندارند و بابت کاری که انجام می دهند طلب پول نمی کنند.

آن ها قادر به انجام کارهای تکراری و یکنواخت که به شدت برای انسان ها خسته کننده و ملال آور هستند، می باشند و همواره آن کار را به بهترین شکل ممکن انجام می دهند.

3.

در پزشکی: گاهی در هنگام اعمال جراحی پزشکان از روبات ها استفاده می کنند.

مسلما انسان قادر به ایجاد سوراخی به اندازه یک صدم سانتی متر نخواهد بود، اما یک روبات با سرعت و دقت بالا این کار را انجام می دهد.

همچنین در این موارد روبات ها بسیار حساس تر از انسان ها هستند.

همچنین بعضی از مهندسین و پزشکان اعضای مصنوعی تولید می کنند که در آنها از مکانیزم های روباتیک استفاده می شود.

۴.

در امور پلیسی و نظامی: پلیس از روبات های خاصی جهت شناسایی و انهدام بمب و حمل دوربین و میکروفن به نقاطی که برای انسان ها تهدید جانی محسوب می شوند، استفاده می کند.

ارتش نیز از روبات برای یافتن و خنثی سازی مین در خشکی و در آب، ورود به پایگاه دشمن جهت جمع آوری اطلاعات و جاسوسی از لشکر دشمن استفاده می کند.

5.

برای سرگرمی: در ابتدا روبات ها برای سرگرمی و تخیلی بودند، اما با پیشرفت تکنولوژی، روبات های واقعی به وجود آمدند.

حتی امروزه نیز در بسیاری از فیلم ها و برنامه های تلویزیونی شاهد روبات هایی هستیم که کارهای خارق العاده انجام می دهند یا به مبارزه علیه سازنده خود بر می خیزد.

6.

در اسباب بازی ها: تکنولوژی جدید قادر به ساخت روبات های اسباب بازی است که کودکان از بازی با آن ها لذت می برند.

Furby ، Lego و Aibo سه مورد از آن ها هستند.

روبات ها و مرگ انسان ها روبرت ویلیامز، یکی از نخستین کسانی بود که توسط یک روبات کشته شد!

او کارمند شرکت اتومبیل‌سازی فورد بود.

یک دادگاه رسمی در آمریکا، رئیس وقت این شرکت را به پرداخت 10 میلیون دلار به خانواده‌ آن مرد محکوم کرد.

اما کنجی اورادای ژاپنی، نمونه‌ی معروفتری از کشته‌شدگان هنگام کار با یک روبات است.

او در سال 1981 زمانی که 31 ساله بود و در شرکت کشاورزی کاوازاکی کار می‌کرد کشته شد.

اورادا، یک مهندس الکترونیک بود و داشت روی یک روبات شکسته کار می‌کرد که پس از تعمیر آن، موفق نشد به طور کامل و درست خاموشش کند.

این روبات پس از روشن شدن، مهندس تعمیرکار را یک بسته‌‌ی برنج تصور کرد و آن را داخل دهانه‌ی یک بیل مکانیکی قرار داد و بیل مکانیکی در حال کار کردن نیز مرد را از بین برد.

روباتها نیز مانند همه‌ی تولیدات و دستاوردهای بشری، ضمن اینکه عواید و منافع بسیاری را با خود همراه می‌آورند، اما می‌توانند مضرات و خساراتی نیز به وجود بیاورند.

در حال حاضر، مهندسان ژاپنی مشغول کار کردن بر روی نسل جدید روباتهایی هستند که قدرت تولید نسل را داشته باشند.

مطمئناً تولید این روباتها، هرچند انقلابی در صنعت تولید روبات و ماشینهای صنعتی به وجود می‌آورد، اما تاثیراتی غیرقابل پیش‌بینی بر روی آینده‌ی انسانها و حتی بنیان خانواده خواهد داشت.

مطمئناً تا زمانی که کشور ما به جرگه‌ کشورهای صنعتی گروه 8 نپیوندد، نخواهد توانست از امکانات و تسهیلات بین‌المللی برای نوآوریهای جدید و نیز وارد کردن نسل جدید روباتها به داخل کشور استفاده کند و مطمئمناً از عوارض معدودی که کار با این ماشینهای هوشمند دربر خواهند داشت، دور خواهد بود.

اما اینکه مزایا و امکانات یک روبات خانگی یا صنعتی تا چه حد می‌تواند به دگرگون کردن اقتصاد و صنعت کمک کند، بحثی متفاوت است و نیاز دارد تا برای رسیدن به نتایج و فواید آن، یک سرمایه‌گذاری و تجدید نظر اساسی اتفاق بیفتد.

دو نمونه روبات روبات آلبرت انشتین: گروهی از دانشمندان روباتیک کره جنوبی که از یکسال قبل پروژه ساخت روباتی شبیه به " آلبرت انیشتن" را آغاز کرده بودند، این روبات را در اسپانیا به نمایش عموم گذاشتند.

این روبات که " آلبرت هوبو " نام دارد و بسیار شبیه به آلبرت انیشتن است را تیم پروفسور " جون هو اوه " از موسسه فناوری برتر کره جنوبی ساخته است.

این روبات که در روزهای اخیر در والنسیای اسپانیا به نمایش عموم گذاشته شده است، می تواند راه برود، صحبت کند، بخندد و به کمک ۶۶ موتور حرکتی که دارد، حرکات رزمی " تای – چی " انجام دهد.

این روبات که همانند یک روبات انسان نمای عادی بوده و از نظر ظاهری شباهت بسیاری به " آلبرت انیشتن " دارد، با دیدن مردم می گوید: "سلام.

من آلبرت هوبو هستم.

من از کره جنوبی آمده ام و از اینکه در والنسیا هستم بسیار خوشحالم." این روبات هوشمند ۴ فوت و ۵ اینچ قد دارد و در کسوی سیستم عامل "ویندوز ایکس پی" عمل می کند.

روبات فرمانبر ژاپنی پس از سالها تلاش ژاپنی ها، روبات شبیه انسان یعنی۲- HRP به حدی پیشرفت کرده که می تواند تعدادی از فرمان های صوتی انسان را انجام دهد.

این روبات که به «پروموت» نیز معروف است، توسط مؤسسه ملی علم و تکنولوژی ژاپن تهیه شده و قابلیت انجام فرمان های انسان را دارد پروموت برای انجام دستورات صوتی کاربران و همچنین گرفتن عکس و تصاویر سه بعدی از اشیاء و نگهداری آنها با استفاده از یک سنسور مادون قرمز طراحی شده است.

اگرچه این روبات حرکت به ظاهر خشن و آهسته و صدایی یکنواخت و خسته کننده دارد ولی به راحتی می تواند با استفاده از کنترل از راه دور تلویزیون را کنترل نموده و یا یک نوشیدنی برای شما آماده نماید مؤسسه ژاپنی سازنده این روبات می گوید که این روبات به راحتی می تواند با انسان ها رابطه برقرار نماید.

اکنون آنها در پی یافتن راهی برای ورود این روبات به اجتماع و برقراری ارتباط با انسان های مختلف هستند.

این روبات که با دو رنگ نقره ای و آبی درست شده است، می تواند اکثر حرکت های انسان به جز دویدن را انجام دهد که آن نیز به دلیل وزن زیاد فلزات استفاده شده در آن و ایجاد سر و صدای زیاد است.

ژاپنی ها در صنعت تولید روبات به عنوان پیش روی سایر کشورها هستند و شرکت های هیتاچی، سونی، تویوتا و هوندا از جمله فعالان این صنعت اند.

اکثریت روبات های ساخته شده، شباهتی با انسان ها ندارند و معمولاً در خطوط تولید کارخانه ها مورد استفاده قرار می گیرند.

پروموت در حالتی که شارژش خالی شود، دستورات کاربر خود را نادیده می گیرد و برای شارژ مجدد می بایست به ابزاری که برای این کار درست شده وصل شود.

منابع و مراجع 1 - مقدمه ای بر روباتیک متحرک تالیف : مهندس مهدی ملبونی 2 - مقالات و اینترنت 3 - www.itpaper.ir 4 - www.academist.ir 5 - http://irelectron.blogfa.com 6 - www.vieartificielle.com 7 - www.nimasina.com