دانلود تحقیق مبانی طراحی سیستم‌ ها

Word 102 KB 18425 29
مشخص نشده مشخص نشده کامپیوتر - IT
قیمت قدیم:۱۶,۰۰۰ تومان
قیمت: ۱۲,۸۰۰ تومان
دانلود فایل
  • بخشی از محتوا
  • وضعیت فهرست و منابع
  • طراحى فراروندى است که کاملاً به شخص طراح بستگى دارد.

    سازماندهى.

    طراحى سازماندهى است.

    در سازماندهى، جایگاه هر عنصر و خصوصیات آن و چگونگى ارتباط عناصر با یکدیگر مشخص مى‏شود.
    منابع مهمترین عامل محدود کننده یک سیستم، منابعى است که توسط سیستم قابل استفاده و در دسترس است.

    منابع سیستم، مجموعه عوامل داخلى یا خارجى است که فعالیت سیستم با استفاده از آنها انجام مى‏شود.

    حل یک مسئله بزرگ از حل صدها مسئله کوچکتر تشکیل مى‏شود.

    طراحى باید مستقل از خصوصیات فردى و موارد غیر ثابت در سیستم انجام شود.
    ساده‏ترین بخش فعالیت تجزیه و تحلیل سیستمها است.

    براى انجام طراحى یک سیستم سازمانى - انسانى، تحلیلگر و طراح باید از ماهیت، روشها و ابعاد طراحى سیستم با اطلاع باشند.

    در این بخش، مختصراً سعى در معرفى ماهیت طراحى سیستم، بیان روشهاى طراحى، و شناسائى ابعاد طراحى داریم.

    بیان طراحى در یک بخش جداگانه و بصورت مجزا از بخش دوم (تجزیه و تحلیل سیستم)، به معناى جدا بودن این دو مبحث نیست.

    بلکه طراحى بخشى از فراروند تجزیه و تحلیل سیستم است.

    تنها به دلیل تنوع و پیچیدگى و حجم زیاد مباحث آن، این تفکیک صورت گرفته است.

    طراحى چیست؟
    این اولین سئوالى است که شما از خود مى‏پرسید.

    آیا طراحى همان نقاشى است؟!

    آیا طراحى یعنى نقشه کشى؟!

    حتماً میدانید که اینطور نیست.

    پس این فعالیت عجیب و غریب چیست که ما دائماً از آن صحبت مى‏کنیم؟
    براى شناختن مفهوم طراحى ابتدا لازم است تا عواملى را که در فراروند طراحى وجود دارند بشناسیم.

    این عوامل عبارتند از :
    توجه به این نکته ضرورى است که بحث ما پیرامون کلمه طراحى، تنها از دیدگاه طراحى سیستمهاى سازمانى - انسانى انجام مى‏شود، در حالى که این کلمه، کاربرد وسیعى در علوم و زمینه‏هاى مختلف، بخصوص در زمینه‏هاى مهندسى دارد.


    طراح.

    شخصى که فراروند طراحى را انجام مى‏دهد.

    شاید فراروندى مانند آشپزى چندان به آشپز مربوطه بستگى نداشته باشد، بلکه اصل دستورالعمل و مواد پخت غذا است.

    یعنى اگر چند آشپز مختلف، با استفاده از مواد یکسان، دقیقاً دستورالعمل پخت یکسانى را انجام دهند، غذاهاى پخته شده مشابه خواهد بود (به لفظ دقیقاً توجه کنید).

    اما طراحى چنین خصوصیتى ندارد.

    یعنى اصولاً دستورالعمل واحد و قطعى براى آن وجود ندارد.

    وقتى یک دستورالعمل براى کشیدن یک تابلو نقاشى توسط افراد مختلف اجرا مى‏شود، نقاشى‏هاى حاصله احتمالاً (یا قطعا) شبیه هم نخواهد بود.

    زیرا افکار و روحیات هر فرد، در کشیدن آن نقاشى نقش موثرى را ایفا مى‏کند.

    به همین ترتیب نیز طراحى یک سیستم با توجه به افکار، سلایق و روحیات شخص طراح شکل مى‏گیرد.

    دو طراحى براى یک سیستم واحد که توسط دو نفر مختلف انجام شود کاملاً با هم متفاوت خواهند بود.

    از همین رو، توجه به اینکه چه کسى کار طراحى را انجام مى‏دهد و میزان خلاقیت، ابتکار، تجربیات و توانائیهاى فکرى وى، در کیفیت طراحى ارائه شده بسیار موثر است.


    سازماندهى.

    در سازماندهى، جایگاه هر عنصر و خصوصیات آن و چگونگى ارتباط عناصر با یکدیگر مشخص مى‏شود.

    فرمانده یک ارتش، در سازماندهى آن، محل استقرار لشگرهاى تحت امر خود را مشخص مى‏کند و تعیین مى‏کند که هر یک از لشگرها چگونه باید در عملیات جنگى عمل کنند و هر یک چه وظیفه‏اى دارند.

    همچنین وى مشخص مى‏کند که هر یک از لشگرها و گردانها چگونه با لشگرها و گردانهاى دیگر در ارتباط باشند.

    در طراحى یک سیستم نیز طراح، عناصر، اجزاء، پرسنل، منابع، فراروندها و سایر عوامل موجود در یک سیستم را سازماندهى مى‏کند و مشخص مى‏کند که هر یک در چه موقعیت فیزیکى یا منطقى باید قرار گیرند.
    اهداف سیستم
    طراحى بر اساس اهداف سیستم انجام مى‏شود.

    به عبارت دیگر طراحى باید بصورتى انجام شود که سیستم طراحى شده به اهداف خود دست یابد.

    اهداف سیستم در هنگام تعیین نیازهاى سیستم در فاز مطالعه و طراحى سیستم جدید تعیین مى‏شود.
    منابع.

    مهمترین عامل محدود کننده یک سیستم، منابعى است که توسط سیستم قابل استفاده و در دسترس است.

    طراحى دو سیستم با نیازها و خصوصیات کاملاً مشابه، ولى با منابع متفاوت، مى‏تواند باهم داراى تفاوتهاى اساسى باشد.

    وقتى مى‏خواهید براى یک مسافرت در تعطیلات برنامه‏ریزى کنید، در دو حالت زیر از دسترسى به منابع، دو طرح کاملاً متفاوت ارائه خواهید کرد :
    حالت اول - 100000 تومان بودجه در نظر گرفته‏اید، اتومبیل شخصى مناسب دارید، اداره شما یک آپارتمان با تمام امکانات در شهر مورد نظر در اختیار شما قرار مى‏دهد.
    حالت دوم - 20000 تومان بودجه در نظر گرفته‏اید، اتومبیل شخصى ندارید، بلیط قطار پیدا نمى‏شود، هتل‏ها و مسافرخانه‏هاى ارزان قیمت در دو ماه اخیر جاى خالى ندارند.
    فراروند طراحى، مبتنى بر منابع موجود انجام مى‏شود بنا بر این در هنگام طراحى باید منابع مشخص شده باشد.
    فراروندها.

    در طراحى، فراروندها و فعالیتهائى که در سیستم باید انجام شود، مشخص مى‏شود.

    فراروندهائى که باید انجام شوند تا سیستم به نحو مطلوب عمل کند و به اهداف خود دست یابد.

    در یک سازمان، از کوچکترین فراروند نظیر ارسال یک نامه از یک واحد به واحد دیگر گرفته تا فراروندهاى پیچیده نظیر فراروند خرید (شامل درخواست خرید و استعلام، خرید، عملیات انباردارى، عملیات حسابدارى خرید) در هنگام طراحى مشخص مى‏شود.
    خروجى‏هاى سیستم.

    باید مشخص شود که سیستم چه خروجى‏هائى را باید ارائه کند.

    ورودى‏هاى سیستم.

    براى دستیابى به خروجى‏ها باید چه چیزهائى به سیستم وارد شود؟

    عناصر موجود در سیستم.

    در هنگام طراحى باید مشخص شود، چه عناصرى در سیستم باید وجود داشته باشند و هر یک داراى چه خصوصیتى هستند؟
    روابط بین عناصر.

    چه ارتباطى بین عناصر موجود در سیستم وجود دارد؟
    محیط.

    طراحى هر سیستم با توجه به محیط انجام مى‏شود.

    باید عوامل محیطى و محدودیتها و شرایطى که سیستم باید در آن شرایط فعالیت کند، در طراحى در نظر گرفته شوند.

    بنا بر این، باید محیط سیستم کاملاً شناسائى شده باشد.

    طراحى باید به نحوى انجام شود که نه محیط مشکلى براى فعالیت سیستم ایجاد کند و نه سیستم محیط را دچار مشکل کند.

    با توجه به این عواملى که براى طراحى ذکر شد، تعریف ما از طراحى عبارت خواهد بود از :
    سازماندهى و تعیین عناصر سیستم و روابط آنها، منابع و فراروندها در جهت استحصال خروجى‏ها از ورودیها، در تقابل با محیط، در جهت دست‏یابى به اهداف سیستم، با توجه به سلایق، دیدگاهها، تفکر، خلاقیت و هنر طراح.
    و در یک تعریف مختصر و خلاصه:
    سازماندهى عناصر سیستم در محیط، براى دست‏یابى به اهداف، توسط طراح.
    "سازماندهى عناصر سیستم در محیط، براى دست‏یابى به اهداف، توسط طراح." طراح کیست ؟

    با توجه به اینکه در تعریف طراحى، بر خصوصیات و توانائیهاى طراح تاکید شده بود و سلائق و افکار و خصوصیات وى مستقیماً بر طراحى انجام شده نقش موثرى را خواهد داشت، چه کسى مى‏تواند یک طراح خوب باشد؟

    یک طراح خوب کیست؟

    شخصى مى‏تواند فراروند طراحى را انجام دهد که یک هنرمند باشد.

    یک هنرمند باید خصوصیات فوق الذکر را دارا باشد (یک هنرمند در زمینه طراحى سیستمهاى سازمانى - انسانى).

    فراروند طراحى نکته مورد توجه در مورد پارامترها آنست که پارامترها معمولاً به عنوان بخشى از محیط سیستم در نظر گرفته مى‏شوند.

    مثلاً در یک سازمان ادارى، ساعت‏کار، زمان پیک کارى، تعداد مراجعان و امثال آن جزء پارامترها محسوب مى‏شوند و در مستندات سیستم موجود و یا نیازهاى سیستم جدید درج شده‏اند.

    طراح با دانستن عوامل فوق الذکر و در نظر گرفتن اهداف سیستم جدید، و نیز دانسته‏ها، معلومات، تجارب و خلاقیت خود، تجسمى از سیستم را در ذهن خود ایجاد مى‏کند و بر اساس آن، طرحى از سیستم ارائه مى‏کند طراح طرح ارائه شده را با اهداف، نیازها، معیارها، محیط، محدودیتها و منابع محک مى‏زند و کارائى آن را مى‏سنجد.

    اگر طرح ارائه شده با این موارد تطابق نداشته باشد، طراح اصلاحاتى در آن اعمال مى‏کند و مجدداً آن را با همان موارد محک مى‏زند.

    این چرخه آنقدر ادامه پیدا مى‏کند که طرح ارائه شده از تمام جنبه‏ها قابل قبول باشد.

    روش عمومى حل مسئله طراحى یک فراروند حل مسئله و تصمیم‏گیرى است.

    در اینجا باید تفکیکى بین حل مسئله و تصمیم‏گیرى قائل شد.

    حل مسئله فراروندى است که راه‏حل‏هاى ممکن براى ایجاد سیستم.

    وقتى مى‏خواهید به تعطیلات بروید، با توجه به بودجه، مدت مرخصى، وضعیت آب و هوا و....

    ممکن است چند امکان وجود داشته باشد.

    وظیفه طراح، یافتن راه‏حل‏هاى ممکن است.

    اما اینکه کدامیک از راه‏حل‏ها انتخاب شود، فقط بر عهده طراح نیست.

    تمام اعضاء خانواده شما در این باره نظر خود را اعلام مى‏کنند و ممکن است انتخاب نهائى توسط همسر شما انجام شود.

    در سازمان نیز طراح، بهترین راه‏حل‏ها و مواردى که درصد موفقیت آنها بیشتر از سایر راه‏ها است، تعیین کرده و در یک مجموعه انتخابى به مدیریت ارائه مى‏کند.

    مدیریت در نهایت ممکن است راه‏حل مناسب را از بین راه‏حل‏ها انتخاب کند البته در برخى از موارد نیز طراح با توجه به راه‏حل‏هاى موجود ممکن است لزومى به اینکار نبیند و خود راساً به تصمیم‏گیرى اقدام کند.این موضوع بستگى به شرایط و - در چنین مواردى طراح باید عواقب مسئله را نیز مد نظر داشته باشد و از اقدام خود مطمئن باشد.

    براى حل مسئله باید از روشى سازمان یافته و مشخص استفاده کرد.

    طراح ابتدا با مسئله پیچیده‏اى سروکار دارد که لازم است تا اجزاء آن مشخص شود.

    تنها مشخص کردن اجزاء کافى نیست، بلکه رابطه بین اجزاء و ساختمان آن نیز باید مشخص شود.

    پس از آن طراح مى‏تواند براى هر یک از اجزاء مسئله، راه‏حلى را مشخص کند.

    تصمیم‏گیرى در انتخاب راه‏حل مناسب در این نقطه انجام مى‏شود.

    طراح ممکن است براى حل زیر مسئله E، چند راه مختلف ارائه دهد و یکى از آنها توسط مدیریت به عنوان راه‏حل E انتخاب شود.

    اما راه‏حل‏هاى مطرح شده هنوز سازمان نیافته‏اند و هر یک به صورت مجزا براى حل هر یک از اجزاء سیستم کاربرد دارند.

    باید راه‏حل‏ها به‏گونه‏اى با هم ترکیب شوند که حل کل مسئله ممکن شود.

    براى اینکار طراح همان فراروندى را که براى شکستن مسئله انجام داده بود به صورت معکوس طى مى‏کند.

    یعنى با سرهم کردن راه‏حل‏ها و تعیین ساختمان راه‏حل، راه حل پیچیده را براى حل مسئله پیچیده ایجاد مى‏کند.

    باید توجه داشت که ساختمان راه‏حل، لزوماً همانند ساختمان مسئله نیست.

    ولى باید با آن تطابق داشته باشد.

    با جمع بندى مطالب بیان شده، روش عمومى حل مسئله، همانطور که در فصل هفتم نیز مطرح شد، در مراحل زیر خلاصه مى‏شود: 1- تعیین مسئله به صورت واضح و شناسائى و رفع نکات مبهم.

    به گونه‏اى که اگر مسئله را براى شخص دیگرى توضیح دهید، به سادگى متوجه شود.

    2- تفکیک مسئله بزرگ به مسئله‏هاى کوچکتر، تا حدى که مسائل کوچک حاصله به سادگى و بدون هیچ ابهامى قابل حل باشند.

    3- تجزیه و تحلیل مسئله در حالت‏هاى احتمالى ممکن.

    4- بررسى و ساده کردن راه‏حل‏ها و حالت‏هاى مشابه و متضاد، براى حذف برخى حالتهاى ممکن.

    5- برسى اهمیت هر یک از راه‏حل‏ها و خصوصیات آنها و مزایا و معایب هر یک.

    6- انتخاب بهترین راه‏حل.

    7- راه‏حل انتخاب شده براى مسائل کوچک را در حل مسئله سطح بالاتر بکار ببرید و در صورت لزوم مجدداً راه‏حل مسئله کوچکتر را مورد بررسى و تغییر قرار دهید تا با راه‏حل مطرح در سطح بالاتر سازگار باشد.

    چگونگى طراحى طراح باید در هنگام طراحى، موارد زیر را مشخص کند: نقاط تصمیم‏گیرى.

    نقطه تصمیم‏گیرى نقطه‏ایست که در آن یک فرد یا یک مکانیزم خودکار باید به عنوان واکنش در مقابل اطلاعات ورودى، تصمیم‏گیرى نماید.

    نقاط تصمیم‏گیرى نقاط کلیدى یک سیستم هستند.

    تشخیص ضرورت و اولویت، تامین اعتبار، کنترل کیفى کالا نقاط تصمیم‏گیرى هستند.

    نقاط کنترل.

    نقاط کنترل نقاطى هستند که کنترل عملکرد فعالیتها و عناصر موجود در سیستم در آن نقاط قابل انجام است.

    مثلاً هنگام تحویل کالا به درخواست کننده در یک سیستم انباردارى، مى‏توان وضعیت کالاى تحویلى و هویت فرد تحویل گیرنده را کنترل نمود.

    بنابر این، نقطه تحویل کالا یک نقطه کنترل است.

    معمولاً در تمام نقاط تصمیم‏گیرى، کنترل نیز اعمال مى‏شود.

    مثلاً در همان کلیه نقاط چهارگانه تصمیم‏گیرى، نقطه کنترل نیز هستند.

    اما علاوه بر آن، کنترل مى‏تواند در بخش‏هائى غیر از نقاط تصمیم‏گیرى نیز انجام شود.

    (همانند همان نقطه تحویل کالا به درخواست کننده).

    سلسله مراتب اجزاء و عناصر سیستم و ارتباط بین اجزاء.

    اولویت‏ها.

    طراح باید مشخص کند که در سیستم مورد نظر چه چیزهائى داراى اولویت بیشترى هستند.

    مثلاً : وقت انسان بر وقت کامپیوتر ارجحیت دارد، یا وقت ارباب رجوع ارزش بیشترى تا وقت پرسنل دارد، وقت متخصص بر وقت غیر متخصص داراى ارجحیت است، صرفه‏جوئى در هزینه بیشتر از سرعت انجام کار اهمیت دارد.

    وظایف غیر ضرورى و تکرارى.

    طراح باید مشخص کند که چه کارهائى لازم نیستند و یا اینکه چه کارهائى بصورت تکرارى انجام مى‏شوند و مى‏توانند حذف شوند.

    کوششهاى بى جهت.

    بسیارى از اوقات، فعالیتهائى که در یک سازمان پیرامون یک عمل خاص انجام مى‏شود، جهت‏گیرى و هدف مشخصى ندارند.

    مثلاً در یک سازمان، فرم‏هاى مختلفى پیرامون صدور مجوز تکمیل و بایگانى مى‏شوند.

    اما معلوم نیست که این فرم‏ها چگونه استنتاج مى‏شوند و چگونه مورد بررسى و دستیابى قرار مى‏گیرند و اصلاً کجا از این اطلاعات استفاده مى‏شود.

    وظایف نامربوط.

    برخى از فعالیتها که توسط یک واحد انجام مى‏شوند، از وظایف واحد دیگرى است.

    طراح باید چنین مواردى را بیابد و در طراحى بگونه مناسب آنرا اصلاح کند.

    مراحل و چگونگى فراروند خرید در یک سازمان تقسیم‏کارهاى غیر منطقى.

    برخى اوقات حجم و نوع کار به صورت نامناسبى بین بخش‏هاى مختلف یا افراد مختلف تقسیم مى‏شود.

    کارى که معلول انجام ناقص کار در سایر واحدها باشد.

    طراح باید توجه کند که بسیارى از کارها در اثر عملکرد نامطلوب واحد دیگر انجام مى‏شود.

    مثلاً وقتى واحد فنى، عملیات سیم‏کشى را به نحو مناسب و با سرعت کافى انجام نمى‏دهد، واحد کامپیوتر یکى از پرسنل خود را به این امر مى‏گمارد.

    بنابر این، اصلاح باید در فعالیت واحد فنى انجام شود و از در نظر گرفتن فردى براى این کار در واحد کامپیوتر خوددارى شود.

    فصل دوم وظیفه‏ها و فعالیتها دو چیزى که اساس و شالوده یک سیستم سازمانى - انسانى را تشکیل مى‏دهد، وظیفه‏ها و فعالیتها هستند.

    وظیفه‏ها، مجموعه کارهائى است که یکى از موجودیت‏ها و عناصر، مانند پرسنل یا یکى از واحدها در طى فعالیت روزمره خود باید انجام دهد.

    مثلاً وظیفه یک پرسنل مى‏تواند بررسى نامه‏هاى رسیده و ارجاع به واحد ذیربط پس از ثبت در دفتر گردش نامه‏ها باشد.

    وظیفه یک واحد انباردارى نیز مى‏تواند نگهدارى کالا، ثبت عملیات ورود و خروج کالا و انبارگردانى باشد.

    یک وظیفه خاص، مربوط به یک شخص یا واحد خاص است.

    اما فعالیتها یا فراروندها، کارهائى است که براى دست‏یابى به یک هدف خاص باید انجام شوند.

    مثلاً فراروند خرید کالا.

    در این فراروند، فعالیتهائى که براى خرید یک کالا باید انجام شوند مشخص مى‏شود.

    این فعالیتها لزوماً به شخص یا واحد خاص منحصر نیست، بلکه هر قسمت از این فعالیتها توسط بخش‏هاى مختلف انجام مى‏شود.

    با توجه به این موضوع، طراحى سیستم باید هر دو جنبه فعالیتها و وظیفه‏ها را مشخص کند.

    اما اینکه کدامیک از این دو جنبه به عنوان جنبه مبنا در نظر گرفته شود، بر اساس سیاست طراحى مشخص مى‏شود.

    دو سیاست متفاوت در طراحى وجود دارد : 2-1- طراحى وظیفه‏گرا برخى از طراحان، طراحى خود را به صورت وظیفه‏گرا انجام مى‏دهند.

    یعنى مشخص مى‏کنند که چه پرسنلى وجود دارد و وظایف هر یک از این پرسنل چیست.

    سپس با توجه به این وظایف، مشخص مى‏شود که انجام یک فراروند یا فعالیت باید توسط کدامیک از پرسنل انجام شود.

    2-2- طراحى فعالیت‏گرا طراحى فعالیت‏گرا داراى مزایاى غیر قابل انکارى نسبت به طراحى وظیفه‏گرا است.

    طراحى فعالیت‏گرا بر منطق "سیستم براى تولید خروجى‏ها" عمل مى‏کند.

    یعنى براى اینکه خروجى‏هاى مورد نیاز را داشته باشیم، باید مشخص کنیم که چه ورودى‏هائى را باید به سیستم بدهیم.

    این روش که با عنوان روش "طراحى مبتنى بر خروجى" نیز شناخته مى‏شود، کلیه ساختمان سیستم را بر مبناى نیازهاى خروجى سیستم ایجاد مى‏کند، زیرا اصل سیستم، براى تولید خروجى‏هاى آن است.

    در حالى که در روش‏هاى قدیمى برعکس عمل مى‏شد.

    یعنى ابتدا ورودیهائى که به سیستم داده مى‏شد مشخص مى‏گردید و بر اساس آن خروجیها تولید مى‏شد.

    ما مشخص مى‏کنیم که چه فعالیتهائى باید انجام شود و بر اساس آن، میزان پرسنل مورد نیاز و خصوصیات و وظایف آنها را مشخص مى‏کنیم.

    سیستمهاى طراحى شده به این شیوه، کارائى بیشترى نسبت به طراحى وظیفه گرا داشته و منابع انسانى کمترى را صرف مى‏کنند.

    تداخل وظایف کمتر و سرعت انجام فعالیتها بیشتر است.

    اما البته در برخى موارد، طراح مجبور است که به شیوه وظیفه‏گرا، طراحى خود را انجام دهد.

    زیرا برخى اوقات پرسنل رسمى موجود در سازمان باید حفظ شوند و نمى‏توان پرسنل موجود را اخراج و یا جایگزین کرد و اجازه استخدام نیز موجود نیست.

    بدین ترتیب، طراح با استفاده از پرسنل موجود، فعالیتهاى لازم را سازماندهى مى‏کند.

    در چنین حالتى، در صورتى که سازماندهى پرسنل و وظایف آنها براى انجام فعالیتها مناسب نباشد، طراح باید حتى الامکان سعى کند، با جابجا کردن و تغییراتى در وظایف پرسنل، مشکل طراحى را حل کند.

    البته در این مورد باید به توانائیهاى افراد توجه داشته باشد و همواره ارتقاء سطح شغلى در نظر گرفته شود.

    یعنى افرادى که کارشان تغییر مى‏کند، باید بتوانند کار جدید را انجام دهند و نیز نسبت به شغل قبلى، شغل سطح بالاترى را (چه از نظر کارگزینى و چه از نظر عرفى) اتخاذ کنند.

    چه کاهش سطح شغلى پرسنل، عملاً به هیچ عنوان در سازمان پذیرفتنى نیست.

    رویه ها و دسته رویه‏ها رویه‏هاى موجود در یک سیستم مستقل نیستند.

    بسیارى از رویه‏ها با هم ارتباط دارند و بخشى از یک رویه با بخشى از رویه دیگر مشترک یا مرتبط است.

    طراح در هنگام طراحى باید ارتباطات بین رویه‏هاى مختلف را مشخص کند.

    مثلاً در یک سیستم، رویه‏هاى خرید،ثبت سفارش، پرداخت و تحویل انبار باهم داراى اشتراکات و ارتباطاتى هستند.

    طراح باید این ارتباطات و اشتراکات را مشخص کند و با توجه به آن مجموعه‏اى از رویه‏ها را که به هم مرتبط هستند در یک "دسته رویه" قرار دهد.

    یک دسته رویه، مجموعه‏اى از رویه‏ها است که با یکدیگر داراى ارتباط هستند.

    از آنجا که معمولاً در یک سیستم، اغلب رویه‏ها با هم ارتباطاتى دارند، لذا تنها رویه‏هایى در یک دسته‏رویه طبقه‏بندى مى‏شوند که ارتباط فعال و مداوم با یکدیگر داشته و بر یکدیگر به نحو مشخص اثر بگذارند.

    با دسته‏بندى رویه‏هاى موجود در یک سیستم، کار طراحى رویه‏ها ساده‏تر صورت مى‏گیرد و طراحى هر دسته‏رویه به یک نفر یا یک تیم واگذار مى‏شود.

    بدین ترتیب، تداخل و هماهنگى لازم بین افراد و تیمهاى مختلف طراحى به حداقل مى‏رسد.

    چند نکته در طراحى سیستمها در طراحى باید به چند نکته و خصوصیت زیر توجه شود: در نظر گرفتن اهداف و نیازهاى سیستم، تنها نباید به زمان حاضر محدود باشد.

    طراحى باید با توجه به اهداف و نیازهاى آینده سازمان و سیستم انجام شود.

    طراح باید بداند که سازمان در سالهاى آتى چه اهداف جدیدى را دنبال خواهد کرد و چه نیازهائى براى برطرف کردن این اهداف خواهد داشت.

    طراحى باید با آینده نگرى انجام شود.

    ارائه یک طرح جدید، باید حتى‏الامکان روش یا حرکتى جدید را در بر داشته باشد.

    پیشرفت و تکامل، در گرو طرح روشهاى جدید و نوآورى‏ها است.

    پافشردن در روشهائى که در گذشته استفاده مى‏شدند، باعث سکون و میرائى مى‏شود ولى روشهاى خلاقانه، باعث تکامل مى‏شوند.

    طراح نباید از برهم زدن روش‏هاى نادرست قبلى واهمه‏اى داشته باشد و بتواند روشهاى مبتکرانه و جدیدى را ارائه کند.

    و در یک جمله، طراحى باید مبتنى بر خلاقیت و نوآورى انجام شود.

    طراح باید مسائلى را که ممکن است در آینده سیستم یا فراروند پیاده‏سازى با آن مواجه شود پیش‏بینى کند.

    طراح باید جوانب و اثرات طراحى را در محیط و سازمان در نظر داشته باشد و شرایطى را که ممکن است براى سیستم پیش آید تصور کند و بر اساس آن طراحى را انجام دهد.

    طراحى باید مبتنى بر روشهاى سازمان یافته طراحى انجام شود.

    بسیارى از افراد، طراحى را یک فراروند تخمینى و سعى و خطا تصور مى‏کنند.

    در حقیقت اینطور نیست.

    هر چند که ممکن است در پاره‏اى از موارد، طراح تغییرى را در طرح اولیه خود بدهد و طرح را اصلاح کند، ولى از ابتدا، طراحى بر اساس برنامه و ضوابط خاصى انجام شده است.

    مثلاً تصور کنید که مى‏خواهید یک تابلو نقاشى از یک منظره بکشید.

    براى کشیدن نقاشى باید ابتدا ضوابط و معیارهاى مشخصى داشته باشید و کار خود را بر اساس آن شروع کنید.

    مثلاً باید مشخص کنید که مقیاس نقاشى شما از منظره چقدر باشد.

    خانه‏اى را که در دامنه کوه قرار گرفته، به اندازه خود کوه کشیده نشود و یا دختر بچه‏اى که در کنار خانه قرار گرفته، به اندازه خانه ترسیم نشود.

    چه در این صورت نقاشى شما بى‏شباهت به نقاشى‏هاى کودکان 4 یا 5 ساله نخواهد شد!

    سعى و خطا یعنى اینکه شما اول کوه و خانه و دختر بچه را ترسیم کنید و بعد مشاهده کنید که این نقاشى تناسب ندارد.

    سپس مثلاً دختر بچه را پاک کنید و دوباره با اندازه دیگرى بکشید و اینبار ببینید که خانه با کوه تناسب ندارد.

    خانه را پاک کرده و دوباره مى‏کشید و مشاهده مى‏کنید که مجدداً تناسب بین دختربچه با خانه از بین رفته است و....

    این نقاشى هرگز چیز درست و حسابى از آب در نخواهد آمد و شما اگر براى نقاشى از این روش استفاده مى‏کنید، بهتر است سرگرمى دیگرى براى خود پیدا کنید.

    نقاش باید در همان ابتدا با مقیاس حرکت کند.

    حتى نقاشان روشهائى نظیر اندازه‏گیرى با دسته قلم مو و امثال آن را براى این کار دارند.

    طراح هم باید با روشى سازمان یافته و عقلانى طراحى خود را انجام دهد.

    البته این به معناى آن نیست که اصولاً هیچ اصلاحى در هنگام طراحى نباید انجام شود.

    یک طراحى دائماً اصلاح مى‏شود تا طرح مطلوب حاصل شود.

    همانطور که یک نقاش نیز بارها و بارها، بخشهائى از نقاشى خود را تغییر مى‏دهد.

    اما این تغییرات ساختارى نیست، بلکه تغییرات جزئى است.

    بدون هدف نیست بلکه با هدف است.

    بدون برنامه و تصادفى نیست.

    بلکه با برنامه و بر طبق یک تفکر است.

    البته همانطور که هر یک از نقاشان در سبکهاى مختلف، روشهاى مختلفى براى آغاز کار نقاشى و تطابق آن با موضوع نقاشى دارند، هر یک از طراحان نیز روش مخصوص به خود براى انجام طراحى دارد.

    البته این روش هر چه باشد، سعى و خطا نیست.

    طراح حتى الامکان در انجام طراحى خود، بهتر است از روشهاى جدید استفاده کند.

    وى باید از روشها و سبکهاى جدیدى که در طراحى ایجاد مى‏شود با خبر باشد و از تازه‏ترین یافته‏ها در این زمینه اطلاع داشته باشد.

    البته این به معناى آن نیست که وى حتماً باید از تمام روشهاى جدید استفاده کند و روشهاى قدیمى اصلاً بدرد نمى‏خورند.

    هر روش در جائى کاربرد و مزایاى خاص خود را دارد.

    اطلاع داشتن طراح از روشهاى نوین، به وى در انتخاب روش مناسب کمک مى‏کند.

    ممکن است این روش مناسب یکى از روشهاى قدیمى باشد.

    بسیارى از روشهاى قدیمى کاربردهاى بهترى نسبت به روشهاى جدید، در برخى موارد دارند.

    استفاده از جارو برقى خیلى کار را راحت مى‏کند، اما حتماً در خانه مشاهده کرده‏اید که در برخى موارد جاروى دستى خیلى راحت‏تر و سریع‏تر مشکل را حل مى‏کند و هنوز هم در تمام خانه‏هائى که جاروى برقى دارند، یک یا تعدادى جاروى دستى هم پیدا مى‏کنید.

    باید توجه داشته باشید که در انجام یک کار به روش علمى، تعصب جایگاهى ندارد.

    برخى اوقات که یک روش جدید وارد معرکه مى‏شود، مثلاً شى‏ءگرائى که در سالهاى اخیر بازار داغى داشته است، عده‏اى گریبان چاک مى‏دهند که هیچ روشى بهتر از شى‏ءگرائى نیست و همه باید برنامه خود را به صورت شى‏ءگرا بنویسند.

    آنها اعتقاد دارند که این بهترین روش است و لاغیر.

    نه‏تنها در آینده ممکن است روشى مطرح شود که بسیار بهتر از این روش باشد، بلکه هم‏اکنون نیز انواع روشهاى موجود و حتى روشهاى قدیمى در برخى موارد کارائى بیشترى از روش شى‏ءگرائى دارند.

    هر روش در جائى کاربرد و مزایا و معایب خاص خود را دارد.

    طراح باید تصمیم بگیرد که در چنین نقطه‏اى، از چه روشى استفاده کند و کدام روش اینجا بهتر عمل مى‏کند.

    اگر در این بخش از سیستم روش الف مناسب است، دلیل بر آن نیست که در تمام بخش‏هاى دیگر و سیستمهاى دیگر نیز همین روش الف بهترین روش باشد.

    ممکن است یک طراح در یک بخش از روش الف و در بخش دیگر از روش ب استفاده کند.

    اینها با هم تناقضى ندارند.

    نکته اصلى آن است که طراح باید از روشهاى الف و ب و مزایا و معایب و کاربردهاى هر یک اطلاع داشته باشد تا بتواند در زمان مناسب از هر یک از آنها استفاده کند.

    در طراحى باید مسائل مربوط به نصب و پیاده‏سازى توجه شود.

    در هنگام طراحى چنین سیستمى که قرار است بخشهاى آن به صورت گام به گام پیاده‏سازى شوند و این بخشها با یکدیگر در ارتباط هستند، طراحى باید به صورتى انجام شود که امکان پیاده‏سازى وجود داشته باشد.

    مثلاً یک درگاه واسط به صورت نرم‏افزارى یا سخت‏افزارى، موقتا و مجازاً براى مبادله اطلاعات بین زیرسیستمها در طراحى سیستم پیش‏بینى شود.

    چنین بخشهائى به صورت موقت و تنها در ابتدا و زمان نصب مورد استفاده قرار مى‏گیرند و پس از نصب دیگر مورد استفاده قرار نمى‏گیرند.

    از جمله همین موارد مى‏توان پیش‏بینى واسط هائى براى انتقال اطلاعات سیستم موجود به سیستم جدید را نام برد که در پیاده‏سازى اغلب سیستمها کاربرد دارند.

    طراحى باید مستقل از خصوصیات فردى و موارد غیر ثابت در سیستم انجام شود.

    مثلاً وقتى در یک سازمان کارمندى وجود دارد که داراى خصوصیات و ویژگیهاى خاصى است و مثلاً در دو زمینه تخصصى مختلف، تواماً تبحر دارد، نباید سیستم به گونه‏اى طراحى شود که به این شخص مورد نظر وابسته باشد و در صورت رفتن وى و عدم وجود کس دیگر با چنین مشخصاتى، سیستم در فعالیت خود دچار مشکل شود.

    مگر آنکه امکان تربیت یا یافتن افراد دیگرى که مشابه همین خصوصیات را دارند وجود داشته باشد.

    رهنمودهائى براى طراحى نکاتى که تا کنون مطرح شد، چگونگى فراروند طراحى را مشخص مى‏کرد، اما در انجام طراحى یک سیستم، بخصوص سیستمهاى بزرگ، اغلب افراد در جمع‏بندى مطالب و انجام موارد فوق دچار مشکل مى‏شوند.

    شخص نمى‏داند چکار باید بکند، اوراق و نمودارها و اشکال همه در اطراف پراکنده شده‏اند و وى را در انجام طراحى گیج مى‏کنند.

    رعایت و توجه به رهنمودهاى زیر براى جلوگیرى از چنین وضعى مفید به نظر مى‏رسد : از طراحى هراس نداشته باشید.

    اولین عامل شکست در انجام یک کار، ترس از انجام آن است.

    از انجام طراحى و یا شکست در آن واهمه نداشته باشید.

    از یک جا شروع کنید.

    معمولاً آغاز کار، سخت‏ترین نقطه است.

    شخص نمى‏داند از کجا شروع کند.

    اگر با چنین مشکلى مواجه شدید، از هرجائى که به نظرتان مى‏رسد شروع کنید.

    سردرگم نمانید.

    حتى اگر بعداً مجبور شوید به عقب برگردید و اصلاحاتى را انجام دهید.

    البته در اینکه ابتدا باید کار را بر ساختمان اصلى شروع کرد بحثى نیست.

    بلکه بحث بر سر آن است که از کجاى ساختمان اصلى سیستم شروع کنید.

    چندان نگران این موضوع نباشید.

    در تجربیات اول طراحى ممکن است مجبور به دوباره‏کاریهائى باشید.

    اما با افزایش تجربه میزان این دوباره‏کاریها کمتر خواهد شد.

    طبق برنامه عمل کنید.

    برنامه‏ریزى دقیق و منظمى داشته باشید و طبق برنامه حرکت کنید.

    سعى کنید تمام موارد را در برنامه پیش‏بینى کنید.

    اما باید توجه کنید که برنامه‏ها غیر واقعى و غیر عملى نباشد.

    دائماً وضعیت کار خود را نسبت به برنامه بسنجید.

    نکته قابل توجه آن است که این برنامه جداى برنامه‏ریزى انجام شده براى پروژه است.

    برنامه‏ریزى پروژه بسیار وسیع‏تر و شامل تمام مواردى مى‏شود که در پروژه مطرح است.

    اما برنامه مورد بحث، محدود به فع هر چه سریعتر چهارچوبى را انتخاب کنید.

    حتى اگر بعداً به این نتیجه برسید که باید چهارچوب را عوض کنید.

    یادداشت کنید.

    هر چه به ذهن مى‏آورید روى کاغذ و حتى الامکان به صورت شکل و طبقه بندى بیاورید.

    از فیش‏هاى کوچک (در حد یک چهارم برگ A4) براى اینکار استفاده کنید.

    از تعداد زیاد فیش‏ها نترسید.

    هر مطلب را روى یک فیش بنویسید.

    در نوشتن فیش‏ها دقت و حوصله زیادى صرف نکنید.

    از کثیف‏بودن و نامرتب بودن آنها نگران نشوید.

    در نوشتن فیش‏ها وقت تلف نکنید.

    یک فیش ممکن است چند دقیقه دیگر دور انداخته شود.

    از اشکال به نحو مطلوب استفاده کنید.

    از نمودارهائى مثل نمودار جریان داده‏ها و فلوچارت سیستم استفاده کنید.

    سریع نتیجه نگیرید.

    تا زمانى که به چهارچوب قطعى نرسیده‏اید مستندات اصلى را ننویسید.

    مطالب را در ذهن خود و کاغذها طبقه‏بندى کنید.

    سعى کنید مطالب خود را به یکى از دو صورت شکل یا طبقه‏بندى ثبت کنید.

    منظور از طبقه‏بندى، بیان مطلب به شکل بندبند شده و سلسله‏مراتبى است.

    مثلاً در هنگام تعیین موارد تعمیر و بازسازى خانه، در تغییرات لوله‏ها مى‏نویسید : لوله‏هاى آب مصرفى لوله‏هاى آب گرم لوله‏هاى آب سرد لوله‏هاى آب شوفاژ لوله‏هاى رفت لوله‏هاى برگشت از اینکه طبقه‏بندى مطرح شده در یک فیش، جامع نباشد نگران نباشید.

    فیش‏هاى مربوط به یک موضوع را در یک‏جا قرار دهید.

    از برگه‏دان یا امثال آن براى اینکار استفاده کنید.

    طبقه بندى عمومى مشخصى داشته باشید که فیش‏ها را طبق آن طبقه‏بندى قرار دهید.

    همیشه یک طبقه، با عنوان مسائل متفرقه هم داشته باشید تا در صورتى که یک فیش جدید در هیچ یک از طبقات نمى‏گنجید، بلافاصله آن را در آن طبقه قرار دهید و همان لحظه گرفتار فکر کردن روى طبقه جدید نشوید.

    مرتب کنید.

    هر چند وقت یکبار فیش‏هاى هر طبقه را مرتب و ادغام و احیاناً بازنویسى کنید.

    طبقه متفرقه را نیز هر چند وقت یکبار مرتب کرده و اگر لزومى به اضافه کردن یک طبقه جدید در فیش‏ها وجود دارد اینکار را بکنید.

    حذف کنید.

    دائماً عوامل زائد، فیش‏هاى زائد، افکار زائد را حذف کنید.

    سعى کنید هیچ چیز زائدى در موارد کار شما نباشد.

    طرح ذهنى و موضوعات را ساده کنید.

    اجزاء اضافى را حذف کنید.

    به نظافت محیط توجه کنید.

    دائماً برگه‏ها و اتاق کار را تمیز کنید و کاغذها را دسته‏بندى و اضافات را دور بریزید.

    به نظم محیط توجه کنید.

    سعى کنید محیط کار شما منظم بوده و به هم ریخته و درهم نباشد.

    این به هم ریختگى مى‏تواند به طراحى شما نیز منتقل شود، و نظم محیط باعث آرامش ذهنى و تمرکز بهتر شما مى‏شود.

    بدنبال ایده آل مطلق نباشید.

    مطمئن باشید که هر گونه که طراحى کنید، طرح شما شامل نقص‏هائى خواهد بود.

    تنها سعى کنید طرح ارائه شده نقص کمترى داشته باشد.

    فعالیتها و بخش‏ها را نامگذارى کنید.

    سعى کنید همواره از یک نام استفاده کنید.

    بهتر است نامها کوتاه و تداعى کننده موضوع باشند.

    نامهاى بسیار مخفف و متعدد که به خاطر سپردن آنها مشکل باشد مناسب نیستند.

    در تفکر، سطوح موضوع را رعایت کنید.

    در هر مرحله تنها به موضوعات همان مرحله و ارتباطات آن با بخشهاى دیگر فکر کنید.

    فکر خود را بیش از حد وارد جزئیات نکنید.

  • 1-11- شناخت طراحى
    2-11- چگونگى طراحى
    3-11- چند نکته در طراحى سیستمها
    4-11- رهنمودهائى براى طراحى
    5-11- خروجى طراحى
کلمات کلیدی: سیستم‌ - طراحی سیستم‌

طراحی کاشت در محوطه سازی محوطه یک ساختمان به عنوان اولین فضایی که بازدید کننده درآن قدم می نهد از اهمیت بسزایی برخوردار است . خواه این ساختمان یک مدرسه باشد یا یک بیمارستان یا حتی فضای یک منزل مسکونی .فردی که برای اولین بار وارد مکان می شود با هر نگاه درباره محیط اطراف خود قضاوت میکند . گیاهان درمحوطه جایگاه ویژه ای دارند ومهمترین عنصر بکار رفته در محیط می باشند. بنابرین کاشت و ...

چکید ه : این پروژه تحت عنوان طراحی خط تولید کشمش به روش مداوم می باشد که با استفاده از سورتینگ لیزری است و در نهایت کلیه اطلاعات و استاندارهای موجود ملی با استانداردهای بین‌المللی و codex مقایسه می شود ، تا بتوان مبادرت به تولید کشمکش مطابق با استاندارهای بین‌المللی و به منظور صادرات تولید کرد، تا قادر به ورود به بازارهای جهانی باشیم . ایران یکی از مناطق انگور خیز می باشد که ...

توپولوژي شبکه ارتباطي که در آن در مسير وجود دارد يکي از طرح هاي کليدي شبکه است که در آن ساختار ها با بسياري از روابط داخلي بين اتصال شبکه هاي کليدي و مسيريابها رابطه بر قرارمي کنند . در يک شبکه ارتباطي اگر هر نوع کابلي يا سيم رابط قطع شود راههاي بس

اين پروژه بر اساس تئوري تورهاي مجازي از طريق اينترنت طراحي و نوشته شده است . محتواي اين سايت توضيحاتي در مورد مناطق ديدني استان فارس شهر شيراز والبته به طور اختصاصي از بناي تخت جمشيد مي باشد . در طراحي اين سايت از زبان ASP و کدهاي HTML استفاده شد

ساختار برنامه : اين برنامه برنامه با آخرين کمپايلرMirosoft يعني Visual Studio .NET Visual Sudio 7)) و به زبان جديد اين Platform که زبان C# ميباشد طراحي و ساخته شده است و از امکانات قدرت¬مند اين Platform استفاده مينمايد . از مزاياي عمده استف

با استفاده از ابزارهاي طراحي فلاش ، بوسيله يکسري خطوط و رنگ هاي يکنواخت و ساده اجسام و شکلهاي ابتدايي را ترسيم مي نماييد . در فرهنگ لغت شناسي فلاش به اين خطوط ، Stroke و به اجسام توپر Fill گفته مي شود . فلاش همچنين به شما اجازه مي دهد که طرح ها و ش

فرمول رياضي براي طراحي اتوماتيک کردن قطعات و گردآوري آنها بعنوان يک الگوريتم عددي و کد آزمايشي نشان داده شده است قطعه مکانيکي همانند يک قطعه گرد آورنده بوسيله اتصالات باعث جمع آوري قطعات مي شود. محدوديتهايي هم در اين زمنيه براي طراحان وجود دارد مثلا

فصل دوم 2-1 مقدمه طراحي وب چيست؟ يک حرفه چند جنبه اي که به تصميم گيري وتوليدسايت هاي وب مربوط مي شود.سايت هاي وب به عنوان يک مکانيزم ارتباطي بين صاحبان سايت وکاربرانش وهمچنين بين خودکاربران استفاده مي شوند. ابعاد اصلي طراحي وب عبارتند از: محتوا: c

مقدمه اي در مورد طراحي سايت TMB: مي دانيم که زيبا بودن ظاهري يک صفحه web بسته به عکي هايي است که در آن به کار رفته است و امروزه تقريباً در تمامي صفحات web اصول کار بر قرار دادن مناسب عکس ها در يم صفحه است. در طراحي سايت TMA نيز اصول کار بر همين اصل

استراتژي طراحي شبکه استفاده از شبکه هاي کامپيوتري در چندين سال اخير رشد و به موازات آن سازمان ها و موسسات متعددي اقدام به برپاسازي شبکه نموده اند. هر شبکه کامپيوتري مي بايست با توجه به شرايط و سياست هاي هر سازمان ، طراحي و در ادامه پياده سازي گردد

1- 1 هدف دليل وجودي يک سايت که مهمترين بخش طراحي وب ميباشد، اين عنصر بايد درتمامي تصميماتي که شامل بخشهاي ديگر ميشود در نظر گرفته شود.به طور کلي هدف از ايجاد سايت هاي وب گرفتن اصل مطلب و پخش کردن آن بين چندين صفحه مرتبط است براي اينکه درک آن توسط کا

ثبت سفارش
تعداد
عنوان محصول