پس از ابداع نظریه فازی در توسط پروفسور لطفی زاده، کاربردهای این نظریه در حیطه های متفاوت علم کامپیوتر مورد توجه محققان قرار گرفت. یکی از این زمینه ها مربوط به کاربرد نظریه سیستم های فازی در پایگاه های داده، بازیابی اطلاعات و سیستم های خبره و پایگاه دانش است. این سه حیطه در خیلی از جهات مشابه هم می باشند، اما تفاوت هایی نیز دارند. اما مهمترین مسئله ای که در پایگاه های داده فازی مطرح می شود، نحوه مواجهه با پدیده عدم قطعیت است. راهکارهای بسیاری برای حل این مسئله ارائه شده است که در این گزارش مهمترین رویکرد های پایگاه داده فازی و راه حل هایی که برای مدل سازی پایگاه های داده فازی ارائه شده است مورد بررسی قرار می گیرند.
در سال 1965 در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی پروفسور لطفی زاده تئوری مجموعه های فازی و منطق فازی را مطرح کرد، که در نتیجه آن در سال 1977 تئوری امکان ، شکل گرفت. این تئوری برای مواجهه شدن با اکثر پدیده های جهان واقع که در آنها عدم قطعیت وجود دارد مورد استفاده قرار می گیرد. پس از آن که زاده در آن سالها تئوری خود را مطرح نمود، گردهمایی ها و کنفرانس های بسیاری در طول این سال ها در زمینه گسترش مفهوم عدم قطعیت و کاربرد این نظریه در زمینه های گوناگون صنعتی برگزار گردید و مقالات علمی زیادی در ژورنال ها به چاپ رسید.
یکی از کاربردهای نظریه فازی در زمینه پایگاه داده فازی است که موضوع این گزارش می باشد. این گزارش شامل 3 قسمت می باشد. در بخش اول نظریه فازی به صورت بسیار خلاصه معرفی شده است. در این بخش آن دسته از مفاهیمی که در دو قسمت بعدی مورد نیاز است آمده است. برای مطالعه بیشتر در مورد مفاهیم نظریه فازی رجوع کنید به [2]. در بخش دوم مهمترین رویکرد هایی که برای پایگاه های داده رابطه ای فازی مطرح شده است، معرفی شده اند. مراجع مطالب این قسمت [2]، [3] و [4] می باشد. در قسمت سوم نیز مهمترین رویکردهایی که برای مدل سازی پایگاه های داده فازی و توسعه نمودار موجودیت – رابطه ارائه شده است معرفی شده اند. مهمترین مراجع این قسمت [3] و [4] می باشند.
1. مقدمه ای بر نظریه فازی
در منطق کلاسیک عضویت در یک مجموعه به صورت صفر و یک در نظر گرفته می شود؛ بدین صورت که در صورتی که عضوی در یک مجموعه وجود داشته باشد با 1 و در غیر این صورت با 0 نشان داده می شود. و در حقیقت درجه عضویت تابعی است که برد آن عضو مجموعه {0،1} می باشد. اما از طرف دیگر در منطق فازی، مفهوم درجه عضویت در یک مجموعه به بازه [0, 1] گسترش می یابد. مفهوم منطق فازی از آن جهت مورد توجه قرار می گیرد که در جهان واقع نیز بسیاری از استدلال ها و دلایل بشر، جنبه عدم قطعیت و تقریبی دارد.