دانلود تحقیق وب 2 چیست؟

وب2 نه نسخه جدیدی از وب، بلکه رویکردی نوین به کاربرد آن با استفاده از ابزار، تکنیک‌ها و فناوری‌های نوین ارائه شده در آن است.

میتوان از اینترنت و وب به عنوان یک بستر برای ارتباط، تعامل و ارائه خدمات استفاده کرد.

مشخصه های آن عبارتند از:
1.

وب مردمی‌تر
2.

سازوکار خودترمیمی محتوای وب
3.

جهش در معنای آموزش‌
4.

پویایی داده‌ها
5.

مفهومی به نام سرویس
6.

پول‌سازی
7.

حرکت در فضای سه بعدی
می‌توان به با افزودن RSS و Ajax به محصولات نرم‌افزاری، آنها را به جنبه‌های تکنیکی وب2 مجهز کرد.
پدیده‌هایی هستند که چنان نرم و آهسته وارد کار، حرفه، فعالیت و نهایتاً زندگی آدمیان می‌شوند که کسی متوجه ورودشان نمی‌شود.

به خاطر داریم که به محض رسیدن اینترنت پرسرعت به کامپیوترهایمان، وسوسه عضویت در یکی از شبکه‌های تبادل فایل نظیر به نظیر(مانند مورفیوس یا نپستر) هم به سراغمان آمد.

اما نمی‌دانیم که با این کار، عملا‌ً از یکی از ثمرات مهم وب2 بهره می‌بریم.

شاید آن‌چنان دقیق به خاطر نداشته باشیم که از چه زمانی، اما می‌دانیم که اکنون، وقتی عکس‌هایمان را از دوربین دیجیتالی به کامپیوتر شخصی منتقل می‌کنیم، آن‌هایی که دوست‌داریم در تماشایشان با دیگران شریک شویم را روی یکی از سایت‌های به اشتراک‌گذاری عکس می‌گذاریم و حتی بعضی از ما که ذوق بیشتری دارند، فتوبلا‌گی هم برای خود راه انداخته‌اند.

حتی دیگر جستجو در گوگل، به کاری روزمره تبدیل شده‌است.

وب سایت داشتن سازمان‌ها، تشکل‌ها، نشریات و بقیه موضوعی لا‌زم و نه‌چندان مهم تلقی می‌شود و سفارش یا خرید اینترنتی با همه مشکلا‌تش، کسی را ذوق‌زده نمی‌کند.مفهوم وب 2 را می‌توان از همین قبیل امور به شمار آورد.

مفهوم وب2 در یک نشست هم‌اندیشی بین O’Reilly و MedialiveInternationl زاییده شد.

در‌این جلسه Dale Dougherty، یکی از پیشگامان وب و معاون موسسه O’Reilly، خاطر نشان کرد که نه تنها نمی‌توان وب را سقوط کرده و شکست خورده دانست، بلکه با توجه به‌انواع کاربردهای جذاب و جدید و سایت‌هایی که تعداد آن‌ها همه روزه و با سرعتی عجیب افزایش می‌یابد، وب از هر وقت دیگری مهم‌تر شده‌است.




چکیده

وب2 مفهومی است که بر اساس آن تعامل با محتوای وب به مثابه تعامل با محتوای موجود در کامپیوترهای شخصی است.

دنیایی که در آن هر کنشی، چون کلیک بر هر دکمه و پیوندی‌، واکنشی آنی و بلا‌درنگ خواهد داشت، به طوری که کاربر احساس می‌کند در حال استفاده از یک نرم‌افزار نصب شده برسیستم خود است.‌
وب2 مجموعه‌ای از رویکردهای جدید در فضای اینترنت به سمت مدل‌های توسعه باز، انعطاف‌پذیر و مشارکت‌جو برای سیستم‌های تولید محتوا است که می تواند به کاهش هزینه‌های تولید و پردازش اطلاعات، افزایش آگاهی عمومی و افزایش کارایی سیستم‌ها منجر شود.
وب2 هم دارای جنبه‌های فنی و هم دارای جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی است.

موضوعاتی همچون مدل‌های جدید کار و حضور در وب، مشارکت بیشتر کاربران در تولید محتوا، شفافیت بیشتر در گردش اطلاعات، سهولت بیشتر در طراحی اینترفیس و قابلیت‌های نرم‌افزار، و تمرکز زدایی از مهمترین جنبه‌های غیر تکنیکی هستند که در فرآیند تکوین و تحول موج وب2 به مراتب مهم‌تر و اثرگذارترند.
می‌توان به سادگی با افزودن (Really Simple Syndication)RSS و Ajax به محصولات نرم‌افزاری، آنها را به جنبه‌های تکنیکی وب2 مجهز کرد.این فناوری باعث می‌شود برنامه‌‌های کاربردی تحت وب رفتاری همانند نرم‌افزار‌های نصب شده روی کامپیو‌تر از خود نشان دهند.

‌اهمیت آن هم در این است که اکثر برنامه‌‌های کاربردی تحت وب برای اجرا نیاز دارند یک صفحه وب کاربر باز کنند و همین امر معمولاً دلیل کند بودن اجرای این گونه برنامه‌هاست.

اما ‌AJAX ورود اطلاعات و دیتا‌های جدید را همزمان با بروزرسانی محتوا در هنگام اجرای برنامه مقدور می‌سازد.
در دنیای فناوری اطلاعات، مانند دنیای پزشکی، سیاست، علوم و ...

هر از چند گاهی اصطلاحی جدید بر سر زبان‌ها می‌افتد.

این بار نوبت Web 2.0 است.
وب 2 حرکتی است از سایت‌های ثابت وب به سایت‌هایی که پویایی بیشتری دارند.

Google Map و Flickr دو نمونه بارز از وب 2 هستند.
در محافل IT عموماً از این اصطلاح برای بیان نسل دوم سرویس‌هایی از وب استفاده می‌شود که امکان همکاری و مشارکت را برای مردم فراهم ساخته‌اند.

مفاهیم و فناوری‌هایی که ظاهراً بر وب2 مؤثر هستند وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، پادکست‌ها، و RSS ها به شمار می‌روند.
وب2 عنوانی است که شرکت اورایلی مدیا در سال 2004 به نسل جدیدی از خدمات وب‌محور دریافت یا ارایه شده در بستر اینترنت(مانند سایت‌های ارتباطات اجتماعی، ویکی‌ها، ابزارهای ارتباطی، رده‌بندی مردمی) اطلاق نمود، که تاکیدشان بر همکاری و تسهیم مابین کاربران می‌باشد.
اورایلی مدیا با همکاری مدیالایو انترنشنال از این اصطلاح برای مجموعه‌ای از کنفرانس‌ها استفاده کرد و از سال 2004 تا کنون متخصصین و بازاریاب‌های بسیاری از این اصطلاح استفاده کرده‌اند.

معنای دقیق این اصطلاح هنوز محل مناقشه است و حتی افرادی چون تیم برنز لی معنادار بودن آن را زیر سوال برده‌اند.
ولی چه چیزی موجب می‌شود ما یک برنامه‌کاربردی یا راه‌حل را به‌عنوان وب1 و دیگری را به‌عنوان وب2 در نظر بگیریم؟

پاسخ به این سوال بسیار اهمیت دارد.

چراکه تبِ وب2 آنچنان گسترده شده است که حتی بعضی از شرکت‌ها در حال حاضر از آن به‌عنوان یک شعار برای بازاریابی استفاده می‌کنند.

در حالی‌که بسیاری از‌این شرکت‌ها حتی نمی‌دانند وب2 چیست.

از طرفی پاسخ به‌این سوال بسیار دشوار است.

چون بسیاری از‌این شرکت‌های تازه‌کار که به استفاده مبتذلانه از عبارت‌های تبلیغاتی عادت دارند، اصلا وب2 نیستند و در عین حال بعضی از برنامه‌های ‌کاربردی‌ای که به‌عنوان وب2 معرفی شده اند، مثل Napster و BitTorrent، را حتی نمی‌توان دقیقا یک برنامه‌ کاربردی تحت‌وب یا Web Application دانست.قدم اول برای پاسخ به‌این سوال، یافتن اصولی است که در نمونه‌های موفق وب1 و در نمونه‌های جالب برنامه‌های ‌کاربردی‌ جدید وب2 دیده می‌شود.
تعریف وب 2
آخرین و مختصرترین تعریفی که توسط تیم اورایلی ارائه شده است، بدین قرار است: وب2 انقلابی در کسب‌و کار در صنعت کامپیوتر است که از حرکت به سمت اینترنت به عنوان یک بستره و تلاش در فهم قواعد موفقیت در این بستره ناشی شده است.

اصلی‌ترین قاعده این است: ساختن برنامه‌های کاربردی‌ای برای تحت کنترل در آوردن تاثیر اینترنت به منظور ترغیب کاربران بیشتر برای استفاده از آنها.

این همان چیزی است که در جای دیگری آن را مهار نمودن هوش تجمعی نامیده‌ام.
وب 2.0 با اشاره‌ای به شماره نسخه معمول در نرم‌افزارها، به شکل ارتقا یافته‌ای از وب اطلاق می‌شود.

عقیده مدافعان وب2 بر این است که فناوری‌هایی مانند وبلاگ‌ها، نشانه‌گذاری اجتماعی، ویکی، پادکست، سرخط‌های RSS (و دیگر اشکال انتشار چند به چند)، نرم‌افزارهای اجتماعی، رابط‌های برنامه‌نویسی وب(API)، استانداردهای وب و خدمات وب‌محور برخط (یا همان وب‌سرویس‌ها) تاثیر عمیقی بر نحوه استفاده مردم از وب داشته است.

وب2 همان طور که توسط طرفدارانش به کار گرفته می‌شود، می‌تواند به هر یک از موارد زیر نیز اشاره کند:
• تبدیل وب‌سایت‌ها از سیلوی اطلاعات به منابعی از محتوا و عملکرد و در نتیجه تبدیل آنها به بستره‌ای کامپیوتری برای ارائه خدمات از طریق برنامه‌های کاربردی به کاربران.
• پدیده‌ای اجتماعی در ایجاد و نشر محتوای وب که با مشخصاتی چون جامعه باز، صلاحیت غیرمتمرکز، آزادی در تسهیم و استفاده مجدد و بازار به عنوان گفتگو شناخته می‌شود.
• سازمان‌دهی و طبقه‌بندی پیشرفته محتوای وب، با تاکید بر ایجاد پیوند عمیق.
• صعود یا سقوط ارزش اقتصادی وب، که از تاثیر شرکت‌های اینترنتی (دات‌کام‌ها) نیز فراتر خواهد رفت.
صعود یا سقوط ارزش اقتصادی وب، که از تاثیر شرکت‌های اینترنتی (دات‌کام‌ها) نیز فراتر خواهد رفت.

اولین کسانی که از اصطلاح وب2 استفاده کردند، آن را به عنوان معادلی برای "وب معنایی" به کار بردند.

در واقع این دو یکدیگر را تکمیل می‌کنند.

ترکیب سیستم‌های ارتباطات اجتماعی‌ای مانند FOAF و XFN با رده‌بندی مردمی بر اساس تگ (که از طریق وب‌لاگ‌ها و ویکی‌ها اشاعه یافت) بنیانی برای وب معنایی را بنا نهاده است.

در اولین کنفرانس وب2 تیم اورایلی و جان بتل اصول اساسی برنامه‌های کاربردی وب 2.0 را به این صورت خلاصه کردند: وب به عنوان یک بستره داده‌ها به عنوان نیروی پیش‌ران تاثیر شبکه‌ای به وجود آمده از معماری شرکت‌کنندگان نوآوری در سر هم کردن سیستم‌ها و سایت‌ها از گردآوری امکانات ساخته شده توسط نرم‌افزارسازان مستقل و توزیع شده (نوعی نگرش کدباز) مدل کسب و کار سبک بر اساس محتوا و خدمات صنفی پایان دوره پذیرش سیستم (نسخه بتای ابدی) قرار گرفتن نرم‌افزار بالاتر از سطح یک وسیله منفرد و ارتقای توان "دم دراز" سهولت در پذیرش اولیه مشخصه های وب جدید کسانی که درباره نظریه وب2 صحبت می‌کنند، مباحث مختلفی را پیش می‌کشند.

برخی مایلند جنبه‌های تکنیکی آن را برای مخاطبانی همچون برنامه‌نویسان و طراحان وب تشریح کنند.

بعضی نیز به کاربردهای تجاری آن نظر دارند و می‌خواهند وب2 را به صورت پلتفرمی ترسیم کنند که تجربه بحران دات‌کام در سال دوهزار را پشت سر خود دارد و اکنون به یک سیستم پخته و باتجربه تبدیل شده است که روش‌های هوشمندانه‌ای برای کسب‌وکار آنلاین دارد.

در اینجا به آن دسته از ویژگی‌های جدید وب که با نگرش سیستمی سازگاری بیشتری دارد اشاره می‌کنیم: وب مردمی‌تر سازوکار خودترمیمی محتوای وب جهش در معنای آموزش‌ پویایی داده‌ها مفهومی به نام سرویس پول‌سازی حرکت در فضای سه بعدی 1-وب مردمی تر وب واقعا مردمی‌تر شده است.

مهم‌ترین تبلور این ویژگی را باید در این واقعیت جستجو کرد که مصرف‌کنندگان اطلاعات اکنون خود تولید‌کننده‌اند.

سایت کتاب‌فروشی آمازون که به کاربران اجازه می‌دهد نقد خود درباره محتوای یک کتاب را پای صفحه مخصوص همان کتاب درج کنند، یک مثال مشهور در این زمینه است.

تقریبا اکثر کسانی که برای خرید کتاب به آمازون مراجعه می‌کنند، متوجه می‌شوند که اظهارنظر خوانندگان یک کتاب به مراتب از اطلاعات رسمی آمازون درباره آن کتاب، جالب‌تر است.‌ یک چهره دیگر از این وب مردمی را می‌توانید در دنیای وبلاگستان و پادکستینگ ببینید.

در وب2 حضور کاربران در فرآیند تولید و پخش اخبار و اطلاعات چنان پررنگ است که خود به منبع ارزشمندی برای رسانه‌های جمعی و رسمی، از قبیل رسانه‌های الکترونیک و نشریات چاپی، تبدیل شده است.

پدیده جدید که در آن نقش شهروندان گمنام و یا معمولی (به عنوان شاهد عینی یک رویداد) اهمیت بسیار زیادی در تهیه سریع یک گزارش موثق دارند، پیامد همین جنبش وبلاگ‌نویسی است.

اخیرا خبرنگاری شهروندی در رویدادهایی مانند بلایای طبیعی و حوادث تروریستی یا رخدادهای خشونت‌بار جنگ و درگیری مسلحانه کمک شایانی به رسانه‌ها و خبرگزاری‌های بزرگ دنیا کرده است.

اما نقش مردم در فضای وب2 را به صورت‌های دیگری نیز می‌توان دید.

ردپای آمدن لینکدونی همه جا دیده می‌شود.

این لینک‌ها را باید آدرس‌های دست‌چین شده‌ای تلقی‌کرد که به صورت هدفمند تازه‌ترین اخبار و مطالب مربوط به یک زمینه خاص را به مخاطب ارائه می‌کنند.

این لینکدونی‌ها بی‌وقفه و به سرعت بروز می‌شوند و خود به تنهایی منابعی خواندنی و جذاب در وب هستند که به همت کاربران و برای کاربران تولید می‌شوند.

یک شیوه دیگر را می‌توانید در نرم‌افزارهای پیام‌رسانی فوری ‌(‌IM) ببینید که دیگر فقط برای گپ‌و‌گفت‌هایی بی‌هدف استفاده نمی‌شوند، بلکه کاربرد اطلاع‌رسانی و خبری نیز دارند.

معمولا گروهی از کاربران که علایق مشترکی دارند، لینک تازه‌ترین اخبار و یا مطالب جالب (از هر نظر) را برای یکدیگر می‌فرستند.

خوب است نرم‌افزارهای ‌IM را وقتی برای چنین مقصودی به‌کارگرفته می‌شوند‌ ‌News Messenger بنامیم.‌ کاربرد رسانه‌ای پورتال‌ها و انجمن‌های آنلاین روی دیگری از همین سکه است.

همان کاربرانی که ممکن است از لینکدونی سایت یا وبلاگ شخصی خود برای اطلاع‌رسانی و هدایت مخاطبان به سمت منابع خبری و اطلاعاتی خاص استفاده کنند، گاهی ترجیح می‌دهند لینک‌های خود را در مکان‌های عمومی‌‌تر و پررفت‌وآمدتری مانند پورتال‌ها و انجمن‌های آنلاین منتشر کنند.

در حقیقت گاهی سرعت انتشار و جامعیت اخبار در این پورتال‌های مردمی از سایت‌های خبری رسمی بیشتر است.

زیرا هر مخاطب خود به صورت یک خبرنگار عمل می‌کند و پورتال به صورت تابلویی درمی‌آید که به موازات افزایش تعداد بازدیدکنندگان، حجم اخبار و مطالب آن بیشتر و بیشتر می‌شود.‌ افزایش استقبال از موسیقی و ویدیوی ‌‌On-Demand جنبه دیگری از مردمی‌تر شدن رسانه وب را نشان‌می‌دهد.

رشد این گرایش در میان کاربران اینترنت، اغلب رسانه‌های سمعی-‌بصری را وادارکرده است که وارد عرصه اینترنت شوند و یک برنامه مشخص برای پاسخگویی به مخاطبانی که مایلند اطلاعات صوتی و تصویری (اعم از خبر یا کلیپ هنری و سرگرم‌کننده) را به میل خود انتخاب کنند، تدوین کنند.

پیامد این تحول را می‌توانید در پیدایش سرویسی مانند ‌‌Google Video یا کامیابی سرویس موسیقی ‌‌iTunes اپل ببینید.‌ 2-سازوکار خود ترمیمی محتوای وب 2 محتوای وب2 به یک سازوکار خودترمیمی بسیار پیچیده و هوشمند مجهز است.

این هوشمندی از مردمی‌ترشدن وب ناشی‌می‌شود و حاصل خرد‌جمعی است.

سازوکار خودترمیمی محتوا را می‌توان به دو صورت مشاهده کرد: یکی با واسطه و دیگری بی‌واسطه.

در سازوکار با واسطه، خوانندگان و مصرف‌کنندگان یک محتوای اطلاعاتی (مثلا بازدیدکنندگان یک سایت خبری و یا آموزشی) با درج کامنت و اظهارنظر، اطلاعاتی که ناشر ارائه داده است را نقد می‌کنند، چیزهایی به آن می‌افزایند، ایرادهایی از آن می‌گیرند و یا برای اصلاحش پیشنهادهایی می‌دهند.

همه این موارد می‌تواند با واسطه مدیران یا اپراتورهای سایت اعمال شوند.

وقتی کامنت‌ها به طور خودکار پای مطالب افزوده می‌شود، به تدریج آن خبر یا مقاله تکمیل و تصحیح می‌شود.

چنان‌که ممکن است حجم این اطلاعات ضمیمه، از محتوای اولیه بیشتر شود.

سایت‌هایی که چنین می‌کنند، معمولا موفق‌ترند و آن‌هایی که هیچ توجهی به کامنت‌های مردم ندارند، به تدریج از گردونه رقابت کیفی میان تولیدکنندگان محتوا خارج می‌شوند.‌ خودترمیمی‌ بی‌واسطه یک پدیده کاملا جدید در وب 2 است.

ویکی ‌(‌Wiki) و مشتقات آن تبلور همین سازوکار است.

در این شیوه مردم امکان می‌یابند مستقیما یک محتوای اطلاعاتی را ویرایش کنند.

ایده ویکی‌پدیا بر این نظریه استوار است که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است برخی محتویات مخدوش شوند، اما در بلندمدت، صحت اطلاعات را حفظ خواهد کرد.‌ 3-جهش در معنای آموزش وب 2 را می‌توانید در قالب تحولات مفهوم آموزش نیز ببینید.

مهم‌ترین ویژگی وب2 در این مورد، غیرتجاری کردن دانش از طریق به‌کارگیری رهیافت توسعه باز (‌Open Development) است.

این هم یکی از پیامد‌های مردمی‌تر شدن فضای وب است.

در این شیوه، مردم می‌توانند در فرایند توسعه یک مقوله علمی یا فنی آزادانه مشارکت داشته باشند و به طور رایگان از حاصل آن استفاده کنند.

این در حقیقت سطح متعالی‌تری از آموزش است.

زیرا یک عضو جدید همواره می‌تواند به آرشیو تعاملات قبلی گروه مراجعه کند و خود را در اسرع وقت به سطح فعلی گروه برساند و پس از آن هم در جلوبردن دانش گروه نقش داشته باشد و هم از این خرد جمعی چیزها بیاموزد.

آموزش ‌On-Demand به وسیله موتورهای جستجو جنبه دیگری از تحول در معنای آموزش در فضای سایبر را نشان‌می‌دهد.

موتورهای جستجو را از این نظر می‌توان به آموزگارانی تشبیه کرد که جواب هر سوالی را می‌دانند.

اما کیفیت پاسخ‌هایشان بستگی به کیفیت پرسش‌های پرسشگر دارد.

در این حوزه جدید، پرسشگر از روش خود‌آموزی برای بالابردن دانش خود استفاده می‌کند و تنها هنگامی یک مفهوم را می‌آموزد که به آن نیاز داشته باشد.‌ بسته‌های What-is‌ و‌ ‌How-to‌ و ‌FAQ یکی از خروجی‌های جنبی سازوکار فوق هستند.

این بسته‌ها در حقیقت مجموعه جواب‌های از پیش آماده‌ای هستند که به‌وسیله کاربران اینترنت پدید می‌آیند و از این منظر می‌توان آن را پیامد مردمی‌تر شدن وب تلقی کرد.

جالب اینجاست که برخی از همین محتویات، به سازوکار‌های خودترمیمی باواسطه یا بی‌واسطه نیز مجهزند.

این قابلیت به دانش‌آموزان امکان می‌دهد با اعتماد بیشتری به اطلاعات موجود در این بسته‌ها تکیه کنند.

سیستم‌های به اشتراک‌گذاشتن اطلاعات نیز یکی از پیامدهای مردمی‌تر ‌شدن وب هستند.

کارکرد آموزشی این شیوه از تبادل اطلاعات هم جالب و هم مهم است.

در واقع هنگامی که مجموعه‌ای از اطلاعات به صورت یک فایل، سند و یا کتاب الکترونیکی میان گروهی از کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود، همه اعضای گروه قادرند بسته به نیاز خود از این اطلاعات برای بالابردن سطح دانش و آگاهی بهره‌ ببرند.‌ 4-پویایی دادها پدیده وب را از زوایای مختلفی می‌توان بررسی کرد.

وب یک شبکه اطلاعاتی است.

یک فناوری است.

یک رسانه نیز هست.

اما اگر آن را به عنوان مهم‌ترین تبلور فضای سایبر درنظربگیرید، آنگاه می‌توان وب را به سیستمی تشبیه کرد که حیات دارد، زنده‌ است، راکد نمی‌ماند، پی‌درپی تغییر می‌کند و نو می‌شود.

نگرش سیستمی به مقوله وب به ما کمک می‌کند، برخی جنبه‌های مهم و کلیدی آن را برجسته سازیم.

از این منظر، وب از پویایی ویژه‌ای برخوردار است که طی آن، داده‌ها نه‌تنها در مجاری اطلاعاتی مختلف به حرکت درمی‌آیند، بلکه گاهی، خود، به بستری برای انتقال داده‌های پیچیده‌تر تبدیل می‌شوند.

این سازوکار را تقریبا می‌توان به مفهوم مدولاسیون در فیزیک امواج تشبیه کرد.

امواج مرکبی که از سوار شدن امواج پیچیده‌‌تر بر امواج ساده پدید می‌آیند.‌ یکی از مفاهیمی که فرضیه وب2 سعی در توضیح و تبیین آن دارد، همین کارکرد دوگانه‌ای است که برخی از اطلاعات در شبکه اینترنت دارند.

گونه‌ای از این اطلاعات را مردم پدید‌آورده‌اند و در یک روند تعاملی بسیار پویا و پیچیده مرتبا به آن می‌افزایند.

بعضی دیگر از این اطلاعات نیز حاصل تعامل کاربران با روند پویایی نیمه‌مستقل جدیدی است که درون وب به جریان درآمده است و بر اساس الگو‌هایی که گاه به سادگی یک لینک ‌‌RSS و گاه به پیچیدگی نتایج یک جستجو در بانک اطلاعاتی گوگل هستند، ساختاری مرکب از داده‌ها را پدید می‌آورند که خود‌به‌خود یکدیگر را تغییرمی‌دهند و اصلاح می‌کنند.‌ فناوری ‌‌RSS نه تنها به کاربر کمک می‌کند به محتوا دسترسی پیدا کند، بلکه کاربر می‌تواند مشترک آن نیز باشد.

طوری که به محض تغییر محتوا، به طور خودکار از تازه‌ترین تغییرات آگاهی یابد.

با استفاده از تکنیک ‌‌RSS می‌توان سایت‌ها را نیز به یکدیگر متصل کرد.

به این ترتیب یک پایگاه وب می‌تواند به‌طور خودکار و بدون دخالت انسان، از محتوای پایگاه دیگر اطلاع پیدا کند.

سایت‌هایی که به این ترتیب به طور زنجیروار به‌هم متصل می‌شوند، بستر اطلاعاتی جدیدی را پدید می‌آورند که اطلاعات و اخبار را از یک پایگاه به دیگری جاری می‌سازد.

‌مشابه همین کارکرد را می‌توان در سیستم ‌Trackback وبلاگ‌ها مشاهده کرد.

این سیستم به یک وبلاگ‌نویس امکان می‌دهد به جای درج کامنت و اظهارنظر مستقیم در پایین یادداشت یک وبلاگ‌نویس دیگر، نظر و نقد خود را در وبلاگ خودش بنویسد و لینک آن را به طور خودکار ضمیمه آن یادداشت نماید.

به این ترتیب زنجیره‌ای از اظهارنظرها پدید می‌آیند که به واسطه لینک‌های دوطرفه Trackback ‌به هم متصل شده‌اند.‌ سازوکار آگهی‌های متنی هوشمند مدل پیشرفته‌تری از همین زنجیره‌های خودکار اطلاعاتی است.

مثلا سیستم آگهی‌های متنی گوگل به طور هوشمندانه در یک صفحه وب فقط آن دسته از آگهی‌ها را نشان می‌دهد که واژگان به کاررفته در آن با واژگان استفاده شده در آن صفحه ارتباط مفهومی داشته باشد.

به این ترتیب، آگهی‌ها کارکردی مشابه سیستم لینکدونی سایت‌ها و وبلاگ‌ها را پیدا می‌کنند.

با این تفاوت که دست انسان دخالت کمتری در دست‌چین‌کردن لینک‌ها دارد و لینک‌ها بر اساس یک الگوی طبقه‌بندی شده، خود به خود، تصمیم می‌گیرند که کجا به نمایش درآیند.‌ نقش محوری در طبقه‌بندی این لینک‌ها را تعدادی واژگان کلیدی برعهده دارند که گاهی‌‌ Tag‌ نامیده می‌شوند.

این Tag ها یا واژه‌های کلیدی در حقیقت نوعی‌ متادیتا‌ هستند که ضمیمه اطلاعات می‌شوند و امکان ایجاد بی‌نهایت دسته‌بندی موضوعی مختلف را فراهم می‌سازند.

مثلا سایت‌ Flickr (متعلق به یاهو) که پایگاهی برای به اشتراک‌گذاری عکس است، از همین روش برای متصل کردن گالری‌های مختلف استفاده می‌کند.

یک گالری ممکن است دارای دو ‌Tag به نام‌های و باشد و یک گالری دیگر دارای سه‌ ‌Tag با نام‌های ، و باشد.

به این ترتیب دوگالری عکس مذکور به دلیل داشتن یک وجه مشترک، یعنی به طور خودکار به یکدیگر لینک می‌شوند.

‌ البته استفاده از سازوکار‌های خودکار برای متصل‌کردن سایت‌ها و صفحات وب به یکدیگر منحصر به کاربردهای مثبت در فضای سایبر نیست.

چنان‌که می‌توان ردپای لینک‌های آلوده را در همه جا مشاهده کرد.

مثلا ترفند سیادی یا فیشینگ و یا هدایت کاربر به لینک‌ها و سایت‌های خاص از طریق نصب اسب تروا روی کامپیوتری که سهوا یا عمدا پایگاه اینترنتی خاصی را مرور‌کرده‌است، نمونه‌ای از پویایی لینک‌های آلوده را نشان می‌دهد.‌ 5-مفهومی به نام سرویس وب2 متضمن پاره‌ای مفاهیم کلیدی دیگر نیز هست.

واژه خدمت یا سرویس نمونه‌ای از همین مفاهیم است.

وب جدید به گونه‌ای است که مفهوم سرویس به یکی از ارکان کسب‌وکارهای آنلاین تبدیل شده‌است.

این مفهوم هم دربرگیرنده معنای لغوی آن، یعنی خدمت‌رسانی، و هم دربرگیرنده معنای تازه و مدرن آن است که نشان می‌دهد یک فرآیند اطلاعاتی (مثلا ارسال نامه الکترونیکی) به جای این‌که از طریق یک محصول نرم‌افزاری انجام شود، می‌تواند به‌واسطه یک سیستم آنلاین رخ دهد.

این شیوه از ارائه خدمات متکی بر نظریه‌ای است که می‌گوید هر نرم‌افزار را می‌توان به صورت یک سرویس ارائه کرد.

خدماتی که سایت‌های گوگل و ‌‌eBay ارائه‌می‌دهند، نمونه‌ای از همین خدمات هستند.

اصطلاح‌ وب‌سرویس‌ از همین معنا ریشه‌گرفته‌است.

بنابراین وب‌سرویس‌ها را می‌توان یک پدیده متعلق به عصر وب2 قلمداد کرد که البته هنوز به بلوغ خود نرسیده است.‌ سرویس در وب2 با یک مفهوم کلیدی دیگر نیز ارتباط نزدیکی دارد و آن، معنای واژه توسعه است.

وقتی که به تدریج سرویس‌های آنلاین جای بسته‌های نرم‌افزاری قابل نصب را بگیرند، آنگاه ممکن است با شرایطی روبه‌رو شویم که در آن همواره روند توسعه، اصلاح و تکمیل نرم‌افزار در معرض دید مصرف‌کننده قراردارد.

بنابراین توسعه در عصر وب2 یعنی تقریبا همیشه با محصولاتی سروکار داریم که در مرحله آزمایشی (بتا) قراردارند.

علت این پدیده آن است که خدمت رابطه تنگاتنگی با بازخورد مشتریان دارد و چون وب2 مردمی‌تر است و مشارکت کاربران در تغییر و تحولات آن بیشتر شده است، هیچ سرویس آنلاینی را نمی‌توان یافت که بتواند بدون توجه به انتقادات و پیشنهادهای کاربران، همچنان در مدار کامیابی و موفقیت قرارداشته باشد.

به زبان دیگر، نقش مردم به گونه‌ای است که نه‌تنها به خودترمیمی اطلاعات منجر می‌شود، بلکه گونه‌ای از خودترمیمی نرم‌افزار را نیز پدید‌می‌آورد و واضح است وقتی نرم‌افزار دائما درحال ترمیم باشد، هیچ‌گاه از مرحله تست بتا خارج نمی‌شود.‌ نت اسکیپ در مقابل گوگل‌ اگر بگوییم نت‌اسکیپ نماد وب1 است، بدون شک می‌توان گوگل را نماد بارز وب2 دانست.

یکی از دلایل‌این مدعا این است که نخستین عرضه همگانی سهام‌این‌دو شرکت هرکدام رویدادی تعیین‌کننده در دوره خود بودند.

برداشت نت اسکیپ از "وب به‌عنوان پلتفرم" مطابق با الگوهای نرم‌افزاری قدیمی‌بود.

محصول اصلی‌این شرکت یک مرورگر وب بود؛ یک برنامه کاربردی عمومی.استراتژی آن‌ نیز این بود که با استفاده از تسلطی که در بازار مرورگر داشت، بازاری برای محصولات سرور گرانقیمت‌ ایجاد کند.

در مقابل، گوگل از روز اول زندگی خود را به‌صورت یک برنامه‌کاربردی تحت‌وب ذاتی شروع کرد.

هیچ وقت فروخته نشد یا به‌صورت یک بسته نرم‌افزاری عرضه نشد، بلکه به‌صورت یک سرویس ارائه شد که مشتریان مستقیما یا غیرمستقیم برای استفاده از آن پول می‌پرداختند.

در ‌این مدل هیچ‌یک از محدودیت‌ها و مشکلات قدیمی صنعت ‌نرم‌افزار وجود ندارد.

هیچ زمان انتشار برنامه‌ریزی شده و اجباری برای نرم‌افزار وجود ندارد و فقط بهبودهای مداوم در آن اعمال می‌شود.

هیچ مدل مجوزدهی یا قابل‌فروشی نیست، بلکه فقط استفاده است.هیچ نیازی به‌سازگاری با پلتفرم‌های مختلف نیست و مشتریان می‌توانند نرم‌افزار را روی دستگاه‌های خودشان اجرا‌کنند.

فقط مجموعه‌ای از پی‌سی‌ها با مقیاس‌پذیری فوق‌العاده، که سیستم عامل‌های اپن‌سورس و برنامه‌های کاربردی و کمکی که در داخل شرکت ساخته‌شده‌اند، روی آن‌ها اجرا می‌شود و هیچ کسی خارج از شرکت هرگز آن‌ها را نخواهد دید.

گوگل در زیربنا نیاز به‌قابلیتی دارد که نت اسکیپ هرگز به‌آن نیاز نداشت؛ مدیریت بانک‌اطلاعات.

گوگل فقط مجموعه‌ای از ابزارهای نرم‌افزاری نیست، بلکه یک پایگاه داده تخصصی است.

بدون داده،‌این ابزارها بلااستفاده خواهند بود.

بدون نرم‌افزار، دیتا قابل مدیریت نیست.

مجوزدهی نرم‌افزار و داشتن کنترل بر API ‌ها، یعنی اهرم‌های قدرت در دوران گذشته، دیگر کارایی ندارند.

چراکه نرم‌افزار اصلا نیازی به‌توزیع شدن ندارد و فقط اجرا می‌شود.

ولی بدون توانایی جمع آوری و مدیریت داده‌ها نیز، نرم‌افزار کاربرد خود را از دست خواهد داد.

در حقیقت، ارزش نرم‌افزار به‌مقدار و پویایی داده‌هایی وابسته است که مدیریت می‌کند.

خدمات گوگل یک سرور نیست؛ اگرچه روی مجموعه عظیمی ‌از سرورهای‌اینترنت ارائه می‌شود.

یک مرورگر هم نیست؛ اگرچه کاربر آن را از طریق مرورگر تجربه‌می‌کند.

جستجو نیز، که سرویس اصلی گوگل است، میزبان محتویاتی نیست که برای مردم پیدا می‌کند.

خیلی شبیه یک تماس تلفنی، که نه فقط در تلفن‌های دو سر خط بلکه روی شبکه میان آن‌ها نیز رخ می‌دهد.

گوگل هم در فضای بین مرورگر و موتورجستجو و سرورِ محتوای مقصد شکل می‌گیرد و به‌عنوان یک مامور یا واسطه بین کاربر و تجربه‌آنلاینش عمل می‌کند.

درست است که هم نت‌اسکیپ و هم گوگل شرکت‌های نرم‌افزاری هستند.

ولی واضح است که نت‌اسکیپ به‌همان جهان نرم‌افزار لوتوس، مایکروسافت، اوراکل،SAP و سایر شرکت‌هایی که در انقلاب نرم افزاری دهه 1980متولد شدند، تعلق دارد.

در‌حالی‌که همقطاران گوگل سایر برنامه‌ کاربردی‌های ‌اینترنت مثل eBay، آمازون، نپستر، DoubleClick و Akamai هستند.

6-پول سازی می‌توان به فهرست پیامدهای مردمی‌تر شدن وب، اقلام دیگری را نیز افزود.

مثلا کسب و کارهای وب2 به وضوح نسبت به وب1 اهمیت بیشتری به تک تک کاربران می‌دهند.

ایده سنتی کسب‌وکار این است که با مشتریان محدودتر ولی پولدارتر تعامل داشته‌باشید.

بنابراین صاحبان کسب‌وکار تمایل زیادی دارند که به جای سروکله زدن با صد مشتری که هرکدام فقط کمی پول خرج می‌کنند، با ده یا پنج مشتری که رقم‌های بزرگی می‌پردازند، روبه‌رو شوند.

وب2 این نظریه را با تردید روبه‌رو کرده است.

ظاهرا کسب وکارهای چابک و تیزهوشی مانند گوگل و ‌ eBayتوانسته‌اند راهی پیدا کنند که درآمد خود را به جای تکیه بر خریدهای چند هزار دلاری مشتریان بزرگ، براساس دریافت تنها چند سنت از میلیون‌ها مصرف‌کننده کم‌درآمد بنا کنند.

این چیزی نیست غیر از محقق‌کردن همان ضرب المثل قدیمی که می‌گوید: قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود.

رمز موفقیت در این رهیافت جدید بازهم به نقش کلیدی مردم در خدمت برمی‌گردد.

وقتی شما خدمتی را می‌فروشید، مجبورید خیلی بیشتر از زمانی که کالایی می‌فروشید، به نظر و انتقادات مشتری بها بدهید.

به این ترتیب شما وادار می‌شوید رابطه بهتری با مشتریان برقرار کنید.

اما همین که رابطه بهتری با مصرف‌کننده ایجاد می‌کنید، فورا می‌توانید این بستر جدید را به مجرای تازه‌ای برای پول‌درآوردن تبدیل کنید.

این کار شبیه روش نشریاتی است که سعی می‌کنند محتوایشان چنان مشتری پسند باشد، که درآمد خود را به جای تکیه بر آگهی (مشتریان پولدار) بر تیراژ (مشتریان کم پول) استوار سازند.‌ البته کسب‌وکارهای وب2 از تکنیک‌های دیگری نیز برای افزایش درآمد خود بهره می‌گیرند.

یکی از این روش‌ها به کارگیری رهیافت ‌‌BI یا هوشمندی کسب‌وکار است که عمدتا بر فنون داده‌کاوی (‌Data Mining) متکی است.

مثلا شما می‌توانید حتی پیش از آن که منتظر بازخورد و کامنت‌های مستقیم مردم شوید، با تجزیه و تحلیل رفتار بازدیدکنندگان سایت خود و دنبال‌کردن رد کلیک‌ها، ساختار اطلاعات را مرتبا بهتر‌کنید.

سیستم‌های پیشرفته مدیریت محتوا به سازوکار‌هایی مجهزند که می‌توانند نحوه چیدمان لینک‌ها را به صورت خودکار و هوشمند با توجه به‌نحوه حرکت (‌Navigation‌) کاربران سایت بهینه کنند.‌ DoubleClick در مقایسه با Overture و AdSense DoubleClick نیز مثل گوگل زاده عصر‌اینترنت است.

‌این شرکت نیز به‌نرم‌افزار به‌عنوان یک سرویس نگاه می‌کند و قابلیت اصلی آن در مدیریت داده‌ها است و همانطور که در بالا ذکر شد، یکی از پیشگامان استفاده از سرویس‌های وب است، حتی قبل از‌این‌که اصطلاح سرویس وب اصلا وجود داشته باشد.

ولی DoubleClick در نهایت به‌خاطر مدل تجاریش محدود شد.

DoubleClick اسیر‌این اعتقاد دهه نودی بود که کاربرد وب، انتشار است نه مشارکت.آگهی‌دهندگان صاحب اختیارند، نه مصرف‌کنندگان.بزرگی شرکت مهم است، و ‌این‌که مطابق تحقیقات MediaMetrix و سایر شرکت‌های رده‌بندی تبلیغات، وب به‌سرعت تحت سلطه وب سایت‌های برتر در می‌آید.

در نتیجه می‌بینیم که DoubleClick با افتخار در وب سایتش می‌نویسد: "بیش از دوهزار پیاده‌سازی موفق" از نرم‌افزارش داشته است.

در حالی‌که(Yahoo!

Search Marketing)Overture سابق و GoogleAdSense در حال حاضر هرکدام بیش از صدها هزار تبلیغ دهنده دارند.

موفقیت Overture و گوگل ناشی از درک چیزی است که Chris Anderson آن‌را دنباله بلند (long tale) می‌خواند؛ قدرت مشترک سایت‌های کوچک که بخش اعظم محتوای وب را تشکیل می‌دهند.

استفاده از خدمات DoubleClick نیاز به‌امضای یک قرارداد رسمی ‌فروش دارد که موجب محدود‌شدن بازار ‌این شرکت به‌فقط چند هزار سایت بزرگ شده است.

Overture و گوگل فهمیده‌اند که چطور می‌توان تبلیغات را تقریبا روی هر وب‌پیچی قرار داد.

از آن مهم‌تر، این شرکت‌ها‌ فرمت‌های تبلیغاتی مورد علاقه ناشران و آژانس‌های تبلیغاتی، مثل بنر و پاپ‌آپ را کنار گذاشته‌اند و به‌جای آن از تبلیغات متنی استفاده می‌کنند که آزاردهنده نیستند، به ‌محتوای حساسند و به‌طور کلی مورد‌علاقه مصرف‌کنندگانند.

7-حرکت در فضای سه بعدی یک مشخصه مهم دیگر نیز در فضای وب2 قابل تشخیص است و آن نقش فزاینده پلتفرم موبایل و به طور کلی آن دسته از تجهیزات همراه است که قابلیت جابه‌جایی فیزیکی اطلاعات را در اختیار کاربر قرار می‌دهند.

با کمی تامل می‌توان دریافت که در عصر وب2 دیگر حالت فیزیکی دسترسی به اطلاعات محدود به یک کامپیوتر ساکن نیست.

کاربر می‌تواند در همه حالت‌ها، مثلا هنگامی که مشغول قدم زدن در یک پارک است، وارد فضای سایبر شود.

این کاربر مثلا می‌تواند همان لحظه وبلاگ خود را بروز کند و یا پای یک یادداشت یا مقاله، کامنت بگذارد.

این وضعیت پیامدهای مهم و تاثیرات ژرفی دارد.

به‌عنوان نمونه، اگر به قابلیت عکسبرداری دیجیتال با استفاده از گوشی‌های موبایل فکر کنید و در نظر بگیرید که صاحب این گوشی می‌تواند به اینترنت متصل شود و وبلاگ خود را بروز‌کند، آنگاه می‌توانید تصور کنید راه‌اندازی و بروزکردن یک فتوبلاگ تا چه اندازه می‌تواند آسان شود.

همین سناریو در پیوند با پدیده‌هایی مانند خبرنگاری شهروندی، پویایی کاملا جدید و هیجان انگیزی را ترسیم می‌کند.

نتیجه دیگری که از این تحول حاصل می‌شود، ترکیب‌شدن فضای طبیعی با فضای سایبر است.

چنان‌که اگر من یک روز هنگام قدم زدن در پارک به شدت تحت تاثیر زیبایی‌های طبیعت قراربگیرم، می‌توانم به سرعت همین حس‌و‌حال را به فضای سایبر منتقل کنم و برعکس، یک بگو مگوی اینترنتی که شاید از یک کامنت و انتقاد تند در پای یک یادداشت وبلاگی من حاصل شده باشد فورا می‌تواند آثار خود را در رفتار من با کسانی که همان لحظه در کنارم هستند نشان دهد.

‌راز این تحول در پیدایش مفهوم تازه‌ای نهفته است که شاید بتوان آن را کلاینت 7 در 24 نامید.

یعنی کلاینت (یا سرویس گیرنده اطلاعات) نیز می‌تواند پا به پای‌ سرور‌در تمام 24 ساعت شبانه روز و در تمام طول هفته به شبکه جهانی اطلاعات متصل و در تعامل با آن قرارداشته باشد.

چنین سرویس گیرنده‌ای را نمی‌توان یک مصرف‌کننده محض دانست.

زیرا او می‌تواند به یک کنشگر فعال در فضای سایبر تبدیل شود و تغییراتی را در پویایی اطلاعات پدید آورد.‌ واژه Ajax سرنام عبارت Asynchronous JavaScript and XML و به معنی جاوا اسکریپت و XML آسنکرون یا نامتقارن است.

ای‌جکس فناوری جدیدی است که به کمک آن می‌توان اینترفیس یک برنامه تحت وب را طوری ساخت که وقتی کاربر روی دکمه یا لینکی کلیک می‌کند، کلیه عملیات ارسال اطلاعات و دریافت نتایج در پشت صحنه انجام ‌شود و فقط آن قسمت از اینترفیس که قرار است اطلاعات جدید را به نمایش درآورد تغییر ‌کند بدون اینکه تمام صفحه از نو بارگذاری شود.

چرا نامتقارن؟

چون ترکیب این دو فناوری به شما کمک می‌کند قسمتی از یک صفحه وب را بروز کنید بدون اینکه لازم باشد همزمان یا متقارن با این عمل، کل آن صفحه از نو بارگذاری شود.

این عملیات توسط شیء و فرمانی به نام XMLHttpRequest انجام می‌شود که سال‌ها پیش، هنگام معرفی نسخه 4 مرورگر اینترنت اکسپلورر وارد این نرم‌افزار شده و به دلیل قابلیت‌های جالبی که دارد، این روزها تمام مرورگرهای معروف و قدرتمند وب مانند فایرفاکس و اپرا از آن پشتیبانی می‌کنند.

به کمک این شی‌ء می‌توانید برنامه‌هایی به زبان جاوا اسکریپت بنویسید که در پشت صحنه یک صفحه وب اطلاعاتی را به سرور بفرستند و داده‌هایی را دریافت کنند.