تارخچه رادیولوژی:
کشف اشعه ایکس در نوامبر سال ۱۸۹۵ یکی از مهمترین وقایع علمی و پزشکی بود .اما کشف برای بیش از صدسال پیشرفت و توسعه در رادیولوژی تازه سر آغاز راه بود .
سالهای ۱۸۹۵ الی ۲۰۰۵ با توجه به تحولات و پیشرفتهای شگرف در علم تشخیص و درمان توسط اشعه ایکس ،قرن رادیولوژی لقب گرفته است .
انچه در ذیل می اید نکات مهم و برجسته این علم از ابتدا تا به امروز میباشد که توسط کالج آمریکائی( ACR ) فراهم شده است .
پروفسور و فیزیکدان آلمانی ویلیام کنراد رونتگی اشه ایکس را در هشتم نوامبر۱۸۹۵ در آزمایشکاه خود در ورزبورگ کشف کرد .
در ۲۸ دسامبر ،رونتگن کشف خود را طی یک مقاله علمی اعلام نمود .این مقاله درباره نوع جدیدی از اشعه در مقیاس وسیعی منتشر شد .
در ۲۳ ژانویه ۱۸۹۶ رونتگن اولین سخنرانی خود را درباره اشعه ایکس انجام دارد .
کشف رونتگن در مورد لوله های کروک ( Crooke ) شور و هیجانی در ازمایشگاههای سراسر جهان بوجود آورد.
پژوهشگران در مورد عملکرد اشعه ایکس و امکان طراحی تیوبهای اشعه ایکس تغییر مینماید ولی محتوی و اساس ان تا ۱۹۱۳ یکسان باقی مینماید.
در ژانویه سال ۱۸۹۶ اولین دستگاه فلورسکوپی توسط دانشمند ایتالیایی انریکو سالویونی ( Enreco salvioni ) ساخته شد در حالیکه در همین زمان مخترع امریکایی توماس ادیسون نیز در اشعه ایکس و دستگاهی مشابه با فلورسکوپی کار میکرد.دستگاه فوق از یک جعبه تشکیل شده بود که در یک طرف ان چشم به طور مناسب قرار گرفته و در انتهای دیگر ان صفحه فلورسنتی تعبیه شده بود .
اساس دستگاه های فلورسکوپی در حال حاضر نیز بر همین پایه است .در ماه مارس عکس رادیولوژی که رونتگن گرفته بود به عنوان مدرک و شاهدی در دادگاه منترال مطرح شد ومتهم بدون دلیل خاصی به مردی که در دادگاه حاضر بود شکیک کرد بود.اشعه ایکس وجود گلوله را در بدن او ثابت کرد که حتی در جراحی و معاینه به ان پی نبرده بودند .
دستگاههای اشعه ایکس در بیمارستانها بوسیله افرادی که صلاحیت پزشکی داشتند و یا نداشتند بکار گرفته شد .یکی از اولین پزشکانی که به عنوان یک حرفه تخصصی اشعه ایکس را به کار برد ،دکتر فرانسیس هنری ویلیام از بوستون بود .او کاربرد اشعه ایکس را برای تشخیص پزشکی تشریح نمود که شامل استفاده از فلورسکوپی به منظور تحقیق در رگهای خون است که اولین کاتتر را دکتر فورسمان با دست خود به داخل ورید خود فرستاده و انرا به قلب رسانید .امروزه انرا بنام آنژیوگرافی می شناسیم .
در ماه دسامبر۱۸۹۸ ،ماری و پرکوری درپاریس ،رادیوم را کشف نمودند که عنصر جدیدی بود و میزان تشعشع ان ۲۰۰میلیون بار بیشتر از اورانیوم میباشد.
در سال ۱۹۰۳ کوری و آنتونی هنری بکرل ،مشترکا جایزه نوبل را بخاطر تحقیق در رادیو اکتیو دریافت نمودند .
پرفسور نانسی نایت ( Nancy knight ) مورخ و رئیس مرکز تاریخ رادیولوژی آمریکا چنین میگوید: کشف رادیوم مثل کشف اشعه ایکس توجه جهانیان را به خود جلب کرد،دانشمندان می دانستند که تشعشع اشعه ایکس و رادیوم مشابه هم هستند ،اما رادیوم نوع طبیعی اشعه بود .
در سراسر جهان مردم معتقد بودند که رادیوم خصوصیات پزشکی عجیبی دارد .گفته می شدکه برای درمان یبوست ،فشار خون پایین ،بی خوابی عصبی ،کرم های پوستی و خمیر دندان ها کاربرد دارد .مردم برای استفاده ار آبهای معدنی حامل رادیو اکتیو ازدحام میکردند .یک مرد احمق در اثر نوشیدن آب محتوی رادیو اکتیو در یک مهمانی رادیو اکیتو( Radium cocktail party ) جان خود را از دست دارد .
داشمندان آلمانی Friedrich Giesel و Wolkhoof Friedrich کشف کردند که امواج رادیولوژی برای پوست خطر ناک است . پیرکوری عمدا یک تکه اورانیوم را به مدت ده ساعت بر وی پوست بازوی خود گذاشت که در نتیجه منجر به سوختگی پوست شد.هنری بکرل هم نمونه ای را در جیب خود حمل کردکه ان هم موجب سوختگی در شکم وی شد .
رادیولوژی که به عنوان علم پزشکی پدیدار شد و ثابت کرد که استفاده ار اشعه ایکس نیاز به مهارت و تخصص و دانش کا فی در فیزیک دارد .