دانلود مقاله جغرافیای اقتصادی قبرس

این نوع گیاه اساساً در منطقه Mesaoria رشد می کند که دمای آن دچار تغییرات فصلی می شود و بارندگی در آن شایع است.

درخت در این پوشش گیاهی به ندرت دیده می شود و می توان آن را جزء یکی از انواع گونه های علفی و گیاهن پیازدار محسوب کرد.

بارش زمستانی ، آغاز رشد است که البته طول مدت این بارندگی و رشد 2 الی 3 ماه است.

در تابستان و پائیز تنها بوته ها و گیاهان تیغ دار (خاردار) دیده می شوند .

(Prosopis Farcta) , (ZIziph us lotus) Gonnara در نمونه بارز آن هستند.
جریان ها (جریانات رودخانه ای) قبرس
هیچ نوع جریانی در جزیره وجود ندارد.

رودخانه ها در زمستان و تابستان جریان دارند.

اما البته در حال حاضر فقط در زمستان های بارانی جریان دارند.

(Yalia)yayla , (pedios)kanlidere دو جریان عمده در TRNC هستند.
جغرافیای اقتصادی قبرس
فعالیت های اقتصادی در قبرس بصورت زیر تقسیم بندی می شوند.
1- کشاورزی
2- صنایع
3- تجارت و بازرگانی
4- توریست و گردشگری
1- کشاورزی
عمده ترین محصولات کشاورزی:
a) غلات : پرورش و تولید غلات عمده ترین تجارت در جزیره است.

گندم و جو در چندین منطقه در TRNC رشد می کنند.
گندم : این محصول بطور عمده در Mosaoria , Gecitkale رشد می کند.
جو: بیشتر در Mesaoria پرورش می یابد.

وقتی به حد نصاب رسیده مازاد آن صادر می شود.
مرکبات: مرکبات در تمام جزیره پرورش یافته و عمدتاً به انگلستان ، نروژ و هلند صادر می شوند.
انگور: پس از مرکبات ، انگور ، عمده ترین منبع در آمد در قبرس است.

که در صنایع مشروب سازی هم استفاده می شود.

همچنین انگورها در روستاهای dAkdogan , Mehmetcilk , Yigitkoy در TRNC رشد می کنند.
Carob: این نوع محصول عمدتاً در شبه جزیره ها و دامنه کوههای Besparmak در TRNC پرورش می یابد و بهترین محصولات کیفی از این نوع در ناحیه Tylliria در قبرس رشد می کنند.

در مدیترانه ، قبرس، اولین کشوری است که سود بیشتری از این محصول می برد.

این محصولات عمدتاً به انگلستان صادر می شوند.
(زیتون) Olive ها: این محصولات هم مانند Carob ها در شبه جزیره Karpaz و دامنه کوههای Besparmak رشد و پرورش می یابند.

البته مقدار کمی از ان هنوز به انگلستان صادر می شود.
میوه ها: مهمترین میوه ها ، شامل انواع سیب ، هلو ، گلابی، آلو ، گیلاس ، زدآلوو آلوی وحشی اند که همگی در مناطق کوهستانی جنوب قبرس رشد می کنند.
سایر میوه ها: انارع خربره و هندوانه: که در چندین منطقه در TRNC رشد می کنند، اما عمدتاً در Guzdyurt , Akdeniz , Doganci , Gaziveren , Bostancl و روستاهای Taspmar پرورش می یابند.
تنباکو: اغلب فضاهای پرورش زیتون در حاشیه TRNC قرار گرفته اند یعنی در سواحل Karpaz peninsula می باشند.
پنبه خام: پنبه خام در شبه جزیره Karpaz و در غرب Mesaoria پرورش می یابد.
سیب زمینی: در مکانهایی در اطراف Guzelyurt Bogrzici , Beyarmudu Duzce و روستاهای اطراف Lefkosa پرورش می یابد.
هویج: در مکان هایی مشابه سیب زمینی رشد می کند و یک محصول صادراتی است.
پرورش و رشد سبزیجات اولیه یک تجارت عمده در TRNC است.
پرورش حیوانات در قبرس: پرورش حیوانات در اقتصاد قبرس بسیار مهم است و مخصوصاً یک تجارت عمده در روستاها محسوب می شود.

اما بعلت کمبود غذای دام، آب ، ابزار و لوازم مدرن مکانیکی و کاهش روشهای مختلف پرورش مناسب یک تجارت نامناسب محسوب می شود.

تمام انواع حیوانات مثل گاو ، گوسفند و بز در انواع مناطق TRNC پرورش می یابند.
پرورش حیوانات در قبرس: پرورش حیوانات در اقتصاد قبرس بسیار مهم است و مخصوصاً یک تجارت عمده در روستاها محسوب می شود.

تمام انواع حیوانات مثل گاو ، گوسفند و بز در انواع مناطق TRNC پرورش می یابند.

تصویر شماره ص 30: این تصویر آب و هوا و دمای مدیترانه ای را در اواسط فوریه نشان می دهد.

تصاویر بر اساس درجه فارنهایت می باشند.

تصویر شماره 2: دمای اواسط آگوست را در مدیترانه نشان می دهد (بر اسا فارنهایت).

گیاهان مدیترانه ای: انواع مختلفی از زندگی گیاهی در آبگیرهای مدیترانه ای رشد می کنند که مثال زدنی می باشند.

انسان ابتدا در این مناطق اقامت گزید و سپس با خانگی کردن محصولات و میوه های وحشی مثل انگور، درخت زیتون ، انجیر، Carob و غلات (یعنی کاشت آن ها در محیط زندگی و خانه) باعث توسعه این مهارت ها و ایجاد این نوع تمدن گشت.

در طول زمان 8000 سال ، او انسان برای ساختمان سازی چوب را برید ، بر روی آن حکاکی نمود بعنوان سوخت از آن استفاده کرد و از آن جوهر مازو تهیه کرد و سپس به کشاورزی و ایجاد باغهای میوه پرداخت و برای پرورش گوسفند و بز از علفها برای چرانیدن استفاده نمود و بهمین دلیل امروزه پوشش گیاهی اندکی باقی مانده است.

همه آنچه اکنون در دره های کشاورزی باقی مانده است، بقایای زندگی گیاهی در مراحل تولید و زوال است.

بنابر این ما باید به فکر پرورش گیاهانی مثل بوته ها و تیغها و گیاهان کوتاه عمر باشیم که در روند تدریجی مراحل تغییر گیاهان ، آب و هوا و خاک ، تغییر می کند.

جنگل جزء پوشش گیاهی را بطور ناپیوسته در مناطق مدیترانه ای مشاهده می کنیم.

و در ادامه باید گفت که در طول زمان طولانی ، درخت ها افتاده (خشک شده) و بوته ها در اثر فرسایش خاک خشک شده و دامنه ها به شیب های صخره ای و سنگلاخی با بوته های پراکنده تبدیل شده و وضعیت در چند مایل اطراف سواحل مدیترانه ای بهمین صورت است.

وضعیت آب و هوائی آب و هوای مدیترانه ای اساساً متغیر است و هیچ معیار خاصی برای توصیف آن وجود ندارد.

تصاویر کاملاً واضح است.

بارش باران در ماههای اکتبر و اوریل بیشتر است، ولی زمستانهای آن سرد نیست و میانگین آن بالای F ْ40 (C ْ 3/4) تابلای F ْ 50 (C ْ 10) در طول ماههای سردسال است.

جنگلها ناپیوسته اند.

تابستانها بسیار گرم است با میانگین دمایی بالاتر از F ْ 70 و در آفریقای شمالی بعضاً به بالای F ْ 86 (C ْ 30) می رسد.

(تصویر شماره 2).

روزهای تابستان بسیار روشن و آفتابی است و دوره lagrande chalear به آن می گویند.

که میانگین تابش خورشید در آن 10 ساعت در روز در طول ماههای ژوئن تا آگوست است.

این فصل گرم برای رسیدن انواع میوه های مدیترانه ای کاملاً مناسب است.

بیشترین فصل رشد گیاهان در این دوره گرم سال است و دوباره وقتی شروع می شود که اولین بارانها از راه برسد که معمولاً در ماه اکتبر است.

(تصویر شماره 3) بعضی از انواع گل ها در اواخر پائیر و اوائل زمستان می رویند و بعضی ها هرگز رشد فعالی در تمام طول زمستان ندارند.

اوایل بهار زمانی است که بیشتر گلهای همیشگی مدیترانه ای می رویند و دوره گل دهی در اواخر آوریل به اوج می رسد وقتی که انواع گیاهان سالیانه در دامنه ها و اطراف تژه ها می رویند.

در ماه ژوئن این گیاهان می میرند و اما بسیاری دیگر دانههای خود را می افشانند و در میان گلها فقط می توان انواع خارها و گیاهان خانواده نعنا را مشاهده نمود.

تصویر شماره 3 : این تصویر میانگین میزان بارش ماهانه و سالانه را در بعضی از شهرهای مدیترانه ای نشان می دهد.

Emberger یک فرمول کلی برای محاسبه آب و هوای مدیترانه به شکل R/M ارائه داد که در این فرمول R= میزان سالیانه بارش باران در ماههای ژوئن ، ژولای و آگوست است و M = میانگین ماکزیمم فشار دمای گرمترین ماه سال است.

بعضی از مناطق در مدیترانه یک دمای زیر 7 درجه دارد که آب و هوای مناسب مدیترانه است.

بسیاری از مردم گیاه زیتون را بعنوان شاخص آب و هوای مدیترانه ای در نظر می گیرند که فقط در محیط های گرم مدیترانه ای رشد می کند و میانگین دمای زیر F ْ 4/37 (C ْ 3) را در سردترین ماه زمستان تحمل نمی کند و فقط در ارتفاعات 600 تا 800 متر رشد می کند (به تصویر شماره 4 مراجعه کنید) تصویر شماره 4: توزیع پرورش زیتون را در مدیترانه نشان می دهد.

اگر چه، اهداف عمده برای استفاده از زیتون بعنوان شاخص این است که این گیاه احتمالاً ، بومی مدیترانه نیست، اما جزء مناطق شرقی است و یک گیاه زراعی است، تعدای دیگر از افراد گیاه بلوط حاشیه رودخانه ای را بعنوان یک گیاه شاخص وحشی تعیین کننده انتخاب نمودند که بطور برجسته ای یک توزیع غربی دارد.

اگر چه هر جا که گیاه زیتون مشاهده می شود، این بلوط و بلوط Kermes و یا کاج Aleppo هم مشاهده می شود.

و بخصوص در جاهائیکه که هر دو نوع در کنار هم رشد می کنند، یک از آن ها می تواند معیار مناسبی برای تعیین وضعیت آب و هوائی مدیترانه باشد.

البته انواع دیگری هم وجود دارند که فقط در این آب و هوا رشد می کنند که گونه های مدیترانه ای نام دارند.

یعنی 705 گونه مدیترانه ای در French Flora 700 نوع از Turrill در Balkan peninsula الگوی کلی آب و هوای مدیترانه ای اساساً بر اسا مناطق تحت پوشش است،هوای مرطوب از اتلانتیک هوای سرد از اروپای مرکزی و ترکیه و هوای گرم از Sahara می آید.

بنابر این سواحل غربی عموماض از سواحل شرقی معادل خود بارانی ترند و بارها بسیار و متفاوتند و از اهمیت زیادی برای زندگی گیاهی برخوردارند.

بادهای سرد Mistral و bora از اروپای مرکزی می وزند و بطور موثری وسعت گیاهان مدیترانه ای را محدود می کنند.

در حالیکه باد گرم Sirocco از Sahara می وزد و یک منطقه شبه بیابانی در سواحل افریقای شمالی ایجاد می کند و دوباره بادهای تابستانی etesiam از یونان و یا meltemi ترکیه هوای گرم را از روسیه مرکزی به پایین می آورد.

تنوع زندگی گیاهی کثرت رشد گیا هان یک منطقه ، بعلت تغیرات عمده در شرایط آب و هوایی و محل زندگی است و کمتر بعلت تاریخچه اولیه و ارزیابی آن است.

در اواخر عصر یخبندان ، اکثر گونه های گیاهان بومی بریتانیا.

از بین رفت یعنی حدود 10 هزار سال قبل، که تاکنون چنین تاثیر فاجعه آمیزی در گیاهان مدیترانه ای رخ نداده است .

کوهای یخی (یخچالهای طبیعی) از ارتفاعات کوهها جریان یافته (به سمت پائین) و طول بعضی از آنها حدود 2700 متر بود و هیچگونه لایه یخی پایداری در آن اطراف باقی نمانده پناهگاههای بسیاری بدون شک وجود دارند که رطوبت و سرما در آن ها بسیار مناسب تر است و گیاهان مناطق معتدل می توانند در این مکان ها رشد کنند.

بنابر این بسیاری از گونه های قدیمی از دوره سوم عصر یخبندان باقی ماندند از جمله : Carob گل myrtle نوعی درخت مو، خز زهره ، گیاه plane ، زیتون lentisk و درخت Tudus (یهودا) که گیاهانی پرورش یافته به دست انسان آن دوره بودند نیز حفظ و نگهاری شدند (باقی ماندند) باید همواره توجه داشت که بسیاری از گیاهان مذکور هیچ نوع ارتباط نزدیکی با هم ندارند از جمله آن هایی که از زمانهای گذشته بوده اند و این گیاهان در واقع از آن ها منشعب شده و آنها اکنون منقرض شده اند.

Carob تنها باقی مانده از عهد قدیم است یعنی تنها نوع گیاهی از خانواده genus Ceratonia اخیراً گونه های دیگری رشد نموده که به گونه فعالی نمو نموده و زیر مجموعه ها و هم خانواده های آن ها به راحتی شناخته می شوند.

که از دیکدیگر متفاوتند و تغییرات عمده ای ایجاد می کنند که باعث عدم توافق توسط گیاهشناسان و ازمایش بر روی مراحل مختلف گیاهشناسی زمین برای از بین بردن گیاهشناسان مبتدی می شود.

گیاهان گونه Ophrys , Centaureas , Campanulas , Mulleins خانواده Daisy و خانواده pea جزء گونه هایی هستند که رشد سریع دارند.

و فرصت برای شناخت سایر گونه ها را می گیرند.

یک تحقیق بر روی گیاهان با توزیعی محلی نشان داد که گونه های بومی بیشتر آشکار و مشخص می شوند.

پوشش گیاهی مدیترانه ای بومی است.

طوفانهای مدیترانه ای چندین میلیون سال پیش و تجزیه مداوم زمین و تبدیل آن به جزیره ها و شبه جزیره ها موانعی برای پرورش و تغییر ایجاد نموده گونه های جدا شده بر روی جزیره ها یا بالای کوهها در طول مسیرهای مختلف بر روی قاره ها و جدا از هم رشد نمودند و بنابر این برای طول زمان هزاران سال آن ها کاملاً جدا شده و نامهای مختلفی گرفتند.

وشاید یونان مهمترین کشور مدیترانه ای در این خصوص باشد.

که دارای گیاهانی بومی است.

شبه جزیره کوچک Athos دارای 16 و کوه Olmpus دارای 19 نوع گیاه بومی است.

در میان زندگی گیاهی در شبه جزیره سیاه Turrill از لحاظ بومی بودن دارای نسبت 1 به 4 است که یک درصد این گیاه گونه های بسیار قدیمی و 16 درصد ان نسبتاً قدیمی و 70 درصد آن نسبتاً جدید هستند و اخیراً رشد کرده اند که ناشناخته اند.

اما آمار مربط به گیاهان همواره ثابت نیست چرا که همیشه مهاجرت بوده و هست.

گیاه Balkans در دوره سوم در شبه جزیره ترکیه رشد نموده بنابر این اکنون جزء گیاهان آسیایی محسوب می شود.

و باقی گیاهان از جزیره سیاه نزدیک دریای سیاه و رشته های شرقی آلپ نشات می گیرند، اما به آفریقای شمالی مربوط نمی شوند.

بنابر این پیوستگی و تداوم و امکان میزان افزایش و پیشرفت ارزیابی و تجزیه جغرافیایی ، مهاجرت گیاهان و تغییرات آب و هوایی ، همگی باعث ایجاد زندگی گیاهی مدیترانه ای و با کمی تغییر در مناطق مختلف دنیا شده اند.

علاوه بر این ها انسان در طول صدها سال گیاهان بسیاری را از سراسر دنیا در انواع باغها و باغهای میوه جمع آوری نموده است.

و در طول بولوارهای گیاهانی مثل درختان نخل loguat و Agare ها ، Mimosa , cacti اوکالیپتوس ، پرتقال و لیمو همگی به ندرت دیده می شوند در حالیکه در باغات مدیترانه ای فراوانند و یک بخش ریشه ای از آن محسوب می شوند.

اجتماعات (تجمع) گیاهی کلونی گیاهان وحشی بر روی زمین به تدریج باعث توسعه گیاهان نزدیک به هم و سپس گونه های دورتر از هم می شوند خاک بتدریج عمیق تر می شود، و حیوانات نقش مهمی را در این اجتماعات ایفا می کنند.

مرحله به مرحله و در طول سالیان ، یک سری موفق اجتماعات توسعه یافته و بصورت تکنیکی ، گیاه نسبتاً پایا و یا کاملاً پایدار و ثابت را هدایت می کند که ما به آن به اوج رسیدن (Climax) می گوئیم.

اجتماع گیاهی کامل (به اوج رسیده) طبیعتاً می تواند در آب و هوای مدیترانه ای رشد کند و این پوشش گیاهی معمولاً جنگلی است با درختان سرسبز به همراه برگ های چرم مانند که معمولاً بلوط و کاج است.

این درختان پناهگاه مناسبی برای تعدادی از لایه های گیاهی است و معمولاً لایه های بوته ای با پوششهای دائم گیاهی ، این اجتماعات کامل گیاهی می توانند قرنها پایدار باقی بمانند البته در صورتی که هیچ دخالتی از سوی انسان صورت نگیرد، اما امروزه ما شاهد پراکندگی این جنگلها در مناطق مختلف و دور افتاده از یکدیگر می باشیم.

تغییرات منطقه ای خاک، آب و هوا و در معرض فرسایش قرار گرفتن و ارتفاعات از ایجاد اینگونه اجتماعات گیاهی و ایجاد اجتماعات پایدار جلوگیری می کند و اغلب باعث ایجاد وضعیت های ضعیف تری مثل پوشش گیاهی Maguis (نوعی پوشش گیاهی اولیه به نام ارسطوتلیا) می شود.

اگر چه این اجتماعات گیاهی در طول دوره های زمانی طولانی می توانند بدون تغییر باقی بمانند اما به محض اینکه درختان جنگلی که در معرض فرسایش قرار بگیرند، این وضعیت از بین می رود (تکامل).

و درآینده قطع درختان و چرانیدن حیوانات در طول چند سال باعث فرسایش کامل جنگل و تبدیل بوته های سرسبز به پوششهای اولیه گیاه مانند در زمینهای شیب دار و تپه ها می شود.

و این ممکن است دهه ها ادامه داشته باشد و هرگز دوباره به وضعیت اولیه خود برنگرد.

مراحل فرسایش و نابودی جنگل بصورت زیر است: جلگه های وسیع بی درخت → garigue → maguis → جنگل سر سبز اصلاح و بازآفرینی این وضعیت هم در صورت اجرای عکس فرمول بالا هم امکان پذیر است و شرط آن ، این است که انسان و حیوانات اهلی ، فعالیت های خود را متوقف نمایند.

بدین ترتیب توازن کلی میان پوشش گیاهان طبیعی و مصنوعی و جنگلهای ایجاد شده توسط انسان برقرار می شود که این وضعیت در تصویر شماره 5 آمده است.

جنگلهای همیشه سبز احتمالاً اکثر جنگلهای وسیع در مدیترانه توسط بلوط های رودخانهای پوشیده شده اند.

این درختها در انواع خاکها رشد نموده و ممکن است احتمالاً در جنگلهای انبوه دیده شوند، اما گاهی هم این پوشش های انبوه پراکنده و متفرق هستند.

این نوع جنگل های بلوط به ندرت در حالت اجتماعات کامل گیاهی دیده می شوند.

وقتی آن ها خیلی انبوه می شوند و تنه آن ها به 12 تا 15 متر می رسد مثل درخت توت فرنگی phillyrea عناب و viburmum و بسیاری از گیاهان بالا رونده مل شقایق پیچها (Clematis) و نوعی پیچک به نام Home / SuCKle همچنین خزه های Smilax و خزه سیاه .

ممکن است در مقابل نور غیر قابل نفوذ شده و بر روی زمین بیفتند و عملاً هیچ نوع پوشش گیاهی باقی نماند البته یافتن درختان پراکنده و رشد یافته maguis در زیر درختان سرو کوهی Lentisk , Genista , Cistus و جاروی اسپانیایی ، رزماری ، نوعی سنبل (Lavender) و مناطقی که در آن ها انواع گونه های garigue می روید کار مشکلی نیست.

بلوط رودخانه ای در نواحی شرقی مدیترانه بوسیله بلوط Kermes جایگزین شده است.

اما به ندرت انبوه شده و تشکیل جنگل می دهد به استثنای مناطق peloponnes , Crete بیشتر بصورت بیشه زار و در فرم هایی که بصورت پناهگاه برای انواع پوشش های گیاهی استفاده می شوند.

جنگل بلوط های چوب پنبه ای در مناطق غربی و مرکزی مدیترانه بوجود می ایند و تنها در خاک های سلسیوس رشد می کنند.

این نوع بلوط ها نسبت به بلوط های رودخانه ای بیشتر آب و هوای گرم و مرطوب ساحلی را ترجیح می دهند اگر چه عموماً در کنار یکدیگر رشد می کنند.

این جنگل های بلوطی به منظور محصول دهی توسط انسان به خوبی حافظت می شوند و معمولاً پوشش زیر گیاهی آن ها maguis ها هستند.

جنگل های کاجی Aleppo فضای عمده ای از مناطق گرم مدیترانه ای را می پوشانند.

و اجتماع آن ها عمدتاً بر روی خاک های ساحلی و شنی و سنگ آهکی است.

این نوع کاج در مقابل خشکی بسیار مقاوم است و در طول تابستانهای بسیار گرم راحت تر به زیست خود ادامه می دهد.

همچنین می تواند در ارتفاع هزار متری تپه های ساحلی هم رشد کند.

جنگل های انبوه با پوشش زیرین گیاهی بسیار نادرند و معمولاً می توانند با درختان پراکنده تشکیل کلونی دهند و لایه های بوته ای ضخیم maguis را هم در زیر خود داشته باشند .

بیشتر اینگونه جنگل ها ممکن است دارای گیاهانی از قبیل garigue با بوته های سنبلی ، رزماری Cistus , Thyme و سایر انواع پوشش های گیاهی باشند.

بعضی از دانشمندان میان جنگل های انبوه زیتون و Carob در مناطق گرم و خشک مدیترانه ای تفاوت عمده ای قائل هستند در این شرایط آب و هوایی ، بلوط ها بیشتر رشد می کنند.

کاجهای Aleppo معمولاً انبوه تر از جنگل های زیتون و carob هستند و اجتماعی carob ها و نخل های palmدر شمال آفریقا بیشترند.

کاجهای ساحلی چوب خالصی دارند و بر روی صخره های سیلیسی نزدیک دریا رشد می کنند و از اسپانیا تا ایتالیا امتداد دارند.

این کاجها وزن زیادی دارند.

پوششهای گیاهی و بوته های 2 متری را در کنار خود رشد می دهند .

بیشترین ارتفاع درختان این منطقه مربوط به درخت توت فرنگی درخت cistuse و نوعی درخت پر برگ بنام SaluiaeFlius و C.

monspeliensis و انواع رزهای صخره ای است همچنین گیاه روغنی Ling جاروهای خاردار Lavender و غیره می باشند.

کاجهای سنگی یا چتری خیلی انبوه نیستند و تقریباً پراکنده اند بر روی شنها و ماسه های سواحل دریا ها رشد می کنند.

تشکیل جنگل می دهند .

جنگلهایی که انواع پوششهای زیرین را به همراه دارد و بویژه انواع سروهای کوهی LenTisk جاروهای تیغ دار ، رزماری، Cistus , Pullyrea و غیره اند.

درختان سرو: درختانی پراکنده با پوششهای زیرین انبوه و بوته های پر شیب با برگهای کرکدار garigue می باشند که مربوط به دوران سوم زمین شناسی و متعلق به قبرس هستند.

درختان غار: در یونان و بالکان یافت می شوند.

نواحی مرتفع گیاهی: گیاهان مدیترانه ای مربوط به جنگلهای انبوه یک منطقه مرزی یا نزدیک به سواحل مدیترانه تشکیل می دهند.

دره های آفتابی ممکن است مایلها بداخل نفوذ کرده یا بطور ویژه ای تمام شبه جزیره را در بر می گیرد مثل جزیره pelo ponnese و یا جزیره ای مثل CreTe از سوی دیگر به عنوان مثال در رودخانه های ایتالیای ممکن است این پوشش گیاهی بسرعت جایگزین جنگلهای برگریز سواحل دریاها شوند.

میزان ارتفاع این جنگلها به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

اما ممکن است ارتفاع آنها به m500 یا بیشتر برسد.

در بالا جنگلهای انبوه منطقه ای به نام جنگلهای برگریز وجود دارد که شامل انواع بلوط ، درخت عش ttornbeam و درخت براش و بلوط شیرین می باشد و ارتفاع آن از 800 تا 1800 متر است و در بالای منطقه ناحیه دیگری وجود دارد که به آن جنگلهای مخروطی آلپی می گویند که از صنوبرهای نقره ای ، کاجها و در بعضی مناطق سرو پوشیده شده است.

(تصویر شماره 6) MAQUIS Maquis یا macchie یکی از انواع تجمعات گیاهی ویژه و مدیترانه ای است .

بوته های بسیار سرسبز و ضخیم و غیر قابل نفوذ دو متری یا بیشتر دارد که شاخه های کوچک آن دارای برگهای سبز رنگ تیره است.

در فصل بهار بر روی تپه های و با درخشش خورشید تلؤلو رنگ آنها بسیار زیباست و انواع رنگهای صورتی و سفید مربوط به گیاه Cistuese و زرد رنگ مربوط به بوته هایی جارو و گلهای سفید درختان Heather می باشند.

در طول سال این پوششها به رنگ سبز تیره بر روی تپه ها دیده می شوند سبزتیره در مقابل سبز روشن مربوط به صخره های خشک در تابستان می باشد.

گرمای روز توسط برگهای maquis جذب می شود.

نمی توان تشخیص داد که maquis مرتفع انبوه و یا مدیترانه ای است در بعضی از موارد می توان از آن به عنوان یک maquis اولیه نام برد اما بدون شک در نتیجه فعالیت انسان بر روی جنگلهای انبوه اولیه آنها تغییر شکل یافته و maquis ثانویه نام گرفتند.

محصولات زیادی از maquis بدست می اید انواع آدامس ، رزینها، بوته های مختلف ، خیبرها ع جوهر تانین ، زغال چوب ، انواع رنگها و غیره که انسان پیوسته از ان ها استفاده نموده باعث تغییر شکل این پوشش گیاهی می شود.

و انسان فقط باعث بقای گیاهانی می شود که برای او سودمند است.

بنابر این امروزه آمار مربوط به تعدا گونه ای مختلف maquis تغییر کرده است.

طبقه بندی این نوع گیاه مشکل است و در زیر بعضی از انواع گونه های فراوان و انبوه ذکر شده است.

Maquis High در کنار تعدادی درخت دیده می شود و ممکن است تا ارتفاع 4 یا 5 متر رشد کنند.

این درختان شامل درختان توت فرنگی و نوعی درخت از خانواده کاجها به نام andrachne و کاجهای رودخانه ای و کاج kermes ، سروکوهی درخت Judas زیتون و کاج Aleppo و بوته های بزرگی از جمله بوته های Myrte و درخت فلنگ و Wig و بوته های جارو و phillyrea media می باشند و تمام درجه بندی ها مربوط به این و نوع و نوع maquis lOW است که ارتفاعی بیش از یک تا دو متر ندارند.

و هیچگونه پوشش درخت گونه ای در میان ان ها دیده نمی شود.

و انواع نمونه های آن عبارتند از lentisk رزماری Jerusalemsage جاروهای بوته ها و گونه های Spina – Christi , Erica و غیره می باشند.

در قطعه زمین های جالیزی پوشش های گیاهی دائم از جمله انواع گیاهان سرسبز پیاز دار رشد می کنند.

Cistusmaguis: یک پوشش انبوه گیاهی است .

maquis low که در جاهایی گرم و خشک رشد می کند، اغلب فضای وسیعی را در بر می گیرد در صورتیکه این نوع پوشش گیاهی بطور وسیعی در مدیترانه شرقی پرورش می یابد و اغلب در فضاهای کشاورزی و مراتع دیده می شود.

Maquis مخلوطMyrtle + Carob +lentisk : انواع مختلفی داشته و بیشتر در تپه های گرم و خشک و مناطق ساحلس و بویژه در شرق مدیترانه دیده می شود و شامل انواع گونه های جاروهای تیغ دار ، درخت بنه عناب ، alaternus بلوط Kermes جاروی Butcher و درخت کویج (Hawthorn) می شود و چراگاههای آن ممکن است کاهش یافته و به بوته های پراکنده lentisk تبدیل شوند که پناهگاه بسیاری از گونه های گیاهی است.

بسیاری دیگر از انواع maquis هم وجود دارند.

GARIGUE Garigue یک نوع پوشش گیاهی عمده مدیترانه ای است که نامهای مختلفی به ان داده شده است از جمله tomillares (که نامی اسپانیایی است) Phrygana (یونانی) batha (فلسطینی) .

فضای بسیاری از نواحی خشک و گرم با این پوشش گیاهی پوشیده شده و با بوته های پراکنده کم حجم آن کاملاً متفاوت است.

و معمولاً در دامنه تپه ها وجود دارد.

و در زمینهای شنی و صخره ای می روید.

بسیاری از انواع آن خار دارند، و برگهای جرمی دارند که با کرکهای خاکستری پوشیده شده و بسیار معطرند.

انواع گونه های ساکن بر روی صخره ها بسیار فراوانند ، انواع چوبی ، یکساله ، دوساله وهر ساله آن وجود دارند.

نوع یونانی آن خود به 200 گونه مختلف تقسیم می شود، بسیاری از سنبل ها، سیرها ، Rue جزء Garigue به حساب می آیند ، همچنین بسیاری از انواع بسیاری از نوع پیاز دار و برآمده آن هم مشهود است.

بسیاری از انواع این گیاهان رنگهای مختلفی به دامنه های مدیترانه ای می دهند ، اما شکوفه های آن ها که در آوریل می شکند بزرودی بوسیله هوای خشک ، می ریزند.

میوه می دهند و به بوته های خشک تبدیل می شوند.

انواع گیاهان مختلف Garigue در شرق (نواحی شرقی) عبارتند از: Burnet خاردار ، thymus T.

hirsute , Thymelaea tartonraira Carido ،Hypericum empetriFolium , Euphorbia accanthothamnos Genista acanthoclados و بعضی از بوته های Maguis مثل بلوط Kermes و انواع cistus.

هر نوع انحطاط فرسایش maguis باعث تبدیل garigue متفاوتی می شود و فرمهای مختلفی از Garigue وجود دارد.

Tomillares اسپانیائی از خانواده Thyme و سایر اعضای labiatae است که بسیار معمول هستند از جمله انواع سنبل phlomis Sage و غیره مانند جنگلها و پوشش گیاهی maguis تغییرات خاک تاثیر عمیقی بر ترکیب Garigues دارد.

بسیاری از آن ها بر روی خاکهای آهکی می رویند.

لازم به ذکر است که هر نوع گیاه maguis و Garigue جزء گیاهان خاردار اروپا و بریتانیای کبیر می باشند.

و بقایای Garigue خاردار نوع Calluna Vulgaris , Ling بعنوان گیاهان اصلی در ایتالیا یافت می شوند.

و Ulex europaeus , Gorse انواع دیگری از عمده ترین پوشش گیاهی maguis غربی اند.

جلگه های وسیع بی درخت هر جا که انسان پوشش گیاهی طبیعی را از بین برده و یا حیوانات در اثر چریدن انرا از بین برده اند و هر جا که خاک فرسایش یافته و لایه های یرین آن در معرض هوا قرار گرفته اند پس از یک دوره زمانی جلگه ها بوجود آمده اند.

بوته ها قسمت عمده این پوشش گیاهی هستند و خاک انواع دیگر گیاهان را حفظ م یکند.

در این محیطها بسیاری از گیاهان یکساله و هر ساله با ریشه های عمیق و ارگانهای متورم زیر زمین وجود دارند.

در تابستانهای گرم اندامهای بیرونی و خارجی (خارج از زمین) می میرند و بخشهای زیر زمینی می خوابند تا وقتیکه بارش باران در پائیز شروع شود.

فصل گل دهی بسیار کوتاه است و اغلب تمام رنگهای روشن در آن نمایان است و تمام خانواده های گیاهی مدیترانه ای در آن یافت می شود از جمله mustard mint pea Lily و انواع علفها همچنین انواع خانواده هویچها مثل اجتماع Ferula و اعضای خانواده genera از جمله Mulleins بعضی از این جلگه ها حالت علفی دارند شامل انواع علفهای سالیانه مثل clovers Medicks و گونه های گیاهی هستند و سایر انواع آن ترکیبی از گیاهان همه ساله از جمله poppies Irises Anemones و اعضای خانواده Boray , Daisy و انواع گیاهان پیازدار می باشد.

جلگه های Asphodel در هنگام ضعف خاک نمونه هایی از این نوع جلگه دیده می شود که شامل انواع microcarpus و albus و گیاهان پیاز دار فراوانی از جمله sea squill می باشند.

بعلاوه انواع مختلفی از گیاهان متفاوت در محیطهای ویژه ای مثل مناطق مدیترانه ای وجود دارند که شامل گیاهانی با توزیع فراوان از جمله گیاهان مدیترانه ای ویژه هستند.

این گیاهان در کرانه های ساحلی مدیترانه ای پرتگاهها ، شنها، مردابهای نمکی دیده می شوند و اغلب در بریتانیا در اجتماعاتی مشابه از جمله Glassworts seaholly و صخره دریایی می باشند.

اب کافی و محیط مناسب برای پرورش در همه جای مدیترانه معمول نیست اما بعضی از انواع ؟

می توانند در محیطهای مناسب بریتانیا رشد کنند از جمله Crowfoots های آبی و Pond weed ها علف هرزها و Reed ها بسیاری از علفهای هرز مخصوص محصولات کشاورزی اکنون در تمام دنیا شایع شده اند و تعداد این نوع گیاهان در مناطق مدیترانه ای در بریتانیا کاملاً تصادفی است.

گیاهان زراعی و زینتی از زمانی که انسان در مدیترانه مقیم شد با افزایش گیاهان این منطقه مواجه شد یونانیها و فنیقیه ها احتمالاً اولین گروههای بودند که مهاجرت کردند و از اولین پوششهای گیاهی آن منطقه می توان olive ها و Fig ها و pomegranate ها در تمام این منطقه در خاورمیانه دیده می شدند.

حتی تا زمان قبل از میلاد کشاورزی در تمام مناطق مدیترانه ای وجود داشت به عنوان مثال عربها پرتغال را از چین آوردند.

و در طول 300 سال اخیر میزان رشد گیاهان جدید از قسمتهای مختلف دنیا در این منطقه بیشتر بوده است.

گیاهان رشد سریع داشتند مثلاً اکالیپتوس و اقاقیا که از استرالیا آورده شد و نخلهای موجود در بلوارها از جزایر قناری آورده شد.

گیاه Agare امریکایی یا گیاه قرن از زیر مجموعه های گیاهان امریکایی مناطق گرمسیری است و گفته شده است که گلابی برای اولین بار توسط کریستف کلمپ از یک کشور گرمسیری ناشناخته بر مدیترانه اورده شد و این چشم اندازی به گیاهان مدیترانه بود البته بوته های فلفل و آکاسیا و بسیاری انواع دیگر در هر شهر و روستایی به چشم می خورد.

میوه ها و سبزیها از آنسوی مرزها آورده شده و به تنوع میوه های مدیترانه ای افزوده شده است مثلاً LoguoT از ژاپن ، لیمو و نارنگی Capsiums و گردفلفل ، گوجه فرنگی و سیب زمینی از New world همچنین بسیاری از میوه ها از کشورهای قدیمی آورده شده و در مدیترانه پرورش یافته اند.

گیاهانی مثل لاله های برمودایی از آفریقا جنوبی آورده شده و cloteur از آمریکا آورده شد.

سبزیجات مدیترانه ای دستخوش تغییرات سریع شده اند.

تغییراتی که تحت تاثیر نژادهای مختلف و قبلی گیاهان قرار گرفتند و از هیپریداسیون دانه های گیاهی انواع جدیدی بدست آورده اند.

تشکیل محیطهای جدید بوسیله انسان و نفوذ گیاهان خارجی باعث تغییرات چشمگیری در 2300 سال اخیر شده که باعث جذابتر شدن مدیترانه شده است.

Thephrastus در بازدیدی از مدیترانه به این نتیجه رسید که باید کتابهای بیشتری در مورد گیاهان نوشته شود.