دانلود مقاله ویندوزNET Server.(ویندوز دات نت سرور)

مایکروسافت در بازار سیستم عامل های سرور هم پیشتاز است،اما برای حفظ این جایگاه نیاز به تلاش مضاعفی دارد0 مایکروسافت با معرفی نسخه جدید سیستم عامل سرور خود به دنبال تثبیت این موقعیت در آینده است0 سکوی جدید،نسخه ارتقا یافته ویندوز2000 سرور است که قرار است در اوایل سال 2003 عرضه شود0 سیستم عامل سرور جدید فعلاًNET Server2003
نام دارد و عامل پایدارتر،سریع تر و ایمن تر از نسخه های قبلی ویندوز سرور است0
مایکروسافت می گوید که سکوی جدید را براساس توصیه های کاربران ویندوز سرور توسعه داده است 0 در این نسخه مایکروسافت ضمن ادغام بیشتر سیستم عامل با Microsoft Active Directory
و استفاده بهینه از NET framework0نسخه جدیدتری از llsرا نیز عرضه می کند0
این که آیا مایکروسافت به وعده های خود درباره ویندوز NET Server عمل خواهد کرد ویا آن که این محصول تا چه حدی موفق خواهد بود، موضوعی است که فکر بسیاری از کاربران را به خود معطوف کرده است0 آزمایشگاه مجله PC Magazine تا زمان عرضه نسخه نهایی اقدام به انجام چنین آزمایشاتی نخواهد کرد0 اما براساس آن چه که ما از نسخه نسخه preview این سیستم عامل برداشت می کنیم، جواب سئوالات مثبت است و قابلیت های گسترده و ابزارهای مدیریتی ارتقایافته مثل ویزاردهای گرافیکی و فرامین خط فرمان (command line) به مایکروسافت در دستیابی به سهم بیشتری از بازار کمک خواهد کرد0
پیش بینی می شود که همه کاربرانی که از ویندوز2000 سرور یا NT4یا نسخه Advanced Server
استفاده می کنند،باید به فکر ارتقاسیستم های خود به ویندوزNET Server باشند0
ویندوزNET Server.

در سه ویرایش متفاوت عرضه خواهد شد0 نسخه استاندارد(SE) نسخه
DataCenter مایکروسافت تأکید کرده است که تمامی این نسخه ها برای محیط های مدیریتی طراحی شده اند و در طراحی آن ها اندازه شرکت ها و مؤسسات مد نظر نبوده است0 اما نسخه استاندارد بیشترین تطابق را با کاربردها شرکت هایی که تعداد کارکنان آن ها کمتر از 1000 نفر است0 خواهد داشت و نسخهEnterpriseبرای شرکت های بزرگ تر مناسب تر استفاده خواهد بود0(مثلاً شرکت هایی که در فهرست 500 Fortune دیده می شوند0) البته قرار است نسخه دیگری برای محیط هایی با 50 کاربر عرضه شودکهMicrosoft Small Business Server نام دارد0تا این لحظه تاریخی برای عرضه این محصول اعلام نشده است0
رقیبNET Server0
شاید بزرگ ترین رقیب NET Server لینوکس باشد0 براساس تحقیقی که توسط مؤسسهids انجام شده است0 در سال 2001 مایکروسافت تقریباً نیمی از بازار سیستم عامل سرور را در دست داشته است و این آمار برای لینوکس معادل یک چهارم سهم بازار بوده است0
(Netware و یونیکس هر یک 11% سهم داشته اند و مابقی سیستم عامل ها فقط2% کل را شامل می شده اند)
در دنیای Open-Source،بیش از 250 نسخه یا توزیع(distribution) متفاوت لینوکس وجود دارد0 اما بخش عمده ای از بازار در اختیار چهار نسخه از ویرایش های تجاری(Commercial)
لینوکس یعنیRedhat Sco نسخه هایRedhatوSuse برای شرکت های کوچک و متوسط مناسب هستند و نسخه های socوTurbolinux برای شرکت های بزرگ تر طراحی شده اند0
جنبش Open-Source اگر چه دارای یک سازمان مدیریتی در رأس نیست، اما به هیچ بی برنامه نیست0در دهه گذشته تولید کنندگان بزرگی مثل lBM و مؤسسات دولتی مهمی مثل شرکت خدمات پستی چین براساس اعتماد به این حرکت سرمایه گذاریهای بزرگی برای توسعه و پشتیبانی از لینوکس انجام داده اند0 سیستم عامل لینوکس از ابتدا به لحاظ سادگی سیستم عامل،قابلیت اطمینان،کارایی بالا و هزینه های اولیه نازل مورد توجه واقع شده است0
این ویژگی های سیستم عامل لینوکس در نسخه های ارتقایافته همچنان حفظ شده است0
نمی خواهیم ادعا کنیم که لینوکس یک سیستم عامل بی نص است0 مثلاً اگر چه تمام نسخه های معرفی شده فوق دارای ابزارهای گرافیکی مدیریتی کاربرپسند هستند0
عوامل دیگری نیز سد راه نفوذ بیشتر سیستم عامل لینوکس در بازار بوده اند0 در بین کاربران یک باور مبنی برآن که لینوکس دارای یک مرکز پشتیبانی و توسعه مشخص نیست، وجود دارد0
البته این مطالب واقعیت ندارد0 اگر چه هر کسی می تواند سورس کد لینوکس را دست کاری کند، اما هر گونه تغیر در کرنل لینوکس باید مورد تأییدLinus Torvolds یا دیگر نمایندگان ویژه جامعهOpen Source قرار گیرد0 براساس گواهی GNU Open Source هر کسی که قصد فروش نرم افزار تحت لینوکس را داشته باشد باید تغییرات خود را در اختیار همگان قرار دهد0
براین اساس اگر چه یک مرکز مشخص عهده دار پشتیبانی از لینوکس نیست0 اما یک جامعه بزرگ به کمک مکانیسم های GNU پشتیبانی از لینوکس را بهخوبی انجام می دهد.
براین اساس اگر چه یک مرکز مشخص عهده دار پشتیبانی از لینوکس نیست0 اما یک جامعه بزرگ به کمک مکانیسم های GNU پشتیبانی از لینوکس را بهخوبی انجام می دهد.

برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان شرکت ها برای انتخاب لینوکس به عنوان سیستم عامل شبکه خود با ترس ها و نگرانی های خاصی روبه رو هستند.

اولین مطلبی که ذهن آنان را به خود معطوف می کند, آن است که برای یافتن متخصصان تعلیم دیده لینوکس دچار مشکل خواهند شد.

تعداد متخصصان شبکه های مایکروسافت در بازار کار بسیار بیشتر از مدیران شبکه های لینوکس یا یونیکس است.

در ادامه این مقاله به شرح جزئیات ویژگی های نسخه استاندارد .NET Server براساس نسخه بتای آن در مقابل لینوکس SuSe خواهیم پرداخت.

در نگاه نخست ممکن است به نظر آید که .NET Server همان ویندوز2000 سرور با رابط های بصری بهبود یافته است .

اما واقعیت آن است که .NET Server سیستم عامل بسیار متفاوتی است.

مایکروسافت تغییرات بسیار مهمی در سورس کد .NET Server اعمال کرده است و در بسیاری از موارد, کد بخش های گوناگون ویندوز 2000 سرور برای رفع نواقص و بهبود سرعت به کلی بازنویسی شده است.

هدف ما از مقایسه , آزمایش کردن قابلیت ها و ویژگی های این سیستم عامل سرور جدید برای دو گروه از کاربران فعلی محصولات مایکروسافت مثل ویندوزNT یا 2000 و کاربران شرکت هایی که تصمیم به راه اندازی ساختارهای شبکه های کامپیوتری خود دارند و هنوز در ابتدای مسیر تصمیم گیری قرار گرفته اند.

برای درک بهتر دقابلیت های بهبود یافته ویندوز .NET Server از یک مثال تجاری استفاده خواهیم کرد که در ان از اکثر سرویس ها و برنامه های کاربردی استفاده خواهد شد و برای مقایسه بهتر محیط مشابه را نیز تحت سیستم عامل لینوکس SuSe و eMail Server 3 آزمایش خواهیم کرد.

هر دو محیط شامل تنظیمات DHCP, DNS , sharing file ,FTP, SMTP و البته سرویس های وب هستند.

همچنین لازم دانستیم که هر دو سیستم برای تعیین اعتبار کاربر , امنیت و Policy Management دارای انباره های Center directory services باشند.

ما برای آزمایش این سیستم ها و بررسی مدیریت و دسترسی از راه دور آن ها لحظه شماری می کردیم.

هر یک از این قابلیت ها برای مدیران شبکه و همکاران آن ها از حیاتی ترین ویژگی های یک سیستم عامل شبکه محسوب می شوند.

Active Dirctory قلب سیستمی که در حال اجرای .NET Server است.

Active directory مایکروسافت است.

در گذشته خصوصاً قبل از رواج استفاده از سرویس های directry services مدیریت بر ذخیره سازی اطلاعات مربوط به منابع شبکه مثل سیستم های فایل, تجهیزات شبکه , برنامه های کاربردی تحت شبکه و کاربران, برای مسئولان شبکه شرکت ها یک کابوس بود.

تنها شرکت های بزرگ بنا بر ضرورت و اجبار با خدمت گرفتن از مدیران شبکه با تجربه می توانستند بر همه این مشکلات به صورت صحیح غلبه کنند .

با عرضه شدن ویندوز 2000 سرور و اینک با .NET Server 2003 بسیاری از برنامه های کاربردی به انباره های Active directory و اطلاعات ذخیره شده در آنها متکی هستند .

همه این عملیات بدون دخالت کاربران انجام شده و از دید آنها کاملاً شفاف هستن.

به این ترتیب این سیستم عامل می تواند log –on های متوالی بعدی را با استفاده از جایگاههای موقت (DC) به جای اتصال به سرور GC مدیریت کند.

با توجه به نیازهای امروزی شرکت ها و تغییر و تحول سریع آن ها, یک قابلیت بسیار مفید دیگر در ویندوز .NET Server معرفی شده است .

مدیران شبکه های ویندوز .NET Server می توانند نام domin ها را تغییر دهند.

در گذشته چنین کاری امکان پذیر نبوده و نیاز به نصب مجدد DCداشت.

در نسخه جدیأ ویندوز می توان هر Domain را در Forest تغییر نام داد و لازمه این کار فقط آن است که نقش role سرور forest role ثابت بماند .

موارد دیگری که در net server بهبود یافته اند پشتیبانی از cross-forest trust relation ship و replication موثر تر صفات چند مقداری Active Directiry است با توسعه دادن اتانداردهای LDAP یا Light weight Directory Access protocols و معرفی پانیشن های برنامه های کاربردی به نیازای برنامه نویسان و توسعه دهندگان نرم افزار نیز پاسخ داده شده است.

مورد مثبت دیگر در آخرین سیستم عامل مایکروسافت، اضافه شدن مجموعه کاملی از ابزارهای خط فرمان است.

ابزارهای ad برای جستجو و به روزرسانی دایرکتور مثل dsadd و dsqy شباهت عجیبی به همتاهای لینوکسی dsqury و idapqury دارند که به همراه open ldap استفاده می شوند.

به کمک امکانات خط فرمان می توان بدون داشتن تجهیزات ورودی مثل صفحه کلید و استفاده از نمایش گر محلی، از راه دور بر سیستم مدیریت کرد.

به نظر می رسد که بالاخره مایکروسافت به نیازهای مدیران شبکه مبنی بر فراهم شدن محیط متنی قابل انعطاف برای مدیریت سیستم پاسخ مثبت داده است.

مدیران شبکه هر دو مجموعه ابزارهای خط فرمان و برنامه های گرافیکی مدیریتی را هم زمان می خواهند و مایکروسافت و شرکت های عرضه کننده لینوکس یا یونیکس سعی در پاسخ دهی مناسب به این نیاز کاربران دارند.

نتیجه چنین وضعیتی شباهت هرچه بیشتر رقبا به یکدیگر شده است.

با مطالعه این ویژگی هایNET SERVER ممکن متقاعد شده باشید که شبکه خود را براساس این سیستم عامل برپا کنید، اما واقعیت آن است که ارتقای شبکه های مبتنی بر ویندوز NT4یا ویندوز 2000 سرور به ویندوزNET SERVER پیچیدگی های خاص خود را دارد.

مایکروسافت برای رفع این مشکل یک فرایند مهاجرت از NT4 یا ویندوز 2000 سرور به ویندوز NET SERVER طراحی کرده است.

ارتقا از ویندوز NT4 شامل یک فرایند نصب کامل FERESH است، اما ارتقا از ویندوز 2000 سرور یا ADVAN SERVER می تواند به صورت UPJRADE انجام شود.

ابزارهایی که برای فرایند ارتقا و آماده سازی محیط به کمک شما می آیند، ابزارهای خط فرمان FORES TPREPEDPREP و DONAINPREP هستند.

این ابزارها خصوصاً اگر شرکتی از BXCHJE SERVER 2000 استفاده کرده باشد، فوق العاده مفید واقع خواهند شد.

البته هر کاربری در چنین فرایندی احتمالاً با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد، اما ما به کمک منابع و اسناد مفیدی که در سایت مایکروسافت یافتیم، توانستیم بدون دردسر زیاد، عملیات ارتقا را با موفقیت پشت سر بگذاریم.

امنیت : یکی از حساس ترین فاکتورها از دید مدیران شبکه، امنیت است.

مقایسه این مقوله در روش های به کار رفته در سیستم عامل های یونیکسی با محصولات مایکروسافت دشوار است.

امنیت در سیستم های مبتنی بر یونیکس بیشتر از آن که به مسائل امنیت در سرورس کد مربوط باشد، به تجربه و دانش مدیر شبکه بستگی دارد.

مشکلات امنیت در سطح سورس کد که در گذشته نزدیک مثلاً منجر به رواج CODRED گشت، مسلماً باعث ترس از تکرار چنین وضعیتی در شبکه های مایکروسافتی شده است.

مایکروسافت در زمان معرفی NET SERVER2003 بیشتر از هر چیز دیگری به امنیت آن اندیشیده است.

این مطلب هم در مورد هسته سیستم عامل و هم در مورد سرویس های متعدد آن مدنظر بوده است.

تنظیمات صپیش فرض در سکوهای سرور قبلی مایکروسافت به گونه ای بوده اند که پس از نصب، IIS را فعال می کرده اند.

در نسخه جدید، IIS و بیش از 20 سرویس دیگر به طور پیش فرض خاموش هستند.

در نسخه جدید، تعیین اعتبار به صورت BLANK PASSWORD حذف شده است.

برای ایمنی بیشتر حتی در NET SERVER از حالت اختیاری LOG - ON دو مرحله ای پشتیبانی شده است.

در این روش از کارت های هوشمند رمزنگاری شده CRAYPTOJRAPHICSMARTKARD استفاده می شود.

تلاش مایکروسافت برای حذف ضعف های امنیتی در کنترل پروسه ها مثل بارگذاری کتابخانه ها و کدهای قابل اجرای SHELL کاملاً محسوس است.

کنترل دسترسی براساس اشیا OBJEICT BAIS در نسخه جدید نه تنها امکان سیاست گذاری بر اشیا را فراهم می کند، بلکه امکان تعیین سیاست های امنیتی برای خواص ATTRAPS اشیا را نیز امکان پذیر ساخته است.

البته افزایش امنیت به کمک این روش ها دارای جزئیاتی است که مدیران شبکه های یونیکسی از قبل به آن آگاه هستند.

تنظیمات امنیتی دانه ای JRAINULAR و در نتیجه بسیار پیچیده هستند.

تنظیم صحیح و درستcontio poricy ACLSrolbisezaxes controls و مکانیسم های تعیین اعتبار و حقوق دسترسی نظیر radrus وkerjhrosiopcee نیاز به دانش و تجربه قابل توجه دارند.

برای ایجاد سهولت در این مراحل، مایکروسافت به ابرساختار توجه ویژه ای داشته است.

این ابرساختار ترکیبی از گواهی های دیجیتال rejrstrition aythoaities dijital certificate است.

این مفاهیم به کمک یکدیگر برای تعیین اعتبار کاربران در هر نوع transaction روی سیستم به کار می روند.

بسیاری از موارد بهبودیافته به افزایش پایداری مربوط می شوند.

یکی از قابل توجه ترین موارد بهبودیافته از نظر شرکت های متوسط، قابلیت سکوی جدید در تحمل خرابی است.

در صورتی که سخت افزار سرور اجازه دهد، می توان از قابلیت های (قابلیت تعویض بدون توقف کارکرد) حافظه و یا در صورتی که پشته های حافظه دچار مشکل شوند، از خاصیت miror بانک های حافظه استفاده کرد.

شکاف های pciهم قابلیت hot-pluj دارند و مدیران شبکه می توانند بدون خاموش کردن سرور، به راحتی کارت های سیستم را جا به جا کرده و یا حتی اضافه کنند.

قابلیت جدید دیگر پشتیبانی از مسیرهای چندگانه است.

به کمک این ویژگی می توان دسترسی به حافظه های سیستم را به بیش از یک مسیر فیزیکی هدایت کرد.

از این خاصیت می توان برای افزایش تحمل سیستم در برابر خرابی و یا ایجاد تعادل در ترافیک و بار استفاده کرد که خود منجر به افزایش availebility و accsesbility می گردد.

در زمان توسعه تمام محصولات مایکروسافت، سهولت استفاده و راحتی کاربر همواره در اولویت است.

در حالی که سیستم عامل های دیگر به تازگی از ابزارهای گرافیکی برای تنظیمات سیستم استفاده می کنند.

در محصولات مایکروسافت ابزار اصلی خود jul محسوب می شود.

julسیستم عامل های ویندوز به طور پیوسته در حال پیشرفت بوده اند و net server نیز از این نظر مستثنی نیست.

اما مایکروسافت توانسته است که تعادل منطقی بین ویزاردهای گرافیکی و دیگر ابزارهای خط فرمان را در PATCH برقرار کند.

برای حفظ یک محیط ایمن لازم است که پس از نصب نیز از انواع PATCH برای به روزرسانی سرور استفاده شود.

ویندوز NET SERVER از به روزرسانی خودکار نیز پشتیبانی می کند.

مدیران شبکه می توانند کلاینت های محلی شبکه خود را به گونه ای تنظیم کنند که به طور خودکار از PATCH موجود استفاده کنند.

این کار می تواند براساس GROUP انجام شده و بدون دخالت کاربر پایان یابد.

JP تعیین کننده تنظیمات امنیتی، تنظیمات مربوط به نصب نرم افزارها و اسکریپت های زمان روشن شدن و خاموش شدن سیستم هستند.GP ها اساساً ابزارهای مدیریتی هستند که محیط کاربران را در کنترل خود دارند.

GROUP POLICI MANEJMENTCONSOL در واقع یک ابزار مدیرتی جدید است که شامل SCRIPTAPLEINTERFASTبرای مدیریت JP است.

البته JMPC قرار است که کمی بعد از عرضه شدن NETSERVER به بازار ارائه شود.

نیاز به چنین ابزاری از زمانی حس شد که مایکروسافت متوجه شد که مدیران شبکه از JP ها استفاده محدودی می کنند.

علت این پدیده در نداشتن یک رابط بصری مناسب، تشخیص تنظیمات یک JP و اثرات آن خصوصاً در مورد اشیا POLICI و تنظیمات موروثی آن ها، با مشکل مواجه می شدند.

از آن جایی که هیچ رابط برنامه نویسیAPI برایIMPORT یاEXPORT اشیاGP وجود نداشته، انجام چنین کارهایی عملاً نیز غیرممکن بوده است.

سرویس ها : بسیاری از سرویس ها مثل سرویس های ترمینال و دسترسی راه دور و غیره در نسخه جدید ویندوز سرور تغییر کرده اند، اما تغییرات اعمال شده در سرویس های FIL SHARING چشمگیرتر از بقیه است.

مفاهیم اولیهFIL SHARING ویندوز بدون تغییر باقی مانده اند، اما قابلیت های حالبی برای کاربران مختلف اعم از مدیران شبکه و یا کاربر عادی به آن اضافه شده اند.

قابلیت VOLOM SHADOW به کاربران امکان می دهد تا بدون تماس گرفتن با مدیر شبکه و یا استفاده از SHADOW COPY بتواند، فایل های گم شده را بازیابی کند.

روش مورد استفاده در TAPE BACKUP با آن چه که در مکانیسم VERJEN CONTROL به کار می رود، متفاوت است.

این سرویس برخلاف از فایل ها و آن ها نسخه کپی تهیه نمی کند، بلکه در زمان های از قبل مشخص شده از کل اصطلاحاً SNAPSHOT تهیه می کند.

همان طور که می توانید حدس بزنید، مجموعه کاملی از ابزارهای خط فرمان نیز به سرویس NET SERVER اضافه شده اند.

تغییرات اعمال شده در سرویس NET SERVER اگرچه قابل توجههستند، اما به اندازه تغییراتی که در سرویس NET SERVER صورت گرفته است، نیست.

IISP به طور پیش فرض نصب نمی شود، اما پس از نصب آن فقط با محتوای استاتیک کار می کند، مگر آن که آن را به صورت دیگری تنظیم کنید.

این نسخه با یک فایل به تنهایی از تمام زبان ها پشتیبانی می کند و در آن از مکانیسم خاصی برای جلوگیری از سرریزBUFER استفاده شده است.

مهمترین تغییر، تقسیم شدن IIS به سه پروسه مستقل است.

برای توزیع درخواست ها به برنامه های برون پردازشی OUT استفاده می شده است.

این عمل باعث ترکیب شدن هسته وب سرور با فرایندهای ISS در یک پروسه ISS شده است.

در نتیجه اگر هر یک از این بخش ها با مشکلی مواجه می شدند، وب سرور هم از کار می افتاده است.

ISSمسیر دیگری را در پیش گرفته است.

این نسخه ISS از درایور جدید HTTP به نام HTTP استفاده می کند.

منطق طراحی به صورت زیر است: IIS گوش به فرمان دریافت «درخواست» می ماند و «درخواست های» دریافتی را به صف های KEMEL-MODE مقتضی هدایت می کند.

علاوه بر این خودSYS که شامل فایل HTTP است.

در زمان بارگاری بر فرایندهای تعیین اعتبار و بارگذاریAPI اینترنت سرور و دیگر پروسه های برنامه های کاربردی، مدیریت دارد.

اما مزیت های این معماری چیست؟

از آن جایی که WORKERPROSSES در یک محیط ایزوله اجرا می شوند، از کارافتادگی پروسه ها بر روی پروسه های در حال اجرا تأثیر منفی ندارند.

این خاصیت به مدیران شبکه کمک می کند تا بتوانند نظارت بیشتری بر پروسه ها و برنامه های ایزوله داشته باشند و حتی در زمان های مناسب براساس نیاز یا مقدار استفاده از حافظه و غیره، بتوانند بدون خاموش کردن سرور، آن ها را RECYCLE کنند.

در چنین وضعیتی سیستم سرور می تواند تا زمان پاسخ دهی مجدد برنامه ها و سایت هایی که با مشکل روبرو هستند، ضمن تداوم کارکرد، «درخواست های» دریافت شده را در یک حافظه موقت ذخیره کند.

تغییر عمده دیگری که از نظر کاربران وب سرورهای مبتنی بر یونیکس و آپاچی، به طرز عجیبی آشنا است، اضافه شدن یک فایل متنی قابل ویرایش برای انظیمات است.

نسخه IIS برخلاف نسخه های قبلی که تنظیمات سرور را در یک فایل دودویی با قالب اختصاص ذخیره می کردند، از یک فایل متنی خالص NET SERVER استفاده می کند.

مزیت های این کار کاملاً مشخص هستند.

حالا مدیران شبکه های ویندوزی هم می توانند ضمن ویرایش فایل های متنی تنظیمات سرور، از آن ها برای پشتیبان گیری و جا به جا کردن اطلاعات تنظیمات، استفاده کنند.

نسخه استاندارد ویندوز NETSERVER از بسیاری از جهات می تواند نقطه عطفی در خط تولید محصولات مایکروسافت، محسوب شود.

حجم عمده ای از سورس کد این سیستم عامل صرف نظر از موارد ارتقایافته، به کلی مورد بازنگری و بازنویسی قرار گرفته است.

شرکت مایکروسافت تأکید فراوانی بر حفظ یک روش ارتقا برای کاربران فعلی ویندوزهای سرور 2000 وadvanced server و حتی nt4 داشته است.

ما از دیدن موارد بهبودیافته و سهولت استفاده از آن ها و همچنین قابلیت های «مدیریت پذیری» نسخه net server بسیار خرسند شدیم و فعال سازی و تنظیمات انواع مختلف سرورها در قیاس با دیگر سیستم عامل های مایکروسافت، از هر زمان دیگری ساده تر شده است.

البته با پیاده سازی همه این ویژگی های جدید در نسخه advansed server علی رغم آن که در آن از انواع ویزاردهای مدیریت استفاده شده است.

پیچیدگی قابل ملاحظه ای به این سیستم عامل تحمیل شده است.

افزایش پیچیدگی های فنی این سیستم عامل، سطح دانش فنی و تجربه بالاتری را برای مدیریان شبکه سیستم عامل جدید، طلب می کند.

حتی اگر در زمان عرضه این سیستم عامل، فقط نیمی از این قابلیت ها تحقق یافته باشند، باز هم توصیه می کنیم که کاربران ویندوز 2000 سرور یا advanced server به فکر ارتقای سیستم های خود باشند.

اما همانند گذشته متذکر می شویم که چند ماهی را تا زمان آشکار شدن نواقص و رفع باگ ها و روزنه های امنیتی، دندان روی جگر بگذارند.