دانلود مقاله تاریخچه شهر ارومیه

پارسیان در مهاجرت خود از ایران‌ویج نخست در غرب و جنوب دریاچه ارومیه ساکن شدند ولی پس از آن به مهاجرت خود ادامه دادند و تا سرزمین پارس (استان فارس) پیش رفتند.[۴]
جلگه ارومیه در دوران باستان در قلمرو مادها، آشوریان، و دیگر اقوام نیز قرار داشته‌است.
شاه عباس بزرگ پس از بیرون راندن عثمانی‌ها از خاک ایران در صدد برآمد طوایفی را برای مرزداری قدرتمند در بخش غربی کشور مستقر سازد.

شاه عباس برای این منظور ایل افشار ساکن ابیورد خراسان و دیگر نقاط را در نظر گرفت.[۵] او کلبعلی سلطان ایمانلوی افشار را احضار نموده به لقب خانی و ریاست کل ایل افشار منصوب نمود.

سپس دستور داد که ایل افشار که شمار زیادی داشتند و در ولایات عراق، فارس، کرمان و خراسان سکنی داشتند، با تمام امکانات خود حرکت کرده در جلگه ارومیه ساکن شوند.[۶][۷]
در این جابجایی هشت هزار خانوار از شش ایل بزرگ این طایفه در جلگهٔ ارومیه استقرار یافتند و حکومت این ناحیه در اختیار کلب علی خان قرار گرفت.[۸] متن فرمان شاه عباس یکم خطاب به کلب‌علی خان که سبب این جابجایی ایلی شد در دست است.[۹]
همین پیشینه سبب شد تا شماری از سران این طایفه به‌ویژه پس از تأسیس ارتش جدید در ایران، در مناصب فرماندهی حضور داشته باشند.[۱۰]
ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی و هم‌چنین مرکز شهرستان ارومیه است.

در دوره رضاشاه پهلوی نام رضائیه بر آن گذاشتند که تا پایان حکومت پهلوی به این نام خوانده می‌شد.

پس از انقلاب اسلامی ایران دوباره به نام پیشین، یعنی ارومیه تغییر نام داد.

این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ با ۵۷۷٬۳۰۷ نفر جمعیت، دهمین شهر پرجمعیت ایران محسوب می گردد.
شهر ارومیه، امروزه دارای فرودگاه فعال بین المللی است.
نام ارومیه
ارومیه در ترکی به صورت اورمو، اورومیه و اورمیه تلفظ می شود.

کلمه اوروم نیز اکنون به صورت پیشوند بعضی کلمات و یا به صورت جداگانه کاربرد دارد.

این کلمه در اسم شهر مشهور ترکهای چین به نام اورومچو و یا اورومچی به کار رفته است و همچنین نام طایفه ای از ترکهای مسیحی مذهب است که در کشور اکراین زندگی می کنند.[۱] برخی این کلمه را از مصدر اؤرمک یا هؤرمک به معنای ساختن و چیدن می دانند.

در کردی اسامی از قبیل اورامی و اورامانات در استان کردستان و کرمانشاه و کردستان عراق برای نام‌گذاری مناطقی که طوایف اورام در آن‌ها سکنی داشته‌اند به کار رفته است.

در این میان با آمدن حکومت پهلوی و سلطنت رضاخان این محل به رضائیه تغییر نام داده و بعد از انقلاب اسلامی دوباره به نام ارومیه برگشته است.

هم‌چنین طبق گفته آشوریان واژهٔ ارومیه از ترکیب دو واژه اور + میه که اور در این‌جا به معنی شهر و میه در زبان آشوری به معنی آب آورده شده است.

یکی از روایات دیگر نام ارومیه را از واژه رومیه به معنی روم کوچک می دانند که به دلیل نیامدن حرف ر در اول کلمات ترکی به صورت ارومیه تلفظ شده است.

(مانند روس که اوروس تلفظ می شود.
جایگاه
ارومیه در جلگهٔ گسترده و سرسبزی به درازای ۷۰ کیلومتر و به پهنای ۳۰ کیلومتر واقع شده که اطراف آن تا کیلومترها پوشیده از باغات انگور و سیب و کشتزار است.

دریاچه ارومیه در شرق و دریاچه مارمیشو در غرب این شهر قرار دارد.

این شهر به علت آب و هوای معتدل و داشتن مناظر زیبا، یکی از شهرهای گردشگری ایران محسوب می‌شود.

جمعیت این شهر ۵۷۷٬۳۰۷ نفر می‌باشد و نیز جمعیت شهر در سال ۲۰۰۵ میلادی، ۷۸۷٬۲۵۴ نفر پیش‌بینی شده‌است[2].

بلندی ارومیه از سطح دریا ۱۳۳۲ متر است.
آداب و رسوم مردم
اکثر ساکنان شهر ارومیه و استان آذربایجان غربی را ترک‌های آذربایجانی و کردها تشکیل می‌دهند.

ولی آشوریها و ارمنی ها نیز در این شهر حضوری دیرینه داشته اند.

در زمان رضاشاه پهلوی، نام این استان را آذربایجان غربی گذاشتند.اکثر ترکهای ارومیه شیعه مذهب می باشند ولی تعداد زیادی ترکهای سنی حنفی و شافعی مذهب نیز در داخل شهر و در بیش از ۲۵ روستا از جمله، بالو، قولنجی، کهریز، گل‌تپه، گجین و ولنده زندگی می کنند.

در ارومیه تعدادی ترکهای اهل حق نیز زندگی می کنند.

[۲] مذهب کردهای ساکن ارومیه سنی می‌باشد[۳].
جاذبه های تاریخی و آثار باستانی
نام جاذبه : قلعه اسماعیل آقا (اسماعیل آقا قلعه سی)
موقعیت : بخش نازلو چای بالاتر از دانشگاه سراسری (بالاتر از کارخانه ماسه)
نام جاذبه : قلعه بردوک
موقعیت : جاده سرو 6 کیلومتری غرب روستای بردوک
نام جاذبه :بخشی قلعه
موقعیت : بخش نازلو اطراف روستای صفرقلی‌خان کندی
موقعیت : بخش نازلو اطراف روستای صفرقلی‌خان کندی سوغات ارومیه نقل زعفرانی نقل بادامی نقل گردویی پرمغز نقل پسته ای سوغاتی ها سوغاتیهای معروف ارومیه: انواع نقل بیدمشک (ابریشمی،گردویی،زعفرانی،...) و حلوای گردو و حلوای هویج را میتوان از جمله مشهورترین سوغاتیهای ارومیه نام برد و علاوه بر آن عرق بیدمشک و عرق بادرنجبو غذاهای سنتی ارومیه خوراک غذاهای محلی عبارتند از: پلو ،آبگوشت ،چلو کباب،انواع آش و انواع خورشت .

کوفته نیز یکی دیگر از غذاهای معروف و لذیذ این استان است و آن را با مرغ یا گوشت قرمز می پزند .

((دلمه)) نیز در آذربایجان طرفداران زیادی دارد.

دلمه ها : دلمه برگ مو :برنج ،لپه ،گوشت،تره و انواع سبزی معطر رابا ادویه ،رب گوجه فرنگی و کمی ماست می پزند و مخلوط حاضر را در برگ مو می پیچند .

از دیگر دلمه ها می توان به دلمه کلم و بادنجان نیز اشاره کرد .

خورشت ها : نگر خورشه :کنگر کوهی را تمیز کرده ، آن را تفت می دهند و به آن آبلیمو ،رب گوجه فرنگی ،گوشت و ادویه اضافه نموده و با هم می پزند .

خورشت آق ماش: ماش را با گوشت ،زعفران ، رب گوجه فرنگی و ادویه می پزند و به آن سیب زمینی سرخ کرده اضافه می کنند.

گزلمه : از ماست چکیده ،نعناع خشک ،تخم مرغ و سیر تهیه می شود .

خواص دارویی و درمانی عرقیات بیدمشک درمان کم خونی ،سرگیجه ،تقویت قلب بادرنجبویه درمان نارسایی قلبی ،تنظیم فشارخون ،نشاط آور گلاب مقوی اعصاب ،ملین ،تهیه شربت و شرینی بهارنارنج تقویت قلب ،تپش قلب ،رفع سکسکه بومادران درمان عضله ضعیف قلب ،ضد تشنج وصرع ،جنونهای خفیف برگ بید ....

چشم انداز هتلی که قرار است دو سال آینده به بهره‌برداری برسد، زیباست!

از اینجا همه فضای شهر پیداست.

بلندترین ارتفاع شهر ارومیه، آن جای که می توانی شب ها از این بالا تمام شهر را که با نور ماه جان دیگری گرفته ببینی، برای ساخت هتل بین المللی 4 ستاره ارومیه در نظر گرفته شده است، اما اینجا زیبایی دیگری نیز دارد؛ آن هم پارک جنگلی زیبایی است که این هتل را چون مرواریدی در خود پنهان خواهد کرد.

زیباست!

اما انگار، همیشه، هر گلی خاری دارد!

تنها عیب گتر این است که درست روبه‌روی مجتمع تفریحی آذربایجان قرار گرفته است.

مجتمعی که دست‌کم هر روز تا 12 شب باز است و مردم به دلیل آب و هوای بسیار خوب آن، به این مجتمع آمده، شب ها را در آن می گذرانند.

شاید این قضیه برای مسافری که خسته از راهی طولانی آمده و می خواهد استراحت کند، چندان قابل تحمل نباشد.

هتل بین‌المللی 4 ستاره ارومیه دومین هتلی است که در مرکز استان آذربایجان غربی ساخته خواهد شد.

شهری که در همان بدو ورود، ناخودآگاه شلوغی و ازدیاد جمعیتش توجهت را جلب می کند.

با اینکه خانه هایش شاید بیش از 3 یا 4 طبقه نباشد و برج های آسمان خراش چندانی هم در آن دیده نمی شود، اما جمعیت کثیری با ماشین های بسیار در خیابان‌های آن در حرکتند!

پیکان های زرد رنگی که البته خطوط تاکسی رانی این شهر را تشکیل می دهند، در خیابان های کوچک در حال ترددند.

ترافیک ارومیه نه به سنگینی ترافیک شهرهایی چون تهران، اما خود ارومیه سنگین است.

می گویند ارومیه از نظر تعداد ماشین، دومین شهر پس از تهران، است.

به قول کارشناس طرح‌های توسعه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، اینجا، هر خانواده‌ای حداقل دو تا سه ماشین دارد!

اما یکی دیگر از مسائلی که این شهر را متمایز از دیگر شهرهای می‌کند، شاید تعداد زیاد مغازه ها و فروشگاه‌ها، بازارها و پاساژهای موجود در آن باشد.

هر سفر که سرت را بچرخانی، مغازه‌ای به چشم می خورد که گروهی در آن مشغول خریدند!

شهری کوچک که گویی شلوغی شهرهای بزرگ را به ارث برده است.

البته نمی توان ارومیه را کوچک دانست؛ شاید نسبت به تهران یا شیراز کوچک باشد، اما، مساحتش در حد خود کم نیست.

ارومیه یک میهمانسرای جهانگردی دارد که می گویند متعلق به شرکت سرمایه گذاری ایرانگردی و جهانگردی است.

این مهمانسرا بسیار مجلل و زیبا بوده به‌صراحت می‌توان گفت دست‌کم در حد هتل‌های 4 ستاره دیگر شهرها است.

وارد میهمانسرای جهانگردی که می شوید، نخستین چیزی که چشمتان را می گیرد، یونیفرم میهماندار یا مسئول پذیرش این میهمانسراست.

خانمی که یونیفرم مخصوص هتل را به تن کرده، پاسخگوی مسافران و گردشگران مراجعه کننده است.

در بیشتر میهمانسراها معمولاً به این بهانه که اینجا یک میهمانسراست نه هتل، از استفاده از یونیفرم سرباززده و با لباس های معمولی از میهمانان پذیرایی می کنند.

اما اینجا !

همه چیز رنگ و بوی یک هتل 4 ستاره را دارد تا یک میهمانسرا!

این نکته جای امیدواری و خرسندی بسیار دارد؛ چرا که با چنین رده استانداردی اگر هتل بین‌المللی 4 ستاره ارومیه در این شهر احداث شود، قطعاً به لحاظ کیفیتی، سرآمد هتل‌های کشور خواهد شد.

اما میهمانسرای جهانگردی ارومیه مشکل بزرگی هم دارد؛ اینکه هنوز مشکل ارائه خدمات در آن به طور شفاف حل نشده است؛ در واقع، زمانی که شما به عنوان یک مسافر، منوی نه چندان شیک اتاقتان را برداشته، پس از نگاهی، شماره کافی شاپ را گرفته، یک کیک شکلاتی سفارش می‌دهید و با واژه نداریم مواجه می شوید، به این حس می رسید که در هتلی سر گردنه ساکن شده‌اید!

چرا که در منوی اتاق شما، انواع و اقسام دسرها و تنقلات با ذکر قیمت‌ها موجود است، اما این موجودیت تنها به برگه کاغذ روبه روی شما ختم می‌شود و در فضای واقعی این میهمانسرا مفهومی ندارد.

زمانی که از مسئول کافی‌شاپ یا رستوران می‌پرسند "چرا در این فهرست همه این موارد ذکر شده، اما در کافی‌شاپ یا آشپزخانه شما موجود نیست؟" پاسخ می‌شنوید که "نمی‌دانم، قرار بوده این سرویس‌ها ارائه شود، اما تا به حال به ما دستور نداده‌اند." در اینجا کافی است کمی قوه تخیل خود را به کار اندازید؛ قطعاً پی خواهید برد که چرا این میهمانسرا متفاوت از دیگر مهیمانسراها است!؟

شاید بتوان به صراحت دلیل تفاوت این میهمانسرا متفاوت از دیگر میهمانسراها را اینگونه توضیح داد که اینجا قرار بوده یک هتل باشد، نه یک میهمانسرا!

اما به هر دلیلی موافقت نشده و در قالب یک هتل، اما با سرویس یک میهمانسرا باقی مانده است.

ای کاش حداقل برای اینکه ذهن همه مسافران و گردشگران با این قضیه درگیر نشود، منوی اتاق های این میهمانسرا را در حد یک میهمانسرا تعریف می کردند!؟

چرا که وقتی با واژه نداریم میهماندار یا مسئول رستوران، یا کافی شاپ این میهمانسرا مواجه می‌شوید احساس می‌کنید کسی قصد دارد به شما دروغ بگوید.

به‌هرحال، ارومیه با دریاچه ارومیه که در 21 کیلومتری جاده واقع شده، بزرگترین دریاچه آب شور کشور است و حدود 102 جزیره کوچک و بزرگ دارد یا با دریاچه مارمیشو که در میان کوهستان های مجاور مرز ایران و ترکیه، در حدود 45 کیلومتری غرب شهرستان ارومیه قرار دارد، یا با پیست اسکی خوشاکو که در فاصله 30 کیلومتری شهر قرار گرفته، جایی بسیار دیدنی است.

این منطقه با تفرجگاه های متعدد، پارک های جنگلی و آثار تاریخی نظیر: سه گنبد، مسجد جامع، کلیسای ننه مریم و موزه ارومیه، مکانی است که باید هزاران هزار هتل را در خود داشته باشد تا گردشگران را با خیال آسوده به سوی خود بکشاند.

سوغات ارومیه، ازجمله نقل بیدمشک، عرق بیدمشک، حلوای گردو، شهرتی بسیار دارد چنانگه کمتر کسی را می توان یافت که نقل ارومیه را نشناسد!؟

ارومیه، شهر کوچکی است که شب هایش دیر می آید و تاریکی عمر چندانی در آن ندارد؛ چرا که حتی ساعت 8 شب هم هنوز روز است.

اینجا، 20 دقیقه دیرتر از تهران شب می شود!

اما این 20 دقیقه شاید به اندازه 2 ساعت به چشم آید!

جشن ها و اعیاد و مراسم عروسی و عزاداری عید نوروز مراسم عید نوروزدر این استان نیزمانند تمام نقاط ایران با خانه تکانی شروع می شود .

سفره هفت سین از جمله مراسم بر پایی عید نوروز در این استان است .

بعد از تحویل سال کوچک ترها به دیدن بزرگ ترها می روند و عید مبارکی می کنند و عیدی می گیرند .

مردم پس از تحویل سال نخست به گورستان و سپس به دیدن کسانی می روند که عزیزی را به تازگی از دست داده اند .

چند روز پس از عید ،خوانچه عیدیانه آماده می شوند .

در هر خوانچه پارچه ،کفش ،جوراب و شیرینی قرار دارد .

این خوانچه ها برای دختر خانواده که به تازگی به خانه شوهر رفته و نیز برای عروس خانواده که هنوزبه خانه شوهرش نرفته ،فرستاده می شود .

همچنین رسم است که کودکان صبح روز عید کیسه کوچکی در دست بگیرند و به عید دیدنی اقوام و آشنایان بروند و صاحبخانه نیز تخم مرغ رنگ کرده ،گردو،شیرینی و گاه مقداری پول و جوراب به آن ها بدهد .

چهارشنبه سوری چهار آتش افروزی در چهار روز چهارشنبه ،به عدد رمزی ((چهار))اشاره دارد .

اولین چهارشنبه ((خبرچی))،دومین چهارشنبه ((کوله یا کوتاه ))،سومین چهارشنبه ((قره))(سیاه)و چهارمین چهارشنبه ((آخر چهارشنبه ))نامیده می شود.

در هر یک از این روزها ،جوانان هر محله آراسته و با لباس نوازاوایل شب به آتش بازی و آتش افروزی می پردازند و از روی آتش می پرند و می خوانند : آتیل ماتیل چرشنبه /بختیم آچیل چرشنبه در این مراسم بعضی ها ترقه می ترکانند و فشفشه دستی و کوزه باروتی روشن می کنند .

مفصل ترین مراسم متعلق به آخرین چهارشنبه سال است .

صبح زود این روز مردم با کوزه های سفالی به لب رودخانه می روند وآن را از آب پر می کنند وآن آب را به عنوان مظهر پاکی و روشنی به خانه می برند .

همچنین در این شب دلمه برگ مو و کوفته می پزند و آن را به همراه آجیل ،شیرینی و میوه بر سر سفره می گذارند .

از اول شب نیز جوانان از پشت بام های همسایگان کجاوه مخصوص و یا شال کمری به جلوی پنجره ها آویزان می کنند و یا با دادن کیسه ها به خانه ها تنقلات خود را دریافت می دارند وآن را خوش یمن وتبرک می دانند .

یکی دیگر از مراسم این روز فرستادن خنچه ای از میوه و شیرینی ،آجیل ،آیینه و دیه برای عروس خانواده است .

در این روز خریدن آیینه به معنی روشنایی ،جارو به معنی تمیزی وپاکی ،کوزه برای پر کردن آب به عنوان روشنایی و کبریت یا شمع به عنوان نور و روشنایی خوش یمن است .

سیزده بدر معمولا مراسم دید و بازدید نوروز تا روز سیزدهم فروردین به طول می انجامد .

در این روز (سیزده بدر) همه مردم به صحرا می روند و به جشن و شادی می پردازند .

در روز سیزده بدر مردم سبزه های خود را به آب می اندازند و دختران نیز با آروزی ازدواج سبزه گره می زنند .

جشن انگور(شان در .شان حیدر) این جشن در اواخر شهریور ماه برگزار می شود .

در این جشن مرغوب ترین انگورها را از باغات انگور چیده و آن ها را به میدان و یا مکانی که اهالی روستا جمع می شوند ،می آورند و از بین آن ها بهترین و مرغوب ترین سبدهای انگور را انتخاب می کنند .

این جشن با پوشیدن لباس های نو و محلی و نیز خواندن آواز و طی مراسم شاد و به یاد ماندنی برگزار می شود و نوعی انگیزه و رقابت سالم را در بین باغداران انگور به وجود می آورند .

جشن سمنوپزی این جشن با حضور جمعی از همسایگان و فامیل ها و به منظور تجدید دیدار و ایجاد صمیمیت و زدودن کینه و کدورت بر پا می شود و با شادی خاصی توام است .

در این مراسم که در بیشتر مناطق آذربایجان در ماه های اردیبهشت و خرداد برگزار می شود .

زنان ساعت های طولانی به پختن سمنو می پردازند .

جشن خدیرنبی در اغلب شهرها و روستاها ی آذربایجان جشن خاصی به نام خدیرنبی برگزار می شود .

زمان برگزاری این جشن بین دو چله زمستان و پیام آن ((امید به آینده بهتر))است .

کسانی که آرزویی دارند دور یکدیگر جمع می شوند و از گندم ،ذرت ،تخم هندوانه ،تخم خربزه ،تخم آفتاب گردان ،شاهدانه ،جو،کنجدو سنجد آرد تهیه نموده و آن را باشیره انگور و یا شکر مخلوط می نمایند و آن را به صورت گلوله های کوچک در می آورند و می خورند و شادیمی کنند .

مقداری از آن را نیز بین همسایه ها و اقوام نزدیک تقسیم می نمایند.

مراسم باران خواهی ازدیگراعتقادات مرسوم در بین مردم آذربایجان غربی مراسم باران خواهی و یا مراسم ((چمچه گلین)) است .

این مراسم به هنگام خشک سالی اجرا می شود .

دراین مراسم ملاقه بزرگی را که به زبان محلی به آن ((چمچه))می گویند ،با پارچه های رنگی تزیین می کنند و به در خانه مردم محله و یا روستا می روند ،در خانه را می زنند و این گونه می خوانند: چمچه گلین چوم اوسته / الله دان یاغیش اوسته الله بیز یاغیش ور / دیم لرمیز گورودوه معنی: ای چمچه عروس بالا برو / از خدا باران بخواه خدایا به ما باران عطا کن / کشت دیم ما خشک شده صاحبخانه در را باز می کن و روی ملاقه آب،نمک یا نان می ریزد تا برکت خدا نازل شود .

اعیاد مذهبی : مردم آذربایجان غربی نیز مانند سایر ساکنین کشورمان ،مراسم مشابهی را به مناسبت های مختلف چون جشن میلاد حضرت محمد(ص)،جشن میلاد حضرت فاطمه (ص)،جشن میلاد حضرت امیرالمومنین(ع)،سفره نذری،جشن میلاد امام زمان (عج) ،عیدهای فطر ،قربان ،غدیرخم و ...

برگزار می کنند .

عید غدیرخم مردم استان آذربایجان غربی نیزاین عید را با نشاط خاصی برگزار می کنند .

در این روز به دیدن سادات می روند و از آن ها سکه هدیه می گیرند که به آن ((ته کیسه)) می گویند و معتقدند((ته کیسه))باعث ازیاد مال و افزایش نعمت آنان تا سال آینده می شود .

عید فطر مردم در این روز نماز عید فطر می خوانند و پس از آن به دید و بازدید یکدیگر می پردازند و شیرینی و میوه صرف می کنند .

عید قربان عید قربان در بین مردم آذربایجان غربی و ایلات و عشایر آن جایگاه ویژه ای دارد .

در این روز هر کس به فراخور حال خود گوسفند یا بره ای قربانی می کند .

کسانی که نذر دارند ،انگشت به خون می زنند و به پیشانی خود می مالند .

در این روز خانواده داماد گوسفندی را تزیین می کنند و برای قربانی به خانواده عروس هدیه می نمایند .

آیین سوگواری : عزاداری ماه محرم در بیشتر مساجد این استان از روز اول ماه محرم تا روز اربعین مراسم عزاداری برگزار می شود و هر کس در حد توان خود در پرداخت هزینه های این مراسم شرکت می کند .

در روزهای عاشورا و تاسوعا دسته های سینه زنی و زنجیر زنی و نوحه خوانی در مساجد ،تکایا و خیابان ها به راه می افتند .

آن ها اسب هایی را به نشانه اسب امام حسین (ع) تزیین کرده نموده و به همراه علم در دسته های خود به راه می اندازند .

ادای نذر،سیاه پوشیدن در طول ماه محرم ،باز سازی خیمه های سوخته حضرت امام حسین (ع) در کربلا ،بازسازی گهواره حضرت علی اصغر و عزاداری با پای برهنه و انجام مراسم روزسوم و چهلم (اربعین حسینی)،همه و همه گوشه هایی از ارادت مردم آذربایجان غربی به خاندان عصمت و طهارت و آقا حصرت امام حسین (ع) است .

مرگ و عزا مراسم سوگواری پس از فوت شخص ،به هنگام تشییع و تدفین صورت می گیرد .

مراثی که در این مراسم خوانده می شود ((آغی ))نام دارد .

((آغی چه )) یا مرثیه خوان ،نخست از کارهای مثبت متوفی می گوید و او را تعریف و توصیف می کند .

سپس وارد آهنگ حزن انگیز می شود و برای او ((آغی)) می خواند.

((آغی )) ها در ادبیات شفاهی مردم آذربایجان از نظر تعدا زیاد و از نظر مفهوم و معنی رنگارنگ و متنوع است .

متوفی را بر اساس اصول شرعی به خاک می سپارند .

صاحب عزا ناهار و شام فراهم می کند و تا یک هفته این مراسم ادامه می یابد .

پس از روز چهلم ،نزدیکان متوفی قوچ یا گوسفندی به خانه صاحب عزا می آورند وبدین ترتیب به وی سر سلامتی می دهند .

مردان عزادار تا دو هفته ریش خود را نمی تراشند و زنان نیز تا شش ماه از پوشیدن لباس نو خوداری می کنند .

برای تراشیدن ریش و از عزا در آوردن خانواده متوفی معمولا از طرف اقوام نزدیک و زیش سفیدان طایفه اقداماتی صورت می گیرد .

در ارومیه مجلس ختم و شام غریبان ،در روزهای سوم ،هفتمو چهلم خلاصه می شود .

اولین عید بعد از فوت متوفی ،(قره بایرام) یا عید سیاه نامیده می شود و در اولین روز نوروز(عید سال)به دیدار صاحب عزا می روند.

نتیجه گیری از مطالب فوق می توان نتیجه گرفت که شهر ارومیه با فرهنگ غنی یکی از شهر های قدیمی ایران می باشد که از دیرباز یکی از شهر های مهم و کلیدی در کشور عزیزمان ایران می باشد به طوری که بسیاری از فرهنگ های این دیار در کشور ما بعد از مدتی جا افتاده است ارومیه شهری است با آب و هوای بسیار معتدل و در عین حال سرد با اداب و رسوم غنی که در آن مردم ترک زبان و همچنین کرد زبان از دو قوم مختلف در کنار هم با صفا و صمیمیت زندگی میکنند و زندگی روزمره خود را سپری میکنند ه‌هرحال، ارومیه با دریاچه ارومیه که در 21 کیلومتری جاده واقع شده، بزرگترین دریاچه آب شور کشور است و حدود 102 جزیره کوچک و بزرگ دارد یا با دریاچه مارمیشو که در میان کوهستان های مجاور مرز ایران و ترکیه، در حدود 45 کیلومتری غرب شهرستان ارومیه قرار دارد، یا با پیست اسکی خوشاکو که در فاصله 30 کیلومتری شهر قرار گرفته، جایی بسیار دیدنی است.

این منطقه با تفرجگاه های متعدد، پارک های جنگلی و آثار تاریخی نظیر: سه گنبد، مسجد جامع، کلیسای ننه مریم و موزه ارومیه، مکانی است که باید هزاران هزار هتل را در خود داشته باشد تا گردشگران را با خیال آسوده به سوی خود بکشاند.ارومیه، شهر کوچکی است که شب هایش دیر می آید و تاریکی عمر چندانی در آن ندارد؛ چرا که حتی ساعت 8 شب هم هنوز روز است.

منابع ↑ زبان اوروم ↑ سایت کوره سوننی ↑ فرهنگ جغرافیایی شهرستانهای کشور، شهرستان ارومیه، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران ۱۳۷۹ ص ۲۳۹ ↑ وارش ↑ کاویانپور، احمد، «تاریخ ارومیه»، ‌۱۳۷۸.

↑ کاویانپور، احمد، «تاریخ ارومیه»، ‌۱۳۷۸.

↑ انزلی، حسن، ارومیه در گذر زمان ↑ کاویانپور، احمد، «تاریخ ارومیه»، صص ۱۸۹– ۱۹۲.

↑ همان.

↑ جعفریان، رسول، میرزا عبدالحسین خان افشار ارومی و سفرنامه مکه معظمه (۱۲۹۹ - ۱۳۰۰ق) در: کتابخانهٔ تخصصی تاریخ اسلام و ادیان.[1] فرهنگ جغرافیایی شهرستان‌های کشور (شهرستان ارومیه)، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ۱۳۷۹.

اطلاعات کلیاطلاعات کلینام رسمی:ارومیهکشور:ایراناستان:آذربایجان غربیشهرستان:ارومیهبخش:مرکزینام محلی:اورمیهنام‌های قدیمی:رضائیهمردممردمجمعیت۵۷۷٬۳۰۷ نفررشد جمعیت:۴/۳ درصد (سالیانه)تراکم جمعیت:۱۴٬۰۰۰ نفر نفر بر کیلومتر مربعزبان‌های گفتاری:ترکی آذربایجانی، کردیمذهب:شیعه، سنیجغرافیای طبیعیجغرافیای طبیعیمساحت:۷/۴۲ کیلومتر مربعارتفاع از سطح دریا:۱۳۳۲ متراطلاعات شهریاطلاعات شهریره‌آورد:فرش، نقل