بمنظور مدیریت و اشکال زدائی شبکه های مبتنی بر پروتکل TCP/IP ، می بایست شناخت مناسبی نسبت به تمامی جنبه ها ی آدرس دهی IP وجود داشته باشد.
یکی از مهمترین عملیات مدیریتی در شبکه های مبتنی بر پروتکل TCP/IP ، نسبت دهی آدرس های IP مناسب و منحصربفرد به تمامی گره های موجود در شبکه است .
با اینکه مفهوم نسبت دهی آدرس IP ، ساده بنظر می آید ولی مکانیزم واقعی اختصاص آدرس IP موثر با استفاده از Subnetting ، پیچیدگی های خاص خود را بدنبال دارد.
علاوه بر موارد فوق ، ضروری است که شناخت مناسبی نسبت به جایگاه IP Broadcast ، ترافیک multicast و نحوه تطبیق آدرس های فوق به آدرس های لایه اینترفیس شبکه نظیر آدرس های MAC اترنت و Token Ring ، وجود داشته باشد .در مجموعه مقالاتی که در این خصوص ارائه خواهد به بررسی مفاهیم و ویژگی های آدرس دهی IP خواهیم پرداخت .
انواع آدرس های IP
آدرس IP ، یک آدرس منطقی سی و دو بیتی است که می تواند یکی از انواع زیر باشد :
• Unicast .
یک آدرس IP از نوع Unicast ، به یک اینترفیس شبکه متصل شده به یک شبکه مبتنی بر IP نسبت داده می شود.
آدرس های IP از نوع Unicast در ارتباطات یک به یک ( One-To-One) استفاده می گردند .
• Broadcast .
یک آدرس IP از نوع Broadcast بمنظور پردازش توسط هر گره موجود بر روی سگمنت یکسان شبکه ، طراحی شده است .
آدرس های IP از نوع Broadcast در ارتباطات از نوع یک به همه ( one-to-everyone ) ، استفاده می گردند .
• Multicast .
یک آدرس IP از نوع Multicast ، آدرسی است که یک و یا چندین گره را قادر به گوش دادن به سگمنت های مشابه و یا متفاوت می نماید.
آدرس های فوق ،ارتباط از نوع یک به چند (one-to-many ) را فراهم می نمایند .
نمایش آدرس IP
آدرس IP ، یک مقدار سی و دو بیتی است که کامپیوترها با مهارت خاصی از آن بمنظور انجام عملیات خود در یک شبکه کامپیوتری مبتنی بر TCP/IP استفاده می نمایند .
انسان در مقابل استفاده از یک عدد باینری سی و دو بیتی که بخاطر سپردن آن همواره مشکل خواهد بود ، از سیستم دهدهی ، استفاده می نمایند .
( استفاده از سیستم دهدهی در مقابل سیستم باینری ) .
بدین دلیل برای نمایش یک آدرس IP از شکل دهدهی ( decimal ) آن استفاده می گردد.آدرس های IP سی و دو بیتی از بیت با ارزش بالا بسمت بیت با ارزش پائین ، به چهار واحد هشت بیتی ( گروه هشتگانه ) که به هر یک از آنان Octet گفته می شود ، تقسیم می شوند .
آدرس های IP معمولا بصورت چهار octet دهدهی که توسط یک نقطه از یکدیگر جدا می گردند ، نوشته می شوند .
مدل نمایشی فوق را Dotted Decimal می گویند .
مثلا آدرس IP : 00001010000000011111000101000011، پس از تقسیم به چهار Octet ( گروه هشتگانه ) ، بصورت زیر نمایش داده می شود:
00001010 00000001 11110001 01000011
هر Octet ( گروه هشتگانه ) در ادامه به یک عدد دهدهی تبدیل و پس از جداسازی آنان توسط نفطه از یکدیگر بصورت زیر نمایش داده می شوند :
10.1.241.67
یک آدرس عمومی IP بصورت w.x.y.z نشان داده می شود :
یک آدرس عمومی IP بصورت w.x.y.z نشان داده می شود : تبدیل از باینری به دهدهی بمنظور تبدیل یک عدد باینری به معادل دهدهی ، باتوجه به ارزش مکانی هر رقم از توان های متفاوت دو استفاده می گردد .در چنین حالتی در صورتیکه یک رقم دارای مقدار یک باشد ، از معادل ارزش مکانی آن ( توان های متفاوت دو ) استفاده می گردد.
شکل زیر یک عدد هشت بیتی و ارزش مکانی هر رقم با توجه به موقعیت آن در عدد باینری را نشان می دهد .
مثلا" ، عدد هشت بیتی 01000011 ، معادل 67 ( 1 + 2 + 64 ) می باشد .
حداکثر عددی را که می توان توسط هشت بیت نشان داد ( 11111111 ) ، 255 است ( 1+2+4+8+16+32+64+128) .
تبدیل از دهدهی به باینری برای تبدیل یک عدد دهدهی به باینری ، عدد دهدهی را بمنظور آگاهی از وجود توان های متفاوت دو و از بیت با ارزش بالا ، آنالیز می نمائیم .
از بیت با ارزش بالاتر شروع می کنیم ( 128 ) ،در صورتیکه مقدار مربوط در عدد دهدهی موجود باشد ، بیت مورد نظر در آن موقعیت معادل یک در نظر گرفته خواهد شد .
مثلا" عدد 211 شامل حاصل جمع اعداد 128 ، 64 ، 16 و 2 است ، بنابراین شکل باینری آن بصورت 11010011 خواهد بود .
آدرس های IP در IP Header آدرس های IP استفاده شده در IP Header ، شامل فیلدهای مربوط به آدرس مبداء و مقصد می باشد : فیلد آدرس مبداء IP Header ، همواره یک آدرس از نوع Unicast و یا آدرس خاصی بصورت IP: 0.0.0.0 است .
آدرس نامشخص IP 0.0.0.0 ، صرفا" زمانی که گره مربوطه با یک آدرس IP پیکربندی نشده باشد و گره در تلاش برای بدست آوردن یک آدرس از طریق یک پروتکل پیکربندی نظیر DHCP)Dynamic Host Configuration Protocol) باشد ، استفاده می گردد .
فیلد آدرس مقصد IP Header، یک آدرس Unicast و یا یک آدرس از نوع Broadcast می باشد .
آدرس های IP ازنوع Unicast هر اینترفیس شبکه که TCP/IP در ارتباط با آن فعا ل شده باشد، می بایست دارای یک آدرس IP منحصربفرد، منطقی و Unicast باشد .آدرس منحصربفرد Unicast ، بمنزله یک آدرس منطقی خواهد بود.
چراکه آدرس فوق در لایه اینترنت بوده که هیچگونه ارتباط مستقیمی با آدرس استفاده شده در لایه اینترفیس شبکه ندارد .
مثلا" آدرس IP نسبت داده شده به یک میزبان ( host) بر روی یک شبکه اترنت ، هیچگونه ارتباطی با آدرس MAC چهل و هشت بیتی استفاده شده توسط آداپتور شبکه اترنت ندارد.
آدرس IP از نوع Unicast ، یک آدرس منحصر بفرد برای گره های موجود در یک شبکه مبتنی بر پروتکل TCP/IP بوده و از دو بخش مشخصه شبکه ( network ID ) و مشخصه میزبان ( host ID ) ، تشکیل می گردد .
مشخصه شبکه ( network ID ) و یا آدرس شبکه ، گره هائی را که بر روی شبکه منطقی یکسانی قرار دارند ، مشخص می نماید .
در اکثر موارد، یک شبکه منطقی مشابه یک سگمنت فیزیکی شبکه بوده که محدوده های مرزی آن توسط آدرس IP روترها تعریف می گردد .
در برخی موارد ، چندین شبکه منطقی بر روی شبکه فیزیکی یکسانی وجود داشته که از روشی با نام Multinetting استفاده می نمایند.
تمامی گره ها در یک شبکه منطقی یکسان ، مشخصه شبکه ( Network ID ) یکسانی را به اشتراک می گذارند .
در صورتیکه تمامی گره ها بر روی یک شبکه منطقی یکسان ، بدرستی پیکربندی نگردند (عدم لحاظ نمودن مشخصه شبکه یکسان) ، عملیات روتینگ و عرضه بسته های اطلاعاتی با مشکل مواجه خواهد شد .
مشخصه شبکه ، می بایست منحصر بفرد در نظر گرفته شود.
مشخصه میزبان ( host ID ) و یا آدرس میزبان ، یک گره موجود در شبکه را مشخص می نماید .
یک گره می تواند یک روتر و یا یک میزبان ( یک ایستگاه کاری ، سرویس دهنده و یا سایر سیستم های مبتنی بر TCP/IP ) باشد .
مشخصه میزبان ، می بایست در هر سگمنت شبکه منحصر بفرد باشد .
شکل زیر ، نمونه ای از یک آدرس IP بهمراه مشخصه های شبکه و میزبان را نشان می دهد : کلاس های آدرس دهی IP در ابتدا لازم است به این نکنه اشاره گردد که شبکه های مدرن ، مبتنی بر کلاس های آدرس اینترنت نمی باشد .
با توجه به رشد سریع اینترنت ، ساختار اولیه ارائه شده مبتنی بر کلاس ، شرایط لازم بمنظور گسترش و پاسخگوئی به یک شبکه گسترده جهانی را دارا نمی باشد.
مثلا" در صورتیکه همچنان از آدرس دهی مبتنی بر کلاس ، استفاده شود، می بایست صدها و یا هزاران روتر در جداول روتینگ مربوط به روترهای ستون فقرات اینترنت وجود داشته باشد .
بمنظور پیشگیری و ممانعت از این موضوع ، آدرس دهی در اینترنت مدرن بصورت Classless خواهد بود.
علیرغم موارد فوق ، آشنائی و آگاهی لازم در خصوص کلاس های آدرس دهی ، یکی از عناصر مهم در زمینه شناخت آدرس دهی IP محسوب می گردد.
RFC 791 ، آدرس های IP از نوع Unicast را کلاس های آدرس دهی خاصی تعریف می نماید که از آنان بمنظور ایجاد شبکه ها با ابعاد و اندازه های متفاوت استفاده می گردد( توانائی تعریف مناسب شبکه ها ) .
اهداف اولیه طراحی کلاس های آدرس دهی ، نیل به خواسته های زیر بود : ایجاد تعدادی اندک از شبکه های وسیع ( شبکه هائی با تعداد زیادی از گره ها ) ایجاد تعدادی متوسط از شبکه هائی با ابعاد متوسط ( نه خیلی زیاد و نه خیلی کم ) ایجاد تعدادی زیاد از شبکه های کوچک برای تامین اهداف فوق ، کلاس های متفاوت آدرس دهی ایجاد گردید .
بدین ترتیب، زیر شاخه( نوع ) یک آدرس سی و دو بیتی IP از طریق تنظیم بیت های با ارزش بالا مشخص و سایر بیت های باقیمانده به دو بخش مشخصه شبکه و مشخصه میزبان ، تقسیم می گردند .
کلاس A آدرس های کلاس A ، برای شبکه هائی که دارای تعداد بسیار زیادی میزبان می باشند، طراحی شده است ( ایجاد تعدادی اندک از شبکه هائی که دارای میزبانان زیادی می باشند ) .
بیت با ارزش بالا مقدار صفر را دارا خواهد بود .
اولین گروه هشتگانه ( اولین octet ) ، بعنوان مشخصه شبکه و آخرین بیست و چهار بیت ( سه octet بعد) بعنوان مشخصه میزبان تعریف می گردد .
شکل زیر ساختار آدرس های کلاس A را نشان می دهد .
کلاس B آدرس های کلاس B ، برای شبکه هائی با ابعاد متوسط که دارای تعداد متوسطی ( نه خیلی زیاد و نه خیلی کم ) از میزبانان می باشند ، طراحی شده است ( ایجاد تعدادی متوسط از شبکه هائی که دارای میزبانان متوسطی می باشند ).
دو بیت با ارزش بالا ، دارای مقدار 10 می باشد .
اولین شانزده بیت ( دو octet اولیه ) بعنوان مشخصه شبکه و آخرین شانزده بیت ( دو octet آخر) بعنوان مشخصه میزبان در نظر گرفته می شوند.
شکل زیر ساختار آدرس های کلاس B را نشان می دهد .
کلاس C آدرس های کلاس C برای شبکه های کوچک که دارای تعداد اندکی از میزبانان می باشند ، طراحی شده است .( ایجاد تعدادی زیادی از شبکه هائی که دارای میزبانان اندکی می باشند) .
سه بیت با ارزش بالا ، دارای مقدار 110 می باشد .
اولین بیست و چهار بیت ( سه octet اولیه ) بعنوان مشخصه شبکه و هشت بیت آخر ( آخرین Octet ) بعنوان مشخصه میزبان در نظر گرفته می شوند.
شکل زیر ساختار آدرس های کلاس C را نشان می دهد .
کلاس های آدرس دهی اضافه : علاوه بر کلاس های آدرس دهی B ,A و C ، با توجه به ضرورت های مربوطه کلاس D و E ، نیز تعریف شده اند .
کلاس D : آدرس های کلاس D بمنظور Multicast طراحی شده اند .
چهار بیت با ارزش بالا، دارای مقدار 1110 می باشد.
بیست و هشت و بیت بعد بمنظور آدرس های multicast در نظر گرفته شده است .
کلاس E : آدرس های کلاس E ، آدرس های رزو شده برای استفاده آتی می باشند .
پنج بیت با ارزش بالا، دارای مقدار 11110 می باشد .
قوانین مشخصه شبکه ( Network ID) در زمان استفاده از مشخصه شبکه ، قوانین زیر رعایت می گردد: مشخصه شبکه نمی تواند با 127 بعنوان اولین Octet آغاز گردد .
تمامی آدرس های IP: 127.x.x.x ، بعنوان آدرس های Loopback رزو شده می باشند .
تمامی بیت های مشخصه شبکه ، نمی تواند ارزش یک را داشته باشد.
مشخصه های شبکه که مقدار تمامی بیت های آن یک است ، بمنظور آدرس های Broadcast رزو شده اند .
تمامی بیت های مشخصه شبکه ، نمی تواند ارزش صفر را داشته باشد.
مشخصه های شبکه که مقدار تمامی بیت های آن صفر است ، یک میزبان بر روی شبکه محلی را مشخص می نمایند.
مشخصه شبکه در شبکه های مبتنی بر IP عمومی ، می بایست منحصربفرد باشد .
جدول زیر محدوده کلاس های آدرس دهی برای مشخصه شبکه را نشان می دهد.
IP مربوط به مشخصه های شبکه ، حتی اگر بصورت اعداد دهدهی که توسط نقطه از یکدیگر جدا شده اند ، ارائه گردد ، بمنزله آدرس های IP نسبت داده شده به اینترفیس های شبکه در نظر گرفته نخواهد شد .
IP مشخصه شبکه ، آدرس شبکه ای است که برای تمامی اینترفیس های شبکه متصل شده به یک شبکه منطقی یکسان ، مشترک خواهد بود .
قوانین مشخصه های میزبان (Host ID) در زمان استفاده از مشخصه میزبان ، قوانین زیر رعایت می گردد : تمامی بیت ها ی مشخصه میزبان ، نمی تواند ارزش یک را داشته باشد .
مشخصه های میزبان که مقدار تمامی بیت های آن یک است ، برای آدرس های Broadcast رزو شده اند .
تمامی بیت های مشخصه میزبان ، نمی تواند ارزش صفر را داشته باشد.مشخصه های میزبان که مقدار تمامی بیت های آن صفر است ، برای ارائه IP مربوط به مشخصه های شبکه ، رزو شده اند .
مشخصه میزبان می بایست در شبکه، منحصر بفرد باشد .
جدول زیر محدوده کلاس های آدرس دهی برای مشخصه میزبان را نشان می دهد.
در بخش دوم این مقاله به بررسی Subnets و Subnet Mask ، خواهیم پرداخت .
آشنائی با پروتکل IP ( بخش اول ) شنائی با پروتکل IP ( بخش دوم ) آشنائی با پروتکل IP ( بخش سوم ) 00001010 00000001 11110001 01000011 10.1.241.67 تعداد شبکه هاآخرین مشخصه شبکهاولین مشخصه شبکهکلاس126126.0.0.01.0.0.0A16,384191.255.0.0128.0.0.0B2,097,152223.255.255.0192.0.0.0C تعداد میزبانانآخرین مشخصه میزباناولین مشخصه میزبانکلاس16,777,214w.255.255.254w.0.0.1A65,534w.x.255.254w.x.0.1B254w.x.y.254w.x.y.1C سوال یک : پروتکل IP توسط چه افرادی ابداع گردید ؟Vinton Cerf و Bob Metcalfe Vinton Cerf و Robert Kahn Bob Metcalfe و Ivan Sutherland Bob Metcalfe و David Clarkپاسخ : گزینه b توضیحات : در یک مقاله تحقیقاتی که در سال 1974 منتشر گردید ، Vinton Cerf و Robert Kahn پروتکل جدیدی با نام TCP را پیشنهاد دادند.
پروتکل فوق در سال 1974 عرضه نگردید ولی در ادامه منجر به طراحی و پیاده سازی پروتکل IP گردید.IP ، پروتکل رسمی لایه شبکه اینترنت است ( مدل مرجع OSI )پاسخ : گزینه b توضیحات : در یک مقاله تحقیقاتی که در سال 1974 منتشر گردید ، Vinton Cerf و Robert Kahn پروتکل جدیدی با نام TCP را پیشنهاد دادند.
پروتکل فوق در سال 1974 عرضه نگردید ولی در ادامه منجر به طراحی و پیاده سازی پروتکل IP گردید.IP ، پروتکل رسمی لایه شبکه اینترنت است ( مدل مرجع OSI ) سوال دوم :یک آدرس IP در نسخه شماره چهار ، چند بایت است ؟چهار بایت ( سی و دو بیت ) دوازده بایت ( نود و شش بیت ) پانزده بایت ( یکصد و بیست بیت ) شانزده بایت ( یکصد و بیست و هشت بیت )مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه a توضیحات : یک آدرس IPv4 شامل چهار بایت و یا سی و دو بیت است .
آدرس های IP معمولا" به صورت چهار عدد مبنای ده که توسط نقطه از یکدیگر جدا می گردند، نمایش داده می شوند(مثلا": IP: 10.10.1.1 ).
با استفاده از سی و دو بیت ، می توان حداکثر 4،294،967،296 آدرس را تولید نمود .پاسخ : گزینه a توضیحات : یک آدرس IPv4 شامل چهار بایت و یا سی و دو بیت است .
با استفاده از سی و دو بیت ، می توان حداکثر 4،294،967،296 آدرس را تولید نمود .
سوال سوم : اندازه نسل جدید آدرس های IPv6 ) IP ) چقدر است ؟چهار بایت ( سی و دو بیت ) دوازده بایت ( نود و شش بیت ) پانزده بایت ( یکصد و بیست بیت ) شانزده بایت ( یکصد و بیست و هشت بیت )پاسخ : گزینه d توضیحات : آدرس های IPv6 از شانزده بایت و یا یکصد و بیست و هشت بیت تشکیل می گردند.
به منظور نمایش آدرس های فوق از مبنای شانزده استفاده می شود .
بدین ترتیب هر دو بایت تشکیل یک سگمنت را داده که توسط علامت ":" از یکدیگر جدا می شوند .
( مثلا" IP : E3D7:0000:0000:0000:51F4:9BC8:C0A8:6420 )پاسخ : گزینه d توضیحات : آدرس های IPv6 از شانزده بایت و یا یکصد و بیست و هشت بیت تشکیل می گردند.
( مثلا" IP : E3D7:0000:0000:0000:51F4:9BC8:C0A8:6420 ) سوال چهارم : پروتکل IP متعلق به کدام لایه مدل مرجع OSI است؟session transport network data linkپاسخ : گزینه C توضیحات : IP متعلق به لایه Network در مدل مرجع OSI است .
OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و یک مدل مرجع در خصوص نحوه ارسال پیام بین دو نقطه در یک شبکه مخابراتی و ارتباطی است .
هدف عمده مدل فوق ارائه توصیه ها و یا بنوعی استاندارد لازم به تولید کنندگان محصولات شبکه ای به منظور تولید محصولات سازگار با یکدیگر است .مدل OSI دارای هفت لایه متفاوت است که هر یک از آنان به منظور انجام عملیات خاصی ، طراحی شده اند .
بالاترین لایه ، لایه هفت و پائین ترین لایه ، لایه یک می باشد .
این لایه ها به ترتیب عبارتند از : Application Presentation Session Transport Network Datalink Physicalپاسخ : گزینه C توضیحات : IP متعلق به لایه Network در مدل مرجع OSI است .
این لایه ها به ترتیب عبارتند از : Application Presentation Session Transport Network Datalink Physical سوال پنجم : کدامیک از پروتکل های سطح بالای زیر بر روی IP اجراء می شوند ؟FTP HTTP SMTP همه مواردمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه d توضیحات : پروتکل های HTTP: HyperText Transfer ، FTP : File Transfer Protocol ، SMTP: Simple Mail Transport Protocol و تعداد دیگری از پروتکل های متداول در لایه های بالاتر مدل OSI کار کرده و از IP به عنوان مبنای کار خود استفاده می نمایند .پاسخ : گزینه d توضیحات : پروتکل های HTTP: HyperText Transfer ، FTP : File Transfer Protocol ، SMTP: Simple Mail Transport Protocol و تعداد دیگری از پروتکل های متداول در لایه های بالاتر مدل OSI کار کرده و از IP به عنوان مبنای کار خود استفاده می نمایند .
سوال ششم : آدرس Loopback در IPv4 چیست ؟0.0.0.0 10.0.0.1 127.0.0.1 255.255.255.255مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه C توضیحات : آدرس IP : 127.0.0.1 ، آدرس Loopback در IPv4 می باشد .
بسته های اطلاعاتی که به آدرس فوق فرستاده می شوند در طول شبکه حرکت نکرده و به صورت اتوماتیک به یک صف دریافت کننده بر روی ماشین محلی ارسال می گردند .
آدرس فوق برای تست نرم افزارهای شبکه و در مواردی که اتصال شبکه برقرار نیست ، مفید می باشد.پاسخ : گزینه C توضیحات : آدرس IP : 127.0.0.1 ، آدرس Loopback در IPv4 می باشد .
آدرس فوق برای تست نرم افزارهای شبکه و در مواردی که اتصال شبکه برقرار نیست ، مفید می باشد.
سوال هفتم : آدرس Loopback در IPv6 چیست ؟0::0 0::1 127::0 127::1مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه b توضیحات : آدرس IP : 0:0:0:0:0:0:0:1 که به صورت خلاصه 1 :: 0 نوشته می گردد ، آدرس Loopback در IPv6 است.( معادل آدرس IP : 127.0.0.1 در IPv4پاسخ : گزینه b توضیحات : آدرس IP : 0:0:0:0:0:0:0:1 که به صورت خلاصه 1 :: 0 نوشته می گردد ، آدرس Loopback در IPv6 است.( معادل آدرس IP : 127.0.0.1 در IPv4 ) سوال هشتم : طول هدر IP می تواند با توجه به گزینه های استفاده شده ، متغیر باشد .
حداقل اندازه هدر IP چه میزان است ؟بیست بایت شانزده بایت شصت بایت بیست و چهار بایتمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه b توضیحات : معمولا" اندازه هدر یک IP بیست بایت است که حداقل اندازه ممکن برای هدر IP نیز محسوب می گردد .
در موارد خاص اندازه هدر IP می تواند تا شصت بایت نیز برسد .پاسخ : گزینه b توضیحات : معمولا" اندازه هدر یک IP بیست بایت است که حداقل اندازه ممکن برای هدر IP نیز محسوب می گردد .
در موارد خاص اندازه هدر IP می تواند تا شصت بایت نیز برسد .
سوال نهم: آدرس مبداء در دیتاگرام IPv4 در چه مکانی از هدر ذخیره می گردد ؟بایت های 5 تا 8 بایت های 9 تا 13 بایت های 13 تا 16 بایت های 17 تا 20مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه C توضیحات : آدرس سی و دو بیتی مربوط به دستگاه ارسال کننده بسته اطلاعاتی همواره در بایت های سیزده تا شانزده ذخیره می گردد .پاسخ : گزینه C توضیحات : آدرس سی و دو بیتی مربوط به دستگاه ارسال کننده بسته اطلاعاتی همواره در بایت های سیزده تا شانزده ذخیره می گردد .
سوال دهم : آدرس مقصد در دیتاگرام IPv4 در چه مکانی از هدر ذخیره می گردد ؟بایت های 5 تا 8 بایت های 9 تا 13 بایت های 13 تا 16 بایت های 17 تا 20مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه d توضیحات : آدرس سی و دو بیتی مربوط به دستگاه دریافت کننده بسته اطلاعاتی همواره در بایت های هیفده تا بیست ذخیره می گردد .پاسخ : گزینه d توضیحات : آدرس سی و دو بیتی مربوط به دستگاه دریافت کننده بسته اطلاعاتی همواره در بایت های هیفده تا بیست ذخیره می گردد .
سوال یک : فیلد طول هدر در دیتاگرام IPv4 که اندازه هدر IP را مشخص می نماید ، با چه واحدی اندازه گیری می گردد؟Bits Bytes longwords هیچکداممشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه c توضیحات : طول هدر دیتاگرام IP از لحاظ فنی با Longwords اندازه گیری می شود .
فیلد طول هدر چهار بیتی بوده و به همراه شماره نسخه پروتکل ، اولین بایت هدر IP را تشکیل می دهند .پاسخ : گزینه c توضیحات : طول هدر دیتاگرام IP از لحاظ فنی با Longwords اندازه گیری می شود .
فیلد طول هدر چهار بیتی بوده و به همراه شماره نسخه پروتکل ، اولین بایت هدر IP را تشکیل می دهند .
سوال دوم : فیلد طول دیتاگرام در دیتاگرام IPv4 چه چیزی را در خود ذخیره می نماید ؟مجموع بایت های موجود در دیتاگرام به اضافه هدر مجموع بایت های موجود در دیتاگرام منهای هدر مجموع longword موجود در دیتاگرام به اضافه هدر مجموع longword موجود در دیتاگرام منهای هدرمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه a توضیحات : طول یک دیتاگرام IP با بایت اندازه گیری شده و در آن اندازه بخش های هدر و داده ذخیره می گردد .پاسخ : گزینه a توضیحات : طول یک دیتاگرام IP با بایت اندازه گیری شده و در آن اندازه بخش های هدر و داده ذخیره می گردد .
سوال سوم: حداکثر اندازه یک دیتاگرام IP ( شامل هدر ) چه میزان است ؟1024 بایت 1500 بایت 4096 بایت 65535 بایتمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه d توضیحات : طول فیلد یک هدر IP شانزده بیت در نظر گرفته می شود ، بنابراین حداکثر اندازه ای که یک دیتاگرام IP می تواند حمایت نماید ، معادل دو به توان شانزده منهای یک یعنی 65،535 بایت است .پاسخ : گزینه d توضیحات : طول فیلد یک هدر IP شانزده بیت در نظر گرفته می شود ، بنابراین حداکثر اندازه ای که یک دیتاگرام IP می تواند حمایت نماید ، معادل دو به توان شانزده منهای یک یعنی 65،535 بایت است .
سوال چهارم : آیا IP می تواند بر روی هر شبکه فیزیکی دیگر و در کنار اترنت اجراء شود ؟خیر ( و IP بر روی اترنت اجراء نمی گردد ) خیر بلی ( اما IP بر روی اترنت اجراء نمی گردد ) بلیمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه d توضیحات : پروتکل IP بر روی اترنت و چندین اینترفیس سخت افزاری دیگر نظیر ATM کار می کندپاسخ : گزینه d توضیحات : پروتکل IP بر روی اترنت و چندین اینترفیس سخت افزاری دیگر نظیر ATM کار می کند .
سوال پنجم :پروتکل ARP: Address Resolution Protocol چه عملیاتی را انجام می دهد ؟تبدیل آدرس های IP به آدرس های اترنت اختصاص اتوماتیک آدرس های IP به کامپیوترها پیشگیری از اختصاص یک IP مشابه به دو کامپیوتر متفاوت هیچکداممشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه a توضیحات : پروتکلARP مسئولیت تبدیل آدرس های IP به آدرس های MAC : Media Access Control را برعهده دارد .
ARP معمولا" در سطح درایورهای سیستم عامل پیاده سازی می گردد .پاسخ : گزینه a توضیحات : پروتکلARP مسئولیت تبدیل آدرس های IP به آدرس های MAC : Media Access Control را برعهده دارد .
ARP معمولا" در سطح درایورهای سیستم عامل پیاده سازی می گردد .
سوال ششم : ARP از چه مکانیزمی به منظور یافتن آدرس های اترنت معادل آدرس های IP استفاده می نماید؟فورمول های ریاضی جدول lookup وب سایت مرکزی تولید کننده اعداد تصادفیمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه b توضیحات : ARP ، آدرس های IP و آدرس های MAC متناظر با هر یک از آنان را در یک جدول lookup نگهداری ( Cache ) می نماید .پاسخ : گزینه b توضیحات : ARP ، آدرس های IP و آدرس های MAC متناظر با هر یک از آنان را در یک جدول lookup نگهداری ( Cache ) می نماید .
سوال هفتم : کدامیک از دستورات زیر آدرس IP یک کامپیوتر را که بر روی آن سیستم عامل ویندور نصب شده است ، نمایش می دهد؟ipshow tracerout iplookup ipconfig ( winipcfg)مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه d توضیحات : دستور Ipconfig آدرس IP ، آدرس gateway و network mask را برای هر یک از آداپتورهای شبکه نمایش می دهد .با استفاده از سوئیچ های release و renew دستور فوق ، می توان IP نسبت داده شده به یک آداپتور شبکه را آزاد و یا مجددا" برای آن درخواست یک IP جدید نمود ( در مواردی که عملیات اختصاص IP توسط سرویس دهنده DHCP ، انجام می شود ) .پاسخ : گزینه d توضیحات : دستور Ipconfig آدرس IP ، آدرس gateway و network mask را برای هر یک از آداپتورهای شبکه نمایش می دهد .با استفاده از سوئیچ های release و renew دستور فوق ، می توان IP نسبت داده شده به یک آداپتور شبکه را آزاد و یا مجددا" برای آن درخواست یک IP جدید نمود ( در مواردی که عملیات اختصاص IP توسط سرویس دهنده DHCP ، انجام می شود ) .
سوال هشتم : کدامیک از برنامه های کمکی زیر به منظور ارائه گزارش لازم در خصوص پاسخگوئی یک کامپیوتر به یک آدرس IP ، طراحی شده است ؟traceroute ping ttcp netstatمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه b توضیحات : برنامه Ping با استفاده از یک پروتکل خاص بسته های اطلاعاتی را درشبکه ارسال می نماید .پاسخ : گزینه b توضیحات : برنامه Ping با استفاده از یک پروتکل خاص بسته های اطلاعاتی را درشبکه ارسال می نماید .
سوال نهم: کدامیک از دستورات زیر آدرس IP یک کامپیوتر را که بر روی آن سیستم عامل لینوکس نصب شده است ، نمایش می دهد؟ipconfig ifconfig linuxconf linuxcfgمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه b توضیحات : از دستور ifconfig به منظور نمایش و تغییر تنظیمات IP برای تمامی آداپتورهای شبکه استفاده می گردد.پاسخ : گزینه b توضیحات : از دستور ifconfig به منظور نمایش و تغییر تنظیمات IP برای تمامی آداپتورهای شبکه استفاده می گردد.
سوال دهم : هر یک از چهار فیلد عددی ( بایت ) یک آدرس IP که به صورت اعداد مبنای ده به همراه یک نقطه جداکننده نمایش داده می شوند را چه می نامند ؟octet word subnet classمشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه a توضیحات : هر یک از چهار بایت یک آدرس IP را octet نیز می گویند .پاسخ : گزینه a توضیحات : هر یک از چهار بایت یک آدرس IP را octet نیز می گویند .
سوال یک : بزرگترین و کوچکترین مقادیر ممکن برای یک octet چقدر است ؟صفر تا 255 صفر تا 256 صفر تا 512 صفر تا 999مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه a توضیحات : هر octet در یک آدرس IP می تواند دارای مقداری در محدوده 0 تا 255 باشد.
طول هر octet هشت بیت ( یک بایت ) استپاسخ : گزینه a توضیحات : هر octet در یک آدرس IP می تواند دارای مقداری در محدوده 0 تا 255 باشد.
طول هر octet هشت بیت ( یک بایت ) است.
سوال دوم : کدامیک از محدوده آدرس های IP زیر بخشی از یک شبکه کلاس A می باشد ؟0.0.0.0 - 126.255.255.255 1.0.0.0 - 127.255.255.255 1.0.0.0 - 126.255.255.255 0.0.0.0 - 127.255.255.255مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه c توضیحات : آدرس های کلاس A در محدوده IP 1.0.0.0 تا IP:126.255.255.255 می باشند .
آدرس IP : 0.x.x.x رزو شده بوده و IP : 127 .x.x.x برای شبکه broadcast در نظر گرفته شده و برای استفاده همه منظوره در دسترس نمی باشد.پاسخ : گزینه c توضیحات : آدرس های کلاس A در محدوده IP 1.0.0.0 تا IP:126.255.255.255 می باشند .
آدرس IP : 0.x.x.x رزو شده بوده و IP : 127 .x.x.x برای شبکه broadcast در نظر گرفته شده و برای استفاده همه منظوره در دسترس نمی باشد.
سوال سوم: کدامیک از محدوده آدرس های IP زیر بخشی از یک شبکه کلاس B می باشد ؟128.0.0.0 - 159.255.255.255 128.0.0.0 - 175.255.255.255 128.0.0.0 - 191.255.255.255 128.0.0.0 - 207.255.255.255مشاهده پاسخ : پاسخ : گزینه c توضیحات : در یک شبکه کلاس B ، اولین سه بیت مربوط به اولین octet دارای مقدار '110' می باشد .
بنابراین محدوده کلاس B شامل IP: 128.0.0.0 تا IP: 191.255.255.255 استپاسخ : گزینه c توضیحات : در یک شبکه کلاس B ، اولین سه بیت مربوط به اولین octet دارای مقدار '110' می باشد .
بنابراین محدوده کلاس B شامل IP: 128.0.0.0 تا IP: 191.255.255.255 است .