تحصیل از راه دور نسبت به دانشگاههای حضوری روزانه به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای سدترسی آسان به تحصیلات در بخش وسیعترین برای مردم می باشد. این مقاله نقشی را که برنامه ی تحصیل از راه دور دانشگاه چانگ در دسترسی فزاینده به تحصیلات، تساوی حقوق و نیز ایجاد پیشرفت قابل قبول در کامرون ایفا می کند را مورد مطالعه قرار می دهد.
مؤسسات آموزش عالی در سراسر جهان کاهش های بودجه ای عمده ای را متحمل شده اند. جمعیت در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است که این امر تقاضا برای تحصیل را تحت فشار قرار می دهد. در حالیکه منابع در حال کاهش است و این امر اجباری را برای توسعه دهندگان و سیاست گذاران است تا راههای جدیدی برای ارائه تحصیلات بیابند. در مقایسه با تجربیات و کمک های برنامه های آموزشی حضوری، تحصیل از راه دور به عنوان یک سرمایه گذاری مطلوب و یک پاسخ راهگشا برای مشکلات جاری (مردم) قرار گرفته است و نیز یک جایگزین مناسب آموزش حضوری می باشد.
تاریخچه ی کشور
کامرون، کشوری است که به طور رسمی دو زبانه می باشد (انگلیسی و فرانسه) و بین آفریقای غربی و مرکزی با مساحت کلی 442/475 کیلومتر مربع احاطه شده است. این کشور قبل از WW1 در ابتدا مستعمره ی آلمان بود و سپس بین فرانسه (80%) و بریتانیا (20%) تقسیم شد. دارای جمعیتی 14 میلیونی است که 51% از ساکنان آن زنان می باشند.
این کشور از عرض جغرافیایی 13-2 درجه ی شمال اکوادر و طول جغرافیایی 16-8 درجه ی شرق نصف النهار گرینوچ امتداد دارد و از شمال توسط دریاچه ی چاد، از شرق با جمهوری چاد و جمهوری آفریقای مرکزی، از جنوب با جمهوری کنگو، گابن و گینه ی جدید و از شرق با سمت راست بانی و نیجریه محصور شده است.
مردم کامرون را می توان به دو دسته ی وسیع تقسیم کرد: آنهایی که در شمال هستند و غالباً مسلمانند و آنهایی که در جنوب می باشند و عمدتاً مسیحی هستند. این کشور به 10 ایالت اجرایی تقسیم شده است، 3 تای آنها در شمال هستند، جائیکه بالاترین آمار بیسوادی 75% مردان و 81% زنان – در آن ثبت شده است (آبگارات آل 20:1944).
اگر چه بین سالهای 1976 و 1987 بیسوادی در میان بچه های 11 ساله و بزرگتر از 53% به 41% رسید و میزان ثبت نام برای بچه های 14-6 ساله از 67% به 73% افزایش یافت (1995:75 بانک جهانی). هنوز تفاوت های ناحیه ای در دسترسی به تحصیلات نشان می دهد که ایالات جنوبی، مرکزی و کرانه ای در مقایسه با ایالات شمالی و شمال دور که در حدود 70% بیسوادی را داراست، دارای پایین ترین میزان بیسوادی (20%) می باشد (بانک جهانی : 1995). بنابر سرشماری جمعیت ملی در 1987، فقط 15% از دختران در مناطق شهری با سن 24-15 سال در مدارس ثبت نام نکرده بودند (8% برای پسران) که در مقایسه با آن در مناطق روستایی 46% دختران و 29% پسران بودن تحصیلات بودند. (بانک جهانی 1995)
سیستم آموزشی در کامرون در میان دو نظام فرهنگی سازمان یافته است : آنگلوساکسون برای دو ایالت انگلیسی زبان در جنوب غرب و شمال غرب و فرانسه زبان برای هشت ایالت باقی مانده (آدامارا، مرکز، شرق، شمال دور، کرانه ای، شمال، جنوب و غرب). فرانسه و انگلیسی دروس اجباری برای همه ی سطوح در سیستم آموزشی می باشند. (مقدماتی ثانویه و ثلثی).
تحصیلات عالی در کامرون توسط چهار دانشگاه شش ایالتی و یک دانشگاه کاتولیک و یک دانشگاه هفتم به نام One sevent Day Advafist ارائه می شود.
تحصیلات عالی خصوصی در کامرون نسبتاً به میزان کمتر توسعه یافته است. اما با جمعیعت 60% با سن زیر 25 سال، تقاضا برای تحصیل تقریباً بالاست. تحصیلات تخصصی در زمینه های کشاورزی، مهندسی و پزشکی توسط دانشگاههای تخصصی، دولتی ارائه می شود و دسترسی به آن توسط آزمون ورودی رقابتی می باشدبنابراین، همه ی کسانی که شایستگی دارند و می خواهند مطابق انتخاب خود ادامه ی تحصیل دهند، قادر به دسترسی به برنامه های آموزشی نخواهند بود.
پیشگام برنامه ی تحصیل از راه دور در کامرون، در دانشگاه چانگ در مناطق کوهستانی غربی کامرون واقع شده است. دانشگاه چانگ یک موسسه ی ایالتی با 5 دانشکده است. دانشکده ی کشاورزی که برنامه ی تحصیل از راه دور را در خود جای داده است، محوری است که در حول آن آموزش، تحقیق و توسعه چانگ تغییر کرده است. دانشگاه چانگ تنها موسسه ی آموزش عالی کشاورزی در کامرون است.
وضعیت آموزش از راه دور در کامرون
آموزش از راه دور در کامرون در دهه ی 1970 در آموزش و پرورش معلمان شروع به کار کرد. اما این ابتکار به علت عدم تدبیر فنون، کمبود منابع و عدم آشنایی با مفاهیم بیش از چند سال طول نکشید. بسیاری از مردم که تحصیلات خود را از راه دور کسب کرده بودند، دانش خود را از دانشگاههای مشابه خارج از کشور به خارج از کشور بدست آورده بودند.
بنابراین برنامه ی تحصیل از راه دور در دانشگاه چانگ، اولین و تنها عمل کننده ی چنین برنامه ای در کامرون است. به دور از اصل پیشگام بودن آن، این برنامه همچنین در دانشگاه کشاورزی بی همتاست. این برنامه منتهی به دیپلمی در کشاورزی حاره ای در سه زمینه علم حیوانان و علم محصول و مدیریت کشاورزی، می شود. برنامه های گواهینامه پایان دوره نیز با چنین روش های مشابهی ارائه می شوند.
این برنامه به عنوان پروژه ای که توسط موسسه ی توسعه ی بین المللی کانادایی (CIDA ) و دولت کامرون تأسیس شده است در سال 1990 شروع به کار کرد. دانشگاه گلف (Guelx) کانادا به طور مشترک با دانشگاه چانگ برای تکمیل پروژه همکاری کرد. با خاتمه یافتن سرمایه ی CIDA در آگوست 1998 ، این پروژه را در 1 سپتامبر 1998 به عنوان رنامه ای مؤثر از دانشگاه چانگ شد.
برنامه ی تحصیلی 20 رشته شامل موارد زیر است :
تغذیه و مراتع حیوانات، تکنولوژی تغذیه، فرآوری خوک، فرآوری گله ی گاو، گوسفند و بز، فرآوری ماکیان و خرگوش، محصولات خوراکی، محصولات گیاهی، علم کاربردی خاک، کاردانی بیماری و آفات، آبیاری و زهکشی، پردازش و ذخیره سازی محصول، توسعه کشاورزی، جامعه شناسی کاربردی روستا، معرفی اقتصاد کشاورزی، دارایی و اعتبار کشاورزی، مدیریت مزرعه، بازاریابی کشاورزی، تحلیل پروژه و کشت و جنگلداری. مؤسسه ای که برنامه ی تحصیل از راه دور را در خود جای داده است، آموزشگاه پیشرفته ی ملی کشاورزی است . که در اوایل دهه ی 1960 بلافاصله بعد از استقلال کامرون تأسیس شد.
پذیرش در آموزشگاه کشاورزی همانگونه که در 39 سال گذشته بوده است، هنوز هم بر اساس آزمون ورودی رقابتی است هدف اصلی و سطح آموزش این برنامه برخلاف پشت صحنه ی موجود از دستیابی کنترل شده به تحصیلات عالی در زمینه ی کشاورزی در کامرون بود. برنامه ی کشاورزی در دانشگاه چانگ یک برنامه ی پنج ساله است که توسط دانشکده ی کشاورزی ارائه شده است. این برنامه برای دارندگان سطح پیشرفته ی GCE و مهندسان علوم (شامل 12-13 سال تحصیلات آموزشی مقدماتی و ثانویه است) گشوده می باشد.