یک برنامه کامپیوتری ، از مجموعه ای دستورالعمل که نوع و نحوه انجام یک فعالیت را برای کامپیوتر مشخص می نمایند ، تشکیل می گردد.
دستورالعمل های نوشته شده بعنوان نمونه ممکن است به کامپیوتر اعلام نمایند که تعدادی از اعداد را با یکدیگر جمع و یا دو عدد را بایکدیگر مقایسه و بر اساس نتیجه بدست آمده ، اتخاذ تصمیم نماید.
دستورالعمل های نوشته شده ، صرفا برای کامپیوتر قابل فهم و اجراء خواهند بود.کامپیوتر دستورالعمل های نوشته شده را اجراء و ماحصل آن رسیدن به اهدافی خواهد بود که بر اساس آن برنامه طراحی و پیاده سازی شده است .
دستورالعمل ها ، می بایست با استفاده از یکی از زبانها ی برنامه نویسی نوشته شده ( کد ینگ ) و در ادامه در اختیار کامپیوتر قرار داده شوند.
زبانهای برنامه نویسی متعددی نظیر : فرترن ، بیسیک ، کوبال ، پاسکال، ،C ، جاوا ، ویژوال بیسیک و ...
وجود دارد.
برنامه نویسی کامپیوتر ، مشابه آموزش گره زدن کفش به کودکان است .
برای نیل به هدف فوق ، می بایست تمامی مراحل لازم بصورت شفاف به کودکان آموزش داده شود .
کودکان با دنبال نمودن دستورالعمل های ارائه شده ، قادر به گره زدن کفش خود خواهند بود ( روش انجام این کار برای آنان مشخص شده و بر اساس آن ، امکان نیل به هدف مورد نظر توسط کودکان فراهم می گردد ) .
VB.NET ، زبانی است که می توا ن نحوه نیل به یک خواسته را بکمک آن بصورت شفاف ( نظیر آموزش گره زدن کفش به کودکان ) مشخص و کامپیوتر با دنبال نمودن مراحل مشخص شده ، خواسته مورد نظر را محقق نماید.
با استفاده از VB.NET ، می توان محصولاتی راایجاد که زمینه استفاده از آنان در محیط ویندوز و اینترنت ، وجود خواهد داشت .
فراموش نکنیم در زمان فراگیری یک تکنولوژی در ابتدا می بایست شیوه راه رفتن را بیاموزیم و در ادامه اقدام به دویدن نمود .
VB.NET یکی از زبان های حمایت شده در دات نت می باشد .
با استفاده از زبان فوق علاوه بر اینکه می توان برنامه های مبتنی بر ویندوز را پیاده سازی نمود ، امکان استفاده از آن بعنوان زبان مورد نظر در زمان ایجاد برنامه های مبتنی بر وب که از تکنولوژی ASP.NET استفاده می نمایند ، نیز وجود خواهد داشت .
با توجه به اهمیت و جایگاه خاص این زبان در دات نت ، مجموعه مقالاتی در رابطه با آموزش اصولی این زبان آماده شده که بتدریج بر روی سایت قرار خواهند گرفت .
در اولین مقاله از این مجموعه به معرفی اولیه VB.NET خواهیم پرداخت .
در ابتدا لازم است با ویژگی های منحصر بفرد برنامه های مبتنی بر ویندوز در قیاس با برنامه های مبتنی بر DOS ، آشنا شده و پس از مروری مختصر به روند شکل گیری نسخه های متعدد ویژوال بیسیک ، با نحوه نصب آن نیز آشنا شویم .
برنامه نویسی مبتنی بر DOS در مقابل ویندوز
برنامه نویسی مبتنی بر ویندوز دارای تفاوت های عمده ای نسبت به برنامه نویسی سنتی در محیط DOS است.برنامه های DOS ، مسیری دقیق و مشخص را ازابتدا تا پایان دنبال می نمایند .
رویکرد فوق ، باعث بروز محدودیت هائی در رابطه با عملکرد برنامه ها از یکطرف و تحمیل محدودیت هائی به کاربران در طی نمودن مسیر مشخص شده ، می گردد.
از زاویه ای خاص می توان عملکرد یک برنامه مبتنی بر DOS را مشابه قدم زدن در یک راهرو ( سالن )، در نظر گرفت .
بمنظور رسیدن به نقطه انتهائی سالن ، می بایست طول سالن طی تا به انتهای آن رسید .
در این راستا از موانع متعدد موجود در مسیر
، می بایست عبور تا سرانجام به مقصد مورد نظر رسید .
در زمان پیمودن مسیر ، صرفا امکان بازنمودن درب های خاصی ، وجود خواهد داشت .
ویندوز ، دنیای جدیدی از برنامه نویسی مبتنی بر رویداد را ایجاد نموده است .
کلیک نمودن موس ، تغییر اندازه پنجره ، تغییر محتویات یک Textbox ، نمونه هائی از یک رویداد می باشند.
کدهای نوشته شده ، نحوه برخورد با یک رویداد را مشخص می نماید.
برای رسیدن به انتهای یک سالن کافی است بر روی انتهای سالن ، کلیک نمود و دیگر ضرورتی به پیمودن تمامی مسیر تا رسیدن به انتهای سالن نخواهد بود .
درصورتیکه به انتهای سالن رسیده باشیم و متوجه گردیم که این مکان ، محلی نیست که انتظار آن را داشته ایم ، بسادگی می توان مقصد جدیدی را برای خود انتخاب ، بدون اینکه ضرورتی به برگشت در نقطه آغازین مسیر وجود داشته باشد.
برنامه نوشته شده عکس العمل های لازم در ارتباط با حرکت شما را بهمراه عملیات مربوطه بمنظور تکمیل فعالیت ها ی مورد نظر انجام خواهد داد .
با استفاده از VB.NET ، می توان کدهای لازم بمنظور ارائه عکس العمل لازم در زمان تحقق یک رویداد را نوشت .در این راستا ، برنامه نویسان می توانند کدهای لازم در رابطه با رویدادهائی که امکان تحقق آنها وجود دارد را نوشته تا در زمان بروز رویداد مورد نظر ، عکس العمل لازم از طرف برنامه صورت پذیرد.در این زمینه می توان از نوشتن کدهای دیگر بمنظور برخورد با رویدادهای غیرضروری ، صرفنظر کرد.
مثلا ویندوز قادر به تشخیص رویدادکلیک از کلیک مضاعف است .
این بدان معنی است که اگر می خواهید برنامه مورد نظر شما ،عکس العمل لازم در ارتباط با رویداد کلیک را داشته باشد ، می بایست صرفا کد مربوط به رویداد کلیک، نوشته گردد و الزامی به نوشتن کدهای لازم بمنظور برخورد با رویداد کلیک مضاعف ، وجود نخواهد داشت .
در دنیای برنامه نویسی DOS ، کاربر عکس العمل لازم را نسبت به برنامه انجام می دهد در صورتیکه در ویندوز ، برنامه ها عکس العمل لازم را با توجه به رفتار کاربران ، انجام خواهند داد .
یکی دیگر از مزایای مهم برنامه های ویندوز ، عدم وابستگی برنامه ها به یک سخت افزار خاص است .
ویندوز تمهیدات لازم در خصوص ارتباط با سخت افزار را پیش بینی و برنامه نویسان نیاز به آگاهی از نحوه عملکرد یک دستگاه سخت افزاری خاص بمنظور استفاده از آن ، نخواهند داشت .
مثلا برنامه نویسان ضرورتی به آگاهی از نحوه عملکرد هر نوع چاپگر لیزری، بمنظور ایجاد خروجی مورد نظر خود در برنامه ها ، نخواهند داشت.
ویندوز، امکانات لازم در این خصوص را از طریق ارائه روتین های عمومی که با درایورهای مورد نظر مرتبط می گردند ، فراهم می نماید.
شاید همین موضوع دلیل موفقیت ویندوز باشد .
روتین های عمومی اصطلاحا Windows (API ) Application Programming Interface نامیده می شوند .
تاریخچه ویژوال بیسیک
قبل از معرفی ویژوال بیسیک در سال 1991 ، پیاده کنندگان نرم افزار مجبور به تسلط و مهارت در زمینه استفاده از ++C بهمراه موارد پیچیده ای در این خصوص بودند .
بدین ترتیب ، صرفا افراد خاص آموزش دیده، قادر به خلق نرم افزارهای قدرتمند بمنظور اجراء در محیط ویندوز بودند.
ویژوال بیسیک ، محدودیت فوق را تغییر و می توان این ادعا را داشت که امروزه خطوط زیادی از برنامه های نوشته شده با استفاده از ویژوال بیسیک کد شده است .
ویژوال بیسیک ، ظاهر برنامه نویسی تحت ویندوز را با حذف عملیات اضافی برای نوشتن کدهای لازم جهت طراحی بخش رابط کاربر (UI) ، تغییر داده است .
در این راستا ، زمانیکه بخش رابط کاربر ، ترسیم می گردد ، برنامه نویس می تواند کدهای لازم بمنظور انجام عکس العمل مناسب در رابطه با رویداد ها را به آن اضافه نماید .
زمانیکه ماکروسافت نسخه شماره سه ویژوال بیسیک را ارائه نمود ، مجددا دنیای برنامه نویسی با تغییر مهمی مواجه گردید.
در این راستا امکانات مناسبی برای نوشتن برنامه های مبتنی بر بانک های اطلاعاتی ، در اختیار برنامه نویسان قرار گرفت.
ماکروسافت بدین منظور محصول جدیدی با نام DAO)Data Access Objects) را ارائه نمود .
برنامه نویسان با استفاده از DAO ، امکان انجام عملیات متفاوت در رابطه با داده ها را ، بدست آوردند .
نسخه های شماره چهار و پنج ، قابلیت های نسخه سه را افزایش و این امکان را برای پیاده کنندگان نرم افزار فراهم نمود تا برنامه های خود را جهت اجراء در محیط ویندوز 95 ، طراحی و پیاده سازی نمایند .
در این زمینه ، برنامه نویسان قادر به نوشتن کدهائی گردیدند که امکان استفاده از آنان توسط سایر پیاده کنندگان نرم افزار که از زبانی دیگر استفاده می کردند، فراهم گردید.
نسخه شماره شش ویژوال بیسیک ، روش جدیدی بمنظور دستیابی به بانک های اطلاعاتی را ارائه نمود: ADO)ActiveX Data Objects ) .
یکی از اهداف اولیه طراحی ADO ، امکان دستیابی به بانک های اطلاعاتی برای پیاده کنندگان برنامه های مبتنی بر وب است که از تکنولوژی ASP ، استفاده می نمایند.
همزمان با ارائه جدیدترین نسخه ویژوال بیسیک که VB.NET نامیده می شود ، بسیاری از محدودیت های مرتبط با ویژوال بیسیک برطرف گردید .
در گذشته ویژوال بیسیک با انتفادات فراوان مواجه ( عدم وجود امکانات مناسب در مقایسه با جاوا و یا ++C ) و بسیاری آن را نظیر یک اسباب بازی در دنیای وسیع زبان های برنامه نویسی می پنداشتند.
VB.NET با غلبه بر مشکلات نسخه های پیشین ، توانسته است در مدت زمان کوتاهی ، بعنوان یک ابزار پیاده سازی بسیار قدرتمند مطرح و گزینه ای مناسب برای برنامه نویسان در تمامی سطوح باشد .
تاریخچه ویژوال بیسیک قبل از معرفی ویژوال بیسیک در سال 1991 ، پیاده کنندگان نرم افزار مجبور به تسلط و مهارت در زمینه استفاده از ++C بهمراه موارد پیچیده ای در این خصوص بودند .
بدین ترتیب ، صرفا" افراد خاص آموزش دیده، قادر به خلق نرم افزارهای قدرتمند بمنظور اجراء در محیط ویندوز بودند.
زمانیکه ماکروسافت نسخه شماره سه ویژوال بیسیک را ارائه نمود ، مجددا" دنیای برنامه نویسی با تغییر مهمی مواجه گردید.
یکی از اهداف اولیه طراحی ADO ، امکان دستیابی به بانک های اطلاعاتی برای پیاده کنندگان برنامه های مبتنی بر وب است که از تکنولوژی ASP ، استفاده می نمایند.
همزمان با ارائه جدیدترین نسخه ویژوال بیسیک که VB.NET نامیده می شود ، بسیاری از محدودیت های مرتبط با ویژوال بیسیک برطرف گردید .
VB.NET با غلبه بر مشکلات نسخه های پیشین ، توانسته است در مدت زمان کوتاهی ، بعنوان یک ابزار پیاده سازی بسیار قدرتمند مطرح و گزینه ای مناسب برای برنامه نویسان در تمامی سطوح باشد .
نصب VB.NET برای نصب VB.NET ، از دو رویکرد متفاوت می توان استفاده کرد : نصب بهمراه ویژوال استودیو دات نت نصب نسخه استاندارد هر یک از گزینه های فوق ، امکان ایجاد برنامه های مبتنی بر ویندوز را فراهم می نمایند .
مراحلی که در ادامه ذکر می گردد ، نحوه نصب ویژوال استودیو را تشریح می نماید .
مرحله اول : برنامه Setup.exe را از روی CD مربوطه فعال نمائید.
مرحله دوم : جعبه محاوره ای ، مراحل و اولویت های عملیات نصب را نشان خواهد داد.
بمنظور صحت عملکرد VB.NET ، چندین Component نصب و یا بهنگام خواهند شد .
اولین مرحله نصب، بهنگام سازی عناصر (Components) است .
بر روی گزینه Windows Component Update ، کلیک نمائید.
مرحله سوم : برنامه نصب در ادامه سیستم را بررسی تا نوع عناصری را که می بایست بهنگام گردند، مشخص گردد.
دامنه فرآیند بهنگام سازی به وضعیت ماشینی که بر روی آن ویژوال استودیو دات نت نصب می گردد، بستگی خواهد داشت .
مرحله چهارم : با توجه به اینکه ممکن است در زمان بهنگام سازی لازم باشد چندین مرتبه سیستم راه اندازی گردد ، از شما درخواست نام و رمز عبور شده تا ضرورتی به نشستن و نگاه کردن به کامپیوتر و واکنش لازم ( درج نام و رمز عبور به سیستم ) پس از هر مرتبه راه اندازی سیستم نباشد .
بدین ترتیب در زمان راه انداری سیستم ، عملیات مربوطه بصورت اتوماتیک و بدون نیاز به تایپ نام و رمز عبور ، انجام خواهد شد .
عملیات فوق ، اختیاری است و در صورتیکه گزینه فوق انتخاب نگردد ، با هر مرتبه راه اندازی سیستم، پیام مناسب ارائه و می بایست واکنش لازم ( تایپ نام و رمز عبور) را انجام داد .
مرحله پنجم : در این مرحله با فشردن دکمه !
Install Now ، بهنگام سازی عناصر (Components) آغاز می گردد .
با اتمام هر یک از آیتم ها یک Check mark بمنزله اتمام مرحله مربوطه نشان داده می شود .
در مقابل عنصر جاری برای بهنگام سازی نیز یک فلش قرمز رنگ نسان داده می شود.
مرحله ششم : پس از بهنگام سازی عناصر ، مجددا" به صفحه اصلی Setup مراجعت و امکان نصب ویژوال استودیو دات نت فراهم می گردد.( کلیک نمودن برروی گزینه Visiual Studio.NET ) نکته : در صورتیکه قصد دارید که از طریق ماشین فوق ، یک برنامه تحت وب پیاده سازی نمائید ، لازم است IIS و FrontPage Extensions قبلا" نصب شده باشد( بصورت پیش فرض در زمان نصب ویندوز 2000 نصب خواهد شد ) در صورتیکه ویژوال استودیو دات نت ، بر روی کامپیوتری نصب می گردد که دارای سیستم عامل ویندوز 2000 نسخه Professional است ، با یک پیام خطاء مواجه خواهیم شد( عدم وجود عناصر لازم ) با فشردن دکمه Install Component ، عملیات نصب IIS و Frontpage Extensions انجام خواهد شد .
در صورتیکه دکمه Continue ، انتخاب گردد ، در آینده نمی توانید برنامه های تحت وب را بصورت محلی بر روی کامپیوتر خود پیاده سازی نمائید .
مرحله هفتم : نظیر اکثر برنامه های نصب ، لیستی از گزینه های موجود ( شامل عناصر ) برای نصب در اختیار شما قرار می گیرد .
شما می توانید ، صرفا" آنچیزی را که بدان نیاز دارید ، نصب نمائید .
مثلا" در صورتیکه ظرفیت درایو شما پایین و یا ضرورتی به استفاده از ویژوال ++C دات نت را ندارید ، می توان در این مرحله از نصب آن صرفنظر کرد.
هر گزینه ای که در این مرحله انتخاب نمی گردد ، می توان در صورت ضرورت آن را در آینده نصب کرد.
برای هر یک از امکاناتی که قرار است نصب گردند ، سه بخش اطلاعاتی متفاوت نمایش داده می شود : بخش Feature Properties .
فایل ها ی مورد نظر برای نصب و میزان فضای مورد نیاز را نشان می دهد .
بخش Feature description .
هر Feature چیست و چه عملیاتی را انجام می دهد .
بخش Space Allocation ، وضعیت فضای ذخیره سازی هارد را با توجه به گزینه های انتخاب شده ، نشان خواهد داد .
نکته : زمانیکه ویژوال استودیو دات نت ، اجراء می گردد مجموعه ای از اطلاعات بین دیسک و حافظه مبادله می گردد .
بنابراین لازم است به میزان کافی ظرفیت آزاد بر روی هارد دیسک وجود داشته باشد ، در این راستا نمی توان دقیقا" مشخص نمود که به چه میزان فضای آزاد نیاز خواهد بود ولی حداقل یکصد مگابایت توصیه می گردد .
مرحله هشتم : ویژوال استودیو دات نت ، شامل مجموعه ای گسترده از فایل های مستندات ( راهنما ) است .
در این مرحله می توان تنظیمات لازم در خصوص اجرای مستندات از طریق CD و یا دایرکتوری نصب شده بر روی هارد را انجام داد .
در این زمینه می توان یک مسیر بر روی هارد را مشخص تا مستندات نصب و یا گزینه Run From Source را انتخاب تا بر اساس آن مستندات همچنان بر روی CD باقی بمانند .
مرحله نهم : پس از انتخاب عناصر مورد نظر برای نصب ، با فشردن دکمه !
Install Now ، عملیات نصب آغاز می گردد .
مدت زمان نصب ، بستگی به موارد انتخابی و نوع سیستم دارد .
مثلا" نصب تمام ویژوال استودیو دات نت بهمراه تمامی مستندات بر روی یک ماشین با دارا بودن 256 مگابایت حافظه اصلی، سرعت 650 مگاهرتز و دوازده گیگابایـت هارد دیسک ، حدود یک ساعت طول خواهد کشید .
مرحله دهم : پس از اتمام مرحله قبل ، با انتخاب گزینه Service Release ، بررسی لازم در خصوص بهنگام سازی انجام می گیرد .
این عملیات از طریق اینترنت انجام خواهد شد .
در این زمینه به یک خط پرسرعت و مطمئن نیاز خواهد بود .
پس از انجام مراحل فوق ، ویزوال استودیو دات نت بر روی سیستم نصب و محیط لازم برای نوشتن برنامه های VB.NET فراهم شده است .
ذخیره سازی اطلاعات در VB.NET ( بخش اول ) یکی از مهمترین مسائل موجود در هر زبان برنامه نویسی ، نحوه ذخیره و بازیابی اطلاعات مورد نیاز یک برنامه است .
فرض کنید ، قصد نوشتن برنامه ای را داشته باشیم که در آن از کاربران بخواهیم نام خود را وارد نمایند .
پس از درج نام توسط کاربران ، اطلاعات فوق را چگونه می بایست ذخیره نمود تا امکان استفاده از آنان در برنامه ، فراهم گردد؟.
چگونه می توان اقدام به ذخیره سازی داده هائی با محتویاتی خاص نظیر : "اعداد" و یا " تاریخ " نمود؟.
نحوه بازیابی اطلاعات ذخیره شده به چه صورت است ؟
در پاسخ به تمامی سوالات فوق ، می بایست به جایگاه بسیار مهم "متغیرها " در یک زبان برنامه نویسی ، اشاره نمود .
متغیرها یکی از مفاهیم اولیه و در عین حال بسیار مهم در دنیای برنامه نویسی می باشند .
با استفاده از متغیرها یک نام ( label ) به ناحیه ای از حافظه نسبت داده شده و امکان ذخیره سازی نوع خاصی از داده در آن فراهم می گردد .
هر یک از زبان های برنامه نویسی دارای امکانات و مجموعه قوانینی به منظور تعریف ، نسبت دهی و دستابی به محتویات یک متغیر می باشند .با استفاده از متغیرها ، امکان انجام عملیات متفاوتی نظیر محاسبات ریاضی ، پردازش بر روی رشته ها ، شمارش طول یک عبارت ، در یک برنامه فراهم می گردد .
VB.NET ، زبانی قدرتمند در ارتباط با نوع داده ها می باشد .
در زمان تعریف یک متغیر ، می بایست نوع داده مربوطه را نیز مشخص نمود (نظیر String,Integer و یا Date ) .پس از تعریف یک متغیر و نوع آن ، نحوه برخورد با داده ( نحوه ذخیره و بازیابی و انجام عملیات مجاز بر روی آن ) ، مشخص می گردد.
در این مقاله قصد داریم به بررسی امکانات VB.NET به منظور ذخیره سازی اطلاعات پرداخته و در این راستا با نوع های متفاوت داده و جایگاه هر یک از آنان ، آشنا شویم .
متغیر چیست ؟
متغیر ، مرجعی برای مراجعه به یک محل خاص در حافظه بوده که برنامه نویس برای مراجعه به آن یک نام خاص را تعریف و مشخص می نماید .
از مکان های فوق به منظور ذخیره سازی اطلاعات و استفاده از محتویات مربوطه در یک برنامه استفاده می گردد.
در حقیقت متغیرها ، اطلاعاتی را بطور حقیقی در خود ذخیره نمی نمایند بلکه ما را به سمت محل ذخیره سازی و در نهایت یافتن اطلاعات ، هدایت می نمایند .
مثال : در مثال زیر سه متغیر به منظور ذخیره سازی یک رشته Text ، یک مقدار عددی و یک تاریخ ، تعریف و مقداردهی شده اند .
پس از تعریف هر متغیر ، امکان نسبت دهی یک مقدار به آن ، مشاهده اطلاعات ذخیره شده ، بازیابی اطلاعات و یا درج اطلاعات جدید در آن ، فراهم می گردد.متغیرها از جمله عناصر ضروری برای ذخیره سازی داده در یک زبان برنامه نویسی بوده و VB.NET نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود .
تعریف یک متغیر همانگونه که در مثال قبل مشاهده گردید ، قبل از انتساب مقدار به یک متغیر، می بایست اقدام به تعریف متغیر و مشخص نمودن نوع داده آن نمود .
پس از تعریف یک متغیر و مشخص نمودن نوع آن ، نحوه برخورد با آن در برنامه مشخص خواهد شد.
با استفاده از فرآیندی موسوم به Declaration ، اقدام به تعریف متغیرها و نوع آنان ، می گردد.
تعریف متغیرها ، یکی از نکات مهم در دنیای برنامه نویسی است .
در زما ن ایجاد صفحات پویا با استفاده از ASP.NET و توسط زبان های برنامه نویسی نظیر VB.NET و یا سی شارپ ، می بایست تمامی متغیرها قبل از استفاده دریک برنامه و یا صفحه وب ، تعریف گردند .
در VB.NET برای تعریف یک متغیر از کلید واژه Dim ( اقتباس شده از واژه Dimension ) ، استفاده می گردد.
مثال : در مثال زیر ، یک متغیر رشته ای با نام strCityName ، تعریف و در ادامه مقدار " Teharn" ، به آن نسبت داده شده است .
در زمان تعریف یک متغیر بطور همزمان می توان مقداری را به آن نیز نسبت داد ( تعریف و مقداردهی همزمان ) : امکان تعریف همزمان چندین متغیر هم نوع در یک سطر نیز وجود دارد : ( تعریف همزمان چندین متغیر با نوع یکسان ) درادامه می توان به هریک از متغیرهای تعریف شده ، مقدار مورد نظر را نسبت داد .
مثال کاربردی : در این مثال در ابتدا سه متغیر را تعریف و پس از مقداردهی مناسب هر یک از آنان ، نتایج را با یک فرمت مناسب در خروجی نمایش خواهیم داد ( یک صفحه ASPX ) .
مرحله اول : فعال نمودن ویرایشگر صفحات وب و تایپ دستورات زیر : مرحله دوم : ذخیره نمودن برنامه فوق در فایلی با نام TestVariable.aspx مرحله سوم : فعال نمودن فایل TestVariable.aspx در مرورگر مرحله چهارم : برگشت به برنامه فوق و افزودن یک خط جدید ( استفاده از یک متغیر که قبلا" تعریف نشده باشد ) مرحله پنجم : ذخیره نمودن برنامه فوق در فایلی با نام TestVariable.aspx مرحله ششم : فعال نمودن فایل TestVariable.aspx در مرورگر همانگونه که مشاهده می شود ، در خط شماره نه (خطی که از متغیر ArticleAuthor ، استفاده شده است ) به دلیل استفاده از متغیری که قبلا" اقدام به تعریف آن نشده است با یک خطاء مواجه خواهیم شد.
به منظور برطرف نمودن خطای فوق ، می بایست متغیر ArticleAuthor تعریف و در ادامه مقدار مورد نظر در آن ذخیره گردد.
توضیحات مثال : در برنامه فوق ، در ابتدا اقدام به تعریف سه متغیر شده است .
ما قصد داریم که از text در متغیر ArticleTitle استفاده نمائیم ، بنابراین آن را به صورت String تعریف کرده ایم .
شماره مقاله یک عدد صحیح است و بدین منظور و برای نگهداری مقدار مربوطه از متغیری با نام ArticleNumber و نوع صحیح استفاده شده است .
از متغیر PublishDate ، که از نوع Date تعریف شده است به منظور ذخیره تاریخ نشر یک مقاله، استفاده شده است .
پس از تعریف هر یک از متغیرها ، می توان به هر یک از آنان مقدار مورد نظر را نسبت داد : مقدار " ذخیره سازی اطلاعات در VB.NET ( بخش اول ) " ، به متغیر ArticleTitle نسبت داده شده است .
در این رابطه ، مقدار مورد نظر بین علامت کوتیشن قرار داده شده است .
بدین ترتیب به VB.NET اعلام می شود که ما قصد نسبت دهی یک text به یک متغیر را داریم .
در صورتی که تمایل به انتساب یک مقدار عددی به متغیری را داشته باشیم ، می بایست علامت کوتیشن را حذف نمائیم.
در متغیردوم ، مقداری صحیح و عددی به ArticleNumber ، نسبت داده شده است .
در نهایت مقداری از نوع Date به متغیر PublishDate ، نسبت داده شده است .
در ادامه ، سه کنترل ، و با نام Label1,Label2 و Label3 ایجاد و مقدار خصلت Text هر یک از آنان ، محتویات هر یک از سه متغیر تعریف شده، در نظر گرفته شده است .
در ادامه ، یک خط جدید به برنامه اضافه گردید تا نشان داده شود که در صورت استفاده از یک متغیر که قبلا" آن را تعریف نکرده ایم ، با چه نوع خطائی برخورد خواهیم کرد.
علت بروز خطاء ، به عدم تعریف متغیر ArticleAuthor ، برمی گردد .
برای رفع اشکال فوق ، می بایست متغیر ArticleAuthor را در ابتدا تعریف نمود : انواع نوع های ساده VB.NET دارای دوازده نوع داده متفاوت بوده که می توان آنان را به سه گروه عمده تقسیم نمود : نوع های عددی ، نوع های حرفی ( متنی ) و نوع های متفرقه .
در بخش دوم این مقاله به بررسی هر یک از آنان خواهیم پرداخت .
ذخیره سازی اطلاعات در VB.NET ( بخش دوم ) در بخش اول این مقاله به جایگاه متغیرها در یک زبان برنامه نویسی اشاره و با نحوه تعریف آنان در VB.NET آشنا شدیم .
در بخش دوم این مقاله به بررسی انواع نوع های ساده در VB.NET خواهیم پرداخت .
انواع نوع های ساده ( Simple Data Types ) VB.NET دارای دوازده نوع داده متفاوت بوده که می توان آنان را به سه گروه عمده تقسیم نمود : نوع های عددی ، نوع های حرفی ( متنی ) و نوع های متفرقه .
در ادامه به بررسی هر یک از گروه های فوق ، خواهیم پرداخت ( در این مقاله نوع Object بررسی نخواهد شد و در مقالاتی جداگانه به این نوع داده ، خواهیم پرداخت ) .
گروه اول : نوع های عددی با توجه به تنوع گسترده نوع های عددی در این گروه ، می توان هر گونه عددی را به یک متغیر نسبت داد .
مثلا" می توان متغیرهائی را ایجاد و به آنان اعداد صحیح ، اعداد کسری و یا اعداد اعشاری منفی را نسبت داد .
نوع های عددی ، یکی از انواع داده متداول در VB.NET بوده که خود به هفت نوع متفاوت تقسیم می گردند : Integer : برای تعریف متغیرهائی که دارای مقادیر صحیح می باشند ، استفاده می گردد( 3 ، 12 ، 5 - ) .
متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری مقادیر صحیح بین 2،147،483،648 - تا 2،147،483،647 ، می باشند .
برای اعداد خارج از محدوده فوق ، نوع long در نظر گرفته می شود.
Byte : متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری مقادیرصحیح بین ، 0 تا 255 ، می باشند .
از نوع فوق به منظور انجام عملیات پایه و ساده ریاضی استفاده می گردد .
( مثلا" شمارنده هائی در برنامه که مقدار آنان حداکثر 255 می باشد) .
برای ذخیره سازی این نوع متغیرها صرفا" یک بایت حافظه در نظر گرفته می شود.
Short : نوع فوق ، شکلی خاص از نوع Integer می باشد.
متغیرهائی از این نوع قادر به نگهداری محدوده کمتری از اعداد صحیح ( بین 32،768 - تا 32،767 ) در مقایسه با نوع Integer می باشند .
Long : نوع فوق شباهت زیادی به نوع Integer داشته با این تفاوت که امکان ذخیره سازی محدوده بیشتری از اعداد را فراهم می نماید.
یک متغیر از نوع Long قادر به ذخیره سازی مقادیربین 9،223،372،036،854،775،808 - تا 9،223،372،036،854،775،807 ، می باشد .
Single : متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری اعداد اعشاری با دقت معمولی ودر محدوده زیر می باشند : Double : متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری اعداد اعشاری با دقت مضاعف و در محدوده زیر می باشند : Decimal : متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری اعداد اعشاری تا حداکثر بیست و هشت رقم اعشار می باشند.
گروه دوم : نوع های حرفی ( متنی ) برای ذخیره سازی محتویات متنی ، از دو نوع داده String و Char استفاده می شود: نوع String : متغیرهائی از این نوع ، همه چیز را به عنوان text در نظر می گیرند ولو این که مقدار مورد نظر شامل حروف و اعداد و یا صرفا" اعداد و یا تاریخ باشد .
دستور زیر متغیری از نوع string و با نام CityName را تعریف و در ادامه مقدار "Tehran" ، به آن نسبت داده می شود.
همانگونه که قبلا" اشاره گردید ، برای نسبت دهی یک مقدار به متغیرهائی از نوع string ، از کوتیشن استفاده می شود.انجام عملیات ریاضی بر روی رشته ها ، مجاز نخواهد بود (حتی در صورتی که محتویات آنان عددی باشد) .
مثلا" در صورتی که تصمیم به جمع دو رشته "12" و "14" را با یکدیگر داشته باشیم ، مقدار "26" بدست نخواهد آمد.
در چنین حالتی ، ماحصل جمع دو رشته مقدار "1412" ، خواهد بود .
چراکه رشته Number2 با Number1 را جمع کرده ایم در صورتی که رشته Number1 با Number2 جمع شود ، مقدار " 1214 " را خواهیم داشت .
نوع Char نوع فوق ، نسبت به نوع String متفاوت بوده و در آن text به عنوان یک عدد ، ذخیره می گردد.
بدین ترتیب ، امکان ذخیره سازی صرفا" یک کاراکتر در یک متغیر، فراهم می گردد.
در چنین حالتی می توان یک عدد بین صفر تا 65535 را ذخیره نمود.
در صورتی که قصد نمایش محتویات یک متغیر از نوع char را داشته باشیم ، صرفنظر از نحوه ذخیره سازی ، یک کاراکتر text ، نمایش داده می شود .
کد زیر ، نحوه تعریف و نسبت دهی یک مقدار به متغیری از نوع char را نشان می دهد( حرف 'C' ، پس از کوتیشن ، نشاندهنده این موضوع است که متغیر از نوع Char می باشد) .
گروه سوم : نوع های متفرقه دو نوع داده دیگر در VB.NET وجود دارد که می توان آنان را در این گروه قرار داد : نوع Date : متغیرهائی از این نوع ، قادر به نگهداری تاریخ و زمان می باشند .
برای ذخیره تاریخ می بایست از فرمت mm/dd/yy استفاده گردد.
مقدار نسبت داده شده به یک متغیر از نوع Date توسط علائم " # " ، محصور می گردد .
متغیرهائی از نوع Date ، قادر به ذخیره سازی تاریخ تا سال 9999 می باشند .
از متغیرهای نوع Date می توان به منظور ذخیره سازی زمان نیز استفاده نمود : نوع Boolaen : متغیرهائی از این نوع می توانند دارای مقدار True و یا False باشند .
در VB.NET در صورتی که مقادیر فوق را به نوع صحیح تبدیل نمائیم ، مقادیر 1 - و صفر را خواهیم داشت .
زمانی که سایر نوع های عددی را به مقادیر Boolaen تبدیل می نمائیم ، مقدار صفر به False و سایر مقادیر به True تبدیل خواهند شد .
زمانی که مقادیر Boolean را به سایر نوع های داده تبدیل می کنیم ، False مقدار صفر و True مقدار یک را دارا خواهد بود.
علت این که در مواردی که True تبدیل به نوع صحیح در VB.NET می گردد مقدار 1 - و زمانی که به سایر نوع ها تبدیل می گردد ، مقدار 1 + را دارا می باشد ، به حمایت از کدهای نوشته شده قبلی در ویژوال بیسیک برمی گردد .
از متغیرهای Boolean ، می توان به منظور نگهداری وضعیت یک متغیر استفاده نمود.
در صورتی که مقدار اینچنین متغیرهائی True نباشد ، قطعا" مقدار آنان False خواهد بود.
بدین ترتیب می توان از این نوع متغیرها در موارد متعدد و متناسب با شرایط موجود استفاده و پس از اتخاذ تصمیم ، عملیات مورد نظر را دنبال نمود.
مقدار False و یا True ، نمی بایست بین کوتیشن قرار داده شوند .
نامگذاری متغیرها بهترین حالت برای نامگذاری یک متغیر ، در نظر گرفتن نامی است که نشاندهنده وظیفه یک متغیر در برنامه باشد.
در صورتی که اسامی متغیرها به درستی انتخاب گردند ، خوانائی برنامه و در نهایـت نگهداری و اعمال تغییرات در آینده نیز راحتر خواهد بود .
پیشنهاد می گردد ، اسامی متغیرها به صورت تشریحی در نظر گرفته شود، حتی اگر این کار باعث طولانی تر شدن اسامی می گردد .
برای انتخاب نام یک متغیر ، موارد زیر پیشنهاد می گردد : استفاده از اسامی نظیر DateStart و یا DateEnd بمراتب بهتر از اسامی StartDate و یا EndDate می باشد ، چراکه اسامی فوق در صورت جستجوی متغیرها بر اساس حروف الفبائی، به دنبال هم نمایش داده می شوند .
متغیرهائی نظیر Price ،Name و Number گیج کننده می باشند .
چراکه معمولا" در برنامه ها بیش از یک مورد از آنان وجود دارد نظیر : NameFirst ,NameLast, PriceBuy و PriceSell .