مودم یکی از ابزارهای رایانه‌ای است که برای اتصال دو کامپیوتر به یکدیگر از طریق خطوط مختلف مخابراتی استفاده میشود.
البته هریک از این دو کامپیوتر میتوانند راهی به یک شبکه رایانه‌ای باشند.
نام مودم (Modem) مخفف Modular-Demodular است.
یعنی وسیله‌ای که سیگنال‌ها را مدوله یا دمدوله میکند.
مودم‌ها انواع مختلفی دارند که در کل می‌‌توان آنها را به این گروه‌ها تقسیم بندی کرد.
مودمهای آنالوگ
این مودم‌ها مرسوم‌ترین مودم‌ها در ایران هستند که عموماً برای اتصال به اینترنت استفاده میشوند.
کار این مودم‌ها به این صورت است که به خطوط آنالوگ تلفن شهری متصل میشوند و کار تبدیل اطلاعات دیجیتال به آنالوگ (و برعکس) را انجام میدهند.میتوانند راهی به یک شبکه رایانه‌ای باشند.
مودم‌ها انواع مختلفی دارند که در کل می‌‌توان آنها را به این گروه‌ها تقسیم بندی کرد.
در اختیار داشتن سرعت همان چیزی است که همیشه در پی آن هستیم .
فن آوری ADSL پاسخی است به آنها که به سرعت احتیاج دارند تا با استفاده از آن زودتر به هدف برسند.
ADSL پاسخی است به آنها که به سرعت احتیاج دارند و از دیگر روشهای دسترسی با استفاده از مودم ها و خط های تلفن به ستوه آمده اند و در پی آن هستند تا با استفاده از این راهکار و با سرعت مطلوب به پاسخ خود برسند.
ADSL تکنولوژی جدیدی است در کشور ما که بر بستر کابلهای تلفن قدیمی و آشنای خودمان عمل میکند.
نصب یک سیستم ویژه در داخل پست مخابراتی هر منطقه، مشترکین تلفن آن منطقه را به سادگی و بدون نیاز به هر نوع دخل و تصرف سخت افزاری و یا نرم افزاری، از این سرویس بهره مند نماید.
از این ساده تر ممکن نیست
این تکنولوژی بهترین و بیشترین سرعت را بدون نیاز به تدارک زیر ساختهای جدید ممکن ساخته است .
استفاده از سیم کشی های موجود تلفن بدون نیاز به اتصال به دستگاههای حجیم و پیچیده، کار مصرف کننده را بسیار راحت مینماید.
برای داشتن یک اتصال ADSL در محل مصرف کننده تنها نیاز به یک مودم ویژه است.
پس از برقراری ارتباط تنها هزینه ثابت خط ADSL که به شکل ماهانه و با توجه به پهنای باند دریافتی به عنوان هزینه دریافت میشود .
در حالیکه از ارتباط ADSL استفاده می کنید ارتباط تلفنی شما همیشه آزاد و در دسترس است.
هزینه تلفن تنها در صورت استفاده از تلفن محاسبه میشود و ربطی به استفاده از خط ADSL ندارد
تاریخچه پیدایش
در سال 1957 نخستین ماهواره یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد .
در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به‌سر می برد.
وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود ،آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا
(ARPA) را تأسیس کرد.
یکی از پروژه های مهم این آژانس تأمین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود.
در همین سال‌ها در مراکز تحقیقاتی غیرنظامی که در امتداد دانشگاه‌ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود .در آن زمان کامپیوترهای Mainframe از طریق ترمینال‌ها به کاربران سرویس می‌دادند.
در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت .
در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه‌اندازی شد.
این شبکه آرپانت
(ARPAnet) نامگذاری شد .
در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز بر قرار گردید .
در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس، یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تأسیس کرد.
این مرکز در طول سال‌ها مهمترین فناوری‌های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظر به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است.
این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه‌های کامپیوتری پیوست.
تا این سال‌ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1972 به عموم معرفی شد.
در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود.
در سال 1972 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.
در این سال‌ها حرکتی غیرانتفاعی به‌نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان‌گذار آن بوده‌اند، مشغول توسعه روشهای اتصال کاربران ترمینال‌ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود.
مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوترها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند.
آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای
مینی‌کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه‌های کامپیوتری را ساختند.
تا سال‌ها نمونه‌های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه‌ها ایفا می کرد.
در سال 1957 نخستین ماهواره یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد .
وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود ،آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تأسیس کرد.
یکی از پروژه های مهم این آژانس تأمین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود.
در همین سال‌ها در مراکز تحقیقاتی غیرنظامی که در امتداد دانشگاه‌ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود .در آن زمان کامپیوترهای Mainframe از طریق ترمینال‌ها به کاربران سرویس می‌دادند.
در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت .
در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه‌اندازی شد.
این شبکه آرپانت (ARPAnet) نامگذاری شد .
در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز بر قرار گردید .
در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس، یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تأسیس کرد.
این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه‌های کامپیوتری پیوست.
در سال 1972 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.
در این سال‌ها حرکتی غیرانتفاعی به‌نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان‌گذار آن بوده‌اند، مشغول توسعه روشهای اتصال کاربران ترمینال‌ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود.
مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوترها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند.
آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینی‌کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه‌های کامپیوتری را ساختند.
تا سال‌ها نمونه‌های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه‌ها ایفا می کرد.
نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.
در سال 1973 موضوع رساله دکترای آقای باب مت‌کالف (Bob Metcalfe) درباره مفهوم اترنت در مرکز پارک مورد آزمایش قرار گرفت.
با تثبیت اترنت تعداد شبکه های کامپیوتری رو افزایش گذاشت .
روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می‌شد و ارتباط کاربران را برقرار می کرد.
اما در سال 1976 نرم‌افزار جدیدی به‌نام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می‌داد تا از طریق یک ترمینال به‌صورت تعاملی مستقیماً به سیستم MERIT متصل شوند.
این، نخستین باری بود که کاربران می‌توانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند: از وقایع مهم تاریخچه شبکه‌های کامپیوتری ، ابداع روش سوئیچینگ بسته‌ای یا Packet Switching است.
قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد.
اما در سال 1974 با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده گسترده‌تری شد.
این پروتکل در سال 1982 جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل گشت.
در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت، همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی می‌کرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت.
با این تغییر و تحول، شبکه‌های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل گشت .
در این سال‌ها حجم ارتباطات شبکه‌ای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد .
مسیریابی در این شبکه به‌کمک آدرس‌های IP به‌صورت 32 بیتی انجام می‌گرفته است.
هشت بیت اول آدرس IP به شبکه‌های محلی تخصیص داده شده بود که به سرعت مشخص گشت تناسبی با نرخ رشد شبکه‌ها ندارد و باید در آن تجدید نظر شود.
مفهوم شبکه‌های LAN و شبکه‌های WAN در سال دهه 70 میلاادی از یکدیگر تفکیک شدند.
در آدرس‌دهی 32 بیتی اولیه، بقیه 24 بیت آدرس به میزبان در شبکه اشاره می کرد.
در سال 1983 سیستم نامگذاری دامنه‌ها (Domain Name System) به‌وجود آمد و اولین سرویس‌دهنده نامگذاری(Name server) راه‌اندازی شد و استفاده از نام به‌جای آدرس‌های عددی معرفی شد.
در این سال تعداد میزبان‌های اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته بود.
مودمهای دیجیتال این مودم‌ها برای اتصال به خطوط دیجیتال تلفن شهری استفاده میشوند، و کار تبدیل اطلاعات دیجیتال خطوط تلفن را به اطلاعات قابل فهم برای رایانه (و برعکس) را انجام میدهند.
هزینه این اتصال نسبت به هزینه خطوط آنالوگ بالاتر است و بالاترین نرخ انتقال اطلاعات در این مودم‌ها برابر ۶۴ کیلوبیت در ثانیه است.
مودم واژه مودم از ترکیب کلمات "modulator-demodulator" اقتباس شده است .از مودم برای ارسال داده های دیجیتال از طریق خطوط تلفن استفاده بعمل می آید.
مودم ارسال کننده اطلاعات، عملیات مدوله نمودن داده را به سیگنال هائی که با خطوط تلفن سازگار می باشند، انجام خواهد داد.
مودم دریافت کننده اطلاعات، عملیات " دی مدوله " نمودن سیگنال را بمنظور برگشت به حالت دیجتال انجام می دهد.
مودم های بدون کابل داده های دیجیتال را به امواج رادیوئی تبدیل می نمایند.
مودم ازسال 1960 در کامپیوتر و بمنظور ارسال و دریافت اطلاعات توسط ترمینال ها و اتصال به سیستم های مرکزی، مورد استفاده قرار گرفته است .شکل زیر نحوه ارتباط فوق در کامپیوترهای بزرگ را نشان می دهد.
سرعت مودم ها در سال 1960 حدود 300 بیت در ثانیه (bps) بود.
در آن زمان یک ترمینال (یک صفحه کلید و صفحه نمایشگر) قادر به تماس تلفنی با کامپیوتر مرکزی بود.
فراموش نکنیم که در آن زمان وقت کامپیوتر بصورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گرفت و سازمانها و موسسات با خریداری نمودن زمان مورد نظر خود، امکان استفاده از کامپیوتر اصلی را بدست می آورند.
مودم ها در آن زمان این امکان را بوجود می آورند که موسسات یاد شده قادر به ارتباط با سیستم مرکزی با سرعتی معادل 300 بیت در ثانیه باشند.در چنین حالتی زمانیکه کاربری از طریق ترمینال کاراکتری را تایپ می کرد، مودم کد معادل کاراکتر تایپ شده را بر اساس استاندارد اسکی، برای کامپیوتر مرکزی ارسال می نمود.
در مواردیکه کامپیوتر مرکزی اطلاعاتی را بمنظور نمایش برای ترمینال ارسال می کردد نیز از مودم استفاده می گردید.
همزمان با عرضه کامپیوترهای شخصی در سال 1970 استفاده از سیستم های بولتنی(BBSBulletin board system مطرح گردید.
اشخاص و یا موسسات با استفاده ازیک و یا چند مودم و برخی نرم افزارهای مربوط به BBS ، سیستم را پیکربندی نموده و کاربران دیگر با استفاده از مودم قادر به تماس با سیستم بولتنی، بودند.
در چنین مواردی کاربران برنامه شبیه ساز کننده ترمینال، را بر روی کامپیوتر خود اجراء می نمودند و بدین ترتیب سیستم آنان مشابه یک ترمینال رفتار می نمود.
از سیستم های بولتنی اغلب برای اطلاع رسانی استفاده می گردید.
سرعت مودم ها در آن زمان حدود 300 بیت در ثانیه بود.
در این حالت در هر ثانیه حدود 30 حرف می توانست ارسال گردد.
تا زمانیکه کاربران حجم بالائی از اطلاعات را ارسال نمی کردند مشکلات ارتباطی از بعد سرعت چندان مشهود نبود ولی بمحض ارسال داده های با حجم بالا نظیر برنامه ها و تصاویر به سیستم های بولتنی و یا دریافت اطلاعا ت از طریق آنان سرعت 300 بیت در ثانیه پاسخگو نبود .
تلاش های فراوانی در جهت افزایش سرعت مودم ها صورت گرفت .
ماحصل تلاش های فوق افزایش نرخ انتقال اطلاعات در مودم ها بود .
از سال 1960 تا 1983 سرعت 300 بیت در ثانیه از سال 1984 تا 1985 سرعت 1200 بیت در ثانیه از سال 1986 تا 1989 سرعت 2400 بیت در ثانیه از اواخر سال 1990 تا اوایل 1991 9600 بیت در ثانیه سرعت 19/2 کیلو بیت در ثانیه سرعت 28/8 کیلو بیت در ثانیه سرعت 33/6 کیلو بیت در ثانیه سرعت 56 کیلو بیت در ثانیه ( در سال 1998 استاندارد گردید ( خطوط ADSL با حداکثر سرعت 8 مگابیت در ثانیه ( از سال 1999 متداول شده است.
مودمهای با سرعت 300 بیت در ثانیه در آغاز از مودم های با سرعت 300 بیت در ثانیه استفاده می گردید .
طرز کار مودم های فوق بسیار ساده بود.
مودم های فوق از یک Frequency shift keying FSK برای ارسال اطلاعات دیجیتال از طریق خطوط تلفن استفاده می کردند.
در FSK از یک فرکانس ( tone) متفاوت برای بیت های متفاوت استفاده می گردید.
زمانیکه یک مودم متصل به ترمینال با مودم متصل به کامپیوتر تماس می گرفت، مودم متصل به ترمینال مودم، originate نامیده می شود.
مودم فوق برای مقدار" صفر" ، فرکانس 1070 هرتز و برای مقدار" یک"، فرکانس 1270 هرتز را ارسال می نماید.
مودم متصل به کامپیوتر را مودم Answer می نامند.
مودم فوق برای ارسال مقدار" صفر" ، فرکانس 2025 هرتز و برای مقدار" یک" ، فرکانس 2225 هرتز را ارسال می کرد.با توجه به اینکه مودم های فرستنده و گیرنده از فرکانس های متفاوت برای ارسال اطلاعات استفاده می کردند، امکان استفاده از خط بصورت همزمان فراهم می گردید.
عملیات فوق Full-duplex نامیده می شود.
مودم هائی که صرفا" قادر به ارسال اطلاعات در یک جهت در هر لحظه می باشند half-duplex نامیده می شوند.
فرض کنید دو مودم متصل و کاربر ترمینال ( فرستنده ) حرف a را تایپ نمائید.
کد اسکی حرف فوق 97 دهدهی و یا 01100001 باینری است .
دستگاهی با نام UART موجود در ترمینال بایت ها را به بیت تبدیل و آنها را از طریق پورت سریال (RS-232 Port) در هر لحظه ارسال می دارد.
مودم ترمینال به پورت سریال متصل بوده و در هر لحظه یک بیت را دریافت می دارد.در ادامه اطلاعات مورد نظر از طریق خط تلفن ارسال خواهند شد.
مودم های سریعتر بمنظور ایجاد مودمهای سریعتر طراحان مودم مجبور به استفاده از روش های مناسبتری نسبت به FSK بودند.
در ابتدا ازPhase-Shift Keying PSK و در ادامه از روش Quadrature amplitude modulation)QAM) استفاده کردند.
روشهای فوق امکان ارسال حجم بالائی از اطلاعات را فراهم می نمودند.
شکل زیر یک مودم 56kbps را نشان می دهد.
تمام مودم های با سرعت بالا بنوعی از مفهوم " تنزل تدریجی " استفاده می نمایند.
این بدان معنی است که آنها قادر به تست خط تلفن و تنظیم سرعت مناسب می باشند.
در ادامه تحولات مربوط به مودم مودم های Asymmetric digital subscriber line)ADSL) بوجود آمدند.
از واژه "غیر متقارن" بدین دلیل استفاده شده چون مودم های فوق قادر به ارسال اطلاعات با سرعت بالاتر در یک مسیر نسبت به مسیر دیگر می باشند.
مودم های ADSL از این حقیقت که هر منزل و یا محل کار دارای یک کابل مسی اختصاصی بین محل مورد نظر و شرکت مخابرات مربوطه می باشند، استفاده نموده اند.
خط فوق قادر به حمل حجم بالائی از داده نسبت به سیگنال 3000 هرتزی مورد نیاز برای کانال های صوتی تلفن می باشد .
در صورتیکه مرکز تلفن مربوط و منزل و محل کار کاربر هر دو از مودم های ADSL در دو طرف خط استفاده نمایند، بخشی از کابل مسی بین منزل و مرکز نلفن می تواند بعنوان یک کانال انتقال اطلاعات دیجیتال با سرعت بالا مطرح گردد.
ظرفیت خطوط فوق در حد ارسال یک میلیون بیت در ثانیه بین منزل و مرکز تلفن (UpStream) و هشت مگابیت در ثانیه بین مرکز تلفن و منزل (Downstream) تحت شرایط ایده آل است .
با استفاده از یک خط می توان بصورت همزمان مکالمات تلفنی و داده های دیجیتال را ارسال کرد.
رویکرد استفاده شده در مودم های ADSL از اصول ساده ای تبعیت می نماید.
پهنای باند خطوط تلفن بین 24000 هرتز و 1100000 هرتز به باندهای 4000 هرتزی تقسیم می گردد.و یک مودم مجازی برای هر باند در نظر گرفته می شود.
هر یک از 249 مودم مجازی باند مربوط به خود را تست و بهینه ترین حالت را برای خود در نظر خواهند گرفت .برآیند سرعت تمام 249 مودم مجازی، مجموع سرعت کانال خواهد بود.
پیوندهای خارجی http://en.wikipedia.org/wiki/Modem http://www.pcnineoneone.com/howto/modem1.html http://www.56k.com/ http://www.v92.com/ http://www.digicom.it/english/index.html اینترنت مودم های کابلی در برخی از کشورهای دنیا نظیر امریکا سالیان متمادی است که مردم از تلویزیون های کابلی استفاده می نمایند.
تنوع شبکه های تلویزیونی و کیفیت تصاویر از مهمترین دلایل گرایش مردم به تلویزیون های کابلی است .
مشترکین تلویزیون های کابلی دارای یک گزینه مناسب جهت اتصال به اینترنت می باشند : مودم های کابلی .
مودم های کابلی با تکنولوژی DSL رقابت می نمایند.
مبانی مودم های کابلی هر یک از سیگنال های تلویزیون در تلویزیون های کابلی دارای کانالی به اندازه 6 مگاهرتز ( شش میلیون سیکل در ثانیه ) است.
کابل های کواکسیال استفاده شده در تلویزیون های کابلی قادر به حمل صدها سیگنال مگاهرتزی می باشند.
در سیستم تلویزیون های کابلی ، سیگنال های مربوط به هر کانال، پهنای باندی به اندازه 6 مگاهرتز را اشغال می نمایند.
در اغلب سیستم های فوق صرفا" از کابل کواکسیال استفاده می گردد.
در سایر سیستم ها از فیبر نوری استفاده می گردد.
ارسال سیگنا لها از طریق فیبر تا نزدیکترین ناحیه و یا محل ، انجام و در ادامه سیگنالهای مورد نظر با استفاده از کابل های کواکسیال به منزل مشترکین انتقال داده می شوند.
شرکت هائی که امکان دستیابی به اینترنت را از طریق کابل فراهم می نمایند ، قادر به ارسال اطلاعات و داده های اینترنت ازطریق کابل خواهند بود.
علت این امر برخورد مودم های کابلی با داده ها بصورت downsteam است.
( اطلاعات از اینترنت برای هر کامپیوتر و از طریق یک کانال 6 مگاهرتزی ارسال می گردد ) در زمان ارسال اطلاعات توسط کاربران ، هر یک از کاربران به پهنای باند بمراتب کمتری ( دو مگاهرتز) نیاز خواهند داشت.
بمنظور ارسال اطلاعات و دریافت اطلاعات کاربران از طریق مودم های کابلی به دو دستگاه خاص نیاز است : یک مودم کابلی( در محل مشترک )و یک "سیستم توقف مودم کابلی" CMTS)Cable Modem termination system) در محل شرکت ارائه دهنده خدمات .
اجزای یک مودم کابلی مودم های کابلی می توانند از نوع داخلی (Internal) و یا خارجی (External) باشند.
مودم های کابلی دارای اجزای اساسی زیر می باشند : یک Tuner یک Demodulator یک Modulator یک دستگاه MAC)media access control) یک ریزپردازنده در ادامه هر یک از اجزای فوق تشریح می گردد.
Tuner tuner به کابل مربوطه متصل خواهد شد.
در برخی حالات از یک Splitter ( تقسیم کننده ) بمنظور نفکیک کانال داده اینترنت از کانال های تلویزیونی استفاده می گردد.
tuner سیگنال های مدوله شده دیجیتال را دریافت و آنها را در اختیار demodulator قرار می دهد.
در برخی حالات tuner از یک diplexer استفاده می نماید.
diplexer ، امکان استفاده tuner از یک مجموعه فرکانس ها ( معمولا" بین 42 و 850 مگا هرتز ) برای ترافیک downstream و مجموعه دیگر از فرکانس ها ( معمولا" 5 و 42 مگاهرتز ) را برای ترافیک upstream فراهم می نماید.
در برخی از سیستم ها ( در اغلب سیستم هائی که دارای محدودیت ظرفیت برای کانال می باشند ) ، از tuner مودم کابلی برای داده های Downstream و از یک مودم معمولی (Dial-Up) برای ترافیک upstream استفاده می گردد.
در هر یک از موارد فوق ، tuner پس از دریافت سیگنال ، آن را برای یک demodulator ارسال خواهد کرد.
Demodulator اکثر demodulator ها ، چهار عملیات اساسی را انجام می دهند .
یک سیگنال رادیوئی ( حاوی اطلاعات رمز شده با تغییر amplitude و phase) را بعنوان ورودی گرفته و آن را به یک سیگنال ساده قابل پردازش توسط یک "مبدل آنالوگ به دیجیتال " ، تبدیل می نماید.
مبدل مربوطه پس از دریافت سیگنال ( ولتاژ آن متغیر است ) ، آن را به مجموعه ای از صفر و یک تبدیل می نماید.
در فرآیند فوق از یک ماژول تصحیح کننده خطاء ، بمنظور بررسی صحت اطلاعات دریافت شده استفاده خواهد شد.
بدین ترتیب در صورت بروز خطاء در ارسال اطلاعات ، امکان تشخیص و برخورد با آنان وجود خواهد داشت .
Modulator در مودم های کابلی که از سیستم کابل برای ترافیک upstream استفاده می نمایند،از یک modulator بمنظور تبدیل داده های دیجیتال به سیگنا ل های رادیوئی برای انتقال اطلاعات استفاده می شود.
عنصر فوق از سه بخش مجزا تشکیل شده است : یک بخش بمنظور درج اطلاعات استفاده شده برای تصحیح خطاء یک QAM modulator یک مبدل دیجیتال به آنالوگ MAC MAC بین بخش های Downstream و Upstream یک مودم کابلی قرار گرفته و بعنوان یک اینترفیس بین بخش های نرم افزاری و سخت افزاری ، پروتکل های متفاوت شبکه ها عمل می نماید.
تمام دستگاههای شبکه دارای MAC می باشند.
در مودم های کابلی با توجه به پیچیدگی موجود، سعی می گردد که برخی از عملیات مربوط به MAC توسط پردازنده اصلی مودم کابلی صورت پذیرد.
ریزپردازنده عملکرد ریزپردازنده بستگی به نوع انتظارات مربوطه از مودم های کابلی و نحوه تامین انتظارات دارد.در برخی موارد مودم کابلی خود بعنوان بخشی از یک سیستم کامپیوتری بزرگ بوده و یا ممکن است دستیابی به اینترنت بدون وساطت عناصر دیگر ، مستقیما" توسط مودم کابلی انجام گردد.
CMTS)Cable Modem termination system) عملکرد CMTS در مودم های کابلی ( تجهیزات نصب شده در شرکت ارائه دهنده خدمات فوق ) ، مشابه DSLAM در DSL است .
CMTS ، ترافیک مجموعه ای از مشترکین را اخذ و پس از استقرار در یک کانال ، آنها را برای مرکز ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) ارسال می دارد.
اطلاعات ارسال شده توسط ISP برای تمام مشترکین فرستاده خواهد شد.
( نظیر شبکه های اترنت ) .
تشخیص اینکه اطلاعات ارسالی مربوط به کدامیک از مشترکین است برعهده تجهیزات استفاده شده در محل مشتری است .
اطلاعاتی که توسط مشترکین برای CMTS ارسال می گردد ،توسط سایر مشترکین قابل مشاهده نخواهد بود.
پهنای باند مربوطه برای ارسال اطلاعات مشترکین به مجموعه ای از واحدهای زمانی ( بر حسب میلی ثانیه ) تقسیم و هر یک از کاربران قادر به استفاده از پهنای باند فوق در یک مقطع زمانی پیوسته خواهند بود.
یک CMTS قادر به ارسال اطلاعات 1.000 کاربر اینترنت از طریق یک کانال 6 مگاهرتزی است .
هر کانال قادر به ارسال 30 تا 40 مگابیت در ثانیه است .
بدین ترتیب کاربران دارای سرعت و کارآئی بمراتب بیشتر نسبت به مودم های معمولی می باشند.
در صورتیکه کاربری با استفاده از مودم کابلی به اینترنت متصل گردد ( صرفا" کاربر فوق در لحظه مورد نظر به اینترنت متصل است ) ، تمام پهنای باند موجود به وی اختصاص داده خواهد شد .
بموازات ورود سایر کاربران به شبکه و یا انجام عملیات سنگین توسط برخی از کاربران ، سرعت و کارآئی هر یک از کاربران بمنظور دستیابی به اطلاعات افت خواهد کرد ( پهنای باند بصورت مشترک بین تمام کاربران و بر اساس یک الگوریتم زمانبندی خاص اختصاص داده می شود ) در چنین مواردی ، شرکت های ارائه دهنده خدمات مودم کابلی می بایست یک کانال جدید را اضافه و با توزیع مناسب کاربران بر روی هر یک از کانال های موجود ، قادر به برطرف نمودن مشکل سرعت و کارآئی کاربران و مشترکین خود می باشند.
کارآئی دستیابی به اینترنت با استفاده از مودم های کابلی بر خلاف خطوط ADSL ، به مسافت موجود بین مشترک و شرکت ارائه دهنده خدمات ، بستگی ندارد.
کامل ترین مرجع خطاهای مودم( بخش 3) خطای DUNS 678 و 679 : 678 پاسخی وجود ندارد .
679 .
نمی تواند حامل (carrier) را بیابد .
کلیه نسخه های ویندوز : این خطا رخ می دهد چنانچه : 1 .
شماره اشتباهی بگیرید 2 .
مشکلی در ISP یا شبکه تلفن شما وجود دارد 3 .
قبل از زمان مورد نظر مودم شما قادر به دست دهی (handshake) با مودم راه انداز نمی باشد .4 .
برای شنیدن صدای اتصال ، speaker مودم را استفاده نمایید .
مطمئن شوید که شماره گیری می نماید و صدای پاسخ مودم راه دور را می شنوید .
5 .
با کمک تلفن عادی ، شماره را بگیرید و مطمئن شوید که صدای پاسخ مودم راه دور را می شنوید .6 .
مطمئن شوید که # تلفن با کمک DUNS شماره گیری می شود ، modem log را بررسی نمایید .
( چنانچه شماره گیری # صورت نپذیرفت E1 را به تنظیمات دیگر اضافه نمایید این کار می تواند به شما کمک نماید .
همچنین به این نکته توجه کنید که شما ممکن است تنظیمات تلفنی خود را داشته باشید آن چنان که رقم فاصله راه دور به طور غیر ارادی به شماره تلفن شما اضافه می گردد) .
اگر دست دهی (handshake) مودم خود را نمی شنوید و خطای 678 در همان زمان پایان صدای دست دهی ظاهر می شود ، شما ممکن است نیاز به از کاراندازی 56k یا افزایش زمان " cancel call if not connected " در گزینه control panel/modems/properties/connection داشته باشید .
خطای DUNS 630 : پورت بدلیل از کار افتادگی سخت افزار قطع می شود .
خطای 630 : کامپیوتر هیچ پاسخی را از مودم دریافت نکرده است ، نصب بودن مودم را بررسی نمایید و در صورت لزوم ، مودم را بردارید و سپس آن را به حالت اول باز گردانید .
کلیه سیستم ها : این خطا نشان می دهد که مودم قطع می باشد یا به طور نادرست نصب شده است .
اگر یک مودم بیرونی را دارید از اتصال سیم و روشن بودن مودم مطمئن شوید .
چنانچه از آخرین زمانی که مودم کار کرده است به هم ریختگی های الکتریکی نظیر شوک ، قطع برق و ...
صورت گیرد این شکل به وجود می آید و اگر مودم هرگز کار نکرده باشد نصب را دوباره بررسی نمایید و در صورت لزوم ، مودم را در سیستم دیگری امتحان نمایید .
چنانچه مودم شما با فرمانی که آن را پشتیبانی نمی کند یک رشته تنظیمات نادرست را نشان دهد این خطا ممکن است رخ دهد .
تنظیمات اضافی ( init string ) دیگر را حذف نمایید .
از نصب مودم مطمئن شوید و فایل درست .INF را استفاده نمایید .
Modem log را بررسی نمایید تا مشاهده کنید که پاسخی از سوی مودم وجود دارد.
ویندوز 98 / 95 / NT : چنانچه مخابرات خاصی را دارید که ویژگی هایی را نظیر dial-tone مشخص را فراهم می کند از جمله dial-tone منقطع .
در زمان مخابره پست صوتی و غیره این خطا نمایش داده می شود .
برای درست کردن و تصحیح این مورد ، چند شیوه به کار می رود نظیر استفاده از کاما در شماره گرفته شده یا تغییر انتظار ( wait ) برای زمان dial-tone .
مقاله KB Q184086 مایکروسافت را ببینید .
ویندوز 98 : اگر گزینش دسترسی " support Serial Key Devices " برای استفاده درگاه مشابه com نظیر مودم پیکر بندی شود این خطا نمایش داده می شود .
مقاله KB Q227995 مایکروسافت را ببینید .
ویندوز 98 : اگر مودم با شناسایی سخت افزار ویندوز 98 بدلیل نصب دستگاههای جدید ، انتقال پورت سری جدید را به کار برد این خطا نمایش داده می شود .
در این شرایط ، امکانات اتصال شبکه ای Dial-up را تغییر دهید تا تنظیمات جدید مودم را استفاده نمایید .
برنامه ها همچنین در پوشه startup این پیغام خطا را ایجاد می نمایند .
شما باید برنامه ها را از روی پوشه startup ، غیر فعال یا حذف نمایید .
خطای 630 و گره گشایی مشکلات مودم در ویندوز 98 را در مقاله KB Q190554 مایکروسافت را مشاهده نمایید .
در مورد MS Qutlook98 و Win fax Starter Edition مقاله MS KB 183944 را مشاهده نمایید .
ویندوز 98 و Me : در مورد کامپیوتر ماهواره ای توشیبا و کارت Card Bus pc مقاله MS KB 245132 را ببینید .
خطای DUNS 742 : سرور راه دور از encryption پشتیبانی نمی کند .
کلیه نسخه های ویندوز : نصب RRAS مایکروسافت ممکن است encryption 128 بیت را غیر فعال کند .
مقاله MS KB را مشاهده نمایید .
همچنین این قسمت را ببینید : مقاله MS KB ، سرویس گیرنده DUNS 128 بیت ویندوز 95 را نشان می دهد .
این صفحه مایکروسافت ، ارتقای encryption 128 بیت را شناسایی و معرفی خواهد نمود .
خطای DUNS 741 : کامپیوتر محلی از encryption پشتیبانی نمی نماید .
کلیه نسخه های ویندوز : نصب (Routing and Remote Access Service) RRAS مایکروسافت encryption 128 بیت را غیر فعال می سازد .
مقاله MS KB را ببینید .
ویندوز 95 : چنانچه PPTP با نسخه قدیمی تر DUNS به کار رود ، راه حل آن ، گسترش و ارتقای DUNS 1.3 می باشد .
مقاله MS KB 191192 را مشاهده نمایید .
همچنین به این قسمت نگاه کنید : مقاله MS KB ، سرویس گیرنده DUNS 128 بیت ویندوز 95 را نشان می دهد .
این صفحه مایکروسافت ارتقاء و گسترش encryption 128 بیت را نشان و معرفی خواهد نمود .
خطای DUNS 720 : هیچ کدام از پروتکل های کنترل PPP پیکر بندی نشده اند .
کلیه سیستم عامل ها : چنانچه تنظیمات شبکه dial-up خود را پیکر بندی نکرده اید تا از یک پروتکل پشتیبانی شده توسط ISP یا سیستم مورد تماس خود استفاده نماید ، این خطا نمایش داده می شود .
جدول Server Types ، dial-up connectoid خود را امتحان کنید .
اغلب ISP ها ، از پروتکل TCP یا IP استفاده می نمایند و بقیه نباید امتحان شوند .
در اینجا یک صفحه محافظ نوارگردان connectoid ویندوز 95 وجود دارد .
همچنین گزینش dial-up server را بررسی نمایید .
اگر چه برخی از آنها ممکن است SLIP یا CSLIP را پشتیبانی نمایند ولی برای اکثر ISP ها ، این مورد PPP خواهد بود .
چنانچه TCP یا IP را بعنوان یک پروتکل برگزیده اید و این مورد توسط سیستم مورد تماس شما ، پشتیبانی نمی شود ، شما ممکن است این خطا را دریافت نمایید ( بعنوان مثال ، یک سرور دستیابی راه دور برای NetBEUI پیکر بندی می شود ) .
برای حل این مشکل Server Types ، connectoid ، DUNS را پیکر بندی نمایید تا با پروتکل نصب شده بر روی سرور راه دور برابری ( match ) نماید .
چنانچه به سروری متصل هستید که به encryption 128 بیت نیاز دارد و سیستم شما encryption 128 بیت رانصب نکرده است شما ممکن است با این خطا مواجه شوید .
این صفحه از مایکروسافت ارتقای encryption 128 بیت را نشان خواهد داد .
همچنین مقاله MS KB را مشاهده کنید : نصب RRAS ، encryption 128 بیت را غیر فعال می کند .
نصب TCP/IP یا شبکه dial-up ممکن است صورت نپذیرد .
برای TCP یا IP متصل به آداپتور dial-up ، control panel/Network را بررسی نمایید .
شما می توانید پروتکل TCP یا IP را حذف و سپس مجددا نصب نمایید .
اگر در دستگاه خود ، کارت LAN دارید و از طریق یک مودم به اینترنت دسترسی دارید ، TCP یا IP باید فقط به آداپتور dial-up متصل شوند مگر اینکه TCP یا IP روی LAN خود را استفاده نمایید .
ویندوز NT : چنانچه RAS را فقط به تلفن های دریافت (receive) پیکر بندی نموده اید این خطا نمایش داده می شود .
از طریق controlpanel/Network به جدول Remote Access Service روی Services بروید و صرفا برای dial-out یا dial-out و تلفن های دریافت ، RAS را پیکربندی نمایید .
ویندوز NT و 2000 : این مقاله نشان می دهد که این خطا ( بعلاوه خطای 611 ) چند علت متفاوت را دارد که از جمله آنها می توان عدم نصب رابط NETBLOS و یا غیر فعال بودن NETBLOS را نام برد .
خطای DUNS 691 : دسترسی صورت نمی گیرد زیرا کاربر و پسورد روی دامین بی اعتبار می باشد .
در مورد کلیه نسخه های ویندوز : چنانچه نام کاربر و پسورد را اشتباه به کار ببرید این خطا رخ می دهد .
فراموش نکنید که اکثر نمونه ها ، پسورد از اهمیت خاصی برخوردار می باشد .
پسورد را نخواهید دید بنابراین چنانچه caps lock را بر خلاف شیوه مورد انتظار خود به کار ببرید مشکلی را با حروف بزرگ و کوچک خواهید داشت .
چنانچه دستگاه دسترسی سرویس دهنده خدمات شما ، دچار مشکلی شود و یا بر روی اتصال نادرستی باشد این خطا ممکن است اتفاق بیفتد .
این مشکل همچنین بدلیل تنظیمات نادرست connectoid ایجاد می گردد .
چنانچه این خطا را روی حساب جدیدی دریافت کردید ممکن است نام کاربر و پسورد را اشتباه وارد کرده باشید .
با سرویس دهنده خود آنچه را که برا ی نام کاربر و پسورد خود نیاز دارید به طور دقیق بررسی نمایید .
اگر این خطا ادامه یافت سعی کنید بوسیله برنامه HyperTerminal مستقیما متصل به مودم با سرور تماس بگیرید (همچنین using HyperTerminal را مشاهده کنید) .
بعد از اتصال به برقراری ارتباط برای نام کاربر شما و سپس پسورد ، تقریبا کلیه سرورها پاسخ خواهند داد .
این مورد به شما اجازه خواهد داد تا پاسخ هر خطایی را از سرور مشاهده کنید .
چنانچه سرور نام کاربر و پسورد شما را نپذیرفت باید یک جلسه PPP را فراهم نمایید و شما نمی توانید برای دریافت بیشتر آن برنامه HyperTerminal را استفاده نمایید .
ممکن است کاراکترهای زایدی را ببینید .
چنانچه این مورد اتفاق بیفتد تلفیق نام کاربر و پسورد باید با سیستم شماره گیری (dial-up/Network/System) عملی باشد .
چنانچه خطایی را دریافت نمودید با سرویس دهنده خدمات خود تماس بگیرید و به آنها اجازه دهید تا با اطلاعات حساب شما ارتباط برقرار کنند و آن را امتحان نمایند .
چنانجه تنظیمات شبکه ویندوز شما اشتباه باشد این خطا رخ می دهد حتی اگر اسم کاربر و پسورد را درست وارد کرده اید .
مطمئن باشید که برقراری ارتباط با شبکه در DUNS connection شما بررسی نمی شود .
در مورد ویندوز 98 : چنانچه از طریق پوشه خدمات online ، کامپیوسرو {سرویس بر خط} را پیکر بندی می نمایید MS KB Q188120 را ببینید .
در مورد ویندوز XP : تنظیمات نادرست connectoid ، مشکلاتی را ایجاد می کند .
همچنین MS KB Q310431 و Q314445 را مشاهده کنید .
در مورد ویندوز 2000 : به خاطر تنظیمات غلط connectoid ، مشکلاتی بوجود آمده است .
همچنین قسمت MS KB Q161986 را ببینید .
خطای DUNS 676 : خط اشغال می باشد .
کلیه نسخه های ویندوز : این خطا رخ می دهد چنانچه : 1 – شماره اشتباهی بگیرید .
2 – مشکلی در ISP شما یا در شبکه وجود داشته باشد .3 – شما از پست صوتی و یا از سایر خصوصیت های تماس مشتری برخوردارید که صدای لکنت آوری ایجاد می نماید .4 – تنظیمات مودم شما باید با تنظیمات مودم کشور مورد نظرتان مناسب باشد به عبارت دیگر شما ، برای مودم خود وشماره ای که تماس می گیرید و یا برای مودمی که از کشور مورد نظرتان پشتبانی نمی کند تنظیمات خاص آن کشور را مشخص نکرده اید .
5 – چنانچه کد انتظار تلفن (call waiting code) در شماره گیری شما غیر فعال باشد و خط تلفن شما از کد انتظار تلفن پشتیبانی نمی کند و چنانچه از زمان انتظار (call waiting) شماره گیری برخوردارید این خطا نمایش داده می شود اما شرکت تلفن شما از غیر فعال بودن کد انتظار تلفن پشتیبانی نمی کند .
تنظیماتی را که برای connection/DUNS به کار می برید بررسی نمایید .
چنانچه از پست صوتی یا سایر ویژگی های تلفن مشتریان برخوردارید که صدای لکنت آمیزی را ایجاد می نماید شما می توانید با غیر فعال کردن تشخیص صدای شماره گیری و صدای اشغال بودن تلفن این مشکل را حل نمایید .
× را به تنظیمات دیگر اضافه کنید تا تشخیص صدای شماره گیری و صدای اشغال بودن خط را غیر فعال سازد .
2× را به تنظیمات دیگر اضافه نمایید تا صرفا تشخیص اشغال بودن خط را غیر فعال سازد.
چنانچه مودم شما از کشور شما پشتیبانی نمی نماید غیر فعال کردن تشخیص صدای شماره گیری ( dial-tone) و یا صدای اشغال بودن تلفن ( × در تنظیمات دیگر ) ممکن است نتیجه بخش نباشد ( اما صرفا چنانچه شماره گیری tone و pulse کشور مورد انتخاب با کشور شما سازگار باشد ) از speaker مودم استفاده نمایید تا از برقراری اتصال مطمئن شوید .
مطمئن باشید که تماس تلفنی برقرار شده است و شما پیام اشغالی ( signal ) را نمی شنوید .
Modem log را بررسی نمایید تا مشاهده کنید که چه رقمی شماره گیری می شود (چنانچه شماره گیری توسط # صورت نگرفت E1 را به تنظیمات دیگر اضافه نمایید این مورد می تواند به شما کمک نماید.
سعی کنید در شماره گیری از tone به جای pulse استفاده نمایید و مدت زمان tone را افزایش دهید .
ویندوز NT : زمانی که باید خطای 680 ( وصل نبودن خط تلفن ) را دریافت کنید خطای 676 ( اشغال بودن خط ) گزارش می شود این مورد نخستین بار در service pack6 ( SP6 ) بود .
MS KB Q239870 را ببینید .