دانلود مقاله انواع جهانگردی

جهانگردى بینالمللى و گردشگرى داخل کشور بینالمللى و داخلى از دیدگاه سازمان جهانى جهانگردی، جهانگردى بینالمللى با گردشگرى داخلى (Internation tourism) متفاوت است و به محدودهٔ مرزى کشور مربوط مىشود.

ولى این بدان معنى نیست که هر مسافر بینالمللی، یک بازدیدکننده تلقى شود.

مسافر کسى است که براى خارج شدن از محل سکونت خود، سفر مىکند؛ براى مثال کارگرى که براى کار از مرز خارج مىشود بازدیدکننده محسوب نمىشود.

جهانگردى بینالمللى همیشه، در وهله اول، از نظر اقتصادى مدنظر قرار مىگیرد، زیرا این شکل گردشگرى نقش مهمى در بازرگان و جریان ارزى ملتها بازى مىکند.

گردشگرى داخلى نیز تحتالشعاع جهانگردى بینالمللى است، با وجود این تصور بر این بود که اینگونه مسافرتها اثر بینالمللى ندارند و آمارهاى تجارى همان کشور مربوط بوده و اهمیت دارند.

بدیهى است که این دو گردشگرى رابطه تنگاتنگى با هم دارند.

مسافران تحت تأثیر شرایط محیطى قرار مىگیرند، و با توجه به عوامل خارجى مانند رشد نسبى درآمد واقعی، تفاوت قیمت بین کشورها و سیاست بینالملل، مسافرتهاى داخلى جاى خود را به جهانگردى بینالمللى مىدهند و یا برعکس.

در چند دههٔ گذشته، در بسیارى از کشورهاى غربى روزهاى تعطیل تبدیل به سفرهاى بیرون شهرى شدهاند و این به علت بالا رفتن استاندارد زندگى و کسب درآمدهاى اضافى است؛ در حالى که در کشورهاى در حال توسعه گردشگرى داخلى افزایش یافته است.

مسافرتهاى منطقهاى
منطقه به بخش کوچک جغرافیائى از یک ناحیه گفته مىشود که با شاخصى معین یا با چارچوب مرجعى موثق مشخص مىشود.

در حقیقت جهانگردى منطقه را به سه دسته تقسیم مىکنند.

نخست، موقعیت جغرافیائى منطقه که براى مثال مىتوان به مناطق ”شمال“ یا ”شرق“ اشاره کرد.

دوم، نواحى (مناطق) اداری، مانند ”استان X“.

سوم منطقهاى که از نظر فیزیکى دربرگیرندهٔ طبیعت بیشترى است، براى مثال ”حوزه دریاچه“ یا ”حوزه اقیانوس آرام“.

از نظر در دسترس بودن و قابل استفاده بودن مىتوان به چند دستهبندى دیگر اشاره کرد، براى نمونه ”منطقه روستائی“ یا ”منطقه ساحلی“.

مقصود از مسافرتهاى بین منطقهای، مسافرتهائى است که بین مناطق مختلف صورت مىگیرد، حال این مناطق در یک استان یا ایالت، یک کشور و یا در مناطق مختلف دنیا باشد.

از طرفی، مسافرتهاى درون منطقهاى به مسافرتهائى که در داخل یک منطقهٔ مشخص صورت مىگیرد، اطلاق مىشود (حال این منطقه بومى باشد یا در سطح بینالمللی).

براى مثال، مىتوان به مسافرتهاى بین کشورهاى آسیاى شرقى اشاره کرد.

گردشگرى درونمرزى یا برونمرزى
در هر حوزهاى متناسب با منطقهٔ موردنظر (منطقهٔ بومی، کشوری، یا گروهى از کشورها) سه نوع جهانگردى دستهبندى مىشود:
- گردشگرى داخلی، به ساکنان منطقهاى خاص اطلاق مىشود که فقط در منطقهٔ مربوطه سفر مىکنند (مانند بازدیدکنندگان
- گردشگرى درونمرزی، به افرادى غیر از ساکنان منطقهاى خاص گفته مىشود که مانند بازدیدکنندگان از محل دیدن مىکنند.

- گردشگرى برونمرزی، افراد ساکن یک منطقه که به منطقهاى غیر از منطقهٔ سکونت خود سفر مىکنند.

اگر معیار سنجش را کشور قرار دهیم مىتوان عبارتهاى جهانگردى ”بومى (داخلی)“، ”درون مرزی“ و ”برونمرزی“ را به روشهاى مختلفى ترکیب کرد و سه دستهبندى زیر را ارائه داد:
- گردشگرى داخلی، که شامل گردشگرى داخلى و درونمرزى مىشود.

- گردشگرى ملی، که شامل گردشگرى داخلى و گردشگرى برونمرزى مىشود.

- جهانگردى بینالمللی، که شامل گردشگرى درونمرزى و برونمرزى مىشود.

باید توجه داشت که این عبارتها (درونمرزی، برونمرزی، داخلی، ملى و جهانگردى بینالمللی) بر مبناء معیار قرار دادن کشور بهعنوان مرجع سنجش، ارائه شدهاند.

در ضمن، بعضى مناطق از نظر سیاسی، که از کشور کوچکتر هستند و با ایالت فرق مىکنند، نیز بدینگونه دستهبندى مىشوند.

مانند جامعه مشترکالمنافع پوارتوریکو و جامعه مشترکالمنافع جزایر شمالى مارىیانا که هر دو بخشى از ایالاتمتحده آمریکا مىباشند.

(سازمان جهانى جهانگردى

انواع جهانگردى با توجه به انگیزه
براساس تعاریف سازمان جهانى جهانگردی، جهانگرد کسى است که به سرزمین یا کشورى غیر از محل اقامت دائمى خود مسافرت مىکند و دستکم یک شب و حداکثر یک سال در آنجا مىماند و دلیل عمدهٔ مسافرت او تفریح، استراحت، دیدار بستگان، درمان، زیارت اماکن مقدس، بازدید از آثار تاریخى و مراکز هنرى و فرهنگی، شرکت در مسابقات ورزشى یا تماشاى آن، دیدن نمایشگاههاى بازرگانى یا مراکز فعالیتهاى اقتصادى و شرکت در همایشها و نشستها است.

همایشها
به برکت ارتباط و دوستى میان ملل و از سوى دیگر، بروز مشکلات گوناگون اقتصادی، سیاسی، نظامی، فرهنگى و ...

در سطح ملى و بینالمللى هر ساله نشستها و گردهمائىهاى بسیارى در گوشه و کنار جهان، براى یافتن راه حل مسائل و بستن پیمانها، برگزار مىشود و هزاران تَن از نمایندگان دولتها و ...

در این گردهمائىها شرکت مىکنند.

اقتصادى و بازرگانى
به گواهى تاریخ، انسان از بَدو پیدایش، همواره در پى معاش و تأمین نیازهاى زندگی، مسکن و محل اقامت دائمى خود را ترک مىکرده و براى مبادلهٔ کالا و دست ساختههاى خویش با سایر نیازمندىهاى زندگى راهى شهرها و کشورهاى دیگر مىشده است.

هر سال و هر ماه، در سراسر گیتی، در شهرها و کشورهاى گوناگون، نمایشگاههائى براى معرفى کالاهاى تولید شده برگزار مىشود و گروه کثیرى از بازرگانان یا مردم عادى براى آشنائى با آخرین دستاوردهاى صنایع و کشاورزى و بازاریابى براى این کالاها به نمایشگاهها مراجعه مىکنند.

هماکنون و بهویژه بهسبب رونق روابط بازرگانى میان کشورهاى مختلف، برپائى نمایشگاههاى محلی، منطقهای، ملى و بینالمللى بسیار رایج است و میلیونها تَن از این نمایشگاهها دیدن مىکنند.

ورزشى هم‌زمان با پیشرفت‌هائى که در تمامى شئون زندگى انسان روى داده است، ورزش و امور مربوط به تقویت جسم - که تأثیر بسزائى در سلامت روح دارد، بسیار گسترش یافته است.

پیدایش رشته‌هاى مختلف ورزشی، ذوق و شوق مردم به‌ویژه جوانان به ورزش و دیدن مسابقات ورزشى امروزه به‌صورت یکى از فعالیت‌هاى تفریحى - آموزشى - فرهنگى مردم جهان درآمده است.

هم‌اکنون از ورزش و مسابقات ورزشى براى ایجاد مودت و دوستى میان ملت‌ها، گفتگوى تمدن‌ها و مبارزه با فساد استفاده مى‌شود.

از این‌رو، هر ساله میلیون‌ها پیر و جوان براى شرکت در مسابقات ورزشى یا دیدن آنها راهى سرزمین‌ها و کشورهاى جهان مى‌شوند.

تاریخى و هنرى و فرهنگى هر ساله تعداد بى‌شمارى از مشتاقان براى دیدار یادمان‌هاى تاریخی، جشنواره‌هاى هنرى و مراکز فرهنگى به سراسر جهان به‌ویژه به کشورها و سرزمین‌هاى تاریخى سفر مى‌کنند.

این جهانگردان که معمولاً به سراسر جهان و به‌ویژه به کشورها و سرزمین‌هاى تاریخى سفر مى‌کنند.

این جهانگردان که معمولاً منزلت فرهنگى و علمى ویژه‌اى دارند و تعداد کثیرى از جهانگردان را تشکیل مى‌دهند، گاه در گردهمائى‌هاى فرهنگى - تاریخى شرکت مى‌نمایند و از گنجینه‌ها، کتابخانه‌ها و دانشگاه‌ها بازدید مى‌کنند.

مذهبى بدون تردید، یکى از مهم‌ترین و کهن‌ترین عوامل و انگیزه‌هاى مسافرت انسان باورهاى مذهبى و احساسات دینى بوده است.

انسان از ابتداى تاریخ مکان‌هائى را مقدس مى‌دانسته است و به‌منظور تأمین نیازها و خواسته‌هاى روحی، روانى و مادى خود و از ترس بلایاى طبیعى و غیرطبیعى که زندگى او را تهدید مى‌کرده، به زیارت و دیدن آن مکان‌هاى مقدس مى‌رفته است.

مثلاً کعبه بتخانهٔ اعراب پیش از اسلام بوده و با پیدایش اسلام زیارتگاه میلیون‌ها مسلمان شده است.

بودائیان، سیک‌ها، مسیحیان و قوم یهود نیز براى زیارت مکان‌هاى مقدس خویش مسافرت مى‌کنند.

جهانگردى با این انگیزه نیز رونق فراوان دارد.

عبادت‌گاه‌هائى نظیر مساجد، آرامگاه پیشوایان مذهبی، کلیساها و ...

هر ساله پذیراى میلیون‌ها معتقدان خود هستند.

درمانى و بهداشتى از دیرباز انسان به خواص آب‌هاى معدنى براى شفاى بیمارى‌هاى پوستی، مفصلى و تأثیر آب و هوا در تسکین آلام روحى و روانى پى برده است.

رومیان باستان براى استفاده از آب‌هاى معدنى به جزیرهٔ سیسل و لمباردى سفر مى‌کردند.

هم‌اکنون تأسیسات بى‌شمار آب گرم معدنى در نواحى مختلف ایتالیا، فرانسه، آلمان و ...

وجود دارد که پذیراى میلیون‌ها جهانگرد طالب آب‌درمانى است.

بسیارى از بیماران نیز براى مداوا به مراکز مهم و معتبر پزشکى در کشورهاى پیشرفته یا مراکز و پایتخت کشورهائى که از امکانات بهداشتى و درمانى بهره‌مند هستند، مراجعه مى‌کنند.

این نوع جهانگردى نیز اعتبار و رواج فراوانى دارد.

تفریح، استراحت و دیدار بستگان محیط پُرهیاهو و آلوده و یکنواخت شهرهاى امروزی، موجب فرسایش روحى و جسمى انسان مى‌شود و بدیهى است که این امر در بازده کار او بسیار مؤثر است، بنابراین، گرایش به ایجاد تنوع در محیط زندگى و فرار از فضاى پُرتنش شهر کنونى از یک سو و عشق انسان به زیبائى‌هاى طبیعت او را به ترک محیط کار و زندگى دائمى خود وا مى‌دارد.

هر سال و هر ماه و هر روز میلیون‌ها انسان، فارغ از هرگونه تکلف، هنگام تعطیلات یا فراغت از کار، به‌سوى کرانه‌هاى زیباى دریاها، نواحى خوش آب و هواى روستاها و ...

رهسپار مى‌شوند و در آغوش طبیعت، خستگى و فرسودگى جسمى و روحى خود را بهبود مى‌بخشند.

شاید انگیزهٔ استراحت و تمدد اعصاب، تفریح دیدار آشنایان و بستگان مهم‌ترین عامل و انگیزهٔ جابه‌جائى و مسافرت انسان در جهان کنونى باشد.

جهانگردى از نظر نوع مسافرت چگونگى شکل مسافرت از نظر انفرادی، خانوادگى یا جسمى وجه‌تمایز دیگرى میان مسافرت‌هاى داخلى یا خارجى است.

مسافرت‌هاى جمعى معمولاً پاره‌اى از بنگاه‌هاى مسافرتی، ضمن فروش بلیط مسافرت ”تور“ مسافرتى نیز برگزار مى‌کنند.

این بنگاه‌ها با عرضه‌کنندگان خدمات جهانگردى در مقصد گفتگو مى‌کنند و با گرفتن تخفیف‌هاى کلی، ضمن اجارهٔ وسائلى چون هواپیما، کشتى و خودروهاى بزرگ جمعى براى سفر از مبداء به مقصد و بالعکس، خدمات مؤسسه‌هائى مانند مهمان‌سراها، غذاسراها، اماکن تفریحى و ...

را در مقصد مى‌خرند و به مشتریان خود ارائه مى‌دهند.

تفاوت مهمى که میان مسافرت‌هاى فردى و جمعى وجود دارد این است که در مسافرت‌هاى جمعی، افراد هیچ‌گونه اختیارى از نظر برنامه‌ریزى مسافرت ندارند، بلکه مسئولان بنگاه‌ها براى مسافرت برنامه‌ریزى مى‌کنند و مقاصد مسافرت، نوع مهمان‌سرا، غذاسراها و اماکن دیدنى و تفریحى را تعیین مى‌نمایند.

این نوع مسافرت براى کسانى که با مقصد آشنائى ندارند یا به خارج از کشور سفر مى‌کنند و کسانى که زبان نمى‌دانند نسب به مسافرت آزاد یا انفرادى برترى دارد، اما مسافران در مورد گزینش مقصد، مدت توقف در مقصد و ...

آزادى عمل ندارند.

مسافرت‌هاى انفرادى و خانوادگى در این‌گونه سفرها که فرد یا افراد یک خانواده یا چند نفر از آشنایان و بستگان براساس توافق مسافرت مى‌کنند، برنامهٔ مسافرت به میل و خواست همسفران تهیه مى‌شود و بنا به توافق خود آنها تغییر مى‌کند.

چه بسا در این نوع مسافرت هدف‌هاى موردنظر و مقاصد مسافرت بارها تغییر کند.

انتخاب نوع وسیلهٔ نقلیه، نوع اقامتگاه، پذیرائی، غذاخوری، مدت سفر و ...

خواست مسافران بستگى دارد.

راهکارهائی برای رشد و توسعه صنایع دستی و گردشگری در ایران امروزه تولید صنایع دستی که مزین به نقش آثار تاریخی ، باستانی و یادمانهای ویژه هر کشور است در دستور کار صنعتگران جهان قرار دارد و تلاش می شود که حتی بخشی از این گونه آثار که از سنگ ، چوب ، فلز و یا بر روی سرامیک و پارچه پدید می آید با قیمتهای ارزان در اختیار توریست ها قرار گیرد .

از زمان کشیدن نخستین تصاویر بر دیواره غارها ، روزگاری دراز می گذرد .

از همان سرآغاز تاریخ ، طرحهای خام و مبهمی که در مغز انسان شکل می گرفت ، همه نشان از تلاشها و بی قراریهای روح او برای گریز از ظلمت و تباهی های زمانه داشت .

در پیوستگی تاریخ ، از دوران گذشته تا حال ، این نیاز در هر دوره ای به نوعی جلوه گر شده است و هنر مند با دم های غنیمت عمر و لحظات گذرای زندگی خویش ، همواره خاطرات لذت بخش را زنده ساخته ، آنرا آراسته ، پیراسته و بلاخره اثری را بجای نهاده که یادآور تأثرات او از نمایش های هستی است .

نقش و اهمیت صنایع دستی بعنوان هنری مقدس ، صنعتی مستقل ، بومی و اصیل با جنبه های قوی کاربردی از جهات هنری ، فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و حتی سیاسی بر همگان و به ویژه محققان عزیز آشکار است .

نکته مهم و شایان توجه آن است که حتی اگر همه تأثیرات مثبت اقتصادی صنایع دستی را به کناری بگذاریم ،‌این هنر ملی ایران بواسطه بازتاب ذوق سرشار ، اندیشه خلاق و هنر مندان پرمایه ولی بی ادعا باید بصورت جدی و برنامه ریزی شده مورد حمایت قرار گیرد .این در حالی است که صنایع دستی طی سالیان متمادی ، چه در دوران رونق و شکوفائی و چه در دوره های رکود ، هنگامی که با توسعه صنعت گردشگری همراه بوده سهم شایسته و در خور توجهی در اقتصاد کشور و معرفی هنر ناب و خالص ایرانی و نهایتاً زندگی اقتصادی و حیات فرهنگی ما داشته است .

امروزه تولید صنایع دستی که مزین به نقش آثار تاریخی ، باستانی و یادمانهای ویژه هر کشور است در دستور کار صنعتگران جهان قرار دارد و تلاش می شود که حتی بخشی از این گونه آثار که از سنگ ، چوب ، فلز و یا بر روی سرامیک و پارچه پدید می آید با قیمتهای ارزان در اختیار توریست ها قرار گیرد .

باید عرض کنم که تمامی ممالک جهان ، اعتقاد به تأثیر متقابل صنایع دستی و صنعت گردشگری دارند .

چرا که در عمل و تجربه در یافته اند که هنرهای صناعی یکی از عوامل بسیار مؤثر در جلب و جذب گردشگر در تمامی گرایش های ملی ، منطقه ای و داخلی است و متقابلاً به این نتیجه هم رسیده اند که صنعت گردشگری می تواند به رشد ، توسعه و گسترش صنایع دستی و بهبود کیفیت آن کمک کند .

بر پایه این اعتقاد و تجربیات حاصله تشکیلات صنایع دستی و گردشگری در بسیاری از کشورها در هم ادغام و یا در رابطه ای هماهنگ و منسجم با هم دیده شده اند که خوشبختانه در کشور مانیز گامهائی در این زمینه برداشته شده است .

بنا ندارم در اینجا فرمایشات محققین ارجمند و اساتید بزرگوارم را که یک اصل به تواتر رسیده است ، به تفصیل تکرار کنم که مثلاً ایران یکی از ده کشور پرجاذبه گردشگری در جهان است و آثار بی شمار تاریخی ، باستانی و جاذبه های طبیعی آن به حدی است که هر گردشگری را با هر سلیقه و یا هر بینش و تفکری به سوی خود جلب می کند ، ولی مراجعه به آمار ورود گردشگران بین المللی حتی طی سالهای اخیر که شاهد رشد چشمگیر آن بوده ایم ، حدود یک تا یک و نیم میلیون نفر گردشگر آنهم گردشگرانی که به طور عمده از ممالک فقیر یا بدون امکانات مالی به ایران می آیند را ثبت کرده است .

برای اینکه جهت گیری بحثم را در چارچوب ارائه راهکارهای لازم و عملی توسعه صنایع دستی سوق دهم ، ذکر دو نکته را در بدو امر حائز اهمیت و ضروری می دانم : به نظر اینجانب و با تکیه بر دلائل محکم و متقن شایسته است که ما توسعه هنرهای صناعی را به طریق اولی در زادگاه آن ، یعنی روستا جستجو کنیم .

به قول استاد دکتر آسایش ، روستا مادر شهرهاست و به تعبیری شهر ، زائیده روستا است .

این فرزند قدر نشناس و یاغی چون به حرف والد خویش گوش نداده ، مورد آق والدین قرار گرفته و امروز شهر دچار آنچنان در هم تنیدگی و گره خوردگی شده که مهاجرت معکوس و یا پناه آوردن مجدد به آغوش زادگاه اولیه یعنی روستا را برگزیده است .

بنابراین توصیه بنده بعنوان اولین راهکار ،‌این است که بستر توسعه صنایع دستی ، باهدف ایجاد فرصت های اشتغال مولد برای جمعیت مازاد و سرریز روستائی ، توزیع برابر و عادلانه فرصت ها و امکانات ، آمایش سرزمین و یا پراکندگی متوازن جمعیت و ثروت در پهنه جغرافیائی کشور ، اجتناب از ایجاد قطب های جمعیتی در مترو پلیس ها و کلان شهرها و نتیجتاً کاهش جرم و جنایت و بزه اجتماعی در سطح شهرهای بزرگ و بسیاری دلائل دیگر در خود روستا قرار گیرد .

و حتی اولویت های جانبی از صنعتگر صنایع دستی را استقرار کارگاه در روستا و سپس در شهرها در نظر بگیریم .

۲- همانطور که در بخشی از عرائضم اشاره کردم ، اصلح است که ما ابتدا به پیش زمینه و یا پیش نیاز توسعه صنایع دستی در کشور و ارائه راهکار در این بخش یعنی تقویت گردشگری بپردازیم .

چون گفتیم اعتقاد ما در درجه اول توسعه صنایع دستی در روستاها است .لذا بلحاظ محدودیت وقت ، فقط اشاراتی به راهکارهای اشاعه و ترویج گردشگری خواهم نمود و سپس پیشنهاداتی در ارتباط با چگونگی تقویت ، گسترش و حمایت از صنایع دستی به منظور تحقق اهداف میان مدت و بلند مدت آن تقدیم خواهم کرد.

به نظر می رسد عوامل و پارامترهائی که می تواند در تقویت گردشگری به ویژه داخی مؤثر باشد ، به ترتیب اهمیت ، به صورتی که بیان می کنم قابل طبقه یندی است : اولین راهکار که به نظر بنده ، سایر راهکارها ،‌راهبرد ها و روشها را تحت الشعاع خود قرار می دهد و این راهکار دقیقاً قابلیت تعمیم به بخش راهبردهای اساسی برای توسعه صنایع دستی را هم دارا می باشد ، بحث مدیریت است .

چرا که در سخنرانی ها به کرات شنیده شده که کشور ما پهناور است ، چهار فصل و جذاب است ، جنبه های متنوعی از اکوتوریسم را داراست ،‌از نظر تاریخی ،‌ سنتی ، آثار باستانی و ذوق و سلیقه و هنر و صنایع دستی جایگاه رفیع دارد .

پس چرا به قول یکی از محققین ، علی رغم همه امکاناتی که برشمرده شد ، در جمع خانواده بزرگ ۷۰ میلیونی ایرانی ، از کم سواد تا باسواد ، از پیر تا جوان ، از شهری تا روستائی ، از صاحبان حرف و مشاغل دولتی تا مشاغل آزاد ، از ثروتمند تا فقیر کم و بیش حرفهائی می زنند که بوی نارسائی در اداره بخشهای زیادی از جامعه به مشام می رسد ؟

بله دوستان ، درست تشخیص دادید .

اولین راهکار ، اصلاح ساختار مدیریت گردشگری و به طبع آن صنایع دستی است .

- ایرانی تیز هوش و دانا در همه جا می درخشد .

چرا برای اداره مطلوب جامعه نمی درخشد ؟

- تعداد دانشگاه ها و مؤسسات علمی معتبر که تربیت کننده نیروی انسانی است بیش از دویست مرکز است .

ولی چرا اثر بخشی این منبع عظیم علمی بسیار پایین است ؟

- این همه اساتید دانشگاهی ، محقق ، نظریه پرداز ، اقتصاد دان و کارشناس و مدیر وجود دارد ولی گره های کور مثلاً در اداره امور گردشگری و صنایع دستی روز به روز پیچیده تر می شود بنحوی که جناب آقای مشاعی معاونت محترم رئیس جمهور از آن به عنوان بحران یاد می کند .

بنابراین عزیزان : ما بعنوان اساسی ترین راهکار در بخش تقویت گردشگری و هنرهای صناعی که موضوع بحث مااست نیاز داریم به : الف – استقرار سیستم مدیریتی نظامند باز بجای بسته ، فراملی بجای ملی ، ‌برون گرا بجای درون گرا، گروه گرا بجای فرد گرا ، تا این صنعت که امروزه در جهان از درآمدهای نفتی هم پیشی گرفته رونق پیدا کند .

ب – مقررات زدائی و جایگزینی ضوابط مترقی و تغییر بنیادین بروکراسی اداری .

ج – تدوین نظام مدیریت پویا با تأمین شرایط احراز و انتصاب بجای انتساب که مع الاسف در پاره ای موارد دیده می شود .

د – پذیرفتن تغییر و تحول در عرصه بین المللی و رقابت های جهانی با حفظ منافع ملی و برنامه ریزی های دقیق به صورت کوتاه مدت ، میان مدت و دراز مدت بجای روزمره گی .

هـ - و خلاصه هدایت نظام مدیریتی از روش سنتی به روش علمی ، کارآمد ، اثربخش و غیر سلیقه ای .

و – اطلاع رسانی ، فرهنگ سازی ،‌مطالعه عمیق روی موانع فرهنگی با هدف معرفی مراکز جاذب و جالب توجه برای گردشگران ، ارائه آموزش های لازم به میهمان و میزبان از طریق رسانه های گروهی و جرائد کثیرالانتشار گردشگری ایران و سهم جهانی « توماس آچلیس» رئیس کنفدراسیون روابط عمومی اروپا جایی درباره اوضاع گردشگری ایران گفته است: «صنعت گردشگری ایران نیاز به سرمایه گذاری ۳۰۰ میلیارد دلاری برای هتل سازی و تأمین سخت افزار ندارد و بهتر است ۲۹۹ میلیارد دلار از این بودجه را به تغییر نگرش جهانیان به ایران اختصاص داد.

گردشگران حاضرند در چادرهای ارزان قیمت نیز شب خود را در تخت جمشید به سر کنند به شرط آن که تصویرشان از ایران تنها خاویار و قالی و بیانیه های سیاسی نباشد و امنیت آنها در این منطقه تضمین شده باشد.» بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی سازمان جهانی گردشگری، کشور ایران با دارا بودن رتبه پنجم کشورهای دنیا از نظر تنوع زیستی، اقلیمی و دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد طبیعی، قابلیت فراوان در توسعه اکوتوریسم دارد.

در کجای دنیا می توان روستاهایی همچون اورامانات و ماسوله و ابیانه پیدا کرد؟

در کدام کشور، بزرگ ترین دریاچه های آب شور و شیرین قرار دارد؟

چند کشور مانند ایران دارای جزایر مرجانی چون قشم و کیش هستند؟

در کدام نقطه دنیا می توان جنگل «حرا» پیدا کرد جز ایران و چند کشور آفریقایی؟

در کدام کشور آسیایی می توانید در عرض چند ساعت از زمستان به بهار و از بهار به تابستان رفت؟

چند کشور خلیج بی نظیری همچون چابهار دارد که در تمام فصول سال آب و هوایی بهاری داشته باشد ؟

چند کشور را می شناسید که جنگل های بی نظیر چون چالوس و نمک آبرود و جواهر ده داشته باشد؟

طبیعت بکر و بی نظیر دشت لوت و کویر را کجا می توان یافت؟

با این همه ما کجا ایستاده ایم؟

با همه اینها سالانه حدود ۳۰۰هزار ایرانی به کشوری سفر می کنند که هنوز قدمت آن به ۳۵ سال نرسیده است و تا کنون بیش از چهارهزار شرکت خصوصی و دولتی ایرانی در امارات متحده عربی به ثبت رسیده است و از ۳۰ میلیون گردشگر ژاپنی و چینی سالانه فقط هفت هزار نفر به ایران می آیند.

بی مثال بودن جاذبه های گردشگری، از نظر درآمد در بخش گردشگری در بین کشورهای جهان در رتبه شصت و هفتم قرار داریم، با وجودی که کشفیات جیرفت ثابت می کند ۱۵۰ سال تمدن مان کهن تر از تمدن بین النهرین است و فرنگی ها برای آمدن به ایران و دیدن تخت جمشید و پاسارگاد و مسجد وکیل و چهارهزار و پانصد اثر قابل توجه دیگر لحظه شماری می کنند.

سهم ما از جهان مجله آرکولوجیای فرانسوی که بیش از ۱۰۰ سال از انتشار آن می گذرد، در بیش از ۵۸ هزار نسخه، ویژه نامه ای را درباره تمدن جیرفت به چاپ رسانده، اما هیچ اتفاقی در اوضاع و احوال صنعت گردشگری ما رخ نداده است.

در آن مجله بزرگان شرق شناسی چون پروفسور کارلوفسکی آمریکایی و جان پرو فرانسوی مهر تأییدی می گذارند بر ادعای پروفسور مجیدزاده که می گوید: «تمدن هلیل رود، ۱۵۰ سال از تمدن بین النهرین کهن تر است و سابقه شهرنشینی در ایران به بیش از ۵هزار سال می رسد.» اگر این مجله برای کشوری مانند ایتالیا چنین ادعایی می کرد چه اتفاقی می افتاد؟

آیا خیل جهانگردان و گردشگران به این سرزمین سرازیر نمی شدند؟

نگاهی به یک جدول بد نیست که اماکن مشهور ایران و جهان را مرور کنیم.

در حال حاضر شش اثر تاریخی و باستانی ایران شامل: تخت جمشید، چغازنبیل، تخت سلیمان، میدان امام اصفهان، ارگ بم و پاسارگاد در فهرست آثار تاریخی جهانی یونسکو قرار گرفته اند، اما طبق آخرین آماری که سازمان جهانی جهانگردی منتشر کرده دو کشور آمریکا و فرانسه در زمینه گردشگری بی رقیب هستند.

فرانسه: دومین کشور موفق جهان به لحاظ درآمدهای گردشگری و در سال۲۰۰۳ پذیرای ۷۵میلیون جهانگرد بوده است که تا سال۲۰۱۰ درآمد خود را به ۴۸ میلیارد دلار افزایش خواهد داد.

چین: سال۲۰۰۳ حدود ۲۰میلیون چینی به خارج از کشور سفر کردند، سهم ایران چقدر بوده است؟

ایران باید امروزه توجه کند که چگونه می تواند بخشی از ۱۰۰میلیون گردشگر چینی را جذب کند.

مصر: گردشگران آلمانی، ژاپنی و ایتالیایی هر یک صنایع دستی و سمبل های بخصوصی را می خرند، مصری ها به کانال سوئز به عنوان فرصت نگاه می کنند و انتظار دارند کانال سوئز به یاری اهرام مصر بیاید.

در سال۲۰۰۳ ، ۶ میلیون و چهارصد هزار گردشگر به مصر سفر کردند و درآمد ارزی حاصل از آن ۵ میلیارد و سیصد میلیون دلار بوده است.

دبی: راهی که دبی برای عرض اندام پیموده بسیار جالب است.

سال،۲۰۰۳ دوبی از محل فروش فستیوال تابستانه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار درآمد کسب کرده است، به این ترتیب دبی با جذب شانزده و شش دهم درصد بعد از مصر در خاورمیانه رتبه دوم را کسب کرد.

ترکیه: الفبای گذر از بحران امنیتی را بخوبی می داند و ۵ میلیون و ششصد هزار توریست ترکیه، کشورهای همسایه را مقصد اصلی سفرهای خود قرار دادند و بنابراین رقیب منطقه ای ایران به راحتی می تواند به کشور ایران نیز توریست بفرستد.

ترکیه در سال۲۰۰۳ از مجموع ۱۴ میلیون و هفتصد و هشتاد و دو هزار جهانگردی که به این کشور سفر کردند ۹میلیارددلار ارز واردکرد.

ژاپن: ژاپن در سال۲۰۰۳ حدود ۱۸میلیون خروجی گردشگر داشت.

سهم ایران از بی آزارترین گردشگران دنیا چقدر بوده است؟عربستان سعودی: سعودی ها سالانه ۱۸ میلیارد دلار برای سفر به خارج هزینه می کنند.

تا چند سال پیش مقصد آنها اروپا و آمریکا بود اما بعد از ۱۱سپتامبر،۲۰۰۱ در غرب موضوعهایی از قبیل حجاب و القاعده باعث شد فرصتی برای فعال شدن توریست منطقه ای به وجود آید.

تنها در میان کشورهای اسلامی مصر، ترکیه، مالزی و دبی سهم زیادی از درآمدهای گردشگری جهان را نصیب خود می کنند.

از بازار ۷۰۰میلیون نفری گردشگری جهان، سهم ایران حتی در جذب گردشگران کشورهای مسلمان بسیار ناچیز است.

موزه ملی ایران در هر سال حدود۲۰۰هزار بازدیدکننده دارد، اما موزه لوور فرانسه ۷میلیون نفر، یعنی آثار موزه لوور را ۷میلیون نفر می بینند و این به خاطر توسعه صنعت گردشگری فرانسه است .

در سال های گذشته بنا به دلایلی مانند انقلاب، جنگ، بازسازی و دلایلی از این دست، موضوعی به نام گردشگری در ایران مطرح نبود.اما در طول دوسال گذشته دولت فعالیت های بسیاری برای رسیدن به اهداف پیش بینی شده که جذب ۲۰ میلیون گردشگر در سال ۲۰۱۴ میلادی است؛ انجام داده است.دولت جدید ۳۰۰ میلیارد دلار برای رسیدن به این منظور تصویب کرده است که صرف تمام محورهای گردشگری خواهد شد.ساخت امکانات زیربنایی مانند هتل ها، واحدهای پذیرایی، امکانات حمل و نقل، راه اندازی نمایشگاه ها، آموزش فعالان این عرصه و برنامه های دیگر که همگی در راستای رسیدن به چشم انداز مطلوب است.

اما کارشناسان مشهور جهان همچون «آچلیس» در این باره نیز پیشنهادهایی ارائه کرده اند.

هرچند به گفته آنها، تمام مطالب عنوان شده فقط ایده هستند و اگر پیشنهادی در راستای اجرایی شدن این اهداف ارائه شود نیاز به تحقیقات و مطالعات بیشتری است، اما تجربه کشورهای موفق ثابت می کند که این ایده را می توان عملی کرد.

به اعتقاد آنها ضروری ترین دارو برای نجات صنعت نیمه جان و بیمار گردشگری در ایران، تصویرسازی درست از آن است.

بنا بر آمارهای موجود و طبق یک نظرسنجی غیررسمی که از سوی دانشجویان یکی از دانشگاه های آلمان انجام شده است بسیاری از اروپائیان با شنیدن نام ایران فقط به یاد خاویار، فرش و بیانیه های سیاسی می افتند.

نکته جالب توجه این است که از این تعداد فقط افراد بالای ۵۰ سال ایران را با نام های فوق می شناختند و جوانان تقریباً هیچ اطلاعی از ایران نداشتند.این واقعیتی است که در اروپا و جهان نخستین تصویری که در ذهن مردم در مورد یک چیز به وجود می آید، آخرین تصویر است.

به همین دلیل در اروپا سازندگان خودروها و سایر تولیدکنندگان بیشترین هزینه و نیرو را صرف تبلیغ و ایجاد «نخستین تصویر خوب» می کنند؛ حتی اگر محصولات آنها کیفیت لازم را نداشته باشد، تصویری که در ذهن مردم ایجاد می شود ضمانت کیفیت محصولاتشان است.

این مثال را در سطح کشورها هم می توان زد.

تصویری که از ایران در ذهن اروپایی ها ایجاد شده مربوط به جریانات سیاسی سال های ۵۷ و مسائل مرتبط با آن است.

این در حالی است که در حال حاضر در ایران چنین چیزی وجود ندارد و به دلیل ضعف های اساسی ما در اطلاع رسانی جهانی، بسیاری از مردم دنیا اصلاً نمی دانند ایران کجاست و یک روابط عمومی قوی، نیاز صنعت گردشگری ایران است تا بتواند به سرعت تصویری صحیح در ذهن خارجی ها ایجاد کند.

به همین دلیل هم هست که کارشناسان صنعت گردشگری در دنیا از ما می خواهند که از بودجه ۳۰۰ میلیون دلاری که برای رونق صنعت گردشگری خود در نظر گرفته ایم، قسمت اعظمی صرف تصویرسازی درست از ایران در نزد افکار عمومی شود.

زدودن تصویر قبلی و جایگزین کردن مفاهیم جدید، برنامه ریزی بسیار دقیقی می خواهد.تنها در این صورت است که می توان گردشگر را به ایران جذب کرد.از هزینه خود این شخص نیز می توان در ساخت امکانات زیربنایی بهره برد.اما تا، کسی به ایران نیاید ارز هم وارد نخواهد شد.

فقط مسأله سرویس دهی اولیه باقی می ماند که برای آن هم شرایط کاملاً مهیاست.

به تازگی رئیس آکادمی اروپا با شمردن چند جاذبه تاریخی و طبیعی ایران تأکید کرده است که ایران از لحاظ داشتن جاذبه ها، کشوری ۵ ستاره است.آگاهی از همین مطلب تکلیف را مشخص می کند.

او می گوید : « اگر امکانات قابل قبول برای ارائه به گردشگر ندارید، فرصت بزرگ و منحصربه فردی مانند اکوتوریسم دارید.

اکوتوریسم رشته ای است که همه چیز آن مهیاست.

شما در آن چیزی را می فروشید که همسن زمین قدمت دارد.

طبیعت خود را بفروشید تا برای امکانات بعدی سرمایه داشته باشید.

هرچند این موضوع نیز بدون مطالعه دقیق منجر به از بین رفتن طبیعت شما می شود، اما می توان از کشورهای موفق در این زمینه مانند کشورهای آفریقایی که فقط اکوتوریسم دارند الگوبرداری کرد بازاریابی بین الملل جهانگردی مقدمه: دنیای امروز، دنیای تحولات سریع و گسترده در تمام ابعاد است.

تجارت جهانی در ابتدای هزاره سوم نیز از این قاعده خارج نیست و در سطحی گسترده و با سرعت هرچه تمام‌تر متحول شده است.

حال و هوای امروز تجارت نشان از جهانی‌شدن آن دارد، فرآیندی که منجر به حضور و رقابت تنگاتنگ ظرفیت‌های مختلف تجاری شده است.

تجارت به عنوان موتور رشد اقتصاد ملی، حلقه پیوند اقتصاد بین‌المللی و اقتصاد ملی است.

در کشور ایران علی‌رغم اقداماتی که در جهت رشد تجارت خارجی و حضور بیشتر در بازارهای جهانی صورت گرفته است.

اما متاسفانه به لحاظ اصرار نابجا و اتکای بیش از حد به سیستم سنتی، هنوز تحولاتی که متناسب با شأن و جایگاه ایران در صحنه تجارت بین‌المللی باشد به وجود نیامده است.

بهره‌گیری از برنامه‌ریزی‌ها، سیاستگزاری‌ها، ابزارها، شیوه‌ها و روندهای نوین تجارت بین‌المللی رویکردی است که باید مورد توجه فعالان عرصه تجاری قرار گیرد.

در حال حاضر صنعت گردشگری به مهم‌ترین فعالیت اقتصادی جهان پس از صنایع نفت و خودروسازی تبدیل شده است.

براساس گزارش سازمان جهانی گردشگری (WTO) مخارج سالانه گردشگری در سطح جهانی بالغ بر 2000 میلیارد دلار است.

در بسیاری از کشورها صنعت مسافرت و گشت به صورت منبع اصلی ایجاد کار درآمده و جمعیتی بالغ بر 100 میلیون نفر را در سطح جهانی به اشتغال واداشته است.

بازارهای گردشگری بین‌المللی در مقصدهای مختلف جهان: شش منطقه‌ای که توسط سازمان جهانی گردشگری تقسیم شده‌اند عبارتند از: