پاکستان کشوری است در جنوب آسیا. پایتخت آن اسلامآباد است. بر طبق سرشماری سال ۲۰۰۵ کشور پاکستان با جمعیتی در حدود ۱۵۸ میلیون نفر ، ششمین کشور پر جمعیت دنیا بشمار می رود.
تاریخ
این سرزمین جزئی از هندوستان بود خود نیز مستعمره بریتانیای کبیر بود. در هنگام قیام گاندی برعلیه استعمار، پاکستان به رهبری محمدعلی جناح (از یاران گاندی) پیش از استقلال هند، استقلال خود را بازیافت. در قسمت غربی پاکستان، منطقه کویری وسیعی وجود دارد که به بلوچستان انگلیس مشهور است. این قسمت جزء خاک ایران بود که در زمان ناصرالدین شاه قاجار بر طبق قرارداد گلداسمیت از خاک ایران جدا شد.
سیاست
پاکستان عضو سازمان ملل متحد و پیمان اکو میباشد. همچنین از دوران استقلال پاکستان و هند از بریتانیای کبیر، این کشور عضوی از اتحادیه کشورهای همسود (مشترکالمنافع) بوده است. گرچه عضویت پاکستان در این اتحادیه سه بار به لغو شده است: نخستین بار در سال ۱۹۷۲ پس از آنکه اتحادیه کشورهای همسود استقلال بنگلادش (پاکستان شرقی) را از پاکستان به رسمیت شناخت، دولت پاکستان به نشانهی اعتراض این اتحادیه را ترک کرد، که البته مجدداً در سال ۱۹۸۹ به اتحادیه بازگشت. عضویت پاکستان از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ به دلیل کودتای غیرقانونی ژنرال پرویز مشرف از طرف اتحادیه لغو شد. سومین بار در نوامبر سال ۲۰۰۷، عضویت پاکستان به دلیل اعلام وضعیت فوقالعاده توسط پرویز مشرف از طرف اتحادیه لغو شده است.
تقسیمات کشوری
پاکستان هفت استان دارد:
استان بلوچستان
استان مرزی شمال غربی (سرحد)
استان سند
استان پنجاب
ﻣﻨﺎطق ﺷﻤﺎﻟﻰ
ﻣﻨﺎطق ﻗﺒیﻠﻪﺍﻯ
کﺸﻤیﺮﺁﺯﺍﺩ
ﺍﺳﻼﻡﺁﺑﺎﺩ
نظام آموزشی پاکستان
تاریخچه و ساختار نظام آموزشی
پیش از ورود اسلام، سند (پاکستان کنونی) مهد تمدن های برهمایی و بودایی بود. با فتح سند روابط فرهنگی و علمی مردم این منطقه با مسلمانان ایران و اعراب برقرار شد.برخی از دانشمندان مسلمان به این سامان آمده ودانشمندان هندی به کشورهای اسلامی رفتند.(سدهات)؛ نخستین کتاب هندی است که بانام(السند هند)به عربی ترجمه شد.مدتی پس ازترجمه(سدهانت )کتا یونانی(مجسطی)نیز به عربی ترجمه شد. مسلمانان از هیئت هندی و یونانی استفاده کرده و به پیشرفت های چشمگیری دست یافتند.کتاب (کلیله و دمنه)در زمان ساسانیان از هندوستان به ایران آورده شده و توسط عبدالله بن مقفع به عربی ترجمه شد.کتاب دیگری به نام(یوذسف) و(بلوهر)نیز از سانسکریت به عربی ترجمه شد.بزرگترین اثر علمی در این دوره از هندوستان به کشور اسلامی انتقال یافت.