دانلود تحقیق بررسی مجموعه های مسکونی در مشهد

از آنجائی که برای طراحی یک مجموعه  مسکونی، آگاهی نسبت به وضعیت مجموعه هایی که تاکنون در این شهر به وجود آمده اند و تأثیراتی که از مرحله طراحی تا زمان استفاده ، از محیط گرفته یا بر آن می گذارند، ضروری می نماید. با عنایت به این مهم، در این بخش  از رساله حاضر، چند نمونه شاخص و تأثیر گذار در بخشهای مختلف شهر انتخاب شده اند تا به ترتیب زمانی و با بررسی نکات مثبت و منفی آنها، شناخت دقیق تری از وضعیت این پدیده ها در سطح شهر به دست آید.

ارائه اطلاعات در مورد این مجموعه ها در قالب: نمایش موقعیت قرارگیری در شهر، دیدهای گوناگون در وضعیت موجود از آنها، تصویری بازسازی شده از مجموعه ( برایدرک بهتر بیان معماری آنها) ، همچنین نقشه ها و سایر مشخصات. در موارد لازم، اطلاعات نقشه ها و سایر توضیحات ضروری در ارتباط با بنا این بررسی را کاملتر میکند.

1- مجتمع مسکونی فیروزه:

علت انتخاب:‌این مجموعه یکی از معدود مجتمعهای مسکونی مشهد است که پس از آپارتمانهای مرتفع در عرصه ساخت و ساز مسکن، به بلند مرتبه سازی روی آورده و امکان زندگی در ارتفاع بیش از 56 طبقه را برای ساکنین، فراهم نموده است.

1- بررسی ویژیگیهای کالبدی - فضایی مجموعه:

مجتمع مسکونی فیروزه با تعداد 1400 واحد مسکونی در قسمتی از شهر واقع شده که بیشترین کابری اراضی آن مسکونی است.

موقعیت شهری و کاربریهای بافت پیرامونی و بلافصل:

این مجموعه در محدوده بین بلوار شهید قرنی ( بلوار فردوسی) ، بلوار شهید صادقی (بلوار سازمان آب) و بلوار قاضی طباطبایی واقع شده است. کاربریهای اطراف آن در حوزه پیرامونی عبارتند از:

1- اورژانس   2- مجموعه فنی و حرفه ای  3- هتل صبا

4- پمپ بنزین   5- بیمارستان خاتم الانبیاء  6- مجموعه ورزشی کارگران و مجموعه تفریحی 7- مجموعه های مسکونی با قدمت زیاد نظیر 600 دستگاه،512 دستگاه مجموعه مسکونی شرکت گاز و مجموعه مسکونی فرهنگیان

کاربریهای داخل مجموعه و در حوزه بلافصل آن عبارتند از :

1- مسکونی  2- مرکز تجاری 3- درمانگاه 4- مسجد

نظام دسترسیها و الگوی حرکت سواره و پیاده:

کل مجموعه به 6 فاز مجزا از یکدیگر تقسیم شده که هر کدام دارای هیات مدیره مختص به خود می باشد و هیچگونه ارتباطی بین فازهای مختلف وجود ندارد. تفکیک حرکت سواره و پیاده بدین ترتیب است که حرکت سواره در فضاهای  ارتباطی که در بین فازهای مختلف ایجاد شده اند، صورت می گیرد و هیچگونه تداخل حرکتی سواره در داخل محوطه های درونی مجتمع وجود ندارد، مگر در موارد اضطراری.

بررسی نحوه همگنی مجموعه با بافت اطراف و محیط:

در این زمینه می توان به نکات زیر اشاره نمود:

1- برجها طوری طراحی شده اند که حداقل سایه اندازی را بر هم داشته باشند.

2- اگر چه ریتم افقی- عمودی و نیز شکستگیهایی در نما دیده می شود، ولیعدم استفاده از مصالح متنوع، موجب بوجو آمدن سیمایی یکنواخت در بدنه شده است که البته  وجود تراسها وفضاهای باز در طبقات و نیز ریتم نما، از تأثیر آن کاسته است.

3- وجود فضاهای باز در طبقات بالای برجها، نکته ای قابل توجه است که تنها در مورد تعداد واحدهای معدودی استفاده گشته است و در جای خود قابل تقدیر و تأمل است.

4- مسأله اشراف مجمع بر منازل مسکونی اطراف و نیز طراحی تراسها رو به فضای خصوصی بافت مسکونی مجاور، یکی از نکات منفی پروژه است. چرا که با توجه به نظر  خواهی صورت گرفته از ساکنین، یکی از کابریهای عمده تراسها، مسأله چشم انداز ذکر شده است که با درنظر گرفتن اشراف بوجود آمده بر منازل اطراف، مطلوب نمی باشد.

5- بهتر بود که حجم برجها با افزایش ارتفاع پلکانی می شد تا از تأثیر ارتفاع زیاد آنها بر بافت مجاور بکاهد.

6- غلبه توده بر فضا، بجای فضا بر توده از معضلات مجموعه است.

7- فازهای مختلف مجتمع با. نرده از محیط پیرامونی خود تفکیک شده اند.

8- کمبود فضاهای سبز ونشیمن و نیز مکانهای جمعی مناسب که بصورتی شایسته تجهیز شده باشند، باعث انروای ساکنین شده و از بعد اجتماعی مجتمع کاسته است.

9- فضای باز مجموعه نیز، عموماً‌ با موزائیک فرش شده است و فضاهای تجمع جهت گذران اوقات فراغت ونیز ایجاد همبستگی اجتماعی در ساکنین، متناسب با جمعیت مجموعه وجود ندارد.

10- مجتمع تجاری مجموعه در مکانی قرار گرفته که علاوه بر پاسخگویی به نیاز مجتمع با بیرون هم ارتباط کند.

11-سلسله مراتب دسترسی به داخل مجتمع از فضای باز (محوطه)، به فضای نیمه باز ( سرپوشیده ) و سپس فضای بسته صورت می گیرد که ترکیب مناسبی بنظر می رسد. همچنین فضای نیمه باز سرپوشیده مجموعه که شامل پیلوت ساختمانها می شود، با قرار گرفتن در سطحی بالاتر از محوطه شخص گشته است. این فضا شاید بتواند در صورت ساماندهی مناسب، بعنوان یک فضای اجتماع مطلوب برای ساکنین بخصوص در فصول سرد و بارانی، مورد استفاده قرار گیرد و تا حدی کمبود اینگونه فضاها در مجتمع را، جبران نماید

12- پارکینگهای مجتمع با قرار گرفتن در زیر محوطه باز و داشتن دسترسی از طریق رامپ، از تداخل سواره و پیاده جلوگیری کرد هو کاملا نیز کنترل می شود. ایجاد نورگیر در فضای باز مجموعه که امکان ورود نور به فضای پارکینگ در طبقه1- را ایجاد می کند، قابل توجه است.

بررسی واحدهای مسکونی و فضاهای درونی آنها: ( بطور کلی)

1- واحدها بصورت1،2و3 خوابه طراحی شده اند.

2- متراژ واحدهای مسکونی ( در فاز 4 مجتمع) از تنوع جالب توجهی برخوردار است  و در 7 تیپ با متراژهای 170،160،140،125،110،92،80 متر مربعی قرار می گیرند.

3- فضاهای ارتباط عمودی، عموماً از سه بخش تشکیل شده است:

الف)  آسانسور حمل افراد

ج) آسانسور حمل بار( خدماتی) که اغلب بسته می باشد و در موقع اسباب کشی استفاده می شود.

4- نوع سیستم سازه ای بتن آرمه است که بعلت ارتفاع زیاد، موجب افزایش ابعاد ستونها گشته است.

5- سیستم گرمایشی- سرمایشی مجتمع بصورت سیستم حرارت مرکزی است.

6- عدم تطابق میان سازه و فضا در بعضی از واحدها، موجب ایجاد مشکلاتی گشته است

7- تراس در ارتباط با آشپزخانه، نشیمن و خوابها، مناسب شکل گرفته است.

2- بررسی ویژگیهای اجتماعی- ساکنین:

به لحاظ ویژگیهای اجتماعی- ساکنین( با توجه به ارزیابی فرمهای نظر خواهی) ، نکات زیر بطور خلاصه بیان می شوند:

1- تعداد افراد خانوار در این مجتمع به لحاظ تنوع پلاتی که در آن دیده می شود، از 2 نفر تا 5 متغیر می باشد.

2- بر اساس بررسی های صورت گرفته، اغلب خانوارها از میزان درآمدی خوبی برخور دارند. ( در مورد سطح درآمدی،معمولاً ساکنین اطلاعات درستی ارائه نمی کنند. ولی با وجود این مسائل و نظرات مندرج در فرم

3- سطح تحصیلات سرپرست خانوار عموما بالاتر از دیلپلم ( یا حداقل دیپلم) بوده و دارای تحصیلات عالی می باشند.

4- سابقه سکونت در مجتمع به لحاظ نوساز بودن آن، کم بوده و از 2ماه تا 3 سال متغیر است.( در فاز4مجموعه )

5- نوع مالکیت واحدها، اغلب ملکی است و 80 درصد خانوارها دارای اتومبیل می باشند

6- در اظهارات ساکنین، 87 درصد با بافت اطراف و نیز همسایگان خود، احساس به لحاظ سطح اقتصادی - اجتماعی می نمایند.

7- در نظر سنجی از ساکنان، اغلب مایل به استفاده از منزل حیاطدار مستقل هستند. درعین حال زندگی در یک محتمع مسکونی را به زندگی دریک مجموعه چند واحدی آپارتمانی، به جهت امکانات و تسهیلات آن ترجیح می دهند.

8- کابری تراسها، بیشتر به چشم انداز و پهن کردن لباسها تعلق یافته است واغلب ساکنین مایل یه استفاده از انبار در داخل منزل خود هستند و نه در پیلوت.

9- بیشتر نارضایتی از فضای مسکونی مربوط به آشپزخانه، پذیرایی و عدم وجود باغ و گل و گیاه و حیاط می باشد. ابراز تمایل به فضای باز خصوصی و نیز نگهداری گیاهان و داشتن باغچه شخصی ، زیاد می باشد.

10- مایحتاج اغلب ساکنین، بیشتر از سطح شهر تأمین می گردد و این امر شاید بیان کننده عدم کارایی  مرکز تجاری مجتمع به لحاظ تأمین ضروری ساکنین باشد.

11- نحوه کنترل و تأمین امنیت مجموعه، مناسب ارزیابی می شود.

ارتباط اجتماعی ساکنین:

ارتباط افراد مجتمع در حد احوالپرسی می باشد و عدم وجود فضای جمعی سامان یافته، همچنین فضای سبز مناسب و بطور کلی عدم تدارک فضاهای باز که تأمین کننده آسایش روحی و روانی ساکنین پس از گذراندن یک روز کاری باشد، از مشکلات عمده مجتمع است. دور هم جمع شدن بچه ها نیز در فضای باز محوطه ها شکل می گیرد.

جمع بندی:

1- با توجه به نظر سنجی صورت گرفته، از عوامل مثبت مجتمع می توان به امنیت و امکانات و تسهیلات آن ( نظیر تنوع واحدها، وجود هیات مدیره ساکنین در هر فاز، وجود بخش اداری درهر بلوک، وجود فضاهای باز خصوصی در تعدادی از واحدهاو ...)

اشاره نمود. همچنین از عوامل ناراحت کننده محیطی در اطراف ساکنین می توان بطور نسبی از مزاحمت و رفت و آمد همسایگان نام برد.

2- از مشکلات و نارساییهای مجتمع می توان به زود خراب شدن آسانسورها وتعداد کم آنها، نبودن روشنایی در فضای پله ها و عدم ارائه اطلاعات شناسای طبقات و نامشخص بودن طبقات در پاگرد پله ها، عدم راه اندازی سیستم تهویه سرویس هاس بهداشتی و نیز عدم راه اندازی سیستم دفع زباله(shooting) همچنین عدم وجود فضا های سبز و نیز فضاهای جمعی سامان یافته در مجتمع اشاره کرد.