فردوسی : حکیم فرزانه ابوالقاسم حسن ابن اسحق . از وی به نام خداوندگار تاریخ و فرهنگ ایرانشهر یاد میکنند . شاعر نامی ایران که ایران را پس از 200 سال از دست زبان اعراب نجات داد و دوباره زبان پارسی را که از ریشه پهلوی و دری گرفته شده است را به
کشور هدیه کرد . او در سال 329 در قریه باژ از توابع طوس پا به حیات گذاشت
و مدت 35 سال از عمر خود صرف جمع آوری تاریخ ایران به صورت نظم و شعر کرد
که منبع گردآوری او از کتاب خدای نامه شاهنشاهی ساسانیان بود . اما حاکم
وقت سلطان محمود غزنوی رنج او را ضایع کرد و او را آزرده و رنجیده خاطر
نمود . او یکی از سه اثر بزرگ و
شاهکار ادبی جهان را بوجود آورد که هم اکنون کشورهای مختلفی یادواره او را
گرامی میدارند و او در نهایت اندوه در سال 411 هجری در طوس درگذشت . که
بدلیل سروده های جنجالی او علیه اعراب و نکوهش چنیدن باره آنان - مسلمانان
بر جشدش نماز نگذاشتند و وی را در گورستان مسلمان خاک نکردند ولی او در
تاریخ جاوید ماند .
دیاکو :
دیاکو بنیانگذار ایران و نخستین پادشاه سرزمین ماست دولت ماد یکی از سه تیره
آریایی ( ماد، پارس و پارت ) فلات ایران است در سال ۱۳۳۲ پیش از تاریخ
خورشیدی بود . مردم ایران او را به پادشاهی برگزیدند. شاهنشاه دیاکو همدان
( هگمتانه ) را به پایتختی خود برگزید و در آن بر روی تپهای، هفت
دژ تو در تو ساخت و هر یک را به رنگ ویژهای در آورد.دیاکو ۵۳ سال بر
ایران فرمانروایی کرد او توانست اتحادی تاریخی بین تیره های مختلف نژاد
آریایی ایجاد نماید .
دیاکو ابتدا توانست 7 طایفه قوم ماد را با هم متحد کند ، وی سپس به عنوان رهبر و
قاضی آن 7 طایفه انتخاب شد که این مساله در سال 701 قبل از میلاد مسیح
اتفاق افتاد. پس از 7 سال رهبری در بین این 7 طایفه، وی از طرف مادها ،
پارسها و پارتها به عنوان پادشاه ایران انتخاب شد و تا سال 656 قبل از میلاد
مسیح حکومت کرد. ماجراهای به قدرت رسیدن دیاکو در کتاب تاریخ
هرودوت آمده است. دیاکو پسر کیاکسار (کسی که میتواند خوب نشانهگیری
کند) و کیاکسار نام پدرش دیاکو را بر فرزند گذاشته بود .
فرهاد پسر دیاکو و دومین پادشاه ایران بود و بین سالهای 665 قبل از میلاد
تا 633 قبل از میلاد حکومت کرد. مانند پدرش ، فرهاد هم جنگ بر
علیه آشوریان را آغاز کرد اما متاسفانه شکست خورد ، به دست آشور بنی پال
افتاد و به دست او کشته شد. جانشین فرهاد ، کیاکسار نام داشت او ارتش ماد
را تجدید