آشنایی با استخر : اندازه های فنی و نکات بهداشتی
اندازه های فنی: استخرهای موجود با توجه به نحوه استفاده به دو دسته تقسیم می شوند:
1-استخر آموزشی 2- استخر قهرمانی
1-استخر آموزشی: معمولاً در ابعاد 8*8 و یا 8*10 متر طوری طراحی و ساخته می شود که الگوهای آموزشی و یا ابزارهای کمک آموزشی در آن مد نظر باشد، مثلاً عمق آن حداکثر به 1/20 متر و به صورت شیب دار به نحوی ساخته که لااقل یک ضلع استخر علاوه بر کم عمق بودن قسمتی از آن به صورت پلکان وارد استخر شده تا برای آن دسته از اشخاصی که از وارد شدن ناگهانی در آب وحشت دارند مناسب باشد.
میله هایی استیل در اطراف دیواره ها و در قسمت سطح آب نصب شده که حدود 10 سانتیمتر با دیواره فاصله دارند که برای غوطه ور شدن و آموزش دست و پا بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، عمق آب اینگونه استخرها قابل تنظیم است.
جدای از میله استخرهای آموزشی لوازم کمک آموزشی نظیر: تخته شنا به ابعاد مختلف - دوقلوی شنا - حلقه لاستیکی - کمربند نجات - بازوبند نجات - دماغ گیر - گوشی پای دولفینی (قورباغه) - و....که هر کدام موارد خاص خودش را دارد، برای افراد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
2-استخرهای قهرمانی: طول اینگونه استخرها 33/33 متر - 25 متر – 50 متر و عرض آن 10-21 متر متغیر است و عمق آن کمتر از 1/80 متر نیست اینگونه استخرها به دو صورت روباز یا سر پوشیده مورد بهره برداری قرار می گیرد.
در استخرهای سرپوشیده معمولاً از آب گرم استفاده می شود - ولی در استخرهای رو باز اکثر از آب سرد طبیعی بهره می گیرد.
در ضلع عرض استخر سکوهایی نصب می شود که به عنوان سکوی استارت مورد استفاده شناگران است این سکوها به ابعاد 50*50 سانتیمتر با شیب 10 سانتیمتر به صورت ثابت یا سیار نصب می شود و ارتفاع تا سطح آب باید بین 50تا70 سانتیمتر باشد.
دستگیره های کرال پشت باید طوری به سکو وصل باشد که در ارتفاع 30تا60 سانتیمتر و جلوتر از دیواره استخر نباشد، هر چهار طرف سکوها باید شماره گذاری شود و این شماره طوری نصب می شود که اگر پشت به سکو ها بایستیم سکوی شماره 1 در طرف راست و شماره 2 بعد از آن و بقیه به همین ترتیب شماره گذاری خواهد شد.
تعداد خطوط شنا (لاین) بسته به عرض استخر بین 6تا8 خط متغیر است، این خطوط به وسیله طنابی که دو سر آن با قلابهایی به دیواره استخر وصل است در طول استخر کشیده می شود روی طناب اجسام غوطه ور دو انتهای طناب با رنگ سایر قسمتها متفاوت است.
عرض هر خط شنا باید 2/5 متر باشد.
طناب نشانه برای برگشت کرال پشت باید در عرض استخر و در 1/80 سانتی بالای سطح آب قرار داشته ضمناً این طنابها برای برگشت کرال پشت باید 5 متر از دیوار انتهای استخر فاصله داشته باشد.
خطوطی در کف استخر و در وسط خطوط شنا و به رنگ تیره کشیده شده که عرض آن 20 سانتیمتر است و در طول استخر کشیده می شود و فاصله آن با دیواره عرضی 2 متر است که به وسیله خط عرضی دیگر که پهنای آن 20 سانت است قطع می شود (به صورت T) طول این خط یک متر است.
نور استخر باید کافی و طوری از بالا به آب بتابد که در سر تا سر استخر نور مناسب وجود داشته باشد، برای دید بهتر شناگران از چراغهای که در دیواره داخلی استخر نصب می شود ولتاژ آن حدود 12 ولت است استفاده می دشود.
2- نکات بهداشتی استخر:در استخرهای سر پوشیده به دلیل سیستم آب گرم محیط برای رشد میکروب و عوامل بیماری زا بیشتر از استخر های رو باز فراهم است لزا علاوه بر وجود دستگاه تصفیه آب که مداوم در حال فعالیت است و با مکش آب استخر به داخل تصفیه خانه و برگشت آن به استخر و وجود دستگاه کلرزنی اتو ماتیک آب آن تصفیه و کلر زده می شود، لازم است حتماً نکات بهداشتی آن نیز رعایت گردد:
1-دیواره و کف استخر به وسیله کاشی و یا سرامیک برای شستشوی بهتر پوشانده می شود.
2- لبه های استخر نسبت به سطوح اطراف آن کمی بر آمده و شیب آن به طرف داخل استخر است.
تا آبهای سطحی با برخورد به برآمدگی ها وارد استخر نشود (شیب دار بودن لبه به خاطر جلوگیری از مواج شدن آب است).
3- قبل از ورود به استخر، گرفتن دوش و زدن شامپو به منظور رعایت نظافت آب استخر ضروری است.
4-پس از خاتمه و خروج از استخر جهت نظافت شخصی زدن صابون و شامپو و گرفتن دوش ضروری است.
5- حد فاصل بین رختکن و استخر و قبل از ورود به آن حوضچه آب کلر قرار دارد که برای ضد عفونی کردن پاها استفاده می شود.
6- علاوه بر زدن شامپو پیشنهاد می شود حتماً لای انگشتان دست و پاها و زیر بغل هم با صابون شسته شده تا مانع از رشد میکرب و قارچ شود.
7.
برای استفاده صحیح از استخر و رعایت حقوق دیگران توجه به نکات بهداشتی و ایمنی که در تابلوها و اعلایم هشدار دهنده نصب و اعلان می شود، همچنین گوش دادن به تذکرات ناجیان غریق استخر، محیطی دلنشین و نشاط آور را به وجود می آورد و شنای در آن موجبات خاطر اطمینان کسانی است که از استخر وحشت دارند.
آشنایی با رشته ها و مواد مختلف شنا: در کلیه مسابقات رسمی و بین المللی 4 نوع با استیل های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
1- شنای آزاد (هر نوع شنایی می تواند باشد به جز کرال پشت - قورباغه - پروانه) 2- کرال پشت 3- شنای قورباغه 4- شنای پروانه.
این چهار شنا از رده های مختلف سنی با متراژهای مختلف برگزار می شود، در برگزاری مسابقات رسمی سه رده سنی وجود دارد:
نوجوانان در سنین: زیر ده سال - 11 و 12 سال - 13 و 14 سال جوانان در سنین: 15 و 16 و 17 سال بزرگسال (عموم) در سنین: 18 به بالا.
علاوه بر مسابقات انفرادی مسابقاتی نیز به صورت امدادی (4 نفره) مختلط - آزاد برگزار می شود.
در مسابقات امدادی (مختلط امدادی) حتماً باید از 4 شناگر استفاده شود که نفر اول آن کرال پشت - نفر دوم قورباغه و شناگر سوم پروانه و آخرین شناگر شنای آزاد انجام دهد.
در شنای مختلط انفرادی یک شناگر که شنای اول آن پروانه شنای دوم آن پشت و دو شنای آخر قورباغه و آزاد می باشد.
مواد مسابقه دو سال: 50 متر آزاد - 50 متر قورباغه - 50 متر پشت - 50 متر پروانه - 50*4 آزاد انفرادی و تیمی
مواد مسابقه 11 -12 سال: 50 متر آزاد - 100 و 200 آزاد - 100 قورباغه - 100 پشت - 100 پروانه - 200 مختلط انفرادی - 10*4 تیمی
مواد مسابقات 13 - 14 سال: 100 و 200 و 400 آزاد - 100 و 200 قورباغه - 100 و 200 پشت - 100 و200 پروانه - 50*4 مختلط انفرادی -100 *4 آزاد تیمی 100 *4 مختلط تیمی
موارد مسابقات 17-16-15 سال: شنا 100 و 200 و 400 و 500 آزاد - 100 و 200 پشت - 100 و 200 قورباغه - 100و200 پروانه - 50*4 و100*4 مختلط انفرادی - 100*4 و200*4 مختلط تیمی.
یک شناگر می تواند در همه موارد بالا شرکت کند و از هر تیم در هر مواد 2 نفر بیشتر نمی توانند شرکت نمایند.
مقررات برگزاری مسابقه: در هر مسابقه شنا اگر به صورت کشوری و رسمی برگزار شود حداقل 30 داور نیاز دارد که این تعداد را در مسابقه داخلی می توان به 15-10 نفر کاهش یابد داوران مسابقه شامل: سرداور 1 نفر - استارتر-داوران وقت نگهدار برای هر خط 3 نفر - سرپرست وقت نگهداران - داور برگشت - سرپرست داوران برگشت2 نفر - داوران استیل 2 نفر - داور برگشت در ابتدا و انتهای استخر 1 نفر - منشی کل 1 نفر - هماهنگ کننده 2 نفر - گوینده 1نفر - داور رده بنده دست کم برای هر خط 1 نفر - سرپرست داوران رده بندی
وظایف سرداور: که بر کل مسابقات و داوران و وقت نگهداران نظارت دارد و شروع مسابقه را به استارتر اعلام می کند و همچنین تصمیم گیری نهایی در مورد مسایلی که در مسابقه پیش می آید با اوست.
در آغاز مسابقه سرداور با زدن چند سوت کوتاه به شناگران علامت داده تا لباسهای اضافی را خارج و آماده شوند، سپس با زدن یک سوت ممتد از شناگران دعوت می کند تا پشت سکوی استارت قرار گیرند (در شنای پشت پس از شنیدن سوت ممتد شناگران وارد آب می شوند) پس از آماده شدن شناگران و داوران وقت نگهدار با بالا بردن دست به صورت کشیده به استارتر علامت می دهند.
وظایف استارتر: کنترل شناگران را به عهده گرفته و هر شناگری که مرتکب یکی از خطا های زیر شود به سرداور گزارش می نماید: 1-از استارت خود داری نماید.
2- عمداً از قوانین اطاعت نکرده باشد.
3- در هنگام استارت باید در کنار استخر و در فاصله 5 متری از سکوی استارت بایستد،تا وقت نگهداران بتوانند علامت استارت را ببینند و هم شناگران علامت استارت را بشنوند.
وظایف داور وقت نگهدار: کنترل زمان و دقت انجام هر خط به عهده اوست او با صدای سوت استارتر تایمر را به کار انداخته و تا زمانی که در پایان هر مسابقه یک قسمت بدن شناگر به دیواره پایانی برخورد و یا تماس حاصل نماید او وقت را می خواباند و سپس زمان شناگر را روی برگه مخصوص ثبت رکورد نوشته به سر داور تحویل می نماید.
وظایف داوران استیل: که در طول استخر قرار دارند چنانچه شناگران از استیل مربوط به هر شنا خود داری نموده و دست و یا پای شناگر حرکتی غیر از استیل مربوط انجام دهد علت خطا را نوشته و به داور گزارش میدهد.
داوران رده بندی: که انتهای استخر قرار دارند مراقب تماس بدن شناگر به خطوط مربوط می باشند تا تعیین نمایند شناگر کدام خط زودتر از بقیه به خط پایان رسیده است و شناگران بعدی کدامند.
منشی کل: نتایج مربوط به شناگران را در برگه مخصوص ثبت نموده و نتایج کل در چند نسخه تهیه و به هیأت و یا کمیته برگزار کننده تحویل می نماید.
نحوه امتیاز بندی: در استخرهایی که 6 سکو دارد مقام اول 7 امتیاز - مقام دوم 5 امتیاز - مقام سوم 4 امتیاز - مقام چهارم 3 امتیاز - مقام پنجم 2 امتیاز و مقام ششم 1 امتیاز کسب خواهد کرد.
در استخرهای که سکوهای آن 8 تاست به نفر اول 9 امتیاز تعلق خواهد گرفت در مجموع شنا های انجام هر شناگر امتیازات آن پشت و محاسبه می شود و مقامهای اول تا ششم اعلام می شود.
همین روش برای مسابقات تیمی نیز انجام می شود (امدادی) با این تفاوت که تیم اول 14 امتیاز و تیم دوم 12 امتیاز و الی آخر.
شنای کرال سینه (Front Crawl ) کلمه کرال از فعل انگلیسی To Crawl مشتق شده که به معنی خزیدن است .
زیرا انسان به وسیله ی این شنا در آب می خزد و پیش می رود.
کسی به درستی نمی داند که اولین بار این شنا در کدام کشور معمول شده است ، ولی شواهد و قوانین نشان می دهد که به احتمال زیاد این شنا در مصر ابداع شده است .
اما مسلم این است که در سال1700 در استرالیا این شنا به وسیله ی الک ویکمن معمول شد ، و سپس به آمریکا و اروپا راه یافت ، و بالاخره یکی از مهمترین بازی ها در مسابقه های المپیک را تشکیل داد ، و برای اولین بار یک آمریکایی به نام چارلز دانیلز به سال 1908 در رشته ی شنای بازی های المپیک شرکت کرد و با شنای کرال مسافت 100 متر را در 60 ثانیه و سه پنجم طی کرد و برنده شد .
شنای کرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنایی دارند .
ولی متاسفانه به غیر از تعداد کمی آن را به طریقه ی کاملاٌ صحیح فرا نمی گیرند .
با کمی اراده ، اگر بتوانید این شنا را به طور کاملاٌ صحیح فرا گیرید ، بسیار مفرح و لذت بخش خواهد شد .
کرال معمولا در دو قسمت کرال سینه و کرال پشت تعلیم داده می شود .
که ابتدا به شرح کرال سینه می پردازیم .
آموزش شنای کرال سینه کرال سینه شنایی است که در آن ضربات منظم پاها به همراه حرکت دست ها که به تناوب از آب خارج و وارد شده و آب را به عقب میکشند و سر ، نیم دایره ای را حول محور طولی بدن می زند تا از سمت راست یا چپ ( که معمولاٌ یک طرف است ) از طریق دهان هواگیری نماید انجام می شود .
بنابراین سه مرحله اصلی در شنای کرال سینه عبارتند از : 1- عملکرد پاها Leg Action 2- عملکرد دست ها Arm Action 3- نفس گیری Breathingجهت آموزش شنای کرال سینه لازم است که هر مرحله به تنهائی و به مقدار کافی آموزش و تمرین داده شود .
پس از آموزش و تمرین کافی اولین مرحله ، نوبت به مرحله دوم می رسد که ضروری است پس از آموزش و تمرین به مرحله ی اول متصل شده و هر دو با هم تمرین شود تا شناگر هماهنگی لازم را جهت انجام هر دو مرحله کسب نماید و سپس مرحله ی سوم آموزش داده می شود .
و پس از تمرینات مقدماتی و کافی به مرحله ی اول و دوم اضافه می شود .
تمرین ادامه می یابد تا هماهنگی مجددی صورت گیرد و شناگر قادر به انجام هر سه مرحله با هم در یک زمان گردد.
متاسفانه مشاهده شده است که مربیان هنوز یک مرحله را به طور کامل آموزش نداده ، وارد مرحله بعدی می شوند .
اگر چه بعضی از مربیان با آموزش مرحله به مرحله چندان موافق نیستند ولی تجربه نشان داده است برای به دست آوردن نتیجه ی بهتر و پیشرفت در امر آموزش در کلاس های گروهی ، آموزش مرحله به مرحله به مراتب مفیدتر است .
این موضوع را باید به خاطر داشته باشید که قبل از شروع اولین قسمت آموزش کرال سینه که حرکت پاها است ، لازم است شاگرد دو مرحله مقدماتی مهم را خوب فرا گرفته باشد .
عملکرد پا Leg Action در شنای کرال ، حرکت پا بسیار حایز اهمیت است .
مطلب مهم این که بر خلاف تصور ما حرکات شدید و کند پاها توام با سرو صدای زیاد که غالبا در مبتدیان دیده می شود کوچکترین ارزشی ندارد ، بلکه حرکات کوتاه و سریع پاها لازمه این کار است .
حرکات پاها از مفصل شروع می شود که ران را به لگن خاصره مربوط می سازد .
زانوهم حرکت می کند ، اما حرکت آن کمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می گیرد که پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله به آب ضربه بزند و روی این اصل زاویه بین ساقها هیچ وقت از 30 درجه تجاوز نمی کند .
همچنین ساقها ، رانها و پاها هرگز ار هم فاصله نمی گیرند ، بلکه همیشه به هم مالیده می شوند هنگام زدن پاها باید توجه کنید که پاشنه پاها ازهم فاصله نگیرند ، که معمولا کارآموز شناگر پاشنه پاها را از هم فاصله می دهد .
زانوها نباید زیاد بشکند ، این عمل باعث می شود که پیشرفت خوبی نداشته باشید انگشتان پاها باید کشیده شوند .
یکی از مهمترین مواردی که باید در پای کرال سینه درنظر گرفت ، این است که در موقع زدن پای کرال انگشتان پا نباید عمود بر کف استخر باشند و شکستگی نیز نباید بیش از حد شود .
به شکل زیر توجه کنید : مثلی است معروف که شنا را در آب یاد می گیرند ، ولی به راستی برای صرفه جویی در وقت ، می توان در خانه نیز مقدمات آن را فرا گرفت .
روی این اصل توصیه می شود در خانه و یا کنار استخر ، بی آنکه بدن خود را خیس کنید روی کاناپه و یا میز دراز بکشید و روی سینه قرار بگیرید و سر را بین بازوها گرفته و پاهایتان را قریب در خارج نگه دارید ، بسیار سریع و همان طور که قبلاٌ گفته شد به حرکت پاها بپردازید .
از چند جلسه تمرین ، این بار کناره استخر را بگیرید و توی آب بی آن که به حرکت بازوها فکر کنید سرتان را بین بازو ها قرار داده و تقریباٌ سرتان را در آب فرو ببرید و حرکت پاها را تمرین کنید و بعدها به فکر پیشروی در آب باشید حتی می توانید حرکت پاها را با کمک دوستانتان تمرین کنید .
باید توجه داشته باشید که در موقع تمرین پا سرتان نباید بالا باشد .
چون این عمل باعث می شودکه پاها به پایین بروند .
تمرین های آموزشی پای کرال سینه 1- نشستن روی لبه استخر و پا داخل آب همانطوری که در شکل زیر نشان داده شده است نوآموز شناگر در لبه استخر می نشیند و دستها را به عقب تکیه می دهد و دو پای شناگر در داخل آب قرار داشته و پاها بطور متناوب در آب حرکت می نماید .
باید توجه داشت که در این مرحله حرکت پا بطور صحیح صورت گیرد و پنجه ها متمایل به داخل باشد و آب توسط سینه پا به اطراف پراکنده شود .
2- در حالی که کارآموز شناگر لبه استخر را گرفته مبادرت به زدن پا می کند .
یادآور می شویم که پس از چند حرکت ، پا کارآموز شناگر صورت خود را از آب بیرون آورده و نفس می کشد و مجدداٌ تمرین خود را تکرار می کند .
3- در شکل زیر یکی از کارآموزان شناگر دستهای کارآموز دیگری را گرفته و نفر دوم همان طوری که در سطح آب قرار گرفته شروع به زدن پای کرال سینه می نماید .
2- تکرار تمرین شماره یک با این تفاوت که به محض اینکه شانه ها و سر، از آب خارج شدند پروانه نیز به مانند شنای قورباغه بایستی هر دو دست در یک زمان و در یک سطح با دیواره استخر تماس پیدا نمایند.
توجه داشته باشید که هر دو دست همزمان و در یک دیوار استخر را لمس نمایند، در ضمن شانه ها نیز در صفحه افقی قرار داشته باشند.
وقتی که لمس کردن دیوار توسط هر دو دست به طور صحیح صورت گرفت، مسابقه دهنده به هر روشی که خواست می تواند مابقی برگشت خود را انجام دهد.
تمرین های آموزشی 1- چهار یا پنج دست کرال سینه با یک پای پروانه- توجه داشته باشید که همراه با هر نیم ستروک از کرال سینه، یک بار دم و یک بار بازدم صورت گیرد.
2- اجرای کلیه حرکات شنای پروانه- توجه داشته باشید که این تمرین را ابتدا در مسافت کوتاه به طول مثال 8-5 متر انجام دهید و سپس به تدریج بر بعد مسافت افزوده شود.
3- اجرای کلیه حرکات شنای پروانه با تاکید بر عمل تنفس بدین معنی که با هر دست پروانه، یک بار عمل دم و بازدم صورت گیرد.
بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده است ، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکتی دائمی درحال کشش خواهد داشت .
مناسبت ترین میزان زاویه آرنج در موقع کشش زیر آب بین 90 تا 100 درجه است.
مربی باید کنترل نماید که شاگرد شکستگی دست در داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب که دست در آب وارد شده ، تقریباٌ کشیده می شود .
کشش شروع شده و در همین حال خمیده میگردد ( حداکثر 100 درجه در خمیده ترین محل ) و شروع به باز شدن نموده تا موقعی که دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را می نماید .
باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود ، چون کشش کمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوشها نزدیک باشد .
ابتدا شست وارد آب می شود ، این عمل باعث می گردد که آرنج در بالا قرار گیرد .
و این کار لازمه ی کرال صحیح است .
بالا آمدن آرنج ادامه می یابد تا موقعی که انگشتان دست نیز از آب خارج گردد.
وضعیت دستها طوری است که انگار جسمی مانند تخم مرغ را گرفته است یا اینکه دستها دور یک بشکه می چرخد ، سعی کنید بازو را به سر و گوشها نزدیک سازید .
نکته ی دیگر که هنگام حرکت دست باید به آن توجه داشت این است که کف دست را هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود .
این عمل باعث تسهیل در بالا نگاهداشتن آرنج می شود .
در این جا نیز می توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد .
علت بالا نیامدن آرنجها در بیشتر شاگردان ( به خصوص بزرگسالان ) اینست که مفصل شانه آنها دارای جنبش پذیری (Flexibility) کافی نیست .
بعضی دیگر از کارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می سازند که روش درستی نیست .
در این جا نیز می توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد.
لازم به یادآوری است که دست کرال در سه مرحله انجام می گیرد : اول مرحله ی کشش ، دوم مرحله فشار، سوم مرحله ی خارج از آب یعنی حرکت دست از هنگام خروج آب تا آوردن آن به جلو در امتداد دو شانه .
می توان مرحله ی کشش و فشار را به صورت S خوابیده انگلیسی نشان داد .
تمرینات آموزشی دست کرال سینه 1- راه رفتن و خم نمودن بالا تنه به جلو به طوری که صورت در داخل آب قرار گیرد .
حرکت دستها به طور متناوب و بدون تنفس است .
این عمل در قسمت کم عمق استخر صورت می گیرد .
تمرینات ترکیبی دو نفره : در حالی که کارآموز شناگر به روی سینه در سطح آب قرار گرفته ، کمک کننده مچ پای او را با دو دست می گیرد .
در این حالت کارآموز شناگر همزمان حرکت دست کرال را به طور متناوب انجام می دهد .
کارآموز شناگر و کمک کننده باید با جدیت این عمل را انجام دهند .
کارآموز شناگر در تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمیق ودر حالی که صورت داخل آب است ، این عمل را انجام می دهد .
با تمرین مداوم حرکت و هماهنگی دو دست به صورت خودکار در می آید .
سومین مرحله آموزش ، اجرای کلیه ی حرکات دست وپاها بدون تنفس ( هماهنگی دست و پا ) GRAWL STROKE – NON- BREATHING SIDE در کرال هماهنگی بین حرکات دست و پا اهمیت بسیار دارد .
در حالت کلی به ازای یک دایره ی کامل که دو دست می پیمایند ، پاها 6 ضربه به آب می زنند و قاعدتاٌ این ریتم باید مراعات شود .
و در این مرحله حرکات دست و پاها با هم تنظیم و هماهنگی پیدا کنند .
تنظیم حرکات دست و پا به صورت زیر انجام می گیرد .
موقعی که کشش دست انجام گرفت ، بنا به مقتضیات فردی ریتم حرکات پا دو الی شش ضربه خواهد داشت .
کشش دست در آب منجر به پیشروی بدن در آب می شود .
حرکت پا و یا ضربه ی پا در آب ثبات و تکیه بدن را از نظر حفظ تعادل فراهم می نماید .
علاوه بر آن حرکت پا از فرورفتن و منحرف شدن پایین تنه در آ ب جلوگیری می نماید .
هر بار که یک دست از آب خارج شد پای همان طرف عمل ضربه زدن به پایین را انجام می دهد .
چرخش در محور طولی بدن باعث آسانی به جلو راندن بدن وبالا گرفتن آرنج خواهد شد .
چرخش بدن به خصوص برای شناگرانیکه مفصل شانه آنها .
انعطاف پذیری کافی ندارد بسیار مفید است از نکات مهمی که در مورد ورود دست به آب باید به خاطر داشت لحظه ی ورود به آب است .
یعنی بدانیم موقعیت دستها نسبت به یکدیگر چگونه است یا موقعی که یک دست در حال کشش است، دست دیگر در چه مرحله ای قرار دارد ؟
بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده است .
زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکت دائمی در حال کشش خواهد داشت موقعی که کشش دست انجام گرفت ، بنا به مقتضیات فردی ریتم حرکات پا دو الی شش ضربه خواهد داشت .
زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکت دائمی در حال کشش خواهد داشت شناگران پیشرفته حتما باید در مسابقه ها و هنگام تمرین با این نوع برگشت به مسابقه ادامه بدهند .
سالتو در ابتدا کمی پیچیده و مشکل به نظر می رسد ، ولی وقتی تمرینات کافی و پی در پی مهارت کسب می شود و این کار بسیار راحت خواهد بود .
کارآموز شناگر حتما باید قبل از انجام حرکت ، چرخشی که به آن در ژیمناستیک چرخش غلط جلو پا جمع گفته می شود را خوب یاد بگیرید .
کارآموز قبل از کسب مهارت بعد از چرخش فکر می کند سرش گیج می رود و یا اینکه در هنگام چرخش مقداری آب به داخل بینی اش می رود و او را آزار می دهد بنابر این ممکن است با این مشکلات از فرا گرفتن سالتو منصرف شود ، ولی کارآموز شناگر باید بداند که کار نیکو کردن از پر کردن است آنچه سالتو را به نظر مشکل می سازد اینست که شناگر باید 2 چرخش داشته باشد: یکی چرخش داخلی که به طور کامل و دیگری چرخش پهلوئی که نیم چرخش از پهلو زده می شودکه موقعیت بدن به حالت شنا برگردد و ترکیب این دو چرخش و فشاری که تواما باید در لحظه تماس پا به دیواره وارد شود کار را کمی دشوار می سازد .
بدین منظور لازم است مربی مرحله به مرحله قسمت های مختلف را تمرین و ترکیب نماید تا هماهنمگی لازم جهت اجرای کلیه ی قسمت ها در یک لحظه کسب گردد و حتی چندین بار مربی باید این حرکت را برای کارآموز اجرا کند، چون دیدن در یادگیری بسیار مهم است .
مراحل مختلف سالتو ( برگشت کرال سینه ) 1- در فاصله ی 100 تا 200 سانتیمتری سر از دیواره ی استخر ( بسته به اندازه ی بدن و قدرت دست های شناگر ) آخرین کشش دست انجام می شود .( در شکل زیر ) دست راست در حال شروع کشش ، آخر خود است .
- شناگر به دیواره ی استخر نگاه میکند که آیا باید اینجا سالتو را شروع کند یا پس از کششی دیگر .
3- در حالی که تصمیم به سالتو گرفته شد ، دست چپ نباید از آب خارج شود، بلکه کنار بدن باقی می ماند و دست راست کارش را ادامه می دهد.
پاها به سمت بالا حرکت می کند تا در مرحله بعد به طرف پایین ضربه بزند در این حال حرکت دست به بدن متصل شده و به گردش بدن کمک می نماید.
4- سر به سمت داخل بدن از ناحیه ی گردن خم م6- بدن از ناحیه ران خمیدگی بیشتری می یابد در این حالت بدن متمایل به توقف در حرکتش می شود زیرا مقاومت ناشی از خم شدن بدن در آب باعث آن می گردد اگر سرعت حرکت شناگر به اندازه ی کافی باشد ( در سرعت روها ) همین سرعت و خم شدن سر و کمر خود باعث چرخش شناگر خواهد شد .
در شکل مقابل دست چپ از آرنج خمیده می شود و آب را به سمت سر می کشد.
ی شود ، کف هر دو دست طوری می چرخد که رو به کف استخر می شود پاها به هم چسبیده و از ناحیه ی زانو خمیده می باشند .
7- در حالی که لگن از خط سر عبور می کند دست چپ هنوز آب را به سمت سر می کشد که این حرکت به چرخش بدن شناگر کمک می نماید کف دست راست به سمت داخل متمایل شده و باعث چرخش بدن حول محور طولی خود می گردد پاها دقیقا به طور مستقیم از بالای سر آورده نمی شوند.
8- در حالی که پاها به طور کامل از آب خارج هستند به طرف بالا و عقب به سمت دیواره ی استخر پرتاب می شوند و این موقعی است که کشش دست به سمت سر نیز کارش پایان یافته است .
شناگر در این حالت باید بدون اینکه تاخیری در کل حرکت ایجاد کند به سمت پهلو بچرخد