دانلود تحقیق زندگی نامه‌ی محمدبن زکریای رازی

زندگی نامه محمدبن زکریا رازی
ابوبکر محمد بن زکریای رازی فیلسوف وعالم طبیعی و شیمی دان وپزشک بزرگ ایران عالم اسلامی و ملقب به جالینوس المسلمین از مفاخر و مشاهیر جهان ویکی از نوابع روزگار قدیم است است وی در شعبان 251 هق مطابق 27 اوت 685 میلادی در شهر ری به دنیا آمد رازی 30 سال در ری زندگی کرد و مدارج علمی خود را پله پله می گذارند پدرش یکی از تجار شهر ری و مادرش زنی بانو و صاحب ذوق بوده محمد در شش سالگی به مکتب رفت وقتی محمد حدودا ده ساله بود پدرش فوت کرد محمد پس از مرگ پدر به دلیل ازدواج مادرش پیش یکی از اقوام مادرش که در صرافی اشتغال داشت ماند دوران نوجوانی را در صرافی که روایت است شغل دوم او بوده است گذراند شهر ری که در آن زمان آن را راگا می نامیدند از لحاظ مرتبه ی فرهنگی و علمی بالا بود و مدارس مختلف داشت روایت استکه محمد بن زکریای رازی در جوانی به تحصیل موسیقی پرداخت و پس از ان به تحصیل فلسفه، ادبیات، ریاضیات و نجوم وطب پرداخت. از آنجا که فردی بسیار باهوش و مشوق علم بود این ها را تا مدارج بالا طی کرده وسپس توجه اش به طب وکیمیاگری جلب شده وتا آن جا پیش رفت که در ترکیب و تجزیه ادویه وعناصر مهارتی بسزا پیدا کرد به طوری که در زمانی که هنوز بیست سال نداشت در ردیف اولین شیمی دانان عصر خود قرار گرفت.او برای خود آزمایشگاهی کامل گردآوری کرده بود و مدتی را هم برای بدست آوردن طلا از ترکیب عناصر و دیگر صرف کرده است سرانجام وی گوهر فلزات را دگرگون کرد و با انجام ازمایشات پرهزینه توانست اسیدی بدست آورد که مس را به طلا ونقره تبدیل کند وی به کارهای تحقیقی و تجربی در علم شیمی بسیار علاقه داشت وپس از اتمام و پیداکردن تبحر لازم در علم شیمی به سراغ علم طب رفت و به داروسازی پرداخت و داروهای کم یاب و گوناگونی را در آزمایشگاه خود تولید کرده رازی اولین بار جوهر نمک (اسید کلریدریک) و از تقطیر نوشادر بدست آورده وآن را دهن النوشادر (روغن نوشادر) نامیده است. وی 8 قرن قبل از لا وازیه اکسید جیوه را تهیه کرده و به خاصیت سمی جیوه پی برده بود ونخستین کسی که درباره آبله وحسبه و سرخک رساله نوشت رازی نخستین کسی بود که فعل وانفعالات شیمیایی را در طب دخالت داده وبهبود بیماری را نتیجه ی آن دانسته است. رازی نخستین تهیه کننده ی فلز ارسیفک بوده وی اولین بار الک لرا از تقطیر مواد قندی ونشاسته ای بدست آورد وآن را الکل نامید این فیلسوف وپزشک نامی ایران علاوه بر علم وسیع کیمیا وپزشکی جهانگیر در فلسفه نیز دارای تحقیقات عمیقی بودکه مورد توجه واهمیت می باشد. کتابه وآثار فلسفی او اکنون جز تعدادمعدودی در دست ن یست ولی آنچه از فهرست بیرونی وسایر ماخذ بر می آید وی کتابهای متعدد در کلیات مسائل طبیعی ومنطقیات ومابعدالطبیعه داشته است و آنها عبارت اند از کتابهیا سمع الکیان الهیولی، الهیولی کبیر، الشکوک علی ابرقلس، کتاب البرهان و .. می باشند. محمد رازی نه فقط در طب به تجربه دست می زد بلکه آزمایش را در کلیدی مباحث علوم طبیعی ضروری دانست وی آزمایشهای شیمیایی خود را با چنان دقتی تشریح و توصیف کرده که امروز هم هر شیمی دانی متیواند عینا آن را مجددا به معرض آزمایش درآورد. رازی مواد شیمیایی را طبقه بندی کرده و در بابی وزن مخصوص تحقیقاتی به عمل اورد به اکتشفات مهیم از قبیل اکتشاف الکل واسید سولفوریک نایل آمد وی با کتابهای مهم وروشنگرش در مورد پزشکی وطب ماده ی ضدعفونی کننده ای را از تقطیر شراب بدست آورده بود و در علم پزشکی به کار گرفت که کشف الکل هدیه ای بزرگ بشر بود. در آن زمان مردم او را طبیب مدره زنده کن می نامیدند زندگی ساده وبه دور از تجمل داشت او دو شغل داشت روزها را در مغازه صرافی و عصرها هم در خانه به طبابت می پرداخت. راز جوهر گوگرد (راج سبز) یا (سولفات دوفر) را توانست بدست آورد و از الکل و سایر موادی که خود کشف کرده بود در داروسازی استفاده کرد وبین علم شیمی و پزشکی رابطه ای خاص به وجود آورد. او استفاده از پنبه را نیز در پزشکی رواج داد و چگونگی استفاده از آن را در پزشکی به دیگران آموخت. رازی روزها را که در صرافی می گذارند به علت رفت و آمد کم مشتری در درجه ی اول به مطالعه وتحقیق کتب گوناگون مشغول می شد و به دلیل موقعیت شهر ری کتب گوناگون را از عالمان کاروان هایی که همیشه از آن جا رد می شدند درخواست می کرد تا برایش بیاورند یا خود فرسنگ ها راه می پیمود تاکتابی را بدست آورد او هیچ وقت از قلم وکاغذ جدا نمی شد و همواره این دو را با خود داشت تا نتایج مطالعات و تحقیقات خویش را یادداشت کند. رازی هر چه در راه طبابت بدست ‚ی اؤدر یا در راه خیر و کمک به نیازمندان یا برای تاسیس موئسساتی که برای عموم مردم فایده داشت مصرف می کرد. در آزمان رازی با وجود 25 سال سن در آمد کافی برای تشکیل خانواده و همچنین پیدا کردن دختر مورد علاقه اش ازدواج نکرد چون فکر می کرد که زندگی زناشویی مانع از انجام مطالعات و تحقیقات وی می شود گفته اند که آن دختر «زهره» فرزند همام الدین جعفر نهاوندی بوده است.زهره هم به علت علاقه ی خود به محمد خواستگارهای خود را رد می کرد ومحمد را تحصیل علم تشویق می رکد در آن زمان او کتاب منافع الاغذیه ومضارها را در دست نوشتن داشت تا باری ورود به دارالشفای بغداد به صورت مقاله به آنها ارائه دهد. او چنان در علم طب حاذق بود که بر نظریات جالینوس (حکیم یونانی) و دیگر پزشکان مصری و هندی و… توضیحاتی می نوشت. او برای بیماران خویش در هزاران سال پیش پرونده تشکیل می داد ودران نوع بیماری روش مداوا، داروها و.. را می نوشت. کاری که هم اکنون ما در بیمارستانهای خود انجام میدهیم. بعد ها بعد از مرگ وی به دستور ابن عمید از این پرونده ها با تنظیم آن ها کتابی نوشته شد که بزرگان علم آن را حتی برتر از کتاب (القانون) ابن سینا داشته اند.