تحلیل واکنش پذیریهای فیزیکی بین رنگدانهها، کدرسازها و لعابها برای درک رفتار نوری لعابهای سرامیک مهم میباشند. ضمناً مهم است که تمایز قائل شویم که آیا لعاب مات میشود چون فاز بلوری شده میتواند به ویژگیهای نوری سیستم کمک میکند یا نه. اندازه و کیفیت بلورهای ایجاد شده به طور قابل توجهی میتواند رنگ لعاب را تغییر دهد. هدف این بررسی ارزیابی تأثیر دمای حرارت دهی بر پایداری رنگ یک سرامیک مات شده توسط رنگدانهی وانادیم – زیرکن آبی است. تحلیل انکساری کمی اشعهی ایکس به منظور ارزیابی کردن انحلال رنگدانه در سه دمای مورد بررسی قرار گرفته و کیفیت بلورهای زیر کن ایجاد شده در محل اصلی خود میباشد. تحقیق گزارش شده اهمیت مورد توجه قرار دادن تمام اجزاء در سیستم نوری چند جزئی به عنوان یک لعاب سرامیک را اثبات مینماید.
در صنعت سرامیک یک هدف پیش پا افتاده در کاربرد لعاب ارتقا دادن هنر زیبایی شناسی محصول پایانی است، در این زمینه توزیع اندازهی بافت و ذره هم رنگدانهها و هم بلورها توسط لعاب مات میشود، و تقابل شیمیایی و فیزیکی بین رنگدانهها و لعابها هنگام حرارت دیدن اساسی و مهم است تا فرآیند رنگ آمیزی کنترل شود. در واقع، رنگدانهی مشابه میتواند بسته به دمای حرارت دهی و ترکیب شیمیایی لعاب برای رنگ آمیزی، رنگهای نسبتاً متفاوتی ایجاد نماید.
کنترل بلوری شدن، و جلوگیری از انحلال رنگدانهها در لعابها و مواد بین سلولی بافتهای سرامیک طی حرارت دهی برای بهتر کردن ویژگیها، ظاهر و قابلیت تکثیر محصولات مهم است. جوهرهای چند اکسیده مواد شاخص در لعابهای حرار دهی سریع میباشند. 4-2- و رنگدانههای زیرکن (zrsiot) متداولترین مواد رنگی مورد استفاده هستند. در مقایسه با اجزای دستهی دیگر، جوهر معمولاً کمترین دمای ذوب را دارد اما نسبت به رنگدانههای سرامیک خورندهترین میباشد. ابتدا برای لعاب دادنها معمولا sio2 به عنوان شکل دهندهی اصلی شیشه، قلیاها (k2o, Na2o)، ZnO, B2O3 یا SrO به عنوان سیالهی اصلی، AL2O3, MgO, CaO برای افزایش سختی و دوام لعاب دادن منظور میشدند. ضمناً پوششهای کدر، که بیشترین پوششهای تولید شده هستند، معمولاً با ZrO2 در هم میآمیزند. کدری و سفیدی از طریق بلوری شدن زیرکن بدست میآیند. ریز ناهمگنهای حاصل (اندازه ) به طور قابل توجهی ضریب شکستشان (40/2 – 05/2) از ضریب شکست بافتهای شیشهای (70/1 – 50/1) بزرگتر است و در نتیجه نور را به طور موثری پخش میکنند در حقیقت محاسبات انتشار Mie تعیین میکند که حداکثر انتشار نور و سفیدی با زیرکن همراه انواع اندازههای ذره و شکستگی وسیع 16/0 روی میدهد.
رنگدانههای تخدیر شدهی زیرکن پایدارترین مواد رنگی تا Cْ1200 هستند. ساختار چهار گوشهای زیر کن قابلیت در خود جای دادن وانادیم و پراسدم به طور جانشین سازی و هماتیت اینگلوبات را دارد. و پایداری گرمایی و شیمیایی بالای آن، آنرا مناسب استفاده در لعاب دادن سرامیک میکند. سیستم سه محوری زیر کن معمولاً برای رنگ آمیزی لعابهای صنعتی به کار میرود. بدست آوردن طیف وسیعی از رنگها بر اساس مخلوط کردن زیر کن – وانادیم آبی (Zr-v)، زیر کن – آهن قرمز، و زیر کن – پراسدیم زرد میباشد. رنگدانههای زیرکن معمولاً در طیف %0/5 – 1/0 با وزن به گروههای لعاب افزوده میشود، و انحلال پذیری آنها هنگام حرارت دهی با ترکیب جوهر تغییر میکند.
هنگام بررسی رفتار نوری رنگدانهها و کدر سازها در یک لعاب، درک کنش متقابل فیزیکی بین رنگدانهها، کدر سازها، و لعاب مهم میباشد. احتمالهای زیر هنگام استفاده از رنگدانههای زیرکن در یک لعاب وجود دارد: کریستالهای زیرکن میتواند پایدار باشد و طی حرارت دهی تحت تأثیر لعاب نباشد، ذرات زیرکن هنگام حرارت دهی تا حدی در لعاب حل میشوند و بخش حل نشده یا در محلول باقی میماند یا مجدداً رسوب میکند، یا ذرات زیر کن میتوانند به طور کامل حل شوند.
ویژگیهای نوری یک شی بستگی به توزیع انرژی در هر طول موج (ضریب انعکاسی) دارد یعنی تابعی از نور جذب شده و منتشر شده است. این بدان معناست که برای هر فرکانس قابل دیدن تمام اجزای لعاب (رنگدانهها،کدر سازها و بلورها ایجاد شده از جوهر) هم ضریب جذب و هم ضریب انتشار دارند، هر یک به ویژگیهای مطلوب لعاب کمک میکنند. به این دلیل مورد توجه قرار دادن تمام اجزای یک سیستم نوری چند جزئی اهمیت دارد. معمولاً تاکید اصلی بر رنگدانهها است، حتی اگر معین کردن یک رنگ، اجزاء نوری دیگر سیستم (کدر سازها و فاز بلورین ایجاد شده توسط جوهر در هنگام حرارت دهی با ضریب شکست بزرگتر از فاز شیشهای ) به یک اندازه مهم هستند.
هدف از این کار ارزیابی تأثیر دمای حرارت دهی (1150، 1175 و cْ1200) بر رنگ ایجاد شده توسط رنگدانهی وانادیم – زیرکن در یک لعاب سرامیک کدر بود که تمام اجزای نوری سیستم را به حساب میآورد.