مساحت : 130.17 km².اصلیت : Torinesi. کد مخابراتی : 011. کد پستی شهری : 10100. در زبان ایتالیایی : Torino گفته میشه . این شهر به خاطر موقعیت تجاری ( کارخانجات مختلف ) و مرکز فرهنگ بودنش ( آثار تاریخی ) ( در شمال ایتالیا ) بیشتر مشهوره و علاوه بر این دو مورد بیشتر شهرت خودش رو مدیون " تیم یوونتوس " و شرکتهای اتومبیل سازی " Fiat " و " Lancia " هست. ( همینطور برگزاری المپیک زمستانی در سال 2006)
تاریخچه:
در قرن اول پیش از میلاد ( احتمالا سال 28 پیش از میلاد ) رومی ها یک اردوگاه نظامی( (Castra Taurinorum ساختند که بعدها وقف آگوستوس (Augusta Taurinorum) شد. شبکه خیابانی نمادین رومی ها را هنوز می توان در شهر مدرن دید. شهر تورین در آن زمان حدود 5000 نفر سکنه داشت که همگی درون دیوارهای بلند زندگی می کردند.
قرون وسطی:
پس از سقوط امپراطوری روم شهر به تصرف لومباردها و سپس به تصرف آلمانهای شارلمان (سال 773) در آمد. در دهه 940 Contea di Torino ( یا کنت نشین ) تاسیس شد که تا سال 1050 بوسیله سلسله Arudinic اداره می شد و سپس پس از ازدواج آدلاید سوسا با اوتو، پسر هومبرت بینکامانو ، بوسیله خانواده کنت های ساووی اداره می شد. زمانیکه اسقف مقام کنت را به عنوان کنت تورین تعیین می کرد،
( 1191-1136 و 1130-1092 ) شهر تحت حاکمیت اسقف ها با عنوان شاهزاده-اسقفی بود. بین سالهای 1235-1230 شهر تحت فرمانروایی مارک مونت فرات بود که حاکم تورین نام داشت. اواخر قرن سیزدهم زمانیکه شهر به دوک نشین ساووی ملحق شد از پیش دارای 20000 ساکن بود. بسیاری از باغها و کاخها در زمان باز طراحی شهر در قرن پانزدهم ساخته شدند. دانشگاه تورین نیز در این دوره ، قرن 18 میلادی ، تاسیس شد. امانویل فیلیبرتو ( سر آهنی ) در سال 1563 تورین را پایتخت دوک نشینی ساووی قرار داد. امروزه Piazza San Carlo را Piazza Reale نام نهادند و Via Nuova را Via Roma می نامند. با گسترش اولیه دیوارها را در نیمه اول قرن 17 اضافه شدند؛ در همان زمان کاخ سلطنتی (Palazzo Reale) ساخته شد. در نیمه دوم همان قرن گسترش ثانویه دیوارها با ساخت بازارچه Via Po که بطور مورب از طریق شبکه خیابانی Piazza Castello به پل روی رود Po متصل می شد طراحی و اجرا گردید. در سال 1706 در طی نبرد تورین فرانسوی ها شهر را به مدت 117 روز بدون اشغال آن محاصره کردند پس از معاهده Utrecht پادشاهی ساردینیا به دوک نشینی ساووی ملحق شد و فیلیپو جووارا که یک معمار بود شروع به بازطراحی گسترده شهر نمود. اکنون تورین به عنوان پایتخت پادشاهی اروپایی در حدود 90000 ساکن در قرن 19 داشت. در قرن بیستم پس از اشغال کوتاه بوسیله ناپلیون شهر فعالانه به دنبال متحد کردن ایتالیا بود. در سال 1871 تونل Fréjus افتتاح گردید که تورین را به یک نقطه ارتباطی مهم بدل ساخت. اکنون شهر دارای 250000 ساکن بود. Museo Egizio, ، Mole Antonelliana ، کلیسای Gran Madre ، و میدان Vittorio Veneto در این دوره ساخته شدند. در سال 1861 تورین ایتالیای تازه متحد شده گردید. در سال 1865 پایتخت به فلورانس انتقال داده شد.( از جولای 1871 پایتخت به رم انتقال یافت.) تورین با آغاز صنعتی شدن سریع به فقدان اهمیت واکنش نشان داد. در سال 1899 فیات ودر سال 1906 لانسیا تاسیس گردید.نمایشگاه جهانی که در سال 1902 در تورین برگزار شد اوج طراحی هنر جدید تلقی شد و شهر بار دیگر در سال 1911 میزبان نمایشگاه بود. در این زمان تورین تا میزان 430000 نفر جمعیت در قرن بیستم رشد یافت. پس از جنگ جهانی اول اختلاف بین کارگران و صاحبان صنعت آغاز شد. اولین اعتصابات اتفاق افتاد و در سال 1920 کارخانه Lingotto اشغال شد. پس از جنگ جهانی دوم تورین به سرعت بازسازی شد و صنایع آن به میزان زیادی توسعه یافت که باعث موج مهاجرت به ویژه از مناطق جنوبی ایتالیا گردید. در سال 1960 جمعیت به یک میلیون نفر رسیدو در سال 1971 بالغ بر 1.2 میلیون نفر گردید. در دهه 1980 اولین بحران صنعتی در شهر بوجود امد و جمعیت ان رو به کاهش نهاد ( و اکنون نیز با رشد مناطق شهری ادامه دارد ) در سال 2008 جمعیت به 910000 نفر رسید.
جغرافیا و آب و هوا:
تورین در شمال غرب ایتالیا واقع شده است. از طرف غرب و شمال بوسیله کوههای آلپ و از طرف شرق بوسیله یک تپه بلند که دبیاله طبیعی تپه های Monferrato است احاطه شده است. چهار رودخانه اصلی از میان شهر عبور می کند: Po و دو عددد از شاخه های فرعی آن، Dora Riparia ( که بعدها بوسیله رومی ها به "Duria Minor" تغییر نام یافت ،در زبان سلتیک ها duria به معنای « آب» است) ، Stura di Lanzo و Sangone. تورین بر خلاف اغلب قسمت های ایتالیا دارای اب و هوای قاره ای است که بخاطر آب و هوای مدیترانه ای آ رامش بخشش مشهور است. زمستانهای آن سرد اما خشک است؛ تابستانها در روی تپه ها معتدل و در دشته نسبتا گرم است. باران اغلب اوقات در بهار و پاییز می بارد. در غیر این صورت در ماههای گرم باران کمتر از حد معمول اما قویتر ( معمولا رعد و برق ) است. در زمستان و پاییز توده های مه که گاهی بسیار غلیظ است در دشتها ایجاد می شود.
چشم اندازهای مهم:
نماد تورین Mole Antonelliana است. نام آن از معماری که ان را ساخته است Alessandro Antonelli گرفته شده است. ساخت آن در سال 1863 به عنوان کنیسه یهودیان اغاز شد. امروزه موزه ملی سینما در آهن جای دارد و اعتقاد بر این است که مرتف ترین موزه در دنیاست .
برجهای Palatine یک ساختمان روم باستان-قرون وسطایی است که به عنوان یکی از چهار دروازه شهر رومی مورد استفاده قرار می گرفت و دسترسی به cardus maximus ، دومین خیابان اصلی شهر رومی از شمال را ممکن می ساخت. برجهای Palatine در میان بهترین باقیمانده های حفظ شده روم در شمال ایتالیاست. کلیسای جامع تورین کشیک پروتستانی سنت جان ( San Giovanni Battista
ایتالیایی گردید یکی از کلیساهای اصلی شهر است. در سال های 1498-1491 ساخته شد و در مجاورت یک برج ناقوس پیشین (1470) قرار دارد. کلیسای کوچک شرود مقدس، آرامگاه کنونی شرود تورین، در سالهای 1694-1668 به ساختمان اضافه شد. موزه مصری تورین از نظر هنر مصر باستان، باستان شناسی، و مردم شناسی تخصصی است. این ساختمان محل یکی از بزرگترین مجموعه های عتیقه های مصری خارج از مصر است. در سال 2006 پذیرای بیش از 500000 بازدید کننده بود. تورین به عنوان پایتخت پیشین پادشاهی ساردینیا اقامتگاه ساووی بوده است. علاوه بر کاخ سلطنتی قرن 17 که برای Madama Reale Christine Marie فرانسوی ساخته شد ( اقامتگاه ساووی ها تا سال 1865) کاخها ، اقامتگاه ها ، و قلعه های بسیاری در مرکز شهر و شهرهای اطراف وجود دارد. تورین Palazzo Chiablese, ، اسلحه خانه سلطنتی ، کتابخانه سلطنتی ، Palazzo Madama, ، Palazzo Carignano,، Villa della Regina,و قلعه والنتینو را در خود جای داده است. مجموعه اقامتگاه های خاته سلطنتی ساووی در تورین و در شهرهای اطراف مانند ، Rivoli, Moncalieri ، Venaria Reale، Agliè,، Racconigi، Stupinigi,، Pollenzo و Govone در سال 1997 بوسیله یونسکو میراث جهانی اعلام شد. باغ های ان شامل Orto Botanico dell'Università di Torino که یک باغ گیاه شناسی تاریخی است. در تپه های مشرف به شهر کلیسای مربع شکل Superga قرار دارد که چشم اندازی از تورین در زمینه ای از کوههای آلپ دارای قله برفی ایجاد می کند. کلیسای مربع شکل مقبره بسیاری از دوکهای ساووی و همچنین بسیاری از پادشاهان ساردینیا است. می توات بوسیله راه آهن Superga Rack از حومه Sassi. به Superga رسید.
کاخ سلطنتی تورین یا :Palazzo Reale
کاخی در تورین در شمال ایتالیا ست. این کاخ ، کاخ سلطنتی سلسله ساووی بود که برای خانم Madama Reale Christine Marie فرانسوی در قرن هفدهم ساخته شد. تورین که اکنون پایتخت Piedmont از قرن دوازدهم تا قرن نوزدهم پایتخت سلسله ساووی بود و کاخ سلطنتی دارای شواهد بسیاری از سبک زندگی اشرافی آنهاست. خانواده سلطنتی از سال 1645 در کاخ سکونت داشتند. اتاق های آن با فرش های گرانبها و مجموعه ای از گلدانهای چینی و ژاپنی تزییین شده اند. اسلحه خانه سلطنتی دارای نمایش پرجلوه ای از تسلیحات است که شامل نمونه هایی از قرون 16 و 17 است. Scala delle Forbici یک پلکان تحسین برانگیز ساخته فیلیپو جوواراست. در سال 1765 یک مسافر در مورد کاخ چنین می نویسد: اثاثیه با زیبایی آپارتمان هماهنگ است؛ در میان تمام اشیا هر کس به شمع دانهایی توجه می کند که آینه های قرار گرفته در قابهای نقره ای ساخته شده با ذوق فراوان منعکس کننده آنهاست. اما ما تنها به همین نکته توجه می کنیم زیرا این قطعه از اثاثیه در آپارتمانهای ایتالیایی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. و معمولا در حاشیه اتاق قرار می گیرد تا نور بیشتری را بتاباند. کلیسای کوچک شرود مقدس با گنبد مار پیچی اش در سمت غربی کاخ ساخته شده است و برآمدگی کلیسای جامع سنت جان پروتستانی را به خانه شرود مشهورتورین که از سال 1453 تا 1946 به خانواده تعلق داشت مرتبط می سازد.
اقامتگاه های خانه سلطنتی ساووی :
یک میراث جهانی درمنطقه Piedmont ایتالیا
Castello del Valentino، Palazzo Carignano، Palazzo Chiablese، Palazzo Madama، Palazzo della Prefettura، Palazzo Turin Reale ، مدرسه اسب سواری و اصطبل های تورین ، Armeria Reale ( اسلحه خانه سلطنتی) Biblioteca Reale ( کتابخانه سلطنتی) ، Regia Zecca آرشیو دولتی، نمای خارجی Teatro Regio، Villa della Regina، Castello di Agliè (Agliè) ، · Castello di Moncalieri (Moncalieri)، Castello di Rivoli (Rivoli) ، Palazzina di استان تورین caccia di Stupinigi (Stupinigi) ) (Venaria Reale) · Castello della Mandria،( Castello di Venaria (Venaria Reale ، Castello di Govone (Govone)، · Pollenzo Estate (Pollenzo)، Castello di Racconigi (Racconigi استان کیونو.
جمعیت شناسی:
در سال 2006 شهر دارای 910000 نفر جمعیت بود که در نمودار سرشماری سال 2001 شاهد یک رشد فزاینده است. این نتیجه به دلیل مهاجرت رو به رشد ا ز جنوب ایتالیا و خارج از کشور است. در حدود 5.77 درصد جمعیت متشکل از خارجی ها است که تعداد زیادی از آنها از رومانی (44.158) مراکش (22.511) آلبانی (9.165) پرو ( 7.044) چین (5.482) و مولداوی ( 30417) می آیند. مانند بسیاری از شهرهای شمالی ایتالیا نسبت زیادی از جوانان زندانی هستند. در حدود 18 درصد جمعیت زیر 25 سال و 22 درصد بالای 65 سال هستند. جمعیت شهر تورین ( در ژوین 2008) 910.437 نفر بوده است. مناطق شهری در مجموع 1.7 نفر سکنه دارد که در رتبه چهارم ایتالیا قراردارد، در حالیکه مناطق کلان شهری آن دارای جمعیت 2.2 میلیون نفر