دانلود تحقیق تنظیم عنوان نامه

تنظیم عنوان نامه
عناوین نامه در مکاتبات اداری، بستگی به مخاطب، فرستنده و موضوع نامه دارد.

انتخاب عنوان صحیح و آغازی منطقی، اثری مطلوب در خواننده بجا خواهد گذاشت عنوان نامه، مخاطب را وادار می کند نامه را به دقت مورد مطالعه قرار داده و جوابی منطقی و مناسب به آن بدهد چنانچه در انتخاب عنوان نامه دقت کافی به عمل نیاید امکان وجود دارد که مخاطب در همان نگاه اول نسبت به نگارنده امضاء کننده حالت مخالف به خود بگیرد که مسلما نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد.

در حال حاضر برای تنظیم عنوان نامه از واژه های « از ما به ما موضوع» استفاده می گردد به این ترتیب که د رمقابل از نام فرستنده و در مقابل « به » عنوان گیرنده نامه و در مقابل واژه « موضوع» جمله کوتاهی که مبنی بر محتوای نامه باشد نوشته می شود.

2- تنظیم متن نامه
به طور کلی متن برنامه اداری از سه قسمت متمایز از همدیگر تشکیل می شود:
- مقدمه
- تنظیم متن نامه
به طور کلی متن برنامه هر نامه اداری از سه قسمت متمایز از همدیگر تشکیل می شود:
- مقدمه
- پیا اصلی
- اختنام مطلب و نتیجه گیری
مقدمه: در فرهنگ فارسی معادل « طلیعه اول هر چیزی» آمده است در اصطلاح نگارش عبارتست از سر آغاز و یا آنجچه در ابتدای هر نوشته آورده می شود بدون شک کلیه نامه ها به خصوص مکاتبات اداری باید مقدمه داشته باشد نویسنده در مقدمه ای کوتاه که درآغاز نامه عنوان می نماید ذهن خواننده را بر دریافت پیام خود آماده ساخته و از طرفی وی را در دست یابی به سوابق کمک می نماید در آئین نگارش آنچه مورد نظرات هدف از مقدمه است که باید در نیل به آن کوشش کرد در برخی از نامه ها که بسوق و سابقه می باشد، شماره تاریخ نامه قبلی می تواند به عنوان مقدمه مورد استفاده قرار گیرد زیرا از طریق آن خواننده و یا دریافت کننده نامه، سوابق قبلی را مورد مطالعه قرار داده و به سهولت نسبت به تهیه پاسخ لازم اقدام می نماید، که می توان در نامه های اداری سازمان از واژه هایی مانند: پاسخ نامه و یا پیرونامه و ...

استفاده کرد.

در مورد نامه هائی که ابتدا به ساکن تهیه و ارسال می گردد، لازم است که در مقدمه انگیزه و هدف از ارسال نامه تسریح شود.

علت ارسال نامه ممکن است یک تکلیف قانونی باشد که دریافت کننده ملزم به اجرای آن است و یا یک ضرورت و لزوم اداری، در مورد اول سپس از ذکر عنوان قانون و شماره ماده اصل آن در داخل علامت گیومه « .....» نوشته می شود.

چنانچه بنابر ضرورت اداری لازم باشد که نام نوشته شود، دلائل کافی در توجیه مطلب در مقدمه بیان می شود.

پیام اصلی: منظور پیام اصلی ، همان چیزی است که نامه برای انتقال آن ارسال می گردد بنابراین با اهمیت ترین قسمت متن می باشد شایان ذکر است که موفقیت یا عدم موفقیت نگارنده نامه در گرو تنظیم و تدوین صحیح همین قسمت است.

نامفهوم بودن پیام باعث ایجاد مکاتبات اضافی شده در نتیجه مقدار زیادی دقت و هزینه بدون دلیل مصرف می گردد.

با توجه به این نامه یکی از مهمترین وسایل ایجاد ارتباط در سازمان ها وادارات است ، شایسته است ک در نوشتن آن از لغات دور از ذهن و متروک و کنایه و استعاره های پیچیده استفاده نشود بهترین راه در نگارش اداری پرداختن به موضوعات اصلی و توضیحات لازم پیرامون آنهاست.

ج- اختنام مطلب و نتیجه: نامه های اداری ممکن است به گونه های مختلف پایان پذیرند ولی آنچه در پایان نامه بیش تر به چشم می خورد نشان دهنده اهمیت آن و ترتیب اقدام کننده در سرعت بخشیدن به انجام درخواست و ارسال پاسخ است از طرفی بهتر است در نامه های جوابیه، نتیجه چه مثبت و چه منفی کاملا مشخص گردد.

تفکیک ارکان متن نامه لزومی ندارد ولی رعایت ضمنی آن باعث می شود که نامه ای روشن، و با محتوائی مطلوب تهیه و ارائه گردد.

مرحله سوم: بررسی پیش نویس: بعد از آن که پیش نویس تهیه گردد لازم است قبل از ماشین شدن مورد بررسی قرار گیرد.

در مورد پاسخ نامه ها می توان نامه واصله را پیش نویس نامه جوابیه تهیه شده مقایسه کرد تا اطمینان حاصل شود که: پیش نویس تهیه شده کامل و بودن نقص بوده و به تمام درخواست های فرستنده نامه پاسخ گفته شده است یا خیر.

چنانچه مطالب عنوان شده ناقص باشد باید اصلاحات لازم به عمل آید برای بازبینی پیش نویس، می توان از فهرست بررسی ( چک لیست) استفاده کرد و براساس آن نسبت به بررسی مجدد پیش نویس اقدام نمود.

در فهرست بررسی، سوالاتی مطرح می شود که سوالات مطروحه، بستگی به سلیقه نویسنده و یا موقعیت و خواسته سازمان دارد که قبلا باید تهیه شده و در جلوی دید تهیه کننده نامه باشد.

بدین ترتیب ، تهیه کننده پیش نویس می تواند از طریق آن، مطالب نوشته شده را به طور دقیق مورد بررسی قرار دهد و در صورت لزوم اصلاحاتی در آن به عمل آورد.

شناسایی مقررات مکاتبات اداری: نامه در لغت به معنی: نوشته ، کاغذ نوشته شده، کتاب و همچنین ورقه ای که روی آن مطالبی خطاب به کسی نویسند.

نامه در اصطلاح عبارتست از مکاتباتی که با هدف معین و مشخص فی مابین اشخاص حقیقی و یا حقوقی و همچنین بین سازمان ها به منظور برقراری ارتباط مبادله می گردد.

نامه اداری در تعریف عبارتست از کلیه مکاتباتی که در داخل اداره یا خارج از آن یا از سازمانی به سازمان دیگر، درباره انجام یافتن کارهای اداری مبادله می گردد.

نامه های اداری نامیده می شود با بیان دیگر: « هر نوشته ای که حاوی یک یا چند موضوع اداری بوده و به عنوان وسیله ارتباط در داخل و خارج وزارتخانه سازمان یا موسسه مورد استفاده قرار می گیرد» اصطلاحا نامه اداری نامیده می شود.

مشخصات نامه های اداری: نامه های اداری دارای مشخصات ویژه ای هستند که آن را از سایر نامه ها متمایز می سازد ویژگیهای که باعث مشخص شدن نامه های اداری می شوند عبارتند از: شماره، تاریخ، عنوان واحد گیرنده، عنوان واحد فرستنده ، موضوع و نام و عنوان امضاء کننده نامه و سرانجام امضای نامه به وسیله شخص صلاحیت دار فقدان هر یک از این موارد باعث خارج شدن نامه از جنبه اداری می گردد.

اجزاء و ارکان نامه اداری: هر نامه اداری ازپنج قسمت تشکیل می شود: 1- سرلوحه 2- عناوین گیرنده – فرستنده و موضوع نامه 3- متن نامه 4- امضاء نامه 5- گیرندگان رونوشت سرلوحه: به آن قسمت از نامه اطلاق می گردد که معمولا در بالای کاغذهای اداری چاپ شده است در وزارتخانه ها و موسسات دولتی، آرم جمهوری اسلامی ایران، نام وزارتخانه ، نام موسسه یا سازمان، شماره، تاریخ و پیوست می باشد.

برخی از سازمانهای وابسته به دولت، آرم اختصاص خود را به بالای نامه چاپ می کنند در استاندارد شماره 379 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران سرلوحه چنین تعریف شده است زیرا آن که در بالا وسعت راست کاغذ و تاریخ ، شماره، پیوست که به ترتیب در بالای سمت چپ کاغذ قرار دارد می باشد» ( چاپ نام موسسه به صورت الزامی است).

عنوان های گیرنده ، فرستنده و موضوع نامه: منظور از گیرنده یا مخاطب نامه عبارت است از شخص، مقام سازمانی، سازمان یا واحد سازمانی که نامه به آن خطاب می شود.

عنوان گیرنده ی نامه کلمه « به » مشخص می شود.

منظور از فرستنده نامه عبارتست از شخص، مقام سازمانی، سازمان یا واحد سازمانی که نامه از طرف آن نوشته می شود.

بیان کننده ی عنوان فرستنده نامه کلمه « از » می باشد.

موضوع نامه: منظور از موضوع نامه عبارت کوتاه و گویایی است که بین محتوای نامه باشد.

موضوع نامه با کلمه « موضوع» مشخص می گردد.

متن نامه: مطالب و شرحی است که درارتباط با موضوع نامه نوشته می شود در حقیقت هدف نامه است متن نامه، ممکن است کوتاه و در یک یا چند سطر باشد و یا در یک یا چند صفحه درچندین بند ( پاراگراف تهیه و تنظیم گردد.

امضاء نامه: رکن اساسی هر نامه، امضاء آن می باشد.

نامه بدون امضاء سندیت ندارد و نمی تواند در جریان کار اداری قرار گیرد.

بنابراین مسئولیت نهایی هر نامه با فرد یا مقام سازمانی است، که نامه به وسیله وی امضاء می شود.

در این جا منظور از مشخصات امضاء کننده مشخصات اداری و فردی شخصی است که نامه را امضاء می کند، و عبارت است از نام و نام خانوادگی در سطر اول و عنوان سازمانی در سطر دوم که بعد از متن نامه نوشته می شود.

گیرندگان رونوشت: منظور از گیرندگان رونوشت، واحد های سازمانی یا اشخاص هستند که می باید رونوشت نامه به عنوان آنان صادرگردد.

گیرندگان رونوشت معمولا با عبارت « رونوشت به» مشخص می گردد.

اندازه و ابعاد نامه های اداری: در گذشته نه چندان دوره ضابطه ای برای انتخاب اندازه ی کاغذهای اداری وجود نداشت به همین دلیل در سال 1346 به موجب بخش نامه ی شماره 1046-3/2/46 نخست وزیری مقرر گردیده که اندازه و ابعاد و ابعاد نامه های اداری در دو قطع به شرح زیر استاندارد گردد.

قطع بزرگ 210×297 ملیل متر و قطع کوچک 148×210 میلی متر.

سپس این اندازه ها وسیله موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایرا به شماره 379 در مهر ماه 1349 استاندارد گردید درهمان استاندارد برای سایر مصارف اداری در استاندارد مختلف دیگر ارائه گردید.

نحوه انتخاب کاغذ برای مکاتبات اداری، بر طبق استانداردهای اخیر الذکر به شرح زیر است.

قطع A4 به اندازه 210×297 میلی متر مخصوص نامه هایی که از 5 سطر صفحه A4 ( قطع بزرگ ) بیشتر باشند قطع A5 – به اندازه 148×210 میلی متر مخصوص نامه هایی که از 5 سطر صفحه A5 ( قطع کوچک) کمتر باشند سایر قطع های مورد استفاده: قطع A6 به اندازه 105×148 میلی متر است که بدون سرلوحه است و برای مبادله پیام اداری بین کارمندان و یا به عنوان یادداشت اداری مورد استفاده قرار می گیرد.

قطع A3 به اندازه 297×420 میلی متر و برای جداول، نمودارها، صورتهای مالی مورد استفاده قرار می گیرد.

با توجه به رابطه نسبی بین ابعاد کاغذهای استاندارد شده ملاحظه می گردد که در جهت کوچک شدن قطع کاغذ، همواره طول کاغذ بزرگتر، نصف شده و عرض کاغذ جدید را تشکیل می دهد.

به این ترتیب، هم رعایت استاندارد شده، و هم اینکه به هنگام نیاز، قطع های بزرگتر و یا کوچکتر به سهولت بدست می آیند.

فواید است استاندارد در نامه های اداری: 1- جلوگیری از ضایعات کاغذ به هنگام برش 2- هم آهنگی با قطع کاغذهای متداوی در سایر کشورها 3- سهولت در امر بایگای و نگه داری علمی به طوریکه دوام کاغذ در طی زمان بیش تر باشد.

شناسایی اصول استناد به قوانین و مقررات در مکاتبات اداری: یکی از ویژگیهای خاص نامه های اداری، رعایت قوانین و استناد به مقررات جاری آن اداره یا سازمان می باشد.

نکته دوم اینکه در پاسخ به نامه های اداری به شماره و تاریخ نامه فرستاده شده استناد شود تا دبیرخانه اداره در جستجوی نامه ها به شکل برنخورد.

ب- شناسایی اصول تهیه گزارش های مورد نیاز آموزشگاهها: گزارش، انتقال پاره ای از اطلاعات است و دارای مراحلی است که باید در موقع نوشتن گزارش به آن توجه شود.

1- تفکر ودقت درباره موضوع گزارش 2- گردآوری اطلاعات صحیح 3- تهیه طرح یا الگوی گزارش 4- تهیه پیش نویس گزارش 5- ویرایش و خواندن پیش نویس و تصحیح نهایی 6- تایپ یا پاکنویس متن گزارش 7- مطالعه مجدد گزارش پس از تایپ و اصلاح آن در صورت لزوم از مهمترین بخش های یک گزارش، روش شروع و تهیه زیر بنای آن است.

موضوع دیگری که در نوشتن گزارش اهمیت دارد انتخاب موضوع است.

انواع گزارشات: گزارشات اداری : این گزارشات بیشتر در ادارات یا سازمانهای دولتی مرسوم است و ممکن است یک گزارش ساده یا یک گزارش آماری باشد گزارش بازرگانی : در شرکتهای بازرگانی و یا صنعتی و بانکها معمول است گزارشات اجرائی: بیشتر از طرف مدیران داخلی تنظیم و ابلاغ می شود گزارش دوره ای یا ادواری ا: معمولا به طور مرتب در پایان هر هفته یا ماه یا فصل یا سال از سازمانهای رده پایین به سازمان های فوق ارسال می شود.

گزارشات مخصوص: معمولا پس از بازدید خاص یا اتفاقات ویژه در سازمانها تنظیم و ارسال می شود گزارشات رسمی: معمولا در مراکز علمی و تحقیقاتی و با دقت زیاد و براساس واقعیات و به مقام بالاتر ارسال می گردد.

گزارشات طولانی: در چندین صفحه و اکثرا به صورت جزوه یا کتاب تهیه و منتشر می شود.

فصل هفتم: توانایی برقراری روابط انسانی الف) شناسایی مفهوم ارتباط و عوامل تشکیل دهنده آن عوامل موثر ارتباطی، موانع ارتباطی مفهوم ارتباط و عوامل تشکیل دهنده آن: ارتباط به زبان ساده عبارتست از « فرآیند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده مشروط بر آنکه محتوای مورد انتقال از فرستنده به گیرنده منتقل شود و بالعکس» برداشتن که از این تعریف می توان داشت این است که ارتباط نوعی فرآیند است دیگر اینکه برای برقراری ارتباط حداقل حضور سه عنصر فرستنده، گیرنده و پیام الزای است و سرانجام شرطی است که در متن تعریف نهفته است اگر آ شرط انجام نشود اصولا ارتباطی برقرار شده با توجه به تعریف عده ای، بهترین معلم و مربی را بهترین برقرار کننده ارتباط می دانند بسیار واضح است که اگر مربی ( که معمولا نماینده فرستنده پیام در نظر گرفته می شود) نتواند پیام خود ( مطالب آموختنی و مهارتی) را به فراگیر منتقل کرده و باز خود لازم را از او دریافت کند اصولا ارتباطی رخ نداده است.

شناسایی عوامل موثر ارتباطی: پژوهش های روانشناسان اجتماعی، نشانگر آن است که گفت و شنودها الزامات بسیاری را برای افراد پدید می آورد و اثر قابل توجهی روی رفتار فرد دارد بویژه فرآیند تصمیم گیری که آن را برای فرد آسان می سازد چهار عامل در این میان نقش تعیین کننده ای دارند.

ویژگیهای پیام گیر 2- محیط پیام یا شرایط دریافت پیام منبع پیام اینکه پیام دهنده از چه منزلت و موقعیت اجتماعی برخوردار است.

ماهیت پیام: روانشناسان اجتماعی معتقدند که هر قدر پیام بر هیجانات استوار باشد پیامگیر رودتر آن را می پذیرد.

در مجموع پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که ایجاد ترس، هنگامیکه همراه با رهنمودهای خواه ملایم و یا شدید باشد موثرتر خواهد بود.

نشان می دهد فردی که خود را دست کم می گیرد و عزت نفس او در سطح پایین تری قرار دارد آسانتر تحت تاثیر پیام های متقاعد کنند، قرار می گیرد تا فردی که درباره خود بلند نظر است یکی از عوامل بسیار مهم در زمینه تفاوت افراد نظر تأثیر پذیری جنسیت است اینکه آمادگی زنان برای تغییر نگرش به مراتب بیشتر از مردان است زنان به ظاهر تاثیر پذیر از مردان هستند.

4- محیط پیام یا شرایط دریافت پیام: محیطی که وسیله ارتباطی در آن بکار برده می شود می تواند اثرات پیام را تغییر دهد تمامی روانشناسان و جامعه شناسان، روی شرایط بسیار متنوع دریافت پیام تأکید می کنند آنها معتقدند که محتوای یک فیلم خشونت آمیز می تواند بر کودکان و نوجوانان اثرات متفاوتی به جا گذارد، این امر به متغیرهای گوناگونی بستگی دارد.

برای نمونه واکنش کودک و نوجوانی که در محیط نامناسب خانوادگی پرورش یافته ما کودک و نوجوانی که در محیطی مناسب به دور از کشمکش تربیت شده در مقابل بدآموزیها و خشونت رسانه های جمعی متفاوت خواهد بود.

موانع ارتباطی: ساده ترین فرایند حضور سه عنصر فرستنده پیام، پیام و گیرنده پیام است.

اما در جریان امر تدریس نمی توان انتظار داشت که محتوای پیام به راحتی و کامل به گیرنده منتقل شود.

در چنین مواقعی حضور عنصر چهارم به عنوان کانال و یا وسیله ارتباطی لازم به نظر می رسد و چون معمولاً تنها فرستنده پیام از وسیله استفاده می کند بنابراین باز خورد به شکل مستقل، عنصر پنجم را تشکیل می دهد و اما پاره ای از متخصصان ، گنجاندن عنصری دیگر را در میان شبکه و اجزاء فرآیند ارتباط تحت عنوان سر پا پارازیت و یا عامل مخل و مزاحم پیشنهاد می نمایند.

و سرانجام با توجه به اینکه( مطالب آموزشی) به صورتی که در ذهن فرستنده پیام( معلم و مربی) مطرح است بدون آنکه به صورت رمز( تعریف ربط داده شده با توضیح) در آید قابل انتقال ( فهم و درک فراگیر) پیام گیرنده نیست.

بنابراین لازم است که منبع فرستنده پیام ابتدا محتوای پیام خویش را به صورت رمز در آورد که همان کلمات، سمبل های علامات و نظایر آنها هستند سپس آن را به سوی گیرنده پیام ارسال کند.

فرستنده پیام باید از محدودیتها، پارازیتها، مزاحمات و در مجموع از جریان انتقال پیام آگاه باشد و در صورت امکان، در جهت از میان بردن آنها تلاش کند و این موانع یا سدها را مرتفع نماید.

این گونه عوامل و سدها را به دو نوع تقسیم کرده اند که عبارتند از: 1- سد و پارازیتهای فیزیکی 2- سرو پارازیتهای استنباطی پارازیتهای فیزیکی همانطور که از نامشان مشخص می باشد مانع از انتقال فیزیکی ( سرو صدا، گرما، سرما، نور و غیره) می شوند.

پارازیتهای استنباطی« سوء تعبیر یا عدم تفهیم مطالب، بسته و کلی بودن موضوع، عدم هضم تفهیمی، معانی متفاوت با درک فراگیر و پیام گیرنده، لغات و استنباطات غیر آشنا، عدم تطابق میل و اندیشه گیرنده پیام، پیچیدگی پیام و محتوا و غیره» می باشند.

این سدها یا پارازیتها ممکن است مربوط به پیام دهنده، پیام گیر، خود پیام یا وسیله ارتباطی باشند.

به هر حال برای رفع هر یک از عوامل، مربی یا معلم باید سعی و تلاش کند.

اصول برقراری روابط انسانی: روابط انسانی مفهوم وسیعی دارد و هر نوع رابطه ای بین دو فرد، دو گروه، فردو گروه، سازمان و فرد و غیره را در بر می گیرد و به عبارت دیگر روابط انسانی در یک سازمان آموزشی، فرآیند برقراری، حفظ و گسترش رابطه هدفدار، پویا و دو جانبه بین اعضای یک سیستم اجتماعی ( آموزشگاه) است که با تأمین نیازهای منطقی، اجتماعی و روانی فرد و گروه، سبب تفاهم، احساس رضایت و سودمندی متقابل و بوجود آمدن زمینه های اعتماد، انگیزش، رشد و تسهیل رسیدن به اهداف سازمان آموزشی می شود.

از نکات مهم دیگری که در مفهوم روابط انسانی نهفته است مساله احساس سودمندی و رضایت خاطر است.

در تعریف فوق، روابط انسانی در آموزشگاه مجموعه ای از مراودات، کفشها و واکنشهایی که بین اعضای یک آموزشگاه اتفاق می افتد و هدف اصلی آن تأمین نیازهای افراد می باشد.

در حقیقت ، روابط انسانی در آموزشگاه مجموعه رفتارهای برنامه ریزی شده از طرف مدیران و معلمان و سایر کارکنان است که می خواهد به این وسیله باتوجه به شرایط سنی، نیازها و روند رشد دانش آموزان، نیازهای آنان را تأمین کند.

در این تعریف، رابطه انسانی به عنوان یک نیاز و همچنین وسیله ا ی برای تأمین نیازها در نظر گرفته شده است.

کار اصلی مدیران این است که بطور مستمر با دانش آموزان ، معلمان، اولیاء، کارکنان و سایر افراد مربوط به امر آموزش و پرورش رابطه برقرار کند؛ در این معنی، بوجود آوردن رابطه در جاهائی که روابط بین افراد قابل قبول نیست و تا حدودی جنبه مبثت و انسانی ندارد یکی از وظایف مدیریت در آموزشگاست.

مدیر آموزشگاه وظیفه دارد که نه تنها رفتارهای موجود را تقویت و بهسازی کند، بلکه بر ابعاد و عمق آن نیز بیفزاید.

یکی از زمینه های بر قراری روابط انسانی در آموزشگاه آموزش در یادگیری است و زمینه دوم نیازهاست که یکی از عوامل بسیار مهم که تعیین کننده وضعیت رفتار و روابط بین افراد است نیازهای می باشد، نیازهای بوجود آورند، رفتار و درک به سوی محرکها تا تأمین نیازها هستند؛ بنابراین در پس هر رفتاری، انگیزه یا نیاری وجود دارد .

« خوابعد» وقتی با دیگران هستیم و گروه یا جامعه ای را می سازیم، هر یک از ما نقش و مسئولیتی را می پذیریم.

پذیرش نقش به عنوان عامل احترام، تشخص، قدر و منزلت است.

به همین دلیل، هر چه قدر و منزلت یک نفر بالاتر باشد به او نقش و مسئولیت بزرگتری داده می شود.

در اثر همین روابط، انسانها شناخته می شوند و اعتماد عمومی نسبت به آنها جلب می شود به آنها نقش و موقعیت مناسب با توانایی هایش، داده می شود.

شغلها، نقشها و کارهایی که به افراد سپرده می شود، اگر مناسب با استعدادهای آنها باشد.

سبب شکوفایی استعدادهای آنها می گردد.

در حقیقت شکوفایی استعدادها نیز به خاطر روابط انسانی و احترام به استعدادهای افراد و نقش دهی و مسئولیت پذیری معنی پیدا می کند.

یکی از رسالت های مدیران آموزشی و آموزشگاهی مشکل شناسی و توانمندی در تشخیص و حل مشکلات سازمان مربوط است.

لازمه مشکل شناسی در مدارس، آگاهی و متخصص بودن مدیران است.

به طور کلی مدیران به جای تأکید بر افراد لازم است بر مشکلات تأکید نمایند.

به طور مثال اگر در مدرسه چند دانش آموز پر خاشگر وجود دارد، مدیر به جای تأکید و توجه به آنها، شایسته است، به علت وجود این مشکل و چگونگی حل آن بپردازد.

ب) آشنایی با اصول روانشانسی عمومی و آشنایی با جامعه شناسی عمومی روانشناسی عمومی: کلمه روانشناسی عملاً از ترکیب دو کلمه یونانی Psyche (روح) و logos (سخن رانی کردن یا درس گفتن) درست شده است و روانشناسی یا( فلسفه عقلی) از نظر لغوی به معنی مطالعه روح بوده است.

امروزه روانشاسی به عنوان علم مطالعه رفتارهای قابل مشاهده است که تأکید آن بر روش عینی که خصوصیات عدم طبیعی است ، می باشد.

از طرف دیگر روانشاسی تا حدی جزء علوم اجتماعی است، دلیل این امر نیز آنست که موجود زنده، مخصوصاً آدمی، تحت تأثیر رفتار کسانی که در اطراف او هستند قرار می گیرد.

گفتیم که روان شناسی، یعنی مطالعه رفتار قابل مشاهده.

بنابراین ، همه روانشناسان رفتار را مطالعه می کنند.

چون تعداد رفتارهای انسان بسیار متفاوت است، بنابراین، لازم است روان شناسان در شاخه های مختلف روان شناسی تخصص داشته باشند تا بتوانند رفتارهای مربوط به آن زمینه را مطالعه کنند شاخه های مهم روان شناسی به شرح زیر است.

1- روان شناسی بالینی 2- روان شناسی مشاوره 3- روان شناسی خانواده 4- روان شناسی تحصیلی 5- روان شناسی رشد 6- روان شناسی شخصیت 7- روان شناسی اجتماعی 8- روان شناسی صنعتی و سازمانی 9- روان شناسی مصرف حال این سوال پیش می آید که چرا باید روانشناسی بدانیم؟تعریف روانشناسی و حتی اشاره به تعدادی از شاخه های آن می تواند پاسخگوی این سوال باشد.

بدین ترتیب که وقتی روان شناسی را علم مطالعه رفتار می دانیم، ضرورت آن خود به خود برای معلوم می شود؛ زیرا ما با انسانها سر و کار داریم، برای شناختن و ایجاد روابط خوب با آنها الزاماً باید انسانها را بشناسیم و بتوانیم در مقابلشان عکس العملهای مناسب نشان دهیم.

وجود شاخه های مختلف روان شناسی نیز خود دلیل مانع کننده ای بر اهمیت روان شناسی است، زیرا.

از یک طرف ، رفتارهای انسان متفاوت است واز طرف دیگر این رفتار در سنین مختلف و زمانهای مختلف به صورتهای متفاوتی تجلی می کند و لازم است که همه آنها را بشناسیم و تصمیم لازم را اتخاذ کنیم.

رفتار نه تنها به آنچه انجام می دهیم بلکه به آنچه می اندیشیم نیز اطلاق می شود.

روان شناسی علاوه بر رفتارهای طبیعی، به بحث و بررسی در چگونگی رفتارهای نابهنجار یا غیر طبیعی نیز می پردازد.

روان شناسی نیز مانند هر دانش دیگری دارای روش علمی خاص خود می باشد.

بطور کلی روش علمی چهار مرحله اصلی دارد: مرحله اول: طرح سوال تحقیقی مرحله دوم: تدوین فرضیه مرحله سوم: جمع آوری اطلاعات و مرحله چهارم: تنظیم نتیجه گیریهای مربوط به فرضیه.

جامعه شناسی عمومی: هدف از جامعه شناسی عمومی ایجاد یک ؟؟؟؟؟؟

تمام مطالعات و تحقیقات در زمینه های مختلف و تعیین قوانین کلی زندگی اجتماعی است و در این زمینه کلیه تحقیقات و مطالعات به منظور کشف قوانین کلی امور اجتماعی مورد استفاده قرار می گیرد.

جامعه شناسی رشته ای است که به مطالعه در جوامع انسانی به طور کلی و پدیده های اجتماعی تمام و کامل می پردازد و برای برخی دیگر جامعه شناسی عبارت است از مطالعه گروه بندهای اجتماعی و پدیده های گوناگون و خاص اجتماعی.

گروهی دیگر از جامعه شناسان بر این نکته تکیه می کنند که جامعه شناسی اساساً متکی به مطالعه روابط متقابل میان افراد و قوانین کنترل اجتماعی می باشد.

جامعه شناسی در صدد یافتن حاکم بر حیات اجتماعی است و از این جهت در مواردی خود را از وقایع خاص کنار می کشد تا بتواند آنچه را که عمومی است لمس کند.

موضوع جامعه شناسی بررسی مظاهر حیات اجتماعی( در هر زمان و هر مکان و هر جامعه اعم از رشد یافته و در حال رشد) ، و شناخت ساخت ها، فعالیت ها و روابط انسانی در قالب زندگی در جامعه است.

پدیده هایی مثل انجام اعمال مذهبی، آموزش و پرورش، کار، عادات سنن، قوانین ، نهادهای اجتماعی، و بالاخره برخورد ها و روابط میان انسان ها با تنوع بی پایان خود در انجمن ها و سازمان های کم و بیش وسیع، همه موضوعات اساسی تحقیق در جامعه شناسی هستند.

از ابتدای تاریخ، رفتار اجتماعی انسان موضوع جالبی برای مطالعه بوده است.

نحوه رفتار انسان در مقابل دیگران، یعنی روابط اجتماعی انسان ها، همواره مورد توجه بوده است و توسط به انحاء مختلف مورد بحث قرار گرفته است.

وظیفه جامعه شناس آن است که از نظر علمی جریان وقایع اجتماعی را تجزیه و تحلیل نماید.

آنچه که جامعه شناس مطالعه می کند، چیزی نیست که جدیداً کشف شده باشد.

زمینه اصلی جامعه شناسی اختراع و یا ترکیب جدیدی از آنچه که از قبل وجود داشته است نیست، یعنی حالتی که درمورد فرآورده های آزمایشگاهی در رشته ای نظیر شیمی مطرح است.

جامعه شناسی از لحاظ حدود و وسعت به دو بخش تقسیم می شود.

جامعه شناسی فرد یا کوچک.

در طول سی سال اخیر جامعه شناسی خرد به عنوان یکی از روشهای بررسی جامعه شناسی گروه های کوچک مورد استفاده قرار گرفته است.

کاربرد این شیوه در گروههای کوچک نشان داده شده است، به عبارت دیگر جامعه شناسان مسائل اجتماعی را در زمان و مکان مشخص مورد بررسی قرار می دهند مثل بررسی نظام سرمایه داری در زمان قاجاریه در تهران.

جامعه شناسی کلان یابزرگ: به بررسی نظام کلی اجتماعی نظیر فئودالی، نظام سرمایه داری می پردازد وسعی دارد تطور و دگرگونی آنها را آشکار سازد و قوانین عمومی حاکم بر این نظامها را تببین کند.

فصل هشتم: توانایی نظارت بر امور مالی آموزشگاه الف) آشنایی با اصول مقدماتی حسابداری عمومی، مراکز مالی و اداره مرتبط با آموزشگاه تعریف حسابداری: حسابداری زبان تجارت نیز گفته می شود در حسابداری با تدوین یک مجموعه ضوابط و قرار دادهای اطلاعات لازم برای محل مسائل مالی یک موسسه بدست می آید اطلاعات مذکور مربوط به مبادلات واحد تجاری بوده که برحسب واحد پول بیان می گردد و برای ثبت روزاه این اطلاعات می توان از سیستم دستی یا کامپیوتری استفاده نمود حسابداری فنی است که به کمک آن می توان وضعیت مالی موسسه را تشخیص داد.

و به عبارتی دیگر حسابداری عبارتست از فن تفسیر ، اندازه گیری و توصیف فعالیتهای اقتصادی.

اصول حسابداری اصول مهم حسابداری را می توان به صورت زیر بیان نمود اصل قیمت تمام شده : یعنی کلیه اقلام با ارزش زمان تملک در دفاتر ثبت و در صورتهای مالی منعکس گردند.

اصل دفع هزینه های یک دوره از درآمد همان دوره یعنی در هر دوره مالی، هزینه هایی که در تحقق درآمد همان دوره صرف گردیده است.

باید از همان درآمد وضع گردد.

اصل افشاء حقایق یعنی کلیه حقایق با اهمیت و مربوط به وضعیت مالی و نیز نتایج فعالیتهای مالی باید افشاء گردیده و در اختیار استفاده کنندگان از صورتهای مالی قرار گیرد.

اصل قابل اعتماد بودن یعنی اطلاعات مندرج در صورتهای مالی می بایست ضمن صحیح بودن قابل تأیید و تصویب باشند و همچنین جامع و کامل باشند قابلیت مقایسه: یعنی اطلاعات حسابداری باید به همان اندازه که قابلیت مقایسه با یکدیگر در طی دوره های مختلف مالی را دارند قابلیت مقایسه با اطلاعات موسسات مشابه را نیز داشته باشیم.

اصل ثبات رویه: رعایت اصل قابلیت مقایسه داشتن اطلاعات حسابداری مستلزم رعایت این اصل می باشد یعنی در دوره های مختلف مالی، یک رویه ثابت حسابداری مورد استفاده قرار می گیرد.

برای آشنایی بهتر با مبحث حسابداری لازمست تعاریف دیگر از واژه های حسابداری بپردازیم تعریف دفتر داری: دفتر داری فنی است که به کمک آن رویدادهای مالی طبق روشهای معین در دفاتر ثبت می گردد.

تعریف معامله تجارتی: عمل و یا قرار دادی که با توافق حداقل در نفر ایجاد می شود و برای طرفین تعهد مالی نسبت به پرداخت پول ، انتقال و یا انجام خدمت ایجاد نماید.

را معامله تجارتی گویند.

واحد اندازه گیری: یکی از اصول متداول حسابداری تأکید بر این دارد که اندازه گیری و ثبت اطلاعات حسابداری باید براساس واحد پول باشد که در ایران ریال می باشد زیرا بوسیله اطلاعات پولی می توان رویدادهای مالی را در یک واحد تجاری اندازه گیری و گزارش نمود و طبق آن دوره های مختلف را مقایسه کرد.

دوره مالی : یکی از اصول حسابداری است که طبق آن با توجه به اینکه هر واحد تجاری عمر نامحدود دارد بنابراین این عمر را به دوره مالی تقسیم می نمایند و صورتهای مالی را در پایان هر دوره ای تهیه و تنظیم می کنند که در ایران معمولا دوره مالی را از ابتدای سال شمسی تا پایان آن محاسبه می نمایند و گاهی هم دوره مالی به سه ماهه و یا شش ماهه تقسیم می شود.

حساب: جزء اولیه و پایه اصلی هر سیستم حسابداری می باشد و در بعضی موارد به آن فایل اطلاعات نیز می گویند چرا که هر گونه عملیاتی که در یک آموزشگاه روی می دهد بطور جداگانه و مستقل تر از همدیگر ثبت و در حساب جداگانه ای نگهداری می شود.

ثبت: نوشتن رویدادهای مالی یک آموزشگاه در دفاتر و حسابداری مربوط به موجب سند حسابداری را ثبت می گویند و یا وارد کردن یک معامله یا یک رویداد مالی در دفتر روزنامه و یا انتقال یک قلم به دفتر کل را ثبت می گویند.

صورتحساب: چگونگی و نتیجه فعالیت مالی یک واحد آموزشی که منتهی به یک دوره معین می شود را بطور خلاصه نشان دهد صورتحساب گویند.

عنوان حساب: نام و موضوع هر حساب که در بالای صفحه مربوطه نوشته می شود مانند حساب سرمایه حساب بانک را گویند.

مانده حساب: مابه التفاوت مجموع ارقام سمت راست چپ یک حساب را مانده حساب گویند.

اگر مانده طرف بدهکار یک حساب بیشتر باشد مانده آن را بدهکار گویند و چنانچه مانده طرف بستانکار زیادتر باشد مانده آن حساب را بستانکار گویند و اگر طرفین با هم مساوی باشد حساب را بدون مانده گویند.

سرفصل: طبقه بندی چندین حساب که ارتباط ما همین نزدیک به هم دارند نخست یک عنوان را سرفصل گویند مانند هزینه های غیر عملیاتی یا درآمدهای غیر عملیاتی