دانلود تحقیق فضای سبز شهر

فضای سبز شهر
فضاهای سبز شهری نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوششهای گیاهی انسان ساخت است که واجد بازدهی اجتماعی و بازدهی اکولوژیکی می باشند.

منظور از بازدهی اکولوژیکی، زیباسازی بخشهای شهری، کاهش دمای محیط، تولید اکسیژن، افزایش نفوذپذیری خاک در مقابل انواع بارش و مانند اینها میباشد و از دیدگاه حفاظت محیط زیست ، فضاهای سبز شهری، بخش جاندار ساخت کالبدی شهر را تشکیل میدهد.

انواع فضاهای سبز

فضاهای سبز در وهله نخست به فضاهای سبز و سطوح سبز، و در مرحله بعد به شهری و غیرشهری تقسیم میشوند.

تفاوت فضای سبز و سطوح سبز از نظر اکولوژیکی در این است که سطوح سبز (مثلاً زمین ورزشی چمنکاری شده) نمی تواند مانند فضای سبز شبه جنگلی در کاهش آلودگی صوتی مؤثر باشد و یا به نحو مطلوبی سبب کاهش دما شود.

براساس این تقسیم بندی، فضاها و سطوحی که با کاربری فضای سبز در شهرها ارتباط پیدا میکند، فضاهای سبز عمومی، نیمه عمومی و خیابانی و سطوح سبز عمومی، خیابانی و چمنهای ورزشی را شامل میشود.

فضاهای سبز عمومی واجد بازدهی اجتماعی میباشد و برای عموم مردم برای گذراندن اوقات فراغت و تفریح قابل استفاده است و معمولاً پارک نامیده میشود.

در واقع فضای سبز عمومی )اجتماعی) شامل فضاهای سبز عمومی مجهز به خدمات و تسهیلات میگردد.

فضاهای سبز نیمه عمومی دارای بازدهی اکولوژیکی هستند اما تعداد استفاده‌کنندگان آنها محدود است.

محوطه‌های باز ادارات، پادگانها و بیمارستانها، نمونه‌هایی از این فضا می‌باشند.

فضاهای سبز خیابانی، درختکاری حد فاصل مسیرهای پیاده‌رو و سواره‌رو و همچنین فضاهای میادین و یا زمینهای پیرامون بزرگراهها و خیابانها را شامل میشود.

سطوح سبز شهری نیز زمینهای ورزشی چمنکاری شده و جزیره‌ها و لچکیهای کنار خیابان را شامل میشود که عمدتاً جنبه زیبایی شناختی دارد و تا حدی نیز واجد بازدهی اکولوژیکی می‌باشند.

بطور کلی می‌توان گفت که بخش قابل توجهی از فضای سبز در طرحهای شهری را فضای سبز عمومی تشکیل میدهد که به دلیل بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی به طور همزمان از اهمیت بالاتری برخوردار است.

عملکردهای فضای سبز
فضاهای سبز در شهرها، به ویژه در شهرهای بزرگ و صنعتی، دارای عملکردهای مختلفی می‌باشند.

فضاهای سبز از یک سو موجب بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها می شود، و از سوی دیگر شرایط مناسبی را برای گذران اوقات فراغت شهروندان تعبیه می‌کند.

علاوه بر اینها، دارای عملکردهای کالبدی نیز می‌باشد.

اثرات فضای سبز شهری از دیدگاه زیست محیطی مواردی چون کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صوتی، بهبود شرایط بیوکلیماتیک در شهر، افزایش نفوذپذیری خاک و تأثیر مثبت بر چرخه آب در محیط زیست شهری و افزایش کیفیت آبهای زیرزمینی را شامل میشود.

فضای سبز میتواند به طور قابل توجهی دمای هوا را کاهش دهد و یا به تلطیف هوا کمک کند.

در بررسی اثرات روانی اجتماعی فضای سبز باید گفت که انسان ، در هر شرایطی ، روزانه به چند ساعت فضای ساکت و آرام نیاز دارد که فضای سبز میتواند این فضا را تأمین نماید.

فضای سبز شهری به عنوان بخش جاندار محیط شهری مکمل بخش بی‌جان شهر، یعنی ساختار کالبدی شهر، می باشد.

در این خصوص، فضای سبز میتواند به عنوان لبه شهر، آرایش دهنده شبکه راهها و تفکیک کننده فضاهای شهری ایفای نقش نماید.
استانداردهای فضاهای سبز
تعیین سطح و سرانه کاربری فضای سبز در ایران، تاکنون عمدتاً براساس استانداردهای مورد استفاده در کشورهای دیگر بوده است.

تعیین سرانه فضای سبز تا حد زیادی بستگی به خصوصیات بیوکلیماتیک منطقه و شهر دارد، بر این مبنا باید گفت سرانه فضای سبز در یک شهر کویری و یا یک شهر بزرگ مانند تهران نمی‌تواند شرایطی همانند با یک شهر ساحلی در استان مازندران داشته باشد.

با وجود این، اطلاع از استانداردهای فضای سبز می تواند به عنوان هدایتگر فعالیتها و خط مشی‌ها به شمار آید.

تعیین سطح و سرانه کاربری فضای سبز در ایران، تاکنون عمدتاً براساس استانداردهای مورد استفاده در کشورهای دیگر بوده است.

تعیین سرانه فضای سبز تا حد زیادی بستگی به خصوصیات بیوکلیماتیک منطقه و شهر دارد، بر این مبنا باید گفت سرانه فضای سبز در یک شهر کویری و یا یک شهر بزرگ مانند تهران نمی‌تواند شرایطی همانند با یک شهر ساحلی در استان مازندران داشته باشد.

براساس مطالعات و بررسیهای وزارت مسکن و شهرسازی، سرانه متعارف و قابل قبول فضاهای سبز شهری در شهرهای ایران بین 7 تا 12 مترمربع برای هر نفر است که در مقایسه با شاخص تعیین شده از سوی محیط زیست سازمان ملل متحد (20 تا 25 مترمربع برای هر نفر)، رقم کمتری است.

با وجود این، در شهرهای مختلف کشور نیز این رقم، با توجه به ویژگیهای متفاوت جغرافیایی و اقلیمی آنها، با اختلافاتی همراه است که میزان آنرا طرحهای مصوب هر یک از شهرها تعیین میکنند.

در مجموع آنچه از دیدگاه محیط اجتماعی در ارتباط با فضای سبز شهری اهمیت دارد، میزان فضای سبز عمومی است، یعنی فضای سبزی که رفت و آمد عموم مردم در آنها بدون مانع باشد، یا به تعبیر دیگر فضای سبز اجتماعی.‌ بنابراین مفهوم سرانه فضای سبز تنها میتواند برای آن نوع فضای سبز به کار رود که برای گذران اوقات فراغت، بازی و تفریح مهیا شده است.

نکته‌ای که درخصوص فضای سبز از اهمیت بالایی برخوردار است، مکان‌یابی آن میباشد.

جین‌جکوب، منتقد شهرسازی معاصر معتقد است که پارک باید در جایی باشد که زندگی در آن موج میزند، جایی که در آن، فرهنگ و فعالیتهای بازرگانی و مسکونی است.

تعدادی از بخشهای شهری، دارای چنین نقاط کانونی ارزشمندی از زندگی هستند که برای ایجاد پارکهای محلی یا میادین عمومی، مناسب به نظر میرسند.

بر این اساس مکان‌یابی فضای سبز باید از اصولی چون «مرکزیت، سلسله مراتب و دسترسی» تبعیت کند : مرکزیت فضای سبز به این مفهوم است که فضای سبز حتی‌المقدور در مرکز محله، ناحیه و یا منطقه شهری مکانیابی شود.

همچنین فضاهای سبز در مقیاسهای متفاوت اعم از پارکهای محله‌ای، منطقه‌ای و امثال آنها، باید با ساختار کالبدی متناظر خود انطباق داشته باشد، به عنوان مثال پارک منطقه‌ای در محدوده منطقه پیشنهاد شود.

یکی از معیارهای دیگری که در مکان‌یابی فضای سبز باید به آن توجه شود، معیار « دسترسی» است.

به این مفهوم که پارکهای شهری باید از چهار جهت به شبکه ارتباطی دسترسی داشته باشند تا بدین طریق هم جمعیت بیشتری از آن استفاده کند و هم امکان نظارت اجتماعی و امنیت پارک افزایش یابد.

بدین‌ترتیب امکان بهره‌برداری دیداری از جلوه‌های زیبای پارک برای رهگذران از چهار جهت فراهم می شود.

فضای سبز قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درخت ماده1 - به منظور حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درختان قطع هرنوع درخت در محدوده قانونی و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری و در روستاها در هر منطقه که دولت تصویب و آگهی نماید پس از آن بدون اجازه وزرات کشاورزی و منابع طبیعی ممنوع است .

ضوابط مربوط به چگونگی اجرای این ماده در روستاها از طرف وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و وزارت تعاون و امور روستاها تهیه و به تصویب هیأت دولت خواهد رسید.

تبصره - درخت از نظر این قانون هر نوع درختی است که محیط بن آن از پنجاه سانتیمتر بیشترباشد.

ماده 2 -شهرداری ها در محدوده قانونی و حریم شهر مکلفند ظرف مدت یک سال شناسنامه شامل تعداد و نوع درختان محل های مشمول این قانون را تنظیم کنند و این شناسنامه که هر پنج سال یک مرتبه قابل تجدید می باشد ملاک و سند اجرای این قانون خواهد بود.

نحوه تنظیم شناسنامه محل های مشمول این قانون به شرح زیر خواهد بود: الف - شهرداری ها موظفند برگ شناسنامه را در دو نسخه جهت تکمیل به ساکنین محل های مشمول این قانون تسلیم دارند و مراتب را به طریق مقتضی به اطلاع ساکنین محل توزیع شناسنامه برسانند.

ب - مأمورین شهرداری موظفند ظرف سه ماه پس از توزیع برگ شناسنامه به محل های مربوطراجعه و شناسنامه های تکمیل شده را در صورت لزوم رسیدگی و سپس گواهی نموده و یک نسخه از آن را به ساکن محل تسلیم دارند.

ج - در صورتی که برگ شناسنامه به وسیله ساکن محل تکمیل نشده بود مأمورین شهرداری بارعایت ماده 3 این قانون در تنظیم و تکمیل شناسنامه اقدام و یک نسخه آن را به ساکن محل تسلیم می نماید.

شهرداری موظف است پس از وصول برگ شناسنامه های مربوط به هر منطقه مراتب را برای اطلاع ساکنین محل آگهی نماید.

در صورتی که پس از یک ماه ساکنین یا مالکین اعتراض ننمایند شناسنامه ابلاغ شده تلقی می گردد.

به اعتراضات واصله طبق مقررات آیین نامه مذکور در ماده 12 رسیدگی می شود.

ماده 3 -مأموران وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و شهرداری ها بر حسب مورد می توانند برای تنظیم یا تطبیق برگ شناسایی درختان با در دست داشتن معرفینامه کتبی و نمایندگی دادستان واردمحلهای مشمول این قانون بشوند.

ماده 4 -قطع درخت در محل های مشمول این قانون از تاریخ ابلاغ شناسنامه ممنوع است مگربا تحصیل اجازه که طبق مقررات آیین نامه مذکور در ماده 12 داده خواهد شد.

تبصره 1- از تاریخ اجرای این قانون تا ابلاغ شناسنامه قطع درختهای مشمول این قانون بدون تحصیل اجازه طبق مقررات آیین نامه مذکور در ماده 12 ممنوع است .

تبصره2 - اراضی مشجر و اماکن مسکونی و محلهای کسب و پیشه و تجارت که مساحت آن ازپانصد متر مربع تجاوز نکند از شمول این قانون مستثنی است .

تفکیک قطعات اراضی مشجر و باغات بزرگتر از پانصد متر مربع با رعایت مقررات شهرسازی مجاز است ولی قطع درخت در قطعات تفکیک شده به هر مساحت که باشد بدون تحصیل اجازه طبق مقررات این قانون ممنوع است .

تبصره3 - در پروانه های ساختمانی که بر اساس طرح جامع یا هادی شهرها از طرف شهرداری هاصادر می شود تعداد درختی که در اثر ساختمان باید قطع شود تعیین و قید خواهد شد.

در صورتی که پس از دریافت پروانه و قطع درخت ظرف مدت مندرج در پروانه بدون عذر موجه اقدام به ساختمان نشود مرتکب مشمول مجازات های مقرر در این قانون خواهد شد.

تبصره4 - شهرداری ها موظفند به ازاء درخت هایی که در باغات و اماکن مشمول این قانون کاشته شده یا می شوند برای مدتی که طبق مقررات این قانون اجازه قطع آنها داده نمی شود مبلغی راکه به پیشنهاد مشترک وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و وزارت کشور به تصویب هیأت وزیران می رسد هرساله به عنوان جایزه کاشت و حفظ و مراقبت از درخت به صاحبان آن پرداخت نمایند.

نصف این مبالغ از محل اعتبار عوارض نوسازی هر شهر و نصف دیگر آن از محل اعتباری که در بودجه وزارت کشاورزی و منابع طبیعی برای این کار منظور خواهد شد تأمین می گردد.

آیین نامه اجرایی این تبصره طبق ماده 12 تهیه و تصویب خواهد شد.

تبصره5 - به منظور تشویق در امر ایجاد و توسعه فضای سبز در شهر و روستا دولت اعتباراتی با شرایط مساعد و بهره نازل تخصیص خواهد داد و هرگونه کمک و راهنمایی به اشخاص و افرادمربوط می نماید.

ماده 5 -از بین بردن درختان واقع در معابر، پارک های عمومی ، میادین داخل شهرها و همچنین در شاهراه ها و راه های عمومی خارج شهر به هر قطر ممنوع است .

مگر طبق آیین نامه این قانون .

تبصره - کاشت و حفاظت و آبیاری درخت های معابر و میادین و پارک های عمومی از اهم وظایف شهرداری ها می باشد.

ماده 6 -وزارت کشاورزی و منابع طبیعی می تواند وظایف واختیارات حاصل از این قانون را به سایر وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و انجمن های ده ، شهر، شهرستان و استان تفویض نماید.

ماده 7 -در مورد درختان در جنگل و مناطق دیگر منابع طبیعی کماکان طبق مقررات قوانین وآیین نامه های مربوط عمل خواهد شد.

تبصره - اراضی جنگلی جلگه ای شمال که از طرف وزارت کشاورزی و منابع طبیعی برای اجرای طرح به اشخاص حقیقی یا حقوقی واگذار و یا منتقل شده است به هیچ عنوان و صورتی قابل تفکیک نیست و عدول از اجرای مفاد قرارداد مربوط نیز ولو بعد از انتقال قطعی مجاز نمی باشد وهرگونه تغییری در طرح از نظر کشاورزی در جهت بهبود بهره برداری از اراضی مذکور موکول به ارائه طرح مجدد و موافقت وزارت کشاورزی و منابع طبیعی است .

به هر حال مقررات دیگر ماده 36 قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع نیز به قوت خود باقی است .

عدم رعایت مفاد این تبصره موجب خلع ید از اراضی واگذار شده یا منتقل شده در مقابل بازپرداخت عین وجوه دریافتی اولیه به علاوه هزینه های عادله انجام عملیات مندرج در طرح مصوب از طرف وزارت کشاورزی و منابع طبیعی می باشد.

نحوه ارزیابی و بازپرداخت طبق آیین نامه ای که به موجب ماده 12 این قانون به تصویب می رسد خواهد بود.

ماده 8 -ضوابط مربوط به خزانه و جابجا کردن ، جانشین ساختن و قطع درختان که ملازمه بابهره برداری از نهالستان ها، قلمستان ها و باغات و موارد دیگر دارد به موجب آیین نامه های اجرایی این قانون تعیین خواهد گردید.

ماده9 - هرکس عمدٹ و برخلاف مقررات این قانون مرتکب از بین بردن درختان مشمول این قانون بشود همچنین مالکان باغات که عمدا موجبات از بین رفتن درختان مشمول این قانون رافراهم نمایند به حبس جنحه تا سه سال و پرداخت جزای نقدی به شرح زیر محکوم می شوند: در روستاهای آگهی شده یک هزار ریال برای هر اصله درخت .

در محل های مذکور در ماده 2 ده هزار ریال برای هر اصله درخت .

در محل های مذکور ماده 5 برحسب نوع و قطر درخت از یک هزار تا یک صدهزار ریال .

تبصره - مجازات های مذکور در این ماده قابل تعلیق و یا تبدیل به جزای نقدی نیست و احکام صادره فقط قابل پژوهش خواهد بود.

ماده10 - گزارش مأموران وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و سایر مأموران دولتی وشهرداری ها مأمور اجرای این قانون که وظایف ضابطین دادگستری را در کلاس مخصوص تحت نظر دادستان شهرستان تعلیم گرفته باشند در این موارد به منزله گزارش ضابطین دادگستری است .

ماده11 - هرکس اعم از مأموران مجری این قانون و یا سایر اشخاص عالمٹ جرایم مذکور دراین قانون را به خلاف حقیقت به کسی نسبت دهد و یا گزارش خلاف واقع بدهد به مجازات حبس جنحه تا سه سال محکوم می شود مگر اینکه در قوانین جزایی مجازات شدیدتری پیش بینی شده باشد که در این صورت به مجازات اشد محکوم خواهد شد.

رعایت تبصره ماده 9 این قانون در این مورد الزامی است .

ماده12 - آیین نامه های اجرایی این قانون به پیشنهاد وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و وزارت کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

قانون فوق مشتمل بر دوازده ماده و نه تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه فوق العاده روز دوشنبه8 /5/1352در جلسه فوق العاده روز پنجشنبه یازدهم مردادماه یک هزار و سیصد وپنجاه و دو به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

پاریس، موفق در توسعه فضای سبز شهری فرانسه دارای سابقه‌ای دیرین در زمینه فضای سبز و بنیانگذار یکی از سبک‌های مهم طراحی فضای سبز است.

وجود زیباترین فضاهای سبز در معماری قرن‌های 18، 19 و 20 پاریس، این شهر ر ا در جایگاه یکی از موفق‌ترین شهرها در مواجهه و مقابله با معضلات زیست محیطی قرار داده است.

تجربه سال‌های گذشته نشان داده است مدیریت موفق شهرداری پاریس در زمینه نگهداری بهینه‌ فضای سبز و بهره‌گیری از آخرین تکنولوژی متداول در جهان در زمینه فضای سبز نیز انکارناپذیر است.

عروس شهرهای جهان شهر چهار میلیون نفری پاریس، پایتخت کشور فرانسه با معماری قرون 16 و 17، در بخش مرکزی و قدیمی، معماری جدید و مدرن در حومه، عبور رودخانه سن از میان شهر، مکان‌ها و بناهای تاریخی نظیر «برج ایفل»، «موزه لوور»، «کاخ ورسای»، «کلیسای نتردام»، «زندان باستیل» و دیگر نقاط دیدنی، لقب عروس شهرهای جهان را به خود اختصاص داده است.

این شهر که چون نگینی زیبا بر انگشتری قاره اروپا می‌درخشد، روزگاری از کثرت تعفن و کوچه‌های باریک و پر گل و لای خود عنوان «لوتینا» یا شهر گل یافته بود اما با همت مردم و برنامه‌ریزی مسوولان می‌توان امروز اذعان کرد که امروز پاریس شهری سالم است و شاید این وضعیت تا اندازه زیادی ناشی از برنامه‌های «بارون اوژن‌هاسمان» شهردار پاریس در دوران «ناپلئون»بوده باشد.

پاریس با وجود بسیاری از بناهای زیبا و تاریخی در آن عصر در کوچه‌های باریک و پرپیچ و خم و گل‌آلود خود گم و پای در گل بود.

از مهم‌ترین فعالیت‌های‌هاسمان در آن دوره می‌توان به ایجاد فضای کافی پیرامون ساختمان‌های بزرگ و با اهمیت، بهبود وضع بهداشتی شهر با از میان بردن کوچه‌های باریک و آلوده، ایجاد بلوارهای وسیع که علاوه بر برخورداری از نور و هوای کافی عبور و مرور را آسان می‌کنند و الحاق حومه‌های شهر به پاریس، نام برد.

همچنین طرح کمربند سبز به شعاع 250 متر در گرداگرد شهر به منظور جلوگیری از رشد و گسترش بی‌رویه آن، احداث دو پل بزرگ در جنوب و شمال شهر روی رودخانه سن و احداث خیابان‌های متعددی که پاریس را به خارج شهر مرتبط می‌کرد از دیگر کارهای ارزنده این شهردار بزرگ است.

پاریس، شهر سالم امروز پاریس امروز به 20 منطقه شهرداری تقسیم شده است که یک منطقه در مرکز و سایر مناطق با آرایش حلزونی در اطراف شعاع منطقه مرکزی، کل شهر را تحت پوشش خدمات خود برده‌اند.

این مناطق با بودجه و امکانات برابر به نحوی در شهر فعالیت دارند که متمایز کردن این مناطق در عمل غیرممکن است برای حفظ معماری و بناهای قدیمی در مرکز شهر و مناطق مرکزی، امکان دخل و تصرف در نمای خارجی این ابنیه را از شهروندان گرفته است و تنها به ایجاد تغییرات در دکوراسیون داخلی این منازل و مدرنیزه کردن درون این ساختمان‌ها از سوی مردم اکتفا شده است.

بنابراین در مناطق حاشیه‌ای، ساختمان‌ها و بناهای جدید و مدرن پاسخگوی نیاز مسکن جمع کثیری از شهروندان هستند.

وجود امکانات شهری متعدد، موجب شده که بسیاری از مشکلات شهری که شهرداری تهران با آن مواجه است، در پاریس به چشم نخورد.

وجود چند شبکه مترو در شهر پاریس علاوه بر نقل و انتقال سریع و آسوده مسافران شهری، مزیت‌‌هایی چون استفاده از انرژی برق و کاهش آلودگی ناشی از تردد خودروها و سایر وسایط نقلیه شهری، حل مشکلات ترافیکی به دلیل عبور از زیر زمین و کاهش آلودگی صوتی ناشی از نقل و انتقالات شهری و متعاقب آن آسایش و آسودگی روحی و روانی را نصیب شهروندان، کرده است.

اگو یا سیستم جمع‌آوری و هدایت زیرزمینی فاضلاب، تمامی آب‌های جاری در شهر را جمع‌آوری و به خارج شهر هدایت می‌کند.

این سیستم، علاوه بر اینکه شهر را از آلودگی‌های موجود در فاضلاب‌ها مصون می‌دارد باعث محو جوی‌ها و انهار از حواشی خیابان‌ها می‌شود.

آب‌های اضافی در انتهای مسیر با تصفیه و پاکسازی، صرف آبیاری فضاهای سبز موجود در سطح شهر می‌شود.

ضمناً طبقه فوقانی کانال‌های اگو به هدایت کابل‌های برق، تلفن، لوله‌های آب و گاز اختصاص یافته است که تا حد زیادی سطح خیابان‌ها و معابر را از کندوکوب برای این مقاصد، محفوظ و مصون نگاه داشته است.

همچنین استفاده از نیروی برق، با به‌کارگیری نیروگاه‌های هسته‌ای به منظور تامین انرژی لازم جهت منازل مسکونی و تردد متروها ضمن جلوگیری از مصرف بی‌رویه منابع انرژی فسیلی چون مشتقات نفت، گاز و زغال‌سنگ، موجب کاهش آلودگی‌های ناشی از سوخت این مواد شده است.

وسایط نقلیه شخصی و عمومی که در پاریس تردد می‌کنند به دلیل سالم و نو بودن، آلودگی ناشی از مصرف سوخت در این شهر را به حداقل ممکن رسانده‌اند.

بزرگراه‌ها، اتوبان‌ها و زیرگذرهای موجود در سطح شهر پاریس نیز بروز ترافیک و به تبع آن آلودگی هوا، آلودگی صوتی و اتلاف وقت مردم را به شدت کاهش داده‌اند.

وجود 32 مسیر ورود و خروج شهر و اتوبان‌های خارج شهری و کمربندی امکان تردد شهروندان به حومه‌های اطراف پاریس جهت سکونت را سهل و میسر کرده است.

انتقال کارخانه‌ها به حومه شهر آلودگی‌های ناشی از این قبیل تاسیسات را منتفی و امکان توسعه فضای سبز سطح شهر را فراهم کرده است که احداث پارک «سیتروئن» در محل سابق کارخانه مزبور موید این اقدام است.

فضای سبز از دیرباز در این کشور به‌ویژه در پاریس، جایگاه ویژه‌ای دارد.

وجود فضای سبز کاخ «ورسای»، میدان «کنکورد» و باغ‌های «توئی‌لری» با حفظ جزییات اولیه طراحی آنها در طول این دو سه قرن شاهدی بر این ادعاست.