45 نوع خشونت خانگی در ایران
پژوهشگران یک طرح ملی برای اندازه گیری شاخص کلی خشونت خانگی علیه زنان در ایران از 45 مقیاس یا به قول خودشان گویه استفاده کرده اند که تعدادی از آنها عبارتند از : به کاربردن کلمات رکیک، بهانه گیری های پی در پی، داد و فریاد و بد اخلاقی، ایجاد فشارهای روحی با رفتار تحکم آمیز، تهدید به کشتن، محروم کردن از غذا، کتک کاری، مجبور کردن به کارهای خلاف عرف و شرع و قانون، جلوگیری از استقلال مالی و مجبور کردن به دیدن عکس و فیلم های خلاف اخلاق عمومی یا اجبار به روابط زناشویی ناخواسته.
در گزارش های نهایی طرح ملی بررسی پدید خشونت خانگی, هر یک از گویه ها در سه مرحله مورد اندازه گیری قرار گرفتند : در مرحله اول میزان وقوع خشونت خانگی از اول زندگی مشترک تا کنون و در مرحله دیگر طرز تلقی پاسخگویان از وقوع خشونت مورد نظر هر کدام از این آمار ها به تفکیک کل افراد مورد مطالعه و افراد آسیب دیده (درگیر خشونت) ارائه شده است.
بر اساس یافته های این پژوهش ملی در مجموع تمامی افراد مورد مطالعه در سطح ملی به طور متوسط 7/4 مورد از گونه های متفاوت (45 مورد) خشونت خانگی را تجربه کرده اند این میانگین برای افراد درگیر در خشونت خانگی 1/7 است.
معنای این امار این است که هر زنی که در طول زندگی مشترک خود تاکنون با خشونت خانگی درگیر بوده به طور متوسط هفت مورد از انواع این خشونت ها را تجربه کرده است.
قاضی طباطبایی و همکارانش میزان وقوع خشونت خانگی علیه زنان را در هشت جنبه (نوع) دسته بندی و بررسی کرده اند. یکی از انواع این خشونت ها استفاده از تهدیدهای متفاومت و ایجاد مخاطره است. 5/23 درصد از زنان مورد مطالعه در این پژوهش اعلام کرده اند که از اول زندگی مشترک تاکنون درگیر این نوع از خشونت بوده اند که مفهوم آن تهدید و شکایت به پلیس و دادگاه ایجاد محدویت در تماس های تلفنی و رفت و آمد های روزانه تهدید به آزاد و اذیت تهدید به ترک کردن خانه ... و حتی اقدام به خودکشی است.