دانلود تحقیق دریچه ای به سوی دنیای تلگراف

در این گزارش، نگاهی جامع به فیبر نوری و کاربردهای آن خواهیم داشت. در حال حاضر تار نوری بدلیل خصوصیات انتقال مناسب(عرض باند زیاد، افت کم و ...) جایگاه مهمی در شبکه های انتقال مخابراتی پیدا کرده و پیش بینی می شود که در آینده مهمترین و بهترین محیط انتقال، جهت کاربرد در فواصل دور و نزدیک باشد. هدف این گزارش بررسی و معرفی این محیط انتقال از جنبه های ساختمان و مزایا و معایب می‌باشد.

1 -1- دریچه ای به سوی دنیای تلگراف
تلگراف به صورت ابتدایی در سال 1832 میلادی برابر با سال 1211 شمسی توسط مورس آمریکایی اختراع شد، مورس 12 سال بعد بوسیله دستگاهش این جمله را مخابره کرد: اوه که پروردگار چه کارهای شگفتی دارد! این اولین جمله ای بود که بوسیله تلگراف مخابره شد.
1-2- اختراع تلفن
بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال 1875 میلادی مصادف با 11 خرداد 1254 شمسی الکساندر گراهام بل انگلیسی با همکاری دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد و در ژانویه 1876 میلادی دستگاه تلفن به کار افتاد. دهم مارس 1876 میلادی برابر 1255 شمسی، بل از اتاق خود‌بوسیله این دستگاه به دستیارش در اتاق دیگر گفت: آقای واتسن بیائید با شما کار دارم چهارده سال بعد از آن یعنی در سال 1890 میلادی استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد.
1-3- مخابرات در ایران و تهران
تلگراف
خبر اختراع جدید(تلگراف) توسط آقاخان نوری، صدر اعظم وقت ایران به ناصرالدین شاه رسید و توجه وی را جلب نمود و مقرر شد که این دستگاه در ایران مورد استفاده قرار گیرد.
در اسفند ماه سال 1236 شمسی یعنی 14 سال پس از مخابره اولین پیام تلگرافی ساموئل مورس، سیستم تلگرافی زیر نظر علی میرزا اعتضاد السلطنه (وابسته دربار قاجار) و با همکای رضاقلی خان الله باشی طبرستانی(رئیس وقت مدرسه دارالفنون) بوسیله «کرشش» (یکی از معلمین ارتیشی) با موفقیت آزمایش و این جمله مخابره شد: « منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و بشکر اندرش مزید نعمت...»
بلافاصله کارسیم کشی بین کاخ ارک تا باغ لاله زار در تهران شروع شد و این خط تلگرافی نیز در سال 1237 شمسی آغاز به کار کرد.
نخستین خط نسبتا طولانی تلگراف در ایران به فاصله 300 کیلومتر در تیرماه سال 1238 شمسی بین تهران و چمن سلطانیه (اردوگاه تابستانی ناصر الدین شاه واقع در نزدیکی زنجان) دایر شد و شروع به کار کرد.
ارتباط تلگرافی تهران- تبریز در سال 1240 برقرار شد و سال بعد نیز خط تلگراف تهران- گیلان شروع به کار کرد. برای نخستین بار ارتباط تلگرافی ایران با روسیه از طریق اتصال خط تهران- تبریز با شبکه تلگرافی روسیه در سال 1342 برقرار شد و امپراطور روسیه و پادشاه ایران، تلگرافهای شادباشی مبادله کردند.
در سال 1253 اداره تلگراف پس از جداشدن از وزارت علوم به وزارت تلگراف تبدیل شد.
تلفن
در سال 1265 شمسی مصادف با 1886 میلادی، برای اولین بار در ایران، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاهزاده عبدالعظیم به طول 7/8 کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه اهن ری را داشت کشیده شد ولی در واقع مرحله دوم فن آوری مخابرات در تهران از سال 1268 شمسی یعنی 13 سال پس از اختراع تلفن برقراری بین دو ایستگاه ماشین دودی تهران و شهر ری آغاز شد.
پس از آن بین کامرانیه (شمیران) و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بین مقر ییلاقی شاه قاجار(سلطنت آباد سابق) وعمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد.
وزارت تلگراف در سال 1287 شمسی با وزارت پست ادغام و به نام وزارت پست و تلگراف نامگذاری شد.
در سال 1302 شمسی قراردادی برای احداث خطوط تلفنی زیر زمینی با شرکت زیمنس و هالسکه منعقد شد و سه سال بعد در ابانماه 1305 شمسی تلفن خودکار جدید بر روی 2300 رشته کابل در مرکز اکباتان آماده بهره برداری شد.
در سال 1308 شمسی امور تلفن نیز تحت نظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و به نام وزارت پست و تلگراف و تلفن نامگذاری شد.
مرکز تلفن اکباتان در سال 1316 شمسی به 6000 شماره تلفن رسید و دو سال بعد بهره برداری شد و در سال 1337 به 13 هزار شماره توسعه یافت.
خطوط تلفن جدید(کاریر) نیز پس از شهریور 1320 مورد بهره برداری قرار گرفت و ارتباط تلفنی بین تهران و سایر شهرها گسترش یافت و مراکز تلفنی تهران یکی پس از دیگری تاسیس شد.
1-4- وضعیت تلفن ثابت کشور ایران
در پایان سال 2001، تعداد مشترکین تلفن ثابت کشور به 10.384.293 شماره رسید که در مقایسه با سال 2000 افزایشی معادل 1.199.616 شماره و درصد رشدی معادل 06/13 درصد را داشته است.