فصل تابستان ورزش هاى آبى طرفداران زیادى دارند. اکثر شما با شنا، واترپلو یا اسکى روى آب آشنا هستید اما شاید کمتر از ورزش موج سوارى شنیده باشید. موج سوارى على رغم شباهت با سایر سوارى ها از قبیل «خر سوارى» تفاوت هاى عمده اى هم دارد که شاید خواندن این مطلب شما را با گوشه اى از این تفاوت ها آشنا کند!
موج سوارى یک فعالیت تفریحى و ورزش محبوبى است که در آن فرد در حالى که بر روى تخته اى از جنس پلاستیک فشرده ایستاده در میان امواج قدرتمند آب، شیرین کارى مى کند. تخته هاى موج سوارى گاهى از جنس فایبرگلاس، چوب و فوم هم ساخته مى شوند.
موج سوارى در اصل توسط ساکنان جزیره هاوایى قبل از قرن پانزدهم به وجود آمد. «هه ئى نالو» یا همان لیز خوردن روى امواج به زبان هاوائى، اوایل قرن بیستم در شهرهاى اصلى آمریکا و استرالیا گسترش پیدا کرد؛ جایى که الوارهاى سنگین چوب به صورت تخته هاى چوبى به سمت ساحل آورده مى شدند. سپس در دهه هاى ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ یعنى زمانى که این ورزش ارزان تر و نمایشى تر شد و امکان استفاده از تخته هاى فایبرگلاس و فوم به وجود آمد، موج سوارى بین مردم رواج بیشترى پیدا کرد. در همین دوران به علت افزایش جمعیت، نوجوانان به ساحل ها سرازیر شدند و شروع به عملیات آنچنانى و شیرین کارى روى امواج و موج سوارى هاى دسته جمعى کردند. امروزه این ورزش در اکثر مکان هایى که موج هایى با ابعاد و شکل مناسب براى موج سوارى دارند، انجام مى شود. جاهایى مثل فرانسه، برزیل، آفریقاى جنوبى، ایرلند و بسیارى جزایر دیگر.
لباس هاى مخصوص موج سوارى یا اصطلاحاً لباس تر wetsuit عموماً براى حفظ گرماى بدن موج سوار در آبهاى سرد استفاده مى شوند. وسایل دیگرى هم در موج سوارى به کار مى آید مثل طناب ها (براى حفظ ظاهر تخته) واکس و یا لایه انقباضى جهت جلوگیرى از لیز خوردن پاهاى موج سوار از روى تخته، قسمت پشتى قابل تعویض که اصطلاحاً باله ماهى گفته مى شود. در آبهاى گرم، شلوارک هاى موج سوارى لازم مى شوند، در آبهاى سرد موج سواران مى توانند به طور دلخواه از لباس مخصوص تمام قد، چکمه هاى مخصوص، کلاه ایمنى و دستکش براى کنترل دماى بدن در آب استفاده کنند.
جالب است بدانید که موج سوارى به صورت مسابقه و رقابتى هم برگزار مى شود و موج سواران به صورت جفت یا گروه هاى کوچک در زمان معین با سوارى بر روى موج ها، مهارتشان را در این ورزش - هنر، به نمایش مى گذارند.