با توجه به شرایط مهاجم و مدافع، دریبل کردن انواع مختلفى دارد که هر یک داراى خصوصیات ویژه و کاربردهاى گوناگون است:
مهارت دریبل کنترلى
- کاربرد دریبل کنترلى :
از این نوع دریبل، در هنگام مقابله با مدافع مستقیم، نفوذ به سمت حلقه، تغییر مسیرها، چرخشها و نیز در هنگام حفظ توپ، استفاده مىشود (شکل - مهارت دریبلى کنترلی).
مهارت دریبلى کنترلى
- شرح مهارت دریبل کنترلى :
دستها :
در این نوع دریبل، دست با انگشتان باز، کاملاً بالاى توپ قرار مىگیرد. دست دیگر بهعنوان حمایتکننده با آرنج خمیده در مقابل بدن قرار دارد. تغییرات زاویهاى ساعد و بازو، بسیار کم و سرعت حرکت مچ، زیاد است.
پاها :
در هنگام مقابله با مدافع، زانوها کمى خم و مرکز ثقل، به زمین نزدیک مىشود.
توپ :
محل برخورد توپ با زمین، کنار و نزدیک بدن است. (در حالت ساکن بهتر است پاى سمت راست دریبل کمى عقبتر باشد تا از برخورد توپ با پا جلوگیرى شود) مهاجم بهتر است هنگام دریبل کردن، بین مدافع و توپ قرار گیرد. ارتفاع توپ، در حدود زانوها است.
مهارت دریبل قدرتى
- کاربرد دریبل قدرتى :
از این نوع دریبل، براى انتقال توپ از زمین دفاعى به زمین حمله در شرایطى که دریبلکننده داراى یک مدافع مستقیم باشد، استفاده مىشود. هدف مهاجم نفوذ نیست و هدف مدافع هم صرفاً ایجاد سد، مزاحمت، تأخیر در انتقال توپ به سمت سایر مهاجمان و هدایت کردن دریبلکننده به سمت ضعیف حمله مىباشد (شکل - مهارت دریبل قدرتى).
مهارت دریبل قدرتى
- شرح مهارت دریبل قدرتى :
دستها :
عملکرد دستها در این دریبل، مانند دریبل کنترلى است، با این تفاوت که در این دریبل، بدن مهاجم کاملاً روبهروى مدافع نیست و دست حایل مهاجم، مقابل سینهٔ مدافع قرار دارد.
پاها :
معمولاً حرکت پاها در دریبل قدرتی، بهصورت پاى دفاع )پاى پهلو، پاى بوکس( است و مهاجم بیشترى به پیشروى با حفظ توپ نظر دارد تا سرعت حرکت. زانوها کمى خمیده هستند.
توپ :
با توجه به شیوهٔ حرکت مهاجم، محل برخورد توپ با زمین در فاصلهٔ بین دو پا است. ارتفاع توپ تا حد کمر است.
مهارت دریبل سرعتى
- کاربرد دریبل سرعتى :
از این دریبل، در ضدّ حملهها و در فرارهائى که مدافع در پشت سر مهاجم قرار دارد استفاده مىشود