دانلود مقاله زبان و آداب و رسوم جودو

جودو یک کلمه ژاپنی است زیرا جودو درژاپن ابداع شده است.یاد گرفتن نام تکنیک ها به ژاپنی چند دلیل مهم دارد.اولین منظور از یاد گرفتن این اصطلاحات آن است که کسانی که این ورزش را در کشور های مختلف انجام می دهند قادر باشند با یکدیگر ارتباط بر قرار کنند و در مسابقات بین المللی از آنها استفاده کنند.

دوم اینکه یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی باعث می شود که در مسابقات حرف داور مسابقه را بفهمید و از او پیروی کنید .

معمولا در تمام طول مسابقه تمام دستورات و امتیازات به ژاپنی گفته می شود.

سوم اینکه دانستن نام تکنیک به زبان اصلی به جای ترجمه آن به زبان خودتان برای همه راحت ترخواهد بود.

برای مثال مربی با گفتن "سی اوناگه" در مسابقه به جای "پرتاب شانه با دو دست" راحت تر خواهد بود.

یکی دیگر ازجنبه های یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی احترام گذاشتن به آن زبان می باشد.

استفاده از زبان ژاپنی نشانه احترام گذاشتن به کشوری است که این ورزش رزمی در آنجا شروع شده است.

ایستادن ها

جودو بر ایستادن و حرکت طبیعی تاکید بسیار دارد.

وضعیت طبیعی(شی زن هونتای)
برای ایستادن به نحو شی زن هونتای به طور طبیعی بایستید و پشت خود را راست و زانو ها را کمی خم کنید.پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید و وزن بدن را به طور مساوی بین آنها تقسیم کنید.

این وضعیت ایستادن به "شی زنتای" نیز معروف است
وضعیت دفاع شخصی
برای ایستادن به روش "جیگو تای" ابتدا پاها دو برابر عرض شانه باز کنیدودر حالیکه پشت خود را راست نگهداشته زانوها راخم کنید دستها ی مشت شده خود را در کنار داخل کشاله ران قرار دهید.

وضعیت نشستن راست
"سی زا"نشستن رسمی ژاپنی می باشد.

از وضعیت شی زنتای ابتدا به روی زانوی چپ و سپس روی زانوی راست قرار بگیرید، پشت خود را در تمام مدّت راست نگهدارید.

کفل ها را روی قوزک پاها قرار دهید و دست ها را روی ران ها بگذارید،نوک انگشتان کمی به سمت داخل قرار می گیرد.

وضعیت زانو زدن
"کیو شی نو کامائه" وضعیت زانو زدن می باشد،در این روش در حالیکه بدن بالا آمده، زانوی یک پا و کف پای دیگر روی زمین قرار می گیرد .این وضعیت معمول برای تمرین "شی مه و ازا "(تکنیک های خفه کردن)می باشد ودر کاتانیز از آن استفاده می شود.

گرفتن ها

یک جودو کار باید بداند چگونه حریف را به روش صحیح بگیرد .در جودو هنر گلاویز شدن اولیه،توانایی ارتباط و کنترل حریف با گرفتن اوبه روش صحیح و مناسب شروع می شود.

گرفتن اصلی
با دست راست یقه چپ در ارتفاع سینه و با دست چپ استین حریف را از ناحیه بالای آرنج بگیرید.

در ایام گذشته ،مسابقه با این نوع گرفتن شروع می شد،اما به ندرت دیده می شود که در مسابقات ازاین نوع گرفتن استفاده شود چون رقبا برای گرفتن یکدیگر مبارزه می کنند.

گرفتن زیر بغل
بادست راست طرف چپ حریف را در نقطه ای کهآستین به یونیفرم وصل می شود(زیر بغل)بگیریدوبادست چپ آستین راست حریف(نزدیک مچ )را بگیرید.

با این نوع گرفتن کنترل بسیار خوبی بر روی قسمت بالای بدن حریف خواهیدداشت،امادر مسابقات اروزه به دلیل لباس های تنگی که جودوکاها می پوشنداین نوع گرفتن کمتردیده میشود.

گرفتن کمر بند
به محض اینکه آستین راست را با دست چپ گرفتید،دست راست خود را از زیر دست چپ حریف به پشت او ببریدو کمر بند اورا بگیرید.

گرفتن کمربند شاید محکم ترین و قوی ترین نوع گرفتن در جودو باشد چون داکثر کنترل قسمت بالای بدن حریف را به جودوکا می دهد.

گرفتن کمر بند جودوکاهای باتجربه کاری بسیار دشوار است و همیشه به خاطر داشته باشید که بعد از گرفتن کمربند حریفباید در کمتر از3 تا5 ثانیه حمله خودراانجام دهید.

کوتاهی دراین کارنتیجه اش خطای "شیدو" (جریمه کمی است که برای شکستن قوانین جزئی به کار می رود)خواهد بود.

خفه کردن ها یکی از مهارت های گلاویز شدن شیمه وازا(تکنیک های خفه کردن)می باشد.

در دفاع شخصی، شیمه برای حمله به هریک از سه ناحیه گردن طراحی شده است.

بعضی از این تکنیک های خفه کردن به مسیر عبورهواکه نای می باشدحمله می کند.

بعضی دیگرجریان خون راقطع می کند تاحریف در اثر نرسیدن اکسیژن به مغزبیهوش شود.

و خفه کردن در اثر حمله به اعصابی که از گردن عبور می کنند،که نتیجه اش بی حسی و بی حرکت کردن حریف است.

خفه کردن با قسمت برهنه دست هاداکاجیمه : به خفه کردن با قسمت برهنه دست می گویند.

بدون استفاده از پیراهن برای اهرم کردن.تُری(کسی که تکنیک را اجرا می کند)از وضعیت زانوزده درپشت اوکه(کسی که تکنیک برروی اوانجام میگیرد) شروع می کند.

تُری دست راست خود را در حالیکه کف دست او به سمت پایین قرار دارد از روی شانه راست و زیر چانه به طرف چپ گردن اوکه می برد، سپس با دست چپ که کف آن به سمت بالا می باشد نزدیک شانه چپ اوکه دست راست خود را می گیرد.تُری سرخود را پایین می برد و با طرف راست سر خود به طرف چپ سراوکه فشارواردمی کند.بااستفاده ازلبه استخوانی دست راست به روی گردن وکشیدن آن به سمت خودش حریف را مجبور به تسلیم شدن می کند.

چپ زانو ی راست را لمس کند ،و با پاها شکل مثلث را تشکیل دهد .

در حالیکه پاها را به سمت یکدیگر فشار می دهد ، با دست راست بازوی چپ اوکه را می گیرد و به طرف چپ می چرخاند واو را به آن طرف می کشد در حالیکه تُری به طرف چپ می غلتد ، پای چپ خود را صاف می کند و پای راست رابه بالای بدن اوکه می برد ومطمئن می شود که دست اوکه را بین پاهای خودگرفته است.تُری آستین اوکه رابادست راست به طرف خود می کشد و پای چپ را داخل زانوی راست قرار می دهد.

تُری برای خفه کردن اوکه پاهای خود را به طرف یکدیگر فشار می دهد .

خفه کردن از یک طرف برای "کاتاهاجیمه" ،تُری پشت اوکه زانو می زند و دست راست خود را از پشت گوش راست اوکه به زیرچانه می برد و یقه چپ اورادرمحل استخان ترقوه می گیرد .

تُری دست چپ خودرااز زیر دست چپ اوکه می گذراند و آنرا به سمت خودش می کشد و شروع به کشیدن یقه اوکه با دست راست می کند.برای تمام کردن این تکنیک،تُری دست چپ خود را جلو می برد و آنرا به پشت سر اوکه (از روی ساعد راست)برده ودر حالیکه با دست راست یقه اوکه رامی کشدبادست چپ به پشت گردن اوفشاروارد می کند.

خفه کردن مثلثی "سانکاکوجیمه" یکی از تکنیک های خفه کردن می باشد که به طور وسیعی ازآن در مسابقات بین المللی استفاده می شود.

بر خلاف دیگرتکنیک های "شیمه وازا" ،"سانکا کوجیمه" با استفاده از پاها صورت می گیرد .

در حالیکه اوکه روی چهار دست وپا قرار گرفته تُری با یک دست ، کمر بند و با دست دیگر،پشت یقه اورا می گیرد .تُری، اوکه را به طرف خودش می کشد .

با انجام این عمل، بدن اوکه به اندازه کافی باز می شود تا تا در وضعیت شروع خفه کردن قرارگیرد.تُری زانوی راست خودرا درکنارسراوکه پایین می بَرد و پای چپ راپشت آرنج مخالف او قرار می دهد .

خفه کردن با کشیدن یقه برای اجرای" اُکوری اری جیمه" تُری دست راست خودرااز زیرگوش راست اوکه به زیر گردن او می برد ویقه را می گیرد.

بعد از گرفتن یقه تُری شروع به کشیدن آن به طرف راست می کند.

هرچه یقه بالاتر گرفته شود فشار بر روی گردن بیشترخواهدبود.تُری دست چپ خود رااز زیر بغل اوکه به طرف دیگر بدن او می برد و یقه راست اورامی گیرد.برای اجراتکنیک خفه کردن،تُری به کشیدن با دست راست ادامه می دهد در حالیکه با دست چپ هم مستقیماً یقه راست اوکه را پایین می کشد.

اگر این تکنیک به طور صحیح انجام گیرد اوکه خیلی زود تسلیم خواهد شد.

تکنیک های ترکیبی "رنراکو وازا" مفهوم تکنیک های ترکیبی می باشد که جودوکا با مهارت و نرمی از یک تکنیک به تکنیک دیگر می رود.

اگر یک تکنیک ناموفق بود،جودوکا به راحتی به تکنیک دیگر می رود و شاید یک تکنیک دیگر را هم اجرا کند،تا حریف رابه زانودرآورد.توانایی ترکیب تکنیک ها دارای اهمیت است چون استراتژی دیگری رابه جودوکا پیشنهاد می کند.

اُاوچی گاری به تای اوتوشی گاری "اُاوچی گاری" به "تای اوتوشی گاری" یک مثال کلاسیک تکنیک ترکیبی است.

ترکیب وقی شروع میشود که تُری یک حمله اُاوچی گاری راست و محکم انجام می دهد که اوکه آنرا متوقف می کند و با بلند کردن و عقب بردن پای چپ دفاع می کند.در حالیکه اوکه وضعیت خود را دوباره به دست می آورد پای چپ اودوباره با زمین تماس پیدامی کندو شروع به جلو رفتن می کند.تُری سپس با پای راست خود "تای اوتوشی" را اجرا می کندو دست چپ اوکه را می کشد و پای چپ خود را کنار می برد .

برای تمام کردن این حرکت ،تُری پای راست خود را جلو ی پای راست اوکه می گذاردوپرتاب خود را انجام می دهد.

اتوسوگاری به کِساگاتامه "اوسوتوگاری" به "کساگاتامهمثالی برای ترکیب تکنیک در حوادث طبیعی می باشد.

بعد از پرتاب اوکه با اوسوتوگاری(چپ) تُری بایدهنوزآستین حریف را با دست راست خود نگه دارد.سپس تُری به دنبال حریف به روی تشک می افتد و در وضعیت "نی وازا" (افتادن به پشت) در کنار او قرار می گیرد.

تُری دست چپ اوکه را در زیر بغل دست راست خودنگه می دارد،سپس کنترل سر اورا با بردن دست چپ خود به زیرسراو بدست می آورد واورادرخاک نگه می دارد.

در هنگام اجرای این کار،تُری باید پاهای خودرا باز کند و سرخود را پایین نگه دارد.

کلید موفقیت دراین کارسرعت تغییراز"تاچی وازا" (تکنیک های ایستاده)به "نی وازا"(افتدن به پشت) می باشد.

کسب امتیازو موفقیت درمسابقات احتیاج به داشتن دانش و به کاربردن کامل وقدرتمند تکنیک هاست،امابرای مقابله با حریف باتجربه وماهر رموز موفقیت "کااِشی وازا"(تکنیک های مقابله ای)، "رنزوکووازا"(تکنیک های ادامه دار )و"رنراکووازا"(تکنیکهای ترکیبی) می باشد.

مسابقات دربیشتر نقاط دنیا مسابقات در سطوح مختلف ملی ومسابقات بین المللی انجام میگیرد.منظورازانجام مسابقات فقط تعیین کردن قهرمان نیست،بلکه مسابقات راه خوبی برای ارزشیابی در پیشرفت جودو می باشد وزمینه خوبی رابرای تمرینات مسابقه ای درتکمیل تمرینات روزمره فراهم میکند.

البته هرشخصی دوست دارد در مسابقه برنده شوداماشما باید مسابقه رابه عنوان آزمایش مهارتهای خودببینید ونقاط ضعف و قوت خودراباشرکت درآنها پیدا کنید.

شمامی توانید از مسابقات درس های ارزشمندی بگیرید.

در خلال مسابقات سعی کنید روی تکنیکهای موردعلاقه خودتان بدون اشتباه کار کنید.

هرچه بیشتر تکنیک های خود را بدون اشتباه انجام دهید متوجه خواهیدشد که تکنیکهای تان قوی ترمی شوند.

برعکس اگربطور دائم در ناحیه ای خاص ضعیف هستید متوجه خواهیدشدکه بایدوقت وتمرکز بیشتری رادر هنگام تمرینات روی آ نها صرف کنید .

باشرکت کردن درمسابقات بطور دائم تکنیکهای شما بطور قابل ملاحظه ای بهبود خواهند یافت و درک واقعی تری نسبت به مهارت خود پیدا خواهید کرد.

اصول مسابقه مسابقات جودوبطورمرتب درسطح باشگاهی, استانی, کشوری, و بین المللی انجام می گیرد.

مسابقات باشگاهی , استانی وکشوری معمولا در گروه های مختلف سنی و وزنی انجام می گیرد .

بعضی از مسابقات حتی در بخش های جداگانه وطبق درجه آنها برگزار میگردد.

در تورنومنت ها از سیستم های یک حذفی , دو حذفی و دوره ای استفاده می شود .تمام مسابقات بین المللی و همچنین مسابقات المپیک از بخشهای دیگر فقط بر حسب جنس و وزن جدا می شوند(هفت گروه برای مردان وهفت گروه برای زنان وجود دارد و ازسیستم دو حذ فی استفاده می شود.) مسابقات تیمی در بسیاری ازکشورها معمول می باشد و تیم منحصرا جودو کارهای مرد یا جودوکارهای زن دارد وهر تیم متشکل از 5یا7نفر است.

گروه بندی وزن درجودو مردان زیر60 کیلوگرم زیر90کیلوگرم زیر66 کیلوگرم زیر100کیلوگرم زیر73 کیلوگرم بالای100کیلوگرم زیر81 کیلوگرم زنان زیر48 کیلوگرم زیر70 کیلوگرم زیر52 کیلوگرم زیر 78 کیلوگرم زیر57 کیلوگرم بالای 78 کیلوگرم زیر63 کیلوگرم ثبت نام کردن ووزن کشی قبل ازاجازه ورودبهرقابت ها،یک ورزشکارباید برای مسابقه ثبت نام کند .

برای ثبت نام کردن معمولا کارت شناسایی برای نشان دادن سن وکارت عضویت جودو لازم است .

از آنجائیکه مسابقات در وزن های مختلف انجام می گیرد ، وزن هرورزشکاری اندازه گیری می شودتاوزنی که درآن مسابقه خواهد دادمشخص شود.بعد از وزن کشی، در بیشتر مسابقات قرعه کشی می شودتا مشخص شود با چه کسی مسابقه خواهند داد.

محل مسابقه مسابقه داخل محوطه مربع شکل وبزرگ به نام "تاتامی" یا تشک انجام می گیرد .

محوطه مسابقه دارای دو "زون" ( ناحیه ) می باشد (زون مسابقه و زون خطر)واندازه آن باید حداقل 8 متر در 8 متر (حد اکثر 10متردر10متر)باشد.زون خطر معمولا قرمز رنگ و عرض آن یک متراست .

بیرون محوطه مسابقه ناحیه ای به عرض 3متر است که برای محافظت جودو کارها به آن اضافه شده است.

شرکت کنندگان درمسابقه بایدقبل ازواردشدن به محوطه مسابقه، در هنگام شروع تعظیم کنند .

سپس هریک ازشرکت کنندگان وارد تشک می شوند وبه حریف خود تعظیم می کنند وبا گذاشتن یک قدم به جلو آمادگی خود را برای مسابقه اعلام می کنند.

وقتی که هردوشرکت کننده آمادگی خودرا اعلام کردند، داور با گفتن "هاجیمه"مسابقه را شروع می کند.اگر یک جودوکار از ناحیه خطردرخلال مسابقه بیرون برود، داور مسابقه جریمه ای را برای او اعلام می کند.اگرهر جودوکار از ناحیه مسابقه در هنگام اَکشِن بیرون برود،داور مسابقه را متوقف می کند وجریمه ای را برای آنهادرنظرنمی گیرد.اگرجودوکاری بدون اینکه حمله ای انجام دهد پنج ثانیه درزون خطر باقی بماند،جریمه امتیازی داده می شود .در پایان مسابقه،جودوکارها به خطوط مربوط به خودشان در روی تشک می روندوبرای تصمیم داور منتظر می مانند و به همدیگر تعظیم می کنند .

آنها همچنین هنگام ترک تشک تعظیم می کنند.

یونیفرم شرکت کنندگان در مسابقات جودو باید لباس تمیز،به رنگ سفید یا آبی بپوشند.شرکت کننده ای که نامش اول درلیست ثبت شده است آبی میپوشد و حریف او لباس جودوی سفید می پوشد.

در بعضی از مسابقه های ناحیه ای ، هردو جدوکار یونیفرم سفید می پوشندوشرکت کننده ای که اول معرفی میشودکمربند قرمز یا آبی می بندد به این ترتیب داور و قضات مسابقه می توانند شرکت کننده گان را از یکدیگرتشخیص دهند و امتیازات را به طور صحیح به جودوکارها بدهند.

پسر ها ومردان نباید چیزی زیرپیراهن جودوی خود بپوشند، اماخانم هاباید یک تیشرت سفیدزیرپیراهن جودوی خود بپوشند.

شرکت کنندگان درمسابقه باید ناخن های تمیز و کوتاه داشته باشند.موهای بلند بایدپوشیده شود ویا درپشت سر با کش مخصوص بسته شود .

مسابقه دهندگان نباید ازانگشتر ،گوشواره و یا اشیاء فلزی که امکان صدمه زدن را دارد استفاده کنند .شرکت کنندگان نباید عینک بزنند اما میتوانند ازلنزهاینرم وپذیرفتن مسئولیت خطر آنها برای فرد ، استفاده کنند .

داوران همیشه به اندازه وگشادی یونیفرم جودوکارها توجه می کنند تا رعایت لازم انجام گرفته شده باشد.جودوکارها مسئول هستند که یونیفرم طبق استاندارد بپوشند ، درغیراین صورت ممکن است از او بخواهند یونیفرم مناسب بدن خودش را بپوشد.

مقامات رسمی یک مسابقه جودو توسط سه مقام رسمی قضاوت می شود (یک داور و دو قاضی خط)، داور مسابقه را هدایت می کند ، تمام جریمه ها و امتیازات را می دهد و نتیجه مسابقه را اعلام می کند .این وظیفه داوران است که مطمئن شوندامتیازات بطور صحیح ثبت می شود و شرکت کنندگان طبق مقررات مبارزه می کنند.

داورمی تواند بطورآزاد به نواحی مختلف تشک برود ونزدیک به جودوکارها قرارگیردتابتواند زاویه دید خوبی روی آنها دا شته باشد دو قاضی در دو گوشه مخالف تشک در ناحیهُ مسابقه مینشینندودرقضاوت بهداور کمک می کنند .وقتی نظرقاضیدرمورد امتیاز یا جریمه ای که داور اعلام کرده مخالف باشد ، اوباید با علائم رسمی مخصوص آن را اعلام کند .

وقتی دو قاضی با امتیازی که داور داده مخالفت داشته باشند ، رأی آنها رأی داورراباطل می کند .

وقتی که هر سه مقام رسمی تشک امتیازات مختلفی را بدهند داور معدل امتیازات را اعلام خواهد کرد.

دستورات وعلائم معمول داوری دستورات هاجیمه ..............................................شروع ماته ....................................................توقف سورماده ............................................تمام شد اُسائه کومی........................................در خاک نگهداشتن توکه تا ...............................................فرار سونوماما.............................................

توقف یوشی..................................................ادامه دادن هان تی...............................................قضاوت هیکی واکه.......................................

تساوی علائم امتیاز ایپون .........................................داور یک دست خود را در حالیکه کف آن به سمت جلو می باشد بالای سرخودبلندمیکند.

وازا-آری ................................داور یک دست خود را در حالیکه کف آن به سمت پایین می باشد به پهلو وتا ارتفاع شانه بالا می برد.

وازا_آری_آواسته_ایپون .......داور ابتدا علامت وازا_ آری و سپس علامت ایپون را نشان می دهد .

یوکو .......................................داوریک دست خود را در حالیکه .

کف آن به طرف پایین است درزاویه 45درجه با بدن بالا می برد.

کوکا.......................................داور یک دست خودراکه از ناحیهُ آرنج خم شده است و شست به طرف شانه و کف دست به سمت جلو می باشد بالا می برد.

جریمه شیدو،چویی،کی کوکو ..........داور انگشت نشانه خود را به طرف شرکت کننده نگه می دارد.

رهبری درمسابقه مدت یک مسابقهُ جودو بین سه تاپنج دقیقه است.زمان مسابقه براینوجوانان 3دقیقه است .

مسابقه بانوان 4 دقیقه و بزرگسالان 5 دقیقه می باشد.داور ممکن است چند بار جودوکارهارا درحین مسابقه متوقف کند.

درتمام این مواردزمان نبز متوقف می شود.

داوروقتی بازی رامتوقف می کندکه: *شرکت کننده به بیرون تشک برود، *شرکت کننده قوانین مسابقه را بشکند یا جریمه ای حادث شود، *شرکت کننده حریف رادرحین کار برروی تشک از تشک بلند کند، *در هنگام کار برروی تشک بدون حرکت باقی بمانند، *اختلال وبهم ریختگی اتفاق افتد، *یکی از جودوکارها صدمه ببیند،یا *زمان مسابقه تمام شود.

برخی اصطلاحات جودو ردیفکلمه ژاپنیمعنی فارسی1جودو چوتسوگواصطلاحات جودو2آشی وازاتکنیک های پا3داندرجه کمربند های سیاه4دوجوباشگاه5فوسی گیدفاع در مقابل تکنیک6گوشین هوروش های دفاع از خود7گوشین جوتسوهنر دفاع از خود8هانسوکو ماکیشکستن مقررات در مسابقه9هِن کانوع دیگر یک تکنیک10جی گوهای تایوضعیت اصلی دفاع11جودوگییونیفرم مخصوص جودو12جون بی اوندوتمرینات گرم کردن13کااِشی وازاتکنیک های مقابله ای14کاکیحمله15کانسی سو وازاتکنیک های قفل کردن مفاصل16کاتااجرا پشت سر هم تکنیک های از قبل تعیین شده17کاتامه وازاتکنیک های گلاویز شدن18کی گاصدمه19کی کوتمرین20کی کو گییونیفرم تمرین21کوشی وازاتکنیک های کفل22کومی کاتاروش های گرفتن23ناگه وازاتکنیک های پرتاب کردن24نی وازاتکنیک های ذراز کشیدن(افتلدن به پشت)25نو گاره کاتاروش های فرار26ریتعظیم کردن27ری گی شاهوتشریفات و آیین و رسوم تشک28رنراکو وازاتکنیک های ترکیبی29رنزو کووازاتکنیک های ادامه دار30شی آیمسابقه31شی مه وازاتکنیک های خفه کردن32شوماتسو اُندوتمرینات سرد کردن33سوتای رنشوحریف تمرینی34تاچی وازاتکنیک های در حال ایستاده35تای ساباکیحرکات بدن36تان دوکو رنشوتنها تمرین کردن37تاتامیتشک مخصوص هنر های رزمی38تِه وازاتکنیک های دست39تُریکسی که تکنیک را اجرا میکن40اوکهشخصی که تکنیک روی او انجام می شود41وازاتکنیک