دانلود مقاله ورزش تنیس

تا آنجاکه شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون 12 و 13 میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد.

اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد .

در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت .

در سال 1877میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس "باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند" ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.

مسابقات ویمبلدون در سال 1877، یو اس او پن در سال 1881 ، دیویس کاپ 1899 و اوپن استرالیادر سال 1905 و اپن فرانسه 1918شروع به فعالیت کردند.

هنگامی که تنیس شروع به رشد سریع کرد و جهان را فرا گرفت و طبیعتا اتحادیه های ملی شروع به هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند .

در سال 1911 نیاز به وجود یک فدراسیون بین المللی تنیس، احساس شد .

امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد ( دبیر اتحادیه تنیس سوئیس ) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) اعطا شد .

دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ( 19 مارچ 1911) شرکت کردند .

که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین المللی) در آن شکل گرفت ، این کشور ها عبارتند از :
استرالیا (استرالیا و نیوز یلند) –اسپانیا-اتریش –بلژیک-آلمان -افریقای جنوبی-دانمارک -فرانسه -بریتانیای کبیر -هلند -روسیه -سوئیس -سوئد
نتایج اولین نشست بدین صورت بود که ، زبان رسمی فرانسوی باشد با ترجمه انگلیسی و مقر فدراسیون دور از پاریس باشد.

( سوئیس مقر فدراسیون بین المللی انتخاب گردید) .

دبیرهای فدراسیون : آقای ه .

ا.

سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و اقای ر.

گالای ( رئیس فدراسیون تنیس فرانسه ) رئیس فدراسیون : اقای دکتر ه .

او .

بهرنس
همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی ( قهرمانی روی چمن ) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهدا گردید .

17 ماه بعد از تشکیل فدراسیون ، جنگ جهانی اول همه چیز را بهم ریخت و یکبار دیگر تمام فعالیتهای در سال 1919 از سر گرفته شد .

ITLF بعد از جنگ جهانی اول فقط با 10 کشور عضو گرچه ، از خرابی جنگ رنج می برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذیل بترتیب پیش آمد.

1922- هیئت بین المللی قوانین توسط مشاور کمیته "کمیته مدیریت" ، برای پایان بخشیدن به مشکلاتی که فدراسیون بین المللی داشت ، تاسیس گردید.

و همچنین برای تغییر قوانین بازیها حق اختصاصی پیدا کرد .

1923- 16 مارچ در نشست اصلی سالیانه در پاریس، قرار گردید "قوانین تنیس" عمومی شود و از اول ژانویه سال 1924 ، ایالت متحده ، یکی از اعضاء رسمی این فدراسیون پذیرفته شد .

نام مسابقات قهرمانی جهان بر داشته شد و یک زیر مجموعه جدیدی از مسابقات قهرمانی بوجود آمد که قرار شد مسابقات در بریتانیای کبیر ، فرانسه ، ایالات متحده و استرالیا برگزار گردد.

1924- ILTF بطور رسمی سازماندهی و کنترل مسابقات تنیس را در سراسر جهان به عهده گرفت .

1933 - کمیته مدیریت از "مشاور کمیته" جدا شد و بصورت رای گیری رئیس فدراسیون تعیین گردید .

اصطلاح گراند اسلم در همین سال بوجود آمد .

( ازاین اصطلاح برای توصیف و ضعیتی استفاده می شود که در آن بازیکن موفق شود هر چهار مسابقه اصلی رادر یک سال ببرد ) اصطلاح گراند اسلم را اولین بار جان کایرن اهل نیویورک در باره بازیکن استرالیایی ( جک کرافورد ) به کار برد.

او در سال 1933 کوشید تا هر چهار مسابقه را ببرد.

ولی گراند اسلم واقعی را اولین بار ( دانلد باج) امریکایی در سال 1938به دست آورد .

چهار بازیکن دیگر هم فاتح گراند اسلم شدند .

"آقایان" ( کانالی )1953، ( راد لیور) 1962 به عنوان آماتور و در سال 1969به عنوان حرفه ای و " بانوان" ( مارگرت کورت) 1971 و ( اشتفی گراف ) 1988
1934- کمیته مخصوص برای بحث در مورد تفاوت حرفه ای بودن و آماتور بودن و تعیین قابلیت هزینه ادعا شده بازی آماتورها برای بیش از 8 هفته تشکیل گردید .

( ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد.

پیش ازاین درفاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت .

ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید.

گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیمهای آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد.

پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.)
1939- جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به 59 کشور افزایش پیداکرد.

درحین جنگ جهانی دوم بدلیل خرابیهایی که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئیس (مقر ابتدائی ILTF) به بریتانیا انتقال پیدا کرد.

از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.

1946- 5 جولای - اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید.

23 کشور باملیتهای گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند.

با گذشت چند سال ملیتهایی که عضویت خود را به علت سیاستهای جهانی لغو کرده بودند با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون در آمدند مانند: آلمان غربی - آلمان شرقی -چین - تایوان- آفریقای جنوبی
1948- اولین گزارش از "کمیته بین المللی توپ" بدست آمد که ملزم می کرد که توپهای لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند .

این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید یک طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپهای خودشان بدهند که توپها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تستها در حین بازی به عمل آید .

1951- اولین استراحت قانون 8 هفته ای ( قانون آماتورها) برای 210روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند
1958- ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تاهمین سال اصرار فراوان داشت زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها میدانست.

( اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود.

تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا64بازی آنجام داده است .که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده :
بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد.

بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد .

بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد.

بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد .

طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی .

و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.

1963- در پنجاهمین جشن سالگرد ILTF مسابقات کاپ فدراسیون به عنوان یک مسابقه تیمی قهرمانی بین المللی برای بانوان بعنوان دیویس کاپ برگزار شد.

( بازی تیمی مردان هم از سال 1900وجود داشت اما زیر نظر ILTF نبود.)
1968- 30 مارچ - بعد از 10 سال گفتگو و بحث وجدل در فدراسیون یک نشست اضطراری در پاریس برگزار شد که 47 کشور با نظر رئیس فدراسیون در مورد قانون تنیس اوپن موافقت کردند.

این بازیهای دوره ای تنیس سازماندهی شد و نام آن مسابقات قهرمانی جهان نامیده شد (wct ) زیرنظر رسمی ILTF با قبول حامیان مالی برای سازماندهی این مسابقات راهی را برای مسابقه آزاد و قانونی برای بازیکنان جهت کسب درآمد بوجود آورد.

1969- باوجود زمینهایی مطابق و معادل باشرایط جغرافیایی محل زمینها موافقت شد .( نوع زمین خاکی - چمن - هارد )
1970- اولین تغییر در شمارش بازی اتفاق افتاد وقتی که فدراسیون تصمیم به تست سیستم تای برک در بازیهای گرفت این سیستم در بازیهای حرفه ای آمریکا در فیلادلفیا برای مدت کوتاهی انجام گرفت.

1971- ILTF باصدور بخشنامه ای در نشست اصلی سالیانه خود در ایتالیا ابلاغ گردید که هیچ بازیکنی که قرار WCT را دارد نمی تواند در مسابقاتی که اتحادیه تنیس تشکیل میدهد شرکت نماید .

این بدین معنی بود که " جان نیو کامپ" نمی توانست از قهرمانی ویمبلدون در آن سال دفاع کند .

1972- WCT و ILTF تسهیلاتی بوجود آوردند که بازیکنان برای پیشرفت خود بتوانند در مسابقات دیگر هم بازی کنند .بعد از اینگه مسابقات تنیس تحت پوشش تلویزیونی قرار گرفت استفاده از توپهای زرد رنگ بصورت اجبار و قانون در آمد .

تا آن زمان باتوپهای سفید رنگ بصورت رایج بازی می کردند .

تیم تنیس بانوان کشور ایران در همین سال با دو بازیکن به نامهای سرکار خانم صدیقه اکبری و سرکار خانم پروین افشار در مسابقات فیدکاپ شرکت نموده و با تیمهای تنیس بانوان ژاپن و اکوادور روبرو شدند.

1973- بحث و جدلهای زیادی بین اتحادیه تنیس بازان حرفه ایATP و ILTF دیده می شد .

بخاطر به تعلیق در آوردن 9 ماهه بازی" نیکی پیلیچ"بازیکن یوگسلاوی بدلیل حضور نیافتن در مسابقات دیویس کاپ در مقابل نیوزلند در آن زمان این محرومیت باجلسه اضطراری ATP به یک ماه کاهش پیدا کرد و در همین سال اعضاء ATP بخاطر نشان دادن قدرت خود مسابقات ویمبلدون را با یکوت (تحریم) کردند.

در پی این تصمیم 80 بازیکن از مسابقات کناره گیری کردند .

1974- تای برک بطور متغیر و نیمه رسمی وارد سیستم شمارش شد .

1975- شاهد تولد الگوی اداره کردن بعنوان یک متد برای کنترل رفتارهای ناشایست در بازی مردان بودیم ( کمیته انظباطی).دفتر بین المللی تنیس بازان زن حرفه ای (WTA ) شکل گرفت و بطور مشترک تحت نظر ILTF , و WTA اداره می شد و هدف آن ارتقا- کنترل و اداره مسابقات تنیس بانوان در سراسر جهان بود.

1977- یک خاطره بد در نظر مردم :صد سال بعد از شروع بازیهای ویمبلدون (ILTF) یک تغییر کوچکی کرد .

کلمه LAWN حذف شد و تبدیل به فدراسیون بین المللی تنیس(ITF) گردید .

ITF شروع به نو آوری در این رشته کرد از جمله طرح دو زهی راکت که به تصویب نرسید .

1978- اولین قهرمانان جهانیITF معرفی شدند .(کریس اورت - بیورن بورگ ) این دو از طریق بازیکنان سابق تنیس برگزیده شدند .

1979- کشورهای عضو دیویس کاپ از ITF در خواست کردند که مسابقات را تحت نظر خود قرار دهد .

مسابقات دیویس کاپ از سال 1900وجود داشت ولی زیر نظر ILTF نبود.

یک کمیته به نام کمیته ملتهای دیویس کاپ وجود داشت .

در همین سال اتحادیه ملی تنیس با ویلچر توسط ( برد پارکز - دیوید سالتز) تاسیس گردید .

1980- 10 مسابقه در آمریکا از جمله (US OPEN ) مسابقه با ویلچر را برگزار کردند .

1981- NEC حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید .

16 گروه قوی جهانی تاسیس شد .

NEC تاسال 1994 حامی مالی مسابقه جام فدراسیونها هم بود .

1987- ITF از ویمبلدون به بارون کورت در غرب لندن نزدیک استادیوم تنیس کوئین انتقال پیدا کرد.

1988- تنیس به مسابقات المپیک در سئول بازگشت.

کره بعد از 64 سال در این مسابقات شرکت می کرد .همچنین جشن هفتاد و پنجمین سالگرد ITF با ریاست فیلیپ کارتیر برگزار گردید.

در جلسه رسمی ITF اجرای سیستم تای برک برای بازیهای دیویس کاپ سال1989تصمیم گیری شد.

در همان سال دو قانون جدید برای مسابقات تنیس با ویلچر تصویب شد.

1994- نام مسابقات جام فدراسیونها به فدکاپ (FED CUP) تغییر کرد.

1995- مهمان و میزبان برای مسابقات فدکاپ (FED CUP) تعریف شد.

1998- ITF به مقر فعلی (مجموعه ورزشی انگلند) در روهامپتون تغییر مکان داد .

1999- یکصدمین سال برگزاری دیویس کاپ جشن گرفته شد.

2001- 142کشور عضویت دیویس کاپ رادارا بودند.

مسابقه تنیس با ویلچر شاهد 25 سال تاسیس خود بودند .

2002- ( BNP.paribas )حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید.

2003- فدکاپ (fed cup) چهلمین سال تاسیس خود را جشن گرفت.

2005- یکصدمین سال برگزاری ( Australian Open ) جشن گزفته شد.

قوانین بازی تنیس ماده 1 زمین بازی انفرادی زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر.

زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد.

انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود.

قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد.

مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصله 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به ماده 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت.

مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصله 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد.

تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود.

ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود.

نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصله مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود.

خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود.

علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است.

از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد.

در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت.

رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد.

استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است.

استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.

اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند.

از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.

1- basiline 2- Side- line 3- Service- line 4- Centerservice- line 5- Service courts 6- Center mark تبصره: در مسابقات «جام دیویس» و یا دیگر مسابقات رسمی قهرمانی فدراسیون بین المللی تنیس باید فاصله‏ای در پشت خطوط انتهائی در نظر گرفت که کمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجی خطوط کنار هم باید فاصله‏ای در نظر گرفت که کمتر از 66/3 متر نباشد.

می‏توان صندلی خط نگهداران را در صورتیکه بیشتر از 914/0 متر بداخل این فضاها پیشروی نکرده باشند.

در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائی در فاصله 66/4 متر از خطوط کناری قرار دارد.

ماده 2 اجزائ ثابت زمین اجزاء ثابت زمین نه تنها در برگیرنده تور، پایه های زمین انفرادی طناب یا سیم نگهدارنده تور- نوار تور و کمربند نگهدارنده تور است، بلکه در صورت وجود، شامل موانع انتهائی و کناری جایگاهها، صندلیهای ثابت یا قابل نقل و انتقال پیرامون زمین بازی، افراد اشغال کننده صندلیها، کلیه دیگر اجزاء ثابت در پیرامون و یا بالای زمین بازی، داور، داور تور، داور خطای پا، خط نگهداران توپ جمع کنها البته در هنگامی که جای مقر خود حضور دارند، نیز می‏گردد.

تبصره: در تأمین اهداف این ماده باید متذکر شد که مفهوم لغت داور در برگیرنده داور، افرادی که به آنها در بین بازی مکان مشخص اعطاء شد و کلیه افرادی می‏شود که جهت همکاری با داور در جریان مسابقه برگزیده شده باشند.

ماده 3 توپ تنیس سطح بیرونی توپ باید یکنواخت و برنگ سفید یا زرد باشد، اگر روی توپ درزی وجود داشته باشد، این محل نباید بصورت دوخته و به شکل بخیه باشد.

قطر توپ باید بیش از 35/6 سانتیمتر و کمتر از 67/6 سانتیمتر باشد و وزن آن باید بیش از 7/56 گرم و کمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصله 254 سانتیمتر بر روی یک سطح بتونی باید بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر باشد تحت فشار 165/8 کیلو گرم توپ باید دچار فرورفتگی بداخل به میزان بیش از 56/0 سانتیمتر و کمتر از 74/0 سانتیمتر در قسمت جلوئی و فرورفتگی به میزان بیش از 89/0 سانتیمتر و کمتر از 08/1 سانتیمتر در قسمت پشتی شود.

ارقام گفته شده در مورد این فرورفتگیها باید میانگین خواندن جدا از هم ارقام در هر یک از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بین دو بار خواندن ارقام نباید بیش از 08/0 سانتیمتر گردد.

برای بازی در ارتفاع بیش از 1219 متر از سطح دریا می‏توان از دو نوع دیگر توپ استفاده نمود.

توپ اول تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 93/121 سانتیمتر و کمتر از 135 سانتیمتر است و فشار داخلی آن بیش از فشار خارج آن است.

این نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر است و فشار داخلی تقریباً برابر فشار خارجی است این توپ به منظور تطبیق باید برای مدت 60 روز یا بیشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گیرد.

به این توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و یا توپ بدون فشار اطلاق می‏گیرد.

تمام آزمایشات در مورد جهش توپ اندازه و میزان فرورفتگی باید مطابق قوانین و ترتیبهای معین شده در ضمیمه 1 صورت گیرد.

1- Pressurised Ball 2- Zero-Pressure 3-Non-Pressrised ماده 4- راکت تنیس راکتهائی که از مشخصات ذیل پیروی نکنند جهت بازی مطابق مقررات تنیس، مورد تأئید نمی‏باشند.

الف) قسمتی از راکت که در انجام ضربه مورد استفاده قرار می‏گیرد باید تخت باشد و از یک شبکه زه درهم شده متصل به قاب راکت تشکیل می‏گردد.

زه‏ها در محل تلاقی بازه‏های مجاور به تناوب از رو و زیر به یکدیگر می‏پیوندند و به هم تافته می‏شوند.

در مجموع این شبکه زه باید یکدست باشد و بخصوص تراکم این شبکه در قسمت مرکز نباید کمتر از سایر قسمتها باشد.

زه‏ها باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشند مگر آنچه که جهت پیشگیری و محدود کردن فرسودگی و پارگی و یا لرزش بکار رود که باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.

ب) طول راکت که دسته را نیز شامل می‏شود باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشد مگر آنچه که جهت پیشگیری به محدود کردن فرسودگی، پارگی، لرزش و آنچه که جهت تقسیم وزن بکار رود که در این صورت باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.

و) قاب راکت که شامل دسته نیز می‏شود و زه‏ها باید عاری از هر گونه وسیله‏ای باشند که توانائی انجام تغییر عمده و مشخص و یا تغییر در تقسیم وزن در راکت: در هنگامی که توپ در گردش است را امکان پذیر نماید.

فدراسیون بین المللی تنیس در این مورد که آیا راکت نمونه و مدل اولیه راکت از شرایط فوق‏الذکر تبعیت می‏کند و آیا راکت مورد تأئید است یا خیر تصمیم‏گیرنده است.

چنین تصمیم‏گیری ممکن است بنا به ابتکار خود فدراسیون بین المللی تنیس و یا بدرخواست افراد ذینفع ماننذ بازیکن، کمپانی سازنده تجهیزات وسایل و یا سازمان ملی تنیس هر کشور و یا اعضای آنها صورت پذیرد.

چنین تصمیم‏گیریها و درخواستها می‏بایست مطابق قواعد و ترتیبات مرسوم فدراسیون بین المللی تنیس برای بررسی درخواستها و جهت دادن پاسخ صورت پذیرد که نسخه‏هائی از روند اجرای کار را می‏توان از دفتر معاونت اداری دریافت نمود.

مورد اول- آیا می‏توان از بیش از یک شبکه زه در قسمت ضربه زننده راکت استفاده نمود؟

پاسخ: خیر- قانون به وضوح اشاره به یک شبکه می‏کند و نه شبکه‏هائی از رده‏های درهم تنیده.

مورد دوم- اگر زه‏ها در بیش از یک سطح قرار داشته باشد، آیا می‏توان شبکه زه در کل تخت و یکدست دانست؟

پاسخ: خیر مورد سوم- آیا می‏توان از وسایلی که موجب کاهش لرزش می‏شوند در روی راکت و کجا باید قرار داد؟

پاسخ: بلی- اما این وسایل را فقط می‏توان در خارج از شبکه بهم تافته زه قرار داد.

مورد چهارم- در هنگامیکه توپ در گردش است.

بطور اتفاقی زه راکت بازیکنی پاره می‏شود آیا بازیکن مجاز به ادامه بازی با چنین راکتی است؟

پاسخ: بلی.

ماده 5- زننده سرویس و دریافت کننده سرویس بازیکنان باید در دو سوی تور قرار بگیرند.

بازیکنی که در ابتدا با ضربه خود توپ را به گردش در می‏آورد «زننده سرویس» و فرد دیگر «دریافت کننده سرویس» نامیده می‏شوند.

مورد اول- اگر بازیکنی در ضمن زدن ضربه از خط فرضی امتداد تور عبور کند، امتیاز از دست می‏دهد؟

الف) قبل از ضربه زدن به توپ ب) پس از ضربه زدن به توپ پاسخ: در صورتی که بازیکنی وارد محدوده خطوط احاطه کننده زمین حریف شود، در هیچیک از موارد فوق با عبور از خط فرضی امتیاز از دست خواهد داد (ماده بیست) در مورد مانع شدن از اجرای ضربه حریف می‏تواند خواستار تصمیم‏گیری داور مطابق ماده 21 و 25 شود.

مورد دوم- زننده سرویس ادعا می‏کند که دریافت کننده سرویس باید در محدوه خطوط زمین خود قرار بگیرد، آیا چنین امری ضروری است؟

پاسخ: خیر- دریافت کننده سرویس می‏تواند در هر جای دلخواه در زمین مربوطه قرار گیرد ماده 6- انتخاب زمین و سرویس در گیم اول حق انتخاب زمین و حق سرویس کننده یا دریافت کننده سرویس بودن به قید قرعه مشخص می‏گردد.

برنده قرعه حق انتخاب را دارد و یا می‏تواند از حریف خود بخواهد یکی از موارد زیر را انتخاب کند.

الف) سرویس کننده و یا دریافت کننده سرویس بودن که در این صورت بازیکن دیگر باید زمین را انتخاب کند.

ماده 7- سرویس اجرای ضربه سرویس باید تحت شرایط زیر صورت پذیرد.

درست قبل از شروع ضربه سرویس کننده باید با پاهای متوقف در پشت خط انتهای (در لبه خارجی خط که نسبت به تور دور است) بایستد در محدوده‏ های بین امتداد فرضی علامت مرکزی تا خط کناری سپس سرویس در لحظه برخورد توپ و راکت پایان یافته تلقی می‏شود.

بازیکنی که فقط یک دست داشته باشد، می‏تواند توپ را با ضربه راکت به هوا پرتاب کند و سپس سرویس را انجام دهد.

مورد اول- آیا سرویس کننده در بازی انفرادی حق ایستادن در محدوده پشت خط انتهای زمین بین خط کناری بازی دوبل را دارد.

مورد دوم- اگر بازیکنی در هنگام زدن سرویس دو یا چند توپ را به جای یک توپ به هوا پرتاب کند، آیا خطا کرده است؟

پاسخ: خیر- باید اعلام بجا شود اما چنانچه این عمل را عمدی تلقی کند می‏تواند مطابق قوانین ماده 21 عمل کند.

ماده 8 خطای پا الف) سرویس کننده در حین اجرای ضربه: الف-1) جای خود را با راه رفتن یا دویدن تغییر ندهد.

حرکت اندک‏ پاها که عملاً اثری بر محل اصلی سرویس کننده نگذارد به عنوان تغییر محل به وسیله راه رفتن یا دویدن تلقی نمی‏گردد.

الف-2) نباید با هیچیک از پاها ناحیه‏ای به جز محدوده پشت خط انتهای زمین در فاصله‏ای بین امتداد فرضی علامت مرکزی تا خط کناری را لمس کند.

ب) منظور از کلمه پا قسمتی از پا، از قوزک به پائین است.

ماده 9- اجرای ضربه سرویس الف) برای اجرای ضربه سرویس، سرویس کننده باید به تناوب در پشت نیمه راست و چپ زمین خود قرار گیرد.

در هر گیم ابتدا باید از نیمه راست ضربه سرویس اجرا شود.

اگر سرویس از نیمه اشتباه مشخص نگردد، تمام بازیهای انجام یافته با سرویس یا سرویس‏های زده شده از جهت اشتباه به قوت خود باقی می‏ماند ولی اشتباه در محل اجرای سرویس به محض تشخیص باید تصحیح شود.

ب) توپ سرویس شده باید پس از عبور از روی تور با زمین یا خطوط محدوه کار سرویس زمین حریف که بصورتی مورب در نیمه دیگر زمین نسبت به محل سرویس قرار دارد، برخورد کرده و بعد توسط دریافت کننده سرویس برگشت داده شود.

ماده 10 خطای سرویس سرویس، خطا محسوب می‏گردد چنانچه: الف) سرویس کننده از قوانین مواد 7-8 یا 9 (ب) تخطی نماید.

ب) اگر در زدن سرویس توپ به راکت برخورد نکند.

ج) اگر توپ سرویس شده قبل از اصابت به زمین به اجزاء دائمی زمین بجز(تور، کمربند تور، نوار تور) برخورد نماید.

مورد اول- بعد از پرتاب توپ بالا به عنوان مقدمه انجام ضربه سرویس، سرویس کننده تصمیم به نزدن توپ می‏گردد و در عوض آن را با دست می‏گیرد،آیا این کار خطا محسوب می‏گردد؟

پاسخ: خیر مورد دوم- هنگام زدن سرویس در بازی انفرادی داخل یک زمین بازی دوبل که دارای پایه های زمین انفرادی است، توپ به پایه زمین انفرادی برخورد می‏کند و بعد در کادر صحیح سرویس فرود می‏آید.

آیا این خطا محسوب می‏گردد و یا باید اعلام بجا شود؟

پاسخ: در سرویس، خطا محسوب می‏گردد زیرا پایه های بازی انفرادی، پایه های زمین دوبل و بخشی از تور یا نوار تور مابین آنها جزء اجزاء دائمی زمین محسوب می‏گردند.

(طبق ماده 2 و 10 و با توجه به تبصره ماده 24) ب) انتخاب زمین که در اینصورت بازیکن دیگر حق انتخاب سرویس کننده یا دریافت کننده سرویس بودن را دارد مورد اول- آیا بازیکنان در صورت با تأخیر افتادن یا بحالت تعلیق درآمدن بازی قبل از شروع آن حق انتخاب مجدد را دارند؟

پاسخ: بلی- نتیجه قرعه کشی به قوت خود باقی است اما حق انتخاب مجدد در رابطه با زمین یا سرویس وجود دارد.

ماده 11- سرویس دوم بعد از اعلام «خطای سرویس» (چنانچه خطای اول باشد) بازیکن باید از همان زمین که سرویس خطا انجام داده اقدام به زدن سرویس کند مگر آنکه سرویس از نیمه اشتباه زده شده باید که در این صورت طبق ماده (9) سرویس کننده حق زدن تنها یک سرویس از پشت نیمه دیگر زمین را دارد.

مورد اول- بازیکن از نیمه زمین سرویس می‏کند.

او امتیاز را از دست می‏دهد و سپس ادعا می‏کند که بخاطر اجرای سرویس از نیمه اشتباه زمین، خطا صورت گرفته است.

پاسخ: امتیاز به قوت خود باقی است و سرویس بعدی باید با توجه به امتیازات از نیمه صحیح زمین زده شود.

مورد دوم- (امتیاز برابر 15 است) و سرویس کننده به اشتباه از طرف چپ زمین سرویس می‏کند.

او برنده امتیاز می‏شود سپس از طرف راست سرویس می‏زنند و خطای سرویس می‏کند.

در این موقع اشتباه در امکان (برای سرویس آشکار می‏شود) آیا امتیاز قبلی به قوت خود باقی می‏ماند؟

سرویس بعدی او از کدام نیمه زمین باید زده شود.

پاسخ: امتیاز قبلی به قوت خود باقی می‏مامند.

سرویس بعدی باید از نیمه چپ زمین زده شود.

حساب امتیازات (15/30) است و سرویس کننده یک سرویس خطا زده است.

ماده 12- زمان اجرای سرویس سرویس کننده تا زمانی که دریافت کننده سرویس آماده نباشد نباید سرویس کند.

اگر دریافت کننده سعی به بازگشت توپ نماید بعنوان آماده بودن تلقی می‏گردد.

اگر چنانچه دریافت کننده سرویس فرود نیامده خطا اعلام کند.

ماده 13 قانون اعلام «بجا» در تمام مواردی که با توجه به قوانین و یا بعلت هر گونه مداخله‏ای در بازی اعلام «بجا» ضروری می‏شود یکی از موارد زیر می‏باید مصداق یابد: الف) هنگامیکه «بجا» در رابطه با سرویس اعلام می‏گردد فقط همان سرویس باید تکرار شود.

ب) اعلام «بجا» در هر شرایط دیگر موجب تکرار کامل آن امتیاز می‏گردد.

مورد ا- اختلال در انجام سرویس توسط عاملی خارج از قوانین مشروحه در ماده (14) صورت می‏گیرد.

آیا تنها همان سرویس باید تکرار شود؟

پاسخ: خیر- کل آن امتیاز باید دوباره بازی شود.

مورد 2- اگر توپی در حین بازی پاره شود، آیا باید اعلام «بجا» کرد؟

پاسخ: بله ماده 14- قانون بجا در سرویس در سرویس هنگامی اعلام بجا می‏شود که: الف) توپ سرویس شده صحیحی به تور، کمربند یا نوار تور برخورد کند و یا توپ بعد از برخورد با تور، کمربند تور یا نوار تور به دریافت کننده یا به هر چیزی که پوشیده یا به همراه دارد، قبل از برخورد با زمین اصابت کند.

ب) اگر زمانی که دریافت کننده سرویس آماده نباشد سرویس زده شود یا سرویس خطائی انجام شود.

(رجوع به ماده 12 شود).

در صورت اعلام «بجا» سرویس زده شده به حساب نمی‏آید و باید مجدداً سرویس کرد اما سرویس بجا موجب عدم احتساب سرویس خطای قبلی نخواهد شد و سرویس خطا به قوت خود باقی می‏ماند.

ماده 15- ترتیب اجرای سرویس در پایان گیم اول دریافت کننده زننده سرویس سرویس بعدی می‏گردد و این ترتیب متناوباً در تمامی گیمهای بعدی بازی اجرا خواهد شد اگر بازیکنی خارج از نوبت سرویس کند.

بازیکنی که نوبت سرویس او بود، به محض مشخص شدن اشتباه باید سرویس کند اما تمامی امتیازات قبل از کشف اشتباه محسوب می‏گردد اگر قبل از مشخص شدن اشتباه، گیم به پایان برسد، ترتیب سرویس به صورت تغییر یافته ادامه خواهد یافت ماده 16- زمان تعویض زمین بازیکنان در پایان گیم‏های اول، سوم و به همین ترتیب در تناوبهای بعدی و در پایان هر ست زمین را عوض می‏کنند مگر اینکه مجموع تعداد گیمها در آن ست زوج باشد که در این صورت تعویض زمین تا پایان گیم اول ست بعدی صورت نمی‏پذیرد و ترتیب صحیح دنبال نشود، بازیکنان باید به محض کشف اشتباه ترتیب صحیح را دنبال کنند.

ماده 17- توپ در گردش از لحظه‏ای که سرویس زده می‏شود توپ در گردش خواهد بود و به غیر از مواردی که خطا یا «بجا» اعلام گردد.

توپ تا زمان اعلام امتیاز باید در گردش بماند.

مورد 1- بازیکن جواب سرویس را صحیح نمی‏دهد.

اعلام خطا نمی‏شود و توپ در گردش می‏ماند.

آیا حریف می‏تواند بعداً و پس از خاتمه تبادل توپ مدعی امتیاز مربوطه شود؟

پاسخ: خیر- اگر بازیکنان بعد از وقوع خطا به بازی ادامه دهند کسی نمی‏تواند مدعی امتیاز برای آن خطا گردد بشرط آنکه حریف از اینکار باز داشته نشده باشد.