دانلود تحقیق اثرات ورزش بر ماهیچه ها - استخوان ها و مفاصل

با افزایش سن ، استحکام ماهیچه ها رو به نقصان می گذارد اما مطالعات نشان داده که افراد ورزشکار قویتر از سایر افراد در گروه سنی خودشان هستند .

اثر بر ورم مفاصل استخوانی : یک مطالعه بر روی بیمارانی با ورم مفاصل استخوانی ، یک گروه از آنها را که ورزش های هوازی انجام می دادند با گروه دیگر که فقط آموزش می دیدند مقایسه کرده گروه ورزش کننده دارای ناتوانی و درد کمتری بود و قابلیت بیشتری در انجام وظایف فیزیکی نشان داد .

اگر چه شواهد قوی درباره فواید ورزش بر ورم مفاصل استخوانی در دست نیست اما بعضی دلایل وجود دارد که بتوان باور کرد که ورم مفاصل در اثر فعالیت بهبود می یابد : -ورزش های هوایی سبک می تواند اتصالات را پایدار و باعث حمایت از آنها شود و حتی می تواند باعث کاهش التهاب و ورم مفاصل شود .

دوچرخه سواری و پیاده روی مفیدند و شنا یا ورزش های آبی برای افراد دچار ورم مفاصل ، به شدت توصیه می شود .

-تمرینات قدرتی باعث اتحکام ماهیچه ها و سوزاندن چربی ها و حفظ تراکم یا چگالی استخوان می شود .

بعضی افراد خبره ، بیماران را تشویق به تقویت ماهیچه های پا در مرحله اول درمان می کنند و حتی قبل از آنهم با استفاده از کاهش دهنده های درد آنان را به اینکار تشویق می نمایند .

آنها از این می ترسند که بیمارانی که به داروهای ضد درد اعتماد می کنند ، بیش از حد از زانوی خود که به قدر کافی بافت جهت محافظت از اتصالات و مفاصل ندارند ، استفاده کنند و باعث صدمه بیشتر شوند .

-تمرینات دارای محدوده حرکتی باعث افزایش حرکت (تحرک) در مفاصل و ماهیچه ها می شود و بطور کلی اینها تمرینات تقویتی محسوب می شوند .

بهترین مثالها در این مورد یوگا و تای چی هستند که بر انعطاف ، توازن و تنفس مناسب تمرکز می کنند .

همچنین این ورزشها باعث کاهش سطح تنش و اضطراب و کمک به کاهش فشار خون می شوند و تاثیرات مثبتی بر سطح کلسترول دارند .

اخطار : بیماران مبتلا به ورم مفاصل استخوانی باید از ورزشهای سنگین مانند دویدن خودداری کنند همچنین از تنیس و ورزشهای راکتی مانند (پینگ پنگ و .

.

.) آنها باید زیر نظر فیزیوتراپیست یا راهنمایان آموزش دیده ، برای مدت زمان کوتاه اما به دفعات زیاد ورزش نمایند .

تاثیر بر پوکی استخوان (کم بودن تراکم استخوان) : ورزش کاهش پیشرفت پوکی استخوان و کاهش خطر شکستگی در اثر سقوط ، بسیار مهم است .

زنان مسن تر بیش از همه در خطر این بیماری هستند اما مردان مسن هم در این خطر می باشند .

کودکان هم باید قبل از رسیدن به بلوغ ورزش کنند ، چونکه جرم استخوانی در حین بلوغ زیاد می شود و در بین سنین 20 تا 30 سالگی به حداکثر می رسد .

در حقیقت ، طبق نتایج یک مطالعه ، تمرین ورزشی می تواند باعث افزایش جرم استخوانی در نوجوانان حتی موثر تر از مصرف کلسیم فراوان است .

تمرینات خاصی می تواند بطور ویژه برای حفظ یا ساخت استخوان مفید می باشد : -تمرینات وزنه ای برای افراد تمام سنین بسیار مفید است حتی برای افراد مسن .

طبق نتایج این تحقیق ، اعمال تنش بر ماهیچه ها و استخوانها باعث واکنش بدن از طریق افزایش تراکم استخوان در جوانان به میزان 2 تا 8 درصد در سال می گردد .

تمرینات محتاطانه وزنه ای برای افراد مسن تر خصوصاً برای زنان می تواند مفید باشد.

علاوه بر بهبود تراکم استخوان ، تمرینات وزنه ای باعث کاهش خطر شکستگی ها از طریق بهبود توازن و استحکام ماهیچه می شوند و بدینصورت از شکستگی های ناشی از سقوط جلوگیری می کنند .

-پیاده روی منظم باعث افزایش تراکم و قابلیت حرکت استخوان می شود .

در زنان مسن ، حتی تمرینات متوسط (مانند یک ساعت در هفته ) به کاهش خطر شکستگی کمک می کند (افراد سالم تر باید بیشتر ورزش نمایند ) .

-تمریناتی که اختصاصاً برای تقویت پشت هستند می توانند در بهبود وضعیت ایستایی بدن مفید باشند و حتی در افراد دارای پوکی استخوان در مورد قوزی پشت هم مفید است .

-تمرینات سبک که توازن و استحکام را بهبود می بخشند ، خصوصاً یوگا و تای چی ، برای کاهش شکستگی های ناشی از سقوط مفیدند .

طبق یک تحقیق ، تای چی ، این نوع شکستگی را تا نصف کاهش داد .

سه مورد مخصوص زنان ورزشکار : بعضی از زنان ورزشکار جوان که به شدت ورزش می کنند و تحت فشار شدید هستند تا لاغر بمانند ، در معرض خطرات سه گانه خاص زنان ورزشکار هستند این بیماریهای سه گانه عبارتند از بهم خوردن تنظیم قاعدگی ، نا به سامانی در غذا خوردن (سوء تغذیه) و پوکی استخوان .

سوء تغذیه در زنان ورزشکار جوان بین 15 تا 62 درصد تخمین زده می شود .

زنانی که در معرض خطر بیشتری هستند عبارتند از رقاصان ، ژیمناستیک کاران و غواصان .

تداوم شدت تمرینات اعث کاهش ترشح استروژن (هورمون زنانه) می شود .

کاهش استروژن باعث ناباروری و پوکی استخوان می گردد .

دفع آهن و کم خونی هم می تواند مشکلی باشد که زنان ورزش کننده بطور متناوب را – حتی در شدن متوسط – مبتلا سازد .

در همه این موارد باید با پزشک مشاوره شود .

تاثیر ورزش بر درد پشت : اثرات کم تحرکی : افرادی که بطور منظم ورزش نمی کنند با افزایش خطر درد سبک پشت ، خصوصاً هنگام شروع ناگهانی فعالیتهاییی مانند بیل زدن ، کندن یا جابجایی اشیاء سنگین مواجهند .

اگر چه هیچ تحقیق مشخصی جهت اثبات ارتباط بین ورزش نکردن و دردهای سبک پشت صورت نگرفته ، کم تحرکی شاید دلیل اصلی غیر پزشکی این وضعیت باشد .

عدم ورزش می تواند باعث این شرایط که پشت را تهدید می کنند : -عدم انعطاف ماهیچه (که باعث محدودیت قابلیت پشت در حرکت ، چرخش و خمیدن می شود ) .

-ماهیچه های شکمی ضعیف ( که باعث افزایش فشار بر پشت و کج شدن غیر طبیعی لگن خاصره می شود ) .

-ماهیچه های پشتی ضعیف ( که باعث افزایش بار بر ستون فقرات و خطر دیسک کمر می شود ) .

-چاقی ناشی از کم تحرکی (که باعث قرار گرفتن وزن اضافه روی ستون فقرات و افزایش فشار بر مهره ها می شود ) اما مطالعات نشان داده اند که ارتباط ضعیفی بین چاقی و درد خفیف پشت وجود دارد .

-فوائد ورزش در مورد درد شدید پشت : افرادی با درد شدید پشت نباید ورزش کنند .

تمرینات خاصی می تواند برای آنها در طول دوره بهبود به مانند بیمارانی با درد ضعیف مزمن در پشت ، دارای اهمیت باشد .

مثلاً در یک تحقیق ، بیمارانی که 8 جلسه یک ساعته در طول چهار هفته تمرین می کردند ، به مدت 18 ماه تحت مطالعه قرار گرفتند .

آنها در تمام مناطق بدن ، بهبود وضعیت را نشان دادند مانند کاهش درد و افزایش ظرفیت .

در مطالعه ای دیگر ، بیمارانی که روش درمان انفعالی (پیام درمانی یا گرما درمانی ) را در پیش گرفتند ، دارای بهبود آهسته تری در درد سنبت به افرادی که ورزش کردند ، بودند (اگر چه بعد از یکسال وضع این دو گروه تفاوت زیادی نداشت ) .

بعضی مطالعات نشان می دهد که تاثیر مثبت ورزش بر درد خفیف پشت بستگی به بهبود استحکام و انعطاف پذیری ندارد بلکه به تفسیر نگرش بیمار به درد و ناتوانی بستگی دارد .

بعضی برنامه های ورزشی جهت پیشگیری یا برای درد مزمن خفیف پشت عبارتند از : -ورزش های هوایی سبک : ورزش های هوایی سبک مانند شنا ، دوچرخه سواری و پیاده روی می توانند بدون فشار آوردن بیش از اندازه بر پشت ، باعث استحکام ماهیچه های شکم و پشت شوند .

برنامه های تقویتی که شنا در آنها گنجانده شده باشد می تواند بطور اختصاصی برای بیماران دچار درد پشت مفید باشد .

-تمرین استحکام کششی لامبر : تمریناتی به نام تمرین استحکام کششی لامبر کارآیی شان اثبات شده است .

این تمرینات بطور کلی بر استحکام و تقویت شکم ، بهبود قابلیت حرکت بخش پائینی کمر و نیز استحکام و طاقت آن و در نتیجه افزایش قابلیت انعطاف در مفصل و عضلات ران و تاندونها در پشت ران تاکید می کند .

-یوگا ، تای چی و چی کونگ : این تمرینات ، حرکات سبک فیزیکی ، تمرینات تنفسی (تمرکز یا مدی تیشن ) را با هم ترکیب می کنند و بعضی مطالعات نشان داده اند که این ورزش ها در جلوگیری از عود درد کمر خفیف بسیار مفیدند .

-ورزش های انعطافی : اینکه ایا ورزش های انعطافی به تنهایی فایده ای دارند ، کاملاً مورد اطمینان نیست .

یک مطالعه نشان داده که این تمرینات فایده ای ندارد مگر اینکه رژیم تمرینات حفظ شود .

برای هر فردی دارای درد خفیف پشت (کمر) مهم است که برنامه ورزش او باید با راهنمایی افراد حرفه ای باشد که محدودیت ها و نیازهای خاص این درد را درک نمایند و بتوانند شرایط سلامت فرد را تحت نظارت داشته باشند.

یک تحقیق نشان داد که بیمارانی که خودشان برنامه تمرینات خود را طراحی کرده اند ، وضع شان بدتر از افرادی است که تحت فیزیوتراپی یا برنامه های تهیه شده توسط پزشک قرار گرفتند .