زادگاه بازی بسکتبال ، آمریکاست .
این بازی در اوایل پاییز سال 1891 میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت پایه ریزی و ابداع شد .
اما ، از قرن ها پیش در میان ساکنان نقاط مختلف قاره آمریکا ، به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و بیش به بسکتبال شباهت داشته است .
سابقه تاریخی
در کشور آرژانتین ، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان گله دارها متداول است که آن را ((پاتو)) (TATO) می نامند .
در این بازی دو تیم سوار بر اسب در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هر تیم کوشش میکند توپی را که شش حلقه (مانند دستگیره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب کردن و پاس دادن به یاران خودی ، به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده ، عبور دهد .
این بازی تا حدی شبیه بسکتبال است .
اما شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بستکتبال بیش از این است .
پوک تاپوک ، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی رواج بسیار داشت و به ویژه اقوام مایا و تولتک (در ناحیه مکزیک کنونی) این بازی را که با توپ و حلقه ای ثابت در میدانی وسیع انجام می شد ، با علاقه و هیجان زیادی برگزار می کردند .
تولد ورزشی به نام بسکتبال
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که به ایالات متحد آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت .
در سال 1891 ، یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می داد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ، هاکی و بیس بال ، در فصل بهار و تابستان حفظ کنند .
دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشته های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :
- توپ صورت گروهی به اجرا در آید ،
- اصل رقابت در آن رعایت شود ،
- و بر مهارت استوار باشد .
- هیچ خشونتی و برخوردهای سخت بدنی ، مبتنی نباشد .
حاصل این افکار و اندیشه ها ورزشی شد به نام ((بسکتبال)) که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن دانشگاه ، و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب نصب کرد و به دو گروه از ورزش کاران جوان دانشگاه آمورش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند .
در این حال تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بریایند و تصاحب کند .
نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت ، میان دو تیم 9 نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام ((ویلیام چلیس)) به سبد انداخت .
بعدها شخصی به نام فرانک ماهان با توجه به انیکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت ( BASKET) و توپ را بال (BALL ) می گویند ، این ورزش را ((بسکتبال )9 نامید .
دکتر نای اسمنیت ، برای انکه بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد .
بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :
• بازکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
• بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
• هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
• بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می افتاد ، باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد .
در سالب 1892 شخصی به نام ((لئوآلن)) سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده میشد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد .
دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها یافت .
دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه هایی از آن را به هر صورت کتابچه ای برای استفاده ی عموم منتشر شد .
کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت .
دیگر کشورها هم به تدریج و در سال های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند :
فرانسه در سال 1893 ، چین و هندوستان در سال 1894 ، انگلستان در سال 1894 ژاپن در سال 1900 ،.
.
،.
نخستین مسابقه ی رسمی بسکتبال در سال 1896 بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد .
نتیجه ی این بازی تاریخی 15 بر 12 به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود .
در سال 1930 ، دکتر نای اسمیت کتابی در باره خواص بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پرتحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب و کلیه) نخواهد کرد .
«بسکتبال در ایران »
دایره المعارف بریتانیکا ، سال وردو بسکتبال به کشور ما ایران را 1901 میلادی برابر با 1280 ه .
ش نوشته است ، اما آنچه مسلم است اینکه اولین نشانه های ورود بسکتبال به ایران در سال های 1310 و 1311 دیده شده که آن هم توسط کارکنان
سفارتخانه های خارجی در ایران بوده است .
در سال 1314 ، یک مربی ورزش به نام فریدون شریف زاده ورزش بسکتبال را به دانش آموزان دبیرستان البرز (کالج البرز) تهران معرفی و پایه گذاری کرد و کم کم دیگر مربیان ورزش به گسترش و آموزش این ورزش پرداختند .
در سال 1324 ، در بازی های المپیک ایران میتوان این نام ها را برشمرد :
کامبیز مخبری ، حسین سرودی ، مسعود ماهتابانی ، نادر کاشانی ، سروش نگهبان ، امیر ایلیاوی ، مجید توفیق ، مظفر بنی هاشمی .
«قوانین و مقررات »
بازی بسکتبال یک ورزش گروهی است که در اکثر نقاط دنیا متداول است .
یک زمین قانونی و مناسب برای بسکتبال باید به طور کامل مسطح و بدون هرگونه مانع و برآمدگی باشد .
این ورزش را نمیتوان را در زمین های خاکی یا چمن اجرا کرد .
بلکه زمین باید از مواد سفت مانند آسفالت ، سیمان و چوب پوشیده شده باشد .
«اندازه زمین »
میدان های بسکتبال همه به یک اندازه نیست .
زمین بازی برای خردسالان کوچک تر از زمین بزرگسالان است .
مسابقات رسمی در میدان هایی به شکل مستطیل به طول 26 متر و عرض 14 متر برگزار میشود که طول و عرض زمین را میتوان به نسبت 2 متر در یک مترکم و زیاد کرد .
«خط کشی زمین »
زمین بسکتبال به شکل خاصی خط کشی میشود .
خط های دور زمین به پهنای 5 سانتی متر است .
از مرکز زمین و به موازات عرض زمین خطی کشیده میشود که زمین باز را به دو قسمت مساوی تقسیم میکند .
در وسط زمین دو دایره متحدالمرکز رسم میکنند به شعاع های 90 سانتی متر و 80/1 متر .
مرکز این دایره ها که درست مرکز زمین است ، محل آغاز بازی است .
در دو طرف زمین ، دو ذوزنقه در زیر حلقه ها بر روی زمین ترسیم میشود که ارتفاع انی ذوزنقه ها 80/5 متر است .
تخته و حلقه پرتاب
در سال 1892 بازیکنی به نام ((لئوآلن)) سبدی بافته شده از سیم به کاربرد تا دیرتر پاره شود، و برای آنکه توپ به هر سو پرتاب نشود و مدت بیشتری در جریان بازی باشد ،
تخته ای هم در پشت سبد قرار دادند .
زنبیل و تخته ، به تدریج جای خود را به حلقه و تور و تخته های مخصوص
(از جنی شیشه و نایلون محکم شفاف ) داده اند که امروزه به کار می روند .
تخته بسکتبال ، مستطیلی است به طول 80/1 متر و عرض 20/1 متر که جای آن در فضای بالای زمین در دوانتهای میدان است و باید به گونه ای قرار گیرد که به اندازه 120 سانتی متر با خط انتهای زمین فاصله داشته باشد .
این تخته به کمک میله هایی آهنی به سقف سالن یا به زمین وصل و محکم میشوند .
در هر حال ، ارتفاع تخته از کف سالن بازی 75/2 متر است .
بر این تخته ، حلقه
پرتاب (در فاصله 30 سانتی متر از قاعده تخته ) نصب است که در کل 305 سانتی متر با زمین فاصله دارد .
قطر حلقه بسکتبال 45 سانتی متر و ارتفاع توری که به شکل سبد به آن متصل میشود 30 سانتی متر است .
«توپ بسکتبال»
در دو سال نخست که بازی بسکتبال ابداع شد ، توپ فوتبال را برای بازی به کار می بردند .
اما چون این توپ سبک بود ، در سال 1894 میلادی اولین توپ مخصوص بسکتبال توسط یک کارخانه دوچرخه سازی تولید شدکه اندکی از توپ فوتبال بزرگ تر بود .
در سال 1937 نوع دیگری توپ بسکتبال ، بزرگتر اما سبک تر ، به بازار آمد و آنگاه در سال 1949 توپی ساخته شد به همین شکل و اندازه و وزن فعلی که هنوز هم مورد استفاده است .
توپ بسکتبال بزرگتر از توپ های معمولی است و آن را از جنس چرم ، لاستیک ، یا پلاستیک می سازند و هنگام استفاده باد میکنند .
محیط یک توپ قانونی بسکتبال ، پس از باد شدن باید حداقل 75 سانتی متر و حداکثر 78 سانتی متر باشد .
ضمن آنکه ، در این خال وزن توپ نباید کمتر از 600 گرم و بیشتر از 650 گرم باشد .
«لباس » بازیکنان بسکتبال ، در ابتدا یک شلوار بلند و بلوز آستین کوتاه می پوشیدند .
اما در حال حاضر لباس برای ورزش بسکتبال یک بلوز رکابی با شورت و کفش و جرواب مخصوص است .
لباس هر تیم باید یکرنگ باشد و شماره هر بازیکن در پشت و جلو پیراهن نصب شود .
«تعداد نفرات» تعداد نفرات بازیکنان نخستین تیم های بسکتبال ، نامحدود بود و هر تیم میتوانست از نفرات دلخواه استفاده کند ، اما چون لازم بود که مقرراتی در کار باشد ، بازیکنان هر تیم را 9 نفر قرار دادند که بعدها به 7 نفر و سرانجام به 5 نفر کاهش یافت .
امروزه ، مسابقه ی بسکتبال بین دو دسته 5 نفری انجام می شود که چون تعداد رسمی نفرات تیم 10 نفر است (که گاه به 12 و حتی 15 نفر هم میرسد ) ، بازیکنان به جای همدیگر وارد زمین می شوند و این تعویض به دفعات صورت میگیرد که در بین این دو وقت ده دقیقه برای استراحت بازیکنان دو تیم در نظر گرفته شده است .
اگر در پایان چهل دقیقه مسابقه ، دو تیم به نتیجه ی مساوی دست یابند ، داوری بازی یک وقت 5 دیقیه ای اضافه میکند و اگر باز هم از نظر امتیاز مساوی شدند ، یک وقت اضافه دیگر به مدت 5 دقیقه اضافه میکند و اگر باز هم از نظر امتیاز مساوی شدند ، یک وقت اضافه دیگر به مدت 5 دقیقه در نظر میگیردند .
این کار تا زمانی ادامه مییابد که یکی از تیم ها به امتیاز بیشتری دست یابد و برنده ی مسابقه شود .
البته در میان این 5 دقیقه ها ، هر بار یک دقیقه برای استراحت و تعویض زمین در نظر میگیردند .
«تایم اوت» برای هر تیم در هر نیمه ، دو تایم اوت وجود دارد .
در تایم اوت ها بازی متوقف میشود تا بازیکنان از راهنمایی های مربی خود استفاده کنند یا ابازیکن تازه نفسی را به جای بازی کنت خسته یا مصدوم به زمین بیاورند .
اگر بازی به وقت اضافی کشیده شود ، هر تیم میتواند در هر پنج دقیقه از وقت اضافی یک تایم اوت داشته باشد .
زمانی که برای تایم اوت صرف میشود ، جزء زمانی رسمی بازی به حساب نمی آید و کسی که مسئول نگهداری وقت مسابقه است ، ساعت را در آن مدت متوقف میکند .
«شروع بازی » بازی بسکتبال با ((جامپ بال )) بین دو تیم آغاز میشود در ((جامپ بال )) داور مسابقه در مرکز زمین توپ را به طور عمودی به ارتفاع معینی به بالا می اندازد و آن توپ باید به صورت عمودی پایین بیاید و دو بازیکن از دو تیم با پریدن به هوا توپ را با دست بزنند و سعی کنند آن را به تیم خود بسپارند .
در این حال ، بازیکنان دو تیم ، نزدیک به حلقه ی خود به طرز خاصی اسیتاده و منتظر دریافت توپ هستند تا بازی را شروع کنند و بکوشند که هرچه میتوانند امتیاز بیشتری بگیرند .
«امتیاز گرفتن » در مسابقات بسکتبال ، تیم برنده را تعداد امتیازها مشخص میکند .
هر تیم که بتواند توپ بیشتری را از حلقه و سبد تیم حریفعبور دهد ، برنده مسابقه محصوب میشود .
امتیازی هم که به شوت ها تعلق میگیرد به این ترتیب است که پرتاب آزاد (پنالتی) اگر به ثمر برسد ، یک امتیاز دارد .
شوت هایی که از دیگر نقاط زمین باشد و از حلقه بگذرد ، دو امتیاز به بار می آورد .
اما در حال حاضر قوس 25/6 متر نیز در هر زمین ترسیم کرده اند که اگر بیرون از آن فاصله توپی پرتاب شود و به ثمر برسد ، 3 امتیاز خواهد داشت .
«داوران» تعداد داوران یک مسابقه بسکتبال 5 نفر است .
از این پنج نفر دو داور در درون زمین بر جریان بازی نظارت میکنند که یکی از آنها سرداور گفته میشود .
در کنار زمین هم سه نفر هر یک وظیفه ای خاص را انجام می دهند .
یک نفر ثبت کننده ی امتیازها و خطاها ، یک نفر مسئول نگهداری زمان های سه ثانیه و یک نفر هم مسئول ساعت است .
خطاهای عمده ای که داوران به آن توجه دارند عبارتند از : خطا در حمله ، رانینگ ، دبل ، سه ثانیه ، خطاهای برخوردی ، سد مسیر «اصطلاحات » در ورزش بسکتبال ، این اصطلاحات متداول است .
رانینگ : با توپ راه رفتن و دویدن ، بدون دریبل زدن ریباند : توپ گیری از روی حلقه ی دفاع و حمله جامپ بال : پرتاب توپ بین طرفین چارجینگ : فشار آوردن بازیکن حمله روی مدافع دریبلینگ : حمل توپ در حال اصابت توپ با دست و زدن آن به زمین سه ثانیه : توقف بیش از سه ثانیه در ذوزنقه زیر حلقه ، بازیکن حمله کننده ، حق ندارد بیش از این زمان در منطقه ی ذوزنقه ی حریف توقف کند .
بین طرفین (جامپبال) بین طرفین وقتی صورت میگیرد که یکی از داوران توپ را بین دو بازیکن مخالف در ارتفاع مشخصی بطرف بالای دست آنان بطور عمودی پرتاب کند در موارد زیر توپ توسط داور بین دو بازیکن حریف پرتاب میشود .
در شروع هر نیمه ی بازی زمانی که بازکن حمله و دفاع با هم در یک زمان توپ را در اختیار داشته باشند .
زمانی که بازیکن از بیرون زمین بخواهد توپ را برای یارانش در داخل زمین بفرستد و مدافعین باعث شوند توپ را به یارانش پاس دهد .
توپ پس از پرتابی خیلی سخت و یا خیلی نرم در زوایه ی بین تخته و حلقه گیر کند .
در هنگام ترکیدن توپ در شرایطی که دو داور دو نظر مختلف میدهند .
به عنوان مثال وقتی که یک داور فول حمله و دیگری فول دفاع را در یک زمان میگیرد و یا در مورد اوت شدن توپ اگر شوت کننده توپ را بطور غیر عمد از زیر وارد حلقه بکند .
«پرتاب آزاد یا پنالتی» شوتی است که پشت خط پرتاب آزاد بدون هیچگونه دفاعی بطرف حلقه پرتاب میشود .
طول خط پرتاب آزاد 60/3 متر بوده و به موازات خط انتهایی زمین رسم شده است .
«محوطه سه ثانیه» به منطقه ذوزنقه شکل حلقه که بازیکنان بیش از سه ثانیه اجازه ماندن در آن را ندارند گفته میشود .
«گارد » در لغت به معنای مدافع میباشد ولی در موقع حمله به بازیکنی اطلاق میشود که دور از حلقه بازی میکند و بطور معمول سیستم حمله را او هدایت میکند و در دفاع نزدیک به حلقه خود بازی میکند .
گارد باید توپ گیر ، سیریع ، با دیدی عالی ، پخش کننده ای خوب ، شوتیست و مسلط به دریبل با دو دست باشد و گذشت نیز از خصوصیات او میباشد که به طور معمول کاپیتان های تیم های خوب گارد می باشد .
«خطای عمدی» خطایی که توسط مدافع بطور قصد روی حمله کننده شود .
مجازات این خطا دو پرتاب آزاد می باشد که به حمله کننده میدهند .
«حالت پرش جهت توپ گیری از حلقه» حالت پرشی که در هوا توسط گیرنده ی توپ از حلقه (ریباندکننده ) انجام میشود .
در این حالت دست ها و پاها در جلو و در حالی که بدن خم شده باسن عقب کشیده میشود .
«چرخیدن » چرخیدن روی یک پا را ((پیوت)) گویند .
پیوت را با توپ و بی توپ میتوان انجام داد .
«فول شخصی» خطایی که در نتیجه برخورد بدنی دو بازیکن و یا بیشتر ، از دو تیم مختلف انجام میشود .
«آبشار زدن (اسپک کردن ) در حلقه » حرکتی توسط بازیکن حمله کننده که با پرشی بلند توپ را درون حلقه آبشار می زند .
این حرکت با تمام زیبایی و هیجان و تضعیف روحیه تیم مقابل اگربه موقع از آن استفاده نشود به همان نسبت خطرناک میباشد .
«بلاک تخته » حرکتی توسط بازیکن مدافع یا حمله برای توپ گیری از حلقه .
در این حرکت بازیکن بعد از یک حرکت چرخشی که پشتش را بطرف حریف و رویش را بطرف حلقه قرار میدهد در حالی که روی زانو خم شده و باسن خود را کمی به عقب میدهد سعی در اشغال فضای بیشتری را در زیر حلقه میکند و به این ترتیب مسیر حرکت حریف را به سد کردن «کوفت کردن » شوت شوتی است که به طرف حلقه میشود ولی توسط بازیکن مدافع بعد از رها شدن توپ از دست شوت کننده و قبل از اینکه شوت قوس نزولی خود را طی کند زده میشود .
«فول حمله» خطای شخصی که در آن بازیکن با بدنش (و یا توپ) به حریم مدافعش که قبل از او جا گرفته است تجاوز کند .
«گول زدن با چشم » حرکات چشم حمله کننده که به وسیله آنها مدافع را گمراه میکند .
«گول زدن با بدن » حرکات فریب دهنده ی چشم ، سر و بدن .
این حرکات جهت به هم زدن تعادل و فریب دادن مدافع می باشد .
«ضد حمله » نوعی حمله که در آن توپ توسط حمله کنندگان به سرعت قبل از اینکه مدافعین به زمین خود برگردند برده میشود ابتدای این حرکت زمانی است که تیمی توپ را دریافت میکند و آن را بوسیله پاس دریبل به وسط زمین به طرف مقابل می برد ، البته از کنار زمین هم میتوان این نوع حمله را پایه ریزی کرد .
«توپ گیری از حلقه» به دنبال توپ رفتن و گرفتن آن از حلقه را بعد از یک شوت بدون ثمر ریباند و یا توپ گیری از حلقه گویند .
«کسی که توپ را از حلقه میگیرد » بازیکنی که توپ را از حلقه میگیرد و صاحب آن میشود ریباند کننده نامیده میشود .
«فول فنی » فول فنی در مواقع زیر توسط داور در زمین اعلام میشود : تیمی و یا بازیکنی از قصد بازی را تاخیر بیاندازد.
تیمی بیش از حد نصاب وقت استراحت بگیرد.
بازیکنی که از رای داوران مسابقه سرپیچی کند .
مربی بدون اجازه داوران وارد زمین باز میشود.
«قانون سی ثانیه » قانونی است که به تیم حمله کننده 30 ثانیه مهلت میدهد تا توپ را به طرف حلقه پرتاب کند .
این قانون در بازی های بین المللی و برای بانوان در حد کالج اجرا میشود .
ولی امروزه از قانون 24 ثانیه استفاده میشود (تیم حمله کننده 24 ثانیه مهلت دارد تا توپ را به طرف حلقه پرتاب کند ).
«قانون سه ثانیه» قانون سه ثانیه که بازیکن حمله کننده را از ماندن در محوطه سه ثانیه به مدت سه ثانیه یا بیشتر منع میکند .
«رانینگ» خطایی که توسط بازیکن حمله کننده ی با توپ در اثر دویدن و یا راه رفتن با توپ بدون دیبل زدن مرتکب میشود .
این خطا را در اصطلاح زانینگ می گویند.
«تمرینات برای گرم کردن » تمرینات بدنی و حرکات با توپ از قبیل سه گام رفتن ، پاس دادن و دریبل زدن جهت گرم کردن عضلات قبل از شروع مسابقه .
شوت دانک (DUNK SHOT) شوتی است که با حداکثر پرش و در فاصله ی خیلی نزدیک به حلقه به صورت یک دست یا دو دست زده میشود .
مهارت های اساسی در بسکتبال توازن بدن پاس دادن و دریافت کردن دریبل شوت چرخش توپ گیری از روی سبد گول زدن و کارپا تعویض مسیر و تغییر سرعت توازن بدن حفظ تعادل بدن هنگام اجرای اکثر مهارت ها و حرکت های ناگهانی و استقرار بدن در حالت دفاعی توازن بدن خوانده میشود .
نحوه ایستادن بازیکنان در زمین در حالات دفاع و حمله و همچنین در ترکیب مهارت ها نظیر دریبل – دریبل و چرخش توقف دریبل و شوت تعویض مسیر و عبور از مدافع همگی به تعادل خوب بدن نیازمندند گاهی اتفاق می افتد بازیکنی در حالت نامتعادل از انجام یک حرکت موفق شود اما موادری این چنین بسیار محدود بوده و از نظر نتیجه گیری از درصد بسیار پایینی برخوردار می باشد .
بنابراین اگر بازیکنی بخواهد در همه مهارتها موفق باشد بازیکن از نظر هنر تعادل و توازن بدن استاد شده است .
بطور کلی یک بازیکن چه در حالت ثابت چه در حالت حرکت و تغییر مسیر و چرخش نیروهایی در رابطه با این مهارت ها انجام می دهد و از طرف دیگر باید نیروهایی را که از طرف زمین (جذبه و گریز از مرکز ) به وی وارد میشود مقاومت نموده بدنش را به سمت دلخواه هدایت نماید پس بازیکن باید در حالت مختلف آماده باشد که این نیروها را بکار بده و از طرفی این نیروها از حرکت عضلات و انتقال آنها از بازیکنان به زمین و عکس العمل چنین نیروهایی به وجود می آید .
پس حالت دست ها و پاها در رابطه با این نیروها بسیار حائز اهمینت است .
بنابراین هنگامی که حالت و فرم دلخواه در رابطه با حرکت مورد توجه قرار می گیرد فرد بایستی عواملی را که روی دلخواه در رابطه با حرکت مورد توجه قرار داده و قابلیت بکار بردن نیروهایش را در ارتباط با این موضوع مشخص نماید .
با توجه به نکات فوق مراحلی را که بایستی در توازن بدن مورد توجه قرار داد عبارتند از : 1- حالت قرار گرفتن سر سر بایستی بطور مستقیم در امتداد بین دو پا درست روی نقطه میانی بدن قرار گیرد در چنین حالتی می بایست چانه فرد عمود به زمین باشد تا ضمن تعادل میدان و دامنه دید وسیع تری را تحت کنترل قرار دهند .
2-حالت دست ها دست ها در حالت عادی بایستی کمی بالاتر از کمر قرار گیرند و زمانی که با مهاجم روبرو می شویم بهتر است دست موافق پای جلویی در بالا ، دست دیگر در پایین قرار داشته باشد .
در چنین حالتی دستها کشیده هستند .
دلیل توجیهی نکته فوق این است که علاوه بر تعادل در دفاع دستی که در پایین قرار دارد از دریبل و دست دیگر از شوت مهاجم جلوگیری می نماید در ضمن باید سعی کرد از دور نگهداشتن بیش از حد دست ها از بدن اجتناب نمود .
3- حالت انگشتان انگشتان به فرم نیمه باز و به حالت انقباض خفیف و استراحت قرار دارند تنها در چنین حالتی است که بتوان با بازده مطلوب از صرف انرژی بیش از حد جلوگیری نمود .
4- حالت پاها پاها بایستی نه خیلی به هم نزدیک و نه خیلی از یکدیگر دور باشند فاصله مطلوب که احساس راحتی و آرامش در ورزشکاران به وجود آمده و در ضمن برای واکنش های مختلف تجهیزش نماید معمولا کمی بیشتر از اندازه عرض شانه ها می باشد .
در هر صورت بهتر است یک پا جلو و پای دیگر در پشت محور عمودی بدن قرار گیرد سعی کنید که وزن بدن خود را بطور مساوی روی پاها تقسیم کنید .
کار پاها تعادل و توازن بدن رابطه نزدیکی با کار پا دارد کار پا بخش مهم از حرکات دفاعی و تهاجمی را تشکیل میدهد .
سعی کنید زمانی که با حداکثر سرعت در حال حرکت هستید به وسیله قرار دادن پاها به فاصله بیشتر از عرض شانه ها پایین بردن باسن و بالا نگهداشتن سر توقف کنید تا با تعادل بهتر بتواند بایستد .
چرخش (پیوت) روی سینه پاها انجام می شود و از آنجایی که استفاده از پاها اساس بسیاری از حرکت نظیر حفظ تنوپ ، حالت توپ گیری از سبد ، پاس دادن ، ایجاد سد و چرخش و گول زدن و چرخش را تشکیل میدهد بازیکنان باید در آن مهارت مطلوب و مورد نیاز برخوردار شوند .
حرکت سریع پا بخش مهمی از گول زدن ها ، مکث ها ، توقف ها ، شروع ها ، تغییرات سرعت و مسیر را تشکیل میدهد بنابراین بایستی در بهبود آن کوشا باشید .
کار با توپ دانستن نکات زیر: رها کردن سریع توپ یکی از خصوصیات استثنایی پاس دهندگان و شوت کنندگان می باشد .
این سرعت همیشه بایستی با دقت همراه باشد تا نتیجه بهتر کسب شود (سریع باش عجله مکن ) .
همیشه توپ را نزدیک بدن خود حمل کنید این عمل باعث میشود که علاوه بر حفظ توپ از تعادل خوبی برخوردار باشید .
توپ را به وسیله انتهای انگشتان خود حمل کنید احساس و لمس توپ در شوت ، دریبل و پاس بسیار حیاتیست و از آنجایی که یکی از قوی ترین مناطق عصبی از نظر درک و لمس اشیاء در نوک انگشتان قرار دارد بنابراین عمل و نقش انگشتان در شوت بخوبی مشخص میگردد .
سعی کنید هنگام پاس انگشتان شما به حالت استراحت و به فاصله مناسبی نسبت به یکدیگر قرار دهید .
هنگام حمل توپ سعی کنید (آرنج ها ) را نزدیک بدنتان قرار دهید .
دید خوب برای کار با توپ ضروریست هنگام پاس هدف را زیر نظر قرار دهید و هنگام دریبل همراه سر را بالا نگهداشته و به توپ نگاه نکنید .
تمرینات توازن بدن تمرین 1 بازیکنان به فاصله معینی از دیکدیگر در طول و عرض زمین مستقر میشوند ابتدا در حالی که کلیه افراد پای معینی را جلوی خود قرار داده اند با علامت مربی فرم تعادل و توازن بدن را کسب می نمایند و سپس با علامت مربی دو گام سمت پشت و جلو برداشته و سپس به محل اولیه باز می گردند سپس حرکت را دو گام سمت راست یا دو گام سمت چپ اجرا میکنند .
تمرین 2 بازیکنان پس از قرار گرفتن در حالت پا با حرکت دست مربی به جهات مختلف زمین حرکت میکنند .
تمرین 3 بازیکنان پس از قرار گرفتن در حالت توازن در تمام زمین بسکتبال بر روی ستاره و مربع فرضی حرکت میکنند .
نحوه حرکت برای هر ضلع مربع یک یا دو یا سه گام انجام میشود .
تمرین 4 بازی دفاع این تمرین به این صورت انجام میشود که ابتدا کلیه بازیکنان در خط عرضی زمین به صف میشوند و در حالی که نفر اول در فرم کامل توازن بدن قرار دارد به همراه یک مهاجم حرکت را در طول زمین انجام میدهد به شکلی که بازکن مهاجم را وادار میکنند مسیر خود را هرچند قدم عوض بنماید .
آشنایی با توپ تمرینات مربوط به آشنایی با توپ به قرار زیر است : طرز درست گرفتن توپ بازیکنان پس از اینکه توپ را در اختیار دارند میتوانند به حالت چرخش با دست راست از پشت ناحیه کمر به دست چپ منتقل نمایند .
توپ در بالای سر از دست راست به دست چپ داده میشود سپس از دست چپ به دست راست حرکت همینطور ادامه پیدا میکند .
بازکن پاهایش را باز کرده و توپ را با دست چپ از جلبو پاها به دست راست از پشت پای راست منتقل میتنایند .
سپس عکس این حرکت ادامه پیدا میکند .
پاها بسته توپ را به حالت چرخش از جلو به عقب با دست ها منتقل می نماید یعنی از دست راست به دست چپ و عکس حرکت .
پاس دادن در بازی بستکتبال چه اهمیتی دارد و چه انتظاراتی از یک پاس دهنده خوب می رود؟
منظور از پاس دادن در بازی بسکتبال فرستادن توپ (به وسیله پرتاب کردن – غل دادن و پا به زمین زدن ) با دست ها به طرف یک همبازی است .
بنابراین پاس دادن اصل تکنیکی بازی گروهی مهاجمان در بستکتبال است که به این ترتیب بسکتبال را به یک بازی گروهی تبدیل میکند .
یک پاس خوب و سریع مهمترین اصل و خصوصیت بازی مدرن است همچنین از نظر اجتماعی نیز پاس یک معنای مهم دارد زیرا توپ را به یک همبازی پاس دادن به این معنا است که او را در بازی شرکت دهیم .
بازیکن آمریکایی باب کوزی که او را بزرگترین و بهترین پاس دهنده همه دوران لقب داده اند عقیده دارد که یک پاس خوب باید دارای پنج شرط اساسی باشد که کاملا با هدف و صحیح انتخاب شده باشند .
یک پاس خوب عبارتست از : دقیق و با هدف فرستاده شود از نظر زمانی – مکانی انتخاب شده باشد سریع انجام شود برای حریف غافلگیر کننده باشد در آن موقعیت خمخصوص مفید باشد یک پاس دهنده خوب باید دارای توانایی های زیر باشد : او باید همواره حتی در هنگامی که صاحب توپ نیست درباره موقعیت های بازی از جاگیرهای بازیکنان خودی و جاگیرهای بازیکنان حریف آگاهی داشته باشد تا بتواند به سرعت برق و به طور صحیح پاس دهد قبل از آنکه حریف بتواند عکس العملی نشان دهد .
به جز این او باید مهارت های هم بازیکنان (یاران خودی) را بشناسد .
مثلا باید بداند آنها چگونه توپ را میگیرند – در مقابل گول زدن ها عکس العمل نشان میدهند و یا خود را از حریف جدا میکنند .
بازیکن پاس دهنده باید دارای یک دید خوب پری فری (دید زوایه دار ) باشد که ما از آن مهارت درک تحرکات موجود در کنارهای زمینه دیدی را می فهمیم .
یک بازیکن بدین وسیله قادر است با یک چرخش جزئی سر محوطه دید خود را توسعهن دهد و به طور مثال نیازی ندارد بازیکنی را که قصد دارد به او پاس دهد به طور مستقیم نگاه کند .
این نوع عمل کردن بخصوص در هنگام گول زدن خیلی مهم است .
بالاخره توانایی خوب تصمیم گیری و نظر دهی واجب است تا بتوان بازیکنی را که در بهترین موقعیت قرار دارد تشخیص داد و توپ را بلند و یا کوتاه و یا غیر مستقیم به او پاس داد .