دانلود تحقیق فوتبال

بازی فوتبال ابتدا در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی/اواسط قرن نوزدهم میلادی در انگلستان اجرا شد.

البته مدارکی در دست است که نشان می‌دهد بازیی شبیه به بازی فوتبال در قرون پیشتر متداول بوده است.

این بازی رفته رفته در اواخر قرن نوزدهم در مدارس انگلستان طرفداران بسیاری پیدا کرد.

اولین بار در سال 1225 هجری شمسی/1846 میلادی دانشگاه کمبریج در انگلستان مجموعه‌ای از مقررات بازی فوتبال را منتشر کرد.

این مقررات به تدریج توسط ملت‌های دیگر نیز پذیرفته شد.

در سال 1283/1904 گام‌های نخستین در جهت تاسیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال توسط ربوت گرین فرانسوی و هریشمن هلندی برداشته شد.

محل تاسیس فدراسیون در ابتدا شهر پاریس بود.

اکنون محل دبیرخانه فدراسیون بین‌المللی در کشور سوئیس و در شهر زوریخ است.

فدراسیون بین‌المللی فوتبال بر مسابقه‌های بین‌المللی و قاره‌ای جهانی نظارت دارد و از سال 1930 میلادی به بعد هر چهار سال یکبار مسابقه‌های جام جهانی فوتبال را برگزار می‌کند.

مجمع فوتبال ایران در سال 1299 شمسی دایر شد و به این ترتیب فوتبال در ایران شکل و موقعیتی رسمی پیدا کرد.

فدراسیون فوتبال ایران در سال 1325 شمسی تاسیس شد و مدتی بعد از آن به عضویت فدراسیون بین‌المللی فوتبال درآمد.

بازی فوتبال
فوتبال بوسیله دو گروه یا دو تیم که هر گروه تعداد یازده نفر می‌باشد، در داخل زمینی به ابعاد 110×75 متر بازی می‌شود.

هدف از این بازی، این است که توپ به داخل دروازه حریف زده شود.

در این بازی فقط دروازه‌بان مجاز به استفاده از دست‌های خود برای گرفتن توپ است.

بقیه بازیکنان از پاها، تنه و یا سر برای زدن ضربه به توپ استفاده می‌کنند.

در فوتبال هفده قانون وجود دارد.

بازی فوتبال توسط یک داور و دو خط نگهدار اداره می‌شود.

خط‌نگهداران با استفاده از یک پرچم کوچک، داور را در امر آفساید، توپ‌های اوت و سایر خطاها کمک می‌کنند.

وقتی در جریان بازی توپ به خارج از زمین زده شود، یکی از بازیکنان گروه مقابل با پرتاب توپ به داخل زمان، مجدداً بازی را به جریان می‌اندازند.

توپ وقتی گل محسوب می‌شود که تمامی آن از صفحه فضایی و فرضی بین تیرهای عمودی و افقی دروازه گذشته باشد.

بازی در دو وقت قانون 45 دقیقه انجام می‌شود و در فاصله بین دو نیمه، مدت 10 دقیقه به بازیکنان فرصت استراحت داده می‌شود.

هر تیمی که در پایان وقت بازی گل بیشتری به حریف زده باشد، برنده مسابقه خواهد بود.

در فوتبال دو نوع ضربه آزاد وجود دارد: یکی ضربه‌های آزاد مستقیم و دیگری ضربه‌های آزاد غیرمستقیم.

در ضربه‌های آزاد مستقیم می‌توان توپ را مستقیماً وارد دروازه حریف کرد و به امتیاز دست یافت، ولی ضربه‌های غیرمستقیم به شرطی گل محسوب می‌شود که توپ بعد از ضربه با بازیکن دیگری تماس پیدا کند و به طور غیرمستقیم وارد دروازه شود.

ضربه دوم ممکن است توسط بازیکن خودی و یا از تیم مقابل باشد.

خطاهایی که منجر به زدن ضربه مستقیم می‌شوند، اگر در محوطه جریمه به وقوع بپیوندند، در این صورت داور اعلان ضربه پنالتی می‌کند.

در این حالت توپ را روی نقطه پنالتی قرار می‌دهند و یکی از بازیکنان تیم حریف، در حالی که تنها دروازه‌بان از دروازه دفاع می‌کند، به طرف دروازه شلیک می‌کند.

خطاهای نه گانه که باعث زدن ضربه‌های مسقتیم در فوتبال می‌شوند، از این قرارند:
1.

لگد زدن، یا اقدام به لگد زدن؛
2.

پریدن بر روی حریف یا بازیکن مقابل؛
3.

تنه زدن به حریف از عقب؛
4.

پشت پا زدن به حریف؛
5.

زدن حریف با استفاده از دست‌ها و ی اقدام به این امر؛
6.

گرفتن و نگهداشتن حریف با دست و یا هر قسمت دیگر از بدن؛
7.

تنه زدن سخت و خطرناک به حریف؛
8.

هل دادن حریف با استفاده از دست‌ها؛
9.

لمس کردن توپ با دست (این حرکت بوسیله دروازه‌بان در محوطه جریمه آزاد است).

در بازی فوتبال قانون پیچیده و بحث‌انگیزی به نام آفساید وجود دارد.

برای بازیکنان جوان و تازه‌کار دانستن چهار مطلب قضیه آفساید را حل می‌کند.

به عبارت دیگر می‌توان گفت یک بازیکن در آفساید نیست، اگر:
1.

در نیمه زمین خودش باشد؛
2.

حداقل دو بازیکن از تیم حریف بین او و دروازه حریف باشند؛
3.

آخرین تماس با توپ توسط یکی از بازیکنان تیم مقابل انجام شده باشد؛
4.

توپ مستقیماً از پرتاب اوت و یا ضربه کرنر به او رسیده باشد.

اثر ورزش فوتبال را بر دستگاه عصبی، تنفسی، قلب و اندام‌های تحتانی و استقامت عمومی بدن مشخص کنید.

فوتبال ورزش گروهی است.

با توجه به اینکه این ورزش در مدت طولانی انجام می‌شود، باعث توسعخ استقامت عمومی بدن می‌شود و کارایی دستگاه تنفسی و قلب و عروق را بهبود می‌بخشد و قدرت عضلانی در اندام تحتانی را نیز افزایش می‌دهد.

مهارت‌های اساسی
شوت زدن، مهار کردن توپ، پاس دادن، ضربه زدن، دریبل کردن و با سر ضربه به توپ زدن (هد)، از مهارت‌های اساسی در بازی فوتبال است.

ضربه زدن به توپ: برای ضربه زدن به توپ همواره سه نکته را رعایت کنید: 1) با گام‌های معمولی به طرف توپ بروید.

2) پایی را که با آن ضربه نمی‌زنید (پای محور)، در کنار توپ و در محل مناسبی قرار دهید.

3) پایی را که به توپ ضربه می‌زنید، تاب دهید و دقت کنید که با روی پا به توپ ضربه بزنید.

ضربه زدن با روی پا و یا داخل پا چندان آسانی نیست.

پس از ضربه زدن با ادامه حرکت پا، توپ را تعقیب کنید.

سعی کنید که ضربه زدن با پا را در ابتدا با هر دو پا انجام دهید و یاد بگیرید.

مهار کردن توپ: مهار کردن توپ، قبل از پاس دادم، شوت زدن و دریبل کردن باید انجام شود.

بازیکن می‌تواند با تمام قسمت‌های بدن خود، بجز دست‌ها، توپ را مهار کند.

به طور کلی برای مهار کردن توپ با هر یک از اندام‌های بدن، آن اندام نباید سفت و محکم و با توپ برخورد کند.

در لحظه برخورد اندام موردنظر را ابتدا کمی به عقب می‌کشیم تا از برخورد سخت با توپ جلوگیری شود دریبل کردن: دریبل کردن، ‌یعنی در حالی که توپ و بازیکن با هم حرکت می‌کنند، توپ از اختیار بازیکن خارج نشود.

در اجرای مهارت دریبل، بازیکن در حالی که با ضربه‌های خیلی آهسته و نرم در روی زمین توپ را به جلو و اطراف خود هدایت می‌کند، سعی دارد که توپ از او دور نشود و کاملاً در اختیار او باشد تا فرصت پاس دادن و یا ضربه زدن به طرف دروازه حریف را به دست آورد.

پاس دادن: بازیکنان پس از اینکه حرکت کردن با توپ و مهار کردن آن را یاد گرفتند، به راحتی می‌توانند حرکت پاس دادن را اجرا کنند.

پاس دادن در فوتبال بخش اعظم بازی را شامل می‌شود، زیرا فوتبال یک بازی گروهی است که در آن بازیکنان از طریق پاس دادن توپ به یکدیگر با هک در ارتباطند.

پاس دادن بین دو بازیکن رابطه برقرار می‌کند و موفقیت در اجرای این مهارت در گرو حرکت مناسب توسط هر دو بازیکن است.

هنر پاس دهنده در این است که این عمل را به طور ساده، با سرعت و با دقت اجرا کند و نقش دریافت کننده این است که در جای خالی و مناسب قرار گیرد و سرعت و جهت حرکت خود را با توپی که برایش می‌فرستد، تنظیم کند.

پاس دادن مانند ضربه زدن با اندام‌های مختلف و به صورت گوناگون اجرا می‌شود.

پای با بغل پا، پاس با روی پا، پاس با سر، پاس کوتاه، پاس بلند، پاس هوای و پاس زمینی چند نمونه از پاس‌های مختلف در فوتبال هستند.

به طور کلی، نشانه‌گیری و سرعت و دقت عمل در اجرای مهارت پاس دادن بسیار اهمیت دارد.

شوت کردن: در بازی فوتبال، وقتی که بازیکن به دروازه شوت می‌کند، هدفش کسب امتیاز است.

در این صورت باید تا آنجا که ممکن است، توپ را دورتر از دسترس دروازه‌بان بفرستد، چون فرصت برای شوت زدن به دروازه‌ چندان راحت به دست نمی‌آید، بازیکن باهوش در مواقع حساس از فرصتی که برایش پیش می‌آید، به سرعت استفاده می‌کند و می‌کوشد تا با پا و یا سایر اندام‌های خود نظیر سر و سینه توپ را وارد دروازه حریف کند.

بازیکنان باید تمرین شوت زدن به دروازه با از فواصل مختلف انجام دهند.

علاوه بر تمرین شوت از فواصل مختلف، لازم است اینگونه تمرینات با دریافت توپ از جهت‌ها گوناگون و سرعت مختلف انجام شود.

بازیکنی که با هر دو پا شوت می‌زند، به مراتب بر بازیکنی که فقط با پا قادر به شوت زدن است، رجحان دارد.

زدن تو با سر‌ (هد): شوت زدن با پا برای بازیکنان علاقه‌مند به زودی امری طبیعی و عادی می‌شود، به طوری که می‌توانند انواه ضربه‌ها را با پا به توپ وارد کنند، ولی زدن توپ با سر در ابتدا کمی سخت و گاهی ناراحت‌کننده است.

بازیکنان از این نگرانند که مبادا این عمل صدمه‌ای به سر آنها وارد کند، حال آنکه بعدها متوجه می‌شوند که اگر عمل زدن توپ با سر به درستی انجام شود، جای هیچگونه نگرانی نیست.

برای یادگیری این مهارت، ابتدا باید توپ را در جلو صورت نگهداشت و سپس با پیشانی به آن ضربه وارد کرد.

ضربه‌های اوب بهتر است نرم و به آهستگی زده شود و رفته رفته شدت آن را زیادتر کرد.

باید توجه کرد که ضربه‌های سر عملاً با پیشانی زده می‌شود.

بعد از اینکه تمرین فوق را چندین بار عمل کردید، توپ را در جلو سر به هوا پرتاب کنید و سعی کنید آن را با سر بزنید.

در مراحل بعدی تمرین را با پرش به بالا و باز کردن دست‌ها به جلو و بالا اجرا کنید.

در این حالت کمر را به عقب خم کنید، ضربه با استفاده از بدن و سر به توپ وارد می‌شود.

پرتاب اوت: وقتی که توپ از قسمت طولی زمین بازی به خارج برود، ادامه بازی با پرتاب اوت دنبال می‌شود.

معمولاً بازیکنی که از همه نزدیکتر به محل اوت است، این کار را برای تیم خود انجام می‌دهد.

در پرتاب اوت باید به نکات زیر توجه داشت: توپ باید از عقب و از روی سر به جلو آورده شود.

در پرتاب اوت باید از هر دو دست به طور متعادل استفاده شود.

در لحظه پرتاب هر دو باید با زمین تماس داشته باشد.

لازم به یادآوری است که توپ اوت، آفساید ندارد و پرتاب کننده اوت نمی‌تواند بلافاصله پس از پرتاب با توپ بازی کند.

پرتاب اوت ممکن است به هر سو انجام گیرد.

در صورتی که مقررات مربوط به پرتاب اوت رعایت نشود، این امکان به تیم مقابل داده می‌شود.

1.

ضربه‌زدن به توپ در فوتبال دو نوع ضربه آزاد وجود دارد، ضربه‌های مستقیم و ضربه‌های غیرمستقم.

در ضربه‌های مستقیم توپ مستقیماً وارد دروازه حریف می‌شود که تیم زننده را دارای امتیاز می‌کند و در ضربه‌های غیرمستقیم توپ بعد از ضربه، با بازیکن دیگر تماس پیدا می‌کند و به طور غیرمستقیم وارد دروازه می‌شود.

در ضربه زدن به توپ، ضربه با روی پا انجام می‌گیرد.

پاسی تکیه‌گاه (پایی که ضربه با آن زده نمی‌شود)، در محل مناسبی در کنار توپ قرار گیرد، بدین معنی که پنچه پا در جهت حرکت توپ و در کنار توپ باشد، فاصله آن حداکثر 3 یا 4 سانتیمتر بیشتر نباشد.

2.

کنترل توپ برای اجرای مهارت روی توپ ابتدا حرکت توپ مهار و توپ تحت کنترل بازیکن درمی‌آید و سپس اقدام به اجرای مهارت دیگر می‌شود.

کنترل توپ با تمام قسمت‌های بدن بجز دست‌ها انجام می‌شود.

کنترل با سینه، ناحیه روی ران و روی پا عمومی بیشتری دارد.

در کنترل توپ عضو مهار کننده در لحظه برخورد با توپ ابتدا کمی با هماهنگی حرکت توپ به عقب کشیده می‌شود و بازیکن اندام مهار کننده را در مقابل حرکت توپ سفت و سخت نمی‌گیرد.

مقررات بازی و زمین فوتبال اندازه و مشخصات زمین زمین این بازی در ابعاد 110×75 متر است که به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود.

هر قسمت شامل محوطه جریمه، محوطه دروازه‌بان و نقطه پنالتی است.

محوطه جریمه روز خط عرضی زمین و به فاصله 5/16 متر از داخل زمین تیرهای عمودی دروازه دو خط به طول 5/16 متر عمود شده است که دو سط این خطوط به واسطه خطی به موازات خط عرضی زمان به یکدیگر متصل می‌شود.

این محوطه را محوطه جریمه می‌نامند.

نقطه پنالتی در فاصله 11 متری از خط دروازه روی خط فرضی که بر وسط خط دروازه عمود شده است، نقطه‌ای مشخص می‌شود که آن را نقطه پنالتی می‌نامند.

به مرکز نقطه پنالتی و به شعاع 15/9 متر قوسی در پشت محوطه جریمه رسم می‌شود.

تعداد بازیکنان فوتبال توسط دو تیم 11 نفره انجام می‌گیرد.

زمان و نحوه تعیین تیم پیروز بازی در دو وقت قانونی 45 دقیقه‌ای انجام می‌شود و در فاصله بین دو نیمه، 10 دقیقه فرصت برای استراحت بازیکنان درنظر گرفته شده است.

وارد کردن توپ در دروازه مقابل هر تیم امتیاز محسوب می‌شود که آن را گل می‌نامند.

مقررات و خطاهای فوتبال انجام مهارت در این بازی با تمام نواحی بدن جز دست‌ها قابل اجراست.

تنها دروازه‌بان مجاز است که با دست‌های خود توپ را کنترل کند و یا هر مهارت دیگری را روی توپ، مثل پرتاب انجام دهد.

داور برای خطاهایی که در محوطه جریمه به وقوع می‌پیوندند، اعلان ضربه پنالتی می‌کند.

این ضربه از روی نقطه پنالتی توسط یکی از بازیکنان تیم با یک شوت مستقیم اجرا می‌شود.

هنگام اجرای ضربه پنالتی تنها دروازه‌بان از دروازه دفاع می‌کند.

انجام حرکاتی مثل لگد زدن، پریدن روی حریف یا بازیکن مقابل، تنه زدن، پشت پا زدن به حریف، نگه داشتن، هل دادن و لمس توپ با دست در بازی فوتبال خطا محسوب می‌شود.

قانون اول: زمین مسابقه؛ طول نباید بیشتر از 120 متر و کمتر از 90 متر و عرض آن بیش از 90 متر و کمتر از 45 متر باشد.

در مسابقات بین المللی طول زمین مسابقه نباید بیش از 110 متر و کمتر از 100 متر و عرض آن بیش از 75 متر و کمتر از 64 متر باشد.

نکات مهم: 1- ارتفاع میله پرچم نقطه کرنر حداقل 150 سانتیمتر 2- در گوشه زمین قوس کرنر ربع دایره به شعاع 1 متر رسم گردد.

3- رنگ تیر دروازه باید سفید باشد.

4- رسم دایره نیمه زمین به شعاع 9/15 متر 5- استفاده از طناب به جای تیر دروازه ممنوع است.

قانون دوم: توپ مسابقه؛ توپ بایستی گرد و کروی باشد از چرم و یا جنس مناسب دیگر محیط نباید از 68 سانتیمتر کمتر و از 70 سانتیمتر بیشتر باشد وزن توپ نباید کمتر از 410 گرم و بیشتر از 450 گرم باشد فشار توپ در سطح دریا برابر %6 الی 1/1 اتمسفر.

قانون سوم: تعداد بازیکنان؛ مسابقه می بایستی از دو دسته که تعداد هر تیم نباید بیشتر از 11 بازیکن باشد که یکی از آنها دروازبان است آغاز می گردد اگر تعداد بازیکنان کمتر از 7 نفر باشد مسابقه نباید آغاز گردد.

در بازیهای که تحت نظارت و سرپرستی فیفا و کنفدراسیون ها یا فدراسیونها ملی انجام می گیرد.

حداکثر جانشین 3 نفر در بازیهای دوستانه تعداد تعویض توافقی و اگر داور قبل از شروع مسابقه از این مسأله آگاه نشود حداکثر تعویض 3 نفر خواهد بود .

بازیکن جانشین زمانی می تواند داخل زمین شود که بازیکن اصلی زمین بازی را ترک کرده و سپس تنها با علامت داور می تواند وارد زمین شود.

قانون چهارم: وسایل بازیکن؛ وسایل بازیکن عبارتند از: 1- پیراهن 2- شورت 3- جوراب ساق بلند 4- محافظ ساق 5- کفش بازیکنی که برای تکمیل وسایل زمین را ترک کرده برای ورود به زمین حتماً باید توپ خارج از بازی باشد.

قانون پنجم: داور؛ وظایف داور عبارتند از: 1- اجرای قوانین بازی 2- کنترل بازی با همکاری کمک داوران و داور چهارم 3- اطمینان از قانونی بودن توپ 4- اطمینان از قانونی بودن وسایل بازیکنان 5- عمل کردن وقت نگهدار و یادداشت نتیجه 6- برای هر گونه نقص مقررات مسابقه توقف یا تعلیق یا ختم نماید.

7- توقف، ختم، تعلیق برای هرگونه حوادث خارج از زمین بازی 8- آسیب دیده گی شدید بازیکن 9- تهیه گزارش 10- شروع مجدد بازی بعد از هر توقف 11- دادن آوانتاژ و ...

قانون ششم: کمک داوران؛ دو کمک داور تعیین می گردد که وظایف آنها تابع داور است.

وظایف کمک داور عبارتند از : 1- چه زمانی توپ از زمین خارج شده 2- کدام تیم ضربه دروازه، کرنر یا پرتاب را انجام دهد.

3- وقتی بازیکنی به خاطر آفساید جریمه شود.

4- وقتی که خطایی دور از چشم داور اتفاق افتد.

5- خطایی که کمک داور به آن نزدیکتر باشد حتی داخل جریمه.

6- در ضربات پنالتی دروازه بان قبل از ضربه جلو حرکت کند یا توپ از خط گذشته باشد.

قانون هفتم: مدت بازی؛ دو وقت مساوی 45 دقیقه وجوددارد مگر دو تیم قبل از آغاز بازی توافق کنند وقت را کم کنند.

زمان بین دو نیمه که بازیکنان حق استفاده مدتی استراحت بین دو نیمه را دارند، نباید از 15 دقیقه بیشتر باشد.

تنها با موافقت داور می تواند تغییر کند.

قانون هشتم: شروع و شروع مجدد بازی؛ عبارتند از : 1- در آغاز هر مسابقه 2- بعد از به ثمر رسیدن هر گل 3- در شروع نیمه دوم 4- در شروع هر نیمه وقت اضافه با ضربه شروع می توان مستقیماً گل زد.

قانون نهم: توپ در بازی و خارج از بازی؛ توپ خارج از بازی است زمانی که: 1- تمام توپ از روی خط دروازه یا خط طولی از روی زمین یا هوا عبور کند.

2- بازی توسط داور متوقف شده باشد.

توپ در داخل بازی: در همه حال توپ در داخل بازی است شامل: 1- توپ در اثر برخورد با تیرک پرچم گوشه یا به تیر های دروازه به داخل زمین باقی بماند.

2- توپ در اثر برخورد با داور و کمک داور زمانی که آنها در داخل زمین هستند به زمین برگردد.

قانون دهم: روش امتیاز دادن؛ تیمی برنده است که تعداد گل بیشتری در جریان مسابقه به ثمر رسانده باشد.

قانون یازدهم: آفساید؛ بازیکن نزدیکتر از توپ و آخرین نفر دوم حریف به دوازه باشد.

قانون دوازدهم: خطاها و رفتار های ناشایست؛ ده خطای زیر را که به طریقی به تشخیص داور انجام گیرد و یک ضربه آزاد مستقیم گرفته می شود عبارتند از :1- گل زدن یا اقدام به آن 2- پشت پا زدن یا اقدام به آن 3- پریدن روی بازیکن حریف 4- تنه زدن به حریف 5- زدن یا اقدام به آن 6- هل دادن حریف 7- تکل روی حریف برای کسب توپ اما قبل از لمس توپ به حریف برخورد کند 8- آب دهان انداختن به حریف 9- گرفتن حریف 10- دست زدن عمدی به توپ (به جز دروازه بان در داخل محوطه جریمه خود) توجه: اگر هر یک از ده خطای بالا به وسیله بازیکن در داخل محوطه جریمه صورت پذیرد یک ضربه پنالتی به نفع تیم حریف اعلام می گردد.

در ضمن در اعلام پنالتی وضعیت توپ ملاک نیست.

اما توپ باید در جریان بازی باشد.

اگر بازیکنی به تشخیص داور هر یک از خطاهای زیرا را مرتکب شود یک ضربه آزاد غیر مستقیم به نفع تیم مقابل اعلام می شود.1 - بازی کردن به نحو خطرناک 2- سد کردن 3- جلوگیری از رها کردن توپ با دست توسط دروازه بان.

اگر دروازه بان 5 خطای زیر را در داخل محوطه خود انجام دهد، یک ضربه آزاد مستقیم گرفته می شود.

1- دروازه بان توپ را بیش از 6 ثانیه از پر تاب توپ در اختیار داشته باشد.

2- بعد از رها کردن توپ آن را دوباره با دست لمس کند، قبل از اینکه توپ با بازیکن دیگر لمس شده باشد.

3- توپ را از پرتاب اوت توسط همدسته آن با دست لمس کند.

4- وقت را تلف کند.

5-چنانچه توپ عمدی توسط بازیکن همدسته دروازه بان پا به طرف او زده و با دست لمس کند.

اگر بازیکنی هفت خطای زیر انجام دهد کارت زرد می گیرد: 1- برای رفتار غیر ورزشی گناهکار باشد.

2- مخالف خود را با کلمات و عمل نشان دهد.

3- مهرانه قوانین بازی را نقض نماید.

4-آغاز مجدد بازی را به تأخیر اندازد.

5- عدم رعایت فاصله در ضربه های آزاد ریالکرنر،...

6-عمدی زمین بازی را بدون اجازه داور ترک کند.

7- بدون اجازه داور، وارد یا دوباره وارد زمین شود.

خطای قابل اخراج: 1- برای خطای شدید گناهکار باشد.

2- برای برخورد شدید گناهکار باشد 3- آب دهان انداختن به حریف یا هر شخص دیگر 4- وضعیت آشکار گل را با دست زدن از حریف سلب کند 5- وضعیت آشکار گل را از حرکت رو به جلو حریف با خطایی که جریمه پنالتی یا ضربه آزاد باشد سلب کند 6-استفاده از الفاظ اهانت آمیز و بی احترامی و فحش دادن 7- دومین اخطار در همان بازی قانون سیزدهم: ضربات آزاد؛ بر دو قسمت می باشد: 1- مستقیم 2- غیر مستقیم در هر دو ضربه توپ بایستی ثابت باشد زننده نمی تواند بار دوم با توپ بازی کند مگر اینکه بازیکن دیگری توپ را لمس کند.

ضربات آزاد مستقیم: اگر مستقیم وارد دروازه حریف شود گل محسوب می شود - اگر ضربه آزاد غیر مستقیم وارد دروازه خودی کند یک ضربه کرنر برای حریف گرفته می شود - اگر ضربه آزاد غیر مستقیم، وارد دروازه حریف شود گل قبول نیست بلکه ضربه دروازه محسوب می گردد.

قانون چهاردم: ضربه پنالتی؛ وقتی بازیکنی یکی از خطاهای 10 گانه در داخل محوطه جریمه انجام دهد یک ضربه پنالتی برای تیم مقابل اعلام می گردد.

قانون پانزدهم: پرتاب اوت؛ پرتاب اوت روشی برای آغاز مجدد بازی محسوب می گردد و از پرتاب مستقیم اوت گل محسوب نمی گردد وقتی تمامی توپ از روی خط طولی از روی زمین یا هوا عبور کند اوت محسوب می شود.

قانون شانزدهم: ضربه دروازه؛ روشی برای شروع مجدد بازی است.

از ضربه دروازه که مستقیم به دروازه تیم مقابل زده می شود گل محسوب می گردد.

بازیکن تیم مقابل می بایستی در هنگام ضربه دروازه خارج از محوطه جریمه قرار گیرد.

قانون هفدهم: ضربه کرنر؛ روشی برای آغاز مجدد بازی بر روی دروازه حریف می توان گل زد.

دستورات درباره ضربه پنالتی: روشی است برای مشخص نمودن تیم برنده در مسابقاتی که می بایست یک تیم برنده باشد بعد از اینکه مسابقه با نتیجه مساوی به پایان رسید.

داور بایستی به وسیله قرعه کشی با سکه بین کاپیتانهای دو تیم زننده اولین ضربه را مشخص کند.

در صورتی که تیمی از تعداد تعویض های خود برابر مقررات مسابقات استفاده نکرده باشد دروازه بانان آن تیم مصدوم و قادر به بازی نباشد می تواند از دروازه بان ذخیره استفاده کند.