دانلود تحقیق ژیمناستیک

ژیمناستیک نخستین بار و بطور غیر رسمی در سال 1352 توسط شخصی به نام امان اله پادگرنی که یک روسی بود به ایران آورده شد .

پادگرنی در ورزشهای دبستانی ، با حرکات ریتمیک و ژیمناستیک ، کار خود را در شهر تبریز آغاز نمود .

وی از همان ابتدای کار با مقاومت و کارشکنی برخی از اهالی مجبور به ترک محل و حضور در تهران شد .

در تهران نیز افرادی چون محمود اسحاقی ، میر احمد صفوی و عده ای دیگر برای نخستین بار ژیمناستیک را آغاز کردند .

فعالیتهای اولیه ژیمناستها در محل غورخانه ، پارک شهر فعلی انجام می‌شد .

بعدها در استان خراسان استاد علی یزاداد دکتر بنایی و منوچهر مهران در آن خطه ژیمناستیک را پی گرفتند .

آقای سپاس پور اولین سرپرست فدراسیون ژیمناستیک بود که در سال 1321 تنها به مدت 3 ماه عهده دار این مسئولیت شد .

پس از وی نصرت اله حاج عظیمی به عنوان نخستین رئیس فدراسیون آغاز به کار کرد .

روسای بعدی فدراسیون تا به امروز در مسئولیتهای محوله تا حد توان به تلاش و کوشش پرداخته‌اند .

ورزش ژیمناستیک تبلوری از حرکات بسیار زیبای انسان است که قدرت ، استقامت ، انعطاف و زیبایی اندام را در انسان به وجود می‌آورد .

تحرک و زیبایی این ورزش نه تنها موجب گرایش تعداد بیشتر ورزشکاران گردیده ، بلکه تماشاچیان زیادی را نیز به خود جذب نموده است .

ورزش ژیمناستیک در دو بخش انجام می‌شود : بخش حرکات زمینی یا حرکاتی که روی تشک مخصوص صورت می‌گیرد و بخش حرکاتی که بر روی وسایل انجام می‌شود.

در حرکات بر روی وسایل می‌توان از دارحلقه، بارفیکس ،پارالل،چوب موازی، خرک حلقه و خرک پرش نام برد.

مسابقات ژیمناستیک در طی دو مرحله انجام می‌گیرد ، مرحله اول شامل حرکات اجباری برروی وسایل می‌باشد و در مرحله دوم برنامه ژیمناستیک اختیاری بوده و هر ورزشکار می‌تواند برنامه ابداعی خود را ارائه دهد.

فضای مورد نیاز برای رقابتهای ژیمناستیک به قرار زیر است :
اندازه رسمی تشک برای حرکات زمینی 12 ×12 متر ، در یک محوطه 14 ×14 متر می‌باشد .

دیگر وسایل ژیمناستیک هر یک نیاز به سطحی برابر 36 متر مربع دارد و برای پرش از روی خرک نیز یک مسیر یه عرض 1 متر و طول حداقل 25 متر مورد نیاز است .

قسمتهای مختلف این ورزش در مجموع سطحی برابر 5/47 ×23 متر را اشغال می‌کند.

در سالنهای ژیمناستیک با توجه به قرارگیری وسایل در قسمتهای مختلف ، تماشاچیان ممکن است از اطراف سالن شاهد هر یک از رشته های این ورزش باشند .

با توجه به افزایش قابل ملاحظه تعداد تماشاچی این ورزش در سالهای اخیر ، گنجایش تقریبی 10000 نفر برای سالن اصلی مسابقات توصیه می‌شود.

تجهیزات مورد نیاز :
- خرک حلقه
- خرک پرش
- میله بارفیکس
- پارالل
- دارحلقه
- میله موازی
- ترامپولین :ترامپولین یکی از وسایل تمرینی ورزش ژیمناستیک می‌باشد که شامل پارچه ضخیم و محکمی است که بوسیله تعدادی فنر از چهارطرف بر یک چهارچوب فلزی بسته شده است .

- موارد ایمنی در ژیمناستیک : تمام وسایل و تجهیزات ژیمناستیک باید به نحو مطلوبی مهار شده باشد تا ژیمناست هنگام کار بر روی آن دچار سانحه نگردد.

این ثابت سازی معمولا" بوسیله کابل و پیچ حلقه‌ای فولادی صورت می‌گیرد .

تمام قسمتهایی که ممکن است به نحوی مورد برخورد با ورزشکار قرارگیرد ، باید کاملا" پوشیده شود .

- لباس و کفش : مردان ژیمناست باید در تمام رقابتها پیراهن ورزشی رکابی بپوشند و در قسمتهای خرک حلقه، پارالل و بارفیکس از شلوار ورزشی بلند و سفید با کفش ژیمناستیک با جوراب استفاده نمایند .

در حرکات زمینی می‌توان از همین لباس و یا شورت ورزشی و بدون استفاده از کفش یاد شده استفاده کرد .

زنان ژیمناست ، مایو مخصوص ژیمناست می‌پوشند و اجازه استفاده از تنسوپلاست را دارند ولیکن مجاز به استفاده از باندپیچی نیستند .

پوشیدن کفش و جوراب ژیمناستیک برای خانمها اختیاری است .

ژیمناستیک ریتمیک
ژیمناستیک ریتمیک یکی از زیباترین و پر ریزه کاری ترین ورزشها است، که ترکیب کاملی از علوم ورزش و زیبایی شناسی است و در میان ورزشهای مسابقات المپیک قرار دارد.

این ورزش ترکیبی از تحرک و انعطاف پذیری ژیمناستیک، دانش تکنیکی باله و ریتم و برانگیختگی رقص مدرن است که حرکات موزون، گویا، مختصر و با متانت آن تقریبا" بی رقیب می باشد.

ژیمناستیک ریتمیک با حرکاتی به زیبایی و متانت باله اجرا میشود و در کل بسیاری از فرمهای قرارگیری و پرشها را از باله وام گرفته است.

هنگامی که ژیمناستیک ریتمیک نظر فدراسیون بین المللی المپیک (FIG) را در قرن بیستم جلب کرد، علاقمندان آنرا ژیمناستیک مدرن نام گذاری کردند.

اما با پی گیری تاریخ نسبتا مبهم آن، میتوان قدمت این ورزش را تا قرن گذشته دنبال کرد.

در سالهای 1800، ژیمناستیک ریتمیک به شکل ژیمناستیک گروهی وجود داشته است و میتوان در آن نشانه هایی از طراحی رقص ابتدایی را پیدا کرد.

پیشرفت این ورزش تا سالهای 1930 که در اولین دوره مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار کند بود.

زمانی که FIG به این ورزش علاقمند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، توجه و علاقه تعداد زیادی از ژیمناستهای زن را جلب کرده بود.

در سال 1962 این ورزش توسط کمیته جهانی المپیک به عنوان یک رشته رسمی پذیرفته شد و یک سال بعد، مسئولان ورزش بوداپست یک برنامه سابقه جهانی برای این رشته برگزار کردند و در سال 1964 این مسابقات، بعنوان اولین دوره مسابقات جهانی قهرمانی ژیمناستیک ریتمیک، نام گذاری شد.

لودمیلا ساوینکووا (Ludmila Savinkova) از شوروی اولین قهرمان جهان در این رشته است.

این مسابقات در سری اول تنها شامل 28 شرکت کننده از ده کشور اروپایی بود.

این ارقام به سرعت افزایش پیدا کرد و این رشته در تمام جهان علاقمندان فراوانی پیدا کرد.

اولین حضور ورزشکاران ژیمناستیک ریتمیکدر مسابقات المپیک در سال 1984 بود و به سرعت توجه عموم را به خود جلب نمود و تماشاگران و دست اندرکاران به سرعت به امکانات آن پی بردند.

این رشته که با کمک وسایل خاص انجام میشد یک رشته ورزشی مختص بانوان بود.

دختران جوان و زنان در هر سنی میتوانستند به این ورزش بپردازند و آنرا به صورت تفریحی یا حرفه ای دنبال کنند.

ژیمناستها همراه با موسیقی برنامه خود را در زمینی به وسعت 13 متر مربع اجرا میکنند و از وسایلی چون طناب، حلقه، توپ و روبان استفاده میکنند.

در مسابقات انفرادی، شرکت کنندگان با 4 یا 5 وسیله چند برنامه اجرا میکنند و در مسابقات تیمی، تیمهای 5 نفره یک بار با میل club برنامه اجرا میکنند و یک بار به این صورت که دو نفر از آنها به حلقه و سه نفر به روبان مجهز هستند.

در برنامه های گروهی، کار بر اساس قابلیتهای ورزشکاران در انجام حرکات هماهنگ و هم گام و توانایی آنها در به کار بردن ابزارها ارزش گذاری میشود.

هرقدر بده بستان بین ورزشکاران بیشتر باشد، تماشاگران بیشتر محو زیبایی، هیجان و مهارت گروه میشوند.

یکی از محسنات این رشته ورزشی به دست آوردن تواناییهای اولیه در شناخت ریتم و اجرای حرکات موزون مانند: انعطاف پذیری، حفظ تعادل، قدرت بدنی، چالاکی و هماهنگی بین حرکات دست و چشم است که میتواند در ورزشهای دیگر نیز بسیار کارآمد باشد.

با تعلیم صحیح، قابلیتهای کودکانی که در کلاسهای معتبر ژیمناستیک ریتمیک شرکت میکنند بسیار افزایش میابد.

َژیمناستیک ریتمیک ، II
هماهنگی :
با آموختن مهارتهای اولیه ژیمناستیک ریتمیک، کودک به حس دقیقتری از تعادل، خودآگاهی و هماهنگی حرکات دست مییابد.

اعتماد به نفس : ژیمناستیک ریتمیک بر پایه آموزش تدریجی حرکات از ساده به پیچیده قرار دارد.

هنگامی که کودک می آموزد حرکات پیچیده را انجام دهد، این پیشرفت به او اعتماد به نفسی میدهد که در تمام رفتارهای او موثر خواهد بود.

انضباط : کودک در حین آموزش یاد میگیرد که اگر کاری را با قانون و آداب خاصی انجام دهد، موفق خواهد شد و رسیدن به این برنامه به انضباط نیاز دارد.

مفرح بودن این ورزش، خود بهترین مشوق برای ادامه دادن منظم آن خواهد بود.

خلاقیت : ژیمناستیک به کودکان امکان میدهد تا به روشهای خاص خودشان ابراز وجود کنند.

قسمت مهمی از ژیمناستیک به کشف حرکات وفرمهای تازه اختصاص دارد.

کودکان مدام به فکر تجربه حرکات جدید و رسیدن به شیوه های ابداعی برای انجام آنها هستند.

ابزارها در ژیمناستیک ریتمیک : رنگ ابزارهای ژیمناستیک ریتمیک مناسب با رنگ لباس ورزشکاران انتخاب میشود و از سال 1997 استفاده از رنگهای طلایی و نقره ای هم آزاد اعلام شده است.

طناب : طناب از جنس کنف یا مواد مصنوعی ساخته شده است و اندازه آن متناسب با قد ورزشکار انتخاب میشود و دو سر آن گره زده شده است.

فرمها و فیگورهای تکنیکی که با طناب اجرا میشود با یک یا دو دست اجرا میشود و طناب میتواند به حالتهای کشیده یا آزاد قرار بگیرد.

طناب غالبا به شکل یک موجود مار مانند حمله کننده به نظر میرسد و به دور ژیمناست میپبچد.

اما نرمی و انعطاف بدن ورزشکار با ظرافت از چنبره آن خارج میشود.

حلقه : حلقه از چوب یا پلاستیک ساخته میشود و محکم و غیر قابل انعطاف است.

قطر داخلی آن بین 80 تا 90 سانتیمتر و وزنش حداقل 300 گرم است.

مقطع حلقه میتواند به اشکال مختلف باشد، از جمله دایره، مربع، لوزی و...

حلقه، معرف یک فضا است و این فضا باید تا حد امکان توسط ژیمناست، که در درون آن حرکت میکند، به کار گرفته شود.

به کار بردن حلقه باید همراه با تغییر مکان مداوم جای دست بر روی آن باشد و شکل حلقه اجرای حرکاتی چون غلطیدن، معلق و وارو زدن و حرکاتی چون طناب زدن را میطلبد.

اصل مهم دراین حرکات، هماهنگی صحیح و دقیق حرکات است.

توپ : توپ از جنس پلاستیک ساخته میشود، قطر آن بین 18 تا 20 سانتیمتر بوده و حداقل 400 گرم وزن دارد.

توپ تنها ابزاری است که نباید محکم گرفته شود.

به این معنا که رابطه بین ابزار و بدن ورزشکار باید بسیار وابسته حس لامسه و حرکات نرم ومماس بدن باشد.توپ با هماهنگی کامل با بدن حرکت میکند.

پرتابهای ناگهانی با کنترل زمان و گرفتن به وقع توپ، از عوامل ایجاد کننده هیجان برنامه هستند.

میل : میل ها از چوب یا پلاستیک ساخته میشوند و طول آنها بین 40 تا 50 سانتیمتر و وزن هرکدام حداقل 150 گرم است.

میل از سه قسمت تشکیل شده است : بدنه(قسمت پیازی شکل)، گردن( قسمت باریک) و سر( قسمت کروی کوچک).

قطر قسمت سر نباید از 3 سانتمتر بیشتر باشد.

ژیمناست از میل ها برای انجام حرکات نامتقارن چون چرخاندن، پرتاب کردن و گرفتن و تمام حرکات تردستانه ممکن استفاده و آنها را با فیگورهای ژیمناستیک ترکیب میکند.

تمرین و اجرای برنامه با میل احتیاج به حس بسیار تقویت شده ریتم، زمان بندی، هماهنگی حواس و دقت فراوان دارد.

کار با میل بیشتر برای ورزشکارانی که دست چپ و راستشان از قدرت یکسان برخوردار است (ذوالیمینین هستند) توصیه میشود.

دسته : دسته از چوب، پلاستیک یا فایبرگلس ساخته میشود.

قطر آن حداکثر 1 سانتیمتر و طول آن همراه با حلقه بین 50 تا 60 سانتیمتر است.

روبان : روبان از پارچه ساتن یا هرنوع پارچه آهار نخورده و لغزان ساخته میشود.

عرض آن بین 4 تا 6 سانتیمتر و طول آن حداقل 6 متر است.

این بخش باید یکسره باشد و قسمت انتهایی آن برای اتصال به حلقه دسته میتواند تا بخورد.یک لبه محکم کننده حداکثر 5 سانتیمتری، میتواند داخل دو لایه سر آزاد روبان قرار بگیرد تا انجام حرکات را ساده تر کند.

وزن آن حداقل 35 گرم است.

روبان ابزاری بلند و سبک است و میتوان آنرا به هرسو پرتاب نمود.

حرکات زیبای آن با ساختن فرمها و اشکال در فضا به وجود می آید.

پرواز آن در هوا اشکال و تصاویری از هر نوع ممکن و هر اندازه ای به وجود میآورد و میتواند تداعی کننده ریتم های مختلف موسیقی و حرکت ورزشکار باشد.

حرکات حلزونی، ماری و پرتابها از جمله حرکات اصلی این بخش هستند.

ارزشیابی برنامه های پارالل پارالل شامل دو چوب تخم مرغی شکل ( سطح مقطع چوبها بیضی میباشد ) به طول ۵/٣ متر است که فاصله آنها از یک دیگر ٤٢ تا ٤٨ سانتیمتر تغییرپذیر میباشد و در ارتفاع ١٧۵ سانتیمتری زمین روی یک صفحه آهنین مطابق شکل زیر بطور موازی قرار گرفته است طبق مقررات بین المللی ژیمناستیک برای شروع برنامه ژیمناست میتواند از یک پیش تخته استفاده نماید این پیش تخته باید در قسمت پایینی تکیه گاه پارالل یا بر روی تشک با همان ارتفاع قرار گیرد .

برنامه پارالل متشکل از حرکات تابی و رها کردنی بوده که انتخاب آنها بایستی از خوانواده های مختلف همچنین با ارتباط صحیح بین حرکات باشد.

ضمناً ژیمناست بایستی حرکاتی را به نمایش بگذارد که قدرت اجرای زیبا و عالی و با تکنیک آنرا داشته باشد گروههای حرکتی در پارالل: ۱-حرکات تابی روی پارالل باهردو چوب ۲-حرکات تابی زیر بغلی ۳-حرکات تابی زیر پارالل با دوچوب (آویزانی) ۴-حرکات تابی پا .

قدرتی .

مکثی ها و حرکات اجرایی از عرض پارالل روی یک چوب ۵-پرشهای آخر برنامه ضمناً نیازهای ضروری عبارتند از بایستی از هر گروه حرکتی یک حرکت به ارزش حداقل B اجرا گردد به جز پرش آخر که حداقل ارزش C داشته باشد موارد زیر نمونه هایی از جرائم که ممکن است از یک ژیمناست در هنگام اجرای برنامه پارالل کسر نمایند ١- برای باز بودن پاها از هم امتیاز کسر میگردد ٢- برای اجرای حرکات مکثی بیش از ۳ بار امتیاز کسر میگردد ٣- راه رفتن روی بالانس برای هر دفعه امتیاز کسر میگردد ٤- اگر برنامه اختیاری درست مشابه برنامه اجباری باشد ژیمناست هیچ امتیازی دریافت نخواهد کرد ارزشیابی برنامه های پرش خرک طول خرک ١٦٣ سانتیمتر و ارتفاع آن ١٣۵ سانتیمتر میباشد که به وسیله مهار فلزی مطابق شکل زیر به زمین بسته شده است در هنگام اجرای پرش از پیش تخته ای که طول آن ١٢٠ سانتیمتر است و در جلوی خرک گذارده اند استفاده میگردد ارزشیابی در پرش خرک بستگی به پنج فاکتور مجزا دارد که عبارتند از ١-مرحله قبل ازپرواز وفرودروی خرک بادستها (پروازاول) ۲-مرحله پرواز دوم شامل :فشاردادن به خرک بادستها تا مرحله فرود باوضعیت ایستاده روی زمین می باشد(ژیمناست باید دراین مرحله پس ازفشار به خرک یک ارتفاع بالای بدنی نسبت به سطح خرک را به نمایش بگذارد) ۳-وضعیت بدنی در کل مراحل پرش ۴-جرائمی در رابطه با انحرافات بدنی نسبت به محور طولی خرک ۵-فرود پرش با دویدن از فاصله حداکثر ۲۵ متری و یک ضربه جفت پا روی پیش تخته و یک توقف کوتاه جهت فشار آوردن به روی خرک با یک یا دو دست انجام میشود که میتواند همراه تا چرخشهای ساده و یا چرخشهایی در حول محور بدن باشد ضمناً نیازهای ضروری عبارتند از: ژیمناست بایستی یک حرکت را در مراحل مختلف مقدماتی یافینال تیمی و فینال فینالیستها اجرا نماید ولی در فینال اسبابها ژیمناست بایستی دو پرش اجرا نماید که از گروههای مختلف حرکتی تشکیل شده باشد ۱-پرشهای مستقیم ۲-پرشهایی باچرخش کامل در مرحله اول پرواز ۳-پرشهایی با شکل بالانسی و یاماشیتا ۴-پرشهایی با ۴/۱ چرخش در مرحله اول پرواز(سوکاهارا .

کاساماتسو)۵-پرشهایی با پیچ کامل موارد زیر نمونه هایی از جرائم میباشد که ممکن است از یک ژیمناست در هنگام اجرای پرش خرک کسر نمایند ١- چنانچه پرش اجباری در مسابقه اختیاری اجرا شود امتیاز آن پرش صفر خواهد بود ٢- چنانچه حرکت یک ژیمناست در میان راه متوقف شود، وی فقط میتواند از همان نقطه به ادامه کار بپردازد زیرا تکرار آن مجاز نمیباشد ٣- چنانچه مسیر دویدن بیش از ٢۵ متر باشد کسر امتیاز تا ٤/٠ امتیاز میباشد ٤- چنانچه پاهای ژیمناست در پرواز اول خم یا باز باشد با توجه به نوع اشتباه از ١/٠ تا ٤/٠ امتیاز کسر خواهد شد ارزشیابی برنامه های دار حلقه دار حلقه شامل دو حلقه سخت به قطر ١٨ سانتیمتر که در ارتفاع ۵۵/٢ متری از تشک به وسیله دو سیم به فاصله ۵٠ سانتیمتر آویزان میباشد که آنها به یک دستگاه به بلندی ۵/۵ متر وصل شده است و این دستگاه به وسیله چهار الی هشت مهار فلزی به قلاب هایی که به همین منظور در روی زمین به فواصل ٤ متر و ۵/۵ متر کار گذارده اند مطابق شکل زیر متصل میگردد.

(مهار ها در شکل مشخص نشده است، ٤ مهار به بالا ترین نقطه وسیله در نقات آ و ب متصل میگردد و در صورت نیاز در بعضی موارد ٤ مهار هم به نقاط سی و دی متصل میگردد یک برنامه روی دار حلقه مرکب از اجرای حرکات تابی، قدرتی، مکثی به یک میزان و در حالات مختلف آویزان، رفتن به طرف بالانس و یا در بالانس انجام میشود که دستها و پاهای کشیده و راست از اصول کلی میباشد گروههای حرکتی دارحلقه: ۱-حرکات تابی و بالا رفتن روی حلقه ها (شامل)زاویه ها ۲-تابهای منتهی به بالانسـ۲ثانیه) ۳-تابهای منتهی به حرکات مکثی قدرتی(۲ثانیه)بدون زاویه نگهداشتن ۴-حرکات قدرتی وحرکات مکثی(۲ثانیه) پرشها ضمناً نیازهای ضروری عبارتند از در برنامه دارحلقه باید حداقل یک حرکت به ارزشB از گروههای مختلف اجرا گردد به جز پرش قسمت انتهای برنامه که حداقل ارزش C داشته باشد موارد زیر نمونه هایی از جرائم میباشد که ممکن است از یک ژیمناست در هنگام اجرای برنامه حلقه کسر نمایند ١- تماس پاها و یا هر قسمتی از بدن با تناب از ١/٠ تا ۳/٠ امتیاز کسر میگردد ٢- اگر هنگام اجرای برنامه حلقه ها تاب داشته باشد کسر امتیاز از ١/٠ تا ۳/٠ امتیاز میباشد ۳-اجرای حرکاتی با کابلهای ضربدری(X)مجاز نمی باشد ارزشیابی برنامه های خرک حلقه خرک حلقه معمولاً بوسیله یک مهار فلزی به زمین به طور محکم بسته میشود اجرای حرکات مختلف چرخشی و پاندولی در وضعیتهای مختلف روی یک دسته خرک و در تمامی سطح خرک از اجزای تشکیل دهنده یک برنامه در این وسیله میباشد حرکات خرک حلقه بایستی دقیقاً تابی بوده و بدون کوچکترین وقفه اجرا شود گروههای حرکتی خرک حلقه شامل: ۱-تابهای یک پا و لنگی ها ۲-جفتی یا توماسها باویا بدون اسپنیدل و بالانس ۳-انتقال ازیک سرخرک حلقه به سر دیگر خرک حلقه بطور عرضی یا طولی ۴-تابهای kehr .wende swing 5-پرشها ضمناً نیازهاط ضروری عبارتند از در یک برنامه بایستی حداقل یک حرکت از هر یک گروهها به ارزش B اجرا شود به جز پرشهای آخرکه حداقل باید ارزش C داشته باشد موارد زیر نمونه هایی از جرائم میباشند که ممکن است از یک ژیمناست در هنگام اجرای برنامه خرک حلقه کسر نمایند اگر حرکتها به صورت ناهمگون وناجور برروی خرک اجراگردد از۱/۰ تا ۳/۰ کسر امتیاز دارد ٢- شروع برنامه به صورت پاهای جدا ازهم از۱/۰ تا ۳/۰ کسر امتیاز دارد ٣-اگر ژیمناستی دامنه حرکتی ضعیف ونامناسب جفتی یا توماسها در طول کل برنامه داشته باشداز ۱/۰تا ۳/۰ جریمه دارد ارزشیابی برنامه های حرکات زمینی برنامه حرکات زمینی در یک کادر ١٢×١٢ متر انجام میشود طول مدت اجرای مسابقات حرکات زمینی حداکثر۷۰ ثانیه میباشد حرکات زمینی باید کاملاً موزون بوده و به صورت متناوب در برنامه جایگزین شده باشند.

برنامه باید شامل قسمتهایی چون حرکات ریتمیک، تعادلی نگهداشتن، بالانس قدرتی، جهش، اسکبکا سر، نیم پشتک،نیم وارو و پشتک و وارو باشد.

شرکت کننده باید از تمام سطح تشک در جهات مختلف به روش زیز استفاده نماید گروه های حرکتی زمینی شامل: ۱-حرکات انعطافی قدرتی وتعادلی ۲-حرکات مربوط به جفتی بطرها چرخشها پریدنهاوجهشها ۳-حرکات آکروباتیک رو به جلو ۴-حرکات آکروباتیک رو به عقب ۵-حرکات آکروباتیک روبه پهلویاحرکات روبه عقب وکنده شدن وبلند شدن با۲/۱ چرخش جانبی بدن ضمناً نیازهای ضروری عبارتند از از هر یک از گروههای فوق می توان حداقل یک حرکت به ارزش حداقل B اجرانمودبه جز قسمت انتهایی برنامه(فرود)که حداقل باید ارزش C داشته باشد موارد زیر نمونه هایی از جرائم که ممکن است از یک ژیمناست در هنگام اجرای برنامه حرکات زمینی کسر نمایند ١- اگر ژیمناست قبل از حرکات آکرباتیکی بیش از ٣ قدم بردارد یا بعد از انجام حرکت قدم اضافی بردارد کسر امتیاز از ١/٠ تا ٤/٠ امتیاز خواهد بود ٢- اگر مدت زمان برنامه بیشتر از زمان مقرر باشد از ۱/٠ تا ۳/٠ امتیاز کسر میگردد ٣- نگهداری بدن بیرون از کادر زمینی با یک یا دو دست و پاها امتیاز کسر میگردد فهرست منابع: www.wikipadia.com www.jimnastic.ir