مضافاً اینکه از طرف انجمن نیز عنوان گردید که با عقد قرارداد «داروخانه» با بیمههای سه گانه، کسر 30% با استفاده از بخشودگی سالیانه «ماده 140» برای همه همکاران واجد شرایط لحاظ گردد و نیز خواسته شد که بصورت واحدی متمرکز، حوزه مالیاتی داروسازان - همانند پزشکان- در اداره دارایی، دایر گردد.
علاوه بر این از طرف مسئولان دارایی عنوان گردید که بخشودگیها در صورتی است که داروخانه دارای دفتر پلمپ شدهای باشد که اداره دارایی آن را تایید کرده باشد و نیز در این دفتر پلمپ شده، دخل و خرج داروخانه بطور مرتب ثبت شده باشد.
در ضمن آقای شکری تاکید کردند که چون بطرف قانونمندی میرویم- داشتن دفتر و درج مسائل محاسباتی روزانه داروخانه در آن به صلاح همکاران داروخانه دار است.
حال باید به نحوی عمل کرد که مسئله بصورت یکدست دنبال شود و این مورد باید به صلاحدید جمعی و مشورت با دست اندرکاران ذیصلاح صورت پذیرد.
در ضمن تاکید گردید که امسال باید تا پایان تیرماه جاری، همکاران به اداره دارایی جهت خود اظهاری یا ارائه دفتر و پرداخت «علیالحساب» مراجعه کنند تا خدای نخواسته مشمول جریمه نشوند.
هیات مدیره داروسازان کرج، نشستی با اعضاء فعال شورای عالی داروخانه داران تهران- آقایان دکتر مژدهی آذر- دکتر شرعی- دکتر چیتساز در پیداکردن راهکاری جهت تنظیم قراردادی منصفانه و مرضیالطرفین را بین سازمانهای بیمهگر و داروخانهها داشت و قرار گردید که این کار از طریق انجمن داروسازان ایران و با همیاری انجمن داروسازان کرج صورت بگیرد.
راهاندازی شرکت تعاونی پیشگامدارو که با ارسال مدارک لازم هیات موسس جهت اداره تعاون و بالاخره ثبت شرکت در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور بنام شرکت «تعاونی توزیعی پیشگام دارو» در تاریخ 3/8/82 انجام پذیرفت و این موافقت کتباً به انجمن داروسازان اعلام گردید.
در این رابطه، همانطور که همکاران گرامی استحضار دارند، پس از استعفای هیات مدیره این تعاونی، رایگیری در موارد تغییر در ماده 54 مبنی بر تغییر موعد سال مالی و تغییر ماده 36 مبنی بر افزایش تعداد اعضاء جدید هیات مدیره از 3 به 5 نفر و تعیین بازرس تعاونی، با حضور نماینده اداره تعاون انجام گردید.
پیشبرد کار و راهاندازی عملیات ساخت خانهداروساز در اراضی حسنآباد کرج شامل اخذ پروانه از شهرداری و عقد قرارداد با «پیمانکار مربوطه» از دیگر موارد بوده که این مسئولیت ظریف و خطیر را آقای دکتر فیروزبخت، همکار مومن و متعهد و کوشایمان در انجمن مستمراً ادامه میدهند که در این مورد آقایان دکتر علیپور و دکتر بیداد ایشان را یاری خواهند کرد. علاوه براین مشکلات داروخانههای شبانهروزی که برخی از آنان با داروخانههای روزانه مشترک است نیز در انجمن مطرح گردید که شامل موارد زیر میباشد:
تعدیل مالیات داروخانههای شبانهروزی بدلیل داشتن مخارج سنگین حقوق مسئولین فنی و کادر کارمندی- تعدیل هزینه آبونمان و برق مصرفی این داروخانهها که در دستهبندی مشاغل خدماتی در صف اول هستند و همینطور داروخانههای روزانه که کار آنان نیز تا پاسی از شب ادامه دارد و درخواست عدم اجرای محاسبه تصاعدی این مصرف برق و تبدیل محاسباتی آن از تجاری به خانگی- تعطیل داروخانههای روزانه در ایام تعطیلات رسمی- ضایعات دارو که باید حداقل در ضریب مالیاتی داروخانهها محاسبه و منظور گردد و یا شرکتهای دارویی، آن را بعنوان مرجوعی از مطالبات خود کسر کنند، و بحث امنیت و حیثیت شغلی داروخانهها بویژه داروخانههای شبانهروزی که باید در تمام طول ساعات سنگین شب، امنیت آنان از طرف ارگانهای مربوطه تامین گردد تا بتوان با خیالی آسوده و در محیطی آرام به سرویسدهی پرداخت.
رایزنی با نمایندگان شرکتهای رایانهای جهت مکانیزه کردن داروخانهها تا بتوان بهترین و مناسبترین نرمافزار و سختافزار را در دسترس همکاران داروخانهدار قرار داد.
در راستای سیاست بکارگیری نیروی جوان و فعال، همکاری آقایان دکتر صفری و دکتر بیداد با هیات مدیره انجمن بسیار مغتنم است و جادارد که از این دو یاور و همکار کوشا تشکر و قدردانی شود.
در پایان یکبار دیگر میگوئیم تنها به قصد خدمت و پیشبرد اهداف خدماتی به مردم وارد این میدان شدهایم و انجمن داروسازان را متعلق به همه داروسازان میدانیم لذا از همه همکاران عزیز انتظار حمایت و پشتیبانی داریم.
مقاله
تضمین قدرت در سازمانهای صنفی
سازمانهای غیردولتی یا N.G.O میتوانند بهترین مرکز تجلی دموکراسی باشند بشرطی که خواستار دموکراسی در مفهوم و عمل باشیم. موجودیت چنین سازمانهائی وابسته به اعضاء تشکیل دهنده آنست. بعبارت دیگر، قدرت عملکرد و توان پیشبرد امور، غیر از بستر قانونی آن، بستگی تام به اعضاء آن دارد. اینگونه تشکلها در شکل کنونی خود هنوز در جامعه ما نهادینه نشدهاند، هر چند بسترهای قانونی آنها برای تشکیل و فعالیت توسط دولت فراهم گشته و دولت آماده تعامل دو سویه است.
بدیهی است پشتوانه قدرت N.G.O، شدت تمرکز و یگانگی اعضا در درون تشکیلات است. در صورتیکه اعضا به درک و قبول تشکیلات برای حل مسائل صنفی نرسیده باشند و از تشکل در آن سرباز زنند، سازمان بدون پشتوانه مانده و گروه رهبری کننده آن خواه ناخواه به موضع انفعال کشیده شده و در بهترین حالت خود بصورت «سازمانی روی کاغذ» در می آید.