دانلود گزارش کارآموزی بافندگی با ژاکارد

تاریخچه بافندگی
عمر بافندگی احتمالاً به قدمت تمدن بشری است زیرا یکی از نیازهای ضروری انسان پوشاندن بدن برای محافظت از اثرات بیرونی ( سرما و گرما) بوده است و البته با این کار «‌متمدن تر » نیز به چشم می آمده است سایر دلایل پیشرفت صنعت پوشاک در طول تاریخ عبارت اند از : وضعیت اجتماعی ، نیازهای مذهبی و ..

البته مدل لباس ها و مکان استفاده آنها نیز بستگی داشت .

یافته های تاریخی حاکی از این است که مصریان در حدود 6000 سال پیش پارچه‌های تاری پودی بافته اند و چینی‌ها نیز در حدود 4000 سال پیش پارچه های بسیار ظریفی از جنس ابریشم می بافتند .

گمان می رود که دستگاه بافندگی دستی به دفعات زیاد در تمدن های مختلف ابداع شده است و این صنعت تا پیدایش ماکو به عنوان یک صنعت خانگی باقی ماند .

کی در سال 1733 عبور ماکو از دهنه را اختراع کرد این ماکو با دست پرتاب می شد.

دو کانسون در 1745 دستگاهی بافندگی ساخت که بعداً ژاکارد آن را کامل تر کرد در این دستگاه هر نخ تار به صورت جداگانه کنترل می شد .در سال 1785 ، کارترایت ماشین بافندگی موتوری را اختراع کرد .

در سال های اولیه قرن نوزدهم ، ماشین های بافندگی از چدن درست می شدند و با نیروی بخار کار می کردند ماشین بافندگی موتوری به نخ های تار قوی نیاز داشت این نیاز به ساخته شدن اولین ماشین آهار در سال 1803 منجر شد در دهه 1830 ، بیش از 100 هزار ماشین ماکویی در انگلستان کار می کردند اساس کار این ماشین ها بسیار شبیه ماشین های ماکویی امروزی بود
در سال‌های آغازین قرن بیستم ، پیشرفت هایی در زمینه بوبین پیچی و چله پیچی نخ‌های تار حاصل شد و ماشین های بافندگی پیشرفته‌تر شدند .

دستگاه های گره زنی و نخ کشی نخ تار به بازار آمدند.

پس از پایان جنگ جهانی دوم ، صنعت نساجی مدرن شروع به ظهور کرد تا این که اختراع الیاف مصنوعی محدوده عمل صنعت نساجی را بسیار تغییر داد .

در 1930 مهندسی به نام روزمن نمونه اولیه ماشین بافندگی پروژکتایل را اختراع کرد و در 1953 اولین ماشین های پروژکتایل تجاری فروخته شدند تولید ماشین های راپیری و ایرجت در سالهای 1972 و 1975 شروع شد .

اصول بنیادی بافندگی در طول قرن های متمادی بدون تغییر باقی ماند .امروزه ، همانند گذشته ، پارچه‌های تاری پودی با عبور نخ ها از هم با زاویه قائمه تهیه می‌شوند این سبک تولید منسوجات مزیت های زیادی دارد؛ ثبات و مقاومت در برابر تغییر شکل بر اثر فشردگی و تنش کششی.

این ویژگی ها پارچه های تاری پودی را از منسوجات ارزان تر حلقوی و منسوجات بی بافت متمایز می کند تا همین اواخر، تمام پارچه‌های تاری پودی در جهان با ماشین های تک فاز تولید می شدند ولی تمرکز بر روی پیشرفت های فنی باعث شتاب بخشیدن به پروسه بافندگی معمولی شده است برای مثال در یک دوره مشخص ، توان پود گذاری از چند متر بر دقیقه به بیش از 2000 متر بر دقیقه افزایش یافته است .

چارت سازمانی





















2-1 بافندگی
مقدمه بافندگی یکی از قدیمی ترین صنایع دستی به شمار می رود.

امروزه شواهدی در دست است که نشان می دهد بشر از نه هزار سال پیش از پارچه استفاده می کرده قرنهای متمادی صنعت بافندگی یکی از مهمترین صنعت های بشر به کار می رود این صنعت نه تنها از نظر تولیدی بلکه از نظر اجتماعی نیز اهمیت فراوانی داشت.

نخهای تولیدی در زمانهای قدیم بسیار نایکنواخت و ضخیم بوده به همین دلیل پارچه های تو لیدی کاملاً ضخیم بودند و همچنین از استحکام و کیفیت کمی برخوردار بودند.

اولین طریقه تولید پارچه توسط بشر عبارت بود از آویختن نخهای تار از یک چوب افقی و آویزان کزدن وزنه های در انتهای نخها به منظور کشش و سپس نخ پود به صورت یک بسته از لابه لای نخهای تار عبور داده می شود تا بافت پارچه تشکیل شد طریقه ای که بعدها اختراع شد.

نخهای تار در داخل چهار چوبی افقی به صورت کاملاً کشیده قرار می گرفت و نخهای پوداز لابه لای نخ های تار عبور داده می شد.

که به علت طول محدود چهارچوب و نخ های تار پارچه بافته شده نیز دارای طول محدو.دی بود.

در قرون بعدی نخهای تار بر روی غلتک نخ تار پیچیده می شد و در داخل دستگاه بافندگی دستی قرار داده می شد و نخهای تار بعد از باز شدن به صورت افقی در می آید و در این حالت بافته می شد و سپس پارچه تولیدی بر روی غلتک پارچه پیچیده می شد.

اولین تحول در راه تکنیکی شدن دستگاه های بافندگی در سال 1733 میلادی توسط شخصی به نام جان کی ایجاد شد، ولی با اختراع پرتاب ماکوی سریع سبب سریع تر شدن بافندگی شد.

گرچه این اختراع تولید دستگاههای بافندگی را به مقدار کمی افزایش داد، ولی باعث گردید تا راه جدیدی برای اختراعات بعدی گشوده شود.

در سال 1785 میلادی ادمونت کاوت رایت موفق به اختراع یک دستگاه مکانیکی بافندگی شد.

در اوایل سال 1800 میلادی شارل ماری ژاکارد موفق به اختراع دستگاه تشکیل دهنده گردید.

در ماشین ها ی بافندگی، عملیاتی مانند؛ دفتین زدن، پودگذاری، تشکیل دهنده و غیره مکانیکی بود، ولی تعویض ماسوره دستی بود و یا به محض پاره شدن تار کارگر باید دستگاه را متوقف می کرد.

این مسائل باعث پایین آمدن راندمان و همچنین پایین آمدن کیفیت پارچه می گردید.

این مسائل سبب شد تا ماشین ها ی بافندگی به مکانیزه هایی مجهز شوند که عملیات فوق را به صورت اتوماتیک انجام دهند.

در زمان تبدیل ماشین ها ی بافندگی اتوماتیک راههای دیگری نیز برای بالا بردن تولید ماشین بافندگی باز شد، به طوری که مهمترین عامل محدود کننده سرعت ماشین بافندگی وجود ماسوره نخ بود.

در داخل جسم پودگذار(ماکو) و در نتیجه زیاد بودن جرم جسم پرتاب شونده بود.

به این دلیل روشهایی از اوایل قرن بیستم برای طریق پودگذاری جدید پیشنهاد شد.

در سال 1866 باکستون و شرمن ایده ای را به ثبت رساندند که بر اساس آن یک گیره سوزنی به داخل دهنه رفته و نخ و پود را از سمت دیگر به داخل دهنه می کشید.

در سال 1871 شخصی به نام ویلیام جی در آمریکا سیستمی را به ثبت رساند که بر اساس آن دو گیره سوزنی عمل پودگذاری را انجام می داد؛ یک سوزن نخ پود را وارد دهنه می کرد و در وسط دهنه سوزن دیگر نخ پود را گرفته و از دهانه خارج می کرد
در سال 1905 دانیل مونسون استون سیستمی را عرضه کرد که در آن عمل پودگذاری توسط ماکویی انجام می گرفت که در دو سر آن گیره وجود داشت و متناوباً پود را از طرفین وارد دستگاه می کرد.

در سال 1911 کارل پاستور در آلمان امتیاز یک سیستم ماکوی گیره ای را به دست آورد.

در سال 1914 جی- سیبروز اولین روش پودگذاری به وسیله هوا را به ثبت رساند.

در سال 1922 برای اولین بار کار وانتین و یوهان کابر در آلمان موفق شدند که ایده یک روش جدید بافندگی به وسیله ساختن یک ماشین گیره ای را جامه عمل به پوشانند.

در سال 1924 مهندسی به نام ردولف روسمن شروع به طرح یک روش جدید پودگذاری کرد که ماشین بافندگی سولوز امروزی نتیجه کار آن است.

در سال 1949 اولین ماشین بافندگی با جت آب توسط ولادمیر اسواتی در چک اسلواکی ساخته شد.

در سال 1995 ایده دیگری در زمینه ساخت ماشین بافندگی که در یک زمان بتواند چندین پود را در چندین دهنه به طور همزمان قرار دهد ارائه گردید که بر اساس آن تعدادی ماشین بافندگی ساخته شد و بالاخره اینکه جدیدترین ایده ای که بر اساس تشکیل دهنه موجی ارائه شد، از رودلف روسمن است که در ماشین های جدید توربو _ تی _ و_ ار کارخانه برقی به کار رفته است.

اما نکته قابل توجه در تمام این ماشین ها این است که در تمام آنها از قدیمیترین دستگاه یعنی یک چوب افقی تا دستگاههای پیشرفته امروزی باید 5 عمل اصلی صورت گیرد که عبارتند از: 1- باز شدن نخ تار 2- تشکیل دهنه 3- قرار دادن نخ پئد داخل دهنه 4- دفتین زدن 5- پیچیدن پارچه تولیدی به طور کلی امروزه عامل محدود کننده سرعت ماشینهای بافندگی چگونگی پودگذاری است و تمام تلاش دانشمندان و مهندسین اختراع روشی است که بتوان سرعت پودگذاری را افزایش داد.

بنابراین امروزه ماشین های بافندگی را می توان بر اساس روش پودگذاری تقسیم بندی کرد: 1- ماشین ها ی بافندگی با سیستم پودگذاری معمولی: که خود به دو دسته ماشین های بافندگی معمولی و اتوماتیک تقسیم می شوند.

2- ماشین های بافندگی با سیستم پودگذاری غیرمعمولی: این ماشینها خود به چند دسته تقسیم می شوند: الف) ماشین های بافندگی که در آنها عمل پودگذاری توسط یک جسم پرتاب شونده انجام می شود.

ب) ماشین های بافندگی که در آنها عمل پودگذاری به طور مثبت انجام می گیرد.

3- ماشین های بافندگی بدون ماکو که دارای مزایای زیر هستند: الف)کم شدن جرم جسم پرتاب شونده به علت کوچک بودن آن که همچنین سبب کم شدن ارتفاع دهنه شده که این عمل باعث زیاد شدن سرعت عمل دستگاه می شود.

ب) انرژی مورد نیاز جهت به حرکت درآوردن ماشین بافندگی با توجه به توان پودگذاری مساوی کمتر می باشد.

ج) استهلاک اجزاء ماشین مثل مضراب چوب، مضراب ماکو و ماسوره وجود ندارد و دیگر نیازی به ماسوره پیچی و ماسوره تمیزکنی نیست.

ماشین های بافندگی بدون ماکو پودگذاری در آنها به وسیله دو گیره انجام می شود.

در این روش دو گیره برای پودگذاری همزمان عمل می کند.

در هر سمت ماشین یک میله گیره یا یک تسمه گیره وجود دارد که طول هر یک کمی بزرگتر از نصف شانه بافندگی ماشین است.

یکی از گیره ها، گیره آورنده و دیگری گیره برنده است و هر دو همزمان به داخل دهنه وارد می شود و در وسط دهنه به یکدیگر می رسند.

در این نوع ماشینها انتقال نخ پود به داخل دهنه به دو روش انجام می شود که روش داووس و روش کابر ماشینهای سولزر مارخانه یزد تترون به روش داووس عمل می کنند.

این روش توسط دیموند داووس طی یک کار تحقیقاتی نه ساله اختراع شد و در سال 1993 حدود بیست ماشین با عرض شانه نود سانتیمتر شروع به کار کرد.

روش پودگذاری دراین ماشینها به این طریق است که: 1- گیره آورنده که در سمت بوبین قرار دارد و ابتدای نخ پود را می گیرد و وارد دهنه می شود.

2- همزمان با آن این گیره برنده نیز وارد دهنه می شود.

3- هر دوگیره به وسط دهنه رسیده و ابتدای نخ پود توسط گیره برنده گرفته می شود و دفتین به لبه پارچه کوبیده می شود.

از خصوصیات این روش این است که چون سرعت باز شدن نخ کمتر از روش کابلر است می توان برای بافندگی از نخهای فیلامنت و ابریشم طبیعی استفاده کرد و همچنین مکانیزم مراقبت نخ پود در خارج دهنه است.

به همین دلیل بهتر است در دسترس قرار گیرد.

2-2- اجزاء یک دستگاه بافندگی بافندگی تکنیکی است که توسط آن می توان یک سطح بافته شده ایجاد کرد سطح بافته شده عبارتست از سطحی که از بافت رفتن حداقل دو دسته نخ عمود بر هم تشکیل شده باشد.

نخست دسته اول که در جهت طولی پارچه قرار دارد تار و نخ دسته دوم که عرضی پارچه قرار می گیرد پود نامیده می شود.

در پارچه بافته شده باید این دسته نخ کاملاً بر هم عمود باشند.

پارچه توسط ماشین بافندگی بافته می شود.

برای انجام این منظور نخ دسته اول یعنی تار بر روی غلتک نخ تار و نخ دسته دوم بر روی ماسوره نخ پود پیچیده می شود و هر دو دسته نخ را ماشین بافندگی قرار می گیرد.

ماشین بافندگی از مکانیزم و اجزاء مختلفی ساخته شده است.

1- غلتک نخ تار: نخ تار بر روی غلتک نخ تار پیچیده در پشت ماشین بافندگی قرار می گیرد.

نخهای تار از روی این غلتک باز شده و به سمت بالا کشیده می شود.

2- نخ تار: نخهای تار به موازات یکدیگر از روی پل نخ تار عبور می کند و بدین ترتیب جهت آنها تغییر پیدا کرده و در سطح ماشین قرار می گیرد.

3- میله های تقسیم کننده: نخهای تار بتناوب از زیر و یا از روی میله های تقسیم کننده عبور می کند.

4- ورد: نخهای تار از داخل میل میلکهای (5) آویخته شده از وردها ، عبور می کند.

5- غلتک ورد: وردها از قسمت فوقانی بر روی غلتک ورد آویخته می شود.

6- ماکو و ماسوره: نخ پود که برروی ماسوره پیچیده شده است در داخل ماکو قرار می گیرد.

7- شانه بافندگی: نخهای تار به تعداد مساوی از داخل دندانه های شانه عبور داده می شود.

شانه وظیفه دارد که نخهای تار را به طور مساوی و یکنواخت در عرص پارچه تقسیم کرده و نخ پودی که در داخل دهنه قرار می گیرد به لبه پارچه متصل کند.

9- دفتین 10- کف دفتین 11- پل پارچه 12- غلتک پارچه در شکل، جانبی مسیر نخ تار و اجزاء مختلف یک دستگاه ماشین بافندگی نشان داده شده است، در این شکل دیده می شود که پارچه پس از بافته شدن از روی پل پارچه عبور می کند و توسط غلتک کشیدن پارچه (13) کشیده شده و سپس به دور غلتک پارچه (14) پیچیده می شود.

شکل 2-1 نمای کلی یک دستگاه بافندگی 2-3-کنارگیر پارچه به علت برگشتن ماکو به سمت اول پس از هر بار پودگذاری و بافت نخ پود با نخهای تار کناری کناره پارچه بافته می شود.

به منظور جلوگیری از پاره شدن و صدمه دیدن نخهای تار کناره هنگام دفتین زدن از کناره گیر استفاده می شود.

کناره گیر وظیفه دارد که عرض پارچه را در نزدیکی لبه پارچه ثابت نگه دارد.

بیشتر کناره گیرها از نوع استوانه ای سوزنی است.

در هر کناره پارچه یک کناره گیر قرار دارد.

به طریقی که پارچه توسط قاب کناره گیر بر روی سوزنهای آن بداخل پارچه فرو می رود و در نتیجه عرض پارچه را ثابت نگه می دارد شکل 2-2 نمای کنارگیر سوزنی کناره گیرها باید بطریقی تنظیم شوند که هنگام کوبیدن نخ پود درست در جلوی شانه قرار گیرد.

کناره گیرها تحت تأثیر نیروی فنر قرار دارد و اگر ماکو بین شانه و کناره گیر گیر کند، کناره گیر به جلو حرکت کرده و از هرگونه آسیب جلوگیری می کند.

2-4- ورد ماشین بافندگی یکی از قدیمیترین اجزاء ماشین بافندگی که عمر آن به دستگاه بافندگی دستی اولیه می رسد ورد ماشین بافندگی است.

وردها دارای میل میلک ها هستند و نخهای تار از داخل میل میلکها عبور می کند.

وردها با بالا و پائین آوردن نخهای تار دهنه کار ایجاد می کنند تا ماکو بتواند نخ پود را از داخل آن عبور دهد.

ورد از دو قسمت اصلی قاب و ریل میل میلک ها تشکیل شده است.

قاب ورد معمولاً از چوب و یا از فنر سبک مانند آلومینیوم ساخته می شود.

شکل 2-3 ورد ماشین بافندگی 2-5- میل میلک میل میلک ها، میله های نازکی هستند که در وسط دارای چشمک بوده و نخ تار را از داخل آن عبور می کند.

به طور کلی دو نوع میل میلک وجود دارد، اول میل میلک میله ای و دوم میل میلک تسمه ای.

شکل 2-4 میل میلک های ماشین بافندگی میل میلک های تسمه ای امروزه بیش از میل میلک های میله ای مورد استفاده قرار می گیرد زیرا میل میلک های تسمه ای دارای این مزیت هستند که در تراکم زیاد، دهنه بهتر و یکنواخت تر تشکیل می شود.

مزیت این میل میلک ها بدین طریق افزایش می یابد که چشمک مربوطه حدود 10 میلیمتر بالاتر از نقطه میانی میل میلک قرار می گیرد.

بدین ترتیب قسمت زیری میل میلک سنگین تر شده، سبب می شود که همیشه میل میلک ها به طور قائم قرار گیرد.

برای این منظور می توان از میل میلک های فولادی ضد زنگ نیز استفاده کرد ولی باید توجه داشت که قیمت آنها بمراتب بالاتر از میل میلک های معمولی است.

میل میلک های مورد استفاده در ژاکارد در یک سمت دارای شیاری است که وزنه به آن آویخته می شود و در سمت دیگر طناب ماشین ژاکارد به آن متصل می گردد.

2-6- لامل و دنده شانه ای لاملها تسمه نازک و باریکی هستند که دارای چشمک عبور نخ تار و یک شیار باریک به منظور قرار گرفتن بر روی دنده شانه ای مکانیزم مراقب نخ تار می باشند.

لامها معمولاً از بهترین نوع فولاد ساخته می شود دنده شانه ها که از داخل لامها عبور می کند نیز باید از فولاد بسیار خوب ساخته شود و همچنین نباید خمیدگی داشته باشد.

دنده شانه ها یک قطعه و یک پارچه ساخته می شود و دندانه های آن نیز فرز می شود.

لامها و دنده شانه ها باید ضد زنگ باشد و علاوه بر این باید به دنده شانه ها آب نیکل داده شود.

تعداد دندانه های دنده شانه ای بستگی به تعداد لامهای مورد استفاده دارد.

همچنین نمره نخ تار مصرفی نیز تعیین کننده این دندانه ها است.

به طور کلی می توان گفت که اگر دندانه ها کم باشد همیشه این خطر وجود دارد که پس از پاره شدن نخ تار، لامل مربوطه بجای افتادن در داخل شیار بر روی دندانه ها قرار گیرد.

2-7- غلتک نخ تار غلتک نخ تار در قدیم بیشتر از چوب استوانه ای شکل ساخته می شد که در دو طرف آن دو صفحه مدور قرار داشت.

غلتکهای جدید، از استوانه ای فلزی سبک ساخته می شود و صفحه های طرفین آن از چدن و یا فولاد و یا فلزات سبک است.

شکل 2-5 نمای سیر حرکت نخ و تشکیل پارچه مهمترین نکته ای که باید در مورد غلتکهای نخ تار در نظر داشت این است که صفحات جانبی آن باید کاملاً قائم بر روی غلتک سوار شود.

زیرا در غیر اینصورت هنگام باز شدن، نخ های تار به لبه صفحات برخورد کرده و به علت تغییرات کشش باعث پارگی نخهای کناره و یا بد بافته شدن کناره می شود.

همچنین ممکن است که تغییرات کشش باعث بیرون پریدن ماکو شود.

2-8- پل نخ تار نخهای تار پس از باز شدن از روی غلتک تار 1 از روی پل نخ تار 2 عبور می کند و در نتیجه از حالت عمودی به حالت افقی در می آید پل نخ تار معمولاً از یک استوانه و یا نیم استوانه تشکیل می شود که در پشت ماشین بافندگی در امتداد عرض آن قرار می گیرد.

2-9- میله های تقسیم کننده نخهای تار میله های تقسیم کننده نخهای تار از دستگاههای بافندگی دستی گرفته شده است.

بر روی این دستگاهها میله های تقسیم کننده ترتیب نخهای تار را حفظ می کند تا هنگام پارگی یک نخ تار بتوان به سادگی آن را پیدا نمود.

این میله ها امروزه در خیلی از ماشین ها بکار می رود.

یکی از دلایل به کار بردن آنها همان بدست آوردن ترتیب مشخصی برای نخ کشی است.

دلیل دیگر آن ازدیاد کششی است که در نخهای تار در دهنه پشت بوجود می آید که فقط در شرایط خاصی مورد نظر است.

مثلاً نخهائی که بسیار موئی هستند و بسختی از یکدیگر جدا می شوند حال چنانچه کشش دهنده پشت کم باشد این گره ها بسختی باز می شود.

یک چنین حالتی در مورد نخهای تار آهار شده نیز بروز می دهد.

زیرا آهار، بعضی از نخهای مجاور را بیکدیگر می چسباند و قبل از رسیدن نخهای تار به لامها باید این اتصال از بین برود.

البته باید توجه داشت که نخهای تاری که موشی نیستند و یا آهار ندارند نیز احتیاج به میله های تقسیم کننده دارند.

به طور مثال برای بافتن نخهای فیلامینت که در مقابل اصطکاک مکانیکی بسیار حساس هستند میله هیا تقسیم کننده از بهم سائیده شدن نخهای تار جلوگیری می کند.

گفته شد که میله های تقسیم کننده در دهنه پشت بطریقی قرار می گیرد که نخهای تار به صورت ضربدر از زیر و روی میله های تقسیم کننده عبور می کند.

2-10- پل پارچه پل پارچه معمولاً یک نیم استوانه است که در جلوی ماشین بافندگی قرا ردارد.

پارچه پس از بافته شدن از روی این پل عبور می کند و به سمت غلتک کشیدن پارچه (2) هدایت می شود.

پل پارچه علاوه بر تغییر جهت دادن پارچه ایجاد کشش نیز می کند.

غلتک کشیدن پارچه (غلتک خاردار – غلتک سمباده ای) غلتک کشیدن پارچه در مکانیزم پیچیدن پارچه وجود دارد.

پارچه پس از عبور از روی پل پارچه از بین غلتکهای راهنما و غلتک کشیدن پارچه عبور می کند در اثر وجود غلتکهای راهنما پارچه با غلتک کشیدن تماس پیدا می کند و در نتیجه خارهای آن و یا سطح زیر آن پارچه را به خود می گیرد و یا چرخیدن غلتک، پارچه کشیده می شود.

2-11- غلتک پیچیدن پارچه غلتک پیچیدن پارچه استوانه ای است که در دو سر آن محور غلتک قرار دارد و بر روی دو تکیه گاه سوار می شود.

یک نیروی فنر، غلتک پیچیدن پارچه را به غلتک کشیدن پارچه فشار می دهد و اصطکاک لازم را به وجود می آورد.

در اثر این اصطکاک و یا چرخیدن غلتک کشیدن پارچه، غلتک پیچیدن پارچه می چرخد و پارچه ای را که توسط غلتک کشیدن تغذیه می شود بدور خود می پیچاند.

چون سرعت خطی محیط این غلتک ثابت است در نتیجه با بزرگ شدن قطر آن مقدار پیچیدن پارچه توسط یک غلتک انجام می شود.

یک چنین مکانیزم هایی باید دارای مکانیزم کنترل قطر غلتک و یا کلاج اصطکاکی باشد، تا با بزرگ شدن قطر آن مقدار پیچیدن پارچه ثابت بماند.

شکل 2-6 غلطک پیچیدن پارچه 2-12- دفتین زدن در ماشین های بافندگی سولرز در ماشینهای بافندگی سولرز بدون ماکو شاید اصطلاح دفتین زدن کاملاً صحیح نباشد زیرا دفتین به معنی قطعه ای از ماشین بافندگی که شامل جعبه ماکو و میز ماکو وجود ندارد.

مکانیزم پرتاب پروژکتایل و مکانیزم دریافت کننده آن به دفیتن متصل نیست و بر روی ماشین بافندگی ثابت است.

در حقیقت دفتین از قطعه ای تشکیل شده است که وظیفه دارد شانه را به جلو حرکت دهد.

در ماشین های بافندگی سولرز دفتین حامل راهنمای پروژکتایل می باشد.

دفتین در موقع پرواز پروژکتایل در نقطه مرگ عقب در سکون بسر می برد.

در نتیجه راهنمای پروژکتایل بین مکانیزم پرتاب و مکانیزم دریافت کننده واقع می شود.

در ماشین های بافندگی هنگام پرواز پروژکتایل نیروهای بسیار کمی بر پروژکتایل اثر می کند.

نیروهای مؤثر بر پروژکتایل نیروی پرتاب و کشش نخ بوده است.

پروژکتایل در حین پرواز با نخهای تار و با شانه هیچگونه تماسی ندارد و تماس آن فقط با راهنمای پروژکتایل است.

به علت فرم خاص راهنما و پروژکتایل اصطکاک این دو کم است فقط 5/3 درصد از انرژی به مکانیزم پرتاب پروژکتایل داده می شود صرف از بین بردن اصطکاک راهنمای پروژکتایل کشش می گردد.

راهنمای پروژکتایل چنگک شکل ساخته شده است و هنگامیکه شانه و راهنما بجلو می رود نخ پود از میان راهنما خارج می شود راهنما از لابلای نخهای تار به زیر پارچه رفته و در نتیجه شاید می تواند نخ پود را به لبه پارچه بکوبد.

بدون آنکه راهنما مانع این عمل شود و برای خارج کردن راهنما از مسیر کوبیدن شانه مکانیزم مجزائی وجود ندارد.

بلکه این عمل به علت ساختمان خاص دفتین و نوع قرار گرفتن راهنما بر روی آن انجام می شود.

حرکت دفتین از یک جفت بادامک هم محور گرفته می شود هر یک از بادامک ها دارای یک پیرو هستن و دو پیرو در دو انتهای یک اهرم زاویه ای نصب شده است.

اهرم زاویه ای به قطعه دفتین متصل است.

طراحی مکانیزم بطریقی است که حرکت دفتین به جلو عقب بطریقه مثبت انجام می شود.

دفتین 255 درجه از دو رمحور اصلی در نقطه مرگ به عقب بر می برد.

زاویه مورد نیاز برا یحرکت دفتین تا نقطه مرگ جلو 5/52 درجه است و زمان برگشت به نقطه مرگ نیز 2/52 درجه می باشد.

سرعت سریع دفتین زدن که فقط 25/1 ثانیه طول می کشد و در ماشینهای بافندگی معمولی غیر قابل تصور است زیرا در این صورت با توجه به جرم دفتین در ماشینهای بافندگی با ماکو نیروی جنبشی دفتین بسیار زیاد است.

مکانیزم حرکت دفتین که شامل بادامک، پیروه او قطعات رابط است درماشینهای بافندگی کم عرض در دو سمت ماشین قرار دارند و در ماشینهای بافندگی عریض یک و یا چند مکانیزم دیگر نیز در وسط ماشین وجود دارد.

برای کم کردن نیروهای مؤثر هنگام شتاب دادن و ترمز کردن دفتین حرکت آن باید همانند حرکت پرتاب پروژکتایل پارابولیک باشد.

علاوه بر این لازم است که بادامک های حرکت دفتین بطریقی ساختهش ود که اط ضربه های ناگهانی جلوگیری کند.

یکی از طرق کنترل عمل دفتین زدن در ماشین های بافندگی بدون ماکو استفاده از یک بادامک اضافی است.

مکانیزم دفتین با استفاده از یک بادامک اضافی در ماشین سولرز دیده می شود.

در این ماشین با قرار دادن جعبه های ماکو و سایر قسمت های پرتاب پروژکتایل خارج از دفتین و جرم آن بمقدار قابل ملاحظه ای تقلیل یافته است بعبارت دیگر حدود 30 درصد کمتر از یک ماشین بافندگی با ماکو است.

بدین ترتیب می توان شتاب دفتین زدن را که تابعی از دور ماشین و طرح بادامک آن است بدون بوجود آمدن اشکالات مکانیکی زیاد کرد.

2-13- تنظیم ماشین سولرز تنظیم های مختلف در ماشین بافندگی سولرز همانند تنظیم ماشین بافندگی با ماکو بر اساس دیاگرام هماهنگی عملیات انجام می شود.

با اینت تفاوت که در ماشین های بافندگی با ماکو ابتدا لحظه تشکیل دهنه نسبت به لحظه دفتین زدن تنظیم می شود و سپس لحظه پرتاب ماکو نسبت به لحظه تشکیل دهنه تنظیم می گردد.

در حالیکه در ماشین های بافندگی سولرز بعلت آنکه دفتین در تمام مدت پرواز پروژکتایل نسبت بع لحظه سکون دفتین تنظیم می شود.

ماشین های بافندگی سولرز نسبت به لحظه پرتاب پروژکتایل در سه نوع ساخته می شود.

105 درجه، 125 درجه و 140 درجه .

امروزه ماشین های بافندگی سولرز با لحظه پرتاب 140 درجه ساخته نمی شود لحظه پرتاب 105 درجه برای کلیه ماشینهای بافندگی سولرز یک رنگ و با عرض های مختلف در نظر گرفته شده است.

لحظه پرتاب 125 درجه برای ماشین های بافندگی چهار رنگ در نظر گرفته شده است.

لحظه پرتاب پروژکتایل بوسیله عددی که مربوط به زاویه مروبطه از محور اصلی است مشخص شده و بر روی تابلوی مشخصات ماشین نوشته می شود.

به طور مثال اگر در این تابلو نوشته شده باشد 10 E 105 ES 160، 105 مشخص کننده لحظه پرتاب پروژکتایل در این ماشین بخصوص است.

2-14- طرز تشکیل پارچه در ماشین بافندگی سولرز یک سیکل کامل پودگذاری نشان داده شده است.

پروژکتایل، در جهت فلش به محل پرتاب می آید.

بازکننده گیره پروژکتایل گیره را باز می کند و آورنده نخ پود 2 ابتدای نخ پود را به داخل گیره پروژکتایل هدایت می کند.

پروژکتایل نخ پود را از داخل دهانه عبور می دهد و همزمان کشش دهنده نخ پود 3 به بالا می آید و ترمز 4 نخ پود را آزاد می کند.

این حرکات به طریقی تنظیم شده اند که هنگام پرتاب پروژکتایل، کشش وارد به نخ پود ناگهانی باشد.

پروژکتایل در سمت مکانیزم دریافت کننده در محلی که باید بر روی زنجیره نقاله قرار گیرد آورده می شود و همزمان کشش دهنده نخ پود به پائین می آید و نخ پود را به مقدار کمی می کشد.

همچنین آورنده نخ پود به سمت کناره پارچه می آید.

آورنده نخ پود بسته می شود و نخ پود توسط آن گرفته می شود.

گیره کناری 5 دو سمت نخ پود را در دو کناره پارچه می گیرد.

یک سمت نخ پود توسط قیچی 6 بریده می شود و پروژکتایل ابتدای نخ پود را آزاد کرده، به پائین و بر روی زنجیر نقاله قرار می گیرد.

شانه نخ پود را که توسط گیره های کناری نگه داشته شده به لب پارچه می ک.بد.

پروژکتایل خارج از دهنه و توسط زنجیر نقاله به مست دیگر آورده می شود.

همزمان با عقب رفتن آورنده نخ پود، کشش دهنده نخ پود، کشش دهنده نخ پود مقدار بیشتری به سمت پایین می آید و پروژکتایل دیگری به محل پرتاب آورده می شود.

دهنه جدید تشکیل می شود و مکانیزم تشکیل کناره انتهای نخ پود را به داخل دهنه جدید وارد می کند.

ترمز نخ پود 4 در مراحل مختلف پود گذاری با نیروهای مختلف ترمز (زیاد، متوسط، کم) عمل می کند.

این نیرو بستگی به کشش نخ پود در هر لحظه دارد و با تعییرات آن تغییر می کند.

به طور مثال در پروژکتایل به مقدار کم به سمت کناره پارچه می آید، نیروی ترمز باید به منظور جلوگیری از باز شدن نخ پود از روی بوبین (هنگام پایین آمدن کشش دهنده 3) کاملاً زیاد می شود.

کناره پارچه در ماشین های بافندگی سولرز یک کناره برگردان است.

این کناره به این صورت تشکیل می شود که انتهای هر نخ پود در داخل دهانه بعدی قرار می گیرد.

ماشین های بافندگی بدون ماکو، و به طور کلی با مسئله تشکیل کناره رو به رو هستند.

چون در این ماشین ها بسته نخ پود در خارج از دهنه قرار دارد و همراه با جسم پود گذار به داخل دهنه وارد نمی شود، و باید بعد از هر بار پود گذاری نخ پود را از بوبین قیچی کرد و سپس به طریقی ، یک کناره در هر سمت پارچه بوجود آورد.

معمولی ترین روش ها برای تشکیل کناره در ماشین های بافندگی بدون ماکو استفاده از طرح گاز یا کناره برگردان است.

ماشین های بافندگی سولرز معمولاً از یک کناره برگردان استفاده می شود.

این نوع کناره در سال های اول کار این ماشین مشکلاتی در قسمت های تکمیل پارچه بوجود می آورد اما به مرور زمان این مسائل کمتر شد و در پاره ای از موارد نیز به طور کلی از بین رفت، یکی از این مشکلات این است که تراکم پودی کناره برگردان دو برابر تراکم پودی خود پارچه و ضخیم تر از معمول است و این اشکال در مورد پارچه هایی که دارای تراکم پودی زیاد هستند بیشتر به چشم می خورد برای رفع این اشکال معمولاً تراکم کناری را کمتر کرده نخ های تار را نیز ظریفتر انتخاب می کنند.

مزیت کناره برگردان نسبت به کناره گاز استحکام خوب این کناره است، در حالیکه مزیت کناره گاز نسبت به کناره برگردان در این است که تراکم پودی و تاری پارچه تا آخرین نخ تار کناره یکی است اما این نوع کنارع دارای این عیب است که انتهای نخ های پود به مقدار کمی از کناره پارچه بیرون می آید.