بی‌تردید آنچه که در تحلیل انقلاب اسلامی باید بدان توجه خاص مبذول داشت این است که چه تفاوتهایی بین انقلاب اسلامی با قیامهای سده اخیر ایران مانند نهضت مشروطه و یا نهضت جنگل وجود داشت که توانست آن را هر روز قدرتمندتر و بر معادلات بین‌المللی اثر گذارتر کرده و همچنین توانست به مثابه یک قدرت ایدئولوژیکی سایه سنگین خود را بر ظلم جهانی بگسترداند. و یا چرا علیرغم برخورداری قیامهای گذشته ایران از رهبران روحانی و مکتبی، آنها نتوانستند به ابعاد شایسته یک انقلاب دینی و ایدئولوژیک دست یابند؟ البته عوامل متعددی را در این زمینه می‌توان برشمرد، اما عدم آگاهی برخی از رهبران از چگونگی رهبری قیام و عدم توجه به موازین الهی و به طبع آن، دلسردی مردم در ادامه قیام، نفوذ دشمنان در کادر رهبری و به دنبال آن نومیدی مردمی، عدم وجود نهاد قانونی برای پاسداری از کیان و قوانین اسلامی کشور از جمله مواردی است که در نگاه اول می‌توان بدانها اشاره کرد. بر کسی پوشیده نیست که شاخصه اصلی پدیده انقلاب اسلامی برخورداری از رهبری بزرگ با منزلتی جهانی بود که با ملتی مصمم در برابر تهدیدهای روزافزون (به ویژه در بعد بین‌المللی) ایستادگی کرد و در عین حال به تبیین و ترویج انقلابی همت گمارد که وقوع آن خارج از تصور اندیشمندان و سیاستمداران حاکم بر جهان بود. و این پدیده خدامحور، چه در پیدایش و چه در نوع تعامل یا تقابل، با بقیه انقلابها تفاوت‌های بنیادی داشت. رهبری انقلاب، مردم را هشیار ساخت که از تفرقه دوری کنند تا به سرنوشت نهضت‌های گذشته دچار نگردند، دوست و دشمن خود را بشناسند تا سلامت و موفقیت نظام را تضمین کنند، نهادهای مردمی را شکل دهند تا حامی کیان قوانین اسلامی و انقلاب و کشور باشند، رویدادهای اجتماعی را رقم بزنند و...با نهادینه شدن شعارهای انقلاب، پشتوانه عظیمی در داخل و حتی خارج از کشور متوجه ایران شد. دشمنان نیز که به ذات انقلاب اسلامی یعنی سازش‌ناپذیری در روند حرکت خود پی برده و فهمیده بودند که این انقلاب در پی مبارزه جدی و دائمی با منافع نامشروع آنهاست، بر آن شدند تا علاوه بر تهاجم سیاسی و تبلیغاتی، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را نیز راه بیندازند تا با تضعیف کشورمان راه شکست انقلاب و نظام اسلامی و مردمی ایران را نیز هموار نمایند.با شروع جنگ تحمیلی، حفظ استقلال، امنیت، تمامیت ارضی و بقای ساختار سیاسی و... مورد توجه جدی قرار گرفت. نهادهای خودجوش نیز پای به عرصه حفظ تمامیت ارضی و استقلال گذاشتند و رفته رفته مقاومت شکل گرفت و در نهایت نیز به یک پیروزی در عرصه بین‌المللی بدل شد. جنگ تحمیلی از معدود وقایع پس از انقلاب اسلامی بود که از رهبری و پشتیبانی مستقیم حضرت امام(ره) برخوردار بود. نظارت مستقیم بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران باعث قوت قلب و اعتماد روزافزون شد. و این اعتماد زمینه‌ساز حرکت‌های دفاعی در دوره جنگ و در عصر فرهنگی پس از دفاع شد. پس از پایان جنگ و دفاع مقدس، عرصه برای وقایع‌نگاری رشادت‌ها، فداکاریها و حماسه‌های دوران جنگ توسط اصحاب فرهنگ، اهل قلم و هنرمندان عرصه دفاع مقدس آغاز شد که هر کدام در جاویدان نگهداشتن آن دوران نقش عمده‌ای را برعهده داشتند.با شروع فعالیت موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره) گروه جنگ و جهاد در اواخر سال 1368 در این موسسه تشکیل و با همت بلند سید شهیدان اهل قلم شهید سیدمرتضی آوینی به کار پرداخت. گروه جنگ و جهاد موسسه اساس تلاش خود را بر سه پایه بنا نهاد:1- جمع‌آوری عناصر مورد نیاز گروه، 2- تبیین مبانی مبارزاتی و دفاعی حضرت امام بدون پیشداوری یا طرح قبلی، 3- مطابقت مفهومی موضوع جنگ و دفاع با سایر موضوعات فرایض و اعتقادات دینی و عملی.توجه خاص شهید آوینی به گروه جنگ و جهاد مؤ‌سسه نشر امام(ره) در کنار دیگر فعالیتهای ایشان از جمله روایت فتح، سراب و... از آن مجموعه‌ای پویا و تخصصی ساخت که توانست با گذشت بیش از دوازده سال از شهادت ایشان، گامی بزرگ در جهت جمع‌آوری، طبقه‌بندی و ارائه نظرات، پیامها و سخنرانی‌های حضرت امام در هشت سال دفاع مقدس بردارد. خوشبختانه امروز مؤ‌سسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام (ره) در سایه همت یاران شهید مرتضی آوینی توانست با چاپ و انتشار شش کتاب از این مجموعه گامی بلند در جهت انتقال مبانی اندیشه امام راحل در دفاع مقدس برای نسل دوم و سوم انقلاب بردارد. کتب بسیج از دیدگاه امام، جنگ و دفاع، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ارتش از دیدگاه امام، قوای مسلح و دفاع مقدس از این مجموعه محسوب می‌شوند.
اطلاعات - صفحه : 10 - تاریخ :07/07/1384