دانلود تحقیق گورخر ایرانی

گورخر ایرانی

گورخر آسیایی (Equus hemionus) پستاندار بزرگی متعلق به اسب سانان و بومی بیابانهای سوریه ، ایران ، هند وتبت است.

به این حیوان خر وحشی آسیایی نیز می گویند.مثل اکثر حیوانات بزرگ تیره چرندگان تعداد آن بعلت شکار و از بین رفتن محل سکونتشان کاهش یافته است.و از شش زیر گونه یکی کاملا از بین رفته و دو زیر گونه نیز در صورت بی توجهی تا مدتی دیگر نابود خواهد شد.که یکی از این گونه ها گورخر ایرانی است.

کیانگ یک گونه تبتی است که عموما به شاخه دیگری نسبت داده می شود هر چند به عنوان زیر گونه ای از گورخر آسیایی طبقه بندی شده است.

گورخر آسیایی از الاغ کمی بزرگتر است، در حدود 290 کیلو وزن داشته و طول بدن و سر حدودا 2.1 متر است و نسبت به الاغ شباهت بیشتری به اسب دارد.

آنها نسبت به اسب پاهای کوتاهتری دارند و رنگشان نسبت به فصل تغییر می کند.

در تابستان رنگشان قهوه ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه ای مایل به زرد است و بر پشتشان نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده قرار دارد.

از گورخر آسیایی در سومر باستان برای کشیدن ارابه استفاده می کردند.

گونه های مختلف:
- خر وحشی مغولی: آسیب پذیر
- خر وحشی هندی: در معرض خطر
- Gobi kulan : آسیب پذیر
- Kulan : شدیدا در معرض خطر
- خر وحشی ایرانی: شدیدا در معرض خطر
- خر وحشی سوری : در سال 1927 منقرض شده است


با نژادهای گربه بیشتر آشنا شویم
گربه حیوانات فروتنی هستد که خودشان را بعنوان یک همدم دوست داشتنی در محیط خانه سازگا کرده اند بر خلاف سگها اختلاف زیادی در اندازه و بزرگی نشان نمی دهند و دارای نظم زیادی هستند .

آنها حیوانات کوچکی بوده به شدت به تمیزی خود و محیطشان هستند .

زمان زیادی را صرف شستن و آراستن پوشش خود صرف میکنند و حتی جهت دفع مزاج خود به یک جعبه کوچک در یک محل مشخص محدود مینمایند .

این مشخصات آنها را مونس خوبی برای هر کس در یک آارپاتمان کوچک مینماید .

با این وجود تمامی نژادهای گربه به منظور نگهداری در منزل مناسب نمی باشد .

و شما باید در انتخاب خود کمال دقت را نماید .

بعنوان مثال نژادهای مو بلند به رقم زیبایی و قانع بودنشان زمان قابل توجهی را صرف آراستن خود میکنند .

و نیاز به رسیدگی طولانی دارند .

اگر این عمل به طور مرتب و حد اقل چندین بار در روز تکرار نشود پوشش بدن آنها ژولیده می شود که سبب ناراحتی و اذیت گربه شده و همچنین هزینه داامپزشکی زیادی برای صاحب آن فراهم میکند .

در صورتی که در نژادهای مو کوتاه تنها به حد اقل رسیدگی و برای نیاز دارند ولی آنها نیز به نوعی دیگر سبب آزار احتمالی صاحب خود را فراهم میآورند .

.گه این مسئله در نژادهای برمه ای .

شرقی و سیامی صدق میکند و صداهای ناهنجار آنها چهره ای فراموش ناشدنی را در ذهن صاحبان آنها فراهم میآورد .

نژادهای روسی و کورات بعنوان نژادهای ساکت و آرام نگهداری میشوند و در صورتی که نژادهای رکس شیطان و موذی هستند .

نژادهای ترکیه ای با توجه به علاقه خاص به شنا در خانه های واجد استخر را ترجیح میدهند .

اما میتواند خودش را بایک تشت پر از آب هم سرگرم نمایند .

بخاطر داشته باشید گربه ها زندگی طولانی تا هجده سال یا بیشتر را داشته باشند اگر در انتخابتان اشتباه کرده باشید این مدت برایتان یک ابدیت طول خواهد کشید .

کلام آخر اینکه فقط به ظاهر گربه توجه نکنید و نیازهای درونی آنها را هم مد نظر بگیرید و سعی کنید انتخاب درستی داشته باشید تا شما و گربه تان با یک تطابق و هارمونی کامل سالهای متمادی زندگی خوشی کنار هم داشته باشد
ماهی یک مهره‌دار خونسرد و آبشش‌دار است که در دریا زندگی می‌کند.

ماهیها (با بیش از ۲۷۳۱۵ گونه) یک گروه نزدیک‌نیا (پارافیلتیک Paraphyletic) هستند و به سه گروه ماهیهای استخوانی (استیکتیس Osteichthyes)، با (۲۲۰۰۰ گونه)، ماهیهای غضروفی (کندریکتیس Chondrichthyes با بیش از ۸۰۰ گونه) و گروههای مختلف ماهیهای بدون آرواره (۷۵ گونه) از جمله ماهی‌های مکنده و دهان‌گِرد (hagfish) تقسیم می‌شوند.

ماهیها در اندازه‌های مختلف به چشم می‌خورند و طول آنها از ۴۵ فوت مثل کوسه نهنگی تا ۸ میلی متر مثل گوبی کوتوله (dwarf goby) متغییر می‌باشد.

جانوران آبزی دیگر همانند عروس دریایی و ماهی مرکب ماهیهای حقیقی نیستند.

برای نمونه برخی از ماهیان چون صخره‌های ناهنجار و برخی مانند کرمهای لولنده هستند.

بعضی تخت و مسطح چون کلوچه آردی و پاره‌ای مانند توپ هستند.

ماهیان همه گونه رنگی دارند.

یعنی همه رنگ‌های رنگین کمان.

بسیاری از ماهیان رنگهای روشن همچون رنگهای درخشان و روشن پرندگان.

سرخ تند زرد آبی و ارغوانی و صدها نمونه و گونه رنگ زیبا و دلربا و طرح‌های راه راه و خطوط شبیه توری یا نقطه چین دارند.

کوچک‌ترین ماهی پیگمی گابی فیلیپینی است که کمتر از ۱۳ میلیمتر در کمال رشد طول دارد.

بزرگ‌ترین ماهی شارک وال می‌باشد که در رشد کامل ۱۸ متر طول و ۱۴ تن وزن دارد.

این ماهی جانوران کوچک دریایی و گیاهان را می‌خورد و به طور کلی بی آزارتر از ماهیان دیگر نسبت به انسان است.

خطرناکترین ماهی تنها چند کیلوگرم وزن دارد.

سنگ ماهی که برآمدگی زهرداری دارد که می‌تواند با زهرش آدمی را در چند دقیقه بکشد.

ماهی‌ها تقریباٌ در همه آبها زندگی می‌کنند: در آبهای در نقطه یخ زدن قطب شمال و در رودها و جویبارهای بخارآلود جنگلهای استوایی و در جویبارهای خروشان کوهستانها و در آبهای رودهای آرام زیرزمینی.

برخی از ماهیان سفرها و مهاجرتهایی سرتاسری اقیانوسی می‌کنند.

ماهیان دیگر بیشتر زندگی خود را درون شنها و کف اقیانوسها می‌گذرانند.

بیشتر ماهیان هرگز اب را ترک نمی‌گویند.

اما برخی از ماهیان ممکن است ماهها در بستر خشک رودخانه زنده بمانند.

یک نوع ماهی به نام آناباس در سواحل فیلیپین، مالزی و مشرق هند وجود دارد که پس از این که بر اثر طغیان آب از آب دریا بدور و در برکه‌ای خشک شد از میان گل و لای خزان خزان همچون خزندگان راه می‌روند تا خود را به دریا برساند.

ماهیان برای آدمی اهیمت بسیار دارند، خوراک میلیون‌ها نفر از مردم از ماهی فراهم می‌شود عده‌ای برای تفریح به شکار ماهی می‌روند و بسیاری آنها را همچون جانوران دست آموز در آکواریوم و غیره نگه می‌دارند.

ماهیان در تعادل طبیعت نقش مهمی دارند.

ماهیان گیاهان و جانوران آبزی را می‌خورند و باز خوراک گیاهان و جانوران می‌گردند و ماهیان تعادل مجموع کلی گیاهان و جانوران کرده زمین برقرار می‌سازند.

همه ماهیان مهره دار و دارای آلت تنفسی مخصوصی برای دم و بازدم در آب و خونسرد هستند.

ماهیان نمی‌توانند حرارت بدن خود را با حرارت محیط اطراف خود میزان کنند.

بعلاوه تقریباٌ همه ماهیان باله‌ها و پره‌هایی دارند که در شنا کردن به کار می‌روند.

جانوران آبی دیگر مانند دلفین‌ها و وال‌ها شبیه ماهی به نظر می‌رسند گرچه مهره دار و باله دار می‌باشند ولی بر خلاف ماهیان بچه زا هستند و بچه‌های خود را شیر می‌دهند به علاوه بر خلاف ماهیان با شش دم و بازدم می‌کنند همچنین خونگرمند.

خصوصیات ماهی ها : ماهی های زیادی در دریا زندگی می‌کنند که از لحاظ شکل،رنگ،اندازه،نوع غذا، نوع رفتار،محل زندگی با هم تفاوت دارند.

از لحاظ نوع غذا ماهی ها را میتوان به 3 گروه اجمالی زیر تقسیم کرد: الف)گوشت خوار مانند:اسکار،کوسه ماهی،پیرانها و غیره ب)همه چیز خوار مانند : گربه ماهی ج)گیاه خوار مانند: مولی از لحاظ رفتار میتوان رفتار های زیر را برای ماهی ها عنوان نمود: الف)ماهی های صلح جو با رفتار مسالمت آمیز مانند گلدفیش،گوپی،مولی وغیره ب)ماهی های با رفتار خشن مانند پیرانها،کوسه ماهی،اسکار و غیره ج)ماهی های انزوا طلب مانند مارماهی،سفره ماهی وغیره د)ماهی هایی با زندگی گروهی مانند پیرانها،بارب و غیره از لحاظ زندگی ماهی ها را به دسته های زیر تقسیم می‌کنند: الف)آب شور مانند کوسه ماهی ،نهنگ،دلفین و غیره ب)آب شیرین مانند بارب،قزل آلا و غیره ج)سطح آب د)لایه های میانی آب ر)اعماق آب و کف دریا اسکلت بعضی از ماهی ها غضروفی است مانند کوسه ماهی،اره ماهی، ماهی خاویار، سفره ماهی و غیره .

داشتن باله و آبشش ماهی را برای زیستن در آب سازگار می کند .

بیشتر ماهی ها دارای فلس هستند .

به نوع خاصی از فلس پولک گفته می شود .

ماهی ها از طریق آبشش تنفس می‌کنند .

آبشش 2 نوع است، 1- داخلی 2- خارجی، آبشش های داخلی آبشش هایی هستند که پوششی دارند ولی آبشش های خارجی پوششی ندارند.ماهی ها وقتی رشد می‌کنند،پولک هایی در میاورند که با دیگر پولک ها تفاوت دارد وبه راحتی تشخیص داده می شوند.

دو خط جانبی روی پهلو های ماهی است که از سلول های حساسی ساخته شده است، که به وسیله ی آن ماهی از تغییرات محیط خود با خبر می‌شود.

بادکنکی در شکم ماهی وجود دارد که ماهی میتواند هوا وارد یا خارج از آن کند و بدین وسیله وزن خود را تغییر دهد و سبک و سنگین ش بوم‌شناسی ماهی ماهیها را می‌توان تقریباً در همه نوع آب، چه شیرین چه شور، چه کم عمق درست زیر سطح آب و چه با عمق هزاران متر یافت.

ولیکن دریاچه‌های بسیار شور همانند دریاچه گریت سالت Great salt lake واقع در ایالت یوتای امریکا زیستگاه خوبی برای زندگی ماهیها نیست.

بعضی از گونه‌های ماهی فقط جهت نگهداری و نمایش در اکواریوم پرورش داده می‌شوند.

ماهی‌ها به‌عنوان یک منبع مهم مواد غذایی بشمار می‌آیند.

دیگر جانوران آبزی نظیر نرم تنان و سخت پوستان که معمولاً ماهی صدف نامیده می‌شوند.) اغلب زمانی به‌عنوان ماهی در نظر گرفته می‌شوند که به‌عنوان غذا مورد استفاد قرار گیرند.

گرفتن ماهی به‌عنوان غذا و یا به منظور ورزش، ماهی گیری نامیده می‌شود.

برداشت سالانه از تمام حوزه‌های ماهیگیری جهان در حدود ۱۰۰ میلیون تن می‌باشد.

صید بی رویه ماهی نسل گونه‌های مختلف ماهی را به خطر انداخته‌است.

گزارشی که در ۱۵ می‌سال ۲۰۰۳ در مجله Nature منتشر شده، حاکی از این بود که صید بی رویه سازمان یافته گونه‌های مختلف ماهی در اقیانوس‌های بزرگ به حدی زیاد بوده‌است که تنها کمتر از ۱۰ در صد از تعداد ماهیهایی که در سال ۱۹۵۰ وجود داشتند، باقی مانده‌اند.

بویژه کوسه‌ها، ماهی‌های روغن (کاد مُرُو)ی اقیانوس اطلس و ماهی‌های ساردین اقیانوس آرام در خطر می‌باشند.

نویسندگان بر کاهش، جدی، سریع و فوری صید ماهی و محافظت از زیستگاههای اقیانوسی در سرتاسر جهان توصیه اکید دارند.

چگونگی حرکت ماهی ها ماهی به‌وسیله حرکت دادن قسمت عقبی بدن خود به سمت جلو حرکت می‌کند.

ماهیچه‌های که دو طرف ستون فقرات (اسخوانهای پشتی) او را پوشانده‌اند حرکت دم او را کنترل می‌کنند ماهی ابتدا این ماهیچه را به یک طرف می‌کشاند و بعد به طرف دیگر و هم‌زمان دم خود را از یک طرف به طرف دیگر حرکت می‌دهد و به این ترتیب به جلو حرکت می‌کند ماهیها برای حرکت به سمتهای راست و چپ و همچنین بالا و پایین از باله‌های خود استفاده می‌کنند.

ماهی قرمز کوچک یا همان ماهی طلایی (Goldfish) از معمول ترین ماهی هایی است که در منزل می توان از آنها نگهداری کرد.

این حیوان کوچک خانگی که بسیار جذاب و دوست داشتنی می باشد در صورت مراقب مناسب می تواند تا چند سال در کنار ما در منزل زندگی کند.اما متاسفانه بخاطر قیمت ارزان آن اغلب بهای لازم به آن داده نمی شود و در شرایط نامناسب نگهداری می شود و بیش از چند ماه عمر نمی کند.

باید دانست که قیمت ارزان این ماهی های زیبا نباید با ارزان بودن جان این موجودات زیبا اشتباه گرفته شود.

لذا لازم است برای فراهم آوردن شرایط مناسب زندگی آنها مواردی را رعایت کنیم.

ظرف نگهداری: اولین موضوعی که می تواند بعنوان یک عامل مهم در عمر بیشتر ماهی موثر باشد محل زندگی آن است.

ظروفی که در آنها ماهی فروخته میشود اغلب کوچک می باشد و نباید اشتباه کرد و ماهی ها را در همان ظروف کوچک نگاه داشت.

ماهی ها به اکسیژن موجود در آب احتیاج دارند و این اکسیژن از طریق سطح هوایی که با آب در تماس است وارد آب می شود.

هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد اکسیژن کمتری می تواند وارد آب شود.

پس سعی کنید تا آنجا که ممکن است از ظروف کوچک برای نگهداری ماهی ها استفاده نکنید.

آب : از آنجایی که ماهی در تمام طول عمر خود در آب می باشد لذا لازم است آبی که برای زندگی آن انتخاب می کنیم دارای شرایط مناسب زندگی باشد.

معمولا” استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی های قرمز ایجاد نمی کند.

اما قبل از کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذارید یک دقیقه آب از شیر بیرون برود این باعث می شود برخی مواد شیمایی که احتمالا” در لوله رسوب کرده اند بیرون روند.

برای اطمینان از خارج شدن موادی مانند کلر باید قبل از عوض کردن آب ماهی ها، بگذارید که آب بمدت یک شبانه روز در ظرف بماند.

همچنین این عمل باعث می شود که آب دمای محیط را گرفته و تغییر آن برای ماهی ها خطری در بر نداشته باشد.هرگز نباید اجازه دهید که آب ظرف ماهی ها کثیف شود، اینکار می تواند باعث بیماری، کوتاهی عمر و در نهایت مرگ آنها شود.

برای تعویض آب هرگز آب را یک دفعه عوض نکنید، با آرامش کامل نیمی از آب ظرف را خالی کرده و سپس کم کم آب برداشته شده از ظرف را با آبی که از روز قبل نگه داشته اید جایگزین کنید.

در هر صورت باید سعی کنید که کمترین استرس را به ماهی های کوچک منتقل کنید.

شما باید در طول هفته یک یا دو بار آب ظرف ماهی ها را به اینصورت عوض کنید.

غذا : ماهی های قرمز کوچک حیوانات بسیار سخت جانی هستند و هر چیزی را می خورند.

لذا به راحتی می توانید در شرایطی که غذای مناسب در دسترس ندارید از خرده های نان، شیرینی و … به مقدار کم بعنوان غذا به آنها بدهید.

اما اگر در نگهداری آنها مبتدی هستید به شما پیشنهاد می شود از غذاهای آماده آنها که ارزان قیمت هم می باشد تهیه کنید.

فقط مطمئن باشید که غذایی را که می خرید مربوط به Goldfish می باشد.

ماهی های نیز مانند انسان به پروتئین، ویتامین و … برای رشد و زندگی نیاز دارند.در ارتباط با غذا دادن باید دقت کنید که دادن زیاد غذا به آنها و ماندن آنها در ظرف باعث آلودگی آب شده و برای ماهی ها خطراتی به همراه خواهد داشت.

سعی کنید به مقدار بسیار بسیار کم در سه نوبت غذایی همانند خودتان به آنها غذا دهید، مقدار آن باید بگونه ای باشد که اضافه غذا در آب نماند.

دمای محیط: بهترین دما برای زندگی این ماهی ها از حدود 10 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد.

دمای محیط هرگز نباید دفعتا” تغییر کند، تغییر تدریجی و ملایم دمای محیط یا آب برای آنها قابل تحمل می باشد.

نور: ماهی های قرمز کوچک نیز همانند سایر حیوانات یا گیاهان احتیاج به نور خورشید دارند.

محل نگهداری آنها باید به گونه ای باشد که تغییر روز و شب در آن احساس شود.

هرگز آنها در زیر نور آفتاب مستقیم و شدید قرار ندهید.

سایر شرایط : ریختن شن یا ماسه کف ظرف می تواند حس بودن در منزل را برای این ماهی ها بیشتر کند.

دقت کنید که بیش از دو یا سه سانتیمر ارتفاع ماسه کف ظرف نباشد چرا که در غیر اینصورت می تواند محیط خوبی برای رشد خزه و باکتری ها باشد.

همچنین باید از ماسه ایی استفاده کنید که لبه های تیز نداشته باشد تا باعث زخمی شدن ماهی ها نشود.

در این رابطه هرگز از ماسه های رنگ شده استفاده نکنید.

بررسی رفتار: حداقل روزی دو نوبت یک دقیقه ای به رفتار ماهی های خود توجه کنید.

به این ترتیب می توانید حرکت های غیر معمول آنها تشخیص دهید، در صورت بروز مشکل در رفتار آنها اگر علاقمند باشید می توانید از متخصصین نگهداری ماهی برای درمان آنها مشورت بگیرید.

اما مطمئن باشید اگر موارد بالا را رعایت کنید مشکل خاصی برای آنها پیش نخواهد آمد.

نطق ماهی ها هرچند ماهی ها ظاهراً فاقد اندام صوتی وسخن گویی هستند، اما به هیچ وجه ساکت وآرام نیستند .

در جنگ دوم جهانی سپاهی که به دستگاه های حساس شنوایی در زیرآب مجهز شده بودند ، مرتب از وجود صداهایی شبیه به غرش، نجوا و پچ پچ در زیرآب گزارش میدادند.

دریانوردان نخست تصور می کردند این صدا از سایر کشتی ها شنیده می شود، اما بعدها با تعجب بسیاردریافتند که حیوانات دریایی مسبب این صداها بوده اند و در حقیقت دنیای زیر آب مکانی پر از همهمه و سرو صداست.

ماهیان با ساییدن دندان ها به یکدیگر و یا ارتعاش بعضی از اندام ها نظیر باله های شنا ، تولید صدا می کنند.

تصور می شود بعضی از این صداها آوای جفت خواهی و برخی علائم آگاهی و خبر هستند که افراد یک گله ماهی در اطراف خود منتشر می سازند ؛ از این رو ماهیگیران حرفه ای کوشیده اند با نصب" هیدروفون"( آلت شنوائی درآب) بر روی قایق های ماهیگیری ، از این صداها استفاده کرده و محل دسته های بزرگ ماهی را تعیین کنند.

اما ثابت شده است بیشتر ماهیانی که از نظر تجارتی ارزش دارند ، کم حرفتر از سایر همنوعان خود هستند ( این هم موهبتی است الهی که نسل ماهی را از خطر نابودی حفظ می کند) .

از طرف دیگر تمام گونه ها و انواع ماهی ها ، با نزدیک شدن قایق ها دست از پر گویی بر می دارند و ساکت و آرام از زیر آنها می گذرند و می گریزند.

ببر سیبری ببر سیبری نام عمومی : ببر سیبری نام علمی : Panthera tigris altaica وضعیت جمعیت : برآورد ها نشان می دهد که فقط حدود 5000 عدد از این ببر در دنیای وحشی و آزاد موجود باشد اما تعدادی نیز در باغ وحش های کشورهای مختلف موجود می باشد.

توزیع و پراکندگی : بنظر می رسد که گله های پر جمعیت ببر ابتدا در سیبری و خاور دور زندگی می کرده اند.

اما برخی گله های کوچک نیز در شمال چین و کره شمالی نیز وجود داشته اند.

محل زندگی : ببرها عموما" در جنگلهای پر از درختان بلند مانند کاج زندگی می کنند.

به اینصورت راحت تر می توانند خود را در میان درختان پنهان کنند.

هر ببر معمولا" در محدوده ای بین 64 تا 640 کیلومتر مربع زندگی می کند و به عبارتی در آنجا حمکرانی می کند.

در این میان قلمرو ببرهای نر در محدوده های بزرگتر و ببرهای ماده در محدوده های کوچکتری قرار دارد.

معمول بر این است که محدود قلمرو یک ببر نر با تعداد زیادی از ببرهای ماده تداخل می کند.

بچه ببرها در شش ماهگی از شیر گرفته می شوند ابعاد بدن : ببر سیبری و خاور دور از گونه های ببر بنگال (Bengal) که در هند مشاهده شده است داری جثه بزرگتری می باشد.

این گونه ببر دارای پوست کلفت تری می باشد که توانایی آنها را برای زندگی در سرما بیشتر می کند.

طول ببرهای نر سیبری به حدود سه متر می رسد و وزن آنها حدودا" 220 کیلو گرم می باشد، در حالی که برای یک ببر ماده این مقادیر معادل 2.5 متر و 130 کیلو گرم می باشد.

تولید مثل : ببرهای ماده از سن سه تا چهار سالگی قادر به تولید مثل می باشند.

طول مدت بارداری آنها حدود سه ماه و نیم می باشد و در هر دوره بارداری تا چهار فرزند به دنیا می آورند.

بچه های ببر توانایی دیدن ندارند و نیاز به مراقبت بسیار دارند.

آنها از سن شش ماهگی از شیر گرفته می شوند و در 18 ماهگی تقریبا" مستقل زندگی می کنند.

ببرها - مانند انسانها - فصل خاصی برای تولید مثل ندارند اما اوج تولید مثل آنها در اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد.

رژیم غذایی : یک ببر بالغ به حدود 4.5 کیلو گرم غذا در طی روز نیاز دارد اما مشاهده شده که تا یک ببر تا حدود 40 کیلو گرم هم طی یکروز غذا بخورد، در اینصورت تا یکی دو هفته غذا نخواهند خورد.

از جمله غذاهای مورد علاقه ببر می توان به طاووس، خرگوش، خارپشت، آهو، گراز وحشی و گاو اشاره کرد.

سایر موارد : ببرها به شناکردن بسیار علاقه دارند.

خطوطی که روی بدن آنها وجود دارد علاوه بر استتار مشخصه ای است برای تشخیص هر یک.

ببرها معمولا" با قرار دادن علامتهایی توسط پنجه خود روی درختان، حدود قلمرو خود را مشخص می کنند.

قدرت بینایی یک ببر در شب شش برابر بیشتر از یک انسان می باشد.

ببرها می توانند تا 20 سال در باغ وحش و تا 15 سال در طبیعت زندگی کنند.

بَبر (نام علمی Panthera Tigris) جانوری است از تیرۀ گربه سانان که بزرگ‌ترین گونه از این تیره به شمار می رود.

این جانور دارای بدنی عضلانی و پاهایی بسیار نیرومند است.

بدن ببر دارای موهای بلند و برّاق به رنگ نارنجی، همراه با خطهای سیاه عمودی می باشد.

جثّۀ ببرهای نر بزرگ‌تر از ببرهای ماده است و همچنین موهای روی گونۀ ببر نر بلندتر از ببر ماده می باشد.

ببرها جانورانی شبکار و مستقل هستند.

آنها جانوران ماهری هستند و حتّی می توانند به بالای درختها بروند.

این جانوران برروی زمین هم بسیار ماهر و سریع هستند و می توانند با یک حرکت سریع طعمۀ خود را شکار کند.

جانورانی که ببرها از آنها تغذیه می کنند عبارت‌اند از: گراز وحشی، آهو، بوفالو و گاو اهلی و برخی پستانداران دیگر.

آنها شناگران خوبی نیز هستند.

نرها و ماده ها تنها در هنگام جفتگیری به مدّت چند روز در کنار یکدیگر می‌مانند.

ببرهای ماده پس از ۱۰۳ تا ۱۰۵ روز بارداری دو یا سه توله به دنیا می آورند.

توله‌ها تا چند سال همراه با مادر خود زندگی می‌کنند.

بیشتر زیرگونه‌های این جانور در خطر انقراض قرار دارند و برخی مانند ببر مازندران کاملاً منقرض شده اند.

به طور کلی وزن ببرهای نر از ۲۰۰ تا ۳۲۰ کیلوگرم است و ماده آنها از ۱۲۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم می باشد.

میانگین قد در نرها ۲٫۶ تا ۳٫۳ متر و در ماده ها ۲٫۳ تا ۲٫۷۵ متر می‌باشد.

:مشخصات ببر اندازه بدن:طول بدن ببرهای بزرگ از نوک بینی تا دمشان حدودا ۳متر است(به این اندازه یک متر دم را هم اضافه کنبد).ببر مازندران:نر=۲۹۵۰-۲۷۰۰میلیمتر و ماده۲۶۰۰-۲۴۰۰میلیمتر بوده است.

وزن بدن:ببرها سنگین ترین گربه سانان هستند.وزن ببر سیبری در حدود سه برابر وزن انسان است.

ببرمازندران:نر=۲۴۰-۱۷۰کیلو و ماده ۱۳۵-۸۵کیلو بوده است.

پوست بدن:پوست بدن ببرها راه راه است و به همین دلیل به خوبی می توانند خود را استتار کنند زیرا می توانند با گیاهان جنگل هم رنگ شوند.ببر مازندران:رنگ ببر مازندران از ببر بنگال روشن تر و تا اندازه ای نارنجی مایل به قرمز و نوارهای عرضی آن(خط های سیاه روی بدن ببر) باریک تر و منظم تر و به تعداد بیشتر بوده است.

غذای ببر:غذای اصلی ببرها گوزن-بز کوهی و گراز میباشد اما در موافعی که خیلی گرسنه باشند به گاوها-گاومیش های اهلی-بچه فیل و بچه کرگدن وحتی انسان هم حمله می کنند.غذای ببرمازندران:مارال-گراز-شوکا-خرگوش-گربه وحشی-بعضی پرندگان و به هنگام گرسنگی گاو و گاومیش اهلی بوده است.

ببرها در بین گربه سانان بزرگ ترین دندان ها را دارا میباشند که طول دندان های بزرگ آنها به اندازه انگشت دست یک انسان می باشد.ببرها بر خلاف گربه سانان دیگر شناگران ورزیده ای هستند و به خوبی در آب شنا می کنند آنها همچنین توانایی بالا رفتن از درخت را دارند.

ببر در اصل یک حیوان سردسیری است و تحمل هوای گرم را ندارد.

در مجموع باید اذعان داشت که ببر بزرگترین-درنده ترین و سنگین ترین پستاندار گوشتخوار کره زمین است.

عقاب ( سلطان پرندگان )، عقاب یکی از بزرگ‌ترین ونیرومندترین پرندگان جهان است.

عقابها منظری مغرور وترسناک وقدرت شکارگری بسیار دارند.

برخی از عقابها حین پرواز شکار خود را صید می‌کنند.

عقاب طلائی را گاه سلطان پرندگان گفته‌اند.

البته عقابها همیشه درنده خو به نظر نمی‌رسند.

عقابها سخت از خطر، مخصوصاً انسان گریزان هستند وبندرت به آدمی حمله می‌کنند.

عقاب توانائی بلند کردن یک آدم کوچک اندام را دارد.

عقاب مشخصات عقاب معمولاً از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر از نوک منقار تا انتهای دم طول، واز ۳ تا ۶ کیلو وزن، وبالهایش دومتر بلندی دارد.

سر عقاب بزرگ وپوشیده از پر است.

چشمانی درشت دارد که هریک ازآنها در یک طرف سرش قرار دارد.

از قدرت بینائی فراوان بهره مند می‌باشد.

عقابها می‌توانند از فراز آسمانها شکار خود را ببینند واز نقاط بلند همچون صاعقه بر سر شکار نگون بخت فرود آیند.

منقار نیرومند وتندی دارند.

منقار عقاب طلائی به پنج سانتی متر می‌رسد.

برخی از عقابها منقاری بزرگ‌تر دارند.

رنگ وبال وطول وشکل عقابها از منطقه تا منطقهٔ دیگر اختلاف دارد به طوریکه در عقابهای آسیائی و اوروپائی وآمریکائی تفاوت آن نمایان است.

عقابها باپاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند.

عقابها برای درهم شکستن شکار خود از منقار وچنگال پاهای خود استفاده می‌کنند.

پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر (ریش) است، اما قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.

محل زندگی سر عقاب محل زندگی عقابها:علفزار و جنگل‌های زمین‌های پست وبر فراز کوه‌های بلند ونا هموار، ودر نقات دورد دست، ودر نقات تقریباً دست نخورده انسان زندگی می‌کنند.

باپرها وبالهای بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز وشکار خود را از زمین بلند کند.

عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه می‌زند.

اما نمی‌تواند با بالهایش بجنگد.

عقاب هنگام جنگ از منقار وپاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقابها قهوه‌ای رنگ و یا سیاه رنگ هستند.

جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می‌ کشد پر وبال کامل ندارند.

ِسّن عقاب بال عقاب عقابها معمولاً از ۲۵ تا ۳۵ سال تقریباً عمر می‌کنند، البته گاه تا ۴۵ سال و حتی بیشتر هم عمر کرده‌اند.

قلمرو عقاب از پنجاه تا ۱۷۰ کیلومتر مربع پیش بینی کرده‌اند.

آشیانه عقابها بیشتر بر فراز بلندی‌ها، بالای درختان بلند وشکاف صخره‌ها وکوه‌های مرتفع وپرتگاه‌ها می‌باشد.

خرگوش پستانداری است علفخوار، جزو راسته جوندگان باندام گربه، دارای گوشهای دراز ولبهای شکافدار.

دستهای وی از پاها کوتاهتر است.

وبسیار تند رود، وآن دارای اقسامی مختلف است.

در حدود ۶ تا به ۸ بچه می‌گذارد.خرگوشی است که در نیمکره شمالی ودر نقاط قطبی یافت می شود در هنگام زمستان نیز وجود پوست سفید یافت او را در برف دشوار می سازد تغییر رنگ پوست این حیوان مارا به شگفت می آورد یعنی درزمستان سفید شدن پوست این جانور و درتابستان خاکستری یا قهوه ای شدن آن .

میتوان این خرگوش را مانند آفتاب پرست دانست که او نیز تغییر رنگ میدهد.

خرگوش قطبی سوراخ هایی به عمق 2متر در برف حفر می کند که این مکان جای مناسبی برای مخفی کردن کودکان به هنگام خطر است مقدمه زیر راسته نشخوارکنندگان از زوج سمی ها نرها اغلب دارای شاخ هستند.

فکها با حرکات طرفی برای خرد کردن مواد غذایی مناسب شده و معده چند قسمتی است.

در جریان گوارش موادی که قبلا بلعیده شده و دوباره به دهان برگشت داده شده و نشخوار می‌شود.

در ایران از نشخوارکنندگان دو تیره وجود دارد که شامل تیره گوزنها (Cervidae) و تیره گوسفند ، بز ، آهو و گاو (Bovidae) می‌باشد.

تیره گوزنها از این تیره دو جنس Capereolus و Cervus در ایران وجود دارد که با مشخصات زیر از هم جدا می‌شوند.

جنس Capereolus در این جنس دم کوتاه است بطوری که در زیر موهای بدن مخفی شده و به خوبی دیده نمی‌شود.

شاخ کوتاه و بدون زایده‌های بالای چشمی است.

اندازه بدن کوچکتر است.

جنسCervus دم با رشد زیاد و کاملا واضح است.

شاخ بلند و زایده‌های بالای چشمی وجود دارد، اندازه بزرگتر است.

مشخصات تیره گوزنها در میان نشخوارکنندگان یگانه طایفه‌ای است که انواع بسیاری از آن در قاره اروپا مانند جانوران وحشی زندگی می‌کنند.

یکی از خصوصیات عمده‌ای که گوزنها را از نشخوار کنندگان دیگر متمایز می‌کند شکل و ساختمان شاخهای این جانوران است معمولا تنها نرینه‌هایی که به سن بلوغ رسیده‌اند شاخ دارند.

شاخهای گوزنها توپر و بی‌دوام هستند.

شاخهای نشخوارکنندگان دیگر میان تهی و تغییر ناپذیرند، از این رو عنوان جانوران شاخ تهی یافتند.

در نخستین سال زندگی گوزنها شاخی استخوانی از هر سوی پیشانی روی دو برآمدگی پوشیده از پوست و پشم بسیار نرمی که مخمل خوانده می‌شود رشد می‌کند.

پوست شاخ را تا مرحله تشکیل آن می‌پوشاند سپس پاره می‌شود و می‌افتد.

در حدود فوریه (اوایل بهمن) شاخه استخوانی هم به نوبه خود می‌افتد و شاخ دیگری که نیرومندتر و درشت‌تر خواهد بود رفته رفته شکل می‌گیرد، این شاخ هم می‌افتد و جای خود را به شاخ دیگری وا می‌گذارد که سال آینده رشد می‌کند.

سال به سال شاخها رشد می‌کنند و رشته‌ها و پره‌هایشان چند برابر می‌شود.

شاخها به حسب انواع ممکن است از یک شاخه تشکیل می‌یابد اما بیشتر این شاخه آراسته به شاخهایی است که بچه شاخ گویند.

در برخی از انواع گوزنها شاخها و بچه شاخها به صورت پارویی و دندانه‌دار به هم جفت می‌شوند.

این شاخها در گوزنهای بزرگ سرزمین شمالی دیده می‌شود و چنین به نظر می‌رسد که گوزنها بومی آسیایند و از آسیا به اروپا ، افریقای شمال غربی حتی کوچیده‌اند و به انواع بسیار تقسیم شده‌اند.

گوزنها مقدار زیادی از پوشش گیاهی را می‌خورند که هضم آن برایشان مشکل بوده و دارای خاصیت غذایی مختصری می‌باشد اما همه این حیوانات دارای معده‌های چهار محفظه نشخوار کننده می‌باشند.

معده‌های این حیوانات قدرت تجزیه این غذای بلعیده شده (چمنها و گیاهان) را دارند.

بعد از بلعیدن غذا بخشی از غذا توسط باکتریها (در اولین محفظه از شکم) تجزیه می‌شود.

بعد به درون دهان بازگشت داده می‌شود و مجددا جویده می‌شود و برای دومین مرتبه بلعیده می‌شود تا در محفظه‌های بعدی هضم گردد.

گوزن حواس بسیار تکامل یافته‌ای دارد.

در سایه قوه شامه خود می‌تواند از فاصله چند صد متری به وجود دشمن پی ببرد دو گوزن بسیار سریع است و جستهایی می‌زند که دو سه متر ارتفاع و شش هفت متر طول دارد و علاوه بر این شناگر قابلی است.

جنگلهای انبوه مسکن و ماوای دلخواه گوزن هستند، گوزن معمولا‌در جریان روز میان بوته‌ها و درختان کوچک می‌خوابد و شب در جستجوی خوراک بیرون می‌آید.

در تابستان علف و برگ درخت و در فصل سرما خزه و لجن و پوست درخت می‌خورد.

در حدود 170 گونه مختلف از گوزنها و فامیلهای آنها وجود دارد که در سراسر دنیا پراکنده هستند.

گونه‌های گوزنها رانژیفر و گوزن شمالی (Caribou ، Reindeer) در مناطق شمالی زندگی می‌کند و شاخکها در هر دو جنس وجود دارد.

آلسس آلسس امریکانوس نر تا 182 سانتیمتر بلندی دارد.

داخل آب می‌رود و از گیاهان داخل آب تغذیه می‌کند.

سرووس کانادانسیس یا گوزن آمریکایی سابقا در اغلب نقاط ایالات متحده غیر از صحراها وجود داشت ولی حالا در بعضی نواحی یافت می‌شود جانور نر به بلندی 152 سانتیمتر می‌رسد.

سرووس الاپوس یا گوزن سرخ اروپایی ، اودوکوای‌لئوس یا گوزن آمریکایی نرها به بلندی 106 سانتیمتر می‌رسند.

اودوکوای لئوس ویرژی نیانوس یا گوزن دم سفید در سواحل آتلانتیک تا اوروگون شرقی زندگی می‌کند.

اودوکوای نئوس همی اونوس یا گوزن سیاه در آمریکای شمالی وجود دارد.