دانلود تحقیق موازین و شرایط اشتغال

موازین و شرایط اشتغال
قوانین اشتغال
قوانین مربوط به اشتغال شامل این نکات می شوند:
• حقوق قانونی (شرایط حداقل)، و
• حقوق قراردادی ( شرایط و موازین توافق شده بین کارفرما و کارکنان).

بیشتر حقوق اشتغالی که در اینجا مختصرا ذکر شده اند فقط در مورد "شاغلین" صدق می کنند مگر اینکه گفته شده باشد که این حقوق درباره هر "کارپذیر" دیگری هم صدق می کند.

شاغل، کارپذیر و کسی که کار آزاد دارد
شما شاغل هستید
اگر که شما برای مدتی بطور مستمر برای یک شخص یا یک شرکت کار کرده اید و قرار است به کار خود در آنجا ادامه دهید؛ و این شرکت است که تعیین می کند چه زمانی کار می کنید، چه کاری انجام می دهید و چگونه و چه زمانی آن را انجام می دهید، و برایتان همه وسایل لازم برای انجام کار را فراهم می کند؛ و این شرکت است که مالیات و سهم شما برای بیمه اجتماعی را از دستمزدتان کم می کند.

شما احتمالا کارپذیر هستید
اگر خود شما می توانید تصمیم بگیرید که آیا وظیفه ای را قبول می کنید و یا نه و خودتان ساعات کارتان را تعیین می کنید؛ ولی این کارفرما و یا یک دفتر کاریابی (agency) است که مالیات و سهم بیمه اجتماعی تان را از دستمزدتان کم می کند.

شما کار آزاد دارید
اگر برای خودتان کار می کنید (حتی اگر که برای دیگران کار می کنید)؛ و این خود شما هستید که سهم بیمه اجتماعی رده 2 (Class 2) بیمه اجتماعی تان را پرداخت می کنید.

شاغلین نیم وقت
شاغلین نیم وقت متناسب با ساعات کاری که کار می کنند از همان حقوق مربوط به دستمزد، مرخصی، امکانات کارآموزی، بازنشستگی شغلی و تعطیلات برخوردارند که کسانی که بطور تمام وقت شاغل هستند و همان نوع کار را با همان کارفرما انجام می دهند؛ مگر اینکه کارفرمای شما دلایل محکمی برای برخورد متفاوت به شاغلین نیم وقت خود داشته باشد.

این حقوق مربوط به کارکنان نیم وقت فقط به کسانی که شاغل هستند محدود نمی شود بلکه به سایر کارکنان منجمله کسانی که کار آزاد می کنند و یا برای دفتر کاریابی کار می کنند هم صادق است.

قراردادهای شغلی
همه شاغلین از قرارداد شغلی برخوردارند – قرارداد خود را مطالعه کنید تا مطمئن شوید که آیا حداقل های قانونی در قراردادتان وجود دارد و آیا در مواردی شرایط بهتری به شما تعلق گرفته است.

همینطور ملزومات پزشکی و ایمنی محل کارتان را هم بررسی کنید.

قرارداد شما ممکن است کتبی باشد یا صرفا بر اساس توافق شفاهی شما و کارفرمای تان تعیین شده باشد.

این شامل موازین صریح، ضمنی و قانونی می شود.

موازین صریح
موازین صریح جزییاتی هستند که با کارفرمای تان بر سر آنها توافق شده است، بعنوان مثال درباره دستمزد و ساعات کار، وظایف، تنطیمات دوره مرخصی، و مدت دوره آزمایشی تان.

سایر موضوعات یا ممکن است بر سر آنها توافق کرده باشید و یا ممکن است در کتاب راهنمای پرسنل (staff handbook) موجود باشد، این مسائل شامل نکاتی مانند اضافه کاری، میزان مبلغی که بابت صندوق بازنشستگی از حقوق تان برداشته می شود، غیبت از کار و روال اداری اقدامات انظباطی هستند.

موازین ضمنی
اینها مسائلی هستند که لازم نیست به صراحت گفته شوند، بعنوان مثال:
• اینکه باید بین طرفین اعتماد و اطمینان وجود داشته باشد؛
• اینکه کارفرمای شما باید برایتان یک محیط کاری سالم تامین کند؛
• اینکه دستورات معقول و قانونی کارفرمای تان را انجام می دهید.

موازین قانونی
حقوق شغلی حداقل شما آنطور که در قانون آمده و در این جزوه ذکر شده شامل اینها می شود:
• یک زمان حداقل برای اطلاع قبلی پیش از اینکه از کار اخراج یا بیکار شوید؛
• دستمزد بیکاری؛
• اینکه بطور غیرمنصفانه نباید اخراج شوید؛
• اینکه نباید عیله شما تبعیض بر اساس نژاد، جنسیت و یا معلولیت صورت گیرد؛
• اینکه نباید شما از شرایط و موازین کمتر مساعدی نسبت به شاغل دیگری برخوردار شوید که جنسیت دیگری دارد ولی کار مشابه و هم ارز شما انجام می دهد.

توجه: قانون بطور مشخص پرسنل نظامی و مردان و زنانی که در کشتی های تجاری کار می کنند را از شمول خود خارج کرده است و این جزوه نیز مربوط به این دسته افراد نیست.

اختلاف نظر بر اساس حقوقی که شما در قراردادتان دارید
اگر شما با کارفرمای تان درباره هر جنبه از حقوق شغلی تان اختلاف نظر دارید برای اطلاع از اینکه چه اقدامی می توانید انجام دهید به جزوه «اختلاف با کارفرما در محل کار» رجوع کنید.

همینطور قبل از انجام هر اقدامی با یک کارشناس مشورت کنید و به جزوه «کمک بیشتر درباره حقوقی که بعنوان شاغل از آنها برخوردارید» مراجعه کنید.

تنظیمات کاری
مشخصات کتبی شغل شما
کارکنان هر محلی حق دارند که طی دو ماه پس از شروع کارشان بطور کتبی شرایط و موازین کارشان به اطلاع شان رسانده شود.

این شامل این نکات می شود:
• اسامی شما و کارفرمای تان؛
• تاریخی که کارتان را شروع کردید؛
• عنوان شغل تان، شرح مختصر وظایف تان، ساعات کار، اینکه چه مقدار و به چه فواصلی دستمزد شما پرداخت می شود؛
• محل کار، منجمله اینکه چه مقدار لازم است برای کارتان مسافرت کنید، و آدرس کارفرمای تان؛
• برخورداری از تعطیلات، منجمله تعطیلات عمومی و دستمزد دوره تعطیلات؛ تنظیمات مربوط به مواقعی که بیمار و یا مجروح شده اید، منجمله دستمزد دوره بیماری؛
• طول زمانی که شما یا کارفرمای تان برای فسخ قرارداد باید به یکدیگر اطلاع قبلی بدهید؛
• جزییات مربوط به مقررات انظباطی و طرح شکایت و اینکه در صورتیکه با یک تصمیم انظباتی موافق نیستید و یا می خواهید شکایت خود را مطرح کنید به چه کسی باید رجوع کنید.

همینطور باید به شما این اطلاعات داده شود:
• هر گونه برنامه بازنشستگی (اگر در محلی که کار می کنید بیش از 20 نفر شاغل هستند کارفرمای شما باید برنامه بازنشستگی معینی که به آن stakeholder pension scheme گفته می شود به شما عرضه کرده باشد)؛
• طول قرارداد کارتان اگر که این قرارداد برای یک دوره موقت یا معین است؛ و
• جزییات هر گونه قرارداد جمعی.

تغییرات در شرایط و موازین قرارداد شما
باید طی یک ماه و بطور کتبی به اطلاع شما رسانده شود.

در برخی قراردادها از قبل جا برای تغییرات احتمالی گذاشته اند.

اگر شما با این تغییرات موافق نیستید، بر علیه آنها اعتراض کنید زیرا در غیر این صورت به این معنا خواهد بود که شما با این تغییرات موافق هستید.

در این مورد به جزوه «اختلاف با کارفرما در محل کار» رجوع کنید.

اطلاع قبلی برای خاتمه شغل تان
به شما باید حداقل یک هفته اطلاع قبلی داده شود اگر در شغلی برای یک ماه یا بیشتر هستید، و بعد از دو سال برای هر سالی که بطور ممتد شاغل بوده اید یک هفته تا حداکثر 12 هفته اطلاع قبلی داده شود.

به مجرد اینکه شما برای یک ماه یا بیشتر شاغل بودید، باید قبل از استعفای تان به کارفرمای تان حداقل یک هفته اطلاع قبلی بدهید.

قرارداد شما بدون اطلاع قبلی توسط هر کدام از طرفین می تواند فسخ شود اگر بعنوان مثال کارفرمای شما دستمزدتان را پرداخت نکند و یا شما مرتکب یک سوء رفتار فاحش بشوید (اخراج فوری).

در قرارداد شما مدت این اطلاع قبلی ذکر شده و همینطور قید شده که آیا بجای این اطلاع می توان خسارت نقدی پرداخت کرد یا نه.

ساعات کار و مرخصی سالانه
مقررات در این باره درباره بیشتر "کارپذیران" صادق است ولی مشمول کسانی که کار آزاد می کنند و یا کسانی که در حمل و نقل، کشتیرانی و یا سایر کارهای دریانوردی فعالند، همینطور دکترهایی که دوره کارآموزی طی می کنند و یا پرسنل نیروهای نظامی، پلیس و خدمات اضطراری نمی شود.

مقررات ویژه ای که درباره کارکنان جوان صدق می کند در این جا بررسی نشده است.

محدودیت بر سر ساعات کار
کارفرمای تان نمی تواند شما را مجبور کند بیش از 48 ساعت بطور متوسط در هر هفته کار کنید.

اگر شما راضی هستید که بیشتر از این تعداد ساعات کار کنید می توانید توافقنامه ای برای غیرمشمول شدن به مقررات مربوط به محدودیت برسر ساعات کار امضاء کنید و هر وقت خواستید با 7 روز اطلاع قبلی، یا مدت طولانی تری اگر چنین توافق شده، آن را فسخ کنید.

این حق شماست که اوقات استراحت روزانه و هفتگی داشته باشید مگر اینکه ماهیت کار نیاز به تداوم بدون وقفه آن داشته باشد بعنوان مثال مانند کار در بیمارستان، زندان، وسایل ارتباط جمعی و جهانگردی.

از شما فقط می تواند خواسته شود که بطور متوسط 8 ساعت کار شبانه طی 24 ساعت انجام دهید.

قبل از اینکه کار شبانه را شروع کنید کارفرما باید یک ارزیابی پزشکی رایگان از شما انجام دهد و پس از شروع چنین کاری در فواصل منظم از شما ارزیابی پزشکی بکند.

برخورداری از مرخصی سالیانه
شامل 20 روز مرخصی سالیانه با حقوق در هر محل کار می شود.

این ممکن است شامل تعطیلات عمومی هم بشود.

اگر شما نیمه وقت کار می کنید و یا در سال اول اشتغال تان هستید در آنصورت مدت مرخصی سالیانه شما به تناسب زمانی که کار می کنید محاسبه می شود.

برخی قراردادهای کاری به شما اجازه می دهد که روزهای مرخصی سالیانه خود را که استفاده نکردید به سال بعدی منتقل کنید.

تاریخ مرخصی شما ممکن است توسط کارفرمای تان تعیین شود و یا با دادن اطلاع قبلی بر سر آن توافق شود.

کارفرمای شما نمی تواند بجای مرخصی سالیانه به شما پول بیشتر بدهد مگر در شرایطی که کارتان تمام می شود و شما کماکان هنوز از بخشی از مرخصی تان استفاده نکرده اید.

همیشه به یاد داشته باشید اگر برای برخوردار شدن از حقوق تان با مشکلی مواجه شدید، سریعترین و موثرین روش حل آن گفتگو با کارفرمای تان و کسب مشاوره از افراد کارشنا س است قبل از آنکه به اقدام رسمی برای رفع آن متوسل شوید.

شرایط کاری انعطاف پذیر Flexible working شرایط کار مساعد با وضعیت خانواداه ها قوانین مربوط به شرایط کار که مساعد با وضعیت خانواده ها اکنون معمول شده اند.

این قوانین به شما اجازه می دهند که از کارفرمای خود بخواهید تا ساعات کارتان را تغییر دهد، یا به شما مرخصی والدین (Parental Leave) بدهد و یا به شما این حق را بدهد که بعنوان وابسته کسی برای مراقبت از او در شرایط اضطراری بتوانید از کار مرخصی بگیرید.

هدف این قوانین این است که با تفویض حق انتخاب بیشتر به والدین این امکان را به آنها بدهد تا بتوانند بهتر به مسئولیت های خود بعنوان اولیاء بپردازند.

مرخصی والدین (Parental Leave) و مرخصی دوره زایمان (Maternity Leave) نیز به شرایط کاری انعطاف پذیر مساعد خانواده ها کمک می کنند و در جایی دیگر به آنها پرداخته شده است.

حق تقاضا برای چنین مرخصی هایی به این علت مقرر شده که برای اولیاء و کارفرماهایشان هر جا که ممکن است این فرصت را فراهم کند تا راه حل هایی که برای آنها مناسب است پیدا کنند.

قانون برقراری دیالوگ بین کارفرما و کارکنان در این مورد را تشویق می کند و فرجه زیادی برای رسیدگی به چنین تقاضایی در اختیار کارفرماها گذاشته است هر چند آنها ملزم هستند موازین پایه ایی مربوط به تفویض این نوع مرخصی ها را رعایت کنند.

شما باید به دقت فکر کنید که چگونه می توانید رفع مسائل مالی خانواده تان را با برخورداری از وقت کافی برای رسیدگی به کودکان تان تنظیم کنید.

نمونه های متفاوت روش های کاری تقسیم کردن کار (Jobsharing) وقتی است که شما و کس دیگری در مسئولیت انجام یک کار تمام وقت شریک می شوید؛ شما لازم است که خودتان را بعنوان کسانی که قرار است این کار را با هم انجام دهید به کارفرما معرفی کنید.

ساعات کار متغییر (Flexitime) ممکن است به شما اجازه دهد که شروع و پایان کارتان را خود انتخاب کنید.

ساعات کاری دوره تعطیلی مدارس (Term-time working) ممکن است بهترین راه حل برای کسی باشد که بچه کوچک دارد ولی اگر شما از تعطیلی با حقوق برخوردار نباشید ممکن است دریافت کمک هزینه مالی را برایتان دشوار کند.

کار نیمه وقت (Part-time work) شامل هر نوع ساعات کاری می شود که از حد عادی ساعات کار کمتر است.

ساعات کار سالانه (Annualised hours) به شما اجازه می دهد که کل ساعات کار سالانه تان را در طول سال آنطور که مناسب وضعیت تان است توزیع کنید.

کار از خانه (Homeworking) کار در خانه و یا از خانه با توجه به پیشرفت های انفورماتیکی که رخ داده اکنون ممکن شده است.

کار موقت و یا با واسطه یک موسسه کاریابی (Agency and temporary work) می تواند به شما اجازه بدهد که قدری پول اضافه بدست آورید و در ارتباط با جهان کار قرار گیرید ولی این نوع کار کردن دریافت کمک هزینه را برایتان دشوار خواهد کرد و همینطور شما از همان حقوقی برخوردار نخواهید بود که کارکنان ثابت یک محل کار از آنها برخوردارند.

بعنوان مثال، فقط کارکنان ثابت هستند که از حق مرخصی با حقوق دوران پیش از تولد نوزاد برخوردارند و یا می توانند مرخصی والدین داشته باشند.

کار داوطلبانه (Voluntary work) به شما اجازه می دهد که تجربه کاری بدست آورید و در محیطی حضور داشته باشید که نسبت به آن علاقمند هستید.

به شما ممکن است هزینه های مربوط به شرکت تان در چنین فعالیت هایی پرداخته شود بدون آنکه بر دریافت کمک هزینه های مالی تان تاثیر بگذارد.

کار فردی (Self-employment) به شما اجازه می دهد که ریئس خودتان باشید و کارتان را خود سازمان بدهید؛ در عین حال این تماما مسئولیت خودتان است که کارتان را سرو سامان بدهید و برای آن مشتری پیدا کنید.

حق تقاضا برای تغییر ساعات کار به ساعات کار انعطاف پذیر (flexible working) اگر شما در جایی شاغل هستید، در آنصورت این حق قانونی شماست که بخواهید در قرارداد شما تغییراتی داده شود که بتوانید از امکان نگهداری از کودکی برخوردار شوید و همینطور بخواهید که این تقاضای شما بطور جدی توسط کارفرما بررسی شود.

به یاد داشته باشید که روال مذاکره در این باره ممکن است تا سه ماه طول بکشد.

اگر سعی کنید که همه جزییات لازم در تقاضای کتبی تان موجود باشد، این به کارفرمای شما کمک خواهد کرد که به تقاضای شما به سرعت رسیدگی کند.

شما می توانید خواهان این تغییرات بشوید: ساعاتی که کار می کنید (بعنوان مثال برای اینکه بطورنیمه وقت کار کنید)؛ ساعت شروع و پایان کارتان (برای اینکه با وقت شما برای نگهداری از کودک تان متناسب باشد)؛ محل کارتان (بعنوان مثال برای اینکه از خانه کار کنید) چه کسی از این حق برخوردار است که تقاضای تغییر ساعات کارش را بکند شما باید: پدر و مادر کودکی زیر 6 سال باشید و یا کودک معلول زیر 18 سال داشته باشید.

این در مورد اولیایی که فرزندخوانده دارند، یا قیم و مراقب چنین کودکانی هستند هم صدق می کند؛ یا مسئولیت تربیت کودکی را داشته باشید و یا قرار است چنین مسئولیتی را به عهده بگیرید؛ برای کارفرمای تان حداقل 26 هفته کار کرده باشید؛ و طی 12 ماه اخیر تقاضایی برای ساعات کار انطعاف پذیر بر اساس این حق قانونی را نخواسته باشید.

شما می توانید تا 2 هفته قبل از ششمین سال و یا هجدهمین سال روز تولد کودک این تقاضا را بکنید بسته به اینکه به کدام مورد مربوط است.

حقوق قانونی شما بعنوان شاغل در صورتی که با تقاضای شما موافق شود قرارداد شما بطور دائمی تغییر داده می شود تا شرایط کاری جدیدتان را دربرگیرد مگر اینکه شما توافق کرده باشید که این تغییرات موقت باشند.

رتبه شغلی شما پائین آورده نمی شود، همینطور دستمزد تان برای هر ساعت کار کم نخواهد شد و یا با توجه به ساعاتی که کار خواهید کرد از طول تعطیلات کمتری نسبت به بقیه همکاران خود برخوردار نخواهید شد.

ولی بیاد داشته باشید که: اگر کارتان را از تمام وقت به نیمه وقت تغییر دهید تضمینی وجود ندارد که دوباره بتوانید در همان محل به کار تمام وقت برگردید مگر اینکه در همان شروع درباره این موضوع با کارفرمای تان به توافق رسیده باشید.

اگر در زمانی که کار نیمه وقت می کنید بیکار شوید، حقوق بیکاری شما بر اساس درآمدتان بعنوان یک کارمند نیمه وقت تعیین خواهد شد.

چگونه می توانید تقاضای ساعات کار انعطاف پذیر بکنید برنامه زمانی و روال کاری برای مذاکره شما و کارفرمای تان باید بطور دقیق رعایت شود مگر اینکه توافق کرده باشید که آن را تمدید کنید.

تقاضای شما برای ساعات کار انعطاف پذیر باید بطور کتبی عرضه شود و در آن باید: ذکر کنید که این تقاضایی است بر اساس حق قانونی برخورداری از ساعات کار انعطاف پذیر؛ ذکر کنید که خواهان چه نوع برنامه کاری هستید و از چه تاریخی می خواهید آن را شروع کنید؛ توضیح دهید که این تغییر چه تاثیری بر کارفرمای تان خواهد داشت و چگونه می تواند با تاثیرات مقابله کرد؛ تایید کنید که این خواست را بعنوان یک پدر یا مادر و یا کسی که مسئولیت یک ولی را دارد تقاضا می کنید؛ ذکر کنید که آیا قبلا چنین خواستی را تقاضا کردید و اگر کرده اید تاریخ آن کی بوده است؛ و تقاضای خود را تاریخ بزنید.

اگر شما هر کدام از این نکات را از قلم بیاندازید کارفرمای شما می تواند تقاضای تان را به شما برگرداند و بخواهد که آن را مجددا بطور کامل عرضه کنید.

مذاکره بر سر تغییر ساعات کار وقتی شروع می شود که تقاضای شما کامل است.

تقاضای شما هم می تواند از طریق نامه، فاکس یا پست الکترونیکی (ای میل) عرضه شود و هم از طرق فرم مخصوص کارفرمای تان و یا تقاضا نامه های ویژه ساعات کار انعطاف پذیر (Flexible Working Application Form – FW(A)) که توسط وزارت تجارت و صنایع(Department of Trade and Industry – DTI) تهیه شده است.

یک کپی از تقاضانامه تان را برای خود نگه دارید.

قبل از تقاضای این خواست بدقت فکر کنید.

در نظر بگیرید که در صورتی که کارفرمای شما با این تقاضا موافقت کند چه تاثیری بر وضعیت او خواهد داشت.

سعی کنید هر مشکل یا دشواری که ممکن است پیش آید را از قبل در نظر بگیرید و تا آنجا که ممکن است به این مسائل در تقاضانامه تان اشاره کنید.

تاریخ تقاضای شما همان روزی است که این تقاضا از طریق پست به دست کارفرما رسیده است و یا تاریخی است که از طریق پست الکترونیکی ارسال شده است.

از کارفرمای تان بخواهید که وصول آن را به اطلاع تان برساند.

کارفرمای تان باید به تقاضای شما پاسخ دهد و در عرض 28 روز شما را از تصمیم اش مطلع کند.

اگر فردی که طبق معمول قرار است به تقاضای شما رسیدگی کند در تعطیلات بسر می برد و یا در مرخصی استعلاجی است وقتی که شما تقاضای تان را عرضه می کنید در آنصورت 28 روز فوق از زمانی شروع می شود که آن فرد به سر کار برگشته باشد.

اگر آنها فورا با تقاضای شما موافقت کنند در آنصورت اطلاع کتبی این موضوع به شما باید تغییراتی که در قراردادتان داده شده است را نیز ذکرکند.

در غیر این صورت آنها باید طی 28 روز در تاریخ و محلی که متقابلا مناسب است ملاقاتی را با شما برگزار کنند.

شرکت در جلسه برای بررسی تقاضای تان این جلسه برای این است که شما و کارفرمای تان بتوانید در جزییات تقاضای تان را بررسی کنید و درباره اینکه چگونه می توان این تقاضا را اجرا کرد و همینطور اینکه هر گونه تغییری در ساعات کارتان چه تاثیری بر محل کارتان خواهد داشت با هم صحبت کنید.

شما و کارفرما ی تان باید هر دو هر چه می توانید انعطاف پذیر باشید تا بتوانید بر سر راه حلی که برایتان قابل قبول است توافق کنید.

اگر شما نمی توانید در جلسه ای که تعیین شده است شرکت کنید این موضوع را هر چه سریعتر به اطلاع کارفرمای تان برسانید و یک تاریخ متقابلا مناسب دیگر برای این جلسه تعیین کنید.

حق همراه داشتن در این جلسه شما این حق را دارید که یکی از همکاران خود و یا یکی از نمایندگان اتحادیه را که خود او نیز در محل کار شما شاغل است به همراه خود به جلسه ببرید.

همرا شما می تواند با شما طی جلسه صحبت کند ولی نمی تواند از جانب شما به سئوالی پاسخ دهد.

اگر همراه شما نتواند در تاریخی که برای جلسه تعیین شده شرکت کند در آنصورت باید طی هفت روز تاریخ جدیدی برای آن تعیین کرد که برای همه شرکت کنندگان مناسب است.

آمادگی برای جلسه خود را برای جلسه هر چه می توانید آماده کنید: درباره نیازه های نگهداری از کودک تان و تغییراتی که در ساعات کار تان برای رفع این نیازه ها لازم است بدقت فکر کنید؛ هر وقت که ممکن است با همکاران تان درباره تغییری که از نظر شما مناسب است صحبت کنید تا ببینید که آیا آنها می توانند در این باره به شما کمک کنند و یا کسی از آنها علیه این تغییرات است؛ مطمئن باشید که همراه شما در جلسه بطور کامل درباره تقاضای شما مطلع است و از این تقاضا حمایت می کند.

کارفرمای شما تقاضای تان را می تواند فسخ شده تلقی کند، و باید این موضوع را بطور کتبی به شما اطلاع دهد، اگر که: بطور شفاهی یا کتبی به آنها اطلاع دهید که می خواهید تقاضای تان را پس بگیرید؛ بدون دلایل قابل قبول برای دوبار در جلساتی که تعیین شده شرکت نکرده باشید؛ یا در تقاضای خود (بدون دلایل قابل قبول) جزییاتی را که برای بررسی تقاضای تان لازم است در اختیار آنها قرار ندادید.

تصمیم کارفرما بعد از برگزاری جلسه کارفرمای تان باید شما را از تصمیم اش بطور کتبی و با ذکر تاریخ طی 14 روز پس از برگزاری جلسه مطلع کند.

اگر آنها با تقاضای شما موافق کنند، در متن توافق نامه آنها باید این نکات ذکر شده باشد: تغییراتی که در قرارداد شما وارد شده است؛ و تاریخی که این تغییرات نافذ می شوند.

اگر آنها با تقاضای شما مخالف کنند، در متن مخالفت آنها باید این نکات ذکر شده باشد: دلایل کاری که اساس این مخالفت است؛ توضیح کافی بدهند که چرا این دلایل در مورد شما صادق است؛ و روال تقاضای استیناف شما چیست.

رهنمودی که به کارفرماها داده شده حاکی از این است که اگر آنها با تقاضای شما موافقت نکنند، آنها باید بر سر تنطیماتی با شما مصالحه کنند.

دلایل کاری که اساس رد تقاضا برای ساعات کار انعطاف پذیر است دلایل ممکنی که می تواند مبنای رد تقاضا قرارگیرند اینها هستند: هزینه اضافه برای محل کار؛ عواقب خسارت آور بر قابلیت پاسخگویی به تقاضای مشتریان؛ ناتوانی در سازمان دهی مجدد کار بین کارکنان فعلی و یا ناتوانی در استخدام کارکنان اضافه؛ عواقب خسارت آور بر کیفیت و یا اجرای کار؛ کمبود میزان کار برای دوره ای که شما مایلید هستید کار کنید؛ تغییرات اساسی که در محل کار از قبل برنامه ریزی شده است.

تقاضای استیناف علیه دلایلی که در رد تقاضای شما برای ساعات کار انعطاف پذیر عنوان شده است اگر شما با دلایلی که کارفرمای تان برای رد تقاضای شما عرضه کرد، موافق نیستید در آنصورت می توانید طی 14 روز پس از دریافت این دلایل علیه آنها تقاضای استیناف بکنید: دلایل تان را در جزئیات برای استیناف ذکر کنید؛ نکاتی را که غلط هستند ذکر کنید؛ و نامه خود را امضاء کنید و تاریخ بزنید.

اگر با تقاضای استیناف موافق شود در آنصورت کارفرمای تان باید در عرض 14 روز پس از دریافت تقاضای استیناف تان را از این موضوع مطلع کند.

اگر این تقاضا فورا رد شود در آنصورت باید باز طی 14 روز جلسه ای برای بررسی تقاضای استیناف شما برگزار شود.

جلسه استیناف جلسه استیناف فرصتی است که در آن می توانید دلایل کارفرما و توضیحات او در رد تقاضای تان را پاسخ دهید.

مانند جلسه اولی که در آن تقاضای خود را طرح کردید شما این حق را دارید که با همراه در جلسه شرکت کنید.

مطمئن باشید که کاملا برای جلسه آماده هستید.

پس از برگزاری جلسه استیناف، شما باید طی 14 روز بطور کتبی از تصمیم کارفرما مطلع شوید.

اگر کارفرمای شما روال اداری مناسب را رعایت نکند و یا تقاضای شما برای ساعات کار انعطاف پذیر رد شود شواهد تاکنونی حاکی از این است که سریعترین و موثرترین روش برای حل این موضوع این است که با کارفرمای خود صحبت کنید.

اگر شما درباره نتیجه تصمیمی که گرفته شده و یا درباره روالی که طی آن تقاضای تان بررسی شده راضی نیستید در آنصورت به نفع خودتان است که سعی کنید که این مشکل را در همان محل کارتان حل کنید.

با کارفرمای خود صحبت کنید.

اگر شما نتوانید این موضوع را با کارفرمای تان رفع کنید در آنصورت باید با کارشناسی در این باره مشورت کنید.

در شرایط معینی شما می توانید به دادگاه کار (Employment Tribunal) شکایت کنید هر چند روش های کمتر رسمی دیگری مانند درگیر کردن یک میانجی بی طرف از خارج از محل کار موجود است.

این فرد می تواند کسی از «سرویس مشاوره، میانجیگری و حل اختلافات» (ACAS)، یا نماینده ای از طرف اتحادیه باشد یا هر کس دیگری که در این مورد تخصص لازم را دارد.

تنظیمات کاری مناسب اولیایی که کودک دارند و تبعیض جنسی چه موقع می توانید تقاضای خود را بر اساس قانون علیه تبعیض جنسی مطرح کنید قانون بر علیه تبعیض جنسی ممکن است به شما کمک کند اگر بعنوان مثال: کودک شما بیش از 6 سال سن دارد و معلول نیست؛ شما هم اکنون طی 12 ماه اخیر یک بار بر اساس حق قانونی تقاضا برای تغییر ساعات کار این کار را کرده اید ولی با توجه به تغییر شرایط تان لازم است دوباره چنین تقاضایی بکیند؛ شما برای کارفرمای تان آن حداقل مدت زمانی که شما را واجد شرایط قانونی می کند کار نکرده اید؛ شما یکی از کارکنان آن محل نیستید؛ تقاضای شما بر اساس حق قانونی تقاضا برای تغییر ساعات کار رد شده است.

تقاضا برای تغییر ساعات کار بر اساس قانون علیه تبعیض جنسی بهتر است که شما تقاضای خود را بطور کتبی عرضه کنید و در آن بروشنی توضیح دهید خواهان چه تغییری در ساعات کارتان هستید و چگونه فکر می کنید که کار فعلی تان را می توان به نحو متفاوتی انجام داد.

تقاضای شما برای تغییر ساعات کار باید چنان باشد که با زمان لازم برای مراقبت از کودک تان جور بیاید.

مرخصی والدین (Parental Leave) مرخصی والدین به این علت در نظر گرفته شده که اولیاء وقت بیشتری برای گذراندن با کودکان خردسال شان داشته باشند.

این مرخصی بدون حقوق است و می توانید آن را علاوه بر مرخصی با حقوق سالانه تان داشته باشید.

شما بعنوان یک پدر یا مادر تنها ممکن است از حق دریافت کمک هزینه درآمد (Income Support) و/یا کمک هزینه مسکن (Housing Benefit) در دوره مرخصی والدین برخوردار شوید.

چگونه از مرخصی والدین می توان استفاده کرد از مرخصی والدین فقط برای مراقبت از کودک می شود استفاده کرد.

کارفرمای شما نمی تواند از شما بخواهد که درباره نحوه استفاده از این مرخصی به او شواهدی عرضه کنید ولی می تواند از شما بخواهد که در اثبات حق برخورداری ار چنین مرخصی به او مدارکی نشان دهید.

بعنوان مثال اینکه تاریخی که فرزندتان متولد شده است، یا اینکه شما عهده دار مسئولیت نگهداری از کودک مذکور شده اید و یا آنجا که لازم است مدارکی در تایید اینکه کودک تان از کمک هزینه زندگی برای معلولین (Disability Living Allowance) برخوردار است.

اینها نمونه هایی از نحوه استفاده از مرخصی والدین است: گذراندن وقت بیشتر با کودکان خردسال؛ همراهی کردن یک کودک در زمان اقامت اش در بیمارستان؛ بازدید از مدارس جدیدی که کودک تان قرار است به آنجا برود؛ کمک به کودک برای اینکه در مهد کودک جدید یا تنظیمات مشابه ای جا بیفتد؛ خانواده وقت بیشتری را با هم صرف کند، بعنوان مثال برای بردن کودکان جهت دیدن پدر و مادر بزرگ شان.

پدری که از حق مرخصی والدین برخوردار نیست می تواند برای حضور در محلی که کودک اش به دنیا می آید از مرخصی والدین برخوردار شود.

چه کسی می تواند تقاضای مرخصی والدین بکند شما می توانید از مرخصی والدین برخوردار شوید اگر شاغل باشید، و: شما بعنوان ولی (پدر، مادر، پدرخوانده یا مادرخوانده) کودک زیر پنج سال باشید یا قرار است چنین مسئولیتی را بعنوان پدر یا مادر او عهده دار شوید، شما بطور مستمر نزد یک کارفرما برای حداقل یک سال کار کرده باشید؛ اگر کودک شما بین 15 دسامبر 1994 و 14 دسامبر 1999 متولد و یا به فرزندی پذیرفته شده است در آنصورت می توانید در صورت لزوم بر اساس دوره یکساله اشتغال با کارفرمای قبلی که نزد او در فاصله 15 دسامبر 1998 و 9 ژانویه 2002 کار کردید نیز تقاضای مرخصی والدین بکنید.

مرخصی والدین را باید قبل از تولد پنجسالگی کودکان بگیرید مگر اینکه او: او را به فرزندی پذیرفته اید که در آنصورت باید این مرخصی را طی پنج سال اول فرزندخواندگی او بگیرید و یا قبل از اینکه او به سن 18 سالگی برسد، هر کدام از این دو مورد زودتر دست می دهد؛ از کمک هزینه زندگی برای معلولین (Disability Living Allowance) برخوردار است، که در این صورت شما می توانید از مرخصی والدین تا وقتی او به سن 18 سالگی برسد استفاده کنید، در فاصله 15 دسامبر 1994 تا 14 دسامبر 1999 به دنیا آمده باشد و یا به فرزندی پذیرفته شده باشد که در آنصورت باید از این مرخصی تا 31 مارس 2005 یا تا تاریخ هیجده سالگی تولد او، اگر که زودتر باشد، استفاده کنید.

طرح مرخصی والدین طرح قانونی حداقل دوره مرخصی والدین بدون حقوق است و شما می توانید: از آن برای چهار هفته در ازای هر کودک خود برخوردار شوید؛ آن را در فواصل هفتگی، یک یا چند هفته، داشته باشید؛ در مجموع از این مرخصی برای 18 هفته تا تولد هیجده سالگی فرزندتان برخوردار باشید و اگر فرزندتان معلول است در آنصورت می توانید این مرخصی را بطور روزانه و نه در فواصل هفتگی داشته باشید؛ باید همیشه از 21 روز قبل کارفرمای تان را از تاریخی که می خواهید این مرخصی را داشته باشید مطلع کنید.

ممکن است در محل کارتان تنظیمات دیگری باشد که برای شما نوع بهتری از مرخصی والدین از آنچه قانونا تعیین شده است را فراهم کند.

کارفرمای شما می تواند تقاضای شما برای مرخصی والدین را تا شش ماه به تاخیر بیاندازد اگر برای این تصمیم دلایل معقولی داشته باشد یعنی اینکه اگر بتواند نشان دهد که مرخصی شما می تواند بطور غیر قابل قبولی به محل کارتان لطمه زند.

ولی او باید شما را طی هفت روز از این تصمیم خود مطلع کند.

مرخصی والدینی که بلافاصله پس از تولد کودک و یا پذیرش فرزندخوانده گرفته می شود را نمی توان به تعویق انداخت.