به نظر می رسد گیاهان مورد تناوب برای رسیدن به ماکزیمم تولید محصول به 200 الی 250 کیلوگرم ازت خالص در هکتار نیازمند باشد . مقدار کودی که قبلاً به گیاهان مورد تناوب داده شده تأثیر زیادی بر روی مقدار ازت موجود در گیاه در زمان برداشت دارد . بدون هیچگونه کودی، گیاه ممکن است در زمین های فقیر و بدون ذخیره ازت، به مقدار 25 کیلو در هکتار و در زمین های حاصلخیز مقدار 100 کیلو ازت در خود نگه دارد . در بهار بوته های جوان مقدار 5% ازت در ماده خشک برگ و 3% در ماده خشک ریشه نگه می دارند . این غلظت با ادامه رشد گیاه بسرعت کاهش می‌یابد و در زمان برداشت و در یک زراعت با حداکثر محصول شکر مقدا ازت در ماده خشک برگ 3% و در ماده خشک ریشه 8/% است.
کمبود ازت و علائم تشخیص آن :
بر خلاف علائم کمبود سایر عناصر، علائم کمبود ازت تقریباً در تمام مراحل رشد گیاهان مورد تناوب مشاهده می شود. بذور گیاهان مورد تناوب دارای مقدار کافی ازت برای ظهور کوتیلدون ها است. لیکن برای جلوگیری از بروز کمبود بایستی فوراً گیاه شروع به جذب ازت از خاک نماید. در خاکهای فقیر با مقدار کم ازت، علائم کمبود از زمان ظهور اولین برگ های حقیقی و متعاقب آن سلیر برگ ها شروع می گردد. علائم کمبود ممکن است با افزایش سن گیاه، توسعه یابد. در مقایسه با آنچه که در کمبود منگنز ، بر و منیزیوم دیده می شود ، علامات خاصی که مشخصه کامل کمبود ازت باشد وجود ندارد.برگهای گیاه در اثر کمبود پیچیده می شود و نخست به رنگ سبز روشن و بعد به زردی
می گرایند. کمبود ازت باعث کاهش غلظت کلروفیل و مقدار فتوسنتز در برگهای مسن تر می گردد، این برگها اغلب پژمرده شده و قبل از رسیدن می میرند و برگهای جوان تر معمولاً دارای پهنک باریک و دمبرگهای طولانی می باشند. برگهای دارای کمبود معمولاً محتوی 9/1 الی 3/2% ازت در ماده خشک خود می باشند. بوته هایی که علامت کمبود دارند مقدار 70 تا200 واحد در میلیون ازت به صورت نیترات در خود دارند در حالیکه در بوته های بدون علامت کمبود این مقدار 350 تا 35000 واحد در میلیون است.
اثر ازت بر روی رشد گیاهان مورد تناوب و کارآیی برگها:
علاوه بر بهبود رنگ برگها، ازت باعث افزایش اندازه و تعداد برگها می گردد. در اوائل فصل بهار، ازت باعث افزایش ماده خشک در واحد سطح می شود که این عمل بیشتر در برگ و دمبرگ سبب افزایش تولید ماده خشک در ریشه شده و تولید بیشتر شکر را در واحد سطح بهمراه خواهد داشت. (آرمسترانگ و همکاران ) نشان دادند که اثر کود ازته تنها تبدیل اشعه دریافت شده به ماده خشک نیست ، بلکه به مقدار زیاد باعث افزایش مقدار اشعه جذب شده می گردد.
اثر ازت بر روی قوه نامیه، ظهور جوانه ها و تثبیت گیاه:
هنگامی که از بذور تک جوانه به عنوان کشت درجا استفاده می گردد، حتی مقادیر محدود ازت باعث از بین بردن گیاهچه ها، کند کردن رشد بقیه بوته ها و کاهش تعداد بوته ها پس از تنک می گردد. در حقیقت گیاه نمی تواند کل مصرف ازتی را که برای مقدار محصول متناسب لازم است درست قبل یا بعد از بذورکاری و به صورت پخش سراسری تحمل نماید. در حالیکه پخش مقدار کم کود بصورت پخش سراسری سبب تثبیت کامل گیاه و رشد اولیه مناسب آن می گردد. هنگامیکه گیاه تثبیت گردید، کود ازته متعادل مورد نیاز را می توان بدون خسارت در مرحله ای که گیاه بصورت4 برگی می باشد بکار برد. اثرات اولیه کود ازته تولید ماده خشک ریشه و برگ بوده که بیشتر بصورت شکر در ریشه متراکم می گردد. مطابق نمودارهای زیرکه واکنش عملکرد شکر را به وضوح نشان
می دهد ،در خاکهای حاوی باقیمانده ازت کم، نقطه برگشت منحنی معمولاً برای مقدار 100 تا 150 کیلوگرم کود ازته در هکتار است. در حالیکه در خاکهایی با مقدار زیادی ازت مثل خاکهای حاوی مواد آلی و یا بقایای گیاهی از محصول قبلی نقطه برگشت منحنی بیشتر به طرف چپ متمایل است.
اثر کودهای آلی :
کودهای آلی که معمولاً قبل از زراعت گیاهان مورد تناوب به زمین افزوده می شوند می توانند از چند جهت برای گیاه مؤثر واقع شوند. بیشتر تأثیر کود آلی، ناشی از ازتی است که به صورت نیترات در اول فصل و همچنین به آرامی در طول دوره رشد در اختیار گیاه قرار می گیرد. اوره، ترکیبات آمونیاکی و پروتئینی از فساد بقایای گیاهی و حیوانی حاصل و تبدیل به نیترات می شود و در دسترس گیاه قرار می گیرد. کودهای آلی باعث کاهش درصد قند و افزایش غلطت اسیدهای آمینه می گردند. مقدار زیاد کودهای دامی و مرغی تأثیر بسیار بدی در کیفیت محصول به جا خواهد گذاشت. مزارع گیاهان مورد تناوبی که به آنها کود حیوانی داده شده است بندرت به بیش از 40 کیلوگرم در هکتار کود ازته، در هنگام کاشت نیاز خواهند داشت. با تأکید بر هوای پاکیزه و ممنوعیت سوزاندن کاه، امروزه مقدار زیادی کاه قبل از کشت گیاهان مورد تناوب شخم خورده و به زمین بر می گردد و این گرایش ادامه خواهد داشت. آزمایشهای کمی درباره تعیین اثر مخلوط کردن کاه با خاک بر روی نیاز ازتی انجام شده و اثر آن بر روی محصول گیاهان مورد تناوب مشخص گردیده است.(آلیسون 1989) اخیراً گزارشی از اثر کاه ر روی نیاز ازتی ارائه نموده و پیشنهاد کرد که در یک مزرعه معمولی که کاه را خرد کرده و با خاک شخم زده شده است اثر محسوسی در نیاز کودی مناسب گیاهان مورد تناوب نداشته است.
فسفر و گوگرد ،دو آنیون اصلی یا پر مصرف:
در خاکهای زراعی معمولاً با اضافه کردن کودهای فسفره، کودهای آلی و باقیمانده محصولات در خاک، می توان در زمان برداشت مقدار فسفر برداشت شده از زمین را تأمین نمود. تنها تعداد کمی از خاکهای معدنی محتوی فسفر هستند لذا بر عکس سایر عناصر غذایی نظیر پتاسیم، کلسیم و منیزیوم مقدار کمی فسفر در تغییر شکل آزاد می گردد. اخیراً غلظت فسفر در خاکهای زراعی همه ساله رو به افزایش است و علت آن عدم شسته شدن و همچنین افزودن بیش از حد این کود به خاک و بیش از آنچه که حتی زراعتهای پربازده نظیر غلات، گیاهان مورد تناوب و سیب زمینی از خاک جذب می‌نمایند می باشد. مقدار کافی گوگرد برای تولید محصول مناسب از طریق آب باران تأمین می گردد. منبع اصلی این گوگرد احتراق سوخت های فسیلی (زغال سنگ، نفت و گاز) می باشد که دارای مقادیر متغیری از این عنصر می باشند. این موقعیت با افزایش علاقه برای هوای پاکیزه رو به فزونی است. شعله گازهای خروجی به منظور کاهش آلودگی جوی به طور روز افزون تصفیه می شود و در نتیجه مقدار کمتری سولفور به زمین خواهد رسید و همچنین کودهای شیمیایی جدید نظیر اوره، نیترات، آمونیوم و سوپر فسفات تریپل بر خلاف کودهایی نظیر سولفات آمونیوم و سوپرفسفات ساده که دارای مقدار کمی گوگرد می باشند و کمتر مصرف می گردند فاقد گوگرد هستند.
میزان جذب و غلطت فسفر:
در زراعت گیاهان مورد تناوب، حدود نصف مقدار فسفر در ریشه و نصف دیگر در برگها است. در زراعتهایی که برای مدت طولانی فسفر مصرف نشده باشد، مقدار جذب این عنصر ناچیز خواهد بود . بعنوان مثال در منطقه روتامستد انگلستان ، مقدار جذب P2O5 حدود 5 کیلوگرم در هکتار و مقدار محصول نیز کم می باشد. بر عکس در مزارع فعلی با کود کافی که محصول بیشتری تولید می نماید ، مقدا جذب می تواند تا 100 کیلوگرم P2O5 در هکتار افزایش یابد که رقم مناسب آن بین 50 تا 90 کیلوگرم در هکتار (معادل 22 تا 39 کیلوگرم فسفر خالص) می باشد . غلطت فسفر در تمام قسمت های گیاه درست بعد از سبز شدن شروع به کاهش می نماید و این روند تا زمان برداشت نیز ادامه می یابد. غلطت مناسب برای گیاهچه ها در ماه آوریل (فروردین) برابر7% در ماده خشک برگ و 4/0% در ماده خشک ریشه است. در ماه آگوست (مرداد) به ترتیب به 4/0% و 3/0%، در ماه نوامبر(آبان) و در زمان برداشت به ترتیب غلظت فسفر به 35/0% و 2/0% کاهش می یابد.