دانلود تحقیق اسب

اسب
اسب (اکوس فروس کابالوس) یک پستاندار سم دار است ، یک زیر گونه ای از یکی 7 گونه بازمانده از خانواده اکویدا است .

اسب بالغ بر 45 تا 55 میلیون سال پیش از یک موجود چند پنجه ای کوچک تا بزرگ ، حیوان تک پنجه ای امروزی ، پدید آمده است .

انسانها در حدود 4000 سال قبل از میلاد مسیح شروع به رام کردن اسبها کردند و اهلی کرد نشان گمان شد ، که در 3000 سال قبل از میلاد رایجتر شد ؛ در 2000 سال قبل از میلاد استفاده از اسبهای رام شده در سرتاسر قاره اروپا –آسیا پخش شد .

اگر چه بیشتر اسبها امروزه رام شده هستند ، هنوز جمعیت اسب پرزوالسکی (Przewalski) در خطر است ، تنها اسب وحشی اصلی باقی می مانند ، به خوبی رایجترین اسبهای وحشی که در جهان زندگی می کنند ، اما از نسلهای قدیمی آنها که رام شدند ، منشأ گرفته است .

یک کلمه گران و تخصصی وجود دارد که برای توضیح دان مفاهیم وابسته به اسب استفاده شده ، هر چیزی از آناتومی مراحل زندگی ، اندازه ، رنگ ، نقش و نگارها ، پرورش دادن ، حرکت و رفتار را در بر می گیرد .

اسبها از نظر آناتومی برای استفاده از سرعت برای شکارچی ها طراحی شدند .

و یک جمله خوب توسعه یافته از توازن و یک قدرت غریزه جنگیدن دارند .

بسته به این نیاز فرار کردن از شکارچیان در جهان یک خصوصیت غیر معمول است : اسبها توانایی خوابیدن هم ایستاده و هم دراز کشیده را دارند .

اسبهای ماده مادیان نامیده می شوند ، بچه هایشان تقریباً تا 11 ماه با آنها همراه هستند و یک اسب جوان کره اسب نامیده میشوند و می تواند تا مدت کوتاهی بعد از تولد بمانند .

بیشترین اسبهای رام شده به پرورش دادن داشتن زین و یراق بین سنهای 2 و 4 سال شروع شدند .

آنها در سن 5 سالگی کاملاً بالغ می شوند و میانگین طول عمر بین 25 تا 30 سال دارند .

پرورش اسبها در 3 طبقه بندی روی طبیعت کلی پایه گذاری شده : با سرعت و استقامت "خون سردها " ، از جمله اسبهای انتخاب شده و بعضی اسبهای کوچک ، برای آرام رفتن ، کار سنگین مناسب هستند و " اسبهای خونگرم " از بین اسبهای تندخو و اسبهای خون سرد عبور می کنند و توسعه یافته هستند ، اغلب روی پرورش دادن برای اهداف اسب سواری خاص مخصوصاً در اروپا توجه می کنند .

بالغ بر 300 پرورش اسب امروزه در جهان وجود دارد که برای کاربرد های متفاوت بسیاری توسعه یافته است .

اسبها و انسانها از راههای بسیاری ، نه تنها در یک گوناگونی وسیعی از رقابتهای ورزشی و فعالیتهای تفریحی غیر رقابتی ، بلکه در فعالیتهای کاری که شامل کار پلیسی ، کشاورزی ، تفریح ، شرکت کردن در یادگیری و فیزیوتراپی ارتباط متقابل دارند .

اسبها از دیدگاه تاریخی در جنگ استفاده شدند .

یک گوناگونی وسیع از تکنیکهای اسب سواری توسعه داده شد ، شیوه های متفاوت بسیاری از روشها و راههای کنترل استفاده می شود .

تولیدات بسیاری از اسبها مشتق شده اند که شامل گوشت ، شیر ، پوست ، مو ، استخوان می شود و دارویی از مادیانهای حامله استخراج شده .

انسانها برای اسبهای رام شده غذا ، آب و پناهگاه فراهم میکند به همان خوبی به متخصصانی از قبیل دامپزشکان و نعل بندان توجه شد
بیولوژی
اناتومی اسب توسط تعداد زیادی از بخشهای خاص توضیح داده شده ، همانطور که توسط نمودار نشان داده شد ، بخشهای خاص همچنین سن ها ، رنگها و پرورشهای متفاوتی را نشان می دهد .

سن
بسته روی پرورش ، مدیریت و محیط ، اسبهای رام امروزه متوسط عمر 25 تا 30 سال دارند .

آن غیر معمول است ، اما تعداد کمی حیوانات تا 40 سالگی شان عمر می کنند .

قدیمی ترین ثبت قابل تصدیق "بیلی قدیمی " یک اسب مربوط به قرن نوزدهم که تا سن 62 سالگی زندگی کرد .

در عصر جدید ، نان قندی که در کتاب گینس از ثبت جهان فهرست شده است ، قدیمی ترین اسب کوچک در 2007 در 56 سالگی مرد.

با توجه به یک تاریخ تولد واقعی اسب ، برای رقابتی ترین اهداف یک حیوان در 1 ژانویه هر سال در نیمکره شمالی و 1 آگوست در نیمکره جنوبی بررسی شده است .

مخالفت در استقامت اسب سواری است ، جایی که حداقل سن رقابت روی تقویم سن پایه گذاری شده است .

یک تخمین ابتدایی از سن اسب ، می تواند از نگاه کردن در دندان آن ایجاد شود .

در ادامه اصطلاحات برای توضیح دادن اسبها با سن های متفاوت استفاده شده اند .

• کره اسب : یک اسب کمتر از یک سال ، یک کره اسب که پرستاری می شود
بعضی وقتها اسب شیرخوار نامیده می شود و یک کره اسب که از شیر گرفته شده است ، اسب تازه از شیر گرفته شده نامیده می شود .

بیشتر کره اسبهای رام شده در 5 تا 7 ماهگی از شیر گرفته می شوند ، اگرچه اسبها می توانند در 4 ماهگی بدون تاثیر نامطلوب از شیر گرفته شوند .

• اسب یکساله : یک اسب هم جنس که بین 1 تا 2 سال سن دارد .

• کره اسب : یک اسب نر زیر سن 4 سال .

یک اصطلاح رایج اشتباه که هر اسب جوانی را کره اسب می نامند ، زمانیکه تنها به اسبهای نر جوان رجوع می شود .

• کره مادیان : یک اسب ماده زیر سن 4 سال .

• مادیان : یک اسب ماده 4 ساله و بیشتر
• نریان : یک اسب نر غیر عقیم 4 ساله یا بیشتر ، بعضی مردم ، مخصوصاً در انگلستان به یک اسب نریان به عنوان اسب رجوع می کنند .

• یک اسب پشته دار یک اسب نر است که یک بیضه دارد یا به طرز نامتناسبی عقیم است .

اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند
اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند .

در مسابقه اسب ، تعاریفی از کره اسب ، کره مادیان ، و نریان ممکن است ار آنهایی که در بالا گفته شد متفاوت باشند .

در انگلستان ، مسابقه اسب نژاده ، یک کره اسب را به عنوان یک نر کمتر از 5 سال سن ، و یک کره مادیان به عنوان یک ماده کمتر از 5 سال سن تعریف می کند .

در ایالت متحده آمریکا ، هم مسابقه اسب نژاده و مسابقه زین و یراق کره اسب ها و کره مادیان ها را به عنوان اسبهای 4 ساله و جوانتر معرفی می کند .

اندازه مقاله اصلی : دست (طول) اندازه گیری قد اسبها در دست رسیدگی است ، "h " یا " hh " برای "قد دست" ، در بالاترین حد سرکتف حیوان اندازه گیری شد ، جایی که گردن با کمر برخورد می کند ، به عنوان یک نقطه ثابت از آناتومی انتخاب شد ، بر خلاف سر یا گردن که بالا یا پایین حرکت می کند ، یک دست 4 اینچ (cm 10 ) است.

قد متوسط توسط دستها و اینچ ها تعریف شده است ، دور دستها کمتر اندازه گیری می شود ، توسط یک نقطه اعشاری و اینچ های اضافی ارقام بین 1 تا 3 ادامه داده شده است .

بنابراین یک اسب " h 2/15" توضیح داده شد ، 15 و 2 اینچ (62 در 160 سانتی متر) در قد است .

اندازه اسبها با پرورش دادن ، متفاوت است اما می تواند همچنین توسط مواد غذایی تحت تأثیر باشد .

قانون کلی برای کوتاه شدن در قد بین چیزی که یک اسب را بررسی کرده و یک اسب کوتاه 2/14 پهنای دست است .

یک حیوان 2/14 پهنای دست یا بالای آن معمولاً بررسی شده که یک اسب باشد و یکی که کمتر از h 2/14 است یک اسب کوتاه است .

با این حال ، انتظاراتی برای قوانین کلی وجود دارد .

بعضی پرورش ها اسبهای بالا و پایین h 2/14 را تولید می کند که اسبها با توجه به قدشان بررسی شده اند .

بعضی پرورش های اسب کوتاه ممکن است ویژگیهای مشترک با اسبها داشته باشند و حیوانات ممکن است هر از گاهی در بالای h 2/14 بالغ شوند ، اما هنوز به عنوان اسبهای کوتاه بررسی شدند .

تفاوت بین یک اسب و اسب کوتاه به سادگی تفاوت در قد نیست ، اما جنبه های دیگری از فنوتیپ و ظاهر از قبیل شکل و طبیعت به حساب می آورد .

اسبهای کوتاه اغلب یالهای ضخیم تر ، استخوان سنگین تر ، گردن کوتاه تر و ضخیم تر و دستهای کوتاه با پیشانی پهن را دارند .

آنها اغلب طبیعت آرامتری نسبت به اسبها دارند و همچنین سطح بالایی از اطلاعات اسبی ممکن است یا ممکن نیست برای همکاری با تربیت کنندگان استفاده نشده باشد.

در واقع ، اندازه کوچک ، بعضی وقتها یک فاکتور نیست .

در حالیکه تاتوی شتلند در حدود 10 پهنای دست ( in 40/ cm 100 ) قد دارد ، فالابلا و اسبهای مینیاتور دیگر که نمی توانند بلندتر از 30 اینچ (76 سانتی متر) باشند ، به اندازه سایز متوسط ، توسط ثبت مخصوص طبقه بندی شدند .

اسبهای سواری سبکتر از قبیل عربی ، مورگان ها ، یا اسبهای کوارتر معمولاً حدود 14 تا 16 پهنای دست قد دارند (56 تا 64 اینچ / 140 تا 160 سانتی متر ) و می توانند وزن850 تا 1200پوند (kg 390 تا 450) را داشته باشند .

اسبهای سواری سبکتر از قبیل اسبهای اصیل ، سدلبرد آمریکایی یا اسبهای خون گرم آمریکایی معمولاً در حدود h 2/15 و اغلب به بلندی h 17 و وزنشان از 1100 تا 1500 پوند (kg 500 تا 680) است .

اسبهای سنگین از قبیل کلید سدال ، بلجینا، پرچرون و شیر معمولاً در نهایت h 16 تا 18 بلندی (قد) دارند و وزن آنها در حدود 1500 تا 2000 پوند (680 تا 910 کیلوگرم ) می تواند باشد .

بزرگترین اسبهایی که در تاریخ ثبت شده اند احتمالاً اسب شیر (Shire) بود که سمپسون نامیده شدند ، که در اواخر سال 1800 میلادی زندگی می کردند .

او hh 2/21 و حد نصاب وزن او 3360 پوند (kg 1520) تخمین زده شده بود .

دارنده رکورد اخیر برای کوچکترین اسب جهان تامبلیا است ، یک اسب مینیاتور کاملاً بالغ که توسط حیوانات خیلی کوتاه قد تحت تاثیر قرار گرفته .

او 17 اینچ (43 سانتی متر) قد و 60 پوند وزن دارد .

رنگها و نقش و نگارها اسبها یک آرایش متفاوت از رنگهای دست و نقش و نگارهای متفاوت را نشان می دهند که با یک کلمه خاص توضیح داده .

اغلب ، یک اسب ابتدا توسط رنگ دست (بدن) طبقه بندی شده قبل از اینکه از روی پرورش یا جنس طبقه بندی شود .

رنگهای تند یا غیر معمولی بعضی وقتها بسیار محبوب هستند ، همانطور که اسبها با نقش و نگارهای جذاب هستند اسبهایی با رنگ یکسان ممکن است از یکدیگر توسط نقش و نگارهایشان تشخیص داده شوند .

ژنتیکهایی که رنگهای بدن اسب را ایجاد می کنند مشخص شده اند ، اگر چه تحقیق روی ژنهای خاص و جهش یافته ادامه می یابد و در خصوصیات رنگهای خاص ناشی می شود .

ذاتاً رنگ های تمام اسبها با یک پایه ژنتیکی از رنگ قرمز یا مشکی بعلاوه آنهایی برای رنگ نقطه نقطه ، خاکستری ، پنهان یا رقیق (کمرنگ ) شروع می شود یا تاثیرات دیگر روی رنگهای پایه برای ایجاد دو جین رنگهای بدن یافت شده در اسبها ، عمل می کنند .

اسبهایی که رنگ ملایم دارند اغلب به عنوان اسبهای سفید نامگذاری شدند .

یک اسب که به نظر سفید خالص است ، در بیشتر موارد ، یک رنگ خاکستری میانسالی یا پیرتر را دارند .

خاکستری ها پوست سیاهی را در زیر لایه موهای سفیدشان دارند ، تنها اسبهایی که سفید نامیده می شوند آنهایی هستند که پوست صورتی در زیر لایه موهای سفید دارند یک وقوع نسبتاً نادر است .

به درستی اسبهای زال ، با پوست صورتی و چشمهای قرمز وجود ندارند ، زیرا زالی یک شرایط کشنده در اسبها است.

تولید مثل و توسعه نهایت حاملگی تقریبا برای 340 تا 335 روز است و معمولاً به یک کره اسب ناشی می شوند .

دوقلویی بسیار نادر است .

کره اسب (نر) ، به طور میانگین در حدود 4 روز طولانی تر از کره های مادیان به دنیا می آیند و کره اسب ها توانایی ایستادن و راه رفتن در یک زمان کوتاه بعد از تولد را دارند .

اسبها ، مخصوصاً کره اسب (نر) ، ممکن است بعضی وقتها از نظر فیزیکی قادر به تولید مثل باشند .

بلوغ اسبهای چهارساله بررسی شدند اگرچه اسکلت طبیعی به توسعه ادامه می دهد تا اینکه به 6 سالگی برسد ؛ زمان دقیق از اتمام توسعه روی اندازه اسب ، پرورش ، جنسیت و مراقبت فراهم شده توسط خودش ، وابسته است .

همچنین اگر اسب بزرگتر است ، استخوانهایش بزرگتر هستند ، بنابراین نه تنها استخونها دراز تر می شوند و بافتها را شکل می دهند بلکه صفحه های اپیفیزیال همچنین بزرگتر هستند و برای تبدیل از غضروف به استخوان بزرگتر می شوند .

این صفحه ها بعد از بخشهای دیگر استخوانها تغییر می کنند اما برای توسعه حیاتی هستند .

بسته به بلوغ ، پرورش و وظیفه های مورد انتظار ، اسبهای جوان معمولاً تحت نظر زین حرکت کردن و تربیت شدن بین سنهای 2 و 4 سال هستند .

اگرچه اسبهای مسابقه ای اصیل روی پیست به جوانی دو سال در بعضی کشورها هستند ، اسبها مخصوصاًً برای ورزشهایی از قبیل درساژ به طور کلی در رقابت سطح بالا تا وقتی که آنها زیر 4 سال هستند وارد نمی شوند ، زیرا استخوانهایشان و ماهیچه ها به طور محکم توسعه نیافته اند و نه تربیت پیشرفته شان کامل شده .

برای تحمل رقابت اسب دوانی ، اسبها به قدر کافی برای رقابت بالغ فرض نشدند تا اینکه آنها از روی تقویم 60 ماهه شوند .

آناتومی ببینید : سیستم ماهیچه ای اسب را ، سیستم تعرق اسب و سیستم چرخش خون اسب را سیستم اسکلتی می نامند .

سیستم اسکلتی سیستم اسکلتی اسبهای مدرن اسبها اسکلتی دارند که به طور میانگین 205 استخوان دارد .

یک تفاوت چشمگیر بین اسکلت اسب ، در مقایسه با آن در انسان است و آن فقدان استخوان ترقوه است – سیستم های اعضاء و جوارح جلویی اسب متصل به ستون فقرات توسط یک مجموعه قدرتمند از ماهیچه ها تاندون ها و رشته هایی است که استخوان شانه را به تنه متصل می کند .

پاهای اسب و سم ها همچنین ساختارهای واحدی هستند .

استخوانهای پایشان به نحو متفاوتی از آن در انسان متناسب شده .

برای مثال ، بخشی از بدن که ً زانوی ً اسب نامیده می شود از استخوانهای مچی ساخته شده که مطابق با مچ انسان است به طور مشابهی ، زانوی پای عقب شامل استخوانهای برابر (معادل) با آنها در قوزک و پاشنه پا هستند .

استخوانهای پای کوتاهتر از یک اسب مطابق با استخوانهای دست و پای انسان است ، و مچ استخوانهای بین استخوانهای کانن و تقریباً استخوانهای انگشت یا پنجه است ، جایی که قوزک انسان قرار گرفته است .

اسبها همچنین ماهیچه ای در پاهایشان زیر زانو و پس از زانو ندارند ، تنها پوست ، مو، استخوان ، تاندون ، رشته ها ، غضروف است و بافتهای مخصوص جور شدند و سم را می سازند .

سم ها اهمیت حیاتی از پاها و ساق پا به طور خلاصه توسط ضرب المثل قدیمی «نه پا ، نه اسب» است .

سم اسب با استخوان انگشت پا شروع می شود، و معادل نوک انگشت انسان است ،که توسط غضروف و بافتهای نرم مخصوص و پر از خون از قبیل لامینا احاطه شده است .

دیواره خارجی سم و شاخ از کف پای اسب ساخته می شود ، که مواد آن شبیه مواد موجود در ناخن انسان است .

در پایان نتیجه می شود که یک اسب ، با وزن حدود 1100 پوند (kg 500 ) ، روی استخوانهای یکسان شبیه نوک پنجه انسان ، حرکت می کند .

برای حفاظت سم تحت شرایط خاص ، بعضی اسب ها نعل اسب دارند که روی پاهایشان توسط یک دامپزشک حرفه ای قرار داده می شود .

سم رشد می کند ، و نیاز دارد که هر 5 تا 8 هفته مرتب شود .

دندان اسبها برای چریدن سازگار شده اند .

در یک اسب بالغ ، 12 تا دندان پیشین وجود دارد ، که برای گاز گرفتن علف یا دیگر گیاهان ، در جلوی دهان سازگار شده اند .

24 دندان سازگار شده برای جویدن وجود دارد ، دندانهای آسیاب و دندانهای قبل از آسیایی در عقب هر ماه تمام می شود .

اسب نر و اسب اخته 4 دندان اضافی برای تنها دندانهای پیشین دارند ، یک نوع دندان نیش است .

بعضی اسب ها ، هم نر و هم ماده ، یکی از 4 نشان بسیار کوچک دندان در جلوی دندان آسیا را به عنوان دندانهای «گرگ» شناخته شده .

یک مکان داخل دندانی بین دندانهای پیشین و دندانهای آسیا وجود دارد در جایی که کمی در روی لثه های دهان اسبها استراحت می کنند زمانیکه اسب افسار دارد .

دندانهای پیشین یک تفاوت مطرح رشد را در سن های اسب به خوبی تغییرات در زاویه ای که با سطوح جویدن برخورد می کنند وجود دارد .

دندانها در سراسر طول زندگی رشد می کنند به طوریکه آنها توسط چریدن ساییده می شوند ، اگرچه غذا و مراقبت دامپزشکی می تواند روی ساییدگی دندان تاثیر بگذارد .

هضم اسبها گیاهخوارانی با یک سیستم هضم هستند که با یک غذای علفی از علفها و دیگر مواد گیاهی سازگار شده اند ، و پیوسته در سرتاسر روز مصرف می کنند .

بنابراین ، در مقایسه با انسانها ، آنها شکم نسبتاً کوچکی دارند اما روده ای بسیار طولانی با آسان کردن جریان مواد غذایی دارند .

یک اسب 1000 پوندی (kg 450) 15 تا 20 پوند (kg 11 تا 8/6 ) غذا هر روز می خورد ، تحت نظر استفاده نرمال ، us 10 گالن (L 38 ) تا us 12 گالن آب می نوشد .

اسبها نشخوار کننده نیستند ، به طوریکه آنها تنها یک شکم دارند ، شبیه انسانها ، اما بر خلاف انسانها آنها می توانند مواد سلولوزی علف را هضم کنند و آن به علت حضور شکم عقبی است یا شکم آبی است که غذا داخل می رود قبل از اینکه به روده بزرگ برسند .

بر خلاف انسان ، اسبها نمی توانند بالا بیاورند (استفراغ) به طوریکه مشکلات هضم می تواند باعث قولنج شود که موجب مرگ می شود .

احساسات چشمهای اسب احساسات اسب به طور کلی برای آنها در انسان بالاتر هستند .

همانطور که حیوانات شکار می کنند آنها باید از محیطشان در تمام زمانها آگاه باشند .

آنها بزرگترین چشمهای هر پستاندار روی زمین را دارد ، و به دلیل چشمهایش در اطراف سرش ، اسبها یک محدوده دید 350 دارند .

با تقریباً 65 این دو چشم و یک چشم در 285 باقی نگه می دارد .

اسبها روز عالی و دید شبانه خوبی دارند ، اما مطالعات نشان می دهد که آنها دو رنگ یا دید دو رنگی دارند مخصوصاً رنگهای مربوط به قرمز ،که بیشتر سبز به نظرشان می رسد .

شنیدشان خوب است و هر گوش میتواند تا 180 بچرخد ، شنید 360 را بدون مجبور شدن به حرکت سر می شود .

احساسشان از مواد کوچک زمانیکه بهتر از انسان می توانند انجام دهند آن قویترین امتیاز نسبت ؛آنها به منطقه بیشتر در دید منتقل می شوند .

اسبها یک احساس بیشتر از توازن دارند و به علت توانائیشان برای احساس است .

یک احساس اسب از لمس کردن به خوبی توسعه یافته .

حساسترین نواحی اطراف چشمها ، گوشها و بینی هستند .

از طریق لمس کردن ، اسبها دریافت می کنند و فوراً به تغییرات در محیطشان واکنش نشان می دهند ، تماس به اندازه باریک بینی حشره در روی بدن نیز احساس می شود .

اسبها یک احساس توسعه یافته از مزه ها دارند که به آنها اجازه می دهد در میان غلات و علف ها چیزی را انتخاب کنند که آنها دوست دارند بخورند و لبهای گیرنده شان می توانند به آسانی حتی کوچکترین غلات را جدا کنند .

اسبها گیاهان سمی را نمی خورند .

با این حال ، انتظاراتی وجود دارد و اسبها مقداری گیاهان سمی را حتی هنگامیکه به میزان کافی غذای سالم وجود دارد می خورند .

حرکت مقاله اصلی : راه رفتن اسب ، یورتمه رفتن ، تاخت ، و قدم آهسته تمام اسبها به طور طبیعی با 4 طرز راه رفتن اصلی حرکت می کنند : پیاده روی ،که میانگین آن 4 مایل در هر ساعت است ؛ یورتمه رفتن ، که میانگین آن 12 تا 8 مایل در هر ساعت است ؛ و جهیدن به عنوان تاخت شناخته شده که 12 تا 15 مایل در هر ساعت است و چهار نعل رفتن است .

میانگین چهار نعل رفتن 30 تا 25 مایل در هر ساعت است .

ثبت جهانی برای چهار نعل رفتن کوتاه است ، مسافت دو کوتاه و بلند 55 مایل در هر ساعت است .

در کنار این راه رفتن های اساسی ، بعضی اسبها یک گام دو ضربه ای اجرا می کنند ، در ازای یورتمه رفتن .

بعلاوه ، چندین گام آهسته چهار ضربه ای وجود دارد که تقریباً سرعت یک یورتمه رفتن یا قدم است .

اینها شامل گام آهسته پهلویی ، پیاده روی ، و به خوبی یورتمه رفتن اریب است .

گام آهسته اغلب خصوصیتهای ژنتیکی در پرورشهای خاص هستند ، یکجا به عنوان گام اسب ها شناخته شدند .

در بیشتر موارد ، طرز راه رفتن اسبها جایگزین یورتمه رفتن استاندارد با یک گام آهسته می شود .

رفتار مقالات اصلی : رفتار اسب و نقطه ضعفهای اسبهای اصطبل اسبها حیواناتی هستند که با یک غریزه جنگ توسعه یافته شکار می کنند .

اولین واکنش شان به خطر از جا پریدن و معمولاً فرار کردن است ، اگرچه آنها به ایستادن و دفاع کردن از خود و فرزندانشان در مواردی که فرار ممکن نیست شناخته شدند یا زمانیکه بچه شان در خطر است .

آنها همچنین به کنجکاو بودن گرایش دارند ؛ زمانیکه رم کردند ، آنها اغلب تردید دارند که یک لحظه دلایل جنگشان را بفهمند ، و ممکن است همیشه از بعضی چیزها که آنها به عنوان بی خطر مشاهده می کنند فرار کنند .

اگر چه پرورش دادن انتخابی ، بعضی پرورش های اسب کاملاً رام هستند ، مخصوصاً اسبهای بزرگ خاص .

سبکترین اسب برای اسب سواری برای سرعت ، چابکی ، هوشیاری و بردباری توسعه داده شدند ؛ ویژگیهای طبیعی که از اجداد وحشی آنها گسترش می یابد .

اسبها حیوانات اجتماعی یا گله ای هستند ، با یک درجه بندی رتبه مشخص ، توسط یک حیوان مسلط راهنمایی شد .

آنها همچنین خلاقیت های اجتماعی هستند که توانایی دارند همکاری متصل به گونه خودشان و حیوانات دیگر را شکل دهند که شامل انسانها می شود .

آنها در راههای مختلف با هم ارتباط برقرار می کنند ، شامل صدا در آوردن ، شیهه کشیدن ، قهر دو طرفه و حرکات بدن است .

اسبهای بسیاری برای مدیریت کردن مشکل می شوند اگر آنها جدا شوند .

از میان اسبها ، تعلیم دادن هر اسب با پذیرش یک انسان به عنوان یک نوع همکار ، و بنابراین دور کردن اسبهای دیگر آسان می شود.

زمانی که با رفاقتهای ناکافی ، تمرین یا تحریک کردن منحصر می شوند ، آنها ممکن است نقطه ضعف های ثابت ، مجموعه عادت های بد پیدا کنند که شامل جویدن چوب ،لگد زدن به دیوار ، مارپیچ رفتن و مشکلات دیگر می باشد .

هوش و یادگیری در گذشته ، اسبهای غیر باهوش ، با خلاصه نکردن توانایی فکری ، ناتوانی به عمومی فکر کردن ، و مشتق شده از طریق قوه فکری ارزیابی می شدند .

با این حال ، مطالعات اخیر نشان می دهد که آنها تعدادی از وظایف شناخت روی پایه هایی روزانه را اجرا می کنند و در چالش های ذهنی متعهد می شوند که شامل غذا ، شناسایی سیستم اجتماعی است .

در آنها همچنین به داشتن توانایی تشخیص فاصله خوب نشان داده شده اند .

مطالعات هوش اسب را در محدوده حل مشکل ، نگهداری دانش ، سرعت یادگیری ارزیابی کرده است .

نتایج نشان می دهد که اسب ها در یادگیری ساده بهترین بودند ، اما همچنین قادر به حل کردن چالش های شناختی پیشرفته هستند که در یادگیری طبقه بندی و مفهوم شرکت می کنند .

آنها یادگیری از محل سکونت ، حساسیت زدایی ، شرایط پاولویان نشان می دهند .

آنها به یادگیری از نیروهای مثبت و منفی پاسخ می دهند .

اسبهای رام شده به یک وجه چالش های ذهنی بیشتر از اسبهای وحشی ، به علت زندگی در محیط های غیر طبیعی که رفتار غریزی را سرکوب می کند در حالیکه وظیفه یادگیری طبیعی نیست گرایش دارند .

اسبها موجوداتی بد عادت هستند که برای سختگیری پاسخ می دهند و سازگار می شوند ، و بهترین عکس العمل را نشان می دهند هنگامیکه حرکات و تکنیکهای یکسان پیوسته استفاده شدند .

بعضی تربیت کنندگان باور دارند که اسبهای «باهوش» انعکاسی از تربیت کنندگان باهوش هستند که به طور موثر تکنیکهای شرایط پاسخ دادن و نیروهای مثبت را برای تربیت در شیوه استفاده می کنند که با بهترین استعداد (آمادگی) طبیعی حیوان متناسب و سازگار می شوند .

بقیه که اسبها را به طور منظم تربیت می کنند ذکر می کنند که خصوصیت ویژه همچنین ممکن است یک نقش مجزا از هوش را بازی می کند در تعیین اینکه چطور یک حیوان به تجربیات متفاوت عکس العمل نشان می دهد .

طبیعت (خلق و خو) اسبها پستانداران هستند ، و موجودات «خون گرم» و بر عکس خزندگان خونسرد هستند .

با این حال ، این کلمات یک معنای مجزا در متن ترمینولوژی اسب توسعه دادند .

توضیح دادن طبیعت ، نه دمای بدن استفاده شد .

برای مثال «اسبهای پرشور» از قبیل تعداد بسیاری اسبهای مسابقه ای ، حساسیت و انرژی بیشتر نشان می دهند ، در حالیکه «خون سردها» از قبیل پرورش دادن دسته ای ، کاملتر و آرامتر هستند .

نژاد « اسبهای پرشور » شامل « اسبهای شرقی » از قبیل آفال تک ، بارب ، اسب عربی و اسبهای ترکمن به خوبی اسبهای اصیل می شوند ، پرورش دادن در انگلستان از پرورش های شرقی قدیمی تر توسعه داده شد .

اسبهای پر شور به سر حال بودن ، جسور و یادگیری سریع گرایش دارند .

آنها برای سرعت و چابکی پرورش داده شدند .

آنها به اصلاح فیزیکی حساس بودن ، لاغر بودن و پاهای دراز گرایش دارند .

نژاد شرقی اصلی از خاور میانه و شمال آفریقا به اروپا آورده شدند زمانیکه پرورش دهندگان اروپایی القا کردن این تربیت ها را در مسابقه و اسبهای سواره نظام سبک را خواستند .

اسبهای عضلانی اسبهایی با دسته سنگین هستند که به عنوان «اسبهای خون سرد» شناخته شده اند به طوریکه آنها نه تنها برای قدرت بلکه همچنین برای داشتن آرامش پرورش داده شدند ، طبیعت صبور برای حمل کالسکه پر از مردم لازم بود .

نژاد شناخته شده شامل بلجینا و کلید سرال هستند .

بعضی شبیه پرچرون سبک تر هستند و برای کالسکه ها یا زمینه های دیگر در آب وهوای خشک تر توسعه داده شدند .

مابقی ، از قبیل شیر (shire) کندتر و قدرتمند تر هستند ، با خاکهای سنگین و پایه گذاری شده روی خاک رس پرورش دادند .

گروه «خونسرد» همچنین شامل بعضی نژاد اسب کوتاه است .

و نژاد « اسبهای خونگرم» از قبیل تراکز ، یاهانووریان زمانیکه کالسکه اروپایی و اسبهای جنگی پیشرفت کردند با عربی ها و اسبهای اصیل جفت گیری شده بودند ، یک اسب سواری با تربیت بهتر نسبت به اسبهای دیگر به وجود می آورند .

اما اندازه بزرگتر و طبیعت خونسرد تر نسبت به نژاد اسبهای سبک تر دارند .

نژاد اسب کوتاه با ویژگیهای خونگرمی برای اسب سوارهای کوچکتر توسعه داده شد .

اُدای ، «اسبهای خون گرم » به زیر مجموعه ای از نژاد اسب ورزشی رجوع می کند که در بازیهای المپیک و رقابت FEI بین المللی در درساژ تسلط داشته اند و پرش را از سال 1970 نشان میدهند .

پیش از آن زمان ، « اسبهای خون گرم »اغلب به جفت گیری بین اسبهای خون سرد و خون گرم داده شدند .

مثالها شامل نژادهای از قبیل اسب بارکش ایرلندی یا کلولند بای شدند .

اغلب کمتر به سمت پرورش اسب سواری سبک نسبت به اسبهای اصیل یا عربی ، از قبیل اسب مورگان ، سوق داده میشود .

زمانیکه اسبها برای خوابیدن دراز می کشند ، بقیه در گله می ایستند .

اسبها قادر هستند هم ایستاده و هم دراز کشیده بخوابند .

در یک سازگاری از زندگی در میان اسبهای وحشی ، اسبها قادر هستند خواب سبک را از طریق استفاده « باقی ماندن دستگاه » در پاهایشان وارد کنند ، به آنها اجازه می دهد بدون از پا افتادن چرت بزنند .

اسبها بهتر می خوابند زمانیکه در گروهها هستند زیرا بعضی حیوانات خواهند خوابید در حالیکه بعضی دیگر برای متجاوز گران محافظت می کنند .

بر خلاف انسانها ، اسبها در جای سفت نمی خوابند .

اسبها ممکن است از 4 تا 15 ساعت در روز استراحت کنند .

و از دقایق کمتری تا چندین ساعت دراز می کشند .

کل زمان خواب در یک روز ممکن است از چند دقیقه تا دو ساعت و در فاصله های کوتاهتر در حدود 15 دقیقه است .

اسبها باید برای رسیدن به خواب REM دراز بکشند .

آنها تنها مجبورند برای یک تا دو ساعت در هر روز حداقل با نیازهای خواب REM برخورد کنند .

با این حال ، اگر یک اسب هرگز به دراز کشیدن اجازه داده نشود ، بعد از چندین روز آن بی نصیب از خواب می شود ، و در موارد نادر ممکن است به طور ناگهانی از پا بیفتند به طوریکه آن به طور غیر ارادی در خواب REM می رود در حالیکه هنوز ایستاده است این شرایط از بی هوشی متفاوت است ، اگر چه اسبها ممکن است از این اختلال رنج ببرند رده بندی و تکامل اسبها همانطور که شناخته شده امروزه توسط تکامل در نواحی وسیع زمین باپوشش گیاهی پراکنده زنده می مانند ، در یک اکوسیستم جایی که حیوانهای چراگاهی دیگر هستند ، مخصوصاً حیوانات نشخوار کننده ، نمی توانستند بمانند .

اسبهای سم دار از پریسوداکتیلا ، یک گروه از پستانداران هستند که در طول مدت دوره سوم تسلط داشتند .

در گذشته ، این نظم شامل 14 تیره و گونه های بسیار بوده است ، اما تنها 3 تیره – اکوئید ها ( اسب و گونه های وابسته ) ، تاپیر (خوک و خرطوم داران) و کرگدن – شامل 18 گونه شناخته شده هستند که تاکنون زنده مانده اند .

جدید ترین دانسته ها عضو خانواده اکوئیدا هستند و هیراکوتریوم بود ، که بین 45 تا 55 میلیون سال پیش می زیسته اند ، در طول مدت دوره اِاٌسن (Eocene) 4 انگشت روی هر پای جلوی و 3 انگشت روی پای عقبی داشتند .

انگشت اضافی روی پای جلویی به زودی بامسوهیپوس ناپدید شد که 32 تا 37 میلیون سال پیش زندگی می کردند و در حدود 5 میلیون سال پیش ، اکوئیس پیشرفته ، توسعه پیدا کرد .

انگشتهای طرف اضافه در اندازه کوچک شدند تا اینکه آنها نابود شدند .

تمام بازمانده های آنها در اسبهای مدرن یک مجموعه ای از استخوانهای باقیمانده کوچک روی سم است ، که در ارگو ، اسب کهر یا به عنوان استخوانهای شکسته شناخته شد .

آنها همچنین انگشتان پاهایشان ناپدید شده است و آنها یک حیوان سم دار بودند که توانایی حرکت با سرعت بالاتر را داشتند .