انگور
تولید سالیانه انگور بالغ بر 65 میلیون تن می باشد . انگورها در حدود 9 میلیون هکتار از سطوح زیر کشت را به خود اختصاص می دهند. که بیشترین مصرف آن برای تولید نوشابه های الکلی است . همچنین برای تازه خوری و تولید کشمش نیز از آن استفاده می شود.
این متن بیشتر درباره انگورهایی بحث می کند که vinifera Vitis خالص نیستند . Vitis قسمت کوچکی از تولید کل جهان را به خود اختصاص می دهد. اغلب برنامه ای اصلاحی کولتیوارهایی را تعقیب می کنند که توسط قلمه و پایه وژرم پلاسم ازدیاد می شوند.
منابع رژم پلاسمی که vinifera نیستند دارای مقاومت به حشرات ، بیماریها و تغییرات شدید محیطی هستند که در vinifera یافت نمی شود . گونه های nonvinifera همچنین بهترین منبع ژنی برای کلون های مولکولی و انتقال به کولیتوارهای vinifera هستند. بکارگیری هیبریدهای بین گونه ای نتایج خوبی در گسترش رشد انگور در مناطقی که کشت vinifera نا موفق بوده (بعلت آفات و یا تغییرات شدید دما) داشته است . در کل توسعه پایه خیلی فعال است و تماماً بستگی به رژم پلاسم nonvinifera دارد.
مبداء پیدایش و محل توسعه
کشت انگور یک هنر باستانی است . مدارک و اسناد نشان می دهد که کشت انگور و درست کردن شراب در مصر به 5000 تا 6000 سال پیش باز می گردد. قبل از شروع قرن اول ، انگور و شراب در نظر مردم خاورمیانه و مدیترانه مهم جلوه می کرد. انگور نه تنها از نقطه نظر تولید شراب اهمیت داشت ، بلکه از لحاظ تازه خوری نیز مدنظر بود. انگور دارای کالری زیاد و در حدود 20تا25 % قند است . انگور خشک شده در حدود 80% قند دارد و یکی از منابع متعدد قندی است که می توانند ذخیره و براحتی مصرف شوند.
مناطقی که تمدن انسان نخستین از آنجا صورت گرفته ، جایی بین دریای سیاه و دریای کاسپین است که انگورها هنوز بصورت وحشی یافت می شوند vinifera را نیز می توان از قدیمی ترین انگورهایی دانست که در آنجا رشد کرده است . محل پیدایش اولیه، منطقه مدیترانه بوده که بطرف نواحی ساحلی گسترش یافته است. در قرن 15 کشت انگور در جزایر قناری و Maderia پایه گذاری شد. سپس به آفریقا جنوبی ، استرالیا و آمریکای جنوبی کشده شد. اولین انگورهای شرابی در قرن 18 از مکزیکو به کالیفرنیا آورده شدند و در نیمه اول قرن 18، پرورش انگور و ساختن شراب ابتدا در کالیفرنیا انجام شد و بسرعت از سال 1860 تا1900 به سایر نقاط پراکنده شد.
خانواده ویتاسه که خانواده انگور بشمار می رود. شامل 14 جنس و بالغ بر 1000 گونه است و گستردگی زیادی از نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری گرفته تا مناطق معتدله را دارد. جنسی که اهمیت اقتصادی زیادی را دارد، Vitis است . دیگر گونه ها که شامل Cissus antartica , Ampelopsis, partheno cissus است بیشتر جنبه تزئینی دارند. Vitis دارای دو زیر جنسی است که Muscadinae و EuVitis نامیده می شوند که فقط از لحاظ تعداد کروموزوم با هم تفاوت دارند. در Muscadinae 40=n2 ودر EuVitis 38=n2 است و امکان هیبریداسیون بین آنها وجود ندارد. زیر جنس EuVitis برحسب منطقه پراکندگی به سه دسته تقسیم می شود . گونه های وحشی و بومی امریکا ، دارای ارزش زیادی برای اصلاح کنندگان هستند. ولی در مقابل آفت فیلوکرا، حساس بوده و نابود می شوند. از مهمترین آنها می توان به مواد زیر اشاره کرد.
.V.rapestris در مناطق شنی و سنگلاخی جنوب آمریکا و مکزیک پراکنده است و نیز جنوب میسوری ، ایلینویس ، آرکانزاس ، کنتاکی ، تنسی، اوکلاهما و تگزاس شرقی و مرکزی مقاوم به فیلوکسرا و بیماریهای قارچی ریشه است .