همه ساله بین 4 تا 5 میلیون هکتار به اراضی مورد آبیاری جهان که در حال حاضر قریب به دویست و هشتاد میلیون هکتار می باشد اضافه می گردد. در کشوری مثل فرانسه به 8/1 میلیون هکتار از اراضی مجهز به تأسیسات و وسائل آّبیاری می باشند و این در حالی است کهسالیان به طور متوسط فقط 2/1 میلیون هکتار از اراضی تحت رژیم آبیاری قرار دارد که در مقام مقایسه با چهل سال پیش سه برابر افزایش سطح داشته است . از مجموع کشاورزان این کشور فقط 13% دسترسی به انجام عملیات آبیاری دارند که این رقم 4% کل سطوح مورد کشت فرانسه شامل می گردد از 100% سطوح مورد آبیاری این کشور به 5% آن اختصاص به آبیاری ذرت دارد ولی در حال حاضر گزارش به سمت افزایش گیاهانی مثل گیاهان دائمی (7%) گیاهان علوفه ای (5%) آفتابگردان (3%) و همچنین درختان میوه صیفی جات و گیاهان رنیتی می باشند . البته می دانیم که حسب موقعیت جغرافیایی و نوع گیاه نیاز به آبیاری متغیر و متفاوت می باشد و به طور مثال در جنوب شرقی فرانسه آبیاری مسئله ای است اجتناب نا پذیر در در حالی که در ناحیه ی شمال این کشور نیاز آبی گیاه به مقدار کافی تأمین می گردد. آبیاری به عنوان یک مکمل عمل می نماید و سرانجام در ما بقی مناطق کشت آبی و دیم هر دو مرسوم است و آبیاری در جهت حمایت و تکمیل انتقال طبیعی آب وارد عمل می شود . رزرو و ذخیرۀ آب خاک این امکان را میسر می سازد تا بتوانیم کمبود حاصل از بارندگی را از طریق آن تأمین نماییم . ذخایر آب می توانند بارندگی را به ویژه در سالهای خشک جبران نمایند مصرف متفاوت و متغیر از آب مستلزم مدیریت و اداره ی درست این بخش می باشد کشاورز و آبیار با عنایت به اینکه بخش مهمی از این آ ب را برداشت می نمایند در این نوع مدیریت دخالت و نقش تنگاتنگی دارند علی الخصوص اینکه سعی دارند درمقابل خشکی و خشکسالی مقابله غوده و محصول خود را سریعاً به بازار عرضه نموده و عقب نمانند لذا مصرف آب روز به روز توسط آبیاری افزایش پیدا می نمایند لهذا می باید بصیرت و تناسب لازم در رقابت بین بهره برداری در ارضی و آب قابل دسترسی را ایجاد نمود بنابراین می باید دنبال راه حل هایی گشت تا هر چه بهتر و مطلوب تر آبیاری را به کار گرفت و استفاده بهینه از آن نمود دراین ارتباط است که علی القاعده باید یک شناخت عالی ومطلوب در روابطی که بین خاک گیاه و عوامل جوی حاکم است را به دست آورد و مسلماً شناخت عوامل فوق تحولات تکنولوژیک و همچنین به کار گیری امکانات در جهت انتخاب بهترین تناوب زراعی و آیش این اجازه را خواهد داد تا استراتژی
به کار گیری لوازم وسایل آبیاری بهینه مطلوب به خدمت گرفت . به جهت دسترسی و تحقیق به این اهداف ،گروهها واکیپ های تکنیکی معمولاً حول و حوش سه محور اساسی زیر به فعالیت خود ادامه می دهند .- بهبود در کیفیت راهری وهدایت آبیاری در جهت تأمین نیاز آبی گیاه بدون تلفات آب ما زاد بر نیاز – انتخاب و استفاده ی بهینه و مطلوب از تأسیسات و امکانات آبیاری در جهت کنترل و هدایت آب به سرزمین – سرانجام انتخاب های تکنیکی اقتصادی در جهت استفاده مطلوب از تناوب و آیش های زراعی موردآبیاری با احتساب نارسایی های حاصل از زمین و آب قابل دسترسی و موجود .
اهداف فوق الذکر در سه تکنیک آبیاری در حال حاضر کاربرد دارد: - آبیاری ثقلی :80% سیستم های آبیاری در جهان از این نوع می باشد در حای که در کشورهای پیشرفته مانند فرانسه فقط 10% از اراضی به روش سنتی آبیاری می شود چنانچه این سیستم به روش نامطلوب مدیریت ادار شود دارای راندمان خیلی پایینی خواهد بود . برعکس در صورت کاربردی مطلوب تنظیم خوب و مرتب شبکه ی آبیاری مدیریت مناسب این راندمان تا 85% قابل افزایش می باشد – آبیاری قطره ای (موضعی) روشی است که اجازه می دهد تا روطوبت حول و حوش ریشه در حد مطلوب و کافی باقی بماند .
راندمان آبیاری قطره ای تا 90% قابل افزایش می باشد – سرانجام آبیاری بارانی تا در بعضی از کشورهای فرانسه تا 85% سطوح به این روش آبیاری می شود راندمان آبیاری در این روش بسیار عالی است به شرط آنکه وسائل و لوازم آبیاری به نحو مطلوب به کار گرفته شده باشد.
منابع و ذخایر آب و آبیاری :