دانلود مقاله بیماری های درختان زیتون

بیماری های درختان زیتون (۴)
نماتدهای زیتون : Olive Nematodes
نماتدهای مختلفی به ریشه زیتون حمله می کنند، مانند نماتد مولد غده ( Root Not Nematod ) شامل گونه های مختلفی از جنس Meloidogyne ، نماتد مرکبات ( Tylenchulus semipenetrans)، نماتدهای مولد زخم ( Root Lesion Nematodes ) شامل گونه های مختلفی از جنس Pratylenchus و همینطور دو نماتد دیگر که اهمیت کمتری دارند، شامل نماتد غلاف ( Sheat Nematode ) به نام Hemicycliophora arenaria و نماتد سوزنی ( needle Nematode ) با نام Paralongidorus eucalipti .

نماتد مولد غده : Root Not Nematode
این نماتد به بسیاری از گیاهان باغی و زراعی، شامل بسیاری از سبزیجات، درختان میوه، انگور، شبدر و یونجه حمله می کند.

این نماتد باعث بوجود آمدن گال یا گره روی ریشه ها و کاهش قدرت گیاه، با اختلال در عملکرد ریشه ها می گردد.

خسارت در خاکهای سبک و شنی بالاتر است و اگر درختان زیتون در خاکهایی که دارای جمعیت بالایی از این نماتد است کشت شوند، رشد ضعیفی خواهند داشت.

این نماتد باعث چروکیدگی و دیر باز شدن شکوفه ها می شود.

گزارش شده است که کلتیوارهای Meashon و Tofany به گونه M.

incognita مقاومند.

کلتیوارهای Krygula و Picual به پوسیدگی ریشه و نماتد M.

incognita مقاوم هستند.

کلتیوار Allegra که توسط دانشگاه کالیفرنیا ارائه شده است به گونه های مختلف نماتد مولد غده مقاوم است.

نماتد مرکبات : Citrus Nematode
این نماتد مخصوصآ در زمین هایی که قبلآ در آنها مرکبات و انگور کشت می شده است، وجود دارد و در ضمن به خاکهای شنی هم محدود نمی شود.

بیش از ۵ هزار نماتد ماده در هر ده گرم خاک بالاتر از آستانه خسارت محسوب می شود و چنین زمینی باید با نماتدکشها سمپاشی شود.

این نماتد در مرکبات باعث زوال تدریجی درخت می شود و به آن ظاهری ترکه ای ( twiggy )می دهد.

تا به حال رقم مقاومی نسبت به این نماتد گزارش نشده است و بهتراست از کشت در خاکهای حاوی این نماتد اجتناب کرد.

نماتد های مولد زخم : Root Lesion Nematodes
گونه های مختلفی از جنس Pratylenchus به زیتون حمله می کنند مانند P.valnus و P.

penetrans .این نماتد علاوه بر زیتون از گیاهان دیگری مانند انگور، سبزیجات، درختان میوه، گیاهان زینتی و شبدر گزارش شده است.این نماتد باعث کوتولگی و مرگ شاخه ها در درختان جوان می شود.

بافتهای ریشه های فرعی و بخشهایی از ریشه های قطورتر، در اثر تغذیه نماتد از بین می روند و پوسیده شده، تیره رنگ می گردند.

خسارت ناشی از پوسیدگی ریشه و پژمردگی های قارچی درگیاهانی که در معرض حمله این نماتدها قرار گرفته اند، شدیدتر است.

برخی معتقدند که P.

neglectus از ریشه درختان زیتون تغذیه نمی کند.

سایر نماتدها :
نماتدهای دیگری مثل گونه های مختلفی از جنسهای Helicotylenchus , Xiphinema
Rotylenchulus , Hoplolaimus و Criconemella از باغهای زیتون سایر کشورها گزارش شده اند.

ولی میزان خسارت آنها هنوز برآورد نشده است.

کنترل نماتدها :
۱- در صورت امکان از کشت در زمین های آلوده خودداری کنید.

۲- برای تعیین نوع و میزان جمعیت نماتدها، قبل از کشت در زمین، از آن نمونه برداری کنید.

۳- از نهالهای سالم که در مراکز معتبر تهیه شده اند استفاده کنید.

۴- اگر جمعیت نماتدها در خاک زیاد بود، قبل از کشت خاک را با سموم تدخینی ضدعفونی کنید ( با استفاده از متیل بروماید، متام سدیم یا Basamid granular ® ) یا زمین را آیش بگذارید و یا از گیاهان پوششی مقاوم به نماتدها استفاده کنید تا زمانی که جمعیت آنها در خاک کاهش یابد.

می توانید برای کم شدن هزینه ها از تدخین نواری استفاده کنید ( Strip Fumigation ) ولی آلودگی مجددآ می تواند از مناطق آلوده به نواحی سالم منتقل شود.

۵- مواد آلی اصلاح کننده خاک در برخی از گیاهان زراعی می توانند تحمل گیاه را نسبت به نماتدها افزایش دهند ولی هنگامی که جمعیت نماتدها بالا است، استفاده از آنها به تنهایی کافی نیست.

۶- نماتدکش هایی که بعد از کشت استفاده می شوند مثل Nemacure برای درختان زیتون توصیه نشده اند.

۷- درختان آلوده و ضعیف شده را بیشتر آبیاری کنید تا به درخت استرس وارد نشود.

در ضمن توجه داشته باشید که اکثر گیاهانی که به عنوان گیاهان پوششی ( Cover Crops ) به کار می روند، میزبان نماتدهای مولد غده و مولد زخم هستند.

نحوه تدخین خاک :
نحوه استفاده از متیل بروماید در بخش مبارزه با قارچ آرمیلاریا شرح داده شد.

در این بخش نحوه تدخین با متام سدیم را شرح می دهیم:
برای استفاده از متام سدیم خاک باید مرطوب باشد ( برعکس متیل بروماید ) به همین دلیل، برای بدست آوردن نتیجه مناسب، خاک را از آب اشباع کنید ( نه غرقاب ) .

در ضمن به آبی که در طول مبارزه به زمین می دهید حتمآ مقداری متام سدیم اضافه کنید، طوری که غلظت سم در تمام لوله های آبیاری یکنواخت باشد.

بعد از کاربرد سم در خاکهایی که بافت سبک دارند، به آسانی زهکشی می شوند و گرم هستند، به مدت ۲۱ - ۱۴ روز از کشت خودداری کنید.

وقتی خاک سرد است و بافت ریزی دارد یا مقدار آلودگی در آن بالا است، ۶۰ - ۳۰ روز از کشت کردن خودداری کنید.این روش ( استفاده از متام سدیم در آب آبیاری ) به ندرت اعماق بیش از یک متر را ضدعفونی می کند.

این ماده کمتر از متیل بروماید که تحت شرایط خشک به کار می رود موثر است اما در نقاطی که خاک بیش از اندازه برای استفاده از متیل بروماید مرطوب است ،می توان از متام سدیم استفاده کرد.

برای ضد عفونی خاک باید زمین را به عمق ۲۰ - ۱۵ سانتیمتر شخم زد و تسطیح نمود و سپس سم را به نسبت ۶ - ۵ درصد با آب مخلوط کرد .

۱۵۰ لیتر از این محلول برای سمپاشی ۱۰۰ متر مربع کافی است.

بعد از آن زمین را باید آبیاری کرد تا رطوبت به عمق ۱۵ سانتیمتری برسد.

از متام سدیم ( واپام ) همیشه قبل از کشت استفاده می کنیم و این سم در زمانی که گیاه در مزرعه وجود دارد یا در زمین های مجاور قطعات کشت شده یا باغها قابل استفاده نیست.در ضمن متام سدیم در خاکهایی که حرارتی کمتر از ۱۵ درجه دارند، تبخیر نمی شود و ضدعفونی بی فایده خواهد بود.

اگر بخواهیم محل درخت آلوده را ضدعفونی کنیم، درخت آلوده و تمام بقایای آن را خارج می کنیم .

حفره ای به قطر ۳ متر در محل حفر کرده و با ۵/۰ لیتر متام سدیم ( که دارای ۳۱ درصد سم خالص است ) حفره را ضدعفونی کرده محل را آبیاری می نماییم.

بیماری های ویروسی زیتون:
ویروس لکه حلقوی پنهان زیتون : (Olive Latent Ringspot Virus ( OLRSV
این ویروس از ویروس های آلوده کننده گیاهان است و اولین بار از Lazio در ایتالیا گزارش شد.

این ویروس متعلق به جنس Nepovirus از خانواده Comoviridea است.دارای نوکلئوکپسید ایزومتریک با قطر ۲۸ نانومتر که زاویه دار به نظر می رسد.

ماده ژنتیکی به شکل ss_RNA است.

میزبان طبیعی این ویروس درخت زیتون ( کلآ Olea spp ) است که هیچ علائم ظاهری در درخت دیده نمی شود.

این ویروس را می توان در مزوفیل و اپیدرم برگها و سیتوپلاسم و واکوئول سلول ها پیدا کرد.سلول های آلوده دارای Inclusion هستند که در واقع کریستالهای داخل سلولی و اجسام غشاء دار سلولند که ویریون ها را در بر می گیرند.سایر تغییرات سیتوپلاسمی شامل دسته دسته شدن کلروپلاست ها و رشد انگشتی شکل سلول به طرف خارج می باشد.

این ویروس از طریق روشهای مکانیکی و پیوند انتقال می یابد.

پراکندگی آن در کشور ایتالیا است.

( OLive latent Virus 1 : ( OLV_1
از ویروس های آلوده کننده گیاهان است و به جنس Necrovirus از خانواده Tombusviridea تعلق دارد.

اولین با از O.

europaea از Apulina در ایتالیا گزارش شد.

این ویروس دارای نوکلئوکپسیدهای ایزومتریک به قطر ۳۰ نانومتر و زاویه دار است.

دارای ss_RNA مثبت است.

ویریون ها دارای ۸۳ درصد پروتئین و فاقد لیپید هستند.

میزبان طبیعی آن زیتون است که هیچ علائمی روری آن دیده نمی شود.

انتقال از طریق تلقیح مکانیکی است.

شیره گیاهی دارای تعداد زیادی ویریون است.

ویریون ها در برگ ( در سیتوپلاسم مزوفیل ) دیده می شوند.

Inclusion ها در سیتوپلاسم وجود دارند.

اندامک های وزیکولی و لوله ای سلول دارای ویریون هستند.

( Olive Latent Virus 2 : ( OLV_2
متعلق به جنس Oleavirus از خانواده Bromoviridea است.

اولین بار از جنوب ایتالیا از Apulina از درختان زیتون گزارش شد.

دارای ss_ RNA است و ویریون ها را می توان در سیتوپلاسم سلولهای مزوفیل برگ پیدا کرد .

سلولهای آلوده فاقد Inclusion هستند.

ارگانلهای بزرگ سلولی به غیر از هسته تحت تاثیر ویروس قرار می گیرند.میزبان طبیعی آن زیتون است، بدون علامت.

انتقال از طریق مکانیکی.

به نظر می رسد که این ویروس یک نوع Ilarvirus باشد یا نسبتی با ویروس موزائیک یونجه داشته باشد.

بیشتر خصوصیات آن شبیه ویروس zonate spot شمعدانی عطری ( Pelargonium ) است.

بیماری های ناشی از عوامل غیر زنده : بیماری های فیزیولوژیک ـ سرمای بی موقع و یخبندان: سرمای بی موقع د ر ابتدای پاییز می تواند به میوه های برداشت نشده که که برای کنسرو کردن در نظر گرفته شده اند آسیب برساند.

چنین سرماهایی معمولآ باعث آسیب رسیدن به بخشی از محصول می شود .

چون زیتون در طول یک مدت طولانی برداشت می شود و قسمت اعظم محصول معمولآ قبل از بروز سرما برداشت شده است.

چند روز پس از سرما زدگی ، تاول هایی در میوه بوجود می آید .

تاولها نشان دهنده آسیب رسیدن به بافتهای داخلی میوه هستند و این زیتون ها دیگر برای تولید کنسرو مناسب نیستند و از آنها در تهیه روغن استفاده می شود.

سرماهای سخت اکثرآ بعد از برداشت زیتون به وقوع می پیوندند، بنابراین بیشترین خسارت را به محصول سال بعد وارد می کنند.

دماهای زیر ۵.۵ - درجه باعث آسیب دیدن یا از بین رفتن درختان کوچک و شاخه های گل دهنده می شوند و محصول سال بعد را کاهش می دهند.

دماهای زیر ۹.۵ - درجه می توانند باعث مرگ شاخه های اصلی یا کل درخت شوند.

در ضمن سرماهای سخت باعث تشدید خسارت بیماری گره زیتون می شوند و ترکهایی را در درخت ایجاد می کنند که برای ورود باکتری بسیار مناسب است و درنهایت ممکن است درخت در اثر آسیب ناشی از گره زیتون از بین برود.

برای حل این مشکل باید از ارقام مقاوم به سرما استفاده کرد.

درختان Manzanillo بسیار حساستر از ارقام Mission , Sevillano و Ascolando هستند.

ـ سرماهای طولانی مدت : بروز هوای سرد و مرطوب در بهار خطری طبیعی است که مکررآ در زراعت زیتون اتفاق می افتد.

سرماهای طولانی و غیر طبیعی در طول فروردین و اردیبهشت نمو جوانه ها را به تاخیر می اندازد و باردهی را کاهش می دهد.

گلهای ماده آسیب می بینند و این امر باعث کاهش تولید محصول می شود.

ـ تگرگ : بارش تگرگ باعث ایجاد فرورفتگی ها یا زخمهایی قهوه ای رنگ در سطح میوه می شود و زیتون های آسیب دیده برای پرورده کردن مناسب نیستند و به قیمتهای پایینی به فروش می رسند.

در برخی موارد بارش تگرگ می تواند به ۶۰ درصد از محصول خسارت وارد کند.

ـ خشکسالی : اگرچه درختان زیتون تا حدودی به خشکی مقاومند ولی کمبود رطوبت در طول دوره تکمیل جوانه های گل، باعث کاهش محصول می شود.

استرس ناشی از فقدان آب و مواد غذایی منجر به ریزش گلهای ماده و قسمت عمده ای از گلهای نر می شود.

البته در کشتهای آبی این مشکل وجود ندارد ولی باید دقت کرد که در هر دور آبیاری، آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد.

ـ بارندگی های شدید و سیل : خاکهایی که زهکش مناسب ندارند و یا دارای یک لایه نفوذ ناپذیر هستند، در طول بارندگی های طولانی مدت و شدید، آب را در خود نگه می دارند و این امر موجب تهویه نامطلوب و از بین رفتن ریشه ها می شود.اشباع ماندن خاک به مدت زیاد باعث خشک شدن پاجوش ها و در برخی موارد کل درخت می شود.

به علاوه، خاکهای اشباع باعث توسعه عوامل بیماری زای خاکزاد مانند فیتوفترا و ورتیسیلیوم می شوند.

بارندگی های شدید بیشتر در زمستان و بهار اتفاق می افتند.

سیلاب های بهاری هم ممکن است به درختان آسیب وارد کنند و باعث کاهش گلدهی و باردهی درخت شوند.

ـ باد و گرمای شدید : درختان زیتون به طور طبیعی در مناطق گرم و خشک به خوبی زندگی می کنند ولی گرمای شدید در دوره گلدهی باعث افزایش ریزش گلها و کاهش محصول میشود.

ـ آتش : آتش می تواند کل بخش هوایی درخت را از بین ببرد.

آتش سوزی به ندرت در باغهای زیتون اتفاق می افتد ولی دیده شده است که برخی از باغداران در بین ردیفهای درختان جو می کارند و جوهای خشک شده احتمال آتش سوزی را بالا می برند.

کوتاهی در کنترل علفهای هرز هم می تواند باعث آتش سوزی شود چون علفهای هرز پس از اسقرار و رشد در باغ، خشک می شوند و ممکن است باعث بروز آتش سوزی و خسارت شوند.

بیماری های درختان زیتون (۳) ۴) لکه طاووسی زیتون (Olive Peacock Spot) : عامل بیماری : Spilocaea oleagina رده بندی عامل بیماری : Deuteromycota , Deuteromycetes , Hyphales , Dematiaceae علائم و خسارت : این بیماری به نام لکه چشم پرنده ای (Bird's Eye Spot) زیتون هم خوانده می شود.

علائم به صورت لکه هایی است که روی برگها، میوه ها و دم میوه ها بوجود می آیند ولی اکثر آنها روی برگها دیده می شوند.

روی برگ، این لکه ها گرد یا حلقوی و ابتدا دودی رنگند ولی بعدا به رنگ قهوه ای در می آیند که هاله ای زرد رنگ اطراف آنها را گرفته است.

این لکه ها در ظاهر شبیه به لکه های چشم مانند روی پرهای دم طاووس است و به همین دلیل به این بیماری لکه طاووسی می گویند.

اگر تعداد لکه های ایجاد شده روی دمگل ها (Pedicel) زیاد باشد، باعث ریزش شدید میوه می شود.

برگهای آلوده کلروزه شده، در نهایت می ریزند.

سرشاخه ها نیز ممکن است در اثر ریزش برگها از بین بروند.

ریزش شدید برگها باعث ضعیف شدن درخت یا مرگ درختان کوچک می شود و مقدار محصول کاهش می یابد.

البته چند سال طول می کشد تا بیماری روی درخت به صورت حاد درآید.

بیولوژی : قارچ درون لکه های موجود در برگهایی که روی درخت باقی مانده اند، زمستان گذرانی می کند.کنیدی هایی که در برگهای ریخته شده تشکیل می شوند، نقش بسیار کمی در گسترش بیماری دارند.

ایجاد آلودگی رابطه نزدیکی با بارندگی دارد و بیشتر آلودگی ها در طول زمستان ایجاد می شوند.

دماهای بالا جوانه زدن و رشد اسپورها را محدود می کند.

به همین دلیل بیماری در طول تابستان های گرم و خشک غیرفعال است.

در مناطقی که تابستان خشک و زمستان های ملایم دارند، دوره مناسب بیماری پاییز و زمستان ، و درنواحی که زمستان سردتر است، بهار و اوایل تابستان می باشد.

آلودگی هایی که در فصل اخیر ایجاد شده اند، می توانند در فصل بعدی آشکار شوند چون قارچ می تواند در شرایط نامناسب به صورت نهان (Latent) باقی بماند.

در شرایط مناسب، دوره نهفته بیماری (Incubation Period) حدود دو هفته است.

اپیدمیولوژی : شرایط مناسب برای توسعه بیماری عبارتند از : یک تا دو روز رطوبت نسبی بالا ( نزدیک به اشباع )، دامنه دمایی گسترده ولی اپتیمم بین 21- 18 درجه .

تابستان های گرم و خشکیهای طولانی مدت از عوامل محدود کننده بیماری اند.

مبارزه : رطوبت و سایه اندازی کنوپی را کاهش دهید.

با هرس عبور هوا را در شاخ و برگ افزایش دهید این کار در باغهای مترکم و نهالستان ها اهمیت دارد.

همانطور که در بخش مبارزه با گره زیتون گفته شد، علیه این بیماری از سموم مسی استفاده می شود که معمولا یکبار سمپاشی در سال، در اواخر پاییز، قبل از شروع بارندگی های زمستانه کافی خواهد بود ۵) سرکوسپوریوز زیتون: Cercosporiose Of Olive عامل بیماری : Mycocentrospora cladosporioides رده بندی عامل : Deuteromycota , Deuteromycetes , Hyphales علائم و شرح بیماری: قارچ دارای اسکلروت هایی به رنگ قهوه ای مایل به سبز، دایره ای یا تا حدودی سیلندری شکل است.

کنیدی ها سبز زیتونی و کمی خمیده هستند و 6-2 عدد دیواره عرضی دارند.

این قارچ باعث بوجود آمدن لکه برگی های خفیفی در زیتون می شود.

علائم به شکل لکه های خاکستری تا سربی رنگی است که در سطح زیرین برگ وجود دارند و بعدا کاملا سیاه رنگ می شوند.

سطح بالایی برگها کلروزه یا زرد شده، برگهای مسن تر شاخه های خارجی تاج درخت، به ویژه در طول بهار و تابستان، می ریزند.

بیولوژی: اسکلروت ها عمل بقای قارچ هستند و میسلیوم های جدید از آنها بوجود آمده، در سطح زیرین برگ رشد می کنند.

البته گاهی قارچ روی میوه ها تولید کنیدی و کنیدیو فر می کند.

اپیدمیولوژی : اطلاعات کمی درباره نحوه پخش این بیماری در دسترس است.

باران نقش مهمی در انتقال کنیدی ها از برگهای آلوده به برگهای سالم دارد.

در ضمن باد هم می تواند کنیدی ها را از برگهای افتاده در کف باغ به سایر برگها منتقل کند.

آلودگی های اولیه در پاییز، بعد از اولین بارندگی، از اسکلروت ها بوجود می آیند.

۶)آنتراکنوز زیتون : Olive Anthracnose عامل بیماری : Glomerella cingulata که آنامورف آن قارچ Colletotrichum gloeosporioides می باشد.اخیرآ قارچ دیگری به نام C.acutatum در میوه های پوسیده پیدا شده است.

رده بندی عامل بیماری : قارچ Glomerella در ویرایش چهارم کتاب قارچ شناسی الکسوپولوس همراه با جنس های Polystigma و Phyllachora در راسته Phyllachorales از آسکومیست ها قرار می گیرد و خانواده ای برای آن تعیین نشده است ولی در سایر رده بندی ها این قارچ در خانواده Phyllachoraceae از راسته Polystigmatales از آسکومیست ها قرار داده شده است.

شرح بیماری : این بیماری برای اولین بار از پرتغال گزارش شد.در سطح میوه میتوان با چشم غیر مسلح جوش هایی را دید که توده های اسپور روی آنها درون آسروول قرار گرفته است.

فرورفتگی های کوچکی در سطح میوه ها بوجود می آید که با آسروول ها پوشیده می شوند.

این فرو رفتگی ها ابتدا به رنگ آجری مایل به کرم هستند که در نهایت به رنگ قهوه ای در می آیند.

اندازه این فرورفتگی ها به تدریج در میوه افزایش پیدا می کند و سرانجام تقریبا تمام سطح میوه را می گیرد و باعث چروکیدگی و پژمردگی آن می شود.در شرایط مرطوب توده های مخاطی نارنجی رنگی از اسپورها در سطح میوه بوجود می آید.

برگهای نزدیک میوه ازبین می روند ولی برگهای انتهای شاخه به صورت دسته ای در می آیند ( یعنی برگها از یک نقطه یا از نقاط نزدیک به هم روییده اند ) .

روی این برگها نقاط قهوه ای رنگی ( که در ابتدا زرد رنگند ) دیده می شود که با یک هاله تیره احاطه شده است.

این برگها در طول پیچ می خورند و به شکل ناودان ( جوی ) درمی آیند.

بیولوژی : آلودگی های اولیه در اثر اسپورهای تولید شده در آسروول های روی میوه ، برگها و یا شاخه های جوان بوجود می آید.

علائم پوسیدگی هایی که در مراحل اولیه تشکیل میوه بوجود می آیند، ممکن است در زمان رسیدگی میوه ها ظاهر شود.

این قارچ می تواند میوه را در تمام مراحل رشد آلوده کند.

آسیب های ایجاد شده در اثر ضربه، برداشت نامناسب، استرس های مختلف، سوختگی های ناشی از آفتاب و سمپاشی، رسیدگی بیش از حد یا انبار شدن طولانی مدت، آلودگی را راحت تر می سازند.

دوره بحرانی حمله بیماری زمانی است که رنگ میوه ها در حال تغییر است و شرایط محیطی مناسب وجود دارد .

شیوع بیماری ممکن است با افزایش حمله مگس زیتون Dacus oleae با نام انگلیسی Olive Fly تشدید شود.

اپیدمیولوژی : بهترین شرایط برای توسعه قارچ دمای 25 درجه سانتیگراد و حداقل رطوبت نسبی مورد نیاز آن 92 درصد است.

جوش هایی که در سطح نواحی آلوده بوجود می آیند، از کنیدی هایی تشکیل شده اند که در یک ماده ژله مانند گرانوله ( دانه دانه ) قرار دارد.

این جوش ها در آب باران حل می شوند و در طول درخت پخش می گردند و یا باد و باران ، هر دو ، کنیدی ها را از درختی به درخت دیگر انتقال می دهند.

مبارزه : مبارزه بیشتر به روش شیمیایی صورت می گیرد ، با استفاده از سموم مسی یا قارچکش های آلی .

سمپاشی را باید قبل از آغاز بارندگی های پاییزه انجام داد.

آنتراکنوز زیتون و لکه طاووسی را می توان با سموم زیر کنترل کرد: ـ هیدروکسید مس ( مثل Kocide 500 WP که خاصیت قارچکشی دارد ) و اکسی کلرید مس (مانند Cuprox 500 WP که خاصیت قارچکشی و باکتری کشی دارد ) .

در ضمن باید از کلتیوارهایی استفاده کرد که حساسیت کمتری دارند و میوه هاشان دیرتر می رسد.

هرس مناسب سالیانه باعث کاهش اینوکولوم و بهبود گردش هوا در درخت می گردد.

۷) سایر بیماری های قارچی : ـ شانکر Diplodia : در برخی مناطق گزارش شده است که البته خسارت آن کم است و باعث آسیب مستقیم به درخت نمی شود ولی میتواند باعث تشدید خسارت های ناشی از غدد باکتریایی شود.

در حال حاضر مبارزه ای علیه آن صورت نمی گیرد.

ـ پوسیدگی ریشه :علاوه بر قارچ هایی که قبلا به عنوان عامل پوسیدگی ریشه ذکر کردیم، قارچ های دیگری مثل Rhizoctonia ، Pythium و Rosellinia necatrix هم می توانند به ریشه زیتون حمله کنند.

ـ زوال شاخه ها ( Shoot Dieback ) : Tip Dieback و مرگ شاخه ها به طورغیر مستقیم، می تواند ناشی از پوسیدگی ریشه باشد .

با این وجود، این علائم در درختانی که هیچ مشکل واضحی در سیستم ریشه ای ندارند هم دیده شده است.

در شاخه های جوان، قارچ Botrytis به عنوان عامل مرگ نوک شاخه ها شناخته شده است ولی در درختان مسن هیچ ارگانیزمی در این رابطه کشف نشده است.

ـ قارچ های عامل پوسیدگی میوه : Alternaria , Cladosporium و Ulocladium نیز به عنوان عوامل پوسیدگی میوه از بسیاری از کلتیوارها گزارش شده اند.

این قارچ ها می توانند هم به عنوان عوامل اولیه و هم به عنوان عوامل ثانویه پوسیدگی به میوه ها حمله کنند.

برخی از پوسیدگی های ایجاد شده مثل پوسیدگی نوک میوه که در کلتیوار Sevillano دیده می شود، می تواند در اثر استرس های رطوبتی، مصرف زیاده از حد کودهای ازته و یا متعادل نبودن میزان بر و کلسیم خاک باشد.

در اسپانیا هم عارضه ای که " خشکیدگی نوک میوه Apical Fruit Desiccation" یا " پوسیدگی راسی Apical Rot " نامیده می شود، در اثر تغییرات ناگهانی در دما و رطوبت که باعث دی هیدراتاسیون موضعی در میوه زیتون، به ویژه در نوک آن، می شود، بوجود می آید.

قارچ های دیگری نیز مثل Capnodium ( عامل ایجاد فوماژین در میوه ها ) ، Phoma و Macrophoma از درختان زیتون گزارش شده اند.

۸) بیماری هایی با عوامل ناشناخته : ـ لکه های سفید روی برگها : White Spots On Leaves در بسیاری از واریته ها دیده می شود ( Hardy Mammoth , Manzanillo , Jumbo , Paragon ) .

لایه اپیدرمی از بقیه سلول ها فاصله می گیرد و این امر باعث سفید شدن رنگ سطح برگ می شود.

این عارضه فقط در درختان جوان دیده شده است.

ـ لکه دار شدن و رگه رگه شدن: Spotting And Flecking لکه هایی که ناشی از مرگ و فرو رفتن بافتها هستند در دو طرف برگ دیده می شوند.

این عارضه بیشتر در گیاهان جوان واریته Barnea ، به ویژه در برگهای مسن، دیده شده است.

این عارضه احتمالآ در اثر استرس بوجود می آید.

ـ پیچ خوردگی برگ : Leaf Distortion برگها زبر شده و تقریبآ به شکل داس در می آیند.

این برگها معمولآروی شاخه های جوان دیده می شوند و در کل برگهای شاخه این عارضه دیده می شود.

اگر این شاخه ها را قطع کنیم، بخشهای پائینی رشد طبیعی خود را از سر می گیرند.

این عارضه اولین بار در واریته های Frantoio , Picual و Barnea که یک تا دو ساله بودند دیده شد.

تصور می شد که این عارضه در اثر کنه جوانه زیتون (Olive Bud Mite ) بوجود می آید ولی هیچ کنه ای در گیاهان آلوده دیده نشد.

سپس احتمال ویروسی بودن این بیماری مطرح شد ولی تا کنون ویروسی روی درخت کشف نشده است.

به غیر از استرالیا، عوارض مشابهی هم از کالیفرنیا، ایتالیا، پرتغال و شیلی گزارش شده است که عارضه داسی شدن برگ ( Sickle Leaf Disorder ) نامیده می شود.

این عارضه توسط ارگانیزمی که از طریق پیوند قابل انتقال است، بوجود می آید و احتمالآ یک ارگانیزم ویروس مانند می باشد که میوه ها را آلوده نمی کند.

در ضمن برخی این عارضه را ناشی از کمبود بر و تغذیه حشرات می دانند.

ـ مرگ ساقه ها : Stem Death در بسیاری از واریته ها دیده می شود .

معمولآ در نهالهای زیر دو سال، چندین سانتیمتر از بافتهای ساقه اصلی، تقریبآ به فاصله ۱۲-۸ سانت از سطح زمین، از بین می روند.بدین ترتیب بافتهای بالای منطقه آلوده می میرند ولی بخشهای زیرین به رشد خود ادامه می دهند.

اگر ساقه اصلی را درست از زیر منطقه مرده قطع کنیم، گیاه از پایه تولید ساقه های دیگری خواهد کرد و به رشد خود ادامه خواهد داد.

Botryosphaeria تنها قارچی است که تا به حال از منطقه مرده گزارش شده است ولی این قارچ به احتمال زیاد یک عامل پوسیدگی ثانویه است.در ضمن باکتری های مختلفی از این ناحیه جدا شده اند ولی هیچ کدام عامل بیماری نبودند و به عنوان عواملی که بعدآ بافتهای مرده را آلوده کرده اند، شناخته شدند.

قارچ های رایزوکتونیا، فیتوفترا و پیتیوم نیز از ریشه یرخی از درختان آلوده جدا سازی شدند ولی غیرمتحمل است که پاتوژن های ریشه بتوانند، در فاصله ای بالاتر از سطح خاک، به ساقه آسیب برسانند.

سرمازدگی هم به عنوان یک عامل در نظر گرفته شده است ولی برخی از نمونه ها در منطقه ای نبودند که در معرض سرمازدگی قرار گرفته باشند.

ـ عفونت های پیوندی : Graft Infection چندین قارچ و باکتری از پیوندهای آلوده جداسازی شده اند که باعث ازبین رفتن پیوندک و مرگ بافتهای بالایی محل پیوند شده اند.

ولی هیچ کدام به عنوان عامل اصلی بیماری شناخته نشده اند.

اکثر آنها به آسانی قادر به نفوذ در زخمهای ایجاد شده از پیوند زدن هستند.

با رطوبتی که در اثر پیچیدن محل پیوند بوجود می آید، آلودگی در شرایط ایده آلی پیشرفت می کند.

بنابراین در هنگام پیوند و تکثیر باید بهداشت را کاملآ رعایت کرد تامانع از آلودگی پیوند به این ارگانیزم های فرصت طلب شویم.

تصاویر مربوط به بیماری های زیتون (۲) علائم پژمردگی ورتیسیلیومی ( روی افرا ) : تغییر رنگ آوندها در پژمردگی ورتیسیلیومی ( این علامت معمولا در زیتون دیده نمی شود ) : کلاهک های قارچ آرمیلاریا : علائم پوسیدگی ناشی از آرمیلاریا روی چوب ( صفحات بادبزنی میسلیوم کاملا مشخصند): ریزومرف های قارچ روی چوب : پوسیدگی طوقه ناشی از فیتوفترا ( در سیب ) : پوسیدگی فیتوفترایی ریشه ( در سیب ) : اسپورانژیوم های فیتوفترا : کنیدی و فیالیدهای قارچ ورتیسیلیوم : پنجشنبه، 5 تیر، 1382 بیماری های درختان زیتون (۲) بیماری های قارچی : ۱) پژمردگی ورتیسیلیومی زیتون : Olive Verticillium Wilt عامل بیماری : قارچ Verticillium dahliae و گونه Verticillium albo-atrum که در برخی نقاط فقط گونه اول گزارش شده است.

رده بندی عامل: قارچ ورتیسیلیوم از قارچهای ناقص و از گروه Phialosporea است.

در نوعی دیگر از رده بندی ورتیسیلیوم در راسته Hyphales از Deuteromycota قرار می گیرد.

آلودگی و گسترش: پژمردگی ورتیسیلیومی یکی از مهمترین بیماری های زیتون است.

این بیماری زیتون های تجاری کشت شده در باغها و همینطور زیتون هایی که در فضای سبز به کار رفته اند، حمله می کند.

نماتد مولد غده، نماتد مولد زخم و سایر پوسیدگی های ریشه ای که باعث آسیب رسیدن به ریشه می گردند، ورود ورتیسیلیوم را به گیاه، در خاکهای آلوده، تسهیل می کنند.

شرح بیماری : به عنوان یک قارچ خاکزاد، ورتیسیلیوم ابتدا به سیستم ریشه های زیتون، زمانی که دمای هوا پایین است، حمله میکند.

( قارچ در دمای بالاتر از 30 درجه رشد نمی کند ).

بعد از نفوذ به ریشه ها، قارچ رشد کرده، ازمیان آوندها شروع به حرکت می نماید و سرانجام به شاخه ها و سرشاخه ها می رسد.

دوره آلودگی از اواخر زمستان شروع شده و تا بهار طول می کشد.

با شروع اولین گرمای تابستانه، قارچ غیرفعال می شود ولی متاسفانه تا آن زمان خسارت وارد شده است و درختان علائم بیماری را نشان می دهند.

حضور قارچ در بافتهای آوندی باعث کاهش و قطع شدن جریان آب از ریشه به برگ می گردد.

علائم پژمردگی ورتیسیلیومی را می توان مستقیما به توکسین هایی که توسط قارچ تولید می شوند و مانع انتقال آب از ریشه به ساقه می شوند، نسبت داد.

قارچ از فصلی به فصل دیگر درون خاک و احتمالا ریشه های آلوده باقی می ماند.

هر دو قارچ عامل بیماری تولید کنیدی هایی می کنند که عمر کوتاهی دارند.

قارچ V.

dahliae تولید میکرواسکلروت هم میکند ولی V.

albo-atrum میسلیومی با دیواره ضخیم و سیاهرنگ، شبیه به میکرواسکلروت تولید میکند که البته میکرواسکلروت نیست.

مناسب ترین دما برای رشد گونه اول 28- 25 درجه و برای گونه دوم 25- 20 درجه است.

dahliae در خاک به صورت میکرواسکلروت تا 15 سال هم باقی میماند.

هر دوی آنها می توانند به صورت میسلیوم در میزبان های پایا، اندام های تکثیری یا در بقایای گیاهان زمستان گذرانی کنند.

علائم: شروع ظهور علائم، در بهار، نزدیک زمان گلدهی است.

برگهای تازه به سمت داخل پیچ میخورند و رنگ سبز تیره و جلوه براق خود را از دست می دهند.

رنگ آنها خاکستری کدر و قهوه ای می شود.

ریزش برگ و میوه های که بعد از ین صورت می گیرد، بستگی به شدت آلودگی، شدت وزش باد و استرس گرمایی موجود دارد.

دستجات گل روی شاخه های آلوده از بین می روند و چسبیده به درخت باقی می مانند.

رنگ پوست ممکن است تقریبا آبی رنگ شود.

شاخه های تکی و مجزا، بخشهای بزرگی از درخت یا کل تاج درخت ممکن است در طول یک فصل زراعی ازبین برود.

با این حال مرگ کل درخت به ندرت دیده شده است.

سیستم آوندی گیاهانی که آلوده به وریسیلیوم هستند، علامت مشخصی به صورت تغییر رنگ آوندها نشان می دهند.

آوندهای آبکش در طول ساقه و ریشه به زنگ قهوه ای یا سبز در می آیند.

ولی این علامت در درختان زیتون کمتر دیده شده است.

برای مشاهده این علامت شاخه ای از درخت را ببرید و پوست آن را بکنید تا بتوانید تغییر رنگ آوندها را مشاهده کنید.

ولی برای اینکه از وجود ورتیسیلیوم مطمئن شوید باید نمونه ها را در آزمایشگاه کشت دهید.